PlayStation The Last of Us Part II

بالاخره در همایش PSX 2016 ، دومین نسخه از عنوان The Last of Us تایید شد.

در شماره ی دوم هم نظاره گرـه ماجراهای Joel و Ellie خواهیم بود، اما اینبار در نقش ـه Ellie ـه 19 ساله ی تشنه ی انتقام بازی خواهیم کرد.

برخلاف نسخه ی اول این بار کارگردانیه این عنوان تنها به عهده ی Neil Druckmann خواهد بود و Bruce Straley نقشی در این عنوان نخواهد داشت.
همچنین صداپیشه های نسخه ی اول ، برای ایفای نقش در این عنوان هم برگشته اند.

Spoiler

Spoiler

The Last of Us Part II - PSX 2016: Reveal Trailer
720p || 1080p || 4K

The Last of Us Part II - Teaser Trailer #2

آهنگ ساز این نسخه هم Gustavo Santaolalla خواهد بود که پیش تر وظیفه ی آهنگ سازیه شماره ی قبل این عنوان را بر عهده داشت.

Spoiler

Wayfaring Stranger - By Ellie & Joel - PSX 2017

10 نکته ای که از The Last of Us نمیدانید

​

با تشکر از @sabco برای لینک تریلر و احسان عزیز (@Kaine ) برای کارهای گرافیکی زیبای پست اول

 

[vaan 2]

@vaan 2

شما در نظرسنجی زدی افتضاح ! من خواهش کردم که درست رای بدید که حتی الامکان نتیجه واقعی باشه . به این دلیل شما رو منشن کردم چون میدونم نظرت این نیست .

ار بقیه هم خواهش میکنم واقعی و طبق شرایطی که گفتم رای بدید

میخواستم ببینم الان اونایی که ۶و۷ دادن و انگری جو چه احساسی دارن....

ولی خب قطعا کسایی که بازی نکردن توجهی نمیکنن و میان رایشون رو میدن

 

[Nima]

میخواستم ببینم الان اونایی که ۶و۷ دادن و انگری جو چه احساسی دارن....

ولی خب قطعا کسایی که بازی نکردن توجهی نمیکنن و میان رایشون رو میدن

نه دیگه لطفا نه بیخودی عالی بزنید و نه بیخودی افتضاح . میدونم که نمیشه کامل همه رعایت کنن ، ولی تا جایی که امکانش هست لطفا درست و واقعی رای بدید.

 

[SaeedKING]

View attachment 150323View attachment 150324View attachment 150325View attachment 150326

آقا عکسها از نسخه پرو هست؟! من روی ps4 معمولی بازی میکنم بازیم نصف این عکسها هم کیفیت نداره. یجورایی تصویر ماته، انگار 900p آپسکیل شده به 1080p. اون film grain هم که رسما گند زده به تصویر.

 

[Nima]

آقا عکسها از نسخه پرو هست. من روی ps4 معمولی بازی میکنم بازیم نصف این عکسها هم کیفیت نداره. یجورایی تصویر ماته، انگار 900p آپسکیل شده به 1080p. اون film grain هم که رسما گند زده به تصویر. قضیه چیه؟!

بله اینا روی Pro هست و از Picture Mode گرفته شده. فرق Pro و معمولی هم فقط رزولوشن هست . رزولوشن معمولی 1080p نیتیوه . برای Pro هم 1440p

 

[just soccer]

Spoiler: بررسی بازی و پایان بندی

خب من بازی رو بعد از ۲۸ ساعت تموم کردم و گفتم شاید بد نباشه نظرم رو در مورد کلیت بازی بگم. اولا که بازی واقعا بازی از لحاظ گرافیک- لول دیزاین- صداگذاری-گیم پلی واقعا حرفی برای گفتن نمیزاره و واقعا اگه نگم بی نظیره لااقل بین بازی های این زمانه کم نظیره. اما واقعا بخشی که میمونه دوباره همون بخش داستان بازیه که به دو قسمت الی (نیمه اول بازی) و ابی(نیمه دوم بازی) تقسیم شده در مورد نیمه اول بازی که واقعا فوق العادست و من شخصا از بعد داستانی و اتفاقاتی که می افتاد نهایت لذت رو می‌بردم تا اینکه بخش ابی شروع شد و به نظرم بیشتر مشکلات بازی هم از همینجا شروع میشه و به نظرم نه تنها خود ابی حتی تمام کاراکتر های بخش ابی هم خیلی نچسب و غیر قابل ارتباط بر قرار کردنن و واقعا حتی یک نفر هم نیست که من ذره ای باهاش ارتباط برقرار کرده باشم که اینم می‌تونه دلایل مختلفی داشته باشه یکیش اینکه حس میکنم توی بخش دوم بازی مثل بخش اول داستانی بازی یه خط و هدف مشخص نداشتن برای مثال خود نیل میگه که توی بیشتر از ۵۰ درصد روند ساخت بازی قرار بوده که الی آخر بازی ابی رو بکشه یا مثلاً قرار بوده که این الی باشه که می‌ره به اون جزیره اسکار ها که همین تغییرات به نظرم باعث شده بخش دوم بازی از لحاظ پیسینگ و روند بازی بشدت اعصاب خورد کن و حتی منزجر کننده باشه و حتی وجود یک سری سکانس که هنوز هم نمیتونم درک کنم که چرا توی بازی بودن و قرار بوده ازشون چی بفهمیم ما مثلاً اوون که با مل توی رابطه اس و قراره بچه دار شن میان توی یه سکانس واقعا مسخره و پوچ با ابی سکس میکنن و واقعا نمی‌دونم قرار بوده ما از این سکانس چی بفهمیم یا قرار بوده به شخصیت اوون و ابی چی اضافه کنه؟ یا بخش و مرحله ای که با ابی و یارا میریم که لو رو نجات بدیم هم لازم از اون مراحلیه که به نظر من کاملا طراحی پوچ و بی هدفی داره و صرفا برای طولانی تر شدن بازی طراحی شده شاید هم این حس همون‌طور که گفتم از اونجایی نشات میگیره که اصلا این مرحله برای الی قرار بوده باشه که به هر علتی اومده توی بخش داستانی ابی موضوع دیگه هم اینکه به نظر من همین که این دو دستگی بین طرفدارا هست و برداشت متفاوتی که از داستان ابی دارن که آیا بازی قصد داشت ما با ابی همدردی کنیم ؟و یا اینکه اصلا قصد از این بخش داستانی این نبوده که ما باهاش احساس همدردی کنیم خودش نشونه ای از اینکه به نظر من نیل و نویسنده بازی هر هدفی که داشتن از این بخش نتونستن اونو خوب به ثمر برسونن. و حتی رابطه لو با ابی هم باز متاسفانه به نظر من پرداخت خوبی نداره و به اصطلاح اون شیمی ای که باید بین دو کاراکتر در بیاد درنیومده. نکته مهم دیگه هم اینکه بازی به نظرم در مورد شعار هایی که میده (من مخالف شعار دادن در بازی نیستم به هر حال این مدیاییه که دست نیل دراکمن و طبیعتاً می‌تونه ازش هر استفاده ای که بخواد بکنه) کمی بیش از حد دیگه زیاده روی می‌کنه و جمع شدن این همه آدم غیر استریت کنار هم و یا اگر هم استریت باشه مثل ابی هست کمی غیر منطقی و آزار دهنده است موضوعی که توی نسخه اول و درمورد کاراکتر بیل و خود الی توی لفت بی هایند دیدیم که واقعا چقدر ظریف و هنرمندانه بهش پرداخته شده بود. در مورد پایان بازی هم که من واقعا پایان بازی رو دوست داشتم و این همه انتقادی که از بخش پایانی بازی میشه ر‌و نمی‌فهمم و تنها ایرادی که من میتونم از این بخش بگیرم اینکه کاش حداقل اینکه دیدیم الی ابی رو بخشید انتظار داشتم که حداقل در ازاش چیزی به الی اضافه شه و به نظرم بخشی از پوچی و افسردگی ای هم که بعد از سکانس آخر بازی در پلیر ایجاد میشه همینه یعنی اینکه الی ابی رو بخشید اما در ازاش چی بدست آورد عملا هیچی! و تازه دو تا از انگشتاش و دینا و جی جی و اون زندگی مزرعه خودش رو هم از دست داد این جاست که آدم از خودش می‌پرسه اگه الی ابی رو میگشت چی رو از دست میداد که حالا با نکشتنش از دست نداده! در مورد تصویر منو بازی هم بعد از اتمام بازی نشون میده که اگه اشتباه نکنم ابی و لو به اون محل قرارگاه فایرفلایزا رسیدن و به نظرم تا حدی خط داستانی برای پارت ۳ ای اگه باشه که به نظر من قطعا خواهد بود بازه. به هر حال به نظرم بازی با وجود این موارد به دستاورد فوق العاده دیگه برای ناتی داگه که تا سال ها تو ذهن میمونه و قابل ستایشه

 

[The Pale King]

Spoiler: نزدیک ۳۴ ساعت بازی - ابتدای سیاتل روز ۲ ورژن دوم

خدای بزرگ. خدایا. شخصیت ابی چقدددددددددددررررررررر خوبه. قطعااااا میتونم در کنار جوکر توی پرسونا ۵ به عنوان دو شخصیت مورد علاقم تو کل زندگیم قرارش بدم. از هر لحاظی که بشه صحیت کرد میشه گقت این شخصیت پر هست از درون. از نظر عاطفی بسیارررررر قویه. از نظر منطق و فکر بی نهایت قویه. در اوج قوی بودن فیزیکی, ترس ها, نگرانی ها, نقطه ضعف ها, عواطف و ظرافت های دخترونشو داره. حتی حس شوخ طبعیش بی نظیره. حتی فکرشم نمیکردم حتی یک لحظه که بتونم این شخصیت رو دوس داشته باشم. اما نابودم کرد. صد در صد هزارررر برابر الی دوستش دارم.
خدای مننن. این ناتی داگ چه کوفتیه? یعنی فقطططططططططططط سازنده ی این بازی میتونست از یه ضد قهرمانی که با اقدام تهوع آورش در ابتدای بدزی و فیزیکش که حال همه رو به هم زد, کاری کنه که بشه محبوب دل بازیکنا. یعنی توی کتابا و رمان ها هم نمیتونی یه ضد قهرمانو دوس بداری. این یه تحوله.
بهتون قول میدم, از این به بعد شاهد سیل ای از بازیهایی خواهیم بود که به تقلید از ناتی داگ, کنترل ضد قهرمانا رو میده به بازیکن و بازیکن رو سر دو راهی قرار میده (البته فک کنم یکی از نسخه های متال گیر هم اینطوری بود تا حدودی).
به هیچچچچ عنوانننننن دوس ندارم قسمت مربوط به ابی نازنینم تموم بشه بدجورررررر روش کراش دارم.

 

[Tommy Vercetty]

آقا عکسها از نسخه پرو هست؟! من روی ps4 معمولی بازی میکنم بازیم نصف این عکسها هم کیفیت نداره. یجورایی تصویر ماته، انگار 900p آپسکیل شده به 1080p. اون film grain هم که رسما گند زده به تصویر.

سعید جان اینا مال نسخه Pro هست در حالت Photo Mode
در حالت فوتومد هم Film Grin رو میشه خاموش کرد و هم مهم اینکه کلا تو حالت فوتومد رزولوشن رندر بالاتره حالا دقیقا 4k native نیست ولی از 1440p بالاتره البته دوربین باید دو سه ثانیه ثابت بمونه اگر تکون بدی همون 1440p رندر میکنه

 

[FUTURE]

[بدون اسپویل]
دو روز پیش بازی رو تموم کردم و خیلی سخت بود هضم بازی و هنوزم ذهنمو مشغول کرده...حدود 31 ساعت برام طول کشید...نمیخواستم قبل از اینکه تمومش کنم بیام در موردش نظر بدم و سعی کردم بازیسنتر نیام تا نظر کسی روی تجربه خودم تاثیر نزاره. کلا توی اون 5 روز تجربه‌ام، روی هیچ چیز دیگه‌ای نمیتونستم تمرکز کنم و وقتی در حال انجام کارای دیگه بودم هم فکرم پیش بازی بود...تا حالا نشده بود انقدر درگیر یه داستان بشم و یه بازی باعث بشه انقدر توی ذهن خودم در مورد شخصیت‌ها کلنجار برم. کلا روانی بود تجربه‌ی این لعنتی و واقعا حیفه کسی این تجربه رو واسه خودش خراب کنه. چند صفحه اخیر رو خوندم...خوشحالم بقیه دوستانی که بازی رو تموم کردن هم بشدت راضی بودن.
در مورد گرافیک و وضعیت بصری و جزئیات بازی فکر کنم دیگه همه خودشون میدونن وضعیت رو...بیشترین چیزی که منو سوپرایز کرد، فیزیک بازی بود و اینکه محیط‌ها دکوری نبودن...خیلی دیدیم که مثلا یه استدیویی از گرافیک میزنه تا به فیزیک بازی بیشتر بپردازه و قابلیت تعامل با محیط رو بهبود بده و از طرف دیگه دیدیم که مثلا از فیزیک بازی و قابلیت تعامل با محیط میزنن تا بازی گرافیک خفنی داشته باشه. ولی اینجا اصلا نمیفهمم اینا چطوری تونستن توی هر دو مورد اینقدر فوق‌العاده عمل کنن...فیزیک طناب و شکستن شیشه‌ها و تخریب‌پذیری بدن دشمنا...کلا همه چیز توی بهترین و واقع‌گرایانه‌ترین حالت خودش قرار داره. نمیفهمم چطوری انقدر راحت از آینه توی بازی استفاده شده اونم بشدت...در حالی که قبلا یه جایی خونده بودم واسه پیاده‌سازی چنین چیزی توی بازیها، محیط دو بار باید پردازش بشه و کلا کار خیلی سنگینی هست...واسه همین هم توی اکثر بازیها آینه‌ها مات هستن...ولی اینجا به جز آینه، تکه‌های شکسته‌ی شیشه که روی زمین افتادن هم رفلکشن دارن! نمیدونم از چه ترفندی استفاده کردن ولی میشه از توی تکه‌های شیشه، محیط اطراف رو تشخیص داد! هر Melee Weapon هم تاثیر متفاوتی روی شیشه داره. اسلحه‌ها و آپگریدشون هم بشدت دلچسبه...بعد از این بازی سخت میشه اون منو‌های مسخره آپگرید رو توی بازیهای دیگه تحمل کرد.
گیم‌پلی و کلا پویایی مبارزه توی بازی بشدت قابل لمس و واقع‌گرایانه‌ست...دقیقا مثل یه مبارزه واقعی که ممکنه از کثیف‌ترین روش‌های ممکن برای برنده شدن استفاده کنی، اون پرتاب شدن به عقب در هنگام تیر خوردن، شکاف‌های کوچیکی که از بینش میتونستی فرار کنی و داج کردن و سینه‌خیر رفتن...دقیقا بازی اجازه میده هر کاری که میشه توی یه نبرد واقعی واسه زنده موندن انجام داد رو انجام بدی و واسه همینه که اصلا مبارزه کردن توی این بازی نیازی به آموزش مستقیم توی مراحل اول نداره و همه چیز رو خودت به صورت طبیعی کشف میکنی.
یه موردی که توی تجربه‌ام ازش راضی نبودم، طولانی شدن بیش از حد مراحل بود...متاسفانه این مشکل رو توی اکثر بازیهای بزرگ این نسل هم داشتیم که به هر دلیلی بازی رو طولانی کرده بودن...دیگه مثل نسل قبل نمیشه یه بازی خطی 10 ساعته تحویل داد و حتما باید بازی زمانش یه جوری به 20 30 ساعت برسه (یا توی بازیهای Open World و نقش‌آفرینی برسه به 60 تا 100 ساعت!) تا اون قیمت 60 دلاریش رو توجیه کنه و یه عده اعتراض نکنن. من رسما متنفرم از این ذهنیت که ارزش بازی با تعداد ساعت‌هایی که سرگرمت میکنه سنجیده بشه...اگه صرفا به سرگرمی باشه، میتونی بری بازی F2P بتل رویال دانلود کنی تا ابد وقتت رو تلف کنی و حالش رو ببری
جالبه اتفاقا شان لیدن هم همین اخیرا یه مصاحبه‌ای در مورد طولانی شدن بیش از حد بازیا توی این نسل کرده بود.
در مورد Part II منظورم از طولانی شدن کلیت بازی و چارچوب داستانی بازی نیست...داستان و روایت بازی برای 20 ساعت دیگه هم با همین کیفیت ادامه داشت، با اشتیاق تجربه‌اش میکردم. منظورم فاصله‌ی بین اتفاقات بازیه...مثلا توی یه مرحله قراره برسی به یه ساختمون مشخص...به خاطر داستان تنش‌زای بازی هم بشدت درگیر ماجرا هستی و زودتر میخوای به هدفت برسی، ولی مثلا به جای اینکه یه ساعت طول بکشه تا برسی به فلان لوکیشن، با درگیری‌های پشت سر همی که توی مسیر برات پیش میاد، زمان به 2 ساعت میرسه. درسته که توی این مسیر کلی داستانسرایی از طریق محیط رو داریم و شخصیت‌ها بیشتر با هم آشنا میشن و گیم‌پلی هم بشدت عالیه ولی به نظرم بازی بیش از حد تشنه‌ نگه‌ات میداره! اینو افرادی که بازی کردن فک کنم بهتر بتونن متوجه منظورم بشن...شخصا این مشکل رو بیشتر توی نیمه اول بازی حس کردم. به هر حال به خاطر گیم‌پلی خفن بازی، خیلی به تجربه‌ام صدمه وارد نکرد و از اونجایی که همه محیط‌ها رو با وسواس میگشتم، شاید یکمش تقصیر خودمم باشه
کلا اگه هر نسل یکی دو تا از این شاهکارا داشته باشیم، من راضی‌ام و واقعا تجربه‌اش ارزش این همه سال انتظار رو داشت.
======================
اگه داستانو تموم نکردید باز نکنید:

Spoiler: اسپویل تا آخر بازی

در مورد داستان خیلی حرفا واسه گفتن هست...
فقط خواستم بگم که بازی چقدر هنرمندانه اختلالات روانی بعد از یه اتفاق وحشتناک یا همون PTSD رو به تصویر میکشه...شاید ابتدا فکر کنیم ماجرا صرفا در مورد انتقامه ولی اون فلش‌بک‌ها و تصاویری که توی ذهن الی میومد و چیزایی که توی دفترش یادداشت میکرد، خیلی هوشمندانه بود و نشون میداد قضیه فراتر از انتقامه...قضیه اینه که بتونی بعد از یه اتفاق وحشتناکی که توی زندگیت افتاده و مدام توی ذهنت تکرار میشه، به زندگیت ادامه بدی. از اون طرف ماجرا دیدیم که Abby رابطه‌ی خودش رو رسما با Owen خراب کرد چون از شر خاطرات و کابوس‌های پدرش نمیتونست خلاص بشه و فکر میکرد راه حلش کشتن جوله...کل زندگیش رو واسه کشتن جول آماده شده بود ولی آخرش چیزی که باعث آرامش و هدف‌دار شدن زندگیش شد، رویارویی با Lev و Yara بود. Lev کلا به نظرم کلیدی‌ترین شخصیت بازی بود و خیلی میشه در موردش بحث کرد.
من کلا از نیمه دوم بازی بیشتر لذت بردم...چون همزمان با پیشبرد داستان، باعث معنادارتر شدن نیمه اول بازی هم می‌شد و کلا از نظر مراحل و تنوع‌، به نظرم بهتر از نیمه اول بود.
آخر بازی هم خیلی تلخ بود...الی توی نسخه اول گفته بود که بدترین ترسش اینه که تنها بمونه...
اگه پایانش تلخ نبود، The Last of Us نبود و واقعا پایانی تلخ‌تر از این نمیتونم تصور کنم.

اگه بازیو تموم کردید این مصاحبه رو هم ببینید...خود نیل و صداپیشه‌ها بیشتر در مورد داستان توضیح میدن و به سوالای زیادی هم جواب داده میشه:

 

[kiarash2001]

بازی رو بار اول روی هارد تموم کردم مهمات هم زیاد اوردم کم نیاوردم
اگه درست از r1 استفاده کنین موقع نبرد تن به تن راحت میشه زد همه رو الکی مربع زدن فایده نداره

مسخره بازی ادم رو نرمال بخواد چنین شاهکاریو بازی کنه من از 10 به بازی 10 میدم
هیچ نقصی وجود نداره ، داستان هم بسیار زیبا و دانشین
بهترین بازی تمام عمرم بود
در یک کلام شاهکار ...


Sent from my iPhone using Tapatalk

 

[Nameless King]

Spoiler: بررسی بازی و پایان بندی

در مورد پایان بازی هم که من واقعا پایان بازی رو دوست داشتم و این همه انتقادی که از بخش پایانی بازی میشه ر‌و نمی‌فهمم و تنها ایرادی که من میتونم از این بخش بگیرم اینکه کاش حداقل اینکه دیدیم الی ابی رو بخشید انتظار داشتم که حداقل در ازاش چیزی به الی اضافه شه و به نظرم بخشی از پوچی و افسردگی ای هم که بعد از سکانس آخر بازی در پلیر ایجاد میشه همینه یعنی اینکه الی ابی رو بخشید اما در ازاش چی بدست آورد عملا هیچی! و تازه دو تا از انگشتاش و دینا و جی جی و اون زندگی مزرعه خودش رو هم از دست داد این جاست که آدم از خودش می‌پرسه اگه الی ابی رو میگشت چی رو از دست میداد که حالا با نکشتنش از دست نداده! در مورد تصویر منو بازی هم بعد از اتمام بازی نشون میده که اگه اشتباه نکنم ابی و لو به اون محل قرارگاه فایرفلایزا رسیدن و به نظرم تا حدی خط داستانی برای پارت ۳ ای اگه باشه که به نظر من قطعا خواهد بود بازه. به هر حال به نظرم بازی با وجود این موارد به دستاورد فوق العاده دیگه برای ناتی داگه که تا سال ها تو ذهن میمونه و قابل ستایشه

Spoiler: اسپویل کل داستان

دوست عزیز با تمام گفته‌هات موافق بودم، فقط در مورد پایان بازی یکم برداشتم متفاوته و بنظرم اصلا الی نباید چیزی از کارش بدست میوورد. جفت الی و ابی دنبال انتقام بودن و در نتیجه‌ی اون همه چی رو از دست دادن.
ابی تمام دوستاش مُردن، عشق زندگیش کشته شد، وقتی هم خواست با لو یه شروع دوباره داشته باشه به عنوان زندانی و برده گرفته شد و به معنای واقعی کلمه به فاک رفت (دلم خنک شد این بلا سرش اومد)
الی هم که گفتی زن و بچه‌ش ولش کردن، انگشتاش و در نتیجه توانایی گیتار زدن رو از دست داد و در واقع تنها چیزی که از جول هم براش مونده بود از دست رفت.
پیام بازی هم همینه، که با پایانش کاملا هماهنگه
بی پایان بودن چرخه‌ی انتقام، که در نهایت الی تصمیم گرفت این چرخه رو بشکنه
عواقبش. از دست دادن هرچی که تو زندگی داری

اصلا زندگی ابی که Reset شد کلا

 

[kiarash2001]

33h56min طول کشید روی هارد تمومش کنم
مطمینن اگه نرمالش یود ۵ ساعت کمتر طول میکشید چون کشتن دشمنا ابکی نبود باید برنامه ریزی داشته باشین
یک نکته جالبمم به نظرم اینه که بازی از یه اسلحه فشنگ نمیده مجبورت میکنه از همه اصلحه ها استفاده کنی البته برای من هاد اینجوری بود شاید نرمال اینجور نباشه
پیشنهاد میکنم حتما هارد یازی کنین تا لذت بیشتری ببرین


Sent from my iPhone using Tapatalk

 

[EAST2WEST]

Spoiler: نزدیک ۳۴ ساعت بازی - ابتدای سیاتل روز ۲ ورژن دوم

خدای بزرگ. خدایا. شخصیت ابی چقدددددددددددررررررررر خوبه. قطعااااا میتونم در کنار جوکر توی پرسونا ۵ به عنوان دو شخصیت مورد علاقم تو کل زندگیم قرارش بدم. از هر لحاظی که بشه صحیت کرد میشه گقت این شخصیت پر هست از درون. از نظر عاطفی بسیارررررر قویه. از نظر منطق و فکر بی نهایت قویه. در اوج قوی بودن فیزیکی, ترس ها, نگرانی ها, نقطه ضعف ها, عواطف و ظرافت های دخترونشو داره. حتی حس شوخ طبعیش بی نظیره. حتی فکرشم نمیکردم حتی یک لحظه که بتونم این شخصیت رو دوس داشته باشم. اما نابودم کرد. صد در صد هزارررر برابر الی دوستش دارم.
خدای مننن. این ناتی داگ چه کوفتیه? یعنی فقطططططططططططط سازنده ی این بازی میتونست از یه ضد قهرمانی که با اقدام تهوع آورش در ابتدای بدزی و فیزیکش که حال همه رو به هم زد, کاری کنه که بشه محبوب دل بازیکنا. یعنی توی کتابا و رمان ها هم نمیتونی یه ضد قهرمانو دوس بداری. این یه تحوله.
بهتون قول میدم, از این به بعد شاهد سیل ای از بازیهایی خواهیم بود که به تقلید از ناتی داگ, کنترل ضد قهرمانا رو میده به بازیکن و بازیکن رو سر دو راهی قرار میده (البته فک کنم یکی از نسخه های متال گیر هم اینطوری بود تا حدودی).
به هیچچچچ عنوانننننن دوس ندارم قسمت مربوط به ابی نازنینم تموم بشه بدجورررررر روش کراش دارم.

Spoiler: شخصیت های ضد قهرمان

1- این اولین بار نیست که یک بازی اجازه میده تا شما در داستان نقش یک Anti-Hero را داشته باشی ، بازهای Rockstar که همیشه 90 درصد protagonist هاش ضد قهرمان هستن مثل Trevor Philips که پرداخت شخصیت اش در GTAV عالیه ، تازه خود Joel هم

جزو 10 تای اول هست ، پس نمیشه بهش لقب تحول داد.

2- در مورد محبوبیت ضد قهرمان ها در کتاب ها و رمان ها لیست خیلی طویل هست ولی یک مثال ساده اش شخصیت Tyler Durden در Fight Club

​

 

[last of amir]

Spoiler: شخصیت های ضد قهرمان

1- این اولین بار نیست که یک بازی اجازه میده تا شما در داستان نقش یک Anti-Hero را داشته باشی ، بازهای Rockstar که همیشه 90 درصد protagonist هاش ضد قهرمان هستن مثل Trevor Philips که پرداخت شخصیت اش در GTAV عالیه ، تازه خود Joel هم

جزو 10 تای اول هست ، پس نمیشه بهش لقب تحول داد.

2- در مورد محبوبیت ضد قهرمان ها لیست خیلی طویل هست ولی یک مثال ساده اش شخصیت Tyler Durden در Fight Club

View attachment 150343​

Spoiler: اسپویل کل بازی

البته حقیقتش مدل جول و شخصیتای راک‌استار خیلی متفاوتن با ابی. ابی زده شخصیت اصلی قبلی که محبوب دل فن‌ها بوده کشته و کنترل اونو شما میگیری ولی شخصیت‌های راک استار صرفا خلافکارن و کارای خلاف میکنن و این قضیه تاثیری روی ارتباط نگرفتن شما باهاش نداره ولی شخصیت‌پردازی ابی طبیعتا خیلی سخت‌تره

 

[The Pale King]

Spoiler: شخصیت های ضد قهرمان

1- این اولین بار نیست که یک بازی اجازه میده تا شما در داستان نقش یک Anti-Hero را داشته باشی ، بازهای Rockstar که همیشه 90 درصد protagonist هاش ضد قهرمان هستن مثل Trevor Philips که پرداخت شخصیت اش در GTAV عالیه ، تازه خود Joel هم

جزو 10 تای اول هست ، پس نمیشه بهش لقب تحول داد.

2- در مورد محبوبیت ضد قهرمان ها لیست خیلی طویل هست ولی یک مثال ساده اش شخصیت Tyler Durden در Fight Club

View attachment 150343​

Spoiler: ضد قهرمان و اسپویل زیاد داستان

نه. نگفتم این اولین بازی ای هست که کنترل ضد قهرمان رو بهت میده, بلکه گفتم این بازی کنترل ضد قهرمانی رو بهت میده که اون عمل تهوع اور رو انجام داده. یعنی نابود سازی شخصیت های نسخه اول. ضد قهرمان های دیگه شاید در این حد نظر بازیکن در موردشون منفی نباشه. اصا برا همینم هست که چنین جو وحشتناکی برا خیلیا راه افتاده. برا اینکه کنترل چنین شخصیتی رو دادن بازیکن. حتی گفتم متال گیر هم اینطور کنترلی رو داده به بازیکن. ولی خوب بازم به این شدت نبوده. از همه مهمتر کار بزرگی که بازی انجام داده اینه که یه هارمونی عجیبی ایجاد کرده. قشنگ تناسب بین الی و ابی هست. نمیشه هیچ کدومو دوس نداشت. قشنگ نفرت رو عشق تبدیل کردن.

 

[kiarash2001]

یکی‌بمن توضیح بده اخری کستم پلاس چیه دیگه !؟
یعنی از یکی به اخری هم سخت تره ؟


Sent from my iPhone using Tapatalk