GPSY
کاربر سایت
فک کنم الان میتونیاستاد ما 18 سالمونه نمی تونیم نظر بدیم ؟!!!! :d
بسمالله بفرما
فک کنم الان میتونیاستاد ما 18 سالمونه نمی تونیم نظر بدیم ؟!!!! :d
حرفت درسته خودمم هنوز گیم میزنم ولی دیگه گیم هایی که واقعا درگیرشونم مثل گرن توریسمو. برا من به شخصه واقعا دیگه گیم به صورت کلی مثل قبل نیست. زمانی بود که به شوق بازی کردن یه گیم آدم از خواب پا میشد با کلی شوق و انگیزه، ولی الان حوصله نمیگیره وقت بزارم یه گیم دانلود بشه. البته از مساله به شدت مهم مالی دیگه همه مطلع هستیم.ولی این نظر سنجی بنظرم اصلا مورد قبول نیست و نمیتونه درست باشه
بیشترین دورانی که از گیم لذت بردید دیگه چه صیغهای ئه دیگه گزینه من توش نیست
از 6 سالگی وارد دنیای گیم شدم اون زمونا یه کلوپ سر کوچه مون بود میرفتم اونجا بازی میکردم از همون 6 سالگی تا الان که 30 سالمه از همه بازیهای که کردم لذت بردم و فعلا هم قصد ندارم بازنشسته بشم میخوام تا خود دوران پیری بازی کنم و لذت ببرم
دنیای گیم طوری نیست بگی اره مثلا من ۱۰ ساله گیمرم ولی ۵ سالش رو لذت بردم!
سالم ترین و باحال ترین تفریح ممکنه و حتی نمیتونم خودمو تصور کنم که کنسول یا pc گیمینگ نداشته باشم
دیگه دوره زمونه جوریه که بعضی وقتها رمق رو از آدم میگیره بیشترشم برمیگرده به اعصاب خوردی های مالی که باعث میشه یه مدت دل و دماغ نه تنها گیم بلکه فیلم و سریال هم نداشته باشیحرفت درسته خودمم هنوز گیم میزنم ولی دیگه گیم هایی که واقعا درگیرشونم مثل گرن توریسمو. برا من به شخصه واقعا دیگه گیم به صورت کلی مثل قبل نیست. زمانی بود که به شوق بازی کردن یه گیم آدم از خواب پا میشد با کلی شوق و انگیزه، ولی الان حوصله نمیگیره وقت بزارم یه گیم دانلود بشه. البته از مساله به شدت مهم مالی دیگه همه مطلع هستیم.
آخ گفتی من اینقدر از این هیولا کشی بدم میاد. چهارتا هیولا میندازند تو یک بازی یک اسلحه هم میدن دست یک نره خر اینارو بکشهیعنی این بازی های اینجوری مثل دوم و گیرز او وار و اینا دلم رو آشوب میکنند. همش سیاه و تاریک و خشوونت و خون. بعد جالبیش اینه که این شرکت ها (سونی و مایکروسافت) با بازیی که کمی فن سرویس داشته باشه (مثل همون dead of alive)مشکل دارند ولی خشونت حد و حدود نداره مثلا میتونی بازی بخری با اره برقی با کیفیت 4K زامبی ها رو ریز ریز کنی یا با یک فینیشر تو مورتال کمبت یارو رو شرحه شرحه کنی! من سی و خورده ای سالم هست نزدیک چهل حالم بده میشه از اینا!جدا از مسئله مالی
دغدغه فکری و ثبات نداشتن جامعه و خیلی چیزها هم دخیله
مورد اصلی میتونه این باشه که اقتضای سن اینه
هرچی بزرگتر میشی دغدغه بیشتر میشه
حتی بهترین جاها هم زندگی کنی باز هم یه سری دغدغه داری که مثلاً انتخاب شریک زندگی یا سرپناه و ....
وقت گذروندم و تفریح مناسب و ....
خیلی چیزهای دیگه برات مهمتر میشه
بخاطر همینه گیم مثل قدیم حال نمیده
در کنار همه اینها سبک بازیهایی که ما باهاش گیمر شدیم کاملاً متفاوت از امروز بود
اون زمان بازیها یا کارتونی بود یا از روی کارتون یا انیمیشن ساخته میشد یا از روی فیلم و غیره
الان کلاً سبک گیمها عوض شده تو الان یه ایکس باکس بخری اصلاً بازی کارتونی باحال زیاد نمیبینی
یه سری بازی دارک میبینی که محیطهای تاریک هم در حال تیراندازی هست یا کشتن هیولاها حالا یه بار بازی کردی خوشت اومد
دیگه همه بازیهای این بشه زده میشی
مگه چقدر بازی تو سبک doom میتونی بازی کنی
بلاخره روحت و جسمت و مغزت خسته میشه
انسان و مغز انسان برای رنگارنگی دیدن طراحی شده به خاطر همین از منظرههای طبیعی لذت میبری
همین بازیهای بتمن نسخههای کلاسیک رو حتی بازیش و فیلمشو با سریهای آرخام جدید که فوق العاده دارکه مقایسه کن
بعد از یه مدت دل مرده میکنه آدمو
عزیز چهار نفر اومدن دارند درباره خاطراتشون حرف میزنند شما خودتو انداختی وسط که شما بتمن و تاریکی رو درک نمیکنی! الان به نظرت خودت بیشتر ناراحت نشدی و واکنشت به شدت احساسی نبود؟ خیلی جدی نگیر! این قهرمان های مسخره خنده دار لاتکس پوش و شنل پوش برای تفریح بچه ها خلق شدن! خداییش اصلا اینهارو میشه جدی گرفت یکی یک شنل سیاه بندازه پشتش یک ماسک هم بذاره رو سرش مثلا بتمن. یعنی سطحی ترین نوع شخصیت پردازیه! ای شوالیه تاریکی بیا پایین همسطح ما یکم بتمن آدام وست نگاه کن که ما بچگی ها میدیدیم روحت لطیف شه اینقدر جدی نگیری همه چیز رو..Sega_genesis
حرفی که در موردتان زدم را پس می گیرم،البته آن اسم فقط برای این بود که جمله ام را کامل کنم،البته که تاثیر دنیای پیرامون بر وجود ما غیرقابل اجتناب است،البته بعضی ها با آن به دنیا می آیند نمونه اش خود من!
البته بگذارید چیزی بگویم،انسان وقتی می تواند چیزی را درک کند که پیدایش آن در وجود خودش باشد،و انسان همیشه در جستجوی چیزی است که آن را ندارد.
برای اینکه بخواهید با من صحبت کنید باید در سطح دیگری باشید،شما ناراحت شده اید و این چیزی نیست که من سعی بر آن داشته ام،به این خاطر است که من کسی را به ندرت نقل قول می کنم،از آن جهت که واکنش ها به شدت احساسی است.
پ.ن: در باب نام کاربری عرض کنم، این نام ادای احترامی ست به طرفداران افسانه ای رزیدنت ایول یا همان فن های خاموش.،بجای آن که عجولانه مرا قضاوت کنید می توانستید بپرسید و من برایتان با روی گشاده و در امتداد صلح و صفا توضیح میدادم.
صحبت از سایبریا شد من اولش با یکی دیگه که خیلی قدیمی تره و مربوط دورانیه که هنوز گرافیک سه بعدی خیلی تازه پا بود منظورتون هست ! Cyberia که 1994 برای کامپیوتر ارائه شد و من شخصا خیلی ازش خاطره دارم. بخشی از گیم پلی بازی (موزیک و صداگزاری عالی) :اگه سایبریا ۱ بخشی از خاطرات گذشته اتون بوده احتمال زیاد با دیدن دوباره سکانس پایانی این شاهکار هنری حس خاصی بهتون دست میده.
بین تمام بازیهایی که تجربه کردم و فیلم هایی که دیدم و آثار هنری دیگه عمیق ترین مفاهیم هنری فلسفی رو با این بازی تجربه کردم
برای من هیچ هنری تو دنیا بالاتر از سایبریا ۱ نمیتونه قرار بگیره