من هم لوفی و هم ناروتو رو دوست دارم و هر دوتاشون هم شخصیت پردازی فوق العاده ای دارن. اما لوفی یه چیزی داره که باعث میشه من بیشتر از ناروتو دوستش داشته باشم. یه چیزی که شخصا بیشتر باهاش ارتباط برقرار می کنم. لوفی یه انسان آزاده. هدفش هم از پادشاه دزدان دریایی شدن هم تبدیل به آزادترین فرد روی زمین شدنه، نه پول و ثروت.
هر دوتای این شخصیت ها به دوستی اهمیت میدن، اما راستشو بخواین، "ناکاما" های لوفی، رابطه ای که بینشون هست و کلا مفهوم ناکاما بودن رو واقعا نمی تونم در مقابل رابطه ناروتو و ساسکه قرار بدم. روابط لوفی با ناکاما هاش واقعا یه چیزه خاصه. برای اینکه عمق این رابطه رو درک کنین، نه تنها ارجاعتون میدم به آرک قبل از جدا شدن اعضای کلاه حصیری ها، بلکه به کل وان پیس. تک تک کارهایی که اعضای خدمه برای لوفی میکنن، برای اینه که بهش ایمان دارن. لوفی هم به همون اندازه به اونا ایمان داره.
خلاصه اینکه با تمام احترامات به ناروتو، لوفی یه چیز دیگه ست گومو گومو گویان رای رو برای لوفی به صندوق انداختیم
هر دوتای این شخصیت ها به دوستی اهمیت میدن، اما راستشو بخواین، "ناکاما" های لوفی، رابطه ای که بینشون هست و کلا مفهوم ناکاما بودن رو واقعا نمی تونم در مقابل رابطه ناروتو و ساسکه قرار بدم. روابط لوفی با ناکاما هاش واقعا یه چیزه خاصه. برای اینکه عمق این رابطه رو درک کنین، نه تنها ارجاعتون میدم به آرک قبل از جدا شدن اعضای کلاه حصیری ها، بلکه به کل وان پیس. تک تک کارهایی که اعضای خدمه برای لوفی میکنن، برای اینه که بهش ایمان دارن. لوفی هم به همون اندازه به اونا ایمان داره.
خلاصه اینکه با تمام احترامات به ناروتو، لوفی یه چیز دیگه ست گومو گومو گویان رای رو برای لوفی به صندوق انداختیم