Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)

Darkfie1d

Lux Omnia Vincit
Loyal Member
  • اگه خواستید پستی رو نقل قول کنید به جای جواب دادن توی این تاپیک پست رو ببرید داخل تاپیک Movie Center و بزارید پست های اینجا به صورت یک پارچه باقی بمونه. برای این کار گزینه "+ نقل قول" رو پایین سمت چپ پست مورد نظرتون بزنید تا پست انتخاب بشه بعد داخل تاپیک Movie Center از ادیتور گزینه
    1620238607876.png
    رو بزنید و پست مورد نظرتون رو اونجا نقل قول کنید.

  • لطفاً اسم فیلم رو حتماً بنویسید عکس به صورت خالی کافی نیست
  • عکسها رو حتماً به صورت Thumbnail/کم حجم قرار بدید.
  • دوستان لطف کنن به جای شیوه های من درآوردی برای امتیاز دادن ، 10 رو حداکثر قرار بدن و نسبت به اون امتیاز بدن.
  • نوشته هایی که ممکنه بخش خاصی از داستان فیلم رو لو بده، داخل تگ اسپویلر باید گذاشته بشه، در غیر اینصورت برخورد می شه
  • از پست کردن هر گونه مطلبی که به مبحث این تاپیک مربوط نمیشه خودداری کنید

امکان ویرایش قوانین وجود داره .
 

1717008013821.png
Back to Black 2024
4/10

فیلم «بک تو بلک» یک بیوگرافی ضعیف است؛ معمولاً یک قانون نانوشته وجود دارد که فیلم‌ساز باید در ساخت «بیوگرافی»، وجه مثبت و منفی را به صورت توازن به تصویر بکشد؛ «بک تو بلک» یک نمای زشت دیگر از زندگی «سلبریتی‌هاست»؛ توهین و تخریب شخصیت برجسته «ایمی واینهاوس» به سبک اندرو دامینیک در «بلوند»؛ فردی که در سبک Jazz-Blues ایده‌های نوینی برای صنعت موسیقی داشت و به جای دراماتیزه‌سازی نحوه شکل‌گیری آهنگ‌های تکان‌دهنده‌اش مانند Back to Black، به نمایش سطحی و کلیشه‌ای او به اعتیاد مواد مخدر و الکل روی می‌آورد. «مریسا ابلا» تمام تلاش خود را می‌کند که «امی» باشد؛ تلاشش تحسین‌برانگیز است؛ اما کمکی به زدودن باتلاق ذهنی مولف و فیلم‌نامه‌نویس اثر نمی‌کند.​
 
آخرین ویرایش:
the-first-omen-banner.jpg
The First Omen (2024)
8.5/10​
به عنوان پیش درآمد بر قسمت اصلی نمی شه بهش سخت گیری کرد و در نشون دادن وقایع مرتبط کارش خوب بود. توی این بلبشو فیلمهای جن گیری و کلیسا طور، خوب تونست نظر افرادی مثل من که با نام مستعار طالع نحس خاطره دارن رو جلب کنه. این فیلم بیشتر از اینکه توی دام ترس خودشو گرفتار کنه، بحث عقیده و مذهب رو به چالش میکشه و شیطان رو در قامت مناسک دینی به زیبایی به تصویر می کشه. با اینکه داستان قابل حدسه و نمی شه انتظاراتی فراتر از قاب سری داشت، ولی به لطف بازیگران خوب و تکیه بر داستان و همچنین دیدگاه مردم، تونست روایت منسجمی رو تا پایان به نمایش بذاره و برخلاف فیلم های دیگه که فقط اوایلشون درگیرکنندست و بقیه رو شلنگ می گیرن، برای من از تبوتاب نیوفتادو تا انتها لذت بردم. فضا رو برای ریمیک :D باز گذاشتن و با همین فرمون موفقیت قسمت بعدی تضمین شدست. یک سری موارد بیخود هم در این فیلم ها وجود داره هنوز، که حتما یکی باید کلید کنه برای کمک کردن به طرف! جور دیگه هم گویا نمی شه منطقی تر وارد داستان بشه، یهو آسمون سوراخ می شه یکی میوفته جلو پای اون تازه وارد و از خطرات احتمالی آگاهش می کنه
 
MV5BY2IzODExNDgtMzViNC00ZDk5LWJlOGYtM2VjZjQ4MzllN2RiXkEyXkFqcGdeQXVyNTY4ODAxODI@._V1_.jpg

CURE 1997

فیلم (درمان) محصول کشور ژاپن در ژانر جنایی .
ریتم خوب . بازی بازیگرا و داستان عالی.
یکی از بهترین فیلم های این سبک . اگر به این ژانر علاقه دارید و قدیمی بودن فیلم براتون مهم نیست دیدنش رو توصیه میکنم.

امتیاز 8/10​
 

Attachments

  • MV5BY2IzODExNDgtMzViNC00ZDk5LWJlOGYtM2VjZjQ4MzllN2RiXkEyXkFqcGdeQXVyNTY4ODAxODI@._V1_.jpg
    MV5BY2IzODExNDgtMzViNC00ZDk5LWJlOGYtM2VjZjQ4MzllN2RiXkEyXkFqcGdeQXVyNTY4ODAxODI@._V1_.jpg
    174.1 KB · مشاهده: 8

mixed by erry 2023.jpg

Mixed By Erry 2023

7/10

در دهه 1980 در ناپل ایتالیا، سه برادر از راه غیرقانونی شروع به توزیع میکس های نوار کاستی خود می کنند و طولی نمی کشد که در این راه بسیار قدرتمند و مشهور می شوند.

The Monster 1994.jpg

The Monster 1994

7/10

Nothing Left to Do but Cry 1984.png

Nothing Left to Do but Cry 1984

2/10

Airplane! (1980).png

Airplane! 1980

6.5/10​
 

Civil War 2024
سه از ده اونم به خاطر اون بازیگر دختره که شبیه الی در بازی لست اف اس​

از فیلم غلاف تمام فلزی به چه فیلمهای مسخره ای رسیدیم😩
اینجا همه با هم برابرن! تو! سیاه اسمت چیه؟ از این به بعد اسمت سفید برفیه. (غلاف تمام فلزی)
GNuMPc0WEAAIiml.jpg
 

1718379223116.png
Hit-Man 2024
6/10

جنس کمدی «هیتمن» ریچارد لینکلیتر لوس است؛ منسوخ‌شده و گرفتار در مقطع زمانی سینمای دهه 90 است؛ البته فیلم‌نامه تیز و بُزی دارد که منجر شده «گلن پاول» (بهرام رادان یا محمد رضا گلزار هالیوود)، یک نقش‌آفرینی قابل‌قبول از خود به جا بگذارد؛ درس روان‌شناسی و بحران هویت را در خلل «رومانس» فیلم ادغام می‌کند تا کمی خلاقیت در تمایز با رویداد واقعی ایجاد نماید؛ «هیتمن» دقیقاً ضد دنیای سیاه و تاریک «برَی» و دوست‌دخترش است!​
 
فیلم shadow master
نمره 1 از 10
اینو لابلای فیلمایی که دانلود کرده بودم و ندیده بودم پیدا کردم
تا جایی که یادمه بدترین فیلمی هست که تا حالا دیدم،
یه فیلم فایتینگ با بد ترین و بی منطق ترین و بی ربط ترین داستان ممکن
به یه بچه ی دبستانی بگی یه داستان بنویس برا یه فیلم مبارزه ای، به خدا بهتر از داستان این فیلم رو مینویسه
از نظر من نمره کلی فیلم صفر هست ولی اون یک نمره هم به یکی از سکانس های مبارزه ای خوب فیلم دادم،
43c5eff7ecb51c9d31cfd0fa04fd0f01.jpg


فرستاده شده از BAC-L21ِ من با Tapatalk
 
IMG_6005.jpeg

Inside out 2 - 8/10
قطعا براي من بهترين انيميشن پيكسار بين بقيه كارهاشون توى اين چند سال اخير و جز دنباله هاى خوبشون بود
طورى كه حالت اتفاق افتادن panic attack به تصوير كشيده بودن فوق العاده بود!!!
 

MV5BNGEyYjNjZjYtZTk4MC00ZWUwLTkzYjItMmU5ODhlYjgyMmI0XkEyXkFqcGdeQXVyMzM4MjM0Nzg@._V1_.jpg
1968 rosemary's baby

فیلم (بچه ی روزماری) در ژانر ترسناک و رازآلوده.بازی کم نظیر (mia farrow) در نقش رزماری و داستان دلهوره آور جزو نقاط قوت این فیلمه.
فیلم سعی نمیکنه با صحنه های ترسناک مخاطب رو بترسونه بلکه با روایت داستان و به آرامی این حس رو در مخاطب ایجاد میکنه.
اگر به این ژانر علاقه مند هستید و قدیمی بودن فیلم براتون مهم نیست توصیه میکنم از دستش ندین.

امتیاز 9/10​
 
View attachment 341383

Inside out 2 - 8/10
قطعا براي من بهترين انيميشن پيكسار بين بقيه كارهاشون توى اين چند سال اخير و جز دنباله هاى خوبشون بود
طورى كه حالت اتفاق افتادن panic attack به تصوير كشيده بودن فوق العاده بود!!!
مگه کیفیت خوبش اومده ؟
کیفیت پرده ای دیدی😐 یا خارج کشور زندگی میکنی سینما دیدی ؟
 
The Wind and the Lion - 1975

18.jpg


قطعا جاذبه اول این فیلم برای من حضور شان کانری بزرگ در نقش دزد صحرایی بود؛ برام خیلی کنجکاو کننده بود که ببینم چطور در نقش یک عرب ایفای نقش کرده و گرچه که طبق معمول لهجه اش و گویش و تن صداش واضح و نرمال بود ولی بطرز عجیبی نقش رسولی رو باورپذیر ایفا کرده. عجیب ولی قابل انتظار از چنین بازیگر با ابهتی. شان کانری قدرت نمایش و ایفای نقش بالایی داره و این فیلم مثال بارزی برای این حرفه و به خوبی این حرف رو تصدیق می کنه. هنرمندانه نقش رو ایفا کرده بود و من واقعا حس می کنم بار سنگینی از فیلم روی دوش شان بوده. این از اون جور موقعیت هاست که با قاطعیت میشه گفت بازیگر اول، فیلم رو حمل می کنه و به پیش می بره و سینما رو پر از تماشاچی می کنه.

باقی بازیگرها و بازیگرهای فرعی هم خوب بودن و رضایت بخش برای کانری نقش مکمل رو ایفا می کردند. محیط فیلم خیلی دلچسبه؛ گرچه صحرایی و خشک بود ولی بهرحال متفاوت بود و نوع صحنه آرایی، طراحی لباس و انفجارها و جنگ ها و مبارزات؛ همه و همه حس و حال با ابهتی به فیلم داده بودند و فیلم از این لحاظ درخور تحسینه.

موسیقی هم حس کلاسیکی تو زمینه ملموس بودنش با محیط صحرا داشت که نکته خوبیه. یه مقدار توی تحقیق روی زبان عربی و کلام کارکترهای فرعی کم گذاشته بودند که این یه چیز عادی توی اون سال ها بوده و خیلی وقتی پاش صرف نشده بوده. خیلی هم اهمیتی نداره و از هدف فیلم به دوره.

روی هم رفته کار لذت بخشی بود و می تونم به راحتی اون رو یکی از کارهای خاطرانگیز شان کانری بدونم؛ فیلمی که در اون نقشی کاملا متفاوت رو ایفا می کنه و وسعت بازیگری خودش رو به رخ می کشه. (7.5/10)
 
Casualties of War - 1989

y67127_n11706_24.jpg


داستان گروهی از سربازان آمریکایی که توی جنگ ویتنام با چالش هایی روبرو میشن.

ابتدای فیلم خیلی برام گیرا و ملموس پیش نرفت ولی تو ادامه و بعد از عبور از نیمه اول، کم کم حس و حال فیلم رو بیشتر درک کردم و به نظرم فیلم تونسته بود چهره هولناک جنگ ویتنام و جنگ به طور کلی رو به خوبی نشون بده. یعنی در واقع نگاه بخصوصی به حواشی جنگ داشت و می خواست چیز متفاوتی رو نشون بده که تو این راه موفق شده بود و به هدفش رسیده بود. احساس همذات پنداری و انسان دوستی رو به خوبی تونسته بود به مخاطب القا کنه و این چیز خوبی بود.

نکته اصلی برای من دیدن بازی شان پن بود که از ابتدا هم واسه دیدن اون سراغ این فیلم رفتم ولی از دیدن بازیش کمی مایوس شدم؛ حس کردم با گرفتن یک گویش و نوع گفتار بخصوص، حس و حالی مصنوعی پیدا کرده بود و اصلا نتونستم با شخصیتش ارتباط بگیرم. نمی دونم چرا تصور شده که این نوع بیان می تونه برای بیننده خوشایند باشه و یا شخصیت اون رو کمی بی رحم تر نشون بده ولی به نظر من می شد از نوع گفتار عادی پن استفاده کرد و شخصیت رو بهتر نشون داد. بهرحال جدا از این قضیه، بهرحال حضور پن یک وزنه خوب واسه فیلم بود و بهتر از اون، شخصیت اول فیلم، مایکل جی فاکس قبل از مبتلا شدن به اون بیماری ناخوشایندش، اینجا عالی بازی کرده بود و احساس و شفقت زیبایی از یک انسان واقعی رو به نمایش کشیده بود. با دیدن نوع بازیش کمی افسوس می خورم که دچار پارکینسون شده و نتونست اونطور که باید در عرصه سینما فعال باشه.

در هر صورت، فیلم می تونست خیلی بهتر باشه ولی در نوع خودش ارزش یکبار دیدن رو داشت و از اینکه اون رو توی لیست تماشای خودم داشتم ناراضی نیستم (6/10)
 
آخرین ویرایش:
Airplane - 1980

t234156_25.jpg


با ریواچ این فیلم تو یکی دو روز گذشته یکی از سوالات همیشگی من دوباره توی ذهنم کلید خورد که چرا این سبک کمدی پارودی و بخصوص هیچوقت فراگیر نشد و همیشه نشستن پای چنین فیلم های ترول و متفاوتی برام سرگرم کننده بوده؛ گرچه خودم حدس هایی میزنم. یکی از حدس هام اینه که این جور فیلم ها وقتی خوب و لذت بخش هستن که کم باشن و تعداد این سبک فیلم ها زیاد نباشه. همینکه چند سالی یک بار یکی از این عناوین رو ببینیم، کافیه. ولی از طرفی اگه بازیگری مثل لزلی نلسون توی فیلم باشه، یه جورایی حس می کنم که مخاطب خودش رو جذب می کنه. حالا چه از سری Nak ed Gun باشه و یا Police Squad و یا فیلم های چارلی شین. در هر صورت یکی از (نگم آرزو) خواسته های سینمایی من این بوده که بیشتر چنین فیلم هایی ساخته بشه و فکر نکنم تو هالیوود امروز خیلی به این موضوع تمرکزی باشه و احتمالاً به دست فراموشی سپرده شده. شاید جامعه سینمابین امروزی دیگه میلی به چنین سبک کمدی ای نداره. هر چه که هست، من گاهی با ریواچ چنین آثاری سعی می کنم مغزم رو خاموش کنم و فقط بخندم و لذت ببرم.

عمر فیلم همچنان بعد از چند دهه خوبه و میشه به کمدی فیلم خندید؛ گرچه همونطوری که گفتم باید مغز رو خاموش کنید و خیلی دنبال ایرادگیری نباشید و بعد، اونجوری می تونید حسابی به شوخی های لحظه ای فیلم بخندید و خوش باشید. خصوصاً دیدنش با یه شخص و اشخاص دیگه می تونه حسابی سرگرم کننده و باحال باشه. من این بار هم از دیدن فیلم لذت بردم و شرط می بندم بار بعدی هم برای ریواچش خواهم داشت.

شوخی های ریز و کلامی و دیالوگی فیلم هر لحظه رخ میده و چشم روی هم بذارید، یکیش رو از دست میدید، یه جورایی دلم می خواد فکر کنم که سعی شده عمداً توی هر صحنه کمدی ببینیم و اینطور نباشه که صحنه ای بدون کمدی پیش بره. که خوبه و آره، جالبه ولی لزوماً اجباری نیست که حتماً هر صحنه یک فیلم کمدی مملو از خنده و یا تلاش برای خندوندن مخاطب باشه. در هر صورت، بازی ها رو دوست دارم، بازی های سکانسی و نحوه پیشروی داستان و شخصیت های عجق وجقی که توی هواپیما حضور دارن و اتفاقاتی که بهت آور هستن و انتظارشون نمیره. فیلم خیلی بامزه و سرخوش کننده ایه. (7.5/10)
 
The Fall Guy - 2024

e8231_l776807_26.jpg


جدا از اینکه یه مقدار برای سلیقه من زیادی پر جنب و جوش، پر از اکشن، داد و بیداد و شلوغ بازی زیاد از حد بود، به دلایلی خیلی مجذوب زوج بندی رایان گاسلینگ و امیلی بلانت شدم؛ حالا شاید چون هر دو بازیگرای جذابی هستن ولی یه جور حس شوخ طبعی و یا راحت پذیرفته شدن هم توی شخصیتشون دارن که به مذاق من خوش اومد. و یه جورایی دلم می خواست به جای این فیلم اکشن، یه فیلم عاشقانه ازشون می‌دیدم. فکر کنم از اون سبک فیلم با حضور این دو بازیگر چندبرابر لذت ببرم.

در هر صورت، طرح و ایده پشت این فیلم هم درک می‌کنم و می‌فهمم چرا می‌تونه فیلم جذابی واسه خیلی‌ها باشه. خصوصا برای قشر بدلکار، فیلم خیلی نزدیک به دلی می‌تونه باشه. دیدن اینکه یک فیلم تمام و کمال از اونا به عنوان قهرمان یاد می‌کنه و یه جورایی از دیگران می‌خواد که بیشتر اونا رو به رسمیت بشناسند، همین به خودی خود می تونه با ارزش باشه.

بخش تدارکات این فیلم، نوع تولید، فراهم کردن ابزار و آماده سازی لوکیشن و وسایل به نظر خیلی پر دنگ و فنگ می رسید؛ هر صحنه رو که نگاه می‌کردم با خودم می‌گفتم کدوم بیچاره‌ای دنبال تهیه این بساط بوده و همش می‌گفتم چه کاریه و چرا اینقدر دنبال شلوغ تر کردن صحنه بودن. انگار یه بودجه بهشون دادن و حالا هر جور شده می‌خواستن این بودجه رو صفر کنن.

بازیگری چیز بخصوصی نداشت؛ رایان همون رایان همیشگی، یه نیمچه شوخ طبعی‌هایی که معمولا داره، امیلی بلانت هم ای، بگی نگی خوب بود. بقیه هم که کلا به چشم نمی اومدن. روی هم رفته صحبتی تو این زمینه ندارم و چیز تاثیربرانگیزی ندیدم.

و همین. فیلم سرگرم کننده ای بود و بس. (6/10)
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

  • Top
    رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
    اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
    or