سلام
منم قسمت دو فصل دوم رو دو شب پیش (چقدر کلمهی دو بکار بردم

) دیدم. یه سری نکات توجهم رو جلب کرد که اینجا میگم.
نکته اول اون جریان حملهی Infected ها به جکسون بود که به داستان اضافه کرده بودن. به نظرم صحنهی جذابی بود مخصوصا مبارزهی تامی با اون Bloater که برام سوال بود چطوری قراره شکستش بده؟ ولی به عنوان یه گیمر که میدونم داستان کُلی قراره چطوری پیش بره و چی بشه، مثلا اینکه از قبل میدونستم قرار نیست بلایی سر تامی یا ماریا بیاد تو این صحنه، یه مقدار هیجانش رو کم کرده بود. ولی برا کسی که گیم رو تجربه نکرده (مثلا کسی که داشتم باهاش قسمت دوم رو میدیدم) چیز هیجانی و خیلی باحالی بود. در کل تغییری بود که پسندیدم.
میرسیم به اصل ماجرا یعنی مرگ کرکتر محبوب دلها، جول عزیز


دو تغییر خیلی مثبت تو این صحنه دیدم.
یکیش اینکه مثل بازی، جول یهو مغزش رو خاموش نمیکنه و همینطوری به افرادی که تا حالا ندیده و نمیشناسه اسمش رو نمیگه. چقدر بحث سر این قضیه ایجاد شده بود پنج سال پیش و چقدر خوب این ضعف رو پوشش دادن. اینجا جول نه اسمش رو به اَبی میگه، نه وقتی میره تو پناهگاهشون و همه خودشون رو معرفی میکنن اسمش رو لو میده، و بنظرم این خیلی خیلی بیشتر به شخصیت جول با تجربه، محتاط و دنیا دیده شباهت داره تا چیزی که تو بازی دیده بودیم (همینطوری اسمش رو جلو همه میگه). تو سریال این اشتباه دینا هست که از همه جا بی خبر اسم جول رو جلو ابی میگه، و بنظرم یکی از باگهای داستانی بازی رو خیلی خوب پوشش دادن، دمشون گرم.
نکتهی دوم هم مکالمهی ابی و جول قبل مرگش هست. تو بازی خیلی خلاصه بود و دفعهی اول اصلا نه فهمیدم که ابی کیه، چرا میخواد این کارو بکنه، و شک دارم جول هم فهمیده باشه

چون ابی فقط بهش گفت Guess و جول هم نگاهش میکرد. حالا نمیدونم شاید هم تصمیم سازنده بوده که شخصیت ابی رو همچنان مرموز نگه داره، ولی به هر حال اینجا قشنگ باهم صحبت میکنن و ابی همه چیو توضیح میده، واکنش جول با دیالوگ عالی پدرو پاسکال هم که بهش میگه شات د ف*اک آپ واقعا بهم چسبید، عالی بود

یه نکتهی منفی هم این بود که برا من دردناکترین و به یادموندنی ترین لحظهی مرگ جول تو بازی وقتی بود که ابی ضربهی آخر رو میزنه و الی اونطوری جیغ میکشه و میگه Noooo. اینجا میوت کرده بودن جیغ کشیدنش رو که خب زیاد دیدم تو فیلم و سریالا برا تاثیرگذاری بیشتر صحنه صدا رو پایین بیارن و یه موسیقی سوزناک روش بذارن، اما من این لحظه رو تو بازی ترجیح میدادم. البته بد نبود، بعد این همه سال و هزار بار مرور این صحنه، همچنان وقتی در قالب سریال هم دیدم اشک از چشمام سرازیر شد، Joel

در کل دارم از سریال لذت میبرم و با توجه به سابقهی خراب اقتباس فیلم و سریال از رو گیم، اینکه از رو یکی از بازیهای مورد علاقم که همیشه بنظرم پتانسیل داستانیش از هر فیلم و سریالی بیشتره، همچین چیز با کیفیتی ساختن واقعا لذت بخشه.