فیلمهایی که از شنبه، 19 تیر تا جمعه 25 تیر تماشا کردم:
Black Widow 2021
4/10
به عنوان یک اکشن ابرقهرمانی، فیلم صحنههای اکشن کم داره و شعارهای فمینیسیتی زیاد!
فیلم در تمام جهات خراب کرده.
به عنوان یک فیلم اکشن، صحنههای اکشن کمی داره و همونایی هم که داره ضعیف هستند. تنها یک سکانس اکشن در بوداپست در اول فیلم کمی قابل تحمله.
در داستانگویی و شخصتپردازی فیلم یک فاجعه است. ناتاشا که قراره شخصیت اول قصه باشه، اصلا تاثیرگذار نیست اونجوری که باید باشه. فیلم زور میزنه درام درسته کنه و احساسات درست کنه بین شخصیتها؛ اما اصلا نمیتونه. و مثلا مفهوم خانواده رو جا بندازه. این خانواده حتی از اون خانوادهای که تو فیلمای سریع و خشن میبینم، آبکیتر و بیمعناتره. کل فیلم با شوخیهای آبکی و بیمزه که مثل بختک رو کل فیلمای مارول افتادن، پر شده.
دنیای بیوه سیاه در کتابهای مصورش، دنیای جدی و تاریک و خشنیه و کتابهای مصورش با درجه سنی R منتشر میشوند. اما مارول اینجا تصمیم گرفت یک فیلم مارولی کلیشهای بسیار ضعیف رو کنه و داخلش رو پر از دیالوگای گلدرشت فمینیستی کنه.
متاسفانه حتی اسکارلت جوهانسون هم تو فیلم ناامیدکننده است و فلورانس پو یکم فیلم رو قابل تحمل میکنه. اما از طرفی شاهد یک فاجعه در انتخاب بازیگر هستیم که رپچل وایز برای نقش مثلا مادر ناتاشا و یلنا انتخاب شده که رومنس آبکی و تهوعآوری با دیالوگای لوس با دیوید هاربر رد و بدل میکنند، باعث میشه آرزو کنید فیلم فقط تموم شه!
متاسفانه بیوه سیاه پایان بدی برای حضور اسکارت جوهانسون در دنیای سینمایی ماروله؛ بازیگری که هنگام شروع کارش در این سری، باعث جلب توجهها و کسب طرفداران زیادی برای سری فیلمهای مارول شد.
Rambo: First Blood 1987
7/10
یک اکشن قدیمی خوب و تراز.
فیلم خیلی طولانی نیست و مثل فیلمای اکشن امروزی هم از در و دیوار ماشین و آدم نمیریزه برای سلاخی.
پایان فیلم هم خیلی تاثیرگذاره و اون زمان نگاههای زیادی رو متوجه سربازان از جنگ برگشته مبتلا به PTSD کرد.
استالونه هم بازی خوبی از خودش به نمایش میگذاره.
گرچه در فیلمهای بعدی دیگه از چنین بازیای خبری نیست و فیلمهای بعدی همگی افت میکنند.
Predator 1987
7.5/10
اکشن عالی!
یکی از بهترین و به یادموندنیترین اکشنهای تاریخ سینما. همه چیز در بهترین حالتش هست.
داستان سرراستی و خلاصهای داره. اکشن رو به بهترین شکل به نمایش میگذاره و تموم میشه.
از لحاظ زمانی غارتگر یک فیلم کلاسیک محسوب نمیشه، اما در ژانر اکشن به یک اثر کلاسیک و فراموشنشدنی تاریخ سینما تبدیل شده؛ مثل رمبو.
Our Friend 2019
6.5/10
دیدن این فیلم رو توصیه نمیکنم.
یک درام معمولی خوب که بازیهای خوبی هم از کیسی افلک، جیسون سیگل و داکوتا جانسون شاهد هستیم؛ مخصوصا جیسن سیگل.
گرچه قصه فیلم یه جاهایی ضعف داره و عمیق نمیشه، جایی که باید بشه.
اما به این علت توصیه نمیکنم که داستان خیلی تلخی داره. داستان یک زوج جوان به همراه رفیقشون که یکی از اونها به سرطان مبتلا میشه و...
فیلم داستان کنار اومدن با این بیمار هست؛ خبر دادن به بچهها و...
فیلم با پرشهای زمانی جلو و عقب میشه بین سالهای بیماری و سالهای قدیم که دوستی تازه داره شکل میگیره. با اینکه تعادل مناسبی بین بخش های غمناک و شیرین فیلم برقراره، اما فضای فیلم بیشتر غمانگیزه.
تو این حال و هوایی که ما الان تو کشورمون داریم، واقعا دیدن چنین فیلمی رو توصیه نمیکنم.
اشک خودم رو هم درآورد.
MirrorMask 2006
7/10
یک فیلم درخشان برای من در کودکی و یک فیلم کودکانه عادی در بزرگسالی. فیلم داستان دختر بچهای نوجوون به اسم هلناست که با پدر و مادرش مشکل داره و مثل همه نوجوونا با خودش هم در نزاع و درگیریه! هلنا شبی به خواب میره و قدم به دنیای جادویی رویا میذاره. در این دنیای خیالی دو تا ملکه سیاه و سفید حکومت میکنند. حال ملکه سفید بده و ملکه سیاه داره سیاهی رو به کل دنیا تسری میده. هلنا باید یک ماسک آینهای رو پیدا کنه تا بتونه این سرزمین رو نجات بده و به خونه خودش برگرده...
قصه فیلم خیلی شبیه آلیس در سرزمین عجیاب هست اما فیلم خیلی سورئالتر و تاریکتر و عجیبتره و فضای وهمآلودتری داره.
حتی میتونم بگم آلیس در سرزمین عجایبی که تیم برتون سال 2011 ساخت، در بعضی از طراحیها از این فیلم تاثیر گرفته.
Numb 2008
6.5/10
فیلم داستان یک فیلمنامهنویس افسرده است که دچار یک عارضه روانی به اسم اختلال زوال شخصیت میشه و کارش به مصرف قرص و مراجعههای چندباره به روانشناس و روانپزشک و... میکشه.
فیلم در عنوان کمدی درام هست. اما بار کمدی فیلم کمه و درام تلخ فیلم بیشتر اون رو تشکیل میده.
داستان وشخصیتپردازیها خیلی معمولی هستند.
نکته جالب اینه که متیو پری در حوالی سالهایی که این فیلم ساخته میشد 2008-2009 خودش با مشکلات روحی زیاد و افسردگی و اعتیاد به الکل دست و بنجه نرم میکرد.
Birds of America 2010
3/10
پرونده فیلموگرافی متیو پری پس از سه هفته با تماشای پنج فیلم ازش بسته میشه. پرندگان آمریکا فیلمی برای ندیدنه. فیلم مطلقا هیچی برای ارائه نداره. نه درام و شخصتپردازی درست حسابی داره و نه کمدی قابل توجه.
تنها نکته به یادمودنی فیلم اینه که متیو پری آخر فیلم تو چمن حیاط همسایهشون مدفوع میکنه به نشانه اعتراض به اینکه سگ همسایه میاد تو چمن حیاط اونا مدفوع میکنه! همین.