Unpopular Opinion Center | [قوانین پست اول مطالعه شود]

[Z-fan]

با عرض سلام خدمت همه کاربرهای عزیز این انجمن
احتمالا برای شما هم شده که سلیقه گیمینگ تون و نظرات تون در مورد مباحث مختلف با چیزی که به صورت عمومی مورد قبوله اختلاف زیادی داره. نظر شما نظر منفور و ناپسندیه و با جریان غالب همخونی نداره.​

این جا جاییه که میتونید این نظرات تون رو بدون هیچ پیش داشت و رودربایستی ای به اشتراک بذارید​

چند تا قانون رو باید رعایت کنید در این خصوص :

1. قبل از هر چیز تو متن نظراتتون احترام به سلایق همدیگه رو مد نظر قرار بدید و سعی کنید به هیچ وجه متن تون جنبه توهین آمیزی نداشته باشه
2. نظر Unpopular شما باید فقط در مورد ویدیوگیم باشه.
3. مهم تر از قانون قبل، حتما نظرتون Unpopular Opinion باشه. این که بگید Ride to Hell Retribiution بازی مزخرفی بود یا این بازی ای که هفتصد تا نمره کامل و کلی جایزه برده بهترین بازی تاریخه، Unpopular Opinion محسوب نمیشن. حتی اگه ده بیست نفر یه گوشه ای خلافش رو بهتون گفته باشند.
4. به هیچ وجه نظرات همدیگه رو جهت تمسخر و ایجاد بحث و درگیری نقل قول نکنید. اگه کسی با احترام نظرشو در مورد چیزی گفته که مخالف نظر شماست، شما حق ندارید با بی احترامی باهاش برخورد کنید. و اگه نظر شخصی با بی احترامی همراه بود، پست مربوطه رو گزارش کنید تا رسیدگی شه
5. و مهم تر از هر چیز از قوانین کلی انجمن نظیر ادبیات مناسب، عدم ارسال پست های سیاسی و مذهبی، ارسال عکس های حجیم و... حتما رعایت کنید

موفق باشید.

 

[majidred2011]

یه کفر عظیم بگم و برم

به نظر من ساختار بازی های راک استار تاریخ مصرف گذشتست . RDR2 رو هم فقط بخاطر داستان و شخصیت پردازی بی نظیرش تونستم ادامه بدم نه چیز دیگه ای .

والا من به عنوان کسی که با RDR2 زندگی کردم و یکی از بهترین بازیای نسل بود برام موافقم با این قضیه
موندم چقد دیگه میخواد این سیستمو ادامه بده راکستار، یعنی رسما پلیر نقش بز رو ایفا میکنه تو مراحل یک خط بهت میده کافیه پاتو یک متر بزاری اونورتر یا بخوای یکم خلاقیت از خودت نشون بدی سریع میشن فیلد
بخش خنده دارش اینجاس، یک دنیا بهت میده که شاید پویا ترین اپن ورد باشه، همه چیز کنارت در حال گذر و زندگی هست تا immersive ترین حالت ممکن باشه (که کاملا موفق هم هست) بعد یک دفعه تو مراحل اینقد دستتو میبنده که فک میکنی داری فیلم نگاه میکنی که فقط نقشت تیراندازیه (اونم سرباز صفری که یکی بالا سرشه و هی داد میزنه به کی تیر بزن )

یک Unpopular ـم ول بدم بنظر من این قضیه واسه ناتی داگم شدیدا صدق میکنه اما به شکل دیگه ای.
مثلا کل آنچارتد این بود که یک مسیرو مشخص میکنه بری، یک سری آدم میکشی میرسی به یک معما حلش میکنی میری جلوتر یک دفعه چهار نفر دیگه میپرن جلوت میزنی بعد همراهت میگه اوپس قد ـم نمیرسه برو یک باکس پیدا کن یا نردبون بنداز پایین تا ازش برم بالا (ناموسا 4 نسخه همینکارو داشتیم میکردیم )
یا TlouP2 هزار روش واسه کشتن انمی و رد شدن از Encounter ـا واست میزاره که ارزش تکرار رو شدیدا بالا میبره ولی خود لول دیزاین بصورت کلی هیچ چیز جدیدی نداره، اول مرحله شروع میشه مثلا زوم میشه روی فلان جا میگه باید برسیم به اون نقطه، وسط راه یک سری گروه واستادن میزنیشون (حالا به هر روشی که دوس داشتی) دوتا کابینتو لوت میکنی 20 متر میری جلوتر دوباره به یک گروه دیگه میرسی و همین سیستم تا آخرین لحظه بازی تکرار میشه، درسته داستان این بین روایت میشه و به محیطای جدید میرسی اما ساختار مراحل اصلا پاشو ذره ای از این چهارچوب بیرون نمیزاره تا یکم تحول ایجاد بشه تو روند بازی بماند که درست مثل RDR2 رسما هیچ نقشی توی داستان نداری و تصمیمات داستان از قبل واست گرفته شده پس خفه شو و مثلث رو فشار بده تا چاقو فرو بره تو گلو فلان کارکتری که هیچ علاقه ای به کشتنش نداری

در کل بنظرم همشون اینقد از بقیه نظرات مخصوصا گیمپلی، روایت داستان، گرافیک و ... سطح بالا هستن که اینا رو میپوشونه و در آخر پلیر راضی از اونطرفش در میاد ولی با توجه به پیشرفت سخت افزارا و باز شدن دست سازنده ها بنظرم نباید دیگه اینقد هسته بازیا به عناوین نسل 6 شباهت داشته باشه و یک تحول گنده نیاز داره.
دقیقا به همین خاطر هست که بازیایی مثل It takes two یا Psychonauts 2 اینقد واسم جذاب هستن چون پارو فراتر از این حرفا میزارن، ریسک میکنن و یک تجربه متفاوت ارائه میدن.

 

[ARTHUR WESKER]

به نظر من سری اونیموشا از سری دویل می کرای بهتره


بهترین نسخه هیتمن ابرشاهکار Hitman 2: Silent Assassin است.


رزیدنت اویل 3 یک و سرگردن از رزیدنت اویل 2 بالاتره

بهترین داستان را در بین عناوین سری رزیدنت اویل متعلق به کدورونیکا است(این البته نظر خیلی ها قطعا هست و unpopular opinion نیست.)​

مکس پین 3 شوتر خوبیه ولی مکس پین خوبی نیست به خصوص داستان مزخرفش.


به نظر من سال 2011 گوتی حق batman arkham city بود.بهترین و کامل ترین بازی ابرقهرمانی

 

[Alpha Centauri]

منم یه حق بگم برم.
GTA V واسه من خیلی ناامید کننده بود. قبل اومدنش عجیب هایپ بودم ولی بازی رو که تموم کردم اصلا ارضام نکرد.

 

[Silent fans]

باید صریح اقرار کرد.در حال حاضر بازیهای بلاک باستر معدودی وجود دارند.، که ارزش بیش از یکبار انجام دادن را داشته باشند. آن gtaV منحوس نمونه پس روی مداوم است.آخر که به خودت می آیی می بینی 90 درصد بازی فقط دور خودت چرخیده ای.و پی می بری هیچ بازی به اندازه آن شما را سرکار نگذاشته است.بیاییم اعتراف کنیم تناسب و حد برای ما بیگانه است.ما می خواهیم دل و روده ی همچیز را (حتی اگر بیهوده باشد) در بیاوریم.این چیزی است است که در جهان همه ی چیزهای به کمال رسیده دچار آن می شود.صنعت گیم از این قاعده مستثنی نیست.تا وقتی مردم طالب چیزی باشند.در نهایت آن چیز همچنان مورد توجه خواهد بود.
همان سینمای دوزاری مارول مثال بارزش است.که همه چیزش سرپوش و دروغ است.یک سینمای ساده انگارانه و ناز پرورده.که از یک حقیقت عمومی آرمان گرایانه سخن می گوید و حال به هم زن تر این است که می گوید.تا به حال چنین چیزی وجود نداشته است.نه دانش و آگاهی در مورد این حقیقت وجود دارد.و نه مجالی برای فهم آن می دهد.

 

[Pyramid Head]

والا من به عنوان کسی که با RDR2 زندگی کردم و یکی از بهترین بازیای نسل بود برام موافقم با این قضیه
موندم چقد دیگه میخواد این سیستمو ادامه بده راکستار، یعنی رسما پلیر نقش بز رو ایفا میکنه تو مراحل یک خط بهت میده کافیه پاتو یک متر بزاری اونورتر یا بخوای یکم خلاقیت از خودت نشون بدی سریع میشن فیلد
بخش خنده دارش اینجاس، یک دنیا بهت میده که شاید پویا ترین اپن ورد باشه، همه چیز کنارت در حال گذر و زندگی هست تا immersive ترین حالت ممکن باشه (که کاملا موفق هم هست) بعد یک دفعه تو مراحل اینقد دستتو میبنده که فک میکنی داری فیلم نگاه میکنی که فقط نقشت تیراندازیه (اونم سرباز صفری که یکی بالا سرشه و هی داد میزنه به کی تیر بزن )

یک Unpopular ـم ول بدم بنظر من این قضیه واسه ناتی داگم شدیدا صدق میکنه اما به شکل دیگه ای.
مثلا کل آنچارتد این بود که یک مسیرو مشخص میکنه بری، یک سری آدم میکشی میرسی به یک معما حلش میکنی میری جلوتر یک دفعه چهار نفر دیگه میپرن جلوت میزنی بعد همراهت میگه اوپس قد ـم نمیرسه برو یک باکس پیدا کن یا نردبون بنداز پایین تا ازش برم بالا (ناموسا 4 نسخه همینکارو داشتیم میکردیم )
یا TlouP2 هزار روش واسه کشتن انمی و رد شدن از Encounter ـا واست میزاره که ارزش تکرار رو شدیدا بالا میبره ولی خود لول دیزاین بصورت کلی هیچ چیز جدیدی نداره، اول مرحله شروع میشه مثلا زوم میشه روی فلان جا میگه باید برسیم به اون نقطه، وسط راه یک سری گروه واستادن میزنیشون (حالا به هر روشی که دوس داشتی) دوتا کابینتو لوت میکنی 20 متر میری جلوتر دوباره به یک گروه دیگه میرسی و همین سیستم تا آخرین لحظه بازی تکرار میشه، درسته داستان این بین روایت میشه و به محیطای جدید میرسی اما ساختار مراحل اصلا پاشو ذره ای از این چهارچوب بیرون نمیزاره تا یکم تحول ایجاد بشه تو روند بازی بماند که درست مثل RDR2 رسما هیچ نقشی توی داستان نداری و تصمیمات داستان از قبل واست گرفته شده پس خفه شو و مثلث رو فشار بده تا چاقو فرو بره تو گلو فلان کارکتری که هیچ علاقه ای به کشتنش نداری

در کل بنظرم همشون اینقد از بقیه نظرات مخصوصا گیمپلی، روایت داستان، گرافیک و ... سطح بالا هستن که اینا رو میپوشونه و در آخر پلیر راضی از اونطرفش در میاد ولی با توجه به پیشرفت سخت افزارا و باز شدن دست سازنده ها بنظرم نباید دیگه اینقد هسته بازیا به عناوین نسل 6 شباهت داشته باشه و یک تحول گنده نیاز داره.
دقیقا به همین خاطر هست که بازیایی مثل It takes two یا Psychonauts 2 اینقد واسم جذاب هستن چون پارو فراتر از این حرفا میزارن، ریسک میکنن و یک تجربه متفاوت ارائه میدن.

کاملا موافقم و به نظرم بزرگترین مشکل بازی های راکستار یه سری مثال دیگه که زدید اینه که نقشه بازی کوچکترین احترامی به شعور گیمر نمیزاره من همیشه نینتندو رو تو ساخت بازی هاش ستایش می کنم چون واقعا مفهوم واقعی گیم رو میشه تو بازی های نینتندو دید سطح و کلاس نقشه های زلدا رو با بازی های راکستار مقایسه کنید همه چیز دستتون میاد بابا یکم به شعور مخاطب احترام بزارید یه نقشه و چهار تا ماموریت ندید از این منطقه به اون منطقه طبق علامت نقشه حرکت کنید و ماموریت رو طی خط داستانی انجام بدید بزارید گیمر خودش دنیا رو کشف کنه بزارید یکم گیمر حافظه تصویری خودشو ارتقا بده همین بازی های نینتندو رو دوست دارم بازی هاش همیشه رسالت اصلیش که بازی و سرگرمی باشه رو به بهترین شکل پیاده می کنه فرقی هم نمی کنه چی بسازن میخاد ماریو باشه یا زلدا دانکی کونگ باشه یا انیمال کراسینگ همیشه یه تجربه عالی گیمینگ بدون چون و چرا تحویلت میده

 

[The Dragonslayer]

33. ایمرسیو سیم اسم احمقانه‌ای برای بازی‌های این ژانره.
34. حقیقتا کجای بایوشاک ایمرسیو سیمه؟ بارها دیدم این بازی رو توی لیست برترین بازی‌های ایمرسیو سیم میارن، ولی بازی‌ای که ایمرسیو سیم نیست، چطور میتونه جز برترین‌های این ژانر باشه؟
35. بازی‌های نقش‌آفرینی غربی هیچ ربطی به بازی‌های نقش‌آفرینی ژاپنی ندارن. نمیدونم در مورد اون سایت یا مجله‌ای که میاد که لیست برترین بازی‌های نقش‌آفرینی فلان‌سال یا فلان‌ده‌سال و … رو میده و از هر دو گروه توش میاره، چی فکر کنم.
36. در‌حال‌حاضر توی دوران طلایی ویدیوگیمیم و بازی‌های فعلی، در اکثر زمینه‌ها، از بازی‌های قدیمی‌تر بهترن.
37. سری فارکرای توی هر نسخه به مراتب بهتر شده و هر نسخه پیشرفت‌های خیلی خوبی نسبت به نسخه قبلش داشته.
38. این طولانی‌تر کردن پلی‌تایم بازی‌ها خیلی چیز مزخرفیه. یه بازی مثل اساسینز کرید والهالا که گیم‌پلیش نهایتا 30 ساعت جذابیت داره، چرا باید حتی با نادیده گرفتن تمام محتوای جانبیش و فقط با دنبال کردن محتوای اصلی، باز هم 60 ساعت طول بکشه؟
39. بازی‌های پیرانا بایتز و به‌طور‌کلی‌تر اکثر بازی‌هایی که به یوروجانک معروفن، بازی‌های فوق‌العاده آندرریتدی هستن.
40. صداگذاری کامل (البته نه لزوما برای کارکتر اصلی) خیلی به ایمرسیو‌تر شدن بازی کمک میکنه و دیگه، حداقل الان، توی سال 2022، باید جز الزامات باشه.

 

[mostafaskip]

Dark Souls < Bloodborne < Sekiro

 

[Cs_Twisted]

این بازی یه سر و گردن از Twisted metal بهتر بود ماشین جنگی واقعی از نظر من

 

[Dark_Souls]

1. سایلنت هیل > رزیدنت اویل (با اینکه هر دو رو به شدت دوست دارم)
2. بازی های مسابقه ای ، ورزشی و خلاصه هر بازی بدون داستان واقعا حیف وقت ! (البته که می دونم خود بازی صرفا تفریح هست و چیزی به نام حیف وقت نداریم اما شخصا حاضر نیستم به صورت معمول وقت برای بازی هایی بذارم که داستانی ندارند مگر موارد معدودی از این سبک ها که واقعا داستان خوبی هم دارند).
3. RPG = JRPG اصل خود بازی ای هست که منتشر میشه شرقی و غربی هم نداره !

 

[SIMPLE]

لیوای آکرمن جزو اوورریتد ترین کاراکترای نه فقط انیمه بلکه کل مدیاست . کلی کاراکتر حتی تو خود اتک از لیوای ی سروگردن بهترن . کلا بیخود گنده شده

 

[Amir09]

نمیدونم این چقدر آپاپیولاره ولی من نظرم اینه که تو دوران طلایی گیم قرار نداریم به نظرم دوران طلایی گیم از سال 2003-2002 شروع میشه و 2011 تموم شد و از اون موقع کمتر سالی بوده که چندتا گیم با کیفیت سالهای طلایی و با استاندارد های امروز عرضه شده باشن(۲۰۱۸) .

بازیهای الان ممکنه از بازیهای قدیمی روی کاغذ بهتر باشن مثلا گیم پلی و گرافیک و داستان سینمایی و … ولی استایل بازیهای قدیمی رو ندارن. بازیهای قدیم
۱- بخاطر محدودیت سخت افزار و نرم افزار سازنده باید خلاقیت زیادی از خودش به خرج میداد تا ایده اش رو اجرا کنه و هر سازنده به شیوه خودش این کار رو میکرد و همون هر بازی رو خاص میکرد.
۲-سازنده دستش باز تر بود تو داستان سرایی چون حساسیت دنیای امروز نبود و هر چیزی به هر کسی برنمیخورد سازنده مجبور نبود Agenda گروه خاصی رو پیاده کنه.
۳-موزیک توی ۱۵-۲۰ سال قبل تو اوجش بود و اون موزیکها به بازیها راه پیدا میکردن.
۴-خیلی از اولین ها تو بازهای قدیم اومد ولی الان دیگه اونها عادی شده ( نمیدونم چطور توضیح بدم مثل اولین کراشت توی دانشگاه.
۵- بازیها روی دیسک عرضه میشدن این یعنی بازی باید روی دیسک بدون هیچ مشکل میبود و بدون نیاز به آپدیت وگرنه کار سازنده تموم بود الان دیسک رو میدن بیرون تا سال بعد دارن پچش میکنن تا قابل بازی بشه.
۶-میکروترنزکشن و DLC و مضخرفاتی که ازشون مشتق میشه نبود و سازنده با جون و دل برای ثبت اثری هنری بازی میساخت ( حداقل اونهایی که جاودان شدند).

هر چیزی دوران طلایی خودش رو داره و معمولا اون دوران طلایی چندسال قبل از رسیدن به کمال و فرمول موفقه دورانی که سازنده ها از آزمایش ایده های عجیب غریب ترسی ندارن و گیم هم مثل موزیک و فیلم اون دوران رو سپری کرده.

 

[Safety & Peace]

لیوای آکرمن جزو اوورریتد ترین کاراکترای نه فقط انیمه بلکه کل مدیاست . کلی کاراکتر حتی تو خود اتک از لیوای ی سروگردن بهترن . کلا بیخود گنده شده

View attachment iron-man-avengers.mp4

 

[Pyramid Head]

نمیدونم این چقدر آپاپیولاره ولی من نظرم اینه که تو دوران طلایی گیم قرار نداریم به نظرم دوران طلایی گیم از سال 2003-2002 شروع میشه و 2011 تموم شد و از اون موقع کمتر سالی بوده که چندتا گیم با کیفیت سالهای طلایی و با استاندارد های امروز عرضه شده باشن(۲۰۱۸) .

بازیهای الان ممکنه از بازیهای قدیمی روی کاغذ بهتر باشن مثلا گیم پلی و گرافیک و داستان سینمایی و … ولی استایل بازیهای قدیمی رو ندارن. بازیهای قدیم
۱- بخاطر محدودیت سخت افزار و نرم افزار سازنده باید خلاقیت زیادی از خودش به خرج میداد تا ایده اش رو اجرا کنه و هر سازنده به شیوه خودش این کار رو میکرد و همون هر بازی رو خاص میکرد.
۲-سازنده دستش باز تر بود تو داستان سرایی چون حساسیت دنیای امروز نبود و هر چیزی به هر کسی برنمیخورد سازنده مجبور نبود Agenda گروه خاصی رو پیاده کنه.
۳-موزیک توی ۱۵-۲۰ سال قبل تو اوجش بود و اون موزیکها به بازیها راه پیدا میکردن.
۴-خیلی از اولین ها تو بازهای قدیم اومد ولی الان دیگه اونها عادی شده ( نمیدونم چطور توضیح بدم مثل اولین کراشت توی دانشگاه.
۵- بازیها روی دیسک عرضه میشدن این یعنی بازی باید روی دیسک بدون هیچ مشکل میبود و بدون نیاز به آپدیت وگرنه کار سازنده تموم بود الان دیسک رو میدن بیرون تا سال بعد دارن پچش میکنن.
۶-میکروترنزکشن و DLC و مضخرفاتی که ازشون مشتق میشه نبود و سازنده با جون و دل برای ثبت اثری هنری بازی میساخت ( حداقل اونهایی که جاودان شدند).

هر چیزی دوران طلایی خودش رو داره و معمولا اون دوران طلایی چندسال قبل از رسیدن به کمال و فرمول موفقه دورانی که سازنده ها از آزمایش ایده های عجیب غریب ترسی ندارن و گیم هم مثل موزیک و فیلم اون دوران رو سپری کرده.

این بیشتر یه فکته تا نظر خلاف جریان آب به نظر من هنر (حالا هر رشته ای که میخاد باشه ) اونجایی عصر طلایی خودش رو می گذرونه که خلاقیت در بالاترین حد ممکن باشه و بیش از زمان دیگه آثار عالی با خلاقیت زیاد ساخته بشه الان خیلی ها میگن بازی ها الان از بسیاری جهات پیشرفت داشتند مثل گرافیک و فیزیک و انیمیشن و هوش مصنوعی و حرفشون درسته ولی همه این پیشرفت ها در راستای پیشرفت تکنولوژی پدید اومده و تقریبا تمام بازی های امروزی دنباله رو همون بازی های 20 سال پیشن
به نظرم از زمانی که گیم از حالت سرگرمی ساده و حتی یه هنر به سمت صنعتی شدن رفت یعنی تکامل خودش رو انجام داده و وقتی یه هنر تبدیل به صنعت میشه (مثل سینما ) دیگه توقع خلاقیت ازش توقع زیادیه

 

[MrElectricWizard]

این بازی یه سر و گردن از Twisted metal بهتر بود ماشین جنگی واقعی از نظر من

View attachment 239666

نظرتون محترم و اینكه منم Vigilante رو خیلی دوست داشتم،
اما در مقابل ایشون اصلا به حساب نمیاد

 

[The Dragonslayer]

41. برخلاف نظر خیلی از دوستان توی اینجا، توی دهه اول قرن 21، صنعت گیم اونقدرها هم وضعیت خوبی نداشت؛ خیلی از ژانرها یا مرده بودن یا داشتن میمردن. توی این دهه به لطف استیم و کیک‌استارتر و کلا دسترس‌پذیرتر شدن بازیسازی، خیلی از ژانرهای مرده احیا شدن و حتی
بعضی بازی‌های جدیدی ساخته شدن که آدم به فکرش هم نمیرسید چنین بازی‌ای هم میتونه ساخته بشه. به همین تاپیک برترین بازی‌های سال 2021 مراجعه کنید، بیشتر از 30 عنوان میبینید که از سایت‌های مختلف برنده جایزه شدن؛ خیلی‌هاشون خلاقانه و نوآورانه‌ان، برخی‌شون تکامل و بهبود یه فرمول موفقن اما بعضی‌های دیگه‌شون به‌شدت بازی‌های بکری هستن.​