سریال The Last of Us

[mostafaskip]

اولا که تیم تولید واقعا احمق بودن که میخواستن الی 14 ساله و 19 ساله رو با یه بازیگر به تصویر بکشن اونم با فاصله زمانی یک سال!
این بلا رمزی 10 سال دیگه هم بگذره همینه نه رشدی، نه تغییری...
دوما اون شخصی که تست بازیگری این خانم رو تایید کرده هیچ به ذهنش خطور نکرده که این کاراکتر یه جایی از داستان باید خشمگین و عصبی بشه و بره دنبال انتقام؟ واقعا بلا رمزی میتونه پرتره‌ی الی سرشار از خشم نسخه بازی رو به تصویر بکشه؟

 

[noctis-sm3]

​

من چند بار به این مسئله اشاره کردم... ولی کسی جدی نمی گرفت... انگار افراد زیادی هستن که این مسئله رو بهش پی بردن... سریال تلو... اون چیزی نیست که بازی بود... در واقع سریال تلو یک سافت ریبوت یا بهتر و درست ترش Reimagination هست! از نکاتی که بولد کردم بگیرید... تا انتخاب های بازیگران!

من مشکلی که با سریال تلو دارم، اینه که هر اثری جدا از مدیومش، تو خوده اثر با ویژن خالقینش طراحی شده، حالا چه داستان، چه طراحی خوده کاراکترا! چهره الی تو بازی معصوم، چهره شخصیت ابی کمی خشک تر، ولی حالا چهره الی و سریال رو که می بینیم، همه چیز عکس شده، انگار همه چی پازل وار کنار هم چیده شده تا توجیه وقایع پارت 2 بازی باشه! و نمیشه بگیم بازیگر پیدا نکردن و این حرفا، یا اگه بازیگر پیدا نکردی برا الی، برا ابی هم باید معصوم می شد؟(با اینکه درست نیست، اما همیشه فرم صورت برا خالقین اثار سینمایی و تلویزیونی نقطه کلیدی هست، بزار اینطور بگم آیا تام هالند گزینه مناسبی برای ایفای نقش مارکوس فینیکس هست؟)


اینا همینکارو تو فصل یک هم در قسمتی که عباسی کارگردان بود کردند، در بیمارستان، لگد زدن به فلسفه داستانی تلو که، میگه تو این دنیا هیچ شخصیت خوب و بدی نیست و همه چی خاکستری هست، ما تو بازی این همه درگیری با آدم ها و npc های مختلف داشتیم، ولی تو پارت دو، ادامه رفتار رو حالا چه درست چه غلط کاراکتر باهاش رو به رو میشه، ولی نکته اش اینجاست، تو بازی همه چی عادی هست، سر نخی به ما نمیده که تو پارت 2 چه چیزی منتظر ماست، ولی حالا برگردیم به سریال و قسمتی که عباسی کارگردانی کرد، هی اسلو، هی اسلو، هی اسلو، کلوز آپ روی صورت جول، و از بین بردن تک تک افراد بیمارستان، این یعنی چی؟! برای مخاطب جدی دو تا پیغام و سرنخ داره این مسئله! جول دوست داشتنی نیست، و حتما حتما حتما باید عواقب این رفتارشو ببینه اتفاقا از نظر منتقد اگه با عواقبش رو به رو نشه ضعف داستان هست، در واقع دوربین عباسی داره آینده رو پازل وار می چینه.
اگه همچین چیزی ایده خودشون بود، چرا همچین سرنخی تو بازی نبود که مخاطبا همون 2013 واضحا بتونن، مسیر ادامه داستان رو پیش بینی کنند؟ چرا این نوع کارگردانی فقط تو این قسمت هست که بعدا تو پارت دو می فهمیم نقطه کلیدی هست؟ نکته بعدی همین چهره هاست که در شروع متنم گفتم!


بحث سر درستی یا غلطی سریال نیستا، اتفاقا سریال داره مسیر درستی رو تو فرم خودش جلو می بره، اما پشت پا زدن به فلسفه خودشون و تغییرات ظاهری کاراکترا به من این پیغامو می رسونه، خودشونم برگردن عقب، تلو یک رو اینطوری نمی ساختن، یا اگه به تلو یک ایمان دارن، با این تغییرات بسیار ریز ولی تاثیر گزار مشخص میشه به آنچه که در خود بازی پارت 2 انجام دادن، باور ندارند!


نمیشه همزمان پذیرفت بازی و سریال مسیر کاملا یکسانی رفتن، و همزمان جفتشون باهم پرفکتن! با پذیرش هر کدوم به عنوان اثر خوب، به ناچار باید ایرادات اون یکی نسخه از داستان رو بگیم!

سریال پایبند به اون چیزی نیست که از بازی اول به ما معرفی شده بود! قرار بود این دنیا پر از شخصیت خاکستری باشه... نه شخصیت قهرمانی داریم.... نه شخصیت کاملا تاریکی... جول تو بازی یک ضد قهرمان بود... اما اون نحوه فیلم برداری همه چیزو عوض کرد... تو فرم سینمایی تو داری فوکوس می کنی که بگی این فرد به موقع چه نیروی سیاهی رو با خودش حمل می کنه... حالا این رفتار جول تو قسمت آخر... ریسمانی می ده به منتقد سینما و تلویزیون... که جول باید با عواقب این رفتارش تو این قسمت مواجه بشه... من کاری ندارم سریال یا بازی کدومشون مسیر درستی رو پیش گرفتن... ولی چرا همچین چیزی رو به مخاطب ها تو همون 2013 ندادن؟!





ما تو بازی شاید خیلی از شخصیت پردازی الی رو توی دیالوگ های گیمپلی باهاش مواجه بشیم... حتی اون چیزی که از گذشته الی تو بازی به ما به تصویر کشیده شد... تو یه dlc بعد از انتشار بازی بود... ولی تو سریال اون لالو ها باز همونم چپوندن... با کلی فوکوس دوربین روی بلارمزی باز نتونستن اون شخصیت پردازی که تو نسخه یک برا الی انجام شده بود رو انجام بدن... چه بسا ما تو نسخه یک واقعا از الی خوشمون میاد... از انتخاب بلارمزی بگیرید تا اینکه واقعا کیفیت شخصیت پردازی این کاراکتر مثل بازی نبود... برای مخاطبان جدید فرنچایز که با سریال با این مجموعه آشنا شدن، هدف اولیه ND برا پارت 2 حالا منطقی بنظر میاد...





حالا اصلا چرا برام این قضیه مهم هست؟ بالاخره از این سریالم مستند هایی ساخته می شه... به مستند های بازی هم اشاراتی خواهد شد... همین بازتعریف سریال از داستان... آلت دست ریتارد های هالیوود می شه که آره مخاطب های ویدیو گیم سطحی بودن و این رفتارا منطقی نبوده... و برای این افراد سوژه بحث درست کنند!





اونطرفم که یه مظلوم مصیبت دیده رو کردن جای ابی

اونطرفم پازل رو هم که چیدی... چی از این بهتر





اتفاقا من می گم سریال اثر درست تری برای انتقال هدف پیام اخلاقی داستان مخصوصا پیام پارت 2 هست و از خوده بازی پیام رو بهتر منتقل می کنه(تو روایت خوده بازی با اختلاف بهتره... صرفا همون پیام و هدفی که تو ذهنشون داشتن تو ساختار سریال بدون فرض وجود بازی بسیار درست در اومده)

دیگه وقتی خالق نحوه روایت رو اجازه داده عوض بشه... نشون میده منتقد های پارت 2تو یکسری از مسائل کاملا حق داشتن...





اگه مثل گس ساختن... craig mazin هم فرنچایزو گروگان گرفته...و نزاشته به روایت بازی پایبند باشن...

بهتره دراکمن استوری بزاره به عوامل HBO صفت هموفوب اوتاکو بده

 

[Dinosaur]

دیگه وقتی خالق نحوه روایت رو اجازه داده عوض بشه... نشون میده منتقد های پارت 2تو یکسری از مسائل کاملا حق داشتن...

ربطی نداره واقعاً. از همون زمانی که The Last of Us 2 منتشر شد، خیلی‌ها از جمله خودم می‌گفتن این بازی کاری رو انجام داده که توی هیچ مدیوم دیگه‌ای قابل انجام نیست. چون مدیوم بازی چیزی به نام گیم‌پلی و فرو رفتن توی نقش داره و فقط داستان خالص نیست.
توی بازی TLoU2 روایت رو جوری جلو بردن که تا ساعت‌ها نمی‌دونستیم جریان چیه (البته اون‌هایی که براشون اسپویل نشده بود) و گیم‌پلی انقدر کشش داشت و کیفیتش بالا بود که آدم رو با خودش همراه می‌کرد و بعد از ۱۰،۱۵ ساعت که نفرت از قاتل جول رو تحمل می‌کردیم، یه شوک بزرگ بهمون وارد می‌شد و اون سمت ماجرا رو می‌دیدیم و در نقش قاتلِ شخصیت محبوب‌مون بازی می‌کردیم. ولی خیلی از مخاطب‌های سریال حال و حوصله ندارن که مثلاً ۶،۷ قسمت بشینن فقط ماجراهای الی و دینا رو ببینن تا بعدش تازه مشخص بشه جریان چیه. برای همین نحوه روایت سریال عوض شده و در کنارش تغییراتی مثل کاراکتر ابی رو داریم که ملوس‌تر از بازی هست تا سازنده‌های سریال کارشون راحت‌تر باشه و مخاطب رو سریع‌تر با خودشون همراه کنن. چون می‌دونن اگه یه تانک غول‌پیکر بدون پیش‌زمینه قبلی بیاد جول رو منهدم کنه، خیلی از مخاطب‌ها سخت‌تر باهاش ارتباط برقرار می‌کنن تا یه بانوی مظلوم و غمزده.
-----
اگه قرار باشه تغییرات سریال نسبت به بازی نشون‌دهنده ایرادات بازی باشه، دیگه چیزی از نسخه اول TLoU نمی‌مونه و باید بندازیمش توی سطح زباله!
یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های بازی، بیل بود که بخش جذابی از داستان رو باهاش همراه می‌شدیم و صحنه‌های به‌یادموندنی زیادی داشت. از اولین برخوردی که باهاش داشتیم و درگیری با الی تا ماجرای فرانک و صحنه‌های آخر. نه‌تنها نحوه روایت ماجراهای این شخصیت، بلکه کلاً همه‌چیزش به جز همجنسگرا بودنش توی سریال عوض شد. از یه مرد عصبی و پرخاشگر که توی بازی به جول و الی کمک می‌کنه و مدت‌ها از همسرش(!) یعنی فرانک فاصله گرفته و جنازه‌ش رو می‌بینه تبدیل شد به یه توت‌فرنگی‌خورِ مهربون و دوست‌داشتنی که تا آخر عمرش با فرانک می‌مونه و حتی یه ثانیه هم الی رو نمی‌بینه! پس باید بگیم شخصیت بیل توی بازی مشکلات اساسی داشته که این‌طوری ۱۸۰ درجه تغییرش دادن؟
یا کاراکتر تس که نحوه مرگش توی بازی و سریال کاملاً متفاوت بود.
همین‌طور شخصیت سم که توی سریال ناشنوا بود و توی بازی نه. اصلاً خیلی از بخش‌های مربوط به سم و هنری توی سریال عوض شده بود و از شخصیت‌پردازی این دو برادر (از جمله اینکه هنری توی سریال، مخبر Fedra یا همچین چیزی بود) تا ماجراهایی که باهاش روبرو شدن و نحوه روایت و تفاوت‌های مسیری که طی کردن و کل ماجراهای شخصیت کتلین و تلاش الی برای نجات سم و...، همگی با بازی متفاوت بودن.
یا چمیدونم همسر تامی که توی سریال سیاه‌پوست شده و لابد می‌شه نتیجه‌گیری کرد که نژادش توی بازی مشکل داشته و حالا اجازه دادن که اصلاح نژادی صورت بگیره و بچه هم به جمع‌شون اضافه می‌شه تا کانون خانواده گرم‌تر بشه. همین‌طور یه سری از بخش‌های مربوط به دیوید.
انقدر تفاوت‌ها بین فصل اول و بازی اول زیاده (چه از نظر شخصیت‌پردازی و چه نحوه روایت) که حالا نمی‌شه تفاوت‌های فصل دوم و بازی دوم رو به حساب ایرادات بازی دوم گذاشت. یعنی اگه با این فرمول جلو بریم، باید بگیم قیافه الی هم توی بازی مشکل داشته و نمونه درستش همین سریال هست، وگرنه خالق بازی اجازه نمی‌داد که یه دختر ریزجثه با قیافه عجیب (حالا نگیم زشت که ناراحت بشه) به جای الی بازی کنه.

 

[graywolf]

این مدلی که اینها سعی میکنن قیافه و رنگ پوست رو عادی سازی کنن بیشتر نفرت پراکنی میکنن.
الان این همه بولی شدن بلا رمزی و حاشیه هایی که توی اینترنت وجود داره بیشتر به افرادی که اعتماد به نفس ندارن ضربه میزنه.
منم کاملا معتقدم که باید از همه اقشار جامعه در بازی ها و فیلمها استفاده بشه. از خوشگل بگیر تا سیاه و سفید و بی حجاب و با حجاب و ...
چون وجود بازیگرهای مختلف باعث میشه نژاد سفید!(البته ایرانی ها و ترکها جزوش نیستن، ما کله سیاه زرد پوست خاورمیانه‌ای هستیم!) تنها تو مرکز توجه نباشن.
اما اینکاری که اینا میکنن از بیخ و بن اشتباهه. آقا اگه یه سیاه پوست میاری یه مدل درست بیار. خوشگل و سکسی بیار. داستان رو جوری بساز که اون شخصيت ها اضافه بشن نه اینکه جای یه شخصیت محبوب سفید یا خوشگل رو بگیرن‌.
الان کی به بلک پنتر گیر داده که چرا بازیگرش سیاه پوسته؟ ولی اینکه اسنیپ رو سیاه کنی داستان داره میشه!
کلا جدای از ظاهر متفاوت بلا رمزی، هیکل و فرم بدنش هم به الی نمیخوره. بازیش هم حداقل تو قسمت اول چنگی به دل نمیزد. حتی برای من جوئل درست nicolas coster هست.

 

[Alien87]

درود
بنظرم فصل اول بلا رمزی اوکیه بود باز! ولی برای فصل دوم واقعا نمیشه اون بلوغی که تو الی گیم ادم میبینه تو الی سریال دید! کاش لااقل برای فصل دوم بازیگرو عوض میکردن!

 

[vahid_ba]

قسمت اول رو دیدم و نمیخوام به موضوعات کلیشه ای اشاره کنم اما چند تا مورد بد زد حال زد به من خیلییییی

Spoiler: کمی اسپویل دارد

1- اقا هنوز سریال شروع نشده اومدن لو دادن ؟ از ثانیه اول اومدن لو دادن که جول رو میکشیم و اونم زجر کش ؟ همه شوک و خفنیه بازی سر این بود که شما تا ثانیه اخر نمیدونستی این بلا قراره سر جول بیاد !
2 - جول و تراپیییی ؟؟ جول کسی رو ادم حساب نمیکرد حالا میره تراپی و یاد گرفته به موضواعت اهمیت نده ؟ دینا بهش میگه الی ازت ناراحته و اون میگه من کاری نکردم و هر کس مسئول احساسات خودشه ؟ حاجی بیخیییال
3 - بلارمزی قیافشو کاری نداریم چرا اینقدر افتضاح بازی کرد ؟ هیچ فرقی رسما با قسمت اول نداشت ! بابا اون جوجو بود الان الی مرغ شده واقعا درک نمیکنم چرا میک اپشو تغییر ندادن یه خورده سنش بیشتر دیده شه حداقل ؟

فصل اول برای من عالی بود و این فصل قسمت اولش که به نظرم خیلی بد بود

 

[Dinosaur]

این مدلی که اینها سعی میکنن قیافه و رنگ پوست رو عادی سازی کنن بیشتر نفرت پراکنی میکنن.
الان این همه بولی شدن بلا رمزی و حاشیه هایی که توی اینترنت وجود داره بیشتر به افرادی که اعتماد به نفس ندارن ضربه میزنه.
منم کاملا معتقدم که باید از همه اقشار جامعه در بازی ها و فیلمها استفاده بشه. از خوشگل بگیر تا سیاه و سفید و بی حجاب و با حجاب و ...
چون وجود بازیگرهای مختلف باعث میشه نژاد سفید!(البته ایرانی ها و ترکها جزوش نیستن، ما کله سیاه زرد پوست خاورمیانه‌ای هستیم!) تنها تو مرکز توجه نباشن.
اما اینکاری که اینا میکنن از بیخ و بن اشتباهه. آقا اگه یه سیاه پوست میاری یه مدل درست بیار. خوشگل و سکسی بیار. داستان رو جوری بساز که اون شخصيت ها اضافه بشن نه اینکه جای یه شخصیت محبوب سفید یا خوشگل رو بگیرن‌.
الان کی به بلک پنتر گیر داده که چرا بازیگرش سیاه پوسته؟ ولی اینکه اسنیپ رو سیاه کنی داستان داره میشه!

این رو منم هیچ‌وقت درک نکردم! اگه بحث تبلیغات و «توی چشم فرو کردن» اقلیت‌هاست، منطقی اینه که با کاراکترهای زیبا و جذاب انجام بشه. اون‌طوری ملت خیلی راحت‌تر کنار میان و اون فرد/شرکت به هدفش می‌رسه.
طبق تحقیقات(!) وسیعی که انجام دادم، اکثر افرادی که از الجیبیتی شکایت دارن مشکلشون اصل قضیه نیست، بلکه طراحی کاراکترهاست (حتی اگه این موضوع رو به طور مستقیم مطرح نکنن). شما می‌تونی توی اثری مثل Baldur's Gate 3 انواع و اقسام گرایش‌ها رو بچپونی و ۲۵۰ تا شخصیت با پتانسیل همجنسگرا بودن بذاری و مرد بیفته به جون مرد، زن با زن باشه و فلانی با خرس و گوریل. کسی هم شکایت نمی‌کنه و توی همین بازیسنتر کمتر کسی به بازی فحش می‌ده، ولی Fable که با یه شخصیت زشت معرفی می‌شه که حتی گرایش جنسی مشخصی هم نداره، جوری بهش حمله می‌شه که چیزی از بازی باقی نمی‌مونه.
یا مثلاً Cyberpunk 2077 چهار تا گزینه اصلی رومنس داره که دوتاشون همجنسگرا هستن، یعنی ۵۰٪ از گزینه‌های رومنس! کمتر کسی هم به خاطر این قضیه به بازی حمله کرد. علتش اینه که کاراکترها خوشگل و جذاب هستن و کسی دلش نمیاد شکایت کنه و حتی همون‌هایی که می‌گن حالمون از این مباحث به هم می‌خوره هم به دامان بانو جودی پناه می‌برن! ولی یه بازی دیگه ممکنه وسط پنج تا گزینه رومنس، یدونه همجنسگرا داشته باشه که همون یکی به خاطر قیافه کریه‌المنظرش، انقدر بهش حمله می‌شه که کل بازی رو به خاطر همون یه کاراکتر پودر می‌کنن.
اصلاً از همین The Last of Us مثال بزنیم. قسمت سوم فصل قبل، کلهم در مورد همین ماجراها بود و یه جاهایی انقدر داشت به ماجرا نزدیک می‌شد که من عرق شرم می‌ریختم! انتظار داشتم میانگین اون قسمت توی IMDb به ۳ و ۴ برسه، ولی در کمال تعجب به ۸.۱ رسید! یکی از دلایلش هم بدون شک استفاده از دو تا بازیگر جذاب و دوست‌داشتنی در نقش دو همجنسگرای مظلوم بوده. یعنی اگه همون قسمت عیناً با همون اتفاقات ساخته می‌شد ولی کاراکترها شکل و شمایل خاصی داشتن و چمیدونم موی یکی بنفش بود و اون یکی دماغ و دهنش فلان‌طور بود، برخوردها خیلی بدتر می‌شد.
کلاً خیلی وقته که بهم ثابت شده بخش زیادی از مردم مشکلشون زشتی/زیبایی کاراکترها (و گاهی اوقات بیانیه‌های گل‌درشت) هست، نه گرایش جنسی. برای همین منطقی اینه که این سازمان‌های مخوف که دنبال گسترش این چیزها هستن، از مسیری پیش برن که ملت راحت‌تر کنار بیان و دافعه کمتری نسبت بهشون داشته باشن. ولی معلوم نیست چه مرضی دارن که خیلی وقت‌ها برعکس عمل می‌کنن و انگار مخصوصاً می‌خوان ملت رو از این مسائل عصبانی کنن!

 

[Holy Diver]

ربطی نداره واقعاً. از همون زمانی که The Last of Us 2 منتشر شد، خیلی‌ها از جمله خودم می‌گفتن این بازی کاری رو انجام داده که توی هیچ مدیوم دیگه‌ای قابل انجام نیست. چون مدیوم بازی چیزی به نام گیم‌پلی و فرو رفتن توی نقش داره و فقط داستان خالص نیست.
توی بازی TLoU2 روایت رو جوری جلو بردن که تا ساعت‌ها نمی‌دونستیم جریان چیه (البته اون‌هایی که براشون اسپویل نشده بود) و گیم‌پلی انقدر کشش داشت و کیفیتش بالا بود که آدم رو با خودش همراه می‌کرد و بعد از ۱۰،۱۵ ساعت که نفرت از قاتل جول رو تحمل می‌کردیم، یه شوک بزرگ بهمون وارد می‌شد و اون سمت ماجرا رو می‌دیدیم و در نقش قاتلِ شخصیت محبوب‌مون بازی می‌کردیم. ولی خیلی از مخاطب‌های سریال حال و حوصله ندارن که مثلاً ۶،۷ قسمت بشینن فقط ماجراهای الی و دینا رو ببینن تا بعدش تازه مشخص بشه جریان چیه. برای همین نحوه روایت سریال عوض شده و در کنارش تغییراتی مثل کاراکتر ابی رو داریم که ملوس‌تر از بازی هست تا سازنده‌های سریال کارشون راحت‌تر باشه و مخاطب رو سریع‌تر با خودشون همراه کنن. چون می‌دونن اگه یه تانک غول‌پیکر بدون پیش‌زمینه قبلی بیاد جول رو منهدم کنه، خیلی از مخاطب‌ها سخت‌تر باهاش ارتباط برقرار می‌کنن تا یه بانوی مظلوم و غمزده.
-----
اگه قرار باشه تغییرات سریال نسبت به بازی نشون‌دهنده ایرادات بازی باشه، دیگه چیزی از نسخه اول TLoU نمی‌مونه و باید بندازیمش توی سطح زباله!
یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های بازی، بیل بود که بخش جذابی از داستان رو باهاش همراه می‌شدیم و صحنه‌های به‌یادموندنی زیادی داشت. از اولین برخوردی که باهاش داشتیم و درگیری با الی تا ماجرای فرانک و صحنه‌های آخر. نه‌تنها نحوه روایت ماجراهای این شخصیت، بلکه کلاً همه‌چیزش به جز همجنسگرا بودنش توی سریال عوض شد. از یه مرد عصبی و پرخاشگر که توی بازی به جول و الی کمک می‌کنه و مدت‌ها از همسرش(!) یعنی فرانک فاصله گرفته و جنازه‌ش رو می‌بینه تبدیل شد به یه توت‌فرنگی‌خورِ مهربون و دوست‌داشتنی که تا آخر عمرش با فرانک می‌مونه و حتی یه ثانیه هم الی رو نمی‌بینه! پس باید بگیم شخصیت بیل توی بازی مشکلات اساسی داشته که این‌طوری ۱۸۰ درجه تغییرش دادن؟
یا کاراکتر تس که نحوه مرگش توی بازی و سریال کاملاً متفاوت بود.
همین‌طور شخصیت سم که توی سریال ناشنوا بود و توی بازی نه. اصلاً خیلی از بخش‌های مربوط به سم و هنری توی سریال عوض شده بود و از شخصیت‌پردازی این دو برادر (از جمله اینکه هنری توی سریال، مخبر Fedra یا همچین چیزی بود) تا ماجراهایی که باهاش روبرو شدن و نحوه روایت و تفاوت‌های مسیری که طی کردن و کل ماجراهای شخصیت کتلین و تلاش الی برای نجات سم و...، همگی با بازی متفاوت بودن.
یا چمیدونم همسر تامی که توی سریال سیاه‌پوست شده و لابد می‌شه نتیجه‌گیری کرد که نژادش توی بازی مشکل داشته و حالا اجازه دادن که اصلاح نژادی صورت بگیره و بچه هم به جمع‌شون اضافه می‌شه تا کانون خانواده گرم‌تر بشه. همین‌طور یه سری از بخش‌های مربوط به دیوید.
انقدر تفاوت‌ها بین فصل اول و بازی اول زیاده (چه از نظر شخصیت‌پردازی و چه نحوه روایت) که حالا نمی‌شه تفاوت‌های فصل دوم و بازی دوم رو به حساب ایرادات بازی دوم گذاشت. یعنی اگه با این فرمول جلو بریم، باید بگیم قیافه الی هم توی بازی مشکل داشته و نمونه درستش همین سریال هست، وگرنه خالق بازی اجازه نمی‌داد که یه دختر ریزجثه با قیافه عجیب (حالا نگیم زشت که ناراحت بشه) به جای الی بازی کنه.

چرا مخاطب سریال دوست نداره 6 7 قسمت ببینه که بفهمه ابی کی بود؟ مگه اینجور سوپرایز ها یا پلات توییست ها کم هستن تو سریال ها؟ مسئله این که هیچکی در فصل اول ایرادی به داستان فرانک و سم و... وارد نکرده بود، ولی تو این فصل حداقل قسمت اولش همون جاهایی رو دست گذاشتن که ایراد واضح روایتی بود تو بازی و خیلی ها بهش انتقاد کرده بودن. الان مثلا اگر بیان قسمت بعد بیان قبل از معرفی بحث برانگیز جول توسط تامی یه بیلد آپی بکنن، بازم ایرادی به بازی وارد نیست و صرفا روایت فرق میکن؟

 

[Dinosaur]

چرا مخاطب سریال دوست نداره 6 7 قسمت ببینه که بفهمه ابی کی بود؟ مگه اینجور سوپرایز ها یا پلات توییست ها کم هستن تو سریال ها؟ مسئله این که هیچکی در فصل اول ایرادی به داستان فرانک و سم و... وارد نکرده بود، ولی تو این فصل حداقل قسمت اولش همون جاهایی رو دست گذاشتن که ایراد واضح روایتی بود تو بازی و خیلی ها بهش انتقاد کرده بودن. الان مثلا اگر بیان قسمت بعد بیان قبل از معرفی بحث برانگیز جول توسط تامی یه بیلد آپی بکنن، بازم ایرادی به بازی وارد نیست و صرفا روایت فرق میکن؟

اون رو باید سازنده‌های سریال بگن، همون‌طور که باید بگن چرا یکی از بهترین بخش‌های بازی اول یعنی همراهی با بیل رو به طور کامل تغییر دادن و آیا نشون‌دهنده ضعف بازی بوده؟
قبلاً هم گفتم، به نظرم مهم‌ترین دلیل تغییر روایت فصل دوم اینه که دنبال مظلوم نشون دادن ابی از همون اول هستن که تأثیر بیشتری روی مخاطب بذارن و کارشون راحت‌تر بشه و برای رسیدن به این هدف سراغ یه بازیگر ناز و معصوم هم رفتن. برعکس بازی که باج نمی‌داد، اینجا دیگه حال و حوصله چونه زدن با ملت رو ندارن و از همون اول دارن یه شخصیت زجرکشیده رو نشون می‌دن که دنبال انتقام از جول هست و این‌طوری خیلی کار راحت‌تری با مخاطب‌ها دارن.
صحبتم خیلی واضح بود انصافاً! کلی نمونه از فصل اول آوردم که توی فصل دوم تغییرات ریز یا خیلی خیلی درشت داشتن. پس تغییرات ریز و درشت توی فصل دوم هم اتفاق می‌افته و لزوماً ربطی به ایرادات بازی نداره. وقتی یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های فرعی بازی اول توی سریال در حدی تغییر پیدا می‌کنه که کلاً ربطی به بازی نداره و اون یکی ناشنوا می‌شه و بخش زیادی از نحوه روایت ماجراهای تام و هنری عوض می‌شه و شخصیت‌های جدید به اون قسمت اضافه می‌شن و نحوه مرگ فلان شخصیت کاملاً متفاوته، تغییرات مختلف توی فصل دوم هم عجیب نیست.
در مورد اون سوژه نام بردن شخصیت‌ها:

Spoiler: بازی The Last of Us 1

توی بازی اول وقتی جول و الی به دروازه‌های جکسون می‌رسن، اوضاع جوریه که خبری از تامی و هیچ آشنای دیگه‌ای نیست و کاملاً احتمال داره که اونجا توسط یه سری نیروهای خارجی تسخیر شده باشه. ولی جول خیلی راحت و ریلکس جلوی جمعیت به اسم الی (مهم‌ترین محموله دنیا که جول باید با جون و دل ازش محافظت کنه و کل هدفش همینه) اشاره می‌کنه و می‌گه «الی، به حرف خانم گوش کن و سلاحت رو کنار بذار.» و حتی بعدش هم می‌گه نمی‌دونستم اینجا توسط یه گروه دیگه اشغال شده!

اگه مطرح کردن اسامی توی TLoU2 مشکل داره، توی TLoU1 هم همینه. اینکه جلوی جمعیتِ ناشناسِ سلاح به دست به اسم الی اشاره کنن بدتره یا اینکه وسط حمله اینفکتدها، به یه دخترِ وحشت‌زده‌ای بگن من و داداشم فلانی هستیم که یه ذره آروم بشه؟
جالب اینجاست که این تیکه معرفی الی توسط جول توی بازی TLoU1، داخل سریال به طور کامل تغییر پیدا کرد و به جای اینکه الی و جول برسن به دروازه‌های جکسون، یه سری از نیروهای جکسون با ماریا از راه می‌رسن و با اسلحه و سگ تهدیدشون می‌کنن و جول هم اسمی از الی نمی‌بره.
پس الآن من باید بگم معرفی بحث‌برانگیز الی توسط جول توی سریال تغییر کرد و مشخص شد که TLoU1 ایراد اساسی توی داستان داشته؟ نه، فقط یکی از ده‌ها تفاوت بین بازی و سریال بوده.

مشکل اینجاست که شما یه حس انتقامی نسبت به داستان TLoU2 دارین و هر جا که فرصتش پیش بیاد دنبال این هستین که بگین حق با ما بود و بازی مشکلات اساسی داشت. به کوچیک‌ترین چیزهای TLoU2 گیر می‌دین، در این حد که چرا فلانی اسمش رو گفت! در حالی که توی بازی اول کاری نداشتین که مثلاً نجات پیدا کردن جول از اون آسیب فجیع چقدر عجیب بوده، چون از بازی لذت می‌بردین و دنبال سوژه برای ایراد گرفتن نبودین.
الآن هم این قضیه به سریال رسیده و در حالی که فصل اول انواع و اقسام تفاوت‌ها رو با بازی داشت و کسی نمی‌گفت مشکل از بازی TLoU1 هست، الآن می‌گین تفاوت‌های فصل دوم نشون‌دهنده مشکلات بازی TLoU2 هست و اگه یه مگس هم به یکی از صحنه‌های سریال اضافه بشه، داره نشون می‌ده که اون صحنه توی TLoU2 کمبود مگس داشته!
مثلاً توی توئیتر دیدم که ملت می‌گن کاراکتر ابی توی سریال با بازی متفاوته، پس مشخص شد که مشکل از بازی بوده و خاک بر سر دراکمن. بعد دقیقاً همون افراد می‌گن کاراکتر الی توی سریال با بازی متفاوته، پس مشخصه که سریال مشکل داره و باز خاک بر سر دراکمن! آدم از این همه تناقض سر به بیابون می‌ذاره!
یا باید با تفاوت‌های بین بازی و سریال کنار اومد و از هر کدوم در جای خودش لذت برد، یا اگه به این تفاوت‌ها انتقاد داریم، استاندارد دوگانه نداشته باشیم که یه جا بذاریم به حساب تصمیمات سازنده‌های سریال و یه جا به حساب بد بودن TLoU2.

 

[Holy Diver]

اون رو باید سازنده‌های سریال بگن، همون‌طور که باید بگن چرا یکی از بهترین بخش‌های بازی اول یعنی همراهی با بیل رو به طور کامل تغییر دادن و آیا نشون‌دهنده ضعف بازی بوده؟
قبلاً هم گفتم، به نظرم مهم‌ترین دلیل تغییر روایت فصل دوم اینه که دنبال مظلوم نشون دادن ابی از همون اول هستن که تأثیر بیشتری روی مخاطب بذارن و کارشون راحت‌تر بشه و برای رسیدن به این هدف سراغ یه بازیگر ناز و معصوم هم رفتن. برعکس بازی که باج نمی‌داد، اینجا دیگه حال و حوصله چونه زدن با ملت رو ندارن و از همون اول دارن یه شخصیت زجرکشیده رو نشون می‌دن که دنبال انتقام از جول هست و این‌طوری خیلی کار راحت‌تری با مخاطب‌ها دارن.
صحبتم خیلی واضح بود انصافاً! کلی نمونه از فصل اول آوردم که توی فصل دوم تغییرات ریز یا خیلی خیلی درشت داشتن. پس تغییرات ریز و درشت توی فصل دوم هم اتفاق می‌افته و لزوماً ربطی به ایرادات بازی نداره. وقتی یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های فرعی بازی اول توی سریال در حدی تغییر پیدا می‌کنه که کلاً ربطی به بازی نداره و اون یکی ناشنوا می‌شه و بخش زیادی از نحوه روایت ماجراهای تام و هنری عوض می‌شه و شخصیت‌های جدید به اون قسمت اضافه می‌شن و نحوه مرگ فلان شخصیت کاملاً متفاوته، تغییرات مختلف توی فصل دوم هم عجیب نیست.
در مورد اون سوژه نام بردن شخصیت‌ها:

Spoiler: بازی The Last of Us 1

توی بازی اول وقتی جول و الی به دروازه‌های جکسون می‌رسن، اوضاع جوریه که خبری از تامی و هیچ آشنای دیگه‌ای نیست و کاملاً احتمال داره که اونجا توسط یه سری نیروهای خارجی تسخیر شده باشه. ولی جول خیلی راحت و ریلکس جلوی جمعیت به اسم الی (مهم‌ترین محموله دنیا که جول باید با جون و دل ازش محافظت کنه و کل هدفش همینه) اشاره می‌کنه و می‌گه «الی، به حرف خانم گوش کن و سلاحت رو کنار بذار.» و حتی بعدش هم می‌گه نمی‌دونستم اینجا توسط یه گروه دیگه اشغال شده!

اگه مطرح کردن اسامی توی TLoU2 مشکل داره، توی TLoU1 هم همینه. اینکه جلوی جمعیتِ ناشناسِ سلاح به دست به اسم الی اشاره کنن بدتره یا اینکه وسط حمله اینفکتدها، به یه دخترِ وحشت‌زده‌ای بگن من و داداشم فلانی هستیم که یه ذره آروم بشه؟
جالب اینجاست که این تیکه معرفی الی توسط جول توی بازی TLoU1، داخل سریال به طور کامل تغییر پیدا کرد و به جای اینکه الی و جول برسن به دروازه‌های جکسون، یه سری از نیروهای جکسون با ماریا از راه می‌رسن و با اسلحه و سگ تهدیدشون می‌کنن و جول هم اسمی از الی نمی‌بره.
پس الآن من باید بگم معرفی بحث‌برانگیز الی توسط جول توی سریال تغییر کرد و مشخص شد که TLoU1 ایراد اساسی توی داستان داشته؟ نه، فقط یکی از ده‌ها تفاوت بین بازی و سریال بوده.

مشکل اینجاست که شما یه حس انتقامی نسبت به داستان TLoU2 دارین و هر جا که فرصتش پیش بیاد دنبال این هستین که بگین حق با ما بود و بازی مشکلات اساسی داشت. به کوچیک‌ترین چیزهای TLoU2 گیر می‌دین، در این حد که چرا فلانی اسمش رو گفت! در حالی که توی بازی اول کاری نداشتین که مثلاً نجات پیدا کردن جول از اون آسیب فجیع چقدر عجیب بوده، چون از بازی لذت می‌بردین و دنبال سوژه برای ایراد گرفتن نبودین.
الآن هم این قضیه به سریال رسیده و در حالی که فصل اول انواع و اقسام تفاوت‌ها رو با بازی داشت و کسی نمی‌گفت مشکل از بازی TLoU1 هست، الآن می‌گین تفاوت‌های فصل دوم نشون‌دهنده مشکلات بازی TLoU2 هست و اگه یه مگس هم به یکی از صحنه‌های سریال اضافه بشه، داره نشون می‌ده که اون صحنه توی TLoU2 کمبود مگس داشته!
مثلاً توی توئیتر دیدم که ملت می‌گن کاراکتر ابی توی سریال با بازی متفاوته، پس مشخص شد که مشکل از بازی بوده و خاک بر سر دراکمن. بعد دقیقاً همون افراد می‌گن کاراکتر الی توی سریال با بازی متفاوته، پس مشخصه که سریال مشکل داره و باز خاک بر سر دراکمن! آدم از این همه تناقض سر به بیابون می‌ذاره!
یا باید با تفاوت‌های بین بازی و سریال کنار اومد و از هر کدوم در جای خودش لذت برد، یا اگه به این تفاوت‌ها انتقاد داریم، استاندارد دوگانه نداشته باشیم که یه جا بذاریم به حساب تصمیمات سازنده‌های سریال و یه جا به حساب بد بودن TLoU2.

آریا جان من چرا باید مشکلی داشته باشم با بازی؟ من از اولین کسایی بودم که جلوی هیتر ها از بازی دفاع کردم. حتی اینجا هم بازی رو جزو تاپ گیم هام گذاشتم. همونطوری که به نظرم اکثر ایرادهایی مثل قیافه ابی یا ووک بودن بازی بی مورد و مسخرست، بازی ایراد روایتی فاحش داره که نمیشه ازش چشم پوشی کرد. من نظراتم رو قبلا اینجا درباره ی ایرادات بازی گفتم. بنابراین دلیلی برای انتقام ندارم و خیلی هم از بازی تعریف کردم و لذت بردم.
اون قسمتی هم که راجع به الی صحبت کردی اصلا زمین تا آسمون شرایطش فرق میکرد با پارت دو که باز کردنش از حوصله بحث خارجه.

 

[AM!R]

توی دانشگاه توی یه جمعی بودم ، راجع به مسائل اقلیت ها و اینطور مسائل بحث میکردیم ، اکثرا نظر ضد همراه با گارد گرفتن داشتند ، ولی اونجا من حق میدادم و دفاع میکردم از اشخاصی که به حق (نه نتیجه ی بمباران القاهای مصنوعی رسانه ای) توی بدن اشتباه گیر کرده بودن ، همونطور که علم پزشکی و قانون و حتی شرع! براشون اون کار رو تا حدودی تسهیل کرده! حق زندگی دارن و باید به حق و حقوقشون برسن .
ولی کاری که جریان های چپگرا و توی اوج خودش و ریاست بایدن توی محصولات رسانه ای انجام دادن ، دقیقا نتیجه ای داد که جمهوری اسلامی با حجاب کرد! نه تنها باعث محبوب شدن این قشر خاص شد ، حتی قربانی انواع تنفر و قلدری ها و خشونت ها و نادیده گرفتن ها شد!

میخواستید تنوع بدید ، میرفتید سراغ کاراکترهای جدید ، خیلی هم خوبه ، واقعا دنیا همه زیبا و فیت نیستن ولی این زورچپون کردن این تفکرات توی کاراکتر هایی که شناخته شدن با ویژگی‌های خاص خودشون مثل سفید برفی نتیجه عکس میداد که داد!
...
خودم بشخصه به عنوان طرفدار نسخه های گیم The Last of Us ، اگر همچین سریالی بدون داشتن اسم TLoU با این بازیگرها ، تفکرات و مسائل دیگه ساخته می‌شد یه قسمتش هم نگاه نمیکردم.
...
کاری که HBO با بلا رمزی کرد ، قطعا توی آینده حرفه ای و محبوبیت ش تاثیر میذاره مثل کاری که با بازیگر سفید برفی و امثالهم شد.

 

[Origami 2008]

من درباره اپیزود دوم چیز برای گفتن ندارم؛ فقط دوتا از متن‌های قدیمی‌ام (در همین تاپیک) که ارتباطی به «مرگ زودهنگام» کاراکتر در مدیوم سریال دارد را بازنشر می‌کنم:

در قاب تلویزیون، مرگ‌های یهویی و WTF زیاد رخ داده که پشمی برای مخاطب نمی‌گذارند؛ اما برگردیم به تکنیک False Protagonist (قهرمان کاذب) که مولف آن استاد هیچکاک بود؛ این تکنیک به‌وضوح در فیلم «روانی» قابل‌مشاهده است (عده‌ای فکر می‌کنند که زنِ اول فیلم قهرمان اصلی است؛ اما قهرمان در اصل شرور فیلم است)؛ شاید گل سرسبد False Protagonist، مرگ «شان بین» در فصل اول Game of Thrones باشد. این را گفتم که اگر آن سکانس مرگ «جوئل» رخ داد (بازی را نکردم ولی اسپویل‌هایتان خفه‌مان کرد)؛ قطعاً اولین مرگ «قهرمان کاذب» در قاب تلویزیون نیست.

در دنیای ویدیو گیم نیز قبل از مرگ «جوئل»، مرگ کاپیتان Soap MacTavish را هم می‌توان False Protagonist دانست. از مرگ‌های WTF در قاب تلویزیون می‌توان به مرگ گلن (واکینگ دد)، جیمز ویسلر (پریزون بریک)، هوارد هملین (بتر کال سال) و عومار (وایر) اشاره کرد. برای من WTFترینشون مرگ دنی ریبورن در سریال بلادلاین بود؛ اصن مگه می‌شد؟!

مرگ سرسری با «فالس پروتاگونیست» تفاوت دارد؛ اینکه شخصیت اصلی در تمامی مدیوم‌های نمایشی در پایان بمیرد؛ دیگر تکنیک «فالس پروتاگونیست» معنی ندارد؛ دو حالت وجود دارد: یا این تکنیک سَم خالص است یا واقعاً یک جادو برای شوکه‌کردن مخاطب؛ کسی فیلم‌نامه می‌نویسد و از این تکنیک استفاده می‌کند، فکر میانه پیرنگ و پایان‌بندی را به‌خوبی کرده است؛ این دفعه به شنیده‌ها اتکا می‌کنم که می‌گویند TLOU 2 یکی از بهترین داستان‌سرایی‌های صنعت گیمینگ است؛ نفرت از شخصیت یا رویکرد «ناتی داگ» در نمایش تبدیل شیطان به یک انسان زخم‌خورده جامعه، در مدیوم‌های دیگر تازه نیست؛ نمونه بارز سریال «پریزون بریک» که شخصیت «ماهون» در فصل دوم یک پلیس فاسد است که زندانی‌ها را می‌کشد و ترحمی هم ندارد؛ ولی به‌تدریج ماهیت‌های خوب او نشان داده می‌شود و در پایان جز طرف خیر داستان قرار می‌گیرد.

بله؛ مرگ یک شخصیت اصلی می‌تواند به بدنه داستان ضربه بزند؛ به سریال «بلادلاین» ضربه زد و عملاً فصل دوم و سوم را به‌خاطر نقش‌آفرینی بازیگران سریال تماشا می‌کنید!

 

[just soccer]

به نظرم اون اتفاق خاص نسبت به بازی اصلا حس و حالش درنیومده بود، ردیت سریال رو هم چک کردم خیلی ها همین نظر رو داشتن
شاید هم از سر اینکه میدونستی قراره چی بشه و مثل بار اول شوکه کننده نبوده این جوری حس می‌شده

 

[last of amir]

من این قسمت رو دیدم. اون قضیه در حد بازی نیس و به نظرم از قصد هم خواستن اونطوری نباشه ولی دمشون گرم آبرومندانه درآوردن لااقل. تاثیرگذاری اش رو برای من که پنج شش باری بازی رو تموم کردم داشت کاملا.

 

[Origami 2008]

نظرم در مورد قسمت دوم

Spoiler

من برعکس دوستان زیاد با بازیگرا مشکلی نداشتم از اول (البته که به نظرم میشد انتخاب های بهتری انجام داد) مخصوصا پدرو پاسکال که به نظرم کارش درسته ولی متاسفانه در نهایت این قضیه خودش رو نشون داد و به نظرم بلا رمزی اون حس غم و خشم (شاید هم حسرت) که موقع مرگ جول داشت رو نتونست از پسش بر بیاد . واقعا توی بازی صد برابر صحنه احساسی تر بود.
با این روندی که سریال داره پیش میره بعیده کار به فصل دیگه برسه مگه اینکه طرفدارا رو با معرفی پارت 3 در اخر فصل دوم سوپرایز کنن!

سریال برای فصل سوم تمدید شده!