الان حدود بیش از 25 ساله که دارم گیم میزنم انواع اقسام مدل های داستانی اون رو دیدم اما چیزی که در لست ۲ تجربه کردم کاملا متفاوت تر از همشون بود . از مسائل فنی بازی که بگذریم که فکر نمیکنم کسی در دنیا باشه که بخواد ایرادی روی این بازی بگیره و دقیقا شبیه لست ۱ و نسل قبل که اون رو به کمال رسوند لست ۲ هم این نسل رو از لحاظ گرافیکی از لحاظ فیزیک و از لحاظ گیم پلی به اوج قله رسونده .
اما راجب داستان و محتوای بازی به نظرم بزرگترین دستاوردی که ناتی داگ توی این بازی سعی کرد بهش برسه قرار دادن گیمر در نقش کسیه که ازش متنفره و دوسش نداره ! ما تا امروز همیشه در نقش کارکتر اصلی و شخصیت محبوبمون بازی میکردیم و با داستان اون جلو میرفتیم اما اینار مجور به قرار گرفتن در جبهه مخالف میشیم که تجربه این حس باعث نظر های مثبت و مخالف بسیاری بود اما از دید من به دلیل جدید بودن این تجربه این اتفاق ها طبیعیه و همیشه نو اوری با حمله های بسیاری مواجه میشه ( به طور مثال بازی دت استرندینگ ) .
سازنده ها تمام سعی خودشون کردند که مخاطب رو کم کم از تنفری که نسبت به ابی دارن به سمت محبوبیت ابی پیش ببرن نکته جالب توجه داستان اینه نوع ظاهر کارکتر به گونه نیست که شما بتونی دوسش داشته باشی !! یعنی به نظر میرسه نیل دراکمن در عین حال که میخواد ابی رو نزد مخاطب محبوب کنه اما در تمام لحظات به ما یاداوری میکنه که این شخص همچنان قاتل یکی از محبوب ترین لجند های صنعته گیمه .
پایان بندی و تصمیم انتهایی بین انتقام و بخشش ... به نظرم هرکدوم از این ۲ انتخاب در نهایت یک عده گیمر موافق و یک عده گیمر مخالف رو در بر میگرفت و به نظرم هیچ راه درستی برای پایان دادن به داستان نداشت و اصلا نیل دراکمن نمیخواد انتخاب درست رو بهتون تحمیل کنه بلکه میگه این انتخاب الی بود شما به عنوان گیمر میتونید باهاش موافق باشید یا مخالف ! البته به نظرم اگه حق انتخاب به خود گیمر داده میشد و بازی ۲ پایان متفاوت داشت شاید از این حجم زیاد اعتراض گیمر ها کمی کاسته میشد .
ناتی داگ با قمار انتخاب بخشیده شدن ابی هم نظر شخصی خودش رو بیان میکنه و ارامش رو در بخشیدن میبینه ( همونطور که در سراسر بازی انتقام به ابی و الی چیزی نداد جز از دست رفتن دوستان و عزیزانشون ) و هم برای اینده و لست ۳ کارکتر های بیشتر و داستان های بیشتری رو برای بیان کردن در اختیار خودش قرار میده .
در انتها فکر میکنم قرار گرفتن فلش بک پایانی قبل از نمایش تیتراژ بهترین انتخاب ممکن بود انتخابی که تلخی و دردناکی داستان بازی رو در چند دقیقه نشون میده و شمارو با کوهی سوال راجب اینکه کدام تصمیم درسته و کدام اشتباه رها میکنه ....
لست 2 واقعا بازی سنگین ، تلخ و بسیار غمگینه که تا مدت ها به یاد مخاطبش میمونه . برای من لست 2 مثل رسیدن به قله گیم بود به طوری که واقعا دستم به بازی کردن بازی دیگه ای نمیره و بازی های دیگه از نظرم شوخی میان
در انتها لست 2 باعث شد سوال مهمی رو من از خودم بکنم و منم این سوال دوست دارم از شما بپرسم . ایا حاضرید یکی از عزیزان زندگیتون قربانی کنید و در عوض بیماری کرونا از جهان ریشه کن بشه ؟
:
Google