انجمن پیرهای دنیای گیم (افراد 30 سال به بالا)

[simplexcomic96]

اره چه خبره این قیمت ها رو میزنن. البته دیده شده که در خارج بعضی بازی های ارجینال قدیمی تا میلیون دلار و چند صدهزار دلار هم خریداری شده:
https://rooziato.com/1400330991/بازی-های-ویدیویی-قدیمی-میلیون-دلاری/
ولی اینجا اره کپی هستن دستگاه ها البته من ویکی انگلیسی خوندم خود دستگاه که وجود داره:
Nintendo Entertainment System - Wikipedia
ولی میخوندم که همه بازی ها و دستگاه ها و غیره در ایران به نوعی کپی هستن شاید اصلش گیر بیاد ولی شاید طرف شخصا وارد کرده باشه یه زمانی اونم نمیاد همچین کاری کنه یعنی بزاره برای فروش چون لذت اونو داشته که بکوبه با هزار دنگ فنگ اون زمان بره اونور بیاره. این قیمت که گذاشته طرف خیلی فضاییه بعید هست که اصل باشه.

معمولا این ها رو استوک از ژاپن میارن .

 

[jjhha]

کلاً سرگرمی تو ایران خرجش بالاست
از ابتدا هم همین بوده
فکر کن زمانی که آتاری اومده بود میگن ۱۰ هزار تومان بوده
حالا حقوق اون موقع چند بوده کسی که یه حقوق کارمندی درست حسابی می‌گرفته به فرض ۲۰۰ تا تک تومانی
بقیه که جای خود داره
همین رو می‌تونی تامین بدی به زمان میکرو و سگا و ps1 و ....

وقتی انقدر خرج می‌کنی برای دستگاه
حالا هزینه‌های جانبی خیلی داره یه تلویزیون خوب می‌خواد
به طبع با تلویزیون لامپی fst نمی‌تونی بازی کنی
دسته می‌خواد همش دسته‌ها خراب می‌شد بسته به نوع کنسول کارتریج یا دیسک می‌خواست
تعمیرات لنز می‌خواست و غیره

(( فقط یه برهه خیلی کوتاه چند ساله قیمت‌ها مناسب شد ، جوری شد که مردم تونستند بخرند و به خاطر همین بود کلوپ‌ها اون زمان جمع شد
بعد دوباره گرون شد اما این بار گیم نت‌ها اومدن
همش هم کانتر
که باز هم گرون‌تر شدن کنسول‌ها دیگه کلوپ‌ها دوباره برگشتن ))

خوب این یه مثال ساده فقط درباره گیم روی کنسول بود
حالا تو در کنارش کامپیوتر هم لازم داشتی
اونم گرون
موبایل هم می‌خواستی اونم موبایل خوب و هوشمند حالا بسته به زمان خودش
و غیره

تو ایران دو حالت داره یا خرج نمی‌کنی و زیادی قناعت می‌کنی و جمع می‌کنی ریاضت می‌کشی اما با پولش می‌رفتی یکی از زمین‌های اطراف تهران مثلاً یا کرج و ... می‌خریدی
الان وضعت خوب بود

یا برای دلت رفتی تفریح کردی
بعد اینا تفریح نیست لازمه زندگی انسانیه
یه فرقی هست بین انسان امروز و انسان زمان غارنشینی
همون هرم مازلو
مگه میشه کامپیوتر نداشته باشی وقتی مثلاً مدرسه میری یا دانشگاه میری
یا مگه میشه گوشی هوشمند نداشته باشی
و ....‌
خرج کردی ولی الان می‌شینی می‌بینی من این اون زمان مثلاً گوشی نوکیا سری n خریده بودم به فرض محال ۴۰۰ هزار تومان
چقدر زیاد کاش جمع می‌کردم
یا کامپیوتر جمع کردم با فلان مبلغ اون زمان
اگر اینا رو گذاشته بودم فلان جا می‌تونستم زمین بخرم
و اینطوری احساس می‌کنی یه کار اشتباه کردی

کلا از این دو حالت خارج نیست
چون ما تو ایران زندگی می‌کنیم شرایط اقتضای جغرافیای ما اینطوریه
هر چیزی راحت نمیشه به دست آورد

یه دوستی می‌گفت خریدی لذتشو بردی حالشو بردی برات عقده نشده
یا به قول همین امروزی‌ها مگه چند بار زندگی می‌کنی حالشو بردی و لذتشو ببر

....

اینی که می‌بینی طرف دهه شصتی الان دیگه به گیم بهش حال نمیده ربطی به خرج کردن پول و کنسول خریدن یا نخریدن و ... نداره
این ربط داره عقل و خرد داره ، تو روانشناسی بهش میگن روانشناسی رشد
چون من خودم علمشو دارم تو دانشگاه خوندم اینا رو می‌دونم
فقط بعضی دوستان مقاومت می‌کنن
سرگرمی و نیاز ها انسان تو هر سنی متفاوته
گیم مجازی برای سرگرمی بزرگسال کلاً نیست به خاطر همینه که شرایط گیم رو عوض کردن که بزرگسال بتونه جذب کنه ، منفعت مالی داره برای کمپانی‌ها

تو هر برهه‌ای از زمان یه چیزی برای انسان مهم میشه

مثل تنهایی
وقتی سنت کمه عاشق تنهایی هستی عاشق تنهایی مطلق حتی
اما وقتی پا به سن می‌ذاری سنت خیلی میره بالا تازه از تنهایی بیزار میشی
البته این بستگی داره طرف مراحل استقلال یافتنو طی کرده باشه یا نه

کلاً بحث مفصل و طولانیه

درود
داریم میرسیم به

جلوم یه آلبوم پر از بچگیمو تاب سرسرست…
شلوغ ولی آروم تو عکس دور از قانون دور از ترس
پر فکرای بزرگ دنیایه کوچیک اما چشمای درشت!​

 

[jjhha]

حالا که باید ترجمه کنی برامون به زبان ساده

ولی میگه : جلوی آینه خویش را دیدم
اما آشنایی ندیدم
او کیست ، او چیست
تار های از زلف‌هایی گندم گون
درون او کودکی دیده
کودکی بیان نشده

سن که رسید به 40 با دوتا بچه
یواش یواش الویتها عوض میشه

 

[Little John]

پیرمردها 28 سپتامبر شد

 

[jj191]

 

[Little John]

25 سال پیش در چنین روزی راکون سیتی برای همیشه نابود شد

 

[jj191]

دوستان دیگه من واقعا خیلی وقتا حال وحوصله هیچی رو ندارم. قصد دارم برم ازمایش بدم ببینم مشکلم پزشکیه یا باید روی ذهنم کار کنم. توی اینترنت هم برای این مشکل هر کس واسه خودش پاشده راه حل داده معلوم نیست کدوم راه حل درسته. ولی واقعا حس اینو ندارم کسی بهم بگه افسرده شدی چون انگیزه فعالیت ها رو دارم ولی فقط وقتی میخوام سراغشون برم حال و حوصله م نمیکشه. شما هم اینجوری هستید؟ راه حلی چیزی دارید از این وضع در بیام؟ یکم توصیف مشکل هم سخته. حس میکنم سر یه چیزی که وقت میزارم بعد از تموم شدنش انجام دادنش رو بی فایده میبینم. حتی مثلا پول دراوردن هم بی فایده میبینم. یعنی مثلا جوری شدم میگم فایده تلاش یا انرژی گذاشتن یا وقت گذاشتن برای یک فعالیت حتی سرگرمی باشه چیه وقتی در نهایت هیچ چیز این دنیا موندنی نیست. البته وقتی نتیجه یه چیز رو مفید بدونم حال و حوصله ش رو دارم. همین انجمن که میام میبینم دوستان انرژی دارن منم انرژی میگیرم و خوب میشه در بین شماها بودن خیلی خوبه. ولی فعالیت های دنیای واقعی واقعا واسم تبدیل به بی ارزش بودن شده. اگه چیزی به ذهنتون رسید بگید شاید از این وضع اوضاع دراومدم

 

[arthur97]

دوستان دیگه من واقعا خیلی وقتا حال وحوصله هیچی رو ندارم. قصد دارم برم ازمایش بدم ببینم مشکلم پزشکیه یا باید روی ذهنم کار کنم. توی اینترنت هم برای این مشکل هر کس واسه خودش پاشده راه حل داده معلوم نیست کدوم راه حل درسته. ولی واقعا حس اینو ندارم کسی بهم بگه افسرده شدی چون انگیزه فعالیت ها رو دارم ولی فقط وقتی میخوام سراغشون برم حال و حوصله م نمیکشه. شما هم اینجوری هستید؟ راه حلی چیزی دارید از این وضع در بیام؟ یکم توصیف مشکل هم سخته. حس میکنم سر یه چیزی که وقت میزارم بعد از تموم شدنش انجام دادنش رو بی فایده میبینم. حتی مثلا پول دراوردن هم بی فایده میبینم. یعنی مثلا جوری شدم میگم فایده تلاش یا انرژی گذاشتن یا وقت گذاشتن برای یک فعالیت حتی سرگرمی باشه چیه وقتی در نهایت هیچ چیز این دنیا موندنی نیست. البته وقتی نتیجه یه چیز رو مفید بدونم حال و حوصله ش رو دارم. همین انجمن که میام میبینم دوستان انرژی دارن منم انرژی میگیرم و خوب میشه در بین شماها بودن خیلی خوبه. ولی فعالیت های دنیای واقعی واقعا واسم تبدیل به بی ارزش بودن شده. اگه چیزی به ذهنتون رسید بگید شاید از این وضع اوضاع دراومد

این مشکل رو کم و بیش همه مون داریم.
با حقوق های صد دلار و دویست دلار انگیزه ای برای آدم نمی‌مونه.
به فکر مهاجرت باش

 

[blak]

دوستان دیگه من واقعا خیلی وقتا حال وحوصله هیچی رو ندارم. قصد دارم برم ازمایش بدم ببینم مشکلم پزشکیه یا باید روی ذهنم کار کنم. توی اینترنت هم برای این مشکل هر کس واسه خودش پاشده راه حل داده معلوم نیست کدوم راه حل درسته. ولی واقعا حس اینو ندارم کسی بهم بگه افسرده شدی چون انگیزه فعالیت ها رو دارم ولی فقط وقتی میخوام سراغشون برم حال و حوصله م نمیکشه. شما هم اینجوری هستید؟ راه حلی چیزی دارید از این وضع در بیام؟ یکم توصیف مشکل هم سخته. حس میکنم سر یه چیزی که وقت میزارم بعد از تموم شدنش انجام دادنش رو بی فایده میبینم. حتی مثلا پول دراوردن هم بی فایده میبینم. یعنی مثلا جوری شدم میگم فایده تلاش یا انرژی گذاشتن یا وقت گذاشتن برای یک فعالیت حتی سرگرمی باشه چیه وقتی در نهایت هیچ چیز این دنیا موندنی نیست. البته وقتی نتیجه یه چیز رو مفید بدونم حال و حوصله ش رو دارم. همین انجمن که میام میبینم دوستان انرژی دارن منم انرژی میگیرم و خوب میشه در بین شماها بودن خیلی خوبه. ولی فعالیت های دنیای واقعی واقعا واسم تبدیل به بی ارزش بودن شده. اگه چیزی به ذهنتون رسید بگید شاید از این وضع اوضاع دراومدم

این مشکل برای اکثر افراد پیش میاد ولی از 30 سالگی به بعد بیشتر هم میشه دلیلش هم اون نبود هدف و انگیزه هست هرچند اقتصاد فلج ماهم عامل مهمشه
حالا اونعامل اون هدف وانگیزه میتونه ازدواج باشه یا خرید وسیله ی و....
من ادماییرو دیدم که ازدواج درستی داشتن انگیزشون و هدفشون بیشتر شده برای زندگی برعکسشم دیدم
خلاصه ببین چی قلقلکت میده برو دنبالش

این مشکل رو کم و بیش همه مون داریم.
با حقوق های صد دلار و دویست دلار انگیزه ای برای آدم نمی‌مونه.
به فکر مهاجرت باش

مهاجرت تو این شرایط روحی کار بدتر میکنه مهاجرت در درجه اول انگیزه و هدف میخواد اگه نداشته باشی ماه دوم برگشتی اونم با شرایط بدتر
تازه بعداز این دوتا باید شرایط مالی و تحصیلی هم اضافه کنی
من خودم ادماییرو دیدم که بعد 6ماه برگشتن تازه شرایط مالی خوبی داشتن
ولی هدف انگیزه نداشتن برگشت خوردن
خلاصه مهاجرت به درد هرکسی نمیخوره

 

[Holy Diver]

دوستان دیگه من واقعا خیلی وقتا حال وحوصله هیچی رو ندارم. قصد دارم برم ازمایش بدم ببینم مشکلم پزشکیه یا باید روی ذهنم کار کنم. توی اینترنت هم برای این مشکل هر کس واسه خودش پاشده راه حل داده معلوم نیست کدوم راه حل درسته. ولی واقعا حس اینو ندارم کسی بهم بگه افسرده شدی چون انگیزه فعالیت ها رو دارم ولی فقط وقتی میخوام سراغشون برم حال و حوصله م نمیکشه. شما هم اینجوری هستید؟ راه حلی چیزی دارید از این وضع در بیام؟ یکم توصیف مشکل هم سخته. حس میکنم سر یه چیزی که وقت میزارم بعد از تموم شدنش انجام دادنش رو بی فایده میبینم. حتی مثلا پول دراوردن هم بی فایده میبینم. یعنی مثلا جوری شدم میگم فایده تلاش یا انرژی گذاشتن یا وقت گذاشتن برای یک فعالیت حتی سرگرمی باشه چیه وقتی در نهایت هیچ چیز این دنیا موندنی نیست. البته وقتی نتیجه یه چیز رو مفید بدونم حال و حوصله ش رو دارم. همین انجمن که میام میبینم دوستان انرژی دارن منم انرژی میگیرم و خوب میشه در بین شماها بودن خیلی خوبه. ولی فعالیت های دنیای واقعی واقعا واسم تبدیل به بی ارزش بودن شده. اگه چیزی به ذهنتون رسید بگید شاید از این وضع اوضاع دراومدم

نداشتن انگیزه به علت بیس لاین پایین دوپامین هست. شما باید علت این قضیه رو پیدا کنی. این وسط یه تراپی درست حسابی میتونی بهت کمک کنه. دلایلش هم میتونه متفاوت باشه. یعنی ممکن به علت ژنتیک باشه میتونه گره ای در زندگی شما وجود داشته باشه. میتونه به علت اعتیاد شدید باشه(نه صرفا مواد مخدر). میتونه به علت داشتن ارزش های نادرست باشه، حتی میتونه به علت نداشتن کار معنادار باشه که شما باید جستجو کنی در درون خودت و اطلاعاتت رو در این زمینه زیاد کنی.
به نظر من پادکست Huberman lab قسمت دوپامینش رو گوش کن. میتونه کمکت کنه.

 

[MR.MARIO]

نداشتن انگیزه به علت بیس لاین پایین دوپامین هست. شما باید علت این قضیه رو پیدا کنی. این وسط یه تراپی درست حسابی میتونی بهت کمک کنه. دلایلش هم میتونه متفاوت باشه. یعنی ممکن به علت ژنتیک باشه میتونه گره ای در زندگی شما وجود داشته باشه. میتونه به علت اعتیاد شدید باشه(نه صرفا مواد مخدر). میتونه به علت داشتن ارزش های نادرست باشه، حتی میتونه به علت نداشتن کار معنادار باشه که شما باید جستجو کنی در درون خودت و اطلاعاتت رو در این زمینه زیاد کنی.
به نظر من پادکست Huberman lab قسمت دوپامینش رو گوش کن. میتونه کمکت کنه.

لینک دانلود پاکست رو داری بفرستی بی زحمت

 

[Holy Diver]

لینک دانلود پاکست رو داری بفرستی بی زحمت

لینک یوتوب:



لینک اسپاتیفای:



به همه دوستان پیشنهاد میکنم این قسمت از پادکست رو گوش کنن. دوستانی که سطح زبانی بالایی ندارن میتونن تو قسمت زیرنویس یوتوب گزینه Auto-translate رو بزنن و زبان Persian رو انتخاب کنن تا زیرنویس فارسی داشته باشه ویدیو.

 

[amin200200]

نداشتن انگیزه به علت بیس لاین پایین دوپامین هست. شما باید علت این قضیه رو پیدا کنی. این وسط یه تراپی درست حسابی میتونی بهت کمک کنه. دلایلش هم میتونه متفاوت باشه. یعنی ممکن به علت ژنتیک باشه میتونه گره ای در زندگی شما وجود داشته باشه. میتونه به علت اعتیاد شدید باشه(نه صرفا مواد مخدر). میتونه به علت داشتن ارزش های نادرست باشه، حتی میتونه به علت نداشتن کار معنادار باشه که شما باید جستجو کنی در درون خودت و اطلاعاتت رو در این زمینه زیاد کنی.
به نظر من پادکست Huberman lab قسمت دوپامینش رو گوش کن. میتونه کمکت کنه.

داداش این بیس پایین دوپامین آیا میتونه دلیل ایجاد و شکل گیری بیماری پارکینسون در فرد باشه ؟؟ چون پارکینسون در اثر فقدان دوپامین در مغز هستش این سوال رو پرسیدم .
آیا کسی راه حلی واسه درمان پارکینسون سراغ داره ؟؟

 

[Holy Diver]

داداش این بیس پایین دوپامین آیا میتونه دلیل ایجاد و شکل گیری بیماری پارکینسون در فرد باشه ؟؟ چون پارکینسون در اثر فقدان دوپامین در مغز هستش این سوال رو پرسیدم .
آیا کسی راه حلی واسه درمان پارکینسون سراغ داره ؟؟

تا جایی که یادم تو همین پادکست صحبت میکنه راجع بهش. من اطلاعاتی در این رابطه ندارم.

 

[jj191]

نداشتن انگیزه به علت بیس لاین پایین دوپامین هست. شما باید علت این قضیه رو پیدا کنی. این وسط یه تراپی درست حسابی میتونی بهت کمک کنه. دلایلش هم میتونه متفاوت باشه. یعنی ممکن به علت ژنتیک باشه میتونه گره ای در زندگی شما وجود داشته باشه. میتونه به علت اعتیاد شدید باشه(نه صرفا مواد مخدر). میتونه به علت داشتن ارزش های نادرست باشه، حتی میتونه به علت نداشتن کار معنادار باشه که شما باید جستجو کنی در درون خودت و اطلاعاتت رو در این زمینه زیاد کنی.
به نظر من پادکست Huberman lab قسمت دوپامینش رو گوش کن. میتونه کمکت کنه.

ممنون دادا
دارم میبینمش. اطلاعات فوق العاده ای داره.