سلام
خب... شما باید 2تا نکته رو اینجا در نظر بگیری... یکی اینکه این دوره نقاهت واسه همه پیش میاد... خود منم فک کنم تو 10 صفحه قبل بود که گفتم دیگه حتی گیم هم ارضام نمیکنه، اما بعد از اینکه رفتم سراغ گیم های نوستالژیکم (البته از سر بیکاری :d) دوباره تحریک شدم، رفتم مکس پین یک رو بازی کرد بعد 2 بعد ورد آف وارکرفت و... نکته دوم اینه که الان گیم ها واقعا بی محتوا شدن، ماها خیلی به داستان بازی اهمیت میدادیم، مطمئنم خیلیا اینجا مثه من هستن که همیشه کنار سیستم و کنسولشون یه دیکشنری بود تا دیالوگا رو ترجمه کنن و بفهمن داستان چیه، اما الان کمتر گیمی پیدا میشه که کسیو ترغیب به اینکار بکنه
عه... راست میگیا... من الان فهمیدم که چرا مبتلا به کم خونی شدم :d
اون پوکرت تو حلقم :d بنظر من زندگی بدون گیم و نت معنی نداره... تو این مملکت هم که نت درست حسابی نداریم پس خود بخود 50% زندگیمون تو اینجا بی معنیه :d
ولکام :dبنده هم 26 ساله هستم، حتی تا آخر دوره ارشد هم بازی میکردم، ولی همین که درس خوندن تموم شد و مشغول کار کردن شدم، دیگه حوصله بازی کردن رو ندارم. خیلی از بازیها رو نصفه نیمه انجام میدم. خیلی از بازیها رو که کلاً انجام نمیدم و فقط میرم داستان بازی رو میخونم
خلاصه این که وقتی شروع میکنم به بازی کردن، از عمل بازی کردن لذت نمیبرم و احساس میکنم دارم وقتمو حروم میکنم! نمیدونم چه بدبختیای هست که گریبانگیرمون شده!
البته با بازیهایی مثل Rayman حال میکنم و از بازی کردن لذت میبرم، ولی دیگه حس و حال Shooter و بزن بکش رو اصلاً و ابداً ندارم! نمونه بارز فسیل شدن هستم :d
خب... شما باید 2تا نکته رو اینجا در نظر بگیری... یکی اینکه این دوره نقاهت واسه همه پیش میاد... خود منم فک کنم تو 10 صفحه قبل بود که گفتم دیگه حتی گیم هم ارضام نمیکنه، اما بعد از اینکه رفتم سراغ گیم های نوستالژیکم (البته از سر بیکاری :d) دوباره تحریک شدم، رفتم مکس پین یک رو بازی کرد بعد 2 بعد ورد آف وارکرفت و... نکته دوم اینه که الان گیم ها واقعا بی محتوا شدن، ماها خیلی به داستان بازی اهمیت میدادیم، مطمئنم خیلیا اینجا مثه من هستن که همیشه کنار سیستم و کنسولشون یه دیکشنری بود تا دیالوگا رو ترجمه کنن و بفهمن داستان چیه، اما الان کمتر گیمی پیدا میشه که کسیو ترغیب به اینکار بکنه
شما هم ولکام :d نتیجه اخلاقی اینکه پس دخترا دشمنای گیمن... :dدرود
وحید هستم 29 ساله . اولین کنسولی که دستم بهش خورد آتاری بود .. دنیای واقعی رو دوست ندارم برای همین بازی میکنم .. مرحله بحرانی زندگی یک پسر خوشبختانه بخوبی سپری کردم
گیمرهای پسر دو نوع هستند یا کلا عاشق یه دختر میشن بعد یه مدت گیم ول میکنن میرن دنبال بدبختیشون دیگه گیم بهشون مزه نمیده .. یا اینکه با زرنگی یه 80 تا دخترو پشت سر میزارنو تا 60 سالگی گیمر میمونن
خدارو شکر ما از دسته دوم هستیم :d کلا کمتر بازی هست نتونم ازش لذت ببرم بالاخره یه راهی برای سرگرم شدن پیدا میکنم .
اصلا میدونی چیه ؟؟؟؟؟؟؟ بازی تو خون منه شاهرگمو بزنی بازی میریزه بیروووووووووووون
گیمر خسته
ماها هم سنو سال هستیم درد همو میفهمیم هوای همو باید داشته باشیم
بازی مورد علاقه Commandos II
مخلص همتونم هستم
عه... راست میگیا... من الان فهمیدم که چرا مبتلا به کم خونی شدم :d
شما نیز ولکام :dمن 30 سالم هست. نظر من اینه: زندگی بدون گیم & پوکر معنی نداره!
اون پوکرت تو حلقم :d بنظر من زندگی بدون گیم و نت معنی نداره... تو این مملکت هم که نت درست حسابی نداریم پس خود بخود 50% زندگیمون تو اینجا بی معنیه :d