Batman V Superman: Dawn of Justice
فیلم فضاش تاریک هست ولی محتواش یه شوخیه و کوچکترین ربطی به فضاش نداره، دقیقا همون اتفاقی که سر Man Of Steel هم افتاد و من دلیل اینهمه فیلتر رنگی تاریک و فضا های مثلا خفقان رو نفهمیدم.
فیلم شات هایی از کمیک های مختلف رو داخل فیلم آورده اما کوچکترین وفاداری به کمیک ها نداره ( تخصص زک اسنایدر!!)
یکی از بدترین لکس لوتر های تاریخ مدیا رو شاهد هستیم، لکس لوتر نه دیوانه هست و نه یه دلقک، لکس لوتر یکی از مخالفین سرسخت موجودات بیگانه هست اما شاهد همکاریش با بیگانه ها هستیم، لکس لوتر یه سیاست مدار فوق العادست و یه ادم خشک و رسمی.
شاهد 3 ساعت و خرده ای فیلم هستیم اما شاید در حد 30 الی 45 دقیقه محتوای واقعی رو میبینم و بقیه کاملا هجویات بی مورد هست.
فیلم تکلیفش با خودش مشخص نیست، قراره درباره بتمن باشه؟ قراره درباره سوپرمن باشه؟ قراره درباره مبارزه سوپرمن با بتمن باشه؟ قرار پیش زمینه جاستیس لیگ باشه؟ قرار معرفی واندرومن باشه؟ جواب فیلم فکر کنم ذره ای از همه هست!
فیلم این نسخه بلوری تازه از نظر تدوین و روایت بهتر شده! یعنی وای بحال اون نسخه سینمایی پس!
این رو قبلا درباره زک اسنایدر گفتم الانم میگم، هنر نیست که بیاد پنل های معروف کمیک ها رو بدون تغییر و کاملا بی ربط داخل فیلم بازسازی کنه، هنر تیم برتون هست که میاد یکی از بهترین فیلم های کمیک بوکی رو از جوکر میسازه، هنر نولان هست که با وجود تمامی تغییراتش ر تک تک سه گانه اش بوی کمیک های بتمن میده، از Killing Joke گرفته تا The Man Who Laughs و The Long Halloweenو ... . جالبه بعد یه سری میگن فیلم های برتون و نولان شباهتی با کمیک ها نداره، حالا این حرف درمورد برتون کمتر زده میشه چون خیلیا اصلا حال ندارن برن نگاه کنن این سری ساخته برتون رو تا بفهمن بتمن یعنی چی، اما نولان خیلی این حرف در مورد فیلم هاش زده میشه، در حالی که بدون شک یکی از وفادارترین فیلم های سوپرهیرویی به کمیک بوک هاست، شاید نیومده همون صحنه های کمیک رو زارت داخل فیلم بیاره اما خود فیلم و داستان و شخصیت ها بوی کمیک میدن و این خیلی بهتر از یه صحنه سازی ساده هست که یه آدم معمولی با دوتا کاستوم و یه بودجه کپل میتونه دربیاره.
پایان فیلم هم ضربه نهایی رو کاملا به فیلم وارد میکنه تا دقیقا بره به زباله دونی فیلم های سوپرهیرویی، یه فیلم کلیشه ای با یه پایان کلیشه ای و یادآور اولین فیلم های سوپرهیرویی
در مورد بازی ها هم کلا میشه بگی خوب بود، حتی همون جسی ایزنبرگ ( طبق همون نقشی کارگردان ازش خواسته بود وگرنه معلومه دیدن اینکه لکس لوثر اینجوری رفتار میکنه ادم معده اش روان میشه) ولی متاسفانه امی ادامز هنوزم کوچکترین بویی از لویس لین معروف کمیک ها نبرده و شاید یکی از بدترین کستینگ های یونیورس DC باشه. گال گدوت هم تو نقش دایانا خوب بود ولی کاشکی یکم بیشتر لحجه داشت و خوی مبارزه اش بیشتر بود. بن افلک هم خوب بود نسبت به انتظار ها.
زک اسنایدر خیلی ادعا داره که عاشق کمیک هست و همیشه مطالعه میکنه اما تو تک تک فیلم های کمیک بوکی که ساخته جز اوردن پنل های کمیک تو واقعیت کوچکترین اثری از وفاداری و عشق به کمیک توش دیده نمیشه و این حس رو به ادم میده که از اون دسته مطالعه کنندگان کمیک هست که فقط میشینه عکس ها رو نگاه میکنه و از تصاویر لذت میبره تا اینکه دیالوگ ها و داستان رو همراهی کنه، شاید بهترینش همون 300 باشه که اونم در مقابل کمیک هاش خیلی انتقاد ها میشه کرد.
4/10
Google