Unpopular Opinion Center | [قوانین پست اول مطالعه شود]

[Z-fan]

با عرض سلام خدمت همه کاربرهای عزیز این انجمن
احتمالا برای شما هم شده که سلیقه گیمینگ تون و نظرات تون در مورد مباحث مختلف با چیزی که به صورت عمومی مورد قبوله اختلاف زیادی داره. نظر شما نظر منفور و ناپسندیه و با جریان غالب همخونی نداره.​

این جا جاییه که میتونید این نظرات تون رو بدون هیچ پیش داشت و رودربایستی ای به اشتراک بذارید​

چند تا قانون رو باید رعایت کنید در این خصوص :

1. قبل از هر چیز تو متن نظراتتون احترام به سلایق همدیگه رو مد نظر قرار بدید و سعی کنید به هیچ وجه متن تون جنبه توهین آمیزی نداشته باشه
2. نظر Unpopular شما باید فقط در مورد ویدیوگیم باشه.
3. مهم تر از قانون قبل، حتما نظرتون Unpopular Opinion باشه. این که بگید Ride to Hell Retribiution بازی مزخرفی بود یا این بازی ای که هفتصد تا نمره کامل و کلی جایزه برده بهترین بازی تاریخه، Unpopular Opinion محسوب نمیشن. حتی اگه ده بیست نفر یه گوشه ای خلافش رو بهتون گفته باشند.
4. به هیچ وجه نظرات همدیگه رو جهت تمسخر و ایجاد بحث و درگیری نقل قول نکنید. اگه کسی با احترام نظرشو در مورد چیزی گفته که مخالف نظر شماست، شما حق ندارید با بی احترامی باهاش برخورد کنید. و اگه نظر شخصی با بی احترامی همراه بود، پست مربوطه رو گزارش کنید تا رسیدگی شه
5. و مهم تر از هر چیز از قوانین کلی انجمن نظیر ادبیات مناسب، عدم ارسال پست های سیاسی و مذهبی، ارسال عکس های حجیم و... حتما رعایت کنید

موفق باشید.

 

[SiminSecret]

بازسازی نسخه پیکسلی بازی ها به ورژن PS1 >>>>>>>>> بازسازی بازی های PS1 با موتور UE5 و گذاشتن توی یوتیوب!!!

 

[NHM]

3D Platformer > 2D Platformer

 

[Democracy]

شوترهای Boomer با یه داستان آبکی (یا بدون داستان آبکی ) یکی از بهترین ژانرها است

 

[Morgoth Bauglir]

شوترهای Boomer با یه داستان آبکی (یا بدون داستان آبکی ) یکی از بهترین ژانرها است

پاپیولار opinion ما پیرمردا

 

[XsmokeX]

-دیدن یک سریال وقتی از هیاهو و جنجال های دوران پخش گذشته >>>>>>>>>>>>> دیدن سریال همزمان با جنجال و هیاهو،

البته بیشتر مشکل من همین جنجال و هیاهو هست که کلا انرژیم رو تحلیل میبره، نه لزوما همزمان با پخش دیدن، مثلا در مورد بازیم همینطورم، باورتون نمیشه چند تا بازی تا حالا دی وان خریدم، ولی ماه ها بعد نشستم جدی بازی کردم و تهشو دراوردم، در واقع جنجال و هیاهو باعث میشه تمرکزم به هم بخوره(تا جایی که خیلی وقت ها حتی کشش تاپیک امتیازات بازی هایی که عاشقشون هستم رو ندارم)، یه جورایی همش احساس میکنم تحت تاثیر افکار و عقاید دیگران قرار گرفته ام و ذهنیتم ممکنه تحت تاثیر افکار دیگران قرار بگیره، البته این حساسیته و شایدم نتیجه یک طرحواره باشه و مدعی نیستم پدیده مثبتیه، ولی در مجموع وقتی در سکوت و ارامش و یک فضای مستقل میرم سراغ محتوای مورد علاقه ام، بسیار بیشتر لذت میبرم...

*اخرین سریالی که همزمان پخش دیدم و لذت بردم house of cards بود، حتی دارک هم وسطاش که خیلی معروف شد و هیاهو درست کرد ول کردم و بعد ها ادامه دادم، جالبه اما زمان امثال بریکنیگ بد و لاست و فرار از زندان اصلا به این چیزا توجه نمیکردم....

----

-اگه بازی کردن وقت تلف کردن باشه، فیلم و سریال دیدن چیه؟ کتاب خوندن چیه؟
ایا کسانیکه بازی کردن رو وقت تلف کردن میدونند، هر روز یک فلسفه یا علم و دانش جدید فرا میگیرند؟ هر روز (24 ساعت) یک پروژه را به پایان میرسونند یا بر روی یک پروژه کار میکنند؟ چه کسی معلوم میکنه ان پروژه ارزش داره یا نه و وقت تلف کردن هست یا نه؟ ایا کسی که بازی رو وقت تلف کردن میدونه، در طول روز وقت "ازاد" پیدا نمیکنه؟ ایا برای پر کردن ان وقت ازاد دنبال ایدئولوژی میگرده که مفید پر کنه یا نه؟ بازی بکنه یا نکنه؟ فیلم ببینه یا نبینه؟ اصن اپسیلون منطق در این حرفا هست؟ ایا نمیشه هم زندگی کرد، هم کار کرد، هم سفر رفت، هم دوست داشت یا عاشق شد، هم ماجراجویی کرد، هم کتاب خوند، هم یک دانش جدید فراگرفت، هم.... هم.... هم... هم.... و هم بازی کرد؟

خلاصه، برای هر ادمی این مسائل متفاوته، ممکنه برای من گپ زدن در مورد سلبریتی ها(چه جنجال های ابکی داخلی چه مدل ویل اسمیت و دپ و هرد فرنگی) بدون جذابیت باشه و برای خودم وقت تلف کردن به نظر برسه و ممکنه برای دیگری یک تفریح جالب باشه (و همین مثلا برای یک جامعه شناس نه تنها وقت تلف کردن نیست، که کیس مطالعه و کار هم هست)

من هم نزدیک و هم اینترنتی به اندازه موهای سرم ادم میشناسم که درگیر مشکلات و مسائل زندگیه(اصن یک مسائل میگم و یک مسائل میشنوید) و اثری رو علاقه اش به گیم هم نداشته، از اولین وقت هم برای بازی استفاده میکنه(خودمم زمانی که سر کار میرفتم و حتی الان که درس میخونم یک نمونه هستم) اما درسته که افراط یا دغدغه و ارامش(مخصوصا ناشی از وضعیت اقتصادی) میتونه اثر داشته باشه، افراط و ارامش رو تک تک جوانب زندگی اثر داره نه تنها بازی، خلاصه اینکه اگر به هر دلیلی علاقه مون به بازی کم شده، به نظرم بهتره بدون تعمیم دادن و جنرالایز کردن ودر مقابل به طور "شخصی" به موضوع خودمون بپردازیم.

----

-مثل خیلی از کار ها، میشه به بازی هم معتاد شد و از کار های مهم و جوانب متفاوت زندگی عقب افتاد، بازی هم رو سیستم پاداش و هورمون ها اثر داره، اما، قابل قیاس با انواع و اقسام دراگ و درینک نیست، اعتیاد به دراگ و درینک در مقابل بازی، مثل تانک های جنگی همه جانبه در مقابل سوسکه.... افراطی بازی کردن بیشتر شبیه افراطی کتاب خوندن و نقاشی کردنه تا اعتیاد به دراگ یا درینک،

گرفتن هیاهو و جاروجنجال و بحث های آنلاین (و آفلاین) به ریشت >>>>>>>>> اهمیت دادن به این قضایا و در نتیجه دیر تر سراغ یک سریال / انیمه / فیلم / بازی رفتن

 

[Dinosaur]

مراحلی که زباله‌ترین استودیوهای تاریخ بشریت ساختن > بخش Yokohama Underground توی فصل ۶ بازی Yakuza 7
یعنی اگه یه گوریل رو از وسط جنگل بردارن و چند ماه کلاس بازیسازی براش بذارن، بدون شک توانایی ساختن مرحله‌ای بهتر از این رو پیدا می‌کنه! حدود یک ساعت پشت سر هم، فقط توی یه سری محیط به شدت تکراری (در حد یه مشت در و دیوار ساده که کپی پیست شدن) حرکت می‌کنیم و دشمن‌های تکراری میان و آهنگ درپیتی هم در حال پخش هست (در حد ۳۰،۴۰ ثانیه که هی تکرار می‌شه). هی از این اتاق می‌ری توی اتاق بعدی و فکر می‌کنی دیگه تموم شد ولی خیر! دوباره باید بری سراغ دشمن‌های بعدی و... اون هم بدون هیچ ماجرای داستانی و کاتسین و اتفاق خاص و مهیجی.
خیلی زور زدم که تحمل کنم و بالاخره تموم شد ولی اگه چند دقیقه بیشتر ادامه پیدا می‌کرد، از بازی می‌اومدم بیرون و کلاً پاکش می‌کردم! یعنی اون مرحله رسماً و شرعاً توهین خالص به شعور مخاطبه.

 

[Changed_Man 50]

مراحلی که زباله‌ترین استودیوهای تاریخ بشریت ساختن > بخش Yokohama Underground توی فصل ۶ بازی Yakuza 7
یعنی اگه یه گوریل رو از وسط جنگل بردارن و چند ماه کلاس بازیسازی براش بذارن، بدون شک توانایی ساختن مرحله‌ای بهتر از این رو پیدا می‌کنه! حدود یک ساعت پشت سر هم، فقط توی یه سری محیط به شدت تکراری (در حد یه مشت در و دیوار ساده که کپی پیست شدن) حرکت می‌کنیم و دشمن‌های تکراری میان و آهنگ درپیتی هم در حال پخش هست (در حد ۳۰،۴۰ ثانیه که هی تکرار می‌شه). هی از این اتاق می‌ری توی اتاق بعدی و فکر می‌کنی دیگه تموم شد ولی خیر! دوباره باید بری سراغ دشمن‌های بعدی و... اون هم بدون هیچ ماجرای داستانی و کاتسین و اتفاق خاص و مهیجی.
خیلی زور زدم که تحمل کنم و بالاخره تموم شد ولی اگه چند دقیقه بیشتر ادامه پیدا می‌کرد، از بازی می‌اومدم بیرون و کلاً پاکش می‌کردم! یعنی اون مرحله رسماً و شرعاً توهین خالص به شعور مخاطبه.

من یاکوزا بازی نکردم ولی این ویدیو دانکی رو دیدم حقیقتا این بازی کمتر از دو تا رول وید کشیده باشی قابل پذیرش نیست. ینی مغز کنار نمیاد زیادی محیر العقوله. نمیدونم ژاپنی ها خیلی خوشحالن یا خیلی غمگین، که این چیزا رو میسازن.

Spoiler

 

[Dinosaur]

من یاکوزا بازی نکردم ولی این ویدیو دانکی رو دیدم حقیقتا این بازی کمتر از دو تا رول وید کشیده باشی قابل پذیرش نیست. ینی مغز کنار نمیاد زیادی محیر العقوله. نمیدونم ژاپنی ها خیلی خوشحالن یا خیلی غمگین، که این چیزا رو میسازن.

Spoiler

کلاً ژاپنی‌ها یه سری ادا اصول عجیب غریب دارن که فقط و فقط مخصوص خودشونه و Yakuza هم معدن این جور چیزاست! یعنی به قدری خزعبلات و چیزهای جفنگ و حیرت‌انگیز توش داره که مغز آدم تبخیر می‌شه! اصلاً یکی از جذابیت‌های بازی حداقل برای من، همین چیزها هستن و توی بخش‌های مختلف بازی (مخصوصاً یه سری مأموریت‌های فرعی) یه چیزهایی می‌بینی که توی بقیه بازی‌ها خبری ازشون نیست و خیلی آدم رو شاد و شنگول می‌کنن!
بازی Judgment اولین نسخه از این سری بود که سراغش رفتم (البته ارتباط مستقیم با Yakuza نداره و یه چیز متفاوته، ولی توی همون دنیاست) و یه ماجراهایی توش می‌دیدم که نمی‌دونستم بخندم یا گریه کنم! مثلاً یه مأموریت در مورد شورت داشت که توی تاپیک انیمه در موردش نوشتم و بعد فهمیدم که این قضیه شورت فقط مخصوص این بازی نبوده و اوضاع خراب‌تر از این حرفاست!
توی این Yakuza 7 هم که فعلاً ۱۵ ساعت بازی کردم، چیزهای عجیبی دیدم مثل:

Spoiler: Yakuza 7

مردهای درشت‌هیکلی که توی یه جایی شبیه مهد کودک، با پستونک کف زمین خوابیدن و یه خانومی ازشون پرستاری می‌کنه! بعدش هم می‌تونی از اینا وسط مبارزات کمک بگیری که همچین صحنه زیبایی رو نشون می‌ده!

در مجموع سری جالبی هست و حیف که یه ذره دیر واردش شدم. فعلاً نسخه ۶ و Judgment رو تموم کردم و ۷ رو هم دارم بازی می‌کنم و دیگه مغزم نمی‌کشه که بعدش به این زودی سراغ بقیه نسخه‌ها برم، چون خیلی هم طولانی هستن. امیدوارم حالا حالاها روی گیم‌پس بمونن و بعد از یه ذره استراحت، اونا رو هم شروع کنم.

 

[Dark_Souls]

کلاً ژاپنی‌ها یه سری ادا اصول عجیب غریب دارن که فقط و فقط مخصوص خودشونه و Yakuza هم معدن این جور چیزاست! یعنی به قدری خزعبلات و چیزهای جفنگ و حیرت‌انگیز توش داره که مغز آدم تبخیر می‌شه! اصلاً یکی از جذابیت‌های بازی حداقل برای من، همین چیزها هستن و توی بخش‌های مختلف بازی (مخصوصاً یه سری مأموریت‌های فرعی) یه چیزهایی می‌بینی که توی بقیه بازی‌ها خبری ازشون نیست و خیلی آدم رو شاد و شنگول می‌کنن!
بازی Judgment اولین نسخه از این سری بود که سراغش رفتم (البته ارتباط مستقیم با Yakuza نداره و یه چیز متفاوته، ولی توی همون دنیاست) و یه ماجراهایی توش می‌دیدم که نمی‌دونستم بخندم یا گریه کنم! مثلاً یه مأموریت در مورد شورت داشت که توی تاپیک انیمه در موردش نوشتم و بعد فهمیدم که این قضیه شورت فقط مخصوص این بازی نبوده و اوضاع خراب‌تر از این حرفاست!
توی این Yakuza 7 هم که فعلاً ۱۵ ساعت بازی کردم، چیزهای عجیبی دیدم مثل:

Spoiler: Yakuza 7

مردهای درشت‌هیکلی که توی یه جایی شبیه مهد کودک، با پستونک کف زمین خوابیدن و یه خانومی ازشون پرستاری می‌کنه! بعدش هم می‌تونی از اینا وسط مبارزات کمک بگیری که همچین صحنه زیبایی رو نشون می‌ده!

در مجموع سری جالبی هست و حیف که یه ذره دیر واردش شدم. فعلاً نسخه ۶ و Judgment رو تموم کردم و ۷ رو هم دارم بازی می‌کنم و دیگه مغزم نمی‌کشه که بعدش به این زودی سراغ بقیه نسخه‌ها برم، چون خیلی هم طولانی هستن. امیدوارم حالا حالاها روی گیم‌پس بمونن و بعد از یه ذره استراحت، اونا رو هم شروع کنم.

من که هنووز تو کف Judgment هستم روی pc نیومد که نیومد لعنتی !

 

[SiminSecret]

اینکه ملت پیله کردن چرا سونی پول بی زبونُ نکرد خرج ساخت کیلزون و رسیستنس کنه و رفت شبیه ساز پیاده روی و نردبون ساخت، اگر ساخت این بازی ها ارزش ریسک کردن داشتن خب این کارو می کرد دیگه، نمی کرد؟

بنابراین:

ساخت یک آی پی شوتر جدید >>>> ساخت ادامه کیلزون و رسیستنس

 

[Soheil]

کلاً ژاپنی‌ها یه سری ادا اصول عجیب غریب دارن که فقط و فقط مخصوص خودشونه و Yakuza هم معدن این جور چیزاست! یعنی به قدری خزعبلات و چیزهای جفنگ و حیرت‌انگیز توش داره که مغز آدم تبخیر می‌شه! اصلاً یکی از جذابیت‌های بازی حداقل برای من، همین چیزها هستن و توی بخش‌های مختلف بازی (مخصوصاً یه سری مأموریت‌های فرعی) یه چیزهایی می‌بینی که توی بقیه بازی‌ها خبری ازشون نیست و خیلی آدم رو شاد و شنگول می‌کنن!
بازی Judgment اولین نسخه از این سری بود که سراغش رفتم (البته ارتباط مستقیم با Yakuza نداره و یه چیز متفاوته، ولی توی همون دنیاست) و یه ماجراهایی توش می‌دیدم که نمی‌دونستم بخندم یا گریه کنم! مثلاً یه مأموریت در مورد شورت داشت که توی تاپیک انیمه در موردش نوشتم و بعد فهمیدم که این قضیه شورت فقط مخصوص این بازی نبوده و اوضاع خراب‌تر از این حرفاست!
توی این Yakuza 7 هم که فعلاً ۱۵ ساعت بازی کردم، چیزهای عجیبی دیدم مثل:

Spoiler: Yakuza 7

مردهای درشت‌هیکلی که توی یه جایی شبیه مهد کودک، با پستونک کف زمین خوابیدن و یه خانومی ازشون پرستاری می‌کنه! بعدش هم می‌تونی از اینا وسط مبارزات کمک بگیری که همچین صحنه زیبایی رو نشون می‌ده!

در مجموع سری جالبی هست و حیف که یه ذره دیر واردش شدم. فعلاً نسخه ۶ و Judgment رو تموم کردم و ۷ رو هم دارم بازی می‌کنم و دیگه مغزم نمی‌کشه که بعدش به این زودی سراغ بقیه نسخه‌ها برم، چون خیلی هم طولانی هستن. امیدوارم حالا حالاها روی گیم‌پس بمونن و بعد از یه ذره استراحت، اونا رو هم شروع کنم.

مشکلت اینه که بهترین نسخه سری یعنی Yakuza 0 را نزدی. یعنی با یک اختلاف معنی داری به نظرم بهترین عنوان توی سری یاکوزاست.

در مورد این بحث عجیب بودن، من یک دورانی از روی جهالت افتاده بودم فیلم های ارو-تیک معروف تاریخ را میدیم یک فیلم بود ژاپنی فکر کنم به اسم in the realm of the $en$e را دانلود کردم تماشا کردم. یعنی آخر اون فیلم یک صحنه ای نشون داد رسما فر خوردم دیدگاه ام به ژانر از اون زمان کلا عوض شد.بزرگواران در فضای دیگه ای سیر میکنن.

در بین بازی ها هم نمیدونم کترین و پرسونا را زدی یا نه ولی اونا هم حاوی به شدت محتوای عجیب هستند. یا Shadow Of Damned اثر سلطان سودا. اسلحه را میمالید بزرگ میشد

 

[Arima Kishou]

کلاً ژاپنی‌ها یه سری ادا اصول عجیب غریب دارن که فقط و فقط مخصوص خودشونه و Yakuza هم معدن این جور چیزاست! یعنی به قدری خزعبلات و چیزهای جفنگ و حیرت‌انگیز توش داره که مغز آدم تبخیر می‌شه! اصلاً یکی از جذابیت‌های بازی حداقل برای من، همین چیزها هستن و توی بخش‌های مختلف بازی (مخصوصاً یه سری مأموریت‌های فرعی) یه چیزهایی می‌بینی که توی بقیه بازی‌ها خبری ازشون نیست و خیلی آدم رو شاد و شنگول می‌کنن!
بازی Judgment اولین نسخه از این سری بود که سراغش رفتم (البته ارتباط مستقیم با Yakuza نداره و یه چیز متفاوته، ولی توی همون دنیاست) و یه ماجراهایی توش می‌دیدم که نمی‌دونستم بخندم یا گریه کنم! مثلاً یه مأموریت در مورد شورت داشت که توی تاپیک انیمه در موردش نوشتم و بعد فهمیدم که این قضیه شورت فقط مخصوص این بازی نبوده و اوضاع خراب‌تر از این حرفاست!
توی این Yakuza 7 هم که فعلاً ۱۵ ساعت بازی کردم، چیزهای عجیبی دیدم مثل:

Spoiler: Yakuza 7

مردهای درشت‌هیکلی که توی یه جایی شبیه مهد کودک، با پستونک کف زمین خوابیدن و یه خانومی ازشون پرستاری می‌کنه! بعدش هم می‌تونی از اینا وسط مبارزات کمک بگیری که همچین صحنه زیبایی رو نشون می‌ده!

در مجموع سری جالبی هست و حیف که یه ذره دیر واردش شدم. فعلاً نسخه ۶ و Judgment رو تموم کردم و ۷ رو هم دارم بازی می‌کنم و دیگه مغزم نمی‌کشه که بعدش به این زودی سراغ بقیه نسخه‌ها برم، چون خیلی هم طولانی هستن. امیدوارم حالا حالاها روی گیم‌پس بمونن و بعد از یه ذره استراحت، اونا رو هم شروع کنم.

Yakuza 0 رو اول بازی کن، از همه نظر بهترین بازی سریه!

 

[Dinosaur]

مشکلت اینه که بهترین نسخه سری یعنی Yakuza 0 را نزدی. یعنی با یک اختلاف معنی داری به نظرم بهترین عنوان توی سری یاکوزاست.

Yakuza 0 رو اول بازی کن، از همه نظر بهترین بازی سریه!

خیلی از Yakuza 0 تعریف شنیدم و اتفاقاً بعد از خرید XSX، یکی از ۴،۵ تا بازی اولی که دانلود کردم همین بود! یه ذره هم توش گشت و گذار کردم و رفتم کارائوکه و آهنگ Dame Da Ne رو هم اجرا کردم! بعدش دیگه اومدم بیرون و گفتم حالا سر فرصت و بعد از یه سری بازی کوچیک‌تر می‌رم سراغش که یه دفعه چند روز بعد خبر اومد بازی قراره از روی گیم‌پس برداشته بشه. منم دیدم نمی‌ارزه بخوام با سرعت و هول‌هولکی تمومش کنم و گند بزنم به تجربه بازی و برای همین بی‌خیالش شدم، تا اینکه چند وقت پیش دوباره به گیم‌پس برگشت و حتماً در آینده بازی می‌کنم.

در مورد این بحث عجیب بودن، من یک دورانی از روی جهالت افتاده بودم فیلم های ارو-تیک معروف تاریخ را میدیم یک فیلم بود ژاپنی فکر کنم به اسم in the realm of the $en$e را دانلود کردم تماشا کردم. یعنی آخر اون فیلم یک صحنه ای نشون داد رسما فر خوردم دیدگاه ام به ژانر از اون زمان کلا عوض شد.بزرگواران در فضای دیگه ای سیر میکنن.

در بین بازی ها هم نمیدونم کترین و پرسونا را زدی یا نه ولی اونا هم حاوی به شدت محتوای عجیب هستند. یا Shadow Of Damned اثر سلطان سودا. اسلحه را میمالید بزرگ میشد

واجب شد این فیلم رو ببینم!
Catherine رو زمان خودش زیاد در جریانش نبودم و چند سال بعد تازه فهمیدم چقدر عجیب غریبه و هوس کردم برم سراغش، ولی دیگه PS3 و X360 نداشتم و روی پی‌سی هم خبری ازش نبود. البته بعدها برای PS4 منتشر شد، ولی حیفم اومد براش پول بدم!
Persona هم تا قبل از نسخه پنجم که کلاً هیچ کاری باهاش نداشتم، ولی نسخه پنجم رو یه جورایی دوست داشتم امتحان کنم که ببینم چطوریه، ولی باز بحث حیف بودن پول و اینا... خوشبختانه به زودی برای گیم‌پس میاد و ۱۰۰٪ تجربه‌ش می‌کنم!
اون Shadows of the Damned رو یادمه. خیلی فضای ابزورد و عجیبی داشت ولی متأسفانه فقط یکی دو ساعت جلو رفتم و کلی بازی دیگه ریخت سرم و این رو ول کردم. الآن یهویی هوس کردم بازی‌ش کنم، ولی رفتم دیدم برای پی‌سی نیومده. کلاً دوران عجیبی بود که شرکتی مثل الکترونیک آرتز هم یه سری از بازی‌هاش رو برای پی‌سی منتشر نمی‌کرد، چه برسه به بقیه. شاید یه روزی روی XSX با بکوارد و اینا برم سراغش.
ویرایش: رفتم دیدم Catherine سال ۲۰۱۹ برای پی‌سی اومده! جل‌الخالق! برم زودتر دانلودش کنم ببینم چیه این بازی!

 

[Lmoo]

بهترین یاکوزا dead soulds بود چون تفنگ داشت،
ولی همینجوری شوخی شوخی جوری تریدمارک یاکوزا رو تو ویدیوگیم به ان کشیدن که دیگه حسرت یک یاکوزای خشن و جدی هم نمیشه داشت

 

[Mehdi Cage]

این شبکه‌های تلویزیونی و استودیوهای فیلم‌سازی هستن که برای فروش بیشتر چپ و راست و بی‌دلیل رنگ و جنسیت شخصیت‌ها رو عوض می‌کنن؟ اینا رو اعصابن دیگه نه؟ ولی از اینا رو اعصاب‌تر اینایی هستن که می‌رن محصولات همین شرکت‌ها رو دنبال می‌کنن/اخبارش رو پخش می‌کنن/خود محصول رو تماشا می‌کنن و بعد می‌رن تو اینترنت چیزی که دیدن رو ترول می‌کنن و غر می‌زنن و گلایه می‌کنن که چرا صنعت فلان داره به این مسیر کشیده می‌شه!