چند سالی بود گریه نکرده بودم
بخاطر ۶ واحد امتحان فرداست یا سکانسهای قسمت آخر؟
هر چی بود؛ ارزش این همه انتظار رو داشت!
بخاطر ۶ واحد امتحان فرداست یا سکانسهای قسمت آخر؟
هر چی بود؛ ارزش این همه انتظار رو داشت!
احتمالا همین خواهد شد. اون قسمت فصل دوم باید به کمک بیاد!منتظر بودم که برادران دافر دو قسمت پایانی این فصل ازهم گسسته و بزرگتر از فصلهای گذشته را چگونه به پایان میرسانند که خوشبختانه کارشان را به خوبی انجام دادند. مسئله کشتهشدن شخصیتهای اصلی سریال مربوط به این فصل نبود، انتقادی که از زبان بابی براون بیرون آمد و از قضا در فصل پایانی، بسیاری از شخصیتهای اصلی دار فانی را وداع خواهند کرد. نبرد فصل نهایی به مثابه یک نبرد جهانی است، این دقیقا جایی است که الون نیاز به یک همکار با قدرت ماورایی مشابه دارد، این جاست که اپیزود The Lost Sister (اپیزود بد و البته نفرین شده فصل دوم) باید اهمیت پیدا کند، شخصیت کالی (همان دختر با قدرت مشابه الون) شاید نیمه گمشده نابودی وکنا باشد. دیگه سازندگان شخصیت مکس را با جیگر و دندون نگه داشتند، همانند کاری را کردند که در فصل سوم با مرگ احتمالی هارپر انجام دادند. همین که شخصیت استیو کشته نشد و از نظر من بهترین شخصیت سریال است، جای شکرش باقی است.
دیگه از نظر احساسی در حدی نبود که اشک مخاطب را در بیاید؛ از نظر روایت پراکنده و پیوستن به یک نقطه مرکزی، شبیه به Twin Peaks Return بود ولی از نظر بعد احساسی، ST دو سه لول از ساخته لینچ پایین تر است. موسیقی بادالامنتی نمیگذارد که با یک بغض ساده از اپیزودهای شانزدهم و هفدهم تویین پیکس راحت عبور کنید.
اما یه سوال؟! با کمک اون دختر و دوستاش ST شبیه به اونجرز نمیشه؟
تو دنیاب اصلی که مکس و اینا رفتن
تو وارونه هم که با شاتگان و کوکتل اون ۳ تا درگیر شدن
این سومی که الون توش با وان درگیر شد و باقی قربانی ها رو توش سیخ میکرد دیگه کجا بود؟