امتياز اعضای بازی‌سنتر به عناوین پلتفرم‌های PlayStation

Nathan Drake

Evanescence
کاربر سایت
درود
این تاپیک به این منظور باز شد تا دوستانی که عناوین مختلف رو تجربه کردند، امیتاز از 1 تا 10 به بازی مورد نظر بدن.
لطفا سعی کنید همراه با نمره یه توضیح کوچکی هم بدید.
با تشکر
 
آخرین ویرایش:
fist.jpg

10/10

فوق العاده..

با روزی 5-6 ساعت تقریبا برا من 1 ماه طول کشید تا پلات بشه.. مینی گیم های بامزه زیاد داره..کلا به اندازه ای محتوا داره آدمو سرگرم کنه..

داستانش یه مقدار کوتاه هست..

...

همه چی عالی :D

فقط 1 الی 2 تروفی رو اعصاب داره خیلی زمان میبره..
 
View attachment 126798

10/10

فوق العاده..

با روزی 5-6 ساعت تقریبا برا من 1 ماه طول کشید تا پلات بشه.. مینی گیم های بامزه زیاد داره..کلا به اندازه ای محتوا داره آدمو سرگرم کنه..

داستانش یه مقدار کوتاه هست..

...

همه چی عالی :D

فقط 1 الی 2 تروفی رو اعصاب داره خیلی زمان میبره..
داداش یه توضیحی میدی دو چه سبکه و شبیح کدوم بازیاست

فرستاده شده از BAC-L21ِ من با Tapatalk
 
داداش یه توضیحی میدی دو چه سبکه و شبیح کدوم بازیاست

فرستاده شده از BAC-L21ِ من با Tapatalk
سلام. سبک که اکشن ادونچره..خیلی شبیه یاکوزا هست..تیم سازندش هم که همون مال یاکوزاس ryu ga gotoku studio.
 
  • Like
Reactions: Democracy
Persona 5

والا من تا حالا این سبکو امتحان نکرده بودم ولی از بس بقیه تعریف کردن وسوسه شدم بازی کنم دیگه بالاخره این تخفیف نه دلاریرو خورد و خریدیم بازی کردیم
نمی گم همه چیز این سبک به دلم نشست ولی می تونم بگم در کل تجربه فوق العاده لذت بخشی داشتم
بازی به دو بخش تقسیم میشه یکی مبارزات که توی Palace ها اتفاق میفتن و دوم هم زندگی روزمره یه پسر دبیرستانی
مبارزات:
به نظر من خلاقانه و فوق العاده هنری بودن من هیچ وقت خسته نشدم تنوع دشمنا خیلی زیاد و جنگیدن با هر کدومشون نیاز به استراتژی خودشونو داره یعنی ساده ترین دشمن اگر قبلش بررسیش نکنی و نقاط ضعف و قوتشو نشناسی می تونه شکستت بده در عین حال سخت ترین دشمنانو میشه به راحتی شکست داد در عین حال طراحی هنری دشمنا بینظیره به نظر من شاهکاره هنرین و این که خودت می تونی تبدیل به هر کدوم از دشمنات بشی یا خودت پرسونا بسازی بی نظیر بود
نقاط ضعفشم مربوط به دو قسمت میشه یکی مخفی کاری ضعیف که علتش زاویه دوربینه دو بالانس نبودن saferoom ها شما گاهی فاصله دو تا saferoom بقدری بیخودی زیاد میشه که بازی الکی سخت میشه
بخش زندگی روزمره:
خیلی متفاوت بود با اون چیزی که اولش انتظار داشتم من فکر می کردم شبیهه مثلا یاکوزا باشه یا شاید یکم شبیه skyrim ولی کاملا متفاوت بود و تجربه خاص خودشو داشت
یه دنیایه رنگی و هنری با شخصیت هایی که خیلی خوب شخصیت پردازی شده بودن مهم ترین تفاوتش با بقیه بازی های نقش آفرینی اینه که شما محدودیت زمان دارین و به همه کاری نمی رسین و من اینو زیاد دوست نداشتم من ترجیحم این بود آزادی عمل بیشتری داشته باشم و همه چیزو صد در صد تکمیل کنم ولی ویژگی بازی اینه که قرار نیست ته همه چیزو با یه بار بازی کردن دربیاری اکثر فعالیت های بازی به خوندن دیالوگ و انتخاب دیالوگ خلاصه میشه که یکم تو ذوق من زد دوست داشتم یه تعداد مینی گیم بود که واقعا می شد تجربه کرد
در نهایت نظر من اینه منهای قسمت هایی که من سلیقه یی نپسندیدم مثله دیالوگ های خیلی زیاد یا محدودیت زمانی زیاد بازی یه تجربه خیلی عالی و هنریه
نمره نهایی 9
 
220px-Uncharted_The_Lost_Legacy_box_artwork.jpg



مثل همه نسخه‌هایی که بازی کردم لذت بخش بود مخصوصا با حضور بانو :دی

9.5/10
 
Devil May Cry 5

خیلی عادت به نوشتن نقد ندارم اینجا ولی چون بازی مهمی برام بود و طرفدار سبک و سری هستم خواستم نظرم را جایی بیان کرده باشم. البته نظرم بر اساس یک بار تموم کردن بازی هست و هنوز فرصت نکردم تکرار کنم بازی را و میدونم که توی این سبک تاثیرگذاره تکرار بازی. قصدم اینه که جداگونه به یک سری مسائل بپردازم:

1- گرافیک : خب هر بازی تلفیقی از گرفیک فنی و هنری هست. DMC5 توی این دوتا مورد عملکرد متضادی داره. بازی به لحاظ فنی یکی از بهترین گرافیک های نسل را داره. به جرات طراحی چهره توی بازی بهترین در نسل هست . باقی موارد از جمله نورپردازی، انیمیشن ها، فریم ریت و غیره همه چیز عالیه. در نکته مقابل گرافیک هنری بازی یکی از بدترینهای نسل حداقل در بین بازی های AAA هست. از رنگ پردازی بی روح بازی بگیر، محیط های تکراری، عدم استفاده از المان های هنری، طراحی دشمنا و غیره.. انگار نه انگار که بازی ادامه نسخه چهارم هست که به لحاظ هنری یکی از بازی های خوب نسل قبل بود. هیچ هنری از قدرت فنی خوب موتور بازی برای خلق تصاویر زیبا استفاده نشده. نمونه خوب توی این سبک میشه به بیونتا اشاره کرد که سال 2010 عرضه شد. انواع اقسام از مراحل با جزییات هنری زیبا توی اون بازی کجا طراحی dmc5 کجا. فقط مرحله Paradiso توی Bayonetta طراحی هنریش می ارزه به کل DMC5.

2- صدا گذاری و موسیقی بازی در مجموع راضی کننده است. تم اصلی بازی هم هیجان کافی را ایجاد میکنه. توی این بخش راضی هستم از بازی.

3- گیم پلی بازی در بخش مبارزات تلفیقی از المان های خوب و بد هستش. خوب مثلا به لحاظ تنوع و عمق سبک مبارزات به خصوص برای دو شخصیت دانته و نئو و بد برای مثال عدم بالانس بودن کاراکترها. مثلا کاراکتر v هم سبک مبارزاتش یکنواخت و فاقد عمق هست و هم بیش از غیربالانس و اورپاور هست. نکته دوم بد در این مورد به دلیل تنوع موجود ابزارهای مبارزه و کاراکترهای قابل بازی و لول دیزاین بد بازی عملا فرصت کافی برای یادگیری و لذت بردن از این ابزارها را بازی در طول خط داستانی حداقل ایجاد نمیکنه. در طول بازی به شخصه آرزو میکردم که کاش بازی فقط پیرامون یک شخصیت می چرخید تا میشد از این طیف وسیع سبک های مبارزه و عمق گیم پلی مبارزات لذت کافی را برد. نمونه اش برای مثال در بازی Bayonetta قبلا تجربه شده یا حتی DMC3 چقدر بازی با یک روند مناسب گیمر را با سبک های مبارزه و .. آشنا میکنه.
در کنار این همونطور که گفتم لول دیزاین بازی عملا بد هست. بد به معنی تمام. عملا میشه گفت بازی فاقد لول دیزاین هست. یک سری کوریدر با معمای تکراری که هیچ گونه حس مثبت توی گیمر برای گشت و گذار ایجاد نمیکنه. استانداردی که به جرات مال اوایل قرن هست را سازنده ها پیاده کردن . مثل اینکه که موتور گرافیکی بازی را آماده کنی و چندتا کوریدور بسازی و بهم وصل کنی و گیمر را بندازی توش.
نکته بد دیگه با توجه به سبک بازی باس فایت هاست. توی این سبک باس فایت نقش اساسی داره و DMC5 هیچ باس فایت خاطره انگیزی نداره. به خصوص برای منی که بعد از بازی کردن سکیرو رفتم سراغ این بازی. به شخصه بعید میدونم بعد یکسال حتی یکی از این باس فایت ها یادم بمونه.

4- توی بخش داستانی هم متاسفانه با اثری درخور طرف نیستم. داستان بازی گرچه میخاد که تویست ایجاد کنه ولی عملا به شدت قابل پیش بینی هست. شخصیت هایی که معرفی میکنه گرچه عمدتا از نسخه های قبلی اومدن ولی هیچکدوم توی این بازی عمق ندارن. هیچ دیالوگ تاثیرگذاری بیان نمیشه. هیچ بک گراند مناسبی توضیح داده نمیشه. هیچ روایت خوبی از رابطه شخصیت ها بیان نمیشه. اصلا دلیل حضور یک سری از شخصیت ها مشخص نیست. فقط فن سرویس. پایان بازی هم که به شدت کلیشه ای و بیخود هست. خلاصه به لحاظ داستانی هم بازی عملا همون استاندارد اوایل 2000 را داره.

تا چندین هزار کلمه هم حرف برای گفتن دارم ولی حس تایپ نیست متاسفانه ولی در کل اگه بخام نظرم را بگم باید بگم به جز سبک متنوع و پرعمق مبارزات برای دو شخصیت دانته و نئو ، گرافیک فنی بسیار عالی و صداگذاری و موسیقی خوب، عملا DMC5 ناامید کننده هست.

با کمال فن بازی میتونم امتیاز 8 را به بازی بدم. فن سری و سبک نبودم قطعا خیلی کمتر از اینها امتیاز میدادم.
 
الان داشتم توی PSN یه نگاهی به لیست بازیهایی که توی 2019 تونستم بازی کنم می‌انداختم...بد نیست همینطوری یه امتیازی هم بهشون بدم و یه توصیف مختصر!

A Way Out
بدون شک یکی از بهترین بازیهای نسل بوده برام و بشدت هم بنظرم آندرریته و از اون بازیهایی هست که بدون ادعا، بشدت خلاقانه و سوپرایزکننده عمل می‌کنه...حتما اگه بازی کردید با یه نفر دیگه از نزدیک تجربه‌اش کنید...من با یکی از اعضای خانواده بازی کردم و هنوزم سر اندینگش با هم جر و بحث داریم :D
9.5/10

Far Cry: New Dawn
همه‌ی نسخه‌های فارکرای رو تا حالا 100 درصد کردم و همیشه گیم‌پلی بازی انقدری برام فان بوده که اصلا با تکرار فرمولش مشکلی نداشتم و یه جورایی فن پر و پا قرص سری بودم...ولی این نسخه با اضافه کردن عناصر RPG داغون قشنگ زد لذت این سری رو برام با خاک یکسان کرد...تا حدی که به زور تمومش کردم...اوایل بازی یکمی میومدی گشت و گذار کنی، یهو یه خرس لول 40 میافتاد دنبالت و هیچ غلطی نمی‌تونستی بکنی...این از نظر توسعه‌دهنده‌ها عناصر RPG حساب میشده حتما! داستانم بشدت سطحی و بدترین شخصیت‌پردازی توی کل سری...باس فایت آخرشم که رسما یه توهینه. کلا سمتش نرید...به جاش FC5 رو دوباره بازی کنید :D
5/10

Sekiro: Shadows Die Twice
سکیرو خیلی خیلی کیف داد پارسال ولی تا یه حدی از بازی...اواخر بازی یکمی ناامیدم کرد و بنظرم خیلی از باس‌ها و دشمنان تکراری داخلش استفاده شده بود و دیگه اون سبک مبارزه و استفاده از قلاب تازگی اوایل بازی رو نداشت و دو تا باس مونده بود تموم بشه کلا ولش کردم! شاید بعدا برگردم تمومش کنم!
8.5/10

Wolfenstein: YoungBlood
به نظرم بدترین ولفنشتاین تاریخه! از نظر داستانی که بشدت ناامیدکننده‌ست و خیلی سطحیه نسبت به شاهکار داستانی سه نسخه قبل ماشین‌گیمز. مثل Far Cry New Dawn اینجا هم عناصر RPG داغون خیلی به تجربه ضربه زده (توجه داشته باشید من عاشق عناصر RPG هستم ولی اعمال کردن این موارد اصول داره که خیلیا نمی‌تونن پیاده‌سازیش کنن)...صرفا اگه دلتون واسه اون گان پلی خفن سری تنگ شده بازیش کنید وگرنه سمتش نرید.
6/10

Dragon Quest Builders 2
دقیقا مشکلات نسخه قبل رو به بهترین شکل ممکن برطرف کرده بودن و خیلی بازی جذاب‌تر شده بود...من اصولا فن ماینکرفت نیستم ولی وقتی داستان و کوئست و RPG به اون فرمول ماینکرفت اضافه میشه، واقعا مجذوب‌کننده میشه تجربه. ولی بدبختانه سیستم مبارزات بازی تقریبا اصلا پیشرفت نکرده بود و انقدر ساده‌ست که باعث میشه بشدت بازی خسته‌کننده بشه بعد از مدتی.
8/10

Detroit Become Human
احتمالا بدترین بازی هستش که اخیرا بازی کردم...با اینکه معمولا بازی‌های بد زیاد بازی می‌کنم!
در این مورد توی تاپیکش کامل توضیح دادم:
منم چند روز پیش بالاخره بازی رو تموم کردم و اومدم هیتم رو نسبت بهش بروز بدم! :D
قشنگ انگار یه ایده‌ی بشدت خفن و جاه‌طلبانه رو داشته باشی ولی به بدترین شکل ممکن ارائه‌اش کنی...اوایل بازی خیلی جذاب شروع میشه ولی بازی اصلا حد و مرز خودش رو نمیدونه و روایتش دقیقا مثل بیاند بشدت آشفتست...بیاند هم ایده‌ی بشدت خوبی داشت ولی نتونست خوب اجراش کنه. یه تیکه‌هایی از بازی خیلی جالب بود ولی اگه تصویر کلی رو ببینی و بخوای ازش نتیجه‌گیری کنی همه چی بی‌معنی و بی‌هدف به نظر می‌رسه. با هیچکدوم از شخصیت‌ها هم نتونستم ارتباط برقرار کنم و هیچکدوم از لحظه‌های دراماتیک تاثیرگذار نبودن.
از نظر گیم پلی هم دقیقا همون حسی رو دارم که قبل از عرضه با بازی کردن دمو داشتم و اینجا هم در موردش گفتم! دوربین و کنترل بازی گند زده توی تجربه...اینهمه محیط جذاب و منحصربفرد طراحی شده ولی بازی اجازه نمیده مثل آدم دوربین رو کنترل کنی و داخل محیط‌ها گشت و گذار کنی. بعد از به پایان رسوندن بازی داشتم کانسپت آرتهای خفن بازی رو می‌دیدم و افسوس می‌خوردم که اینهمه استعداد و بودجه خرج یه نویسندگی و کارگردانی سطح پایین شده و به اندازه‌ی زیادی هدر رفته. کاری هم ندارم که تقصیر کیج هست یا نه ولی کلا انتظار داشتم QD بعد از قضیه بیاند همون اشتباه رو تکرار نکنه و نشون بده که میتونه یه داستان خفن هم در قالب همچین گیم‌پلی‌ای ارائه بده و بنظرم پسرفت بود و در کل بنظرم ضعیف‌ترین و در عین حال مشخصا پرخرج‌ترین بازی استدیو بود.
4/10

Resident Evil 2
یکی از بازیهایی که اگه به عنوان یه ریمیک و به عنوان بازی که قراره همون حس و حال نسخه کلاسیک رو بهت منتقل کنه بهش نگاه کنی، ناامیدکنندست اما اگه به عنوان یه تجربه‌ی مستقل که صرفا از نسخه کلاسیک الهام گرفته بهش نگاه کنی، فوق‌العادست.
بزرگترین مشکلم باهاش این بود که بازی خیلی سعی کرده بود دشمنا و باس‌ها رو به جای ترسناک بودن، حال به هم زن نشون بده و اون قابلیت‌های خفن RE Engine رو به رخ بکشه. ولی به هر حال بشدت تجربه‌اش کیف داد و 4 بار با سناریوها و درجه‌های سختی مختلف بازی رو تموم کردم.
8/10

Shadow of the Colossus
اینم توی 2019 تجربه کردم و به نظرم نمونه بارز یه ریمیک وفاداره و قشنگ نشون میده که مکانیک‌های اون موقع با اینکه با استاندارهای الان فرق داره ولی هنوزم اگه بتونی باهاش سازگار بشی، میتونه بشدت لذت بخش باشه.
9/10

Concrete Genie
مظلوم‌ترین بازی سال! جاه‌طلبانه نیست و حد و حدود خودش رو میدونه و یه داستان جم و جور با یه گیم‌پلی خلاقانه ارائه میده که هیچی شبیه‌اش توی بازار وجود نداره.
8/10

Crash Team Racing Nitro-Fueled
اکثرا آشنایی دارید دیگه...یه کارتینگ بشدت فان که اگه ریز بشید روی مکانیکاش، خیلی میتونه هاردکور باشه...اونقدری که میخواستم وقت نکردم این رو بازی کنم ولی حداقل بخش داستانی و یه سری از چلنج‌هارو تموم کردم و ساپورت اکتیویژن هم از بازی بشدت قوی بوده. کلا نمیتونستم ریمیک بهتری براش تصور کنم.
9.5/10

Control
بهترین بازی تاریخ رمدی و یه جورایی ترکیبی از بهترین عناصر از تمام بازیهای خفنی هستش که رمدی تا حالا ساخته. دنیایی که بازی در اون جریان داره، بشدت عمیق و مجذوب‌کننده‌است...شخصیت‌ها همه خفن و پرداخته شده و بازی دقیقا تونسته به هدفش که عجیب غریب بودن بوده برسه...بدون اینکه الکی زور بزنه تا عجیب باشه. گیم‌پلی هم به طرز سوپرایزکننده‌ای فان طراحی شده و اصلا انتظارش رو نداشتم و از اول هم بیشتر از گیم‌پلی، به دنیای بازی علاقه‌مند بودم.
تنها مشکلی که اذیت کرد، مشکلات تکنیکی روی PS4 بود که با آپدیت یکمی برطرف شد ولی بازم یه مقداری افت فریم اینا توی بازی دیده میشه.
9.5/10

مهم‌ها رو گفتم...یه سری دیگه هم هست ولی خسته شدم فعلا...شاید بعدا ادامه دادم :D
 
NIOH بازی بعد چند وقت خورد خورد بازی کردن تمام و پلات شد .
امتیاز 9 از 10.

+
داستان خوب.
گیم پلی خوب.
تنوع باس ها و یونیت ها خوب.
حالت Co-op حدودا متفاوت و سخت تر شدن مراحل در مقایسه با تک نفره بازی کردن.

-
کم بودن تعداد میشن های اصلی .
ساید میشن ها تکراری.
وجود باس های اصلی در ساید میشن ها و تنوع کم ساید میشن ها.
 
assassin's creed odyssey

قشنگ 150 ساعت طول کشید تو این اوضاع خونه نشینی حسابی سرمو گرم کرد
1. من همه بحث هایی که گیمرا می گن رو در مورد اینکه این بازی دیگه زیادی خارج از اسسینز شده و ربطی به فرانچایز نداره رو قبول دارم به نظرم بزرگترین ضعف یوبی ترسش از معرفی IP جدیده هیچ دلیلی نداشت که ادیسه رو به عنوان یه IP مستقل تعریف نکنه و اتفاقا ربط دادنش به اسسینز فکر می کنم به اصالت داستان خود بازی و فرانچایز ضربه زده ولی به غیر از همین یک مورد از این به بعد می خام به عنوان یه بازی مستقل بررسیش کنم.

2.اولین چیزی که بعد یک ساعت بازی توجه هر گیمری رو جلب می کنه وسعت نقشه است زیادی بزرگه شما وقتی توی اون جزیره کوچیک بازیو شروع می کنید و یه دو سه ساعتی درگیرید وقتی به ابعاد کلی نقشه نگاه می کنید مختون سوت می کشه که چقدر بزرگه و این شدیدا به تجربه بازی ضربه زده به خاطر اینکه جزییات و محتوایی که برای این نقشه تعریف شده اصلا در مقابل وسعتش کافی نیست برای همین بازی پر از چیزایه تکراریه هیچ ساختمون مجسمه یا درختی توی بازی منحصر به فرد نیست و به خاطر پر کردن نقشه تکرار شدن برای همین هیچ چیزی به یاد موندنی نیست بعد فکر کنم ده سال من هنوز نقشه ویزیما توی ویچر1 رو تا حدودی یادمه با اینکه کوچیک بود منحصر به فرد بود ولی الان آتن با ابعاد سه کیلومتر در دو کیلومتر طراحی شده ولی اصلا به یادموندنی نیست و چیز خاصی از نقشه اش یا جزییاتش یادم نمونده.

3.این وسعت نقشه و تکراری بودن محیط ها و نبود محتوای مناسب باعث شده که شما ببینید تقریبا تا اپیزود 5 بازی تقریبا 60 درصد گیمرها دست از بازی کشیدن و ادامه ندادن

4.دومین نکته ای که خیلی سریع متوجه میشین حذف مینی مپ توی بازیه من اولش فکر کردم باید یه جوری توی ستینگ فعالش کنم بعد دیدم نه مثله اینکه کلا هدفمند حذفش کردن و به جاش باید با یه عقاب از بالا جزییات مسیرتون و خطرات و مقصدو بررسی کنید اولش یکم سختم بود ولی کمی جلوتر که رفتم شدیدا عادت کردم و دیدم چقدر تعامل گیمر با محیط بالا میره با این روش و شدیدا به دلم نشست .

5.نقش آفرینی شدن بازی و وجود درخت پیشرفت از یک طرف یه تغییر مثبت بوده و از یک طرف منفی ؛ مثبت از این جهت که سبک مبارزات کاراکتر رو خودتون تعریف می کنید و جوری که بیشتر لذت میبرین بازی می کنید از اون طرف مخفی کاری و استفاده از تیر کمون رفته تو باقالیا تقریبا تا اواسط داستان مخفی کاری به خاطر اینکه اسکیل هاش آپگریت نشده و قدرتتون زیاد نشده شدیدا غیر کاربردیه و تیرکمونتونم دمیجش پایینه باید کلی آپگرید کنید تا دمیجش زیاد شه و بشه ازش استفاده کرد پس تقریبا تو نیمه اول بازی مخفی کاری و تیرکمونتون بدرد نمی خوره.

6.مبارزات بازی خیلی خوب طراحی شده شیش تا اسلحه مختلف تعریف کرده که هر کدوم سبک مبارزه خودشون و انیمیشن های مخصوص خودشونو دارن و خیلی توی این زمینه بازی عالی کار کرده.

7.متاسفانه شما هیچگونه تعاملی با npc های بازی ندارین یا سربازن و راهزن و ... که باهاتون میجنگن یا شهروندن که فقط دارن دور خودشون میچرخن یا آهنگرن که باهاشون خرید و فروش می کنید در این زمینه بازی خیلی منفیه و کم کاری کرده.

8.این بازی دریانوردیم داره که جزو خود میراث اسسینزه که خوب بهترینشونم هست از زمینه کشتی رانی و مبارزات دریایی بازی در لول بالایی قرارداره و شدیدا قابل قبوله

9.محیط هایی که زیر دریا قراردارن و باید برین شدیدا کم کاری شده همیشه چنتا کوسه است با چنتا صندوق گنج حالا یا بغل یه کشتی شکسته یا یه ساختمون خرابه بعد چند بار زیادی تکراری میشه

10. داستان اصلی زیاد کشش نداره و شخصیت پردازیه ضعیف بازی هم خیلی تو چشم میزنه من با الکسیوس بازی کردم شنیدم اگه با دختره بازی کنی شخصیت پردازی و صدا گذاری بهتری داره.

11. سیستم لول اسکیل بازی به نظرم خوب بوده یکی از ضعف های بازی های نقش آفرینی اینه که باس آخر میشه آسونترین باس چون شما رفتین Farm کردین لول آپ کردین زیادی قوی شدین توی این بازی رو درجه سختیه نرمال شما در بالاترین لولم که باشین ضعیفترین دشمن بازی نهایتا دو لول از شما پایینتره و مبارزه باهاش چالش داره یعنی همزمان با قویتر شدن شما دشمناتونم قوی میشن.

12.بازی کرفت نداره ولی آپگرید داره که شدیدا هم گرونه شما وقتی لول آپ میشین اسلحه وزرهتون روی همون لول سابق میمونه برای همین باید آپگریدشون کنید تا تاثیرگذار باشن چون آپگرید شدیدا گرونه پول و منابع مثله چوب و آهن تا لحظه آخر بازی مهمن و بی ارزش نمیشن

13. بازی یه سری ساید کوئست داره که به شکل علامت تعجب زردن که متشکل از یه داستان و چنتا کوئست هستن بعضیاشون خیلی خوبن بعضیاشونم چنگی به دل نمی زنن ولی خوب کافی نیستن به نسبت نقشه به این بزرگی و این همه شهر و قلعه و معبد و خرابه اصلا جوابگو نیستن یه سری کوئست هم به شکل رندوم بازی می ده که در اصل فچ کوئستن ولی بازی سعی میکنه کلک بزنه و یکم بهشون محتوا بدن به این صورت که یه سری آدم که علامت ساعت شنی دارن رو نقشه ظاهر میشن که میرید سراغشون یه قضه می گن مثلا من دکترم میخام دارو بسازم ولی چنتا راهزن نمیزارن شما باید برید چهارتا راهزنو بکشین که رو نقشه ظاهر میشن یا من فلانیم این نامه رو برسون برادرم رندوم یکی ظاهر میشه که نامه رو بهش میدین این ها شدیدا تکراریم هستن یعنی این یارو رو همه جا میبینین که نامه میده دستتون یا من این دکتررو سه چار جا دیدم

14. یه دی ال سی مجانی دادن که یه سری ساید کوئست اضافه می کنه به رنگ تعجب آبی یکم ضعف کم بودن کوئست به نسبت وسعت نقشه رو حل می کنه و خداییش بدم نیستن و شدیدا بازی رو ارزشمند تر می کنن.

15.من خوب با اختلاف بیشتر از یک سال بازیو رفتم و خلاصه کل آپدیتارو داشتم به غیر از یک باگ در کل بازی هیچی ندیدم شدیدا پولیش بود و توی نقشه به این بزرگی واقعا خیلی لذت بخش بود که نه باگی می دیدم و به شدت روون اجرا میشد.

16.جنگ داخلی اسپارت و آتن ؛ مزدورها ؛ مبارزات آرنا ؛ انجمن کازموس ؛ موجودات افسانه ای ؛ آتلانتیس همه اشون به عنوان محتوای منهای داستان اصلی و ساید کوئست ها توی بازی هستن که در کنار ضعف هاشون مثله پرداخت نامناسب یا کم کاری یوبی شدیدا لذت بخش و سرگرم کننده هستن.

17. ادیسه علارقم همه ضعف هاش یه سری استاندارد جدید تعریف می کنه که من مطمئنم رد پاشو سال های بعد تو بازیایه نقش آفرینی و اپن ورد دیگه می بینیم یکم یوبی اگر بیشتر کار می کرد روی بازی مثلا جنگ داخلی اسپارت و آتن رو چهارتا کوئست میزاشت یا npc ها رو میشد چهارتا تعامل باهاشون کرد یا برای مزدورها یه داستان کوچیکو چهارتا کوئست درست درمون میزاشت بازی تبدیل به یک شاهکار می شد که مثله اسکایریم می تونست برای سالها اسمش بمونه ولی با همه این حرف ها تجربه شدیدا لذت بخشیه و من خیلی خوشحالم که بازیو گرفتم خیلی سرمو گرم کرد اگه از بازی هایی مثله اسکایریمو ویچرو دوست دارین نباید از دستش بدین

نمره نهایی: 8.5
 
days gone
نميدونم قبل از اينكه اينهمه آپديت براش بياد چه وضعي داشته، ولي اين نسخه اي كه من بازي كردم هم كلي باگ و افت فريم و .. داشت ( روي pro)
ولي در كل اصلا بازي بدي نبود و كاملا سرگرم كننده بود، گرافيك خيلي خوب بود و تنوع محيط ماموريت ها هم خوب بود، با انحصاري هاي درجه يك سوني خيلي فاصله داشت اما به هيچ وجه بازي بدي نبود و صد در صد ارزش بازي كردن داشت.
امتياز با يه كوچولو پارتي بازي 8
 
DOOM Eternal ------------------------- 9

بهترین FPS ی که در این نسل بازی کردم و حتی یکی از بهترین FPS هایی که تو عمرم بازی کردم . دلیل اینکه 10 ندادم اینه که سبک مورد علاقه م نیست.
چقدر هم سخت بود واقعا ! تازه من روی Hurt Me Plenty که نرمال محسوب میشه رفتم !! البته من FPS باز خیلی خوبی نیستم ولی مطمئنم برای FPS بازهای ماهر هم بازیه سختیه ...

+ گیمپلی فوق العاده با ترکیبی عالی از شوتینگ و پلتفرمینگ
+ لول دیزاین عالی و در خدمت گیمپلی
+ تنوع بی نظیر و کاملا کاربردی سلاح
+ تنوع دشمنان و نوع مبارزه با هر کدام
+ گرافیک تکنیکی بسیار خوب با 60 فریم ثابت
+ Collectible های جذاب که پیدا کردنشون لذت بخشه
+ موسیقی هیجان انگیز و متناسب با گیمپلی
+ Multiplayer بسیار جذاب


- بنظر من هیچی
 
بازی resident evill 3 remake

اگه از طرفدارای رزیدنت اویل باشید و از بازی رزیدنت اویل دو ریمیک خوشتون اومده باشه قطعا از این قسمت هم راضی میشید بازی با اینکه ریمیک سه هستش ولی داستان یه چیز دیگس و انتظار همون داستان قبلی رو نداشته باشید گرافیک بازی همون ریمیک دو هستش با همون گیم پلی بازی تا آخر شما رو ترغیب به ادامه دادن میکنه گیم پلی بازی هم حدود ده ساعته که قابل قبوله البته من آنلاینش رو بازی نکردم و این بازی رو پیشنهاد میدم ولی نه با قیمت خیلی بالا
 
  • Like
Reactions: kamyy
Spiderman
9/10
بازی خوش ساخت و با کلاسیه واقعا لذت بردم ای کاش زودتر بازی میکردم گشت و گذار تو شهر خیلی لذت بخشه بخش فنی بازی واقعا در سطح بالاییه. کمبت بازی میتونست بهتر باشه یکمم دوربین بازی موقع کمبت اذیت میکرد.طراحی لباس‌ها محشر بود. داستان و کات سکانس‌ها و کارکترها عالی بودن. در کل بازی مثل یک فیلم بلاک‌ باستری بشدت باکیفیت بود حال کردم.
 
Nioh 2
بلاخره بازی با 170 ساعت تایم، پلات شد
این بازی یه ادامه درست به شاهکار (نظر شخصی) اول بود، کامبت بازی بهتر شده بود، همون کامبت نسخه اول با اظافه شدن المانهای جدید مثل کانتر اتک و سول کور ها که واقعا کامل کرده بازی رو،
درسته بازی از شاهکار های مثل بلاد بورن و دارک سولز الهام گرفته ولی یه بازی کاملا متفاوت هست و اوج هنر نمایی سازنده تو این بازی سیستم مبارزات بازیه که شدیدا عالی کار شده، یه اعتیاد خاصی تو بازی هست
همش میخوای یوکای ها رو لت و پار کنی و لوت کنی و لولت بره بالا و سلاح های جدید پیدا کنی یا بسازی، و همین چرخه ادامه داره تو بازی،
بازی فقط یه نکته منفی داره که اونم مراحل فرعی بازی هست که از اواسط بازی تکراری میشن، یا تو لوکیشن های تکراری، تکرار میشن،
برا من این بازی. در کنار بلادبورن بهترین های این سالها هستند، اینم بگم که من همه بازی های دارک و بلاد و سکیرو رو پلات کردم و میتونم بگم nioh 2 سخت تر از همشونه، البته اگه تکنفره بازی کنین، البته بعد یه تام خاصی بازی کردن، قلقش دستتون بیاد راحت میشه، مثل همه بازیا،
نمره من به بازی 9 هست، یک نمره به خاطر مراحل فرعی کم میکنم،
9/10

فرستاده شده از BAC-L21ِ من با Tapatalk
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or