Halo 5 بازی بود که بشدت منتظرش بودم ، از دنبال کردن مطالب مهم کتاب ها تا Audio هایی که هفتگی روی iTunes میومد و پایان خفنش و رازی ُ که در مورد جان فهمیدیم . قضیه تا جایی پیش رفت که یادمه با یکی از بچه ها تا اومد 50/50 پول بزاریم کنسول ُ بگیریم که نمرات و نقدها اومد و قضیه منتفی شد و منم اون زمان نمیتونستم کنسول ُ تنهایی بگیرم . به هر جهت هفته پیش بالاخره یه One S گرفتم و اول دقیقاً رفتم سراغ ادامه داستان چیف و کورتانا و حقیقتاً چقدر "حیف / خوب شد " که نتونستم اون زمان بازی ُ بزنم !
1- حیف از این نظر که بازی واقعاً حقش بالاتر از چیزی ِ که بهش دادن اگه فقط " نوع روایت داستان " تا حدودی بهم ریخته نبود . چرا که کمپین رسماً یکی از لذت بخش ترین های کل سری بود واسه من ؛
چقدر حال داد این تیمی بودن چیف و لاک .
گیم پلی و کامبت سیستم بازی قشنگ یه شوتر A-Class بود .
داستان کورتانا و مرموز بودن قضیه عالی بود فقط روایت بهتر میخواست و چیف ِ بیشتر .
لول دیزاین بالانس نبود ولی جاهایی که اوج میگرفت فوق العاده بود .
موسیقی کاملاً از شماره 4 و کار اول 343 سرتر بود .
و اما گرافیک ! نزدیک 2020 هستیم و 5 سال از انتشار بازی میگذره ولی حقیقتاً یه جاهایی قشنگ میموندم ! نورپردازی بازی فرای فوق العاده است ، طراحی سلاح ها بقدری خوبه که عجیبه حتی و جایی که Guardian ها رو میبینیم و طراحی هنری و تکنیکی و Draw Distance بازی فک برانداز میشه و همه اینها جایی خودشو نشون میده که این تعریفات بعد 5 سال گذشتن از انتشار ِ بازی هستش .
2- و خوب از این نظر که با اون پایانش همون بهتر الان رسیدم بزنم که 1 سال دیگه Infinite میاد ؛ وگرنه حالت عادی پایان بازی یه حس ناقص بودنُ میداد به آدم جای بی قراری واسه شماره بعدی .
با این تفاسیر بازی واقعاً عالیه ولی خب نمره من بدون فن بازی و این حرفا 8.5 هست .
اگه اون روایت و پایان بندی رو نداشت راحت 9 به بالا بود !
پ.ن : هیلو همچنان بزرگترین فرنچایز FPS تاریخ هست و کورتانایِ زیرِ آواتارم همچنان جاش همونجاست .