Dinosaur
Loyal Member
خیلی خوب بود این قسمت. ترکیبی از صحنه‌های مهیج و نفس‌گیر با بخش‌های احساسی، در کنار جذاب‌تر شدن رابطه جول و الی که توی قسمت قبل هم خیلی خوب جلو رفته بود و اینجا باز هم پیشرفت داشت.
این قسمت به کنار، من از قسمت قبلی هم خیلی خوشم اومد و قشنگ‌ترین صحنه کل سریال تا الآن برای من، این سکانس از قسمت چهارم بوده:
کلاً اون صحنه‌های جوک گفتن الی خیلی باحال بودن و واکنش‌های جول هم عالی‌تر! مخصوصاً اون Jesus گفتن‌هاش!
--------------------
چقدر دوست داشتم یه قابلیت ماوراءالطبیعه‌ای داشتیم که میشد این سریال رو دو بار ببینیم، یه بار توی وضعیت فعلی با دونستن پیش‌زمینه‌های قبلی از داستان و یه بار هم بدون هیچ شناختی از ماجراهای TLoU. حیف که هنوز همچین قابلیتی نیومده و نمیشه سریال رو دو جور متفاوت تجربه کرد.
چقدر مظلوم بودن سم و هنری. 
سم بیچاره که توی خود بازی هم خیلی گناه داشت و اینجا به خاطر ناشنوا بودن (که به هر حال باعث میشه آدم احساس تنهایی بیشتری داشته باشه)، دیگه غم و غصه‌مون چند برابر شد. من توی بازی هم خیلی تحت تأثیر اون صحنه مرگ دو برادر قرار گرفتم، ولی اینجا دیگه اوضاع در حدی بود که نتونستم مقاومت کنم و اشکم در اومد. 
در مجموع این دو کاراکتر هم از نظر شخصیت‌پردازی خوب بودن، هم بازیگرهای این دو نقش خیلی مناسب انتخاب شده بودن. امیدوارم دیوید هم همچین وضعیتی داشته باشه و صبر و تحمل ندارم برای اون بخش‌های سریال.
اون صحنه Bloater هم عالی بود و دقیقاً اتفاقی افتاد که منتظرش بودم، یعنی ترکوندن کله‌ی یه بنده خدایی! کلاً هر وقت یاد Bloaterها می‌افتم، اون انیمیشن مرگ جول توی ذهنم میاد که این عزیزان عظیم‌الجثه با دو تا دست، کله‌ی جول رو می‌گیرن و از دو طرف کِش می‌دن! اینجا هم خیلی خوب عرض ارادت کرده بودن به اون صحنه و البته یه ذره وحشیانه‌تر از خود بازی هم بود!
سم بیچاره که توی خود بازی هم خیلی گناه داشت و اینجا به خاطر ناشنوا بودن (که به هر حال باعث میشه آدم احساس تنهایی بیشتری داشته باشه)، دیگه غم و غصه‌مون چند برابر شد. من توی بازی هم خیلی تحت تأثیر اون صحنه مرگ دو برادر قرار گرفتم، ولی اینجا دیگه اوضاع در حدی بود که نتونستم مقاومت کنم و اشکم در اومد. در مجموع این دو کاراکتر هم از نظر شخصیت‌پردازی خوب بودن، هم بازیگرهای این دو نقش خیلی مناسب انتخاب شده بودن. امیدوارم دیوید هم همچین وضعیتی داشته باشه و صبر و تحمل ندارم برای اون بخش‌های سریال.
اون صحنه Bloater هم عالی بود و دقیقاً اتفاقی افتاد که منتظرش بودم، یعنی ترکوندن کله‌ی یه بنده خدایی!
کلاً هر وقت یاد Bloaterها می‌افتم، اون انیمیشن مرگ جول توی ذهنم میاد که این عزیزان عظیم‌الجثه با دو تا دست، کله‌ی جول رو می‌گیرن و از دو طرف کِش می‌دن! اینجا هم خیلی خوب عرض ارادت کرده بودن به اون صحنه و البته یه ذره وحشیانه‌تر از خود بازی هم بود! این قسمت به کنار، من از قسمت قبلی هم خیلی خوشم اومد و قشنگ‌ترین صحنه کل سریال تا الآن برای من، این سکانس از قسمت چهارم بوده:
کلاً اون صحنه‌های جوک گفتن الی خیلی باحال بودن و واکنش‌های جول هم عالی‌تر! مخصوصاً اون Jesus گفتن‌هاش!
--------------------
چقدر دوست داشتم یه قابلیت ماوراءالطبیعه‌ای داشتیم که میشد این سریال رو دو بار ببینیم، یه بار توی وضعیت فعلی با دونستن پیش‌زمینه‌های قبلی از داستان و یه بار هم بدون هیچ شناختی از ماجراهای TLoU. حیف که هنوز همچین قابلیتی نیومده و نمیشه سریال رو دو جور متفاوت تجربه کرد.
آخرین ویرایش:
Google