من کلاً مخالف هستم که شورانرها یا تهیهکنندگان در نسل حاضر میآیند ابرشرورهای کلاسیک دنیای ابرقهرمانی (بهخصوص DC Universe یا Batman Universe) را به آنتیهیرو (ضدقهرمان) تبدیل میکنند؛ به نوعی میآیند یک ویژن (Vision) سمپاتیک به کاراکترهای روانی و خبیث میدهند؛ با جوکرِ تاد فلیپیس - آن هم بهواسطه وجود منبعی به نام The Kliing Joke - توانستیم این دیدگاه را تحمل کنیم؛ اما اینکه بیایید از «پنگوئن» یک سوپرانوز بسازید؛ تو مخیلات من نمیگنجد!
با هارلی کویین کنار آمدم؛ چون فرم و مدیومش انیمیشن است و کلاً کارِ شوخی است؛ اما بیای جدی «پنگوئن» را بهش مادر بدهید مثل «تونی» و زندگی مافیایی عاقلانه در گاتهام؛ این ایده برای کسی که فن کلاسیکِ بتمن است؛ مزخرف تلقی میشود؛ فردا میآیند از روانیهایی مثل Black Mask، Hush و Bane هم آنتیهیرو درست میکنند؛ از بکگراندهایشان را دراماتیزه میکنند و ادامه ماجرا؛ حتی ممکن است برای «لکس لوتر» چنین اتفاقی بیفتد. این حرکت حتی تهیهکنندگان را در آینده بیخیال بتمن میکند.
پینوشت: کتوومن ابرشرور کلاسیک نیست؛ چون منبع (کمیکها) از ریشه به عنوان معشوقه زبل بروس وین محسوب میشده و Femme Fatale هست؛ Femme Fatale کلاً ماهیت ضدقهرمان داره.