+ شاخ و شونه کشیدن فن بوی ها، فرومر ها، نابغه ها، معیار های ابکی... برای 2 طرف هم صدق میکنه... مثلا به نظرت حساسیت رو ناتی داگ، شبیه حساسیت امروز رو BGS نیست؟
ناتی داگ هر دفعه پوست انداخته از کرش تا جک اند دکستر تا آنچارتد و تلو . همرو هم خوب ساختن .
تاد هاوارد و شرکا همیشه 1 سبک ساختن هر دفعه هم یه شکلی ر ی د ن . من morrowind رو 4 بار دیسکش رو خریدم تا تونستم تمومش کنم . oblivion بار 3 . این دفعه هم 7 سال وقت داشتن ولی دوبل ر ی د ن . از هیچ کدوم از بازیهای قبلیشون درس نمیگیرن .
اون فیل اسپنسر هم انقدر ژست مطمئن گرفت که سران سونی تو دوره PS2 که پادشاهی میکردن , نمیگرفتن .
میدونم بحث شاید تصادفا و فقط برای ذکر یک مثال رسید به ND.
منظور شما مقایسه مستقیم استودیوها نبود ولی خب من وظیفه انسانیم میدونم که کمی توضیح بدم که جوونترهای جمع بعدها نخوان همچین کاری کنن.
بالاخره باید یکی رو نقل قول میکردم و خب جفتتون رو انتخاب کردم
بنظرم با این وسواس و کنترل کیفیتی که ND داره اگه روزی بخواد تو این سبک و وسعت بازی بسازه (با فرض چراغ سبز سونی) قطعا سونی رو ورشکست میکنه و یک نسل رو سر میپره تا منتشر کنه.
دارم از ND من باب کنترل کیفیت و تعهدی که به پلیرها و به خودش داره تعریف میکنم.
حتما به این لیست بالا (موروویند ، آبلیوون و...) فالوت 3 ، نیو وگاس و اسکایریم هم اضافه کن.
یعنی شرایط انتشاری که اینها داشتن و بعضا تا چند ماه فیکس نشدن برای هیچ کمپانی AAAایی قابل دستیابی نیست.(76 که مال اینها نبود ، منظورم خود استودیوی بتسداست)
حتی CDPR با سایبرپانک به گرد پاش نمیرسه.
این وسط F4 باز بمراتب شرایط بهتری نسبت به اونها داشت.
کلا بنظرم اگه کسی واقعا بخواد مقایسه کنه من جدی نمیگیرمش (میدونم که شما فقط خواستین نمونه بیارین ).
ولی برای آیندگان
:
ND بازی بی نقص میسازه ، اون سال جوایز رو درو میکنه.
گاهاً از حاظ گرافیکی ، محتوا و مفهوم صنعت رو حول بده جلو.
من و شما چند باری بازی میکنیم و دلمون براش میره و خب خاطره خوبی ازش برامون میمونه تا بازی بعد.
از اونطرف بتسدا بازی میسازه که شرایط لانچ بد و گاها افتضاحی دارن و بعد مدتی فیکس میشن.
اما اینها بازی میسازن برای یک عمر!
موروویند میسازه که 20 سال بعد هنوز که هنوزه رقیب میطلبه تو عناصر RPG.
تک تک بازیها روی سیستم های طرفدارها نصب میمونه.
بارها و بارها جویده میشه و باز نکات جدیدی درش پیدا میکنن.
مادسازها چندین سال بعد هنوز براش بطور وحشتناک محتوا تولید میکنن.
این بازیها هیچوقت نمیمیرن.
من به این بازیها میگم تموم نشدنی ، "ابر بازی" ، فرای بازی و...
تو این نوع بازیها پلیرها زندگی میکنن واقعا.
مثال بخوایم بزنیم شاید بنوعی بازیهای راکستار نمونه های نزدیکی از این لحاظ باشن.
میگم با مقایسه این استودیوها به هیچ جا نمیرسیم و انصافا اشتباست.
چون بازیهایی که تهیه و تولید میکنن تو دو تا ساید مختلف از هم طراحی و تولید میشن.