اگه خواستید پستی رو نقل قول کنید به جای جواب دادن توی این تاپیک پست رو ببرید داخل تاپیک Movie Center و بزارید پست های اینجا به صورت یک پارچه باقی بمونه. برای این کار گزینه "+ نقل قول" رو پایین سمت چپ پست مورد نظرتون بزنید تا پست انتخاب بشه بعد داخل تاپیک Movie Center از ادیتور گزینه
رو بزنید و پست مورد نظرتون رو اونجا نقل قول کنید.
لطفاً اسم فیلم رو حتماً بنویسید عکس به صورت خالی کافی نیست
عکسها رو حتماً به صورت Thumbnail/کم حجم قرار بدید.
دوستان لطف کنن به جای شیوه های من درآوردی برای امتیاز دادن ، 10 رو حداکثر قرار بدن و نسبت به اون امتیاز بدن.
نوشته هایی که ممکنه بخش خاصی از داستان فیلم رو لو بده، داخل تگ اسپویلر باید گذاشته بشه، در غیر اینصورت برخورد می شه
از پست کردن هر گونه مطلبی که به مبحث این تاپیک مربوط نمیشه خودداری کنید
12 سال بردگی
9/10
واقعا فیلم زیبا و خوش ساختی بود.خیلی زیبا داستان رو روایت کرد.بازیهای فیلم خیلی خوب بود مخصوصا فسبندر موزیک هم خوب بود در کل خیلی فیلم احساسی و ناراحت کننده هستش بعضی سکانس ها اشکم دراومد.
اصلا با آدم های مذهبی و دیدی که به این قضیه دارن کاری ندارم. تنها انگیزه ای هم که 1.2 گیگ حرومش کردم تماشای دوتا دختر خوشگل در حال ماچ کردن همدیگه بود که از این نظر هم واقعا عالی بود! :d ولی بنظر من این کار ضد طبیعت هست. حتی در سکانس ها هم گاهی حس میکردم که یه جاهایی از ماچ کردن دلزده شدن و جذابیتی واسه هم ندارن! (زورکی بود کارشون) هرچیزی باید بدنیال "مکمل" خودش باشه... اگر در طبیعت دیدید یه پروتون بجای الکترون با یه توزیترون تشکیل اتم داده اونوقت بیاید من خودم اسکار بهترین فیلم رو تقدیم کارگردان میکنم! :d
ویزایش: راستی بنظر این فیلم از 2003 The Dreamers تقلید کرده بود. که اون البته خیلی شاخ تر و Original تره.
یک اپسیلون به هم ربطی ندارن. همونطور که از اسم اصلیش " زندگی عادل، قسمت 1-2" معلومه، در مورد یک دختر و اولین عشق زندگی ـش هست ( به قول پویا )، که همه چیش قشنگه، و بهترین پایان رو داره به نظرم. این صحنه هایی هم که همه دارن در موردش حرف می زنن باید بدونین که در خوده فرانسه همچین چیز بزرگی نیست که توی بقیه دنیا و ایضا ایران اینطوری بزرگ شده.
The Dreamers در مورد یک پسری بود که می آد با یه برادر و خواهر فرانسوی دوست می شه و میون Riotـهای دانشجوهای ساله '68 بوده. من واقعا ربطی توشون پیدا نمی کنم.
من!!!؟
شماها میخونین پستای آدم رو!؟ من در مورد Tree of Life گفتم نفهمیدم! این Blue is the warmest color مگه چی داشت که من نفهمم؟! گفتم حس دوگانه ای دارم و نمیفهمم چرا باید اینقدر رابطه ها رو با جزییات نشون بده!!! جا داشت که یه کم ساده تر باشه! نمیگم Nudity نداشته باشه چون نمیشه!! ولی دیگه 10 دقیقه (!!) اونم چند مرتبه و با اون جزییات (!) تو دم و دستگاه (!) طرف بره به نظرم زیاده روی بود. انتظار همچین چیزهایی رو توی یه فیلم سینمایی ندارم. وگرنه من با کلیات فیلم مشکلی نداشتم و درام خیلی خوبی بود به نظرم.
یک اپسیلون به هم ربطی ندارن. همونطور که از اسم اصلیش " زندگی عادل، قسمت 1-2" معلومه، در مورد یک دختر و اولین عشق زندگی ـش هست ( به قول پویا )، که همه چیش قشنگه، و بهترین پایان رو داره به نظرم. این صحنه هایی هم که همه دارن در موردش حرف می زنن باید بدونین که در خوده فرانسه همچین چیز بزرگی نیست که توی بقیه دنیا و ایضا ایران اینطوری بزرگ شده.
The Dreamers در مورد یک پسری بود که می آد با یه برادر و خواهر فرانسوی دوست می شه و میون Riotـهای دانشجوهای ساله '68 بوده. من واقعا ربطی توشون پیدا نمی کنم.
The Wolf of Wall Street
10/10
بهترین فیلم سال ! فیلمی فوق العاده که توی تک تک بخش ها عالی هست و کمتر ایرادی میتونم ازش بگیرم. از انرژی عجیبی که توی فیلم وجود داره و نشون میده که اسکورسیزی قرار نیست هیچ وقت پیر بشه ، تا بازی های محشر و درجه یک از اکثر بازیگرها.
دی کاپریو کارش واقعاً عالی بود توی این فیلم و یکی از بهترین بازی های عمرش رو انجام داده بود. بقیه بازیگرها هم عالی بودن. جونا هیل فوق العاده بود و راب راینر در نقش Max Belfort یا Mad Max (!) کارش حرف نداشت ! صحنه های کمدی فیلم به بهترین شکل ممکن اجرا شده بود و کلاً فضای خیلی جالبی رو ایجاد کرده بود.
اون تیکه که دی کاپریو با اوضاع آشفته خودش رو تا ماشین میکشونه عالی بود ! همین طور صحنه ای که جونا هیل داشت میمُرد !
کاش متیو مک کانهی نقش بیشتری توی فیلم داشت. البته شاید در اون صورت کاراکترش انقدر درخشان ظاهر نمیشد.
حضور Jordan Belfort واقعی در انتهای فیلم هم جالب بود !
Her
10/10
بهترین فیلم سال (2) ! فیلمی که تقریباً بدون هیچ شناخت خاصی رفتم سراغش و به شدت سورپرایز شدم. گذشته از بازی دلنشین و زیبای واکین فینیکس که جزو بازیگران محبوب من هست (و البته ایمی ادامز که خیلی از بازیش خوشم میاد) ، فضای فیلم خیلی متفاوت و خاص بود. فیلمی که به اون صورت قصد نداشت حالت علمی تخیلی داشته باشه ، ولی شاید بهتر از 99% فیلم ها تونسته بود یه آینده نه چندان دور رو نشون بده. رنگ بندی و حالت تصاویر فیلم هم خیلی زیبا و دوست داشتنی بود و حس خوبی بهم میداد. کاراکتر Samantha واقعاً جالب بود و یکی از متفاوت ترین کاراکترهای چند سال اخیر.
تا آخر فیلم نمیدونستم صدای Samantha کار اسکارلت جوهانسون هست ! کلاً به این بشر نمیخوره از این کارها بلد باشه ! برعکس اکثر بازی هاش که چیز خاص و درجه یکی نداره ، صداگذاریش توی این فیلم واقعاً سطح بالا و کم نقص بود. اگه دست من بود شاید به خاطر این صداگذاری نامزد کلی جایزه میکردمش !
وابستگی Theodore به Samantha هم خیلی زیبا تصویر شده بود. مخصوصاً جایی که یه دفعه Samantha غیبش زد و بازی فینیکس توی اون صحنه فوق العاده بود. کلاً ایده درجه یکی بود این روابط بین انسان و هوش مصنوعی. چیزی که کاملاً هم میتونه جنبه علمی داشته باشه و زیاد باهاش فاصله نداشته باشیم. صحنه ای که Samantha یه نفر رو واسطه قرار داد که با Theodore رابطه برقرار کنه هم خیلی جالب و البته کمی ترسناک بود.
بخش پایانی فیلم و اون اتفاقاتی که برای OS ها افتاد ، هم خوب بود هم نه. به نظرم یه کمی هول هولکی بود ، ولی در مجموع ایده جالبی بود اون قضیه.
Dallas Buyers Club
9.8/10
در درجه اول که فقط باید از متیو مک کانهی بابت این بازی کم نظیری که توی این فیلم انجام داده تشکر کرد ! شاهکار کرده بود این بشر ! گذشته از اینکه خودش رو خیلی خوب برای این نقش آماده کرده بود ، بازیش هم واقعاً بی نقص بود. اونجاهایی که عینک میزد و قیافه متفکر میگرفت هم عالی میشد ! همین طور جرد لتو که اون هم سنگ تموم گذاشته بود و یه نقش خیلی سخت و پیچیده رو به زیبایی برعهده گرفته بود. هر دو هم خیلی جالب وزن خودشون رو کم کرده بودن ، البته هنوز نفر اول کاهش وزن از نظر من کریستین بیل برای فیلم زیبای The Machinist هست !
فقط ای کاش به جای جینفر گارنر یکی دیگه اون نقش رو بازی میکرد. من از قدیم الایام از ایشون خوشم نمی اومده و به نظرم بازیش هم اصلاً در سطح بقیه بازیگرها نبود. شاید اگه یه بازیگر بهتری به جاش کار کرده بود ، سطح فیلم از این هم بالاتر میرفت.
در مجموع حال و هوای فیلم خیلی خوب بود و این هم جزو فیلم هایی بود که با کمترین شناخت قبلی دیدمش و تبدیل شد به یکی از بهترین فیلم های سال های اخیر من. فیلمی که به بهترین شکل نفهم بودن بعضی انسان ها (بهتره بگیم اکثر انسان ها) رو نشون میداد که چطوری در عرض یه مدت کوتاه طرز فکرشون در مورد یک فرد بیمار عوض میشه و رفتار متفاوتی نسبت به اون پیدا میکنن.
داشتم تفاوت های بین فیلم و ماجرای واقعی رو میخوندم ، چیزهای جالبی نوشته بودن. مثلاً کاراکتر جرد لتو کلهم توی واقعیت وجود نداشته ! همین طور دکتری که نقشش رو جنیفر گارنر ایفا میکرد توی واقعیت خبری ازش نبوده !
Nebraska
9.7/10
دوست داشتنی ! اولین کلمه ای که برای توصیف این فیلم به ذهنم میرسه. فیلمی که خیلی ساده و بی تکلف هست و ممکنه خیلی ها رو هم خسته کنه ، ولی به شدت ازش لذت بردم و عاشق حال و هوای اون شدم.
بازی ها عالی بود و بروس درن و زنش واقعاً درجه یک کار کرده بودن. بروس درن با اون ژست های جالب به بهترین شکل نقش همچین پیرمردی رو ایفا کرده بود و زنش هم خیلی زیبا موقعیت های کمیکی خلق میکرد. بقیه کاراکترها هم عالی بودن ، از جمله Saul Goodman که دیدن قیافه ـش به تنهایی هم آدم رو میخندونه !
طنز فیلم هم واقعاً فوق العاده بود و با کوچیک ترین جزییات ، موقعیت های محشری خلق میکرد.
مثلاً اون سکانسی که اعضای خونواده مثل بز به تلویزیون زل زدن ! صحنه ای که هیچ کار خاص و لوده بازی ای توش دیده نمیشه ، ولی داشتم از خنده منفجر میشدم ! اون دو تا برادر هم خدا بودن ! گیر دادنشون به طولانی شدن سفر این پدر و پسر معرکه بود !
یا اون بخشی که پسرها با کلی ذوق و شوق میرن توی انباری اون بنده خدا تا مثلاً وسیله باباشون رو بیارن بیرون و بعدش مشخص میشه که مزرعه برای یه زن و شوهر مظلوم بوده !
صحنه پایانی فیلم هم به شدت زیبا بود و بهتر از این نمیشد فیلم رو تموم کرد.
Gravity
9.2/10
به عنوان کسی که از بچگی عاشق فضا و نجوم بوده ، کمتر فیلمی میتونه انقدر برام لذت بخش باشه. فیلمی که هم از نظر بودجه و جلوه های ویژه و زرق و برق بی نقص هست ، هم به خاطر این مسائل نیومده نکات مهم رو در نظر نگیره و فقط یه فیلم بازاری خالص باشه. به شدت خوش ساخت و حرفه ای با کارگردانی و فیلمبرداری عالی.
از ساندرا بولاک زیاد خوشم نمیاد ، ولی بازیش توی Gravity خیلی خوب بود و مخصوصاً جاهایی که میخواست تحول این شخصیت رو نشون بده ، خیلی زیبا کار کرده بود.
بروبچ دانشمند چقدر حرص میخورن سر این فیلم ! رسماً کل ایستگاه های فضایی پودر شد !
صحنه ای که رایان حالت جنینی به خودش میگرفت ، خیلی زیبا بود. شاید یه کم زیادی شعاری باشه ، ولی خیلی خوب تغییر و تحول و دوباره به دنیا اومدن این شخصیت رو نشون داد. همین طور صحنه پایانی و فرود روی زمین بسیار زیبا بود.
بخشی که با قطب تماس میگرفت هم خیلی دوست داشتم. همون طور که قبلاً هم گفتم ، حتماً دوستان بعد از تماشای Gravity فیلم کوتاه و 5،6 دقیقه ای Aningaaq رو ببین. کار پسر الفونسو کوارون هست و در مورد اون یارو هست که رایان باهاش صحبت میکنه.
Captain Phillips
7.8/10
کمترین انتظار رو بین فیلم های نامزد اسکار ، از این فیلم داشتم. به نظرم یه فیلم خیلی کلیشه ای و معمولی می اومد. البته کلیشه ای که بود تقریباً ، ولی خیلی خوش ساخت بود. با اینکه پایان فیلم رو میدونستم ، ولی باز هم هیجان توی لحظه لحظه فیلم بیداد میکرد و بازی فوق العاده تام هنکس (جداً چطوری نامزد اسکار نشده ؟!!) هم ارزش فیلم رو بالاتر میبرد. بازی برکت عبدی هم خیلی خوب بود ، ولی به نظرم دیگه در حدی که انقدر تحویلش بگیرن و کلی نامزدی و جایزه بدست بیاره نبود. یعنی شاید خیلی های دیگه شایسته تر از این رفیق ـمون بودن.
نکته جالب در مورد تفاوت واقعیت و فیلم هم این بود که بعضی از خدمه کشتی توی مصاحبه ای که کردن ، گفتن که کاپیتان فیلیپس واقعی انقدر قهرمان بازی درنیاورده بوده و کاراکتر داخل فیلم خیلی با واقعیت متفاوته !
موضوعی که بعد از دیدن فیلم خیلی برام عجیب بود ، این بود که چرا خیلی راحت نمیان دو تا دونه سرباز توی هر کشتی بذارن ؟! والا پول و هزینه همچین کاری خیلی کمتر از اینه که دزدها به کشتی حمله کنن و بعدش یه لشکر برای رفع مشکلات عازم بشه. حالا سرباز هم اگه نشد ، بیان به 2،3 تا از خدمه هر کشتی آموزش استفاده از سلاح رو یاد بدن. خیلی راحت 4 تا دونه سومالیایی ریختن توی یه کشتی عظیم و نصف ارتش آمریکا برای نجات کاپیتان عازم شد ! این قضیه خیلی اعصابم رو خورد کرد و احمقانه بود (هست) به نظرم.
American Hustle
7.5/10
کلاً دلیل خفن بودن فیلم های جناب دیوید او. راسل رو نمیتونم درک کنم ! پارسال که یه فیلم کاملاً کلیشه ای داشت که واقعاً هیچی به جز بازی های عالی توش ندیدم. باز امسال وضعیت بهتر بود و حداقل حال و هوای جالب تری توی فیلمش وجود داشت. ولی باز هم نمیتونم این همه تعریف و تمجید از فیلم رو درک کنم. بازی ها عالی و کم نقص هستن. دو تا بازیگر مورد علاقه ـم یعنی کریستین بیل و ایمی ادامز هم توی فیلم هستن و فوق العاده بازی میکنن. ولی به جز بازی ها چیز خاص دیگه ای نظرم رو توی فیلم جلب نکرد.
12Years a Slave
7.3/10
با عرض شرمندگی از همه دوست داران و علاقمندان سینه چاک این فیلم ، به نظرم معمولی ترین فیلم بین نامزدهای اسکار بود. (البته به جز Philomena که ندیدمش) ماشاالله تعداد جوایزش هم انقدر زیاد هست که آدم میترسه از فیلم تعریف نکنه ، ولی هر کاری کردم نتونستم اون رو در این حدی که ستایشش میکنن بدونم. فیلم تأثیرگذاری هست ، ممکنه اشک یه عده رو دربیاره ، ظلم و ستم به سیاه پوست ها رو خیلی خوب نشون میده ، بازی های خیلی خوبی داره ، ولی در حد این همه تعریف و نامزدی و جایزه ؟! نمیدونم واقعاً ! در مجموع فکر میکنم فیلم های مربوط به برده داری محبوبیت عجیبی بین منتقدها دارن و بین دو تا فیلم هم سطح ، اونی که در مورد این قضایا باشه محبوب تر میشه.
جالب ترین کاراکتر فیلم مایکل فسبندر بود. جاهایی که برای سیاه پوست های بیچاره با انجیل سخنرانی میکرد خیلی قابل تأمل بود.
12Years a Slave
7.3/10
با عرض شرمندگی از همه دوست داران و علاقمندان سینه چاک این فیلم ، به نظرم معمولی ترین فیلم بین نامزدهای اسکار بود. (البته به جز Philomena که ندیدمش) ماشاالله تعداد جوایزش هم انقدر زیاد هست که آدم میترسه از فیلم تعریف نکنه ، ولی هر کاری کردم نتونستم اون رو در این حدی که ستایشش میکنن بدونم. فیلم تأثیرگذاری هست ، ممکنه اشک یه عده رو دربیاره ، ظلم و ستم به سیاه پوست ها رو خیلی خوب نشون میده ، بازی های خیلی خوبی داره ، ولی در حد این همه تعریف و نامزدی و جایزه ؟! نمیدونم واقعاً ! در مجموع فکر میکنم فیلم های مربوط به برده داری محبوبیت عجیبی بین منتقدها دارن و بین دو تا فیلم هم سطح ، اونی که در مورد این قضایا باشه محبوب تر میشه.
جالب ترین کاراکتر فیلم مایکل فسبندر بود. جاهایی که برای سیاه پوست های بیچاره با انجیل سخنرانی میکرد خیلی قابل تأمل بود.
صرفا یه فیلم خوش ساخت بود، یکی از بچه ها همینجا در موردش حرف قشنگی زده بود، گفته بود این فیلم خیلی خوبه ولی آدم حس میکنه فیلمای شبیه ـشو قبلا زیاد دیده
نمیدونم خود مک کوئین چقدر از پروژه از لحاظ دیدگاه فکری موافق و راضیه، تم کار اصلا شبیه کارای قبلی مک کوئین نبود حداقل از لحاظ نویسندگی که خودش کار نکرده بود این تفاوت خیلی تو چشم میومد، بیشتر به نظر میاد اهداف اولیه پروژه هم همون award پسند بودنش بوده باشه، فقط امیدوارم مک کوئین در آینده نخواد اون تم دوست داشتنی و سبک کارای hunger و shame رو به موفقیت 12 years بفروشه، امیدوارم
بهترین فیلمای امسال هم به نظرم اول nebraska بود، بعدش her و بعدش the wolf of wall street
nebraska خیلی ساده و بی ادعا بود، لوکیشن ها و پلات خیلی خفنی داشت، گیراییش خیلی خیلی بالا بود، واقعا لذت بردم
her رو هم screenـشو دیدم، حتما باید یکی دوبار دیگه نسخه بلوری رو ببینم، خیلی از لحاظ بصری عالی بود
2 سالی میشد این فیلم رو داشتم و ندیدم، فقط اینو بگم که خیلی اخمق بودم که تا حالا ندیده بودمش !! به شدت عالی بود... اصن همین ایده که فیلم از آخر به اول میاد خیلی قشنگ بود!
نولان واقعا عالیه.
نمیدونم چرا با Captain phillips اینقدر حال کردم یک فاز عجیبی داشت فیلمش اما نمیتونم بگم بهترین فیلم سال کدومه
ولی به ترتیب حال کردن:
Perisonrs - کپتن فیلیپس - 12 سال بردگی - گرویتی - Dallas bayers club!
با نبرسکا زیاد حال نکردم البته فیلم قشنگی بود ولی جز بهترینا نمیدونمش! (نظر شخصی ) American Hustel ـم تا نصفش دیدم خوابم گرفت کلا بیخیالش شدم - The Wolf of wall street ـم میصبرم کیفیت خوبش بیاد حیفه
Nebraska چیز خاصی برای گفتن ندارم چون واقعا خود فیلم بهتر از هر چیزه دیگه ای خودش رو شرح میده. فیلمی ساده و در عین حال به شدت لذت بخش و گیرا. یکی یه جمله جالب در مورد فیلم گفته بود که فیلم اوایلش سیاه و سفیده ولی در ادامه و به خاطر شخصیت ها و لوکیشن هاش این حالت رو از دست میده و حالت رنگی به خودش میگیره. 9.0
یک بار فقط رفتن تظاهرات، اصلا هدفشون تظاهرات نبود تو Blue is the Warmest Color، باور کن اشتباهی گرفتی The Dreamers حول این چیزا می چرخه و اینا، اما باز هم می گم Blue is the Warmest Color کلن هدفش یه چیزه دیگه است.