همه تراماها در سن‌های مختلف واکنش‌های مختلفی داره. مثلا روایت خوب نسخه اول نشون داد جول جای خالی دخترش رو با الی عوض میکنه، درواقع یکجورایی فقدان از دست دادن دخترش رو به نجات دادن الی میزاره. بعد ازون هم مدت زیادی (دقیقا یادم نیست بازی رو ۴ سال پیش بازی کردم) باهم دیگه سر همین موضوع هم به مشکل خورده بودن.در مورد بقیه مسائل که انقدر توی این سال‌ها صحبت کردیم که نصف ریزش موهای من به خاطر همین بحث‌های The Last of Us 2 بوده!
ولی این یکی ایراد جدید بود. الی می‌تونه بعد از اون اتفاق هم شاد باشه و قرار نیست تا آخر عمرش غمگین باشه، ولی به هر حال طبیعیه که وقتی پدر معنوی خودش رو به فجیع‌ترین شکل ممکن از دست داده، تا مدتی تحت تأثیر اون ماجرا باشه. داستان TLoU2 هم ۱۵ سال بعد از کشته شدن جول اتفاق نمی‌افته که بگیم بابا دیگه بسه و الی باید برقصه و شادی کنه و با شرکت در کلاس‌های یوگا از ناراحتی خودش بکاهه!(البته با حضور کاراکتر روانشناس توی سریال، همچین چیزی هم بعید نیست).
در مورد رابطه جول و الی، ۵ سال اصلاً زمان کمی نیست. همونطور که توی نسخه اول هم جول فقط در عرض چند ماه در حدی به الی وابسته شد که به خاطرش یکی از آخرین امیدهای نجات بشریت رو نابود کرد. همون جول که طبق روایت بازی، توی دوران پساآخرالزمانی تبدیل شده بود به یه انسان خشن و نسبتاً عبوس، فقط چند ماه بعد از آشنایی با یه دختر ناشناس در حدی بهش نزدیک میشه که جای دختر واقعی خودش رو می‌گیره و مارلین رو که سال‌ها باهاش آشنا بوده می‌کشه و فایرفلای رو به خاک و خون می‌کشه و امکان تهیه واکسن رو از دکترها می‌گیره تا کسی رو نجات بده که تا همین چند وقت پیش کلاً نمی‌شناخته و به خاطر قرار مدار کاری قبول کرده به عنوان یه محموله منتقلش کنه فلان‌جا.
بعد الی که کلاً پدر و مادری توی عمرش نداشته و نتونسته طعم این چیزها رو بچشه و حالا یه پدر معنوی داره، حق نداره به خاطر اون قضیه نابود بشه؟ کسی که عزیزترین آدمِ زندگی الی بوده، جلوی چشمش به شکل فجیعی کشته میشه و طبیعیه که این قضیه تأثیر ویرانگری روش بذاره. یعنی مرگ بر اثر کهولت سن نبوده که بگیم باید سریع باهاش کنار بیاد دیگه!
اون صحنه برای الی رسماً ژانر وحشت به حساب می‌اومد و خیلی وضعیت بدی بود که یه عده ریختن سر جول و نابودش کردن و اون هم هیچ کاری برای دفاع از دستش برنمیاد. یه نکته‌ای که توی سریال تغییرش دادن هم این بود که توی بازی چند ساعت قبل از کشته شدن جول، الی با دینا در حال عشق و حال بودن و حتی همین موضوع هم به ناراحتی الی ضریب بیشتری میده، چون پیش خودش فکر میکنه وقتی من و دینا داشتیم لذت می‌بردیم، معلوم نیست جول چه مصیبت‌هایی می‌کشیده.
قبلا هم گفتم، انقدر میزان تغییرات فصل اول نسبت به بازی اول زیاد بود که اگه الان تغییرات فصل دوم رو به حساب مشکلات بازی دوم بذاریم، بازی اول هم با این منطق نابود میشه. دیگه تغییر بزرگ‌تر از کاراکتر بیل که نداریم و رسما کن‌فیکون شد، ولی به معنی شخصیت‌پردازی ضعیف بیل توی بازی نبوده.
موضوع اینه که خیلی از تغییرات فصل اول جالب بودن و آدم می‌گفت همون داستان با یه سری تفاوت‌های ریز و درشت روایت میشه و عیبی نداره. اصلا به چشم یه دنیای موازی بهش نگاه میکنیم! ولی اینجا در کنار بعضی تغییرات جالب مثل حمله اینفکتدها به شهرک یا سکانس‌های بیشتر با حضور آیزک، یه سری از تغییرات مثل همین صحنه‌های خنده‌دار اپیزود چهارم بیشتر شبیه پارودی هستن تا یه اثر جدی. توی خود بازی هم الی ۲۴ ساعته در حال گریه کردن نیست و اندک لحظاتی وجود داره که از اون شرایط بد روحی خارج میشه، ولی با یه حالت ظریف‌تری اتفاق می‌افته و انقدر گل‌درشت نیست که مثلاً برخلاف واکنش اولیه‌ای که توی بازی نسبت به حامله شدن دینا نشون میده، اینجا ذوق‌زده بشه و بگه «بابا شدم!»
۳ ماه گذشته!! روز هم نه، سه ماه! تو این سه ماه فلش بک میزنه سریال به تراماها و مدت زیادی که براساس شوک مردن جول تو بیمارستان بوده الی (همون موقعی که یک سری‌ها مثل الان داشتن دلقک بازی میکردن سر اکتینگ بلا رمزی) و کلی با روانشناس مشاوره رفته. حالا دیدگاه سریال چیه؟ اینکه الی حالش خوب نشده، ولی تو این سه ماه تونسته اون ماسک دختری که از تراما خوب شده رو پیدا کنه، و الان با اون ماسک داره ادامه میده. در مورد پایان اپیزود ۴ به نظرم باید هنوز قسمت‌های دیگه رو ببینیم شاید قرار نیست اونجوری که تو بازی اتفاق افتاده اینجا هم کلمه به کلمه پیش بره! شاید مثلا یکروز بعدش الی با دینا دعواش بشه بگه تو برام burden هستی! ما هنوز ندیدیم ولی گیمرهای متعصب جمال نمیدن
بحث بازی که داستانش جداست و من هیچجوری اون تعارف کردنشاون تو کتم نمیرهتا ابد نیاز نیس تو تروما بمونه همونطور که تو بازی هم الی اخر بازی ول کرد همه چیز و تروماشم اوکی شد.
بحث اینه که چند روز بعد کشته شدن عزیزترین فرد زندگیت شاد و خوشحال نباشی - اونم تو دنیای اخرالزمانی که پیدا کردن یه خانواده سخت ترین چیز ممکنه.
عزیز هر کسی هم تو واقعیت بمیره حداقل یکی دو هفته آدم غمگین میشه نه اینکه دو سه روز بعدش نیشش تا بناگوش باز باشه و به هر پدیده ای بخنده مثه بلارمزی
.
ولی اینجا هم دو سه روز نبود.خیلی واقعا سخت بود مچمو بگیری ولی اینقدر زرنگ بودی آخر گرفتی
ای ناقلا
خب این برای من حداقل باورپذیر نیس.اما چیزی که سریال نشون داد بعد از مرگ جول الی شاد و خندان نرفت مراسم بگیره
اون خشم بازی خیلی باورپذیرتر از خشم سریاله برای من.
نه روانشناس نگفته آرومتر شدی برو انتقام بگیرخب این برای من حداقل باورپذیر نیس.
گذشت سه ماه از مصیبت و استیبل شدن روح و روان، این انرژی اولیه رو تو الی ایجاد نمی کنه که بخاطر انتقام از این سر امریکا بره اون سر امریکا. یعنی روانشناسش گفته که الی اروم باش وقتی که ارومتر شدی برو انتقامتو بگیر
با بعد روانشناسیمش کاری ندارم، چون به عنوان مخاطب چفت و بست باید باشه تو احساسات که مازن حداقل تو اینجا ناموفق عمل کرده
.
اون اصلا مخالف بود و هدفش پذیرش و کنار اومدن با مرگ جول بود اما الی نرسید به اون مرحله! گفتم که، درواقع خشم از دست دادن و انتقام نهایی در الی نهادینه شده، اما تو این مدت یاد گرفته که “ماسک” یک دختر تینیجر رو بزنه و به زندگی عادی خودش برگرده، در واقع تعریف یک تراما واقعی هست که مثل کابوس همیشه باهاش میمونه. حداقل تو سکانس دادگاه هم اگه ببینی برای اولین بار سعی کرده منطقی وارد بحث بشه، اما چیزی از خواسته‌اش کم نکرده.
خود الی که پرفکت بود صورتش موهاش رو پیشونیش بود همیشه!
نتیجه چپول بازیه.View attachment 378982
ولی این بنده خدا حالا پیشونیش بزرگه اینا چرا دقیقا اومدن یه مدل مویی واسش انتخاب کردن که کامل پیشونیشو بکنن تو حلق ما
ایناش به کنار با خود آرایش هم تا یه جایی میشه سن رو برد بالا اما خب از بس که بی آرایش دیدمش همه جا انگار تو قراردادش ذکر میکنه یه قطره آرایش نباید روم انجام بشه
نمیدونم موقعی که TLOU 2 اومده اینجا چه اتفاقی افتاده یا چه داستانی بوده اون تایم از زندگیم اونقدر فرصت BC نداشتم، اما مثل اینکه داستان‌های قدیم هیتر و ماکرو فن و اینا هنوز پابرجاست بهرحال ببخشید که وسط مفیدترین مطالب و عکس‌های تاپیک وارد شدم و عقده‌های پنهان و درونی خودم رو خواستم اینجوری خالی کنم، بالاخره درآمد دلقک‌ها اونقدر بالا نیست
آقا "دلقک بازی" رو خودت تو پست دوم همین صفحه استفاده کردی و به بعضی از کاربرها نسبت دادی و چون مشخص نکردی همه ماهایی که به سریال نقد داریم میتونستیم به خودمون بگیریم.من عذرخواهی میکنم که با "دلقک بازیام" فضای بسیار مفید تاپیک رو مثل اینکه بهم ریختم
برای این ابراز ندامت مطالب مفید دیگه‌ای آوردم از فن‌های برنده نوبل ادبیات
از وقتی نزدیک به اومدن فصل دوم شدیم یک سریا اینجا دوباره شروع به توهین به بازیگر سریال کردن تا الان، یعنی طرف حوصلش سر میرفته و یک سر به ردیت بازی میزده (ردیت بازی، نه سریال) و میومده یک میم از بلا رمزی اینجا میزاشته، طوریکه کسی که سریال رو هم دوست داشته و مشکلی توش نمیدیده (اصلا خود بازی نه، سریال! بالاخره اینجا تاپیک سریال هست) هرروز باید این داستانا میخورد تو سر و صورتش. با اینکه کیفیت سریال از تمام اقتباس‌های بازی بهتر دراومده و خودشونم اینو میدونن، اما بازم هرروز یک تیکه‌ای میندازن.آقا "دلقک بازی" رو خودت تو پست دوم همین صفحه استفاده کردی و به بعضی از کاربرها نسبت دادی و چون مشخص نکردی همه ماهایی که به سریال نقد داریم میتونستیم به خودمون بگیریم.
پس مسلما نباید بهت بر بخوره که اگه کسی علیه خودت ازش استفاده کنه.
اینجا هم تاپیک سریاله ، همونطور که دوستان دیگه میتونن انتقاد کنن پس شما هم این حق رو داری که تمام قد ازش طرفداری کنی.
فقط ادبیات مطالبی که مینویسی رو خواهشا با دقت بیشتری رعایت کن که دوستان دیگه هم به همون شکل پاسخ رو بدن.
وگرنه همونطور که میدونی مطمئنا این شکل از کامنت نویسی و حتی پیشرفته تر از اون تو اینجا "استاد بزرگ" زیاد داره
مثل اینکه هنوز همون تخریب شخصیتی که همه همدیگر رو اینجا سر بازی‌های یک سری سازنده خاص میکردن وجود داره، و خوب هنوز یک سریا بزرگ نشدن!
Google