مانستر رو که آریا ساما بهم داد دیدم!
خیلی هم عالی بود.
Welcome to the NHK رو ندیدم. ولی اگه از اینایی هست که همدیگه رو تیکه پاره میکنن که مرسی!
اصلا روحیه همچین چیزهایی رو ندارم!
Aku no Hana رو هم ندیدم!
ولی Death Parade رو دیدم.
منظور من از تم روانشناسی، پلات داستان و شخصیت هاست. مثلا Evangelion کامل روانکاوی فرویده. یه پسری که دچار عقده ادیپه و ... و کامل همه چی مو به مو بر مبنی نظریات فروید بنا شده. خصوصا انسان به مانند یه سوژه کنش گر که خودش تصمیم میگیره چیکار کنه و آزاده. و از این مفهوم برای نفی متافیزیک استفاده میکنه و میشه انسان هایی که علیه فرشته ها/خدایان میجنگن. یا مثلا ارگو پراکسی کلا از دکارت تا زبان شناسی دریدا رو شخم میزد. اونجا که میگفت من فکر میکنم، پس هستم غلطه و درست اینه که من فکر میکنم، پس تو هستی من واقعا مغزم رو دیوار پخش بود!
من از این چیزا خوشم میاد!
موشیشی رو هم دوست داشتم. لامصب 20 دیقه یه اپیزود میدیدم، 20 دیقه هم باید وقت میزاشتم هضم کنم الان چی دیدم!
آقا اصلا یه سوال!!! این نویسنده های مانگا اصولا تحصیلاتشون چیه؟ به طرز عجیبی آدم های با سوادی هستن. از همه چی هم سر در میارن. از فلسفه و روانشناسی و ادبیات و سیاست بگیر تا سایبرنتیک و تئوری توطعه و فراماسونری و ...
Ghost in the Shell که پیغمبر منه باو!
اتفاقا دقیقا همون چیزی هست که من میخوام. تم سای فای و فلسفه و ... هرچی من دوست دارم توش جمع شده!
دقیقا Ghost in the Shell مصداف بارز چیزی هست که بالا میگم. نویسنده این مانگا کامل فیلسوفه. داستان جهان بینی نویسنده نسبت به مفاهیم عمیقی مثل روح و ذهن و رابطه خدا و مخلوق در قالب انسان و ماشینه.
نکته عجیب و جالب توجه برای من این هست که مثلا توی اروپا همچین آدم هایی میشینن کتاب های قطور و فلسفی مینویسن، یا دست آخر داستان های پیچیده، تو ژاپن مانگا! عجیبه واقعا!