انجمن پیرهای دنیای گیم (افراد 30 سال به بالا)

[challengeeverything]

اوایل که کارتریج ها اومده بود فکر میکردیم انتهای تکنولوژی همینه نه کامپیوتر میدونستیم چیه نه تکنولوژی خاصی دیده بودیم.
هیچوقت فکر نمیکردیم تکنولوژی به جایی که امروز در اون هستیم برسه. یادمه در روزهای پایانی سال 1999 شایعه پیچیده بود که به محض اینکه سال 2000 شروع بشه کل لوازم الکترونیکی که به برق وصل باشن از کار خواهند افتاد اونزمان هم بچه باورمون شده بود کل دم دستگاه رو تا یه هفته جمع کرده بودیم که نکنه اتفاقی بیفته. تئوری توطئه داشتیم وقتی هنوز تئوری توطئه مد نبود

من و بابام راس ساعت ۱۲ شب پا کامپیوتر بودیم که ببینیم با ورود به سال ۲۰۰۰ اتفاقی برا سیستم میفته یا نه. یادمه جفتمون ضد حال خوردیم که چرا هیچی نشد

 

[Arth@s]

هر وقت میام اینجا رو چک میکنم روحیه میگیرم، سریع بازیا رو میدم بالا

حالا فکر میکنید تا چند سالگی گیمر بمونید؟

 

[jj191]

هر وقت میام اینجا رو چک میکنم روحیه میگیرم، سریع بازیا رو میدم بالا

حالا فکر میکنید تا چند سالگی گیمر بمونید؟

من فکر نکنم تا مشکل جسمی پیش بیاد کلا ول کنم گیم رو.
فقط تازگیا یه حس نسبت به بازیا پیدا کردم که فکر میکنم سطحشون واسم خیلی بچگانه شده انگار بازی رو یه بچه ده ساله طراحی کرده.
آخرین بازی که بهم معنی داشت همین بازی

The Last of Us​

بود که هنوز بعد از چهار پنج ماه بهش فکر میکنم.

 

[GPSY]

حالا فکر میکنید تا چند سالگی گیمر بمونید؟

خیلی سخت شده انتخاب بازی این روزا
شخصا علائم teenagers تو بازی ببینم سریع حذفش میکنم مثل spider man miles morals
نشونه های فمنیستی ببینم درجا حذف یا اگه خیلی با بازی حال کردم روش ماد میزنم جلو چشمم نباشه اگرم ماد نداشته باشه بازی نمیکنم اعصابمو خورد میکنه
تو بازی خزعبلات lgbt ببینم دستم رفته رو Alt+F4 بعدشم shift delete
بعد اینهمه سال دوست دارم گیمی بازی کنم تو تایمی که خالی دارم که حالمو یکم خوب کنه و از درگیری های ذهنی دور بشم نه اینکه داخل بازی هم برام جنگ اعصاب راه بندازن

 

[Silent fans]

به جایی آرام و ساکت بروید و مدتی آنجا بمانید شبکه های اجتماعی را خاموش کنید. و در آن محیط به گشت و گذار بپردازید به تدریج این تشویش و خستگی از ذهن زدوده خواهد شد. آنگاه رغبت آن را خواهید داشت تا بعضی چیزها را دوباره امتحان کنید.
البته اگر به چنین مکانی دس راسی ندارید می توانید در همان جایی که هستید اینکار را بامدیتیشن انجام دهید و البته باید از شبکه های اجتماعی خداحافظی کنید. پس از انجام مستمر تاثیرش را در وجودتان احساس خواهید کرد.

 

[Arth@s]

من فکر نکنم تا مشکل جسمی پیش بیاد کلا ول کنم گیم رو.
فقط تازگیا یه حس نسبت به بازیا پیدا کردم که فکر میکنم سطحشون واسم خیلی بچگانه شده انگار بازی رو یه بچه ده ساله طراحی کرده.
آخرین بازی که بهم معنی داشت همین بازی

The Last of Us​

بود که هنوز بعد از چهار پنج ماه بهش فکر میکنم.

کاملا موافقم
من این حس رو وقتی که بازیای مطرح جدید هم بازی میکنم، بشدت دارم. و واقعا عجیبه برام که چرا بعضی (تقریبا همه) این بازیای جدید انقدر فن دارن.
از یه طرف، وقتی خودمو میزارم جای بازیسازا، جواب خودمو میگیرم -> "مارکت".
از طرف دیگه، از روزی که دادن آپدیت برای بازیا روال شد، واقعا از کیفیت بازی ها خیلی کم شد. طرف فقط یه بازی با ظاهر فوق العاده میسازه (که البته کار کمی هم نیست)، ولی دیگه کاری به گیم پلی و بالانس و اینا نداره، میگه بقیه رو با آپدیت و هات فیکس درست میکنیم.

خیلی سخت شده انتخاب بازی این روزا
شخصا علائم teenagers تو بازی ببینم سریع حذفش میکنم مثل spider man miles morals
نشونه های فمنیستی ببینم درجا حذف یا اگه خیلی با بازی حال کردم روش ماد میزنم جلو چشمم نباشه اگرم ماد نداشته باشه بازی نمیکنم اعصابمو خورد میکنه
تو بازی خزعبلات lgbt ببینم دستم رفته رو Alt+F4 بعدشم shift delete
بعد اینهمه سال دوست دارم گیمی بازی کنم تو تایمی که خالی دارم که حالمو یکم خوب کنه و از درگیری های ذهنی دور بشم نه اینکه داخل بازی هم برام جنگ اعصاب راه بندازن

آخ اینی که میگی، انقدر من تو فیلمها و بازیا دیدم، که تصمیم گرفتم خودمو عوض کنم. یعنی دیگه وقتی دارم فیلم میبینم یا بازی میکنم، خودم سعی میکنم هرچی که درباره LGBTQو فمینیست و ریس و اینا میدونم رو، ندونم و پاک کنم از ذهنم