امتياز اعضای بازی‌سنتر به عناوین پلتفرم‌های PlayStation

Nathan Drake

Evanescence
کاربر سایت
درود
این تاپیک به این منظور باز شد تا دوستانی که عناوین مختلف رو تجربه کردند، امیتاز از 1 تا 10 به بازی مورد نظر بدن.
لطفا سعی کنید همراه با نمره یه توضیح کوچکی هم بدید.
با تشکر
 
آخرین ویرایش:
the last of us 2 بدون اسپویل .

بازی بعد 32 ساعت تمام شد .

فقط در یک کلمه میتونم بگم شاهکار به تمام معنا داستان و شخصیت ها به قشنگی هر چه تمام روایت شد پیست داستانی عالی بود.

هوش مصنوعی عالی بود .

انمیشن ها شاهکار .

طراحی مراحل یک کلاس اموزشی خیلی زیبا برای باقی بازیساز ها محیط های که هرچقدر داخلش میگشتم از زیبایی و جزئیات وحشتناکی که وجود داشت سیر نمیشدم یک چیزی که برام خیلی جالب بود جزئیات مناطقی بود که قرار نبود بهش سر بزنی ساختمان های بود که از پنجره ساختمان مقابل برای خودش دکوراسیون خودش و متفاوت داشت .

شخصیت های که معرفی شدن همگی عالی بودن به قشنگی هرچه تما داستان باز شد برای هر کدام که خیلی دوست داشتم .

یک چیزی که خیلی من درگیر خودش کرد انتقال احساسات متفاوت بود که واقعا به زیبایی انجام شده بود.

آهنگ های بازی قشنگ با روانت بازی میکرد صحنه های از بازی موزیک بهت دلهره میده که واقعا عالی .

تنوع محیطی و جزئیات محیطی و مراحل خیلی بالاست یعنی بازی یادم نمیاد انجام داده باشم انقدر برای یک محیط انقدر جزئیات وجود داشته باشه که پیوسته باشه یعنی چیزی در بازی نیست که بگی بی دلیل گزاشته شده راجب همچی مشخصه فکر شده قبلا.


یک چیزی که خیلی برام جالبه من 3 جا گفتم بازی تمام شد اما بازم بازی ادامه داشت یعنی هر جایی میخواستن از اون سه جا بگن بازی تمام برین برای نسخه بعد قشنگ میتونستن این کار انجام بدن جالبه که بعدش چنان جزئیات زیاد به سر صورتت میزنه بازی که میگی واقعا فکر کردی بازی تمام به همین آسونی بازی ادامه داره.

اگه سونی این بازی به عنوان بازی نسل بعد ارائه میکرد مطمئن باشین هیچ کسی عمرا میگفت این بازی روی این کنسول داره اجرا میشه بعد بقیه بازی ها اونجوری هستن در کل بازی یک چند لول از سطح بازی های این نسل بالاتر حتی به نظر از GOW که تا قبل از این بهترین بازی نسل بود در کنار RDR2 به نظرم جفتشون پشت سر گزاشت بازی.

امتیاز من به بازی :

10/10
 
The Last of Us Part II ---------------------- 10

+ داستانی با روایت عالی ، غیرقابل پیش بینی ، درگیرکننده ، بدون تعارف و مصلحت اندیشی
+ خشونت عریان و متناسب با دنیای آخرالزمانی The Last of Us
+ شخصیت پردازی و صداپیشگی در بالاترین سطح ممکن
+ گیمپلی مهیج ، پر تنش ، متنوع و روان
+ سطح جدیدی از هوش مصنوعی
+ بهترین گرافیک نسل
+ صدا و موسیقی بی نظیر
+ طولانی بودن زمان بازی در مقایسه با بازیهای هم سبک


- طراحی ظاهری یکی از شخصیت ها میتوانست جذابتر و بهتر باشد که حتی تاثیر بهتری در داستان بازی بگذارد
- نداشتن تروفی برای درجه سختی اتمام بازی، ارزش تکرار را کم میکند
 
The Last Of Us part 2

151054

داستان : در ادامه شماره یک داستان الی که حالا بزرگ شده و در دنیای خشن آخر زمانی وارد ماجرایی ناخواسته می شود ...

واوووو ... بهترین بازی نسل 8 و یکی از بهترین بازی های تاریخ .

در وصف این بازی فقط بگم اگر گرفتار حاشیه های آن بشوید و بازی نکنید اشتباه بزرگی کرده اید ...

این بازی سنت شکنی کرده و واقعا جسورانه هست و نمی تونید آخرشو پیش بینی بکنید و دایم در حال سوپرایز کردن شما هست .
گرافیک بازی که رسما نسل 9 هست . طراحی هنری بازی و توجه به جزییات در حد ماورایی هست . تنوع محیط ها و ساختمان ها فوق العاده . تنوع دشمنان عالی و از اون بهتر هوش مصنوعی دشمنان که رسما تعریف تازه ای در هوش مصنوعی ایجاد کرده .
دیالوگ ها فوق العاده و همراهان در بازی نقش پر رنگی دارند .
سیستم آپگرید اسلحه ها و مهارت ها هوش مندانه هست و خلاقانه .
گیم پلی بازی بسیار روان و ماموریت ها و کاوش کردن ها عالی و چالش برانگیز . یک بازی اکشن و وحشت بقا هستش .
موسیقی که بهتره چیزی نگم . بازی باز له می کنه .
داستان که رسما جایزه اسکار می طلبه و در این بازی آدم سیاه و سفید نداریم . همه خاکستری هستند . نمی دونیم واقعا حق با ابی هست یا الی . هر دو حق دارند !!!؟
ذهن و انتخاب هایی بازیباز رسما به چالش می کشد و معادلات بر هم می زند .
بازی مثبت 18 هست و فرقه ای مذهبی در بازی نشان می دهد که همیشه در دنیاهای آخرزمانی پای مذهب هم به میان می آید .
رسما بعد این بازی هیچ بازی به دلم نمی شینه . ناتی داگ الماس نایاب دنیای گیم هست .
کاش این کمپانی مال کامپیوتر بود . همین به تنهایی کافیست .
گیم پلی بازی خطی و طولانی و لذت بخش هست حدود 30 ساعت برای من طول کشید .
(رسما در این نسل با آنچارتد 4 و 5 / رد دد 2 / گاد آف وار 4 و این بازی زندگی کردم)

برای حسن ختام طوفانی نسل 8 این بازی کافیست . (واقعا نمی تونم تصور کنم بازی بعدی ناتی داگ چه خواهد بود . ثانیه شماری می کنم)

گیم پلی : 10 از 10
موسیقی و صدا گذاری : 10 از 10
گرافیک هنری و طراحی محیط : 10 از 10
گرافیک فنی : 10 از 10
نورپردازی و طراحی سایه ها :10 از 10
داستان : 100 از 10

نمره کل : 10 از 10
 
The Last Of Us Part II
گیم پلی : 10/10

یکی از بی نقض ترین گیم پلی های تمام تاریخ بازیهای کامپیوتری رو تجربه کردم...واقعا حیرت انگیزه ! نسبت به نسخه اول پیشرفت های بسیار چشمگیر و حیرت انگیزی داشت !

گرافیک : 10/10

به شخصه همچین کیفیت گرافیکی و جزئیاتی رو نه تنها رو کنسولی ندیدم بلکه رو PC هم ندیدم بازی اینقدر کیفیت گرافیکی بالایی داشته باشه ( به شخصه)...کیفیت گرافیکی و نور پردازی بازی به قدری خارق العاده و پر جزئیات بود که آدم رو بهت زده و میخکوب می کرد و واقعا باید ناتی داگ رو تحسین کرد.

موزیک : 9.5/10


موزیک بازی بسیار خوب بود اما در قیاس با شماره یک من رو راضی نکرد !

داستان : 7.5/10

داستان بازی به نظر من خیلی خوب روایت نشده بود..دنیای آخر زمانی لست ، پتانسیل بسیار بسیار بالاتری رو داشت که بشه بسیار درگیر کنندتر از این باشه..نیل دراکمن این قدرت رو تو خودش دید که تو نسخه اول وقتی میتونه دو شخصیت الی و جول رو اینقدر محبوب بکنه پس چرا تو نسخه 2 نکنه ؟ ایا موفق بود ؟ ایا تونست شخصیت سازی درستی از ابی بکنه ؟ ایا اخر تونست واقعا تاثیر بزاره ابی روی ما ؟ به نظر من نیل تو صحنه اخر میتونست جوابش رو بگیره ( اونجا که الی داشت ابی رو میکشت ) چرا حق انتخاب به ما نداد؟ که بکشیم یا زندش بزاریم ؟ به شخصه بازی تا جایی که کنترل الی دست من بود بسیار پر هیجان بود برام..اما وقتی رفت سمت ابی هیجان بازی برام نصف شد...خیلی دوست داشتم حداقل برای 30 دقیقه هم که شده کنترل تامی رو دستم بگیرم با هدف گیری بی نظیر اسنایپش..این آرزو هم به گور برده شد...اون صحنه اسنایپ تامی که ابی و Manny رو هدف می گرفت بی نظیر بود اخرش..اصلا فکر نمی کردم تامی باشه داره اینارو میزنه.
امیدوارم نیل صرفا به تعریف و تمجید ها توجه نکنه و ادم نقد پذیری باشه و نقد های منصفانرو با دید هوشمندانه و غیر مغرورانه بهش نگاه کنه...خیلی خیلی بیشتر میشه از داستان بازی نوشت که بعدا تمامش رو وقتی روی کاغد نوشتم همرو اینجا می نویسم.

امتیاز کلی : 9.25
 
the last of us part2
گرافيك كه تا اينجا از تمام بازي ها به عقيده من بهتر بود و واقعا باور نكردني بود، گيم پلي هم كه تو نسخه قبلي ثابت
شده بود و تو اين نسخه پيشرفت داشت و كاملا لذت بخش بود، موسيقي هم طبق انتظار دلنشين بود، اتمسفر بازي واقعا تاثير گذار بود و كاملا آدم رو غرق خودش ميكرد و حس ميكرديم كه يه دنياي آخر زماني دقيقا چه حالتي ميتونه باشه.
اما داستان بازي ..... هم خيلي خوبه، هم يه حالتي داره كه نميشه خيلي دوسش داشت، شايد هم قصد سازنده دقيقا همين بوده و قبلا هم گفته بود كه طرفداراي نسخه اول ممكنه از اين نسخه خوششون نياد.
به هر حال چه داستان رو دوست داشته باشيم، چه نداشته باشيم، به قدري بازي خوش ساخت و لذت بخش هست كه به ندرت فرصت تجربه بازي با اين كيفيت و تاثير گذاري رو گير مياريم. شايد توي هر نسل دو سه تا بازي باشن كه بتونن اين حس رو توي آدم ايجاد كنن. به نظر من با هر ديدي كه به بازي و داستانش دارين، حتما تجربش كنيد و اين لذت ناب حدود ٣٠ ساعته رو از خودتون نگيريد.
امتياز ١٠
( ولي نسخه يك ازنظر من امتيازش ١٢ هست در مقابل اين!!!)
 
خب بع از حدود 45 ساعت لست 2 رو تموم کردم. این چند وقت خیلی بازی ها مثل دووم و دارکسایدرز و اسپایدرمن رو دراپ کرده بودم و خیلی وقت بود اینطوری یه کله پای یه بازی نبودم


گیم پلی بازی که مهمترین رکن یه بازی هست در بالاترین سطح خودش است. گرافیک هنری و تکنیکی بدجوری چشم نواز هست. دیزاین بازی فوق العاده و ترکیب کامل شده آنچارتد + لست 1 هست. موسیقی در بالاترین سطح خلاصه بازی همه چی تموم هست

بزرگترین ایراد بازی برای من داستان بازی و شخصیت ها و ... هستن. داستان بازی که شدیدا تحت تاثیر عناوینی مثل WD هست نقص های زیادی داره و خیلی ها مثل من باهاش ارتباط برقرار نکردن

امتیاز نهایی من بعد از کلی کلنجار رفتن با خودم و بحث و جدل با دیگران : 9 از 10
 
آخرین ویرایش:
The Last Of Us 1 Remastered

153024

داستان : درباره فردی به نام جوئل هست که زندگیش تحت تاثیر حوادث آخر زمانی دستخوش تغییر می شود و به دنبال آن ماموریتی به وی محول شده که می تواند به زندگی اش معنای جدید بدهد ...

قبلا نسخه عادی بازی روی PS3 رفته بودم (یادش بخیر) الان فرصت شد نسخه ریمستر این شاهکار دنیای گیم تجربه کنم.

همه چیز بازی عالی (فرا زمینی) هست و به جرات می توان گفت با اینکه 7 سال از ساخت بازی می گذرد ولی ریزه کاری ها (مثل نور پردازی خورشید و بارش باران و حرکت قطرات آب روی شیشه) و جزییاتی که در این بازی انجام شده از خیلی از بازی های حال حاضر چند سر و گردن بالاتر هست .
موسیقی بازی به دست گوستاووسانتوالا فوق العاده هستش و دیالوگ ها و صدا گذاری بازی بی نقص و با کیفیت هست .
حتی الان این بازی یک کلاس درس برای تازه کارها هست .
شماره 2 بازی نسخه بالغ شده شماره یک هست (ولی شماره یک چیزی کم نمی آورد فقط در جزییات ریز که به لطف پیشرفت تکنولوژی در سال 2020 به آن رسیده ایم پایین تر هست)

گرافیک بازی و جزییات محیط آخر زمانی همه و همه عالی هستند . روند روایت داستان و مکان ها و دشمنان و نحوه جنگیدن و مبارزات تنوع عالی دارند و اصلا خسته کننده نمی شوند .
بازی ای برای من جذاب هست که در گام اول جو و محیط آن منو درگیر کند و این بازی واقعا در این زمینه فرا انتظار عمل کرده .

بازی حدود 15 ساعت گیم پلی فوق العاده عالی دارد .
من بعد این همه وقت دوباره خیلی لذت بردم . اون شیمی و ارتباط عاطفی و دیالوگ هایی که بین جوئل و الی رد و بدل می شود در طی این سفر ادیسه وار حرف نداره . (فقط بازی از یک سری باگ های ریز و هوش مصنوعی نیمه بالانس رنج می برد که قابل چشم پوشی هست (در شماره 2 این موارد اصلاح شده اند))

منتظر شماره 3 و احتمالا پایان دفتر آخرین ما هستم .

گیم پلی : 10 از 10
موسیقی و صدا گذاری : 10 از 10
گرافیک هنری و طراحی محیط : 10 از 10
گرافیک فنی : 10 از 10
نورپردازی و طراحی سایه ها :10 از 10
داستان : 1000 از 10

نمره کل : 10 از 10


 
shadow of the tomb raider = 7/10

بازی نسبت به شماره قبل افت کرده و تز بهترین بودن شماره دوم از سه گانه ها و بدترین بودن شماره سوم دقیقا در اینجا صدق میکنه. بخش قابل توجهی از بازی کاملا محدود به لباس و سلاح خاص میشید. روند اتفاقات در بازی اصلا در توازن قرار نداره و رفتارهای لارا و شخصیتهای بازی قابل توضیح نیست یا مضحکه!

(واقعا نمیدونم چرا الان بازیها به نسبت گذشته برای نقد شدن نیاز زیادی به اسپویلر دارن! شاید این تاکتیک ناشران هست تا ملت بدون خوندن نقد بازی رو بخرن!)

مکانیکها تکراری شدن و مثلا مکانیک جدید صخره نوردی اونم روی سقف (!!!) شدیدا تخیلی هست مخصوصا زمانی که باید پرش انجام بدید!

مساله غیرعادی دیگه زبون بومی کاراکتر مقابل شماست در حالی که خود لارا انگلیسی حرف میزنه و هر دو‌ طرف حرفهای همدیگه رو‌ متوجه میشن! (البته میشه زبون طرف مقابل رو هم انگلیسی کرد که با توجه به انزوای قوم پایتیتی از دنیای خارج اصلا منطقی نیست!)

کاش میتونستم بیشتر مساله رو باز کنم ولی در مورد مضحک بودن دیالوگها همین بس که لارا در یک مورد راجع به گروگانگیری ولیعهد خردسال پایتیتی نگرانه و جوناه بهش میگه ناراحت نباش اون یک جنگجو هست!!! در حالی که قبلا شما اون رو نجات دادید در شرایطی که کاملا محاصره شده بود!!! پایان بازی هم که اسپویلر محسوب میشه و نمیگم ولی رفتار لارا باز هم مضحکه!!!

کاملا مشخصه که سازندگان به دلیل اینکه این بازی آخرین نسخه از سه گانه خواهد بود و ادامه ای براساس داستان و گیم پلی فعلی نخواهد داشت به خودشون سخت نگرفتن و بازی رو در حد یک بازی صرفا خوب ارائه دادن نه در حد اسم و رسم سری tomb raider
 
Ghost of Tsushima ------------------------ 8.5

+ گرافیک بصری فوق العاده زیبا و چشم نواز
+ کامبت بسیار خوب و هدفمند و متنوع در انتخاب نوع مبارزه
+ داستان جذاب در قیاس با بازیهای هم سبک
+ سیستم آپگرید مهارت ها و Perk های بسیار خوب و کارآمد


- شخصیت اصلی بازی کاریزمای لازم را ندارد
- محتوای بازی و تنوع در فعالیت ها بعنوان یک بازی Open World بسیار کم است
- نبود یک Challenge Mode در انتهای بازی بشدت احساس میشود
 
The last of us part 2


رسما پشم ریزون ترین بازی نسل بود برام (با اینکه خودم فن سر سخت gow هستم)
در یک کلام بازی فوقالعاده بود ( قبل از تجربه ی بازی فقط تریلر e3 رو دیدم و دیگه تو نت سراغ اخبار بازی نرفتم تا به تجربه ی بازی لطمه نخوره . این وسط فقط دیدم چند تا از دوستان از داستان مینالن ولی از دید بنده کاملا عالی بود)
خلاصه عالی بود و بدون نقص مخصوصا گرافیک و توجه به جزئیات بازی . بازی در همه موارد نسبت به نسخه ی قبلی پیشرفت قابل توجهی داشته .

دیگه توضیح نمیدم اگر تجربه نکردید حتما برید سراغ این بازی .

امتیاز بدون شک 10/10
 
control=7/10

یک عنوان کاملا معمولی از استودیویی بزرگ! واقعا تاسف برانگیزه!

داستان بازی به سبک new weird هست که یک افتضاح تمام عیار محسوب میشه! اساسا سبک new weird یعنی سازنده یک داستان هچلهفت درست میکنه که سر و ته نداره و منتقدین بهش امتیاز ۵ میدن و همین افتضاح رو یک شرکت دیگه انجام میده و بهش ۹ میدن!

امیدوارم سایه کثیف سبک new weird از عرصه گیم و همچنین عرصه سینمای داخل و خارج حذف بشه و قطعا پیشگامان این سبک مزخرف که هیچ معنا و مفهومی نداره در آینده به عنوان عوامل افول جایگاه محتوا در حوزه سرگرمی مورد شماتت قرار خواهند گرفت.

میگن نسخه pc بازی خیلی خفنه و killer app هست و ray tracing داره ولی اینجا نسخه ps4 مد نظر من هست.

اول از همه اینکه لودینگ های بازی طولانی هست که با توجه به تجربیات قبلی روی ps4 اصلا غیرعادی نیست و حقیقتا ps4 نیاز به هارد ssd داره چه برسه به ps5

دوم اینکه داخل بازی اولین و سریعترین راه رسیدن به تیک زدن فریم ریت فشردن دکمه استارت هست و هر بار که این کار رو انجام بدید بعدش به مدت ۲ ثانیه بازی تیک میزنه!

دومین راه اینه که از توانایی خاص jesse در پرتاب اشیا استفاده کنید و در میانه میدان اشیای مختلف سمت دشمنها پرتاب کنید و از فریم ریت ۱۵ الی ۲۰ بازی لذت ببرید!

سومین ایراد اینکه یکی از راه های ایجاد نوآوری از نظر سازنده بازگشت به گذشته هست! مثلا بازی اساسا auto save نداره و شما باید با همه کنترل پوینتها ارتباط برقرار کنید تا بازی سیو بشه! مورد بعدی سیستم سلامتی کاراکتر هست که سازنده با بازگشت به گذشته شماره رو مجبور به جمع کردن health point از روی زمین میکنه!

البته احمق نشید و دنبالش نرید چون هر کدوم از اینها حتی ۱۰ درصد هم تاثیری نداره ولی بطور مثال یک گلوله ناقابل ۵۰ درصد سلامتی شما رو میگیره! ۴ مرحله آپگرید سلامتی و personal mod کمیاب ۳۰ درصد افزایش سلامتی البته خیلی مفیده و این میزان رو به سه گلوله میرسونه!

یه عده هاردکور گیمر حتما میان میگن خیلی هم خوب! خسته شدیم از شوترهای آسون! اون عزیزان میتونن شوترهای مربوطه رو در درجه سختی very hard برن و از چالش موجود لذت ببرن اما control به شما اجازه انتخاب درجه سختی رو هم نمیده!

تا اونجایی که من میدونم تاکتیکال شوترها هستن که فقط با خوردن ۳ گلوله شما رو‌ محکوم به مرگ میکنن که البته همونها هم توسط یوبی عزیز مرحوم شدن! در هر صورت معیار خوب یا بد بودن یک بازی سخت بودن اون نیست بلکه توازنش هست مگه اینکه اساسا بازی در سبکی باشه که سخت بودن جزو ذاتش هست مثل سبک مرحوم شده ی تاکتیکال شوتر یا سری بازی نینجا گیدن که اونم مرحوم شد!

نوآوری بعدی سازنده این هست که یکی از عوامل اصلی در تنوع عناوین شوتر یعنی سلاح های مختلف رو حذف کرده و شما صرفا یک سلاح مشخص که با آپگرید قیافش کمی تغییر میکنه در اختیار دارید و هر بار یک قابلیت جدید پیدا میکنه و اینگونه شما رو از تنوع سلاح محروم میکنه!

ماد های مختلف عملا تاثیری برابر با صفر دارن و اساسا سیستم ماد کردن کاراکتر و سلاح برای شخصی سازی تجربه بازی ابداع شد که البته همه کمپانی های سازنده گیم موافقش نیستن و در این مورد remedy هم این سیستم رو قرار داده هم بی خاصیتش کرده یعنی این نوع از نوآوری قطعا در تاریخ ویدئو گیم ثبت خواهد شد!

منتقدین خوشحال سایت هایی مثل ign به زیبایی چاپلوسی سازنده رو میکنن و میگن شما چجوری تونستید بازیی خلق کنید که دنیاش داینامیکه؟؟!!

در حالی که ۳ سال قبل از عرضه control بازی دیس آنرد ۲ در عمارت سربازهای کوک شده این نوآوری رو به معنای واقعی کلمه انجام داد و اساسا شما مجبور بودید همزمان در فضای داینامیک عمارت از یک نقطه به نقطه دیگر برید.

البته در مرحله ای دیگه شما با ماشین زمان به شکل real-time میتونید به سه سال قبل و بعد گذر کنید بدون لودینگ یا حتی یک تیک زدن ناقابل!

وقتی متوسط امتیاز بازی رو در متاکریتیک دیدم با خودم گفتم امتیاز خوبیه ولی نه برای شرکتی در قامت remedy ولی الان فهمیدم که به احترام همون گذشته پرافتخار این امتیاز رو بهش دادن وگرنه بیشتر از ۷ حقش نیست

نکته جالب=همه کاراکترهایی که مدیر بخش های مختلف اداره هستن در حالی که پشت میزن و هیچ فعالیت خاصی انجام نمیدن به جسی میگن مدیر کل در حالی که جسی باید یک اداره بی سر و ته رو بالا پایین کنه و از کارگر معدن هم بیشتر زحمت میکشه!

deus ex mankind divided=8/10

هیچ فرقی با شماره قبلی نداره جز اینکه سازنده انقدر درگیر تبلیغات دهن پرکن شده که یادش رفته به اصل ماجرا برسه!

تا اومدیم توطئه جدید ایلومیناتی رو بفهمیم چی هست جنسن بعد از اولین باس فایت جلوی پنجره رفت و گفت it's over !!!

کلیپ خلاصه شماره قبل که در بخش اکسترز هست ۱۲ دقیقه طول میکشه اما این شماره نهایتا توی ۴ دقیقه خلاصه میشه!

یک نمره کم میکنم بابت کوتاه بودن بازی! یک نمره دیگه بابت تاکید بیش از حدش روی مخفی کاری! بابت تجربه جذابش از خیر ایرادات دیگه گذشتم!
 
آخرین ویرایش:
Ghost Of Tsushima

160894

داستان : درباره حمله مغول ها به رهبری توتون خان (نوه چنگیزخان) به جزیره سوشیما (نزدیکی ژاپن) و مقاومت مردم به رهبری جین ساکای و عمو او لرد شیمورا را روایت می کند .



بازی تلفیقی از تاریخ و کمی افسانه های زیبای ژاپنی می باشد . این بازی یک اثر هنری و نقاشی زنده هست (استفاده بجا از عناصر طبیعت زیبا و سحر انگیز ژاپن ) . فضاسازی ژاپن تاریخی یک حس خوب را منتقل می کند . ساختمان ها و معابد و رسم و سنن ژاپن کهن و اصول زندگی سامورایی ها مثل شرافت به زیبایی به تصویر کشیده شده است .

مراحل اصلی بازی و لول دیزاین آنها عالی و هوشمندانه طراحی شده و در کنار آنها مراحل فرعی (داستان زندگی افرادی مانند بانو ماساکو / کنجی / یونا و برادر آهنگرش / کاهن معبد نوریو و ...) فوق العاده عالی هستند که آدم مجاب می شود ادامه بدهد تا سرانجام هر کدام را ببیند .

ماموریت های فرعی در سه اکت بازی به صورت پارت پارت باز شده و هر اکتی که تمام می کنید در اکت جدید پارت های بعدی آنها را مشاهده خواهید کرد . پیشنهاد می کنم حتما بروید .

در کنار ماموریت های اصلی و فرعی یک سری مراحل داریم که زره و کمان و تکنیک های مبارزه ای افسانه ای را شامل می شوند که خیلی در پیشبرد بازی کمک شما خواهند کرد و حتما آنها را انجام دهید .

در کنار همه اینها مراحل تسخیر و آزاد سازی کمپ دشمنان هم هست که یکم زیاده و کمی کسل کننده (نکات منفی) ولی در آخر آنها یک سری Supply به شما می دهد که بدرد بخور هستش .

داستان بازی چه اصلی و چه فرعی ها در هم گره خورده و به زیبایی جلو می رود . شخصیت های بازی بسیار پخته با دیالوگ های زیبا هستند . خود شخصیت جین ساکای هم جالب توجه هست و در بازی گاهی گذری به گذشته او زده می شود تا بتونید با او خو بگیرید .

پیشنهاد می کنم دیالوگ های رد و بدل شده در طی بازی بخوانید اگر زبانتان قوی هست که درک بهتری از داستان و جو بازی پیدا خواهید کرد .

نقشه بازی بزرگ و کارهای متنوع زیادی را می توانید انجام دهید . خود بازی در کل سر راست هست و بوسیله باد و علائم زرد رنگ مسیر به شما نمایش داده می شود که خیلی با این خلاقیت حال کردم . (استفاده از عناصر طبیعت و محیط پیرامون و همچنین محیط بازی آب و هوای پویا و چرخش شب و روز دارد .)

مهارت ها و اسکیل هایی که در طی بازی آنلاک می کنید واقعا کاربردی و هوشمندانه هستند . (الکی کلی مهارت نزاشتن که بازی پر نشون بدهند مثلا تیرهای سمی با قابلیت های متنوع که خیلی به کار می آید) .

پیش برد مراحل هم می تونید در حالت شبح و مخفی کاری پیش ببرید هم می تونید به صورت جنگجو Stand دهید و تو دل دشمن بروید . ترکیب این دو به نظرم بهترین حالت هست . بازی هر چه جلوتر می رود برای دوری از یکنواختی ابزارها و مهارت های متنوع و جدیدی به شما می دهد .

در بازی نقشه های ساده ای (نقاشی مانند) هم گیر میارید شبیه نقشه گنج برای پیدا کردن اشیا باستانی که حس آنچارتدی و اکشاف دارد . همچنین یک سری مراحل فرعی (بدون اکشن) به نام شراین دارد که باید از دل صخره ها و راه های مخفی به یک معبد در بلندی برسید که در آخر یک قابلیت (Charm) جایزه می دهد و نمایی 360 درجه از اون منظره را به زیبایی به نمایش می گذارد .

(چنگکی هم در بازی بدست میارید که کاربردی هست و ادای دینی به بازی آنچارتد و شلاق نیتن می باشد .)

بازی جهان باز و دارای 3 اکت اصلی هست و حدود 35 ساعت روی نرمال طول می کشد . (فست تراول هم دارید)

گرافیک فنی بازی عالی هست ولی بافت ها و گیاهان کمی بی کیفیت هستند مخصوصا زمانی نزدیک می شویم . (در مقایسه با لست 2 که تازگی رفتم) اما گرافیک هنری و طراحی ژاپن قدیمی و دهکده ها و اون جو سنتی و سامورایی شاهکاره . هوش مصنوعی دشمنان در بیشتر اوقات ضعیفه .

موسیقی بازی مخصوصا فلوت زدن و شعر سرودن هم که حرفی برای گفتن باقی نمی گذارند و صدای صدا پیشه ها چه حالت انگلیسی چه ژاپنی با صلابت هستند .

در کل حق بازی نمره حداقلی 87 از 100 می باشد ولی خب همیشه حق رعایت نمی شود .

حتما بازی را تجربه کنید . من که از بازی های جهان باز به دلیل کسالت بار شدن بی زارم از این بازی لذت فراوانی بردم .


گیم پلی : 8 از 10
موسیقی و صدا گذاری : 10 از 10
گرافیک هنری و طراحی محیط : 100 از 10
گرافیک فنی : 9 از 10
نورپردازی و طراحی سایه ها :9 از 10
داستان : 9 از 10

نمره کل : 9 از 10

 
آخرین ویرایش:
خب، The Last of Us Part 2 :D
من رفتم این گیم رو خریدم، چند روز خونه رفیقم تلپ شدم فقط واسه اینکه باهم تمومش کنیم :D اول از همه اینکه من از اون دسته بودم که بعد دیدن لیک های گیم شدیدا جلوش گارد گرفتم، میگفتم این چه آشغالیه و کدوم احمقی فکر کرده این ایده خوبیه و این حرفا، کسایی رو هم که میدیدم میگفتن باید بازی کنی تا متوجه بشی رو هم میگفتم فن سونی و ناتی داگن نمیخوان گند زدن تیم سازنده رو قبول کنن :D ولی خب بعد بازی کردن نظرم تغییر کرد، فرد لیکر آدم فوق العاده بیشرفی بوده و یه جورایی Out of Context طور بازی رو لیک کرده بود :D
با گیمپلی شروع میکنم چون بی نقص ترین گیم پلی و فیزیک تاریخ گیمینگ رو داشت به نظرم، شاهکار محض بودش، آدمو دیوونه میکرد رسما توجه به جزییات ریز، خیلی دقیق بود و چیزیه که توی تریلر های گیم میدیدیم، ولی درست نمیتونستیم درک کنیم عمق شاخیش رو :D گیم به طرز عجیب غریبی سخت تر شده بود نسبت به نسخه 1 که من رو درجه سختیه 3وم گیم بیشتر داشتم زجر میکشیدم تا درجه Grounded نسخه یک :)) تعداد دشمنای انسان به طرز عجیبی زیاد شده بودن (که توی یه سری جاها واقعا داشت خستم میکرد دیگه، میگفتم چرا تموم نمیشین لعنتیا :)) ولی اینفکتد ها کافی بودن :D)
Wolf ها یه چیز معمولی بودن، چیز جدید و خاصی نداشتن، ولـــــــــــی از اون طرف Scars، در یک کلام فوق العاده بودن. ایده سوت زدنشون واسه ارتباط از هرکی اومده واقعا دمش گرم، یه فضای کریپی طور ایجاد میکرد که آدم عشق میکرد باهاش :D هرچقدر از اسکارز بگم کم گفتم :D بهترین ایده گیم بود به نظرم این گروه :D یه گروه افراطی وحشی با عقاید عجیب غریب :D
صحنه آتیش گرفتن جزیره از بهترین صحنه هایی بود که من توی زندگیم دیدم، هم اولش که از توی پنجره میدیدیم از دور شهر رو، هم وقتی که از وسطش رد شدیم. کل گیم یه ور، این صحنه یه ور :D
ضعف اصلی گیم (با اینکه نظرم تغییر کرده و مثبت شده بهش) همچنان یه تیکه ای از داستان و شخصیت پردازی ها بودش. داستان به طور کلی خوب و قابل قبول بود، فازش کامل از 1 تغییر کرده بود ولی خوب بود. من با یه تیکه از داستان مشکل دارم اونم اینکه ابی، دینا و الی رو زنده گذاشت (در نظر میگیریم که خودش فکر کرده تامی رو کشته با تیری که زد بهش، که البته عجیب بود زنده موندن تامی برام). موقعی که الی داشت ابی رو میکشت کاملا میشد درک کرد چرا بیخیالش شد، جوئل اومد تو ذهنش، یه منتال بریک داون وحشتناک داشت اون وسط و واقعا آدم بعد منتال بریک داون از این رو به اون رو میشه، تبدیل میشی به یه آدم دیگه، دیدت به همه چی تغییر میکنه یوهو. ولی ابی اینطوری نبود، از اون سر شهر اومده بود واسه اینکه انتقام خون رفیقاش رو بگیره، جسی رو کشت، فکر کرد تامی رو کشته، پدر الی و دینا رو درآورد، ولی Lev بهش گفت بیخیال اینم بیخیال شد، به نظرم اصلا کافی نبود همچین چیزی.
از طرفی گیم کلی شخصیت داشت که به اندازه کافی روشون کار نشده بود (دوستای ابی مخصوصا) نسخه 1 هر شخصیتی رو که معرفی میکرد کلی روشون کار کرده بود و بهمون توضیح داده بود، ولی توی این نسخه یه سریا صرفا توی گیم حضور داشتن.
با اینکه از ابی خوشم نیومد ولی شخصیت پردازیش اوکی بود، ولی گیم خیلی سعی داشت ابی رو به خوردمون بده و یه حس همزادپنداری طوری برامون ایجاد کنه، که برای من نشد، خوشم نیومد ازش. اینکه اون صحنه سک* اش با Owen رو به خوردمون داد بدترین تیکه گیم بود، من مشکلی ندارم با گی و ترنس و Vegan (:D ) بودن ملت، فقط به خوردم ندینش دیگه، نکنین تو چشمم مسائل خودتون رو :))
از طرفی هم یکم پیسینگ گیم اذیتم کرد توی قسمت ابی، ته داستان الی ما به اوج داستان میرسیم، یوهو میریم داستان ابی، نیم ساعت اول هنوزم اون بالا ها سر میکنیم و داریم لذت میبریم از فلش بکا، ولی بعدش روند بازی کند میشه و آدم رو میاره پایین، گیم شروع میکنه ابی رو به خورد آدم میده :D صرفا اگه قسمت ابی کوتاه تر بود و زودتر به جزیره و الی میرسیدیم بهتر میشد به نظرم. ولی در عوض تیکه هایی که داستان 2 طرف به هم گره میخورد خیلی خوب بودن :D
تک تک فلش بک های گیم به جا و لذت بخش بودن، به خصوص اونایی که عزیز دل جوئل توشون بود :D واقعا جای خالیش حس میشد توی گیم.
یه تیکه کمدی هم بازی داشت که خیلی خندیدم و حال کردم بهش، اولین باری که بابای ابی، Abs صداش کرد :)) خیلی خوب بودش :))
در آخر هم مسئله خشونت گیم مطرحه، که خیلی سطح خشونت گیم بالا بود یه جاهاییش، ولی کاملا به جا و خوب بود. اعتراضی وارد نیست بهش :D
جمع بندی کلی اینکه من این گیم رو فقط با نسخه 1 مقایسه میکنم، نسخه 1 به نظرم از همه نظر پرفکت بود و هیچ مشکلی نداشت و 5 سال پیش توی همین تاپیک بهش 10 دادم، این نسخه با اینکه خیلی خوب بود، ولی تنها تیکه ایش که میشد گفت "انقلابی" بود گیمپلیشه. بقیه تیکه ها هرچقدر هم خوب بوده باشن، در اون سطح نبودن. واسه همین بهش 8.5 میدم :D اگه نسخه 1 ای در کار نبود بهش 9.5 یا 10 میدادم، الان اگه بخوام همچین کاری کنم نمره نسخه یک رو باید به 12 یا 13 تغییر بدم :D
 
آخرین ویرایش:

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or