اگر کسی نمیخواد داستان بازی براش اسپویل بشه به هیچ وجه این تاپیک رو دنبال نکنه .
PlayStation *SPOILER ALERT* گفتگو در مورد داستان The Last of Us Part II (پست اول با دقت خوانده شود)
- Thread starter Nima
- تاریخ آغاز
نه که قبول ندارم
یعنی چی از هانتر ها دور بودن امیر من نمیفهمم واقعا ! هانتر ها همیشه بودن و هستن و خواهند بود .اینا دیده بان داشتن قطعا هانترم میبینن تو موقع شکار و ... هم ممکنه باهاشون روبرو بشن .مغزشونو که پهن ور نداشته که یادشون بره تو این دنیا پر هانتر و لاشخوره ! و به این سادگی اعتماد کردن به یه غریبه احمقانه بوده و کاملا خلاف شناخت قبلی ما از اینا بوده. تو نسخه اولم دیوید به الی اسمشو میگه ولی هدفش چی بود ؟ این معرفی با یه هدف شوم انجام شد و سر انجامش دیدیم . دختررو دنبال کردن جاشو پیدا کنن و باقی ماجرا ...ولی هدف تامی از این معرفی چی بود ؟ مثلا اگه به جای اسم واقعیش میگفت من الکسم اونم داداشم جکه اتفاق خاصی میفتاد ؟ یه خلافکار کمپ دار حرفه ای که میدونه داداشش یه جماعتی رو داغدار کرده و الی رو فراری داده اسم واقعی خودشو و داداششو به یه غریبه برای چی باید بگه اخه ؟ بعدم گروه گروه ادم اعتراض کنن این چی بوده و نیل بیاد تو پادکست ماله کشی کنه که نه اینا ادم های سابق نبودن !
@Kiami
اینی که میگم واقعیه ...
یک نفر هست اطراف من که یه دوره ای ضربه ی وحشتناک مالی به من زده ، من بقدری از این آدم متنفرم که همیشه پیگیرش هستم ببینم مُرده یا نه و اگه راهی داشت که خودم گرفتار نشم بدون شک کشته بودمش .
این آدم دکتره ، حتی اگه همین الان بیاد جون منو نجات بده من بازهم دوست دارم تیکه تیکه بشه ، چون اون اتفاق کلا مسیر زندگی منو عوض کرد و هیچ چیز درستش نمیکنه دیگه .
اما اگر هر انسان دیگه ای کوچکترین لطفی در حق من بکنه ، تا جایی که بتونم حتما باید جبران کنم و به هیچ وجه آدم نمک نشناسی نیستم ...
این در وجود همه ی آدمها هست ، انسان ها اینقدری که تو میگی تک بعدی و ماشینی نیستن که همیشه عکس العملشون در هر شرایطی به یک شکل باشه !!
تو خودت همیشه در همه ی شرایط تصمیم و عکس العملت یکسانه ؟ اگه نیست پس ضعف شخصیت پردازی داری ؟
اینی که میگم واقعیه ...
یک نفر هست اطراف من که یه دوره ای ضربه ی وحشتناک مالی به من زده ، من بقدری از این آدم متنفرم که همیشه پیگیرش هستم ببینم مُرده یا نه و اگه راهی داشت که خودم گرفتار نشم بدون شک کشته بودمش .
این آدم دکتره ، حتی اگه همین الان بیاد جون منو نجات بده من بازهم دوست دارم تیکه تیکه بشه ، چون اون اتفاق کلا مسیر زندگی منو عوض کرد و هیچ چیز درستش نمیکنه دیگه .
اما اگر هر انسان دیگه ای کوچکترین لطفی در حق من بکنه ، تا جایی که بتونم حتما باید جبران کنم و به هیچ وجه آدم نمک نشناسی نیستم ...
این در وجود همه ی آدمها هست ، انسان ها اینقدری که تو میگی تک بعدی و ماشینی نیستن که همیشه عکس العملشون در هر شرایطی به یک شکل باشه !!
تو خودت همیشه در همه ی شرایط تصمیم و عکس العملت یکسانه ؟ اگه نیست پس ضعف شخصیت پردازی داری ؟
ببین هدف اینا از گشت زدن همین چک کردن موقعیت کلیکرها و اینفکتدها بوده و اصلا تو دفترچه که امضا می‌کردن که چیزی از هانتر و ... ندیدم، از طرفی جکسون یه جاییه که توش کلی تجارت میکنن و تامی هم یکی از مهره‌های اصلی اونجاس و به قدری معروفه که ابی حدود ۴ ماه قبل اسمش رو فهمیده بود و اسم تامی رو میدونست که رفت سمت جکسون. تو خودتو بزار جای تامی که یک مهره اصلی منطقه تجاری هستی، میای به یه دختربچه که نجاتش دادی یه اسم دیگه بگی؟ اصلا چرا باید همچین کاری کنه خبنه که قبول ندارم
ولی هدف تامی از این معرفی چی بود ؟ مثلا اگه به جای اسم واقعیش میگفت من الکسم اونم داداشم جکه اتفاق خاصی میفتاد ؟ یه خلافکار کمپ دار حرفه ای که میدونه داداشش یه جماعتی رو داغدار کرده و الی رو فراری داده اسم واقعی خودشو و داداششو به یه غریبه برای چی باید بگه اخه ؟ بعدم گروه گروه ادم اعتراض کنن این چی بوده و نیل بیاد تو پادکست ماله کشی کنه که نه اینا ادم های سابق نبودن !
بعد جکسون یه جای ایده‌آل بوده که توی دفترچه‌ها و ... هم بهش اشاره میشه. طبیعیه که اخلاقیات اونجا به دوران قبل شیوع برگردن. بعد دیوید و رفیقش قصد شوم داشتن ولی با جلب اعتماد میخواستن به اونجا برسن دیگه و اینام میخواستن جلب اعتماد کنن ولی نه برای قصد شوم
آخرین ویرایش:
داستان همون حرف معروف نیچه که میگه کسی که با هیولا میجنگه باید مراقب باشه خودش هم تبدیل به هیولا نشه و اتفاقا یه جا مل و جای دیگه اوون بهش تیکه میندازن به خاطر بی رحمیش در مقابل جول و نشون میده که چقدر عصبانی میشه به خاطر این حرف ها. این که میگه جون کسایی که من نجات دادن برام مهم دقیقا بخاطر این که به خودش ثابت کنه که اون غولی که همه یا خودش فکر میکنه نیست و اصلا شخصیت لو برای همین قضیه تو بازی قرار داده شده که ابی ذره ای رستگاری برای خودش نگه داره. برای مثال نیاز این دو تا شخصیت مثل والتر وایت و جسی پینکمن که والتر دقیقا به همین دلیل نیاز به کمک به جسی داشت تا بتونه به خودش ثابت کنه اون هیولایی که فکر میکنه نیست.منم مثل شما از لیک ها هیچ خبری نداشتم و خودم به شخصه داستان بازی رو تجربه کردم
زیرا زندگی کسانی که زندگی من را نجات داده اند برای من مهم است
حالا چند ماه قبل این ماجرا :
View attachment 160380
یه نفر میاد تو این لحظه که ابی با مرگ ۵ ثانیه فاصله داشته نجاتش میده و برای همون فرد به انتقام خالی راضی نبودن ایشون
الان میرسیم به همون داستان جول و تامی که زوری باید بپذیریم اینا اون ادمای سابق نبودن ! چون نیل دراکمن پادکست گذاشته گفته اینو ولی ما تو بازی چنین چیزی ندیدیم و اپنینگ خلاف اینو میگه ! اینجا هم abby در عرض چند ماه به یک ادم معصوم‌تبدیل شده و به رستکاری رسیده مثلا تو چند ماه که دیدش عوض شده و اون جواب رو به لیو میده ! ولی همین ادمی که به رستگاری رسیده تا میرسه به تامی و الی دوباره به صغیر و کبیر رحم نمیکنه . تامی رو هدشات میکنه !
زمانی که ابی تامی و الی رو میخواد بکشه این بار همراش لو هست که میتونه بهش یاد آوری کنه برای بخشیدن خودش چه مسیری رو طی کرد و بیخیال میشه و در حقیقت کارگردان ابی رو بار دیگه تو همون شرایط انتقام قرار میده تا بخواد Character developmentش نشون بده.
آخرین ویرایش:
عجب قصه ای@Kiami
اینی که میگم واقعیه ...
یک نفر هست اطراف من که یه دوره ای ضربه ی وحشتناک مالی به من زده ، من بقدری از این آدم متنفرم که همیشه پیگیرش هستم ببینم مُرده یا نه و اگه راهی داشت که خودم گرفتار نشم بدون شک کشته بودمش .
این آدم دکتره ، حتی اگه همین الان بیاد جون منو نجات بده من بازهم دوست دارم تیکه تیکه بشه ، چون اون اتفاق کلا مسیر زندگی منو عوض کرد و هیچ چیز درستش نمیکنه دیگه .
اما اگر هر انسان دیگه ای کوچکترین لطفی در حق من بکنه ، تا جایی که بتونم حتما باید جبران کنم و به هیچ وجه آدم نمک نشناسی نیستم ...
این در وجود همه ی آدمها هست ، انسان ها اینقدری که تو میگی تک بعدی و ماشینی نیستن که همیشه عکس العملشون در هر شرایطی به یک شکل باشه !!
تو خودت همیشه در همه ی شرایط تصمیم و عکس العملت یکسانه ؟ اگه نیست پس ضعف شخصیت پردازی داری ؟
اگه چنین کاری در حقت کرده و واقعا گناهی نداشتی و بی تقصیر بودی امیدوارم بمیره که راحت بشی فقط یه چیزی ، اگه شما قبل از این ضربه مالی که دکتره بهتون زده باشه واسش نقشه کشیده باشی یا بدی بهش کرده باشی حق نداری دیگه از دستش ناراحت باشی. اونموقع من دیگه بهت حق نمیدم .ارزوی مرگمم پس میگیرم چون تو هم کار اشتباهی کرده بودی حتما قبلش و من اینو نمیدونستم!حالا این یارو که باباشو کشتن تو این بازی. میدونه که باباش میخواسته جون یکیو بدون اجازه از خودش بگیره ! به این یارو من نمیتونم حق بدم . همونطور که مخاطب هایی که باهاش مشکل دارن هم نتونستن حق بدن . ۲ ۲ تا ۴ تای ساده . چون همونطور که این دختره جون باباش واسش مهم بوده یه پیرمردی هم جون دخترش واسش مهم بوده . مخاطب اینارو میبینه و نتیجه گیری میکنه.
من و تو هم اگه تو زندگی واقعیمون دچار دوگانگی شخصیتی باشیم و مشکلی داشته باشیم حتما اول قبولش میکنیم بعدا میریم حلش میکنیم . کاش کارگردان هم این دوگانگی و ضعف های شخصیت پردازی abby رو حل میکرد ! فقط عاشق این قیاس های مع الفارقت هستم
@last of amir
من اصراری ندارم تو حرف منو قبول کنی . اوکی نظرت اینه ولی همش‌از نظر من ماله کشیه .توی لیست اسمی از هانتر ها نیست پس هانتری نبوده ؟ یا امام پنجم از این قیاست
علت وجود اون پادکست هم دقیقا همین ماله کشی بوده. بحثی راجع به تفسیر ندارم‌من ! قبلا هم گفتم فقط راجع به استوری لاینی که نشون داده شده و پلات ها صحبت میکنم . اینجا هستن کسایی که اعتقاد دارن و تفسیرشون اینه که ابی چون نزده جکسون به خاک و خون کشیده بر عکس جول خیلی شخصیت جذابی داره خدا وکیلی این چیزا که دیگه بحث نداره اصلا تفسیر شخصیتون هر چیزی میتونه باشه . یه سری تفسیر کردن اون یارو که رو جول تف کرده شبیه نیله ببین تفسیر اونوری هم داریم که اینقدر مریضه ! نمیگم فقط اینوری هستا . ولی من کلا راجع به تفسیر شخصی بحثی نمیکنم !
آخرین ویرایش:
عجب قصه ای
حالا این یارو که باباشو کشتن تو این بازی. میدونه که باباش میخواسته جون یکیو بدون اجازه از خودش بگیره ! به این یارو من نمیتونم حق بدم . همونطور که مخاطب هایی که باهاش مشکل دارن هم نتونستن حق بدن . ۲ ۲ تا ۴ تای ساده . چون همونطور که این دختره جون باباش واسش مهم بوده یه پیرمردی هم جون دخترش واسش مهم بوده . مخاطب اینارو میبینه و نتیجه گیری میکنه.
من و تو هم اگه تو زندگی واقعیمون دچار دوگانگی شخصیتی باشیم و مشکلی داشته باشیم حتما اول قبولش میکنیم بعدا میریم حلش میکنیم . کاش کارگردان هم این دوگانگی و ضعف های شخصیت پردازی abby رو حل میکرد ! فقط عاشق این قیاس های مع الفارقت هستم
ببین اینکه یه سری حق دادن به ابی و یه سری حق ندادن خب طبیعیه ، هر کسی با توجه به دید خودش تصمیم میگیره ، ولی این ضعف داستان به حساب نمیاد به هیچ وجه !
در مورد اون شخصی که به من ضربه زده ، نه من هیچ ضرری به اون آدم نزدم ، در واقع اون سر منو کلاه گذاشت سر یه ملک و من توی دادگاه زورم بهش نرسید چون هم نفوذ داشت و هم من چون اعتماد کرده بودم مدارک کافی نداشتم ...
حالا اینکه من دلم میخواد اون آدم رو بکشم حس تنفر منه ، ولی نه قانون این حق رو به من میده و نه اکثر آدمهای جامعه ، کسی به من حق نمیده بخاطر کلاه برداری یک نفر رو بکشم ! چون اونا نمیدونن درون من چه خبره و چه ضربه ای خوردم و زندگیم چقدر تغییر کرده ...
اینو گفتم که متوجه بشی ابی پدرش همه ی زندگیش بوده و از نظر ابی یکنفر پدرش رو کشته و میخواد به هر قیمتی انتقام بگیره ، حالا اینکه تو بعنوان یک قاضی ( که اتفاقا عاشق جوئل هم هستی
) به اون حق نمیدی که انتقام پدرش رو بگیره دلیل نمیشه که اونم مثل تو فکر کنه !! (تازه کشتن پدر کجا ، کلاه برداری کجا )اولا باز تاکید میکنم موقعیت جوئل و موقعیت لو و یارا خیلییییییی متفاوته ، و رفتار متفاوت ابی معنیش دوگانگی شخصیت نیست !!
دوما یعنی چی کارگردان دوگانگی شخصیت ابی رو حل کنه ؟!!!
یعنی همه ی کرکترهای بازیها باید انسان هایی فوق العاده منطقی و سر راست و بدون پیچیدگی باید باشن که بگیم ضعف شخصیت پردازی ندارن ؟! حتی تو دنیای واقعی هم اصلا اینطور نیست و حتی بهترین و درست ترین آدمها در شرایط مختلف عکس العمل های مختلفی دارن ...پ.ن :
خدایی آدم مقایسه میکنه بحث هایی که سر این بازی شده در مقابل بازیهای دیگه واقعا شگفت انگیزه
اتفاقا کامل خووندم و دقیق هم نوشتم ولی دقت نکردی:
وقتی یکی ۴ سال کل زندگی و عشقش رو حروم کرده برای یه انتقام،طرف رو هم هر روز و شب تو ذهن خودش یه هیولایی تصور کرده که پدر و بشریت رو نابود کرده چون اتفاقی نجاتش داده قرار نمیشه در حقش ترحمی بکنه (شکنجشم میکنه)
تازه شایدبه جویل رحم میکرد ولی با اون رفتار کله شقانه جویل تو کارش مصمم تر هم شد
در مورد هدشات کردن تامی و جسی هم همینطوره
عشق زندگیت و بهترین دوستت که حاملس رو یکی زده کشته، چون متخول شده بیاد از خون اینا هم بگذره و باهاش صحبت کنه؟
خیلی انسانها رو تک بعدی می بینی،
چون فلانی متحول شده دیگه نباید عصبانی بشه یا انتقام بگیره و .... .
ببین یه داستانی تو نسخه اول نوشته شده و یه سری شخصیت خلق شدن . این داستان به اتمام رسیده و حالا بعد از ۷ سال قرار بوده نسخه دوم عرضه بشه و یه شخصیت جدید وارد داستان بشه که بیشتر از نصف بازی رو کنترلش کنی .و از قضا دشمن و حریف شخصیت های اصلی نسخه اول باشه . وقتی چنین اتفاقی قراره بیفته که اتفاق بسیار ساختار شکن و جسورانه و قابل ستایشی هم هست.ببین اینکه یه سری حق دادن به ابی و یه سری حق ندادن خب طبیعیه ، هر کسی با توجه به دید خودش تصمیم میگیره ، ولی این ضعف داستان به حساب نمیاد به هیچ وجه !
در مورد اون شخصی که به من ضربه زده ، نه من هیچ ضرری به اون آدم نزدم ، در واقع اون سر منو کلاه گذاشت سر یه ملک و من توی دادگاه زورم بهش نرسید چون هم نفوذ داشت و هم من چون اعتماد کرده بودم مدارک کافی نداشتم ...
حالا اینکه من دلم میخواد اون آدم رو بکشم حس تنفر منه ، ولی نه قانون این حق رو به من میده و نه اکثر آدمهای جامعه ، کسی به من حق نمیده بخاطر کلاه برداری یک نفر رو بکشم ! چون اونا نمیدونن درون من چه خبره و چه ضربه ای خوردم و زندگیم چقدر تغییر کرده ...
اینو گفتم که متوجه بشی ابی پدرش همه ی زندگیش بوده و از نظر ابی یکنفر پدرش رو کشته و میخواد به هر قیمتی انتقام بگیره ، حالا اینکه تو بعنوان یک قاضی ( که اتفاقا عاشق جوئل هم هستی
اولا باز تاکید میکنم موقعیت جوئل و موقعیت لو و یارا خیلییییییی متفاوته ، و رفتار متفاوت ابی معنیش دوگانگی شخصیت نیست !!
دوما یعنی چی کارگردان دوگانگی شخصیت ابی رو حل کنه ؟!!!
پ.ن :
خدایی آدم مقایسه میکنه بحث هایی که سر این بازی شده در مقابل بازیهای دیگه واقعا شگفت انگیزه
نیازمند یه شخصیت پردازی به مراتب قوی تر و بی نقص تر از abby هست . شخصیتی که در عرض یه بازه کوتاه اینقدر تناقض و رفتار عجیب و غریب از خودش نشون میده که مخاطبی که قرار کنترلش کن نمیتونه به خوبی درکش کنه .قطعا ضعف داشته و باید این ضعف پوشونده میشده .همه کاراکتر ها قرار نیست بدون ضعف باشن ولی وقتی قرار یه کاراکتر اصلی رو یهو وارد یه داستان بکنی و نصف بازی رو بهش بدی نیازمند یه شخصیت پردازی به مراتب قوی تر و بی نقص تر هست . این که من عاشق جول هستم تو ۲ برابر بیشتر من عاشق جولی
فقط نمیدونم چرا وقتی ازت پورشه گرفتن و میگن با پراید برون اینقدر خوشحالی یه شخصیتی حذف شده و یه شخصیتی جاشو گرفته و نصف بازی رو بهش اختصاص دادن که کلا پر از نقصه بعدم که ازت میپرسن جول برات جذاب تره یا ابی میگی جول . میگیم خوب چرا مشکلی داشته شخصیت پردازی این شخصیت جدیده مگه که نتونسته مثل جول برات جذاب باشه ؟ و میگی من درک کردم باباشو و خودشو این مهمه ولی واقعیتش اینه که شما تعصب شدید داری رو شخص نیل دراکمن و عاشقشی . و این باعث میشه طرف رو در حد پیغمبر بدونی و اصلا به ذهنت نرسه که ممکنه اشتباه یا ضعفی داشته کارش برای همینم تیری که از نیم متری تو کله یارو خورده و کاسه خون ایجاد کرده رو تو مخیلاتت کمونه کردن تیر در چشم تصور میکنی ولی نمیخوای شوک ولیو مسخره و پلات هولی که اتفاق افتاده رو قبول کنی اینو گوشه ذهنت داشته باش که اگه به من برچسب عاشقانه جول میزنی خودتم یه عاشق سینه چاک نیل دراکمنی لابد حتی رفتار و حرکات یه سری از شخصیت های نسخه قبل مثل تامی و جول هم به شدت تغییرات زیادی میکنن ( مثل ماجرای لو دادن خودشون ) در حالی که تو طول داستان این چیزا توجیه نمیشن و هیچ پرداخت درستی بهشون صورت نمیگیره . و نیل دراکمن تو پادکست توجیهشون میکنه .
@HalfLife G
اون یکی که شما میگی یعنی ابی بله از نظر خودش حق داشته ولی یه کاراکتر خیالی هست ، باید ببینی مخاطب میتونه بهش حق بده چنین کارایی رو بکنه ؟ چون میخواد نصف بازی یا بیشتر کنترلش بکنه . از نظر مغول های جزیره سوشیما هم‌حق با خودشونه و کار خوبی کردن !! الان کنترل مغول هارو بدن دستمون باید لذت ببریم و بگیم وا چه جالب و جذاب ؟ شخصیتی که میاد میپره وسط داستان باید از نظر شخصیت پردازی و توجیحات داستانی به مراتب عمق بیشتری داشته باشه . خود کاری که این دکتره کرده هزار جور سوال و مشکل به وجود اورده و میبینی خیلی ها اینجا باهاش موافق نیستن . طرف میخواسته جون یه کسی رو بدون اجازه خودش و با زور بگیره . حالا شما دوست داری حقو بهش بدی خیلی ها ننیدن این حقو ! دیگه منتقم خونش که باید به مراتب شخصیت پردازی بهتری میداشت .
ببین من اصلا به هیچ جام نیست که بازی رو کی ساخته ... هیچوقت در مورد هیچ بازی ای کارگردان یا سازنده برام مهم بوده و خود اثر برام مطرح بوده ، یه زمانی عاشق MGS بودم ولی 2 تا کار آخر Kojima رو به هیچ وجه دوست ندارم و اینقدر کور نیستم که وقتی یه چیزی رو دوست ندارم چون فلانی ساخته خودمو گول بزنم که دوست داشته باشم
اندازه سر سوزن تعصبی به نیل دراکمن یا هر کس دیگه ای ندارم ، نیل دراکمن در TLOU 1 هم سهم بسزایی داشته ( بیشترین سهم ) ولی من TLOU 1 برام حتی بهترین بازی سال 2013 هم نبود ( GTA ) و حتی بهترین بازی ND هم نبود ( U2 )
ولی الان TLOU II بهترین بازی عمرمه حتی اگه توسط یه بازیساز گمنام ایرانی ساخته میشد .
واقعا پشیمونم که تا الان باهات بحث کردم وقتی یه همچین دلیل مذخرف و بچه گانه ای رو دلیل علاقه ی من به TLOU II میدونی .
ناراحت شدی ؟ حق داری خوب چون برچسب زدن به دیگران به جای بحث کردن باعث ناراحتی طرف مقابل میشه و این حس پشیمونی تو منم وجود داره دقیقا .وقتی یه دلیل مسخره و چرت مثل علاقه من به جول رو زوری میچپونی تو بحث و هی اصرار داری که کسی که با ابی ارتباط برقرار نکرده یا عاشق جوله ، یا هیتر یا سطحی نگر و هیچ ضعف و مشکلی از داستان وشخصیت پردازیش متصور نیستی طبیعی منم این سمت از بحث کردن پشیمون بشم و مثل خودت بزنم تو جاده خاکی و برچسب زدن . منم یادم‌نمیاد جایی با نظرات موافق اینقدر جبهه گرفته باشم که تو با نظرات مخالف میگیری . نظر هر کسی برای من محترمه ولی کلا علاقه ای ندارم هی تو بحث برچسب بزنم !
من 5 تا دلیل میتونم بیارم برای اینکه ابی شخصیت به شدت پرداخت شده‌ای هست و شاید بهترین شخصیت بازی دوم برای من بوده
۱. بازی کردن و نشون ندادن صرف:
توی نویسندگی میگن به جای گفتن، نشون بده، پس بهتره تا نشون بدیم به مخاطب تا بگیم. وقتی به قسمت ابی میرسیم، نرتیو دیزاینر، میاد ما رو جای ابی میذاره تا از دید اون بریم جلو با اجاره به کنترل کردنش، دیدن و نشون دادن احساسات و همچنین سختی‌هایی که متحمل میشه تو این راه.
2. ناتی داگ با مخاطب بازی میکنه:
توی همون قسمت رقص، آهنگی که پخش میشه، اسمش crooked still هست و ماجرای آهنگ، درباره یه عاشقی هست که معشوق خودشو میکشه، فرار میکنه و میوفته زندان، با روح اون جلسه رقص در تضاده ولی اگه ببینیم، کل بازی درباره این نوع خشونته که توی تار و پود بازی رسوخ کرده. بازی میخواد که این حس تضاد روی تو سرتاسر بازی حس کنیم. (توی قسمت اعتراف گرفتن نورا مثلا) شماره قبل به جز اواخر بازی، زیاد روی این نوع خشونت مانور نداد. توی این بازی، مدام به ما یادآوری میشه درباره خشونت، ما الی رو از بازی قبلی دوست داریم. ولی الان توی راهی هستیم که باید انتقام بگیریم. انتقام شخصی که میشه گفت به جورایی ویلن بوده رسما. خب میگیم که الی نمیدونسته، ولی وقتی به فلش ک قبلی برمیگردیم، میبینیم که الی میدونسته که جول چه کاری کرده. تو اینجا بازی اول، کار راحت تری داشته، صرفا لازم بود تا جوری شخصیت پردازی کنه که اتچ بشیم به جول و الی، ولی توی بازی دوم سازنده میخواد که حس conflicted به ما بده، بازم با نشون دادن ابی و دیدن ماجرا از دید اون. یعنی بزرگ کردن اسکوپ بازی، یعنی تکاملی روی پایه های قسمت اول بنا شده
3. پدید آوردن همدلی:
سخت تری کاری که میشد یه سازنده انجام بده رو، ناتی داگ انجام داده، اینقدر یه شخصیت رو بیاری پایین (جول) بعد بری نصف بازی برای انتقامش و نصف بازی رو هم با قاتلش همراه بشی! کار بسیار سخته و تازه یه کاری هم بکنی که بشه ابی رو لحاط moral compass قابل دفاع ترین شخصیت بازی در بیاری.
توی نویسندگی یه تکنیک هست به اسم save the cat، میگه که برای همراه کردن یه شخصیت با مخاطب، بزار یه کار خوب انجام بده (نجات دادن گور خر توی فلش بک اولی با ابی). دوم میدونیم که ابی هرچی داشته رو ازش جول گرفته پس یه motivaton خیلی خوب داره برای همراهی مخاطب. برای جبرانش ابی میشه قاتل ترین عوض WLF و از لحاظ فیزیکی خودشو ارتقا میده (cope mechanism) در حالی که الی هرچی میگذره، از لحاظ فیزیکی ضعیف تر میشه. بعد ابی از ارتفاع میترسه و اینو توی داستان و بازی هم میبینم، هم نشون داده میشه. درباره رابطه اش با Owen هم همین جور. قدم به قدم، بازی ما رو به ابی نزدیک تر میکنه.
با همه اینا، بازم اول داستان میبینیم که ابی چطوری جول رو میکشه. میرسیم بازم به نوع دید و پرسپکتیو و اون دید conflicted که سازندها درست کردن.
4. اسنایپر! :
توی قسمت ابی یه اسناپیر هست، با چنتا تیر میکشه ما رو. باید از طریق گیم پلی برسیم بهش و نمیریم، ولی وقنی میرسیم بهش، میفهمیم تامی بوده. از لحاظ احساسی مثل شلاق میمونه این تیکه از بازی. به خوبی نشون میده که چطوری اینقدر بازیکن رو invest کرده به داستان و روایت که به راحتی میتونه ما رو بازی بده و غرق خودش کنه و به نظرم این فقط از طریق بازی کردن جای ابی و بودن و حس کردن توی اون لحظه به دست میاد.
جفت شخصیت های اصلی، دید خودشون به دنیا رو دارن، که توی منطق خودشون، خودشون آدمای خوبی هستن و بقیه شیطانن. الی مثلا کل دنیا رو بد میبینه و توجیه میکنه اینهمه کشتارش رو (توی قسمت اوایل روز اول سیاتل، الی با دینا دارن درباره چرایی اینکار و پیدا کردن و کشتن WLF بحث میکنن که الی جلوی دینا رو میگیره و میگه باید انجام بشه). ابی هم همینطور، وقتی که درباره بچه های سرافایت بحث میشه، میگه حقشونه که بمیرن، چون به من و امثال من تهدید به حساب میان.
اما آرک داستانی که ابی داره، مشابه آرکی هست که جول توی قسمت اول داشت، که یه moral mosnter هست، توی سیر بازی، کسی میشه که انسانیت رو برای خودش برمیگردونه وقتی جلوی آیزاک وایمیسته و لو رو نجات میده.
5- آشفتگی عاطفی:
تمام این 20-30 بازی ختم به قسمت سینما و اون رویارویی میشه. ما همه چی رو درباره شون میدونیم، ولی اونا هیچی درباره همدیگه نمیدونن. هر جفت شون به اندازه کافی شخصیت پردازی شدن. ولی اینکه مخاطب طرف کی رو بگیره، بسته همون پرسپکتیو شخصی هر فرد داره وقتی توی سینما باید الی رو بزنیم و وقتی توی ساحل باید ابی رو، بازی ما رو دچار آشفتگی احساسی میکنه.
ما روحیات الی رو میدونیم، یک بازی کامل و نصف بازی دوم رو باهاش رفتیم، حالا کاری که ناتی داگ کرده، اومده توی نصف بازی دوم، شخصیتی رو پرورش داده که برپایه سیر اتفاقات بازی اول بنا شده و میتونه به شدت روی پای خودش وایسه
۱. بازی کردن و نشون ندادن صرف:
توی نویسندگی میگن به جای گفتن، نشون بده، پس بهتره تا نشون بدیم به مخاطب تا بگیم. وقتی به قسمت ابی میرسیم، نرتیو دیزاینر، میاد ما رو جای ابی میذاره تا از دید اون بریم جلو با اجاره به کنترل کردنش، دیدن و نشون دادن احساسات و همچنین سختی‌هایی که متحمل میشه تو این راه.
2. ناتی داگ با مخاطب بازی میکنه:
توی همون قسمت رقص، آهنگی که پخش میشه، اسمش crooked still هست و ماجرای آهنگ، درباره یه عاشقی هست که معشوق خودشو میکشه، فرار میکنه و میوفته زندان، با روح اون جلسه رقص در تضاده ولی اگه ببینیم، کل بازی درباره این نوع خشونته که توی تار و پود بازی رسوخ کرده. بازی میخواد که این حس تضاد روی تو سرتاسر بازی حس کنیم. (توی قسمت اعتراف گرفتن نورا مثلا) شماره قبل به جز اواخر بازی، زیاد روی این نوع خشونت مانور نداد. توی این بازی، مدام به ما یادآوری میشه درباره خشونت، ما الی رو از بازی قبلی دوست داریم. ولی الان توی راهی هستیم که باید انتقام بگیریم. انتقام شخصی که میشه گفت به جورایی ویلن بوده رسما. خب میگیم که الی نمیدونسته، ولی وقتی به فلش ک قبلی برمیگردیم، میبینیم که الی میدونسته که جول چه کاری کرده. تو اینجا بازی اول، کار راحت تری داشته، صرفا لازم بود تا جوری شخصیت پردازی کنه که اتچ بشیم به جول و الی، ولی توی بازی دوم سازنده میخواد که حس conflicted به ما بده، بازم با نشون دادن ابی و دیدن ماجرا از دید اون. یعنی بزرگ کردن اسکوپ بازی، یعنی تکاملی روی پایه های قسمت اول بنا شده
3. پدید آوردن همدلی:
سخت تری کاری که میشد یه سازنده انجام بده رو، ناتی داگ انجام داده، اینقدر یه شخصیت رو بیاری پایین (جول) بعد بری نصف بازی برای انتقامش و نصف بازی رو هم با قاتلش همراه بشی! کار بسیار سخته و تازه یه کاری هم بکنی که بشه ابی رو لحاط moral compass قابل دفاع ترین شخصیت بازی در بیاری.
توی نویسندگی یه تکنیک هست به اسم save the cat، میگه که برای همراه کردن یه شخصیت با مخاطب، بزار یه کار خوب انجام بده (نجات دادن گور خر توی فلش بک اولی با ابی). دوم میدونیم که ابی هرچی داشته رو ازش جول گرفته پس یه motivaton خیلی خوب داره برای همراهی مخاطب. برای جبرانش ابی میشه قاتل ترین عوض WLF و از لحاظ فیزیکی خودشو ارتقا میده (cope mechanism) در حالی که الی هرچی میگذره، از لحاظ فیزیکی ضعیف تر میشه. بعد ابی از ارتفاع میترسه و اینو توی داستان و بازی هم میبینم، هم نشون داده میشه. درباره رابطه اش با Owen هم همین جور. قدم به قدم، بازی ما رو به ابی نزدیک تر میکنه.
با همه اینا، بازم اول داستان میبینیم که ابی چطوری جول رو میکشه. میرسیم بازم به نوع دید و پرسپکتیو و اون دید conflicted که سازندها درست کردن.
4. اسنایپر! :
توی قسمت ابی یه اسناپیر هست، با چنتا تیر میکشه ما رو. باید از طریق گیم پلی برسیم بهش و نمیریم، ولی وقنی میرسیم بهش، میفهمیم تامی بوده. از لحاظ احساسی مثل شلاق میمونه این تیکه از بازی. به خوبی نشون میده که چطوری اینقدر بازیکن رو invest کرده به داستان و روایت که به راحتی میتونه ما رو بازی بده و غرق خودش کنه و به نظرم این فقط از طریق بازی کردن جای ابی و بودن و حس کردن توی اون لحظه به دست میاد.
جفت شخصیت های اصلی، دید خودشون به دنیا رو دارن، که توی منطق خودشون، خودشون آدمای خوبی هستن و بقیه شیطانن. الی مثلا کل دنیا رو بد میبینه و توجیه میکنه اینهمه کشتارش رو (توی قسمت اوایل روز اول سیاتل، الی با دینا دارن درباره چرایی اینکار و پیدا کردن و کشتن WLF بحث میکنن که الی جلوی دینا رو میگیره و میگه باید انجام بشه). ابی هم همینطور، وقتی که درباره بچه های سرافایت بحث میشه، میگه حقشونه که بمیرن، چون به من و امثال من تهدید به حساب میان.
اما آرک داستانی که ابی داره، مشابه آرکی هست که جول توی قسمت اول داشت، که یه moral mosnter هست، توی سیر بازی، کسی میشه که انسانیت رو برای خودش برمیگردونه وقتی جلوی آیزاک وایمیسته و لو رو نجات میده.
5- آشفتگی عاطفی:
تمام این 20-30 بازی ختم به قسمت سینما و اون رویارویی میشه. ما همه چی رو درباره شون میدونیم، ولی اونا هیچی درباره همدیگه نمیدونن. هر جفت شون به اندازه کافی شخصیت پردازی شدن. ولی اینکه مخاطب طرف کی رو بگیره، بسته همون پرسپکتیو شخصی هر فرد داره وقتی توی سینما باید الی رو بزنیم و وقتی توی ساحل باید ابی رو، بازی ما رو دچار آشفتگی احساسی میکنه.
ما روحیات الی رو میدونیم، یک بازی کامل و نصف بازی دوم رو باهاش رفتیم، حالا کاری که ناتی داگ کرده، اومده توی نصف بازی دوم، شخصیتی رو پرورش داده که برپایه سیر اتفاقات بازی اول بنا شده و میتونه به شدت روی پای خودش وایسه
علاقه به جوئل و احساس نسبت به کرکتر مربوط به خود بازیه ، این توهین آمیز نیست ، ولی اینکه میگی من عین یه بچه ی احمق به خاطر اسم کارگردان دارم از بازی دفاع میکنم توهین آمیزه .
من به تو نگفتم هیتر ، بار دومه داری اینو میگی ... یه بار دیگه هم گفتم که اونایی که هیترن و مشخص هم هستن اصلا ارزش بحث کردن رو ندارن .
مثل اونی که میگه بخاطر پلتفرم دارید از بازی تعریف میکنید !!! آره مثلا اگه الان TLOU II انحصاری Xbox بود و یا کارگردانش مسعود دهنمکی بود حالم از بازی بهم میخورد ، ولی الان که انحصاری PS هست و یا کارگردانش نیل دراکمنِ عاشقش شدم
فقط نمیدونم این احساساتم سر TLOU 1 کجا بود ...
این meme رو انگار روز اول با هدف همین تاپیک ساخته بودن!
دوربین مخفیه؟
حمله مغولا به ژاپن(حمله متجاوزانه به یه کشور دیگه) تو بازی سوشیما چه ربطی داره به دلایل انتقام ابی؟
کسی به ابی حق نمیده چطور که به دکتر و جویل هم کسی حق نمیده، ولی هر سه شون دلایل فوق العاده قوی برای کارشون دارن که تو بازی هم بهشون کامل پرداخته میشه
کشتن پدر یه نفر،کشتن اجمعین رفقاش،ناامید کردن امید بشریت، کشتن عشق یه نفر و کشتن بهترین دوست یه نفر دلایل کافی نیس برای انتقام و ابی باید با رستگاری و متحول شدن میرفت پی کارش
تو بازی نشون ندن و همینطوری به نفر که از خیابون رد بشه هم بگی اگر کسی باهات اینکارارو بکنه چیکارش میکنه جوابتو میده....اینقدر کامل و غنیه دلایل
جدی دوربین مخفیه.....ادامه بحث بنظرم بیهودس
هر کس نظرش محترمه
.
آخرین ویرایش:
دوست من توضیحاتی که دادید ربطی به شخصیت پردازی نداره اصلا و یه نقد کلی بر روایت داستانی همراه با abby بود . تعریف شخصیت پردازی این چیزی نیست که شما میکنید . ببینید یكی از عناصر مهم داستان بعد از پیرنگ ، شخصیت و شخصیت‌پردازی هست. پرداختن به این امر دشوارتر از پیرنگ داستانه چرا كه رفتار یك شخصیت میتونه تأثیر بسزایی بر روی مخاطب بذاره پس برای خلق اون به عنوان یه کاراکتر اصلی باید به چند تا نکته مهم توجه کرد و مهمترینش هم اینه :
شخصیت‌ها باید در رفتارها و اخلاقشان استوار و ثابت قدم باشن شخصیت‌های داستان باید پذیرفتنی و واقعی جلوه كنن .وقتی یه کاراکتری تاکید داره نجات دادن جونش توسط کسی مهمه و داره بهشون کمک میکنه ولی این خصیصه اخلاقی تو اوایل بازی کوچکترین تاثیری در شخصیتش نمیذاره و کسی که جونشو نجات داده رو به انتقام ازش کفایت نمیکنه و شکنجش میکنه . تا جایی که خود دوستان نزدیکش این کارشو زیر سوال میبرن و اعتراض میکنن . این نشون میده که پرداخت مناسبی صورت نگرفته نسبت به این شخصیت و مخاطب نمیتونه به عنوان یه کاراکتر اصلی بپذیرتش و هضمش کنه . شاید بشه به عنوان یه کاراکتر فرعی با همه خوبی ها و بدیهاش وارد داستان کردش ولی نه به عنوان یه کاراکتر اصلی که قرار بیشتر بازی رو باهاش همراه بشیم .
@Nima
نگفتم به من میگی هیتر ! گفتم مخالفان داستان رو به 3 دسته تقسیم کردی . یکی از دسته هاشون که توی هر بحثی به من برچسبش رو میزنی علاقه به جول هست . پس علاقه به نیل اگه توهینه علاقه به جول هم توهینه ! چه فرقی میکنه ؟ من میگم برچسب نزن . حالا میخواد برچسب طرفداری از کارگردان باشه میخواد برچسب طرفداری از شخصیت و علاقه بهش باشه . در نهایت وقتی میگی ضعف داستانو به خاطر علاقه به فلان شخصیت میگی اینم توهینه و اشتباه . اونم وقتی من دلایلمو به همراه پلات ها و ... اوردم دیگه دلیلی برای برچسب زنی وجود نداره . منم نظرم اصلا این نیست که تو روی نیل تعصب داری و اینو به عنوان یه مثال برات زدم که برچسب زدن خوب نیست !
@HalfLife G
من اصلا بحثی با شما نکردم رفیق ! شما 7 بار نظرت تو این تاپیک عوض شده و اگر قرار بر دوربین مخفی هم باشه خودتون کارگردانش هستید لابد ! پدر ابی کشته شده در حالی که پدرش میخواسته بدون اجازه کسی جونش رو بگیره و جوابی برای دخترش که میگه اگر من جای اون بودم این کارو میکردی نداره ! مخاطب وقتی این چیزارو میبینه نمیتونه به ابی حق بده در نتیجه کنترل کردن چنین شخصیتی براش جذاب نیست . مثال مغول هارو زدم که بتونید کاملا لمس کنید حرفمو چون سفید و سیاهیشون کاملا مشخصه . و خواستم درک کنید که وقتی یه کاراکتری توجیه پذیر نباشه عاقبتش میشه این که خیلی عظیمی از فن ها نتونن باهاش ارتباط برقرار کنن و کارگردان مجبور به گذاشتن پادکست و ماله کشی بکنه . چه مثال قشنگی احمد زد در مورد ایدز و شما بازم قانع نشدی و حرف خودتو زدی .
Google