وقتی شکست میخورید!
- Thread starter Roxas
- تاریخ آغاز
gamestation
کاربر سایت
منظورم اینه که عکس العملت بعد از شکست خوردن در بازی ها چیه . مثلا یارو مبگه سی دیشو میشکونم . یکی دیگه میگه عکس العملی نشون نمی دم ... از اینجور چیزا ...
vahidrezi16
کاربر سایت
من هم مثل خودتم،فقط من تلاشم رو تا آخرين نفس مي كنم!!!اگه نتونم مرحله رو برم،
بايد با چك و لقد از پاي كامي
بلندم كنن.البته بستگي به بازيش هم داره .مثلا من يه مرحله توي ارباب حلقه ها،نامردا همه نيروهام رو كشتن .فقط يه كارگرم يه گوشه نقشه گير كرده بود،من با همون يه كارگر عادي مرحله رو تموم كردم.ساعت23نشستم پاي مرحله،ساعت 2:45دقيقه تموم شد!!!كال آو ديوتي هم همين طور
White_Gandalf
کاربر سایت
من موقعی که تو یه بازی میبازیم میگیرم داداشمو میزنم:cheesygri .بعضی وقتا هم عقده مو سر وسایل اتاقم خالی میکنم ولی هرگز به کامی جون و Ps2 جون و مخلفاتشون اهانت نمیکنم
نوشته شده توسط White_Gandalf:من موقعی که تو یه بازی میبازیم میگیرم داداشمو میزنم:cheesygri .بعضی وقتا هم عقده مو سر وسایل اتاقم خالی میکنم ولی هرگز به کامی جون و Ps2 جون و مخلفاتشون اهانت نمیکنم
منم دوست دارم داداشم را بزنم ولی بدبختی اینکه یهو دیدی اون داره من میزن!
اگر وسایل اتاقم را خراب کنم مادرم میکشتم.پس راه خودم باید بهتر باشه
Dante Is Alive
کاربر سایت
شکست تو زندگی با شکست تو بازی کمی متفاوته . ( البته به نظر من )
من تو همین چند روز اخیر شکست بزرگی خوردم (کسی می تونه حدس بزنه " تو چند روز اخیر " )
ولی من اکثرا" این جور چیزا رو تو خودم می ریزم ... که واقعا" روحیه ی ادم رو تخریب می کنه .
اگه کسی رو پیدا کنم که قابل اعتماد باشه حرفای دلم رو واسش می گم .
بعضی وقتا هم به بچه های سایت پی ام میدم . ولی در کل باید حرف دلمون رو به یک دوست قابل اعتماد بگیم . . .
من تو همین چند روز اخیر شکست بزرگی خوردم (کسی می تونه حدس بزنه " تو چند روز اخیر " )
ولی من اکثرا" این جور چیزا رو تو خودم می ریزم ... که واقعا" روحیه ی ادم رو تخریب می کنه .
اگه کسی رو پیدا کنم که قابل اعتماد باشه حرفای دلم رو واسش می گم .
بعضی وقتا هم به بچه های سایت پی ام میدم . ولی در کل باید حرف دلمون رو به یک دوست قابل اعتماد بگیم . . .
Dant3
کاربر سایت
من اشتباهی که می کنم اینه که هیچ وقت با کسی حرف نمی زنم در مورد مشکلاتم. چند ماه پیش مشکلی برام پیش اومد به کسی نگفتم, اما یه هفته واقعا داعون شدم چون حتی باید اون ناراحتیم رو پنهان می کردم و خودم رو عادی نشون می دادم.
به هر حال انکار نمی کنم که آدم همیشه به کسی نیاز داره که باهاش صحبت کنه.
به هر حال انکار نمی کنم که آدم همیشه به کسی نیاز داره که باهاش صحبت کنه.
Dante Is Alive
کاربر سایت
سحر منم همینو می خواستم بگم ولی نمی دونم چرا وقتی باید این کارو بکنم یه چیزی از درون جلوی منو می گیره ... فکر می کنم که غرور باشه . بارها جلوی گریه ی خودمو جلوی صمیمی ترین دوستانم گرفتم . فکر می کنم اگه گریه می کردم خیلی برای خودم بهتر می شد .غرورم کمتر می شد ... مگه نه ؟
نمونش همین کنکور ...!
نمونش همین کنکور ...!
Dant3
کاربر سایت
نوشته شده توسط Dante Is Alive:
دقیقا این غرور که باعث میشه اینطوری باشی. بی اغراق بگم, من آدم خیلی مغروریم حتی وقتی تنهام دوست ندارم گریه کنم, از دست خودم عصبانی می شم که چرا اینقدر ضعیفم.
ولی اگه خوب نگاه کنیم به این مسئله گریه چیزی بدی نیست و یه عکس العمل طبیعی هستش, گریه آدم رو سبک می کنه. اگه گریه نکنی روحیت خیلی لطمه می بینی.
شاید به همون اندازه آدم نیاز داشته باشه که مشکلش رو با یکی مطرح کنه و به طریقی این رو از درون به بیرون منتقل کنه. حالا تو اینجور مواقع من خودم مشکلم رو بطور کلی بدون جزئیات با یکی که معمولا خواهر بزرگترم هست مطرح می کنم.
اما در اکثر مواقع احساسم رو می نویسم و سعی می کنم این مشکل رو به دنیای بیرون خودم منتقل کنم و از دست اون آزار روحی راحت بشم.
وای نگو که هر وقت که داری خوب می ری یک دفعه میبازی اون موقع است که من قاتی می کنم وهیچی نمی فهمم .:confused: 
کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند
Google