ناامید کننده ترین عناوین نسل هشتم از دید کاربران بازی سنتر (فینال)

[voldmort]

باورش سخت است اما یک دهه دیگر هم گذشت و ما به عنوان شیفتگان صنعت بازی همچنان در پی بازی کردن عناوین درجه یک جدید هستیم. در نسل هشتم شاهد عرضه ی موفق تعدادی از عناوین دنباله‌دار ، نیو ip ها و عناوین مستقل بودیم و در این راه نیز به تجربه ی عناوینی که مرزهای نبوغ و جذابیت را درنوردیده و ما را روزها و ماه ها با خود درگیر میکرد برخوردیم
اما در کنار این تجارب عناوینی نیز طرفداران خود را ناامید کرده و اینبار قصد داریم با سنت شکنی و به جای معرفی بهترین ها به سراغ ناامیدکننده ترین های نسل از دید کاربران bc برویم

​

در آخر اضافه کنم که اینجا قانون خاصی نداریم، به غیر از اینکه جنگ راه نندازید و به هم توهین نفرمایید
و اینکه سعی کنید تجارب شخصی خودتون رو با ما به اشتراک بگذارین(نه از روی دیدن متا و ویدئوهای یوتیوب....آره)
و درآخر ، کاربران می توانند لیستی شامل ۵ عنوان مدنظرشون (به ترتیب از 1الی5 به عنوان نا امیدکننده ترین..) رو با سایرین به اشتراک بگذارند

​

با رای 253 کاربر به 10 بازیِ منتخب در نهایت رتبه بندی ها به شکل زیر در اومد:

​

۱- Mass Effect: Andromeda با 105 رای
۲- Mafia III با 92 رای
۳- Anthem با 75 رای
۴- Metal Gear Solid V با 72 رای
۵- Death Stranding با 56 رای
۶- Gears 5 با 43 رای
۷- Halo 5 با 36 رای
۸- Gears of War 4 با 25 رای
۹- Devil May Cry V با 22 رای
۱۰- Dragon Age: Inquisition با 15 رای

 

[FrankinG]

MGS V
حقیقتا وقتی بازی شک آخر رو داد باورم نمیشد همچین اتفاقی افتاده ، بازی رسما ناقص بود ، اپن-ورلد ی که تو خالی بود و ماموریت های تکراری و خیلی ساده هر چی بود MGS نبود !

از اونور ولی گرافیک سطح بالایی داشت و گیم پلی stealth ش به راحتی میشه گفت خیلی خفن بود . البته بعد ها ویدیوی چپتر حذف شده و مهم بازی اومد که مشخص شد بازی رو کلا ناقص بیرون دادن .

GEARS 5
در همین حد بگم که GEARS 4 بیشتر به من چسبید تا این . چقدر چپتر اول عالی بود و خوب جلو رفت و تا رسیدیم به بخش سندباکس بازی کلا راه ش رو گم کرد . دقیقا باز چپتر آخر باز داشت جالب می‌شد که اونطور تموم شد‌ .


The order : 1886
اورودر‌ برام نا‌امیدکننده بود از این جهت که یه فرصت دیگه بهش ندادن ، همچین اتمسفر و کرکتر اصلی ای هر جایی بود رو هوا میزدنش ، واقعا امیدوارم شماره بعدیش رو در آینده ببینیم .

‌پ.ن‌ : GT Sport آنلاین !
پ.ن ۲ : GT 6 واسه PS3 !

 

[Cait Sith]

این ناامیدکننده بودن همینطور دل به خواهیه و پارامتر و قاعده مشخصی نداره احیانا؟؟؟ من یادمه بازی رایانه مثلا بازیهایی که انتخاب میکرد که هایپ زیادی داشتن و متای زرد گرفته بودن. مثل کین اند لینچ مثلا. اینکه دوستان بازی های با متای ۸۰ و ۹۰ رو میگن ناامید کننده بودن چطوریه؟

 

[Arima Kishou]

البته سر DMCV دوباره گند زدن و تجربه نسبتا ضعیفی ارائه دادن

موافق نیستم والا، برای من جزو بهترین های نسله

 

[Akiba]

این ناامیدکننده بودن همینطور دل به خواهیه و پارامتر و قاعده مشخصی نداره احیانا؟؟؟ من یادمه بازی رایانه مثلا بازیهایی که انتخاب میکرد که هایپ زیادی داشتن و متای زرد گرفته بودن. مثل کین اند لینچ مثلا. اینکه دوستان بازی های با متای ۸۰ و ۹۰ رو میگن ناامید کننده بودن چطوریه؟

اگر 90ه صرفا منظورت MGS V باشه، که نظرسنجی اور ریت ترین بازی نسل رو هم بزاریم احتمالا اول میشه

ولی خوب هرکی یه سری انتظارات از بازی ها داره! و میبینه بازی به انتظاراتش نرسیده... براش میشه ناامید کننده!
دیگه یقه شخص به شخص رو باید بگیری بیاد انتظاراتش رو بگه و توضیح بده چرا بازی با فلان متا و فروش براش ناامید کننده ست

 

[Sepi_60]

موافق نیستم والا، برای من جزو بهترین های نسله

گیم پلی دانته و نیرو خوب و جذاب بود مثل قبل ولی V آشغال بود لول دیزاین حتی با استانداردهای PS2 هم داغون بود داستان هم واقعا ویستد آپرتونیتی بودش بنظرم بخصوص اندینگش

 

[saleh.p]

Devil May Cry 5
watch dogs
quantum break
Ryse: Son of Rome
need for speed

 

[Safety & Peace]

در مجموع کلیت این نسل برای من ناامید کننده بود ولی اگه بخوام فقط یه بازی اسم ببرم به راحتی می‌تونم بگم Red Dead Redemption 2

 

[Nima]

این ناامیدکننده بودن همینطور دل به خواهیه و پارامتر و قاعده مشخصی نداره احیانا؟؟؟ من یادمه بازی رایانه مثلا بازیهایی که انتخاب میکرد که هایپ زیادی داشتن و متای زرد گرفته بودن. مثل کین اند لینچ مثلا. اینکه دوستان بازی های با متای ۸۰ و ۹۰ رو میگن ناامید کننده بودن چطوریه؟

نظرشخصیه دیگه ... ربطی به متا یا موفقیت بازی نداره ، بستگی داره شما چه انتظاری داشتی از یک بازی . ناامید کننده از نظر هر فرد مدنظره .

 

[NaViiDii]

گیم پلی دانته و نیرو خوب و جذاب بود مثل قبل ولی V آشغال بود لول دیزاین حتی با استانداردهای PS2 هم داغون بود داستان هم واقعا ویستد آپرتونیتی بودش بنظرم بخصوص اندینگش

برا من که نیرو هم خسته کننده و مسخره بود
اتفاقا من اولش با V حال کردم ولی از میشن دومش به بعد یه خواب آلودگی عجیبی فرا گرفت وجودمو. کلا به عنوان کسی که فن سری نیستم به شدت سخت بود تموم کردنش برام و پایانش عملا تیر خلاصی بود بر پیکر بی جانم در مورد لول دیزاین هم که همونطور که گفتی واقعا در حد همون نسل ۶ بود. نمیدونم حتی بشه اسمشو گذاشت فن سرویس

 

[Kiarash_united7]

Read dead 2 بيشتر از نا اميد كننده بودنش هميشه براي من متاي ٩٧ اش جاي سوال داشت

البته من بيشتر گذاشتم به پاي سليقه شخصي خودم كه زياد خوشم نيومده

 

[Ehsan95_76]

6. Need For Speed 2017

من این نسل بازی‌های ورزشی و ریسینگ رو گذاشتم کنار. خیلی دوست داشتم تجربه‌ای که سر Most Wanted 2005 داشتم رو داشته باشم، با خبرهایی که میومد هی میگفتم اشکال نداره، مسابقه تو شب و حجم زیاد تیونیگ میتونه جبرانش کنه. حتی منی که زیاد اهل آنلاین و این چیزا نیستم با اینکه میگفت اتصال دایم میخواد، میگفتم اشکال نداره. دیگه وقتی بازی رو گذاشتم و بعد از سینمایک کرینجی که تجربه کردم، با اون حجم از تیونیگ بی فایده و الکی که فقط اسمشون عوض میشد رو به رو شدم، فهمیدم یه جای کار میلنگه. دیگه اولین race رو که داشتم میدادم و رو به خواب آلودگی رفته بودم، سرور ارور داد و درجا گفتم گور بابات! دیلیت کردم و خداحافظی باهاش

5. Life is Strange: Before the Storm

من عاشق شماره هستم و برام یکی از بهترین بازی های نسله، خب از اونجایی که گفتن میخوان به داستان کلویی و ریچل بپردازن و از اونجایی هم که کلویی > مکس ()، امیدار شدم و منتظر. متاسفانه بازی خیلی بیحال بود و کشش اصلا نداشت. اون صحنه تائتر بازی کردن مکس رو اتفاقا خیلی دوست دارم ولی کلیت بازی، حسی که سر شماره اول رو داشتم بهم نداد و برام جذاب نبود رابطه بین ریچل و کلویی.

4. Wolfenstein: Youngblood

حقیقتش من اصلا نمیخواستم سراغ این برم و برای نقدش محبور شدم بازی کنم منتهی با پیش زمینه عالی شماره 1 و تقریبا خوب 2 و اینکه قراره آرکین هم بهشون تو روند ساخت بازی کمک کنه، ترغیب کردم خودمو که بازی کنم. منتها با یک کرینج فست بین دوخواهر رو به رو بودم که از دماغ فیل افتاده بودن و یکم هوش نداشتن (اشتباه نکنید، هوش مصنوعی وضعش خراب تره ) عجیب ترین تصمیم سازنده ها هم این بود که وقتی میمیری، از اول مرحله بیای و چیزی به اسم چک پوینت نداشت، میتونم درک کنم که چرا، ولی لوازم‌شو جور نکرده بودن، هوش مصنوعی تو دیوار و وضع اسفناک لول بندی دشمنا خیلی خیلی اذیت کرد و رو مخ بود. حیف گان پلی خوب و مراحلی که ارکین ساخته بود.

3. Infamous: Second Son

این شاید عجیب به نظر بیاد و فکر میکنم زمان بد بازی کردنم هم باعثش شده که تو این لیست باشه، من اخیرا چند باری سعی کردم و فرصت دادم که خوشم بیاد ولی واقعا نچسب بود برام. شخصیت مخزرف دلسین، محیط های بی روح و اوپن ورلد خسته کننده. کنترل بازی هم اصلا روون نبود و حس خشکی بدی میداد. داستان و ربطش به گیم پلی هم که تو سال 2009 با شماره اول دیده بودیم و همون بود. با سوشیما، ساکرپانچ برای من کامبک زد.

2. Rise of the Tomb Rider

ماجرای من و لارا از Legends شروع شد و هر شماره رو سر ریلیز بازی کردم و کلا شخصیت دوست داشتنی و در عین حال قوی داره. از ریبوت هم خوشم اومد و با صحبت هایی هم که سر ادامه اش میزدن، انتظار منم بیشتر میشد برای بازی کردنش. چیزی که گیرم اومد، یه بازی حوصله سر بر و به شدت خسته کننده بود که به معنای واقعی محیط رو الکی گنده کرده بودن و همه اش چیزای تکراری بود و باید برمیگشتی به به جای اولیه و این روند هی تکرار میشد، واقعا گیم پلی لوپ احمقانه ای داشت، گان پلی افتضاح و داستان ما ورای کلیشه ای هم که هیچی دیگه.

1. Detroit: Become Human

برخلاف خیلی ها (شاید جزو اندک کسایی باشم حتی) من عاشق Beyond هستم و خیلی خیلی با جودی هلمز و داستانش ارتباط برقرار کردم. وقتی شنیدم که دیوید کیچ رفته سراغ این داستان و فضا و میخواد داستانی احساسی هم توش تعریف کنه، خیلی مشتاق تر هم شدم، کلی هم مقاله درباره اتوماسیون و رابطه بین انسان و ربات و کلا فلسفه تکنولوژی و اخلاقش خوندم. متاسفانه چیزی که دستم رسید، یه بازی نصفه نیمه که فقط گرافیک داشت و ذره ای عمق نداشت، با صحنه های مثلا احساسی میخواست با شخصیت ها ارتباط برقرار کنیم که ذره من اهمیت نمیدادم بهشون. حتی ست پیس های خوبی هم نداشت و کلا نا امید شدم دیگه. این روایت شاخه ای هم هیچ کمکی به سطحی بودن داستان و شخصیت ها نکرده بود.

 

[Arima Kishou]

گیم پلی دانته و نیرو خوب و جذاب بود مثل قبل ولی V آشغال بود لول دیزاین حتی با استانداردهای PS2 هم داغون بود داستان هم واقعا ویستد آپرتونیتی بودش بنظرم بخصوص اندینگش

والا Moveset اش و کلیت گیمپلی رو قبول دارم به نسبت به دانته و نرو ضعیف تره، مخصوصا اینکه قدرت جدید در حین کمپین نمیگرفت.

ولی خود گیمپلی اش بنظرم اگه شخص متفاوت با دانته و نرو بازی کنه کاملا فانه.

با اینکه دور برد و دفاعیه، با اینحال با استفاده از انمی استپ یا مثلا Parry کردن با عصای V (که یکم تریکیه ولی خیلی کار آمده، مخصوصا وقتی شادو ترکیده.) چیزایی هست که میبینم کمتر کسی توی دور اول اش استفاده کنه، که باعث میشد موقع مبارزات نزدیک هم V خیلی بدرد بخوره.
خیلی ها از کتاب شعر اصلا استفاده نمیکردن درحالی که راه خوبی برای پر کردن خط دویل تریگر برای شادو و گریفین و نایتمره.

یا مثلا با اینکه قابلیت التیام رو نداره،
Invulnerability Frame های Nightmare موقع دویل تریگر، به نسبت دویل تریگر های بقیه کرکترا، به قدری بالاست که من خودم برای حمله هایی که بهم میشد پشتش با خیال راحت میچسبیدم.

حالا من دیفالت کنترل های شادو و گریفین رو تریگر ها عوض میکردم و دویل تریگر دوتاشون رو مینداختم روی مربع، خودمم دور میکردم، با فرستادن نایتمر، و تانت وایولن زدن خییییلی حال میداد، خود انیمیشن های فینیشر های V هم خیلی استایلیشه کیف میکنی، قشنگ میشه نو دمیج در Hell and Hell بازی با V رفت از بس آسونه!


خود ایتسونو هم گفته بود، درجات سختی بالا حتما کنترلر رو تغییر بدید، مخصوصا سر نرو که جدا Charge Shot اش که هم دمیج ایی که میده زیاده هم موقع Roll Dodge و Air Dodge به کار آدم میاد.
من میتونم بگم حتی V آسون ترین کرکتر بازیه.
خلاصه V بنظرم پرفکت نیست ولی حقیقتا بد هم نیست.
بزرگترین مشکل V این Input latency موقع کنترل شادو و گریفینه، بخاطر تاخیری توی رجیستر شدن داره، حس نمیکنی شادو موقع که میخوای کمبو میزنه یا به آسونی بقیه با دوتاشون نمیشه پری کنی.

لول دیزاین که بنظرم مشکل اصلی که داشت، نبود تنوع بافت رنگ در بافت های محیط بود.
برای هم بخش های جهنم خیلی دیگه همه چیز شبیه هم بود.

من حقیقتا با موج بعد از موج دشمن بودن لول ها مشکلی نداشتم، چون بیشتر اش کمبت بود و Walking Talking بیخود نداشت(بچز میشن 14) Replayability اش رو خیلی برام بالا میبرد. مخصوصا وقتی کمبت بازی اینقدر فان و غنیه چه بهتر.

داستان من پایان اش هم مخصوصا دانته و ورجیل رو دوست داشتم.
بنظرم مقدمه چینی های خوبی هم برای عنوان بعدی کرد.
درکل بنظرم برای بازی داستان مناسبی بود.
مخصوصا برای منی که 11 سال انتظارش رو میکشید راضیم کرد.
فقط بعضی جوک های نیکو توی دیوار سیر میکردن و کرینجی بودن.

 

[Silent fans]

کلا این نسل ناامیدی محض بود.من کلا امیدی به نسل پیش رو هم ندارم.ولی همیشه امیدم به بازیسازهای مستقل پابرجاست.

 

[rahyarpaul]

در مجموع کلیت این نسل برای من ناامید کننده بود ولی اگه بخوام فقط یه بازی اسم ببرم به راحتی می‌تونم بگم Red Dead Redemption 2

حالا که بحثش شد به نظرم MGS V در مجموع یه عنوان خیلی خوب بود، خصوصا اینکه مکانیزم‌های گیم‌پلی بازی محشر بودن و هنوز عنوانی ندیدم رو دستش بیاد، احتمالا تا آخر نسل فقط Cyberpunk بتونه تو این زمینه بالاتر ظاهر بشه.

rdr ناامید کننده بود یا خوب بود.اگه بد بود چیش بد بود

 

[CAP\MortezA63]

اینو نمیدونم من چرا خوشم اومد
با اینکه هنو اوایل بازی هستم ولی برام جذاب بوده تا حالا.

والا زود تکراری میشه و دهن من و باگ آسفالت کردمثلا داشتم راه میرفتم یهو تو زمین گیر میکردمیکی از دلایلی که نمرات این بازی پایین شد همین باگهای زیاد و بازی اصلا پولیش نشده بود