=====================
خب میخوام کلا نظرم رو در مورد سوییچ 2 و همه چیزهایی که نشون دادن بدم
اول از همه بیشترین موردی که باهاش مشکل دارم همون قیمت ماریو کارت ورلد و سیستم بیخودی پیچیده و گرون ارتقای بازی ها به نسخه نینتندو سوییچ 2 ئه
از اون بگذریم نقاط قوت خیلی زیاد داره این کنسول
=====================
فرم فکتور قدیمی ولی خیلی بهتر
یکی چند صفحه پیش می گفت "این رو باید همون سوییچ پرو می دادن بیرون"
د آخه لامصب ها. 5 ساله همه میگن از نسل بعد سوییچ همین رو میخوان. چرا این جوری میرید رو مخ آدم
به عنوان کسی که سال هاست با این کنسول گیم می زنم تغییراتی که این جا رخ داده تو سخت افزار واقعا محشره
- اندازه صفحه بزرگتر واقعا خوبه. به نظر نمیاد کنسول بیش از حد بزرگ شده باشه و هنوز داره به زور رو مرز باریک کنسول دستی و یه کامپیوتر همراه راه میره
- پایه های دستگاه تو حالت Tabletop واقعا این دفعه ساختار خیلی مهندسی شده تری دارن و خیلی کاربردی تری دارن. البته این مشکل تو همون ریویژن OLED رفع شد ولی این جا حتی یه قدم جلوتر رفتن و باز بهترش کردن
- اندازه جویکان ها هم بهتر شده. من وقتی اولین عکس های جویکان رو دیدم ترسم این بود که جوی استیک ها همون اندازه قبلی باشند. که تایید کردن خود جوی استیک ها هم بزرگتر شدن که عالیه
- اضافه کردن پورت USB C به بالای دستگاه یکی از بزرگترین ضعف های طراحی سوییچ 1 رو حل می کنه و باعث میشه خیلی بیشتر ملت تو حالت Tabletop بازی کنند.
- داک هم دو تا تغییر مثبت کرده. اولیش اینه که مثل مدل OLED شامل پورت LAN میشه و ثانیا این که خود داک این دفعه یه سیستم خنک کننده مجزا داره که خیلی کمک می کنه. مخصوصا الان که مصرف برق دستگاه خیلی بیشتر از سوییچ 1 ـه
=====================
قوی ترین هندهلد مقرون به صرفه بازار
من باید بازم در مورد اهمیت بازی های تردپارتی معرفی شده بنویسم جلوتر
ولی همین که یه کنسول دستی رو داک از 4K/60 پشتیبانی می کنه. VRR و HDR ساپورت می کنه و... نشون میده برای بار اول نینتندو حتی اگه به خاطر فرم فکتور هندهلد و قیمت کنسول، از لحاظ قدرتی عقبه، از لحاظ تکنولوژی واقعا در سطح استانداردهای بازار ظاهر شده.
خود بازی های فرست پارتی بزرگ و جدید نینتندو بیشتر به جای این که از این قدرت برای گرافیک پرجزئیات تر استفاده کنند خیلی بیشتر رفتند سمت گسترده کردن ابعاد بازی ها و سیستم های گیم پلی ـی که واقعا رو سوییچ 1 نمی شد پیاده کرد. آشوب و ریتم شلوغ دانکی کونگ و مپ های به هم پیوسته ماریو کارت کاملا جهش نسل بعدی برای بازی های نینتند محسوب میشن، حتی اگه تو نگاه اول خیلی اثری از مثلا سایه های خفن تر و نورپردازی واقع گرایانه تر نباشه تو این بازی ها. البته به نظرم به نوبتش بازی هایی که فریم ریت و وضوح صفحه رو قربانی می کنند تا به این جزئیات هم برسن، سر و کله شون رو کنسول پیدا میشه.
ولی فعلا نینتندو تو جایگاه خاصیه که کنسول رو میتونه به جای بازی ای که تمرکزش روی گرافیک فک برانداز نسل بعدی باشه، با بازی ای شروع کنه که ابعاد و ایده هاش نسل بعدی باشن.
کنسول به نظر میاد از جفت DLSS و Ray Tracing پشتیبانی می کنه ولی خیلی جزئیات این که چطور و در چه سطح از این تکنولوژی ها تو بازی ها استفاده میشه مبهمه
بحث صفحه نمایش LCD هم بود که اون جور که از پیش نمایش ها برمیاد واقعا LCD خوبی رو انتخاب کردن و اصلا مورد خاصی نیست. 1080/120fps بودن صفحه نمایش تو حالت دستی هم فوق العاده است. احتمالا هیچ بازی AAA ـی نتونه از این قابلیت استفاده کنه ولی برای بازی های کوچیکتر معجزه می کنه این قضیه.
=====================
بالاخره سرویس های خوب!
مهم ترین بخش کل این پرزنتیشن این بخش بود به نظرم
تو چند تا بخش یه سری بهبودهای کامل داشتیم که خیلی مهم اند
اول این که Eshop کاملا بهینه تر شده و اون Lag fest سوییچ نیست دیگه
دوم سرویس گیم چت ـه. چیزی که نینتندو سال ها سرشو کرده بود تو برف که بهش احتیاج نداره. حالا خداروشکر به صورت کامل دوباره همچین قابلیتی تو کنسول هست
سوم این سرویس Game Share ـه که به نظرم یه تنه باعث میشه بازی های چند نفره حتی بیشتر از قبل رو سوییچ 2 مورد استقبال قرار بگیرن
اساسا این قابلیت به شما اجازه میده که بازی های چند نفره ای که ناشر اجازه شو بهتون میده رو بردارید و موقع Game Chat یا وقتی کنسول هاتون کنار هم ـه تا یه زمان محدودی به 3 نفر دیگه به اشتراک بذارید و 4 نفره اون بازی رو انجام بدید. مشابه این قضیه رو DS هم بود. حالا دوباره این قابلیت بهتر از قبل برگشته. نمیتونم بگم این چقدر کمک می کنه تا به یه سری رفقا یه سری بازی ها رو راحتتر انجام بدیم
چهارم اضافه شدن گیم کیوب به NSO ـه. با اضافه شدن این مورد دیگه به نظرم خیلی نظر نامحبوبی نیست وقتی میگم واقعا دارن سرویس خوش قیمتی میدن. درسته گیم پس و PS+ نیست و بازی های روز رو ارائه نمیده ولی این لایبرری بازی های کلاسیک اش واقعا شگفت انگیزند. قیمت واقعا خوبی هم داره. گویا N64 هم آپدیت میگیره رو سوییچ 2 و فیلتر CRT دریافت می کنه
==================
جویکان 2
مغناطیسی شدن جویکان ها، اضافه شدن موس بهش که هر چند گیمیکی ولی خیلی جالب و باحاله، افزایش دقت سنسورهای حرکتی و 9 Axis شدنش، رامبل خیلی بهتر و دقیق تر، بزرگتر شدن دکمه SL و SR و... همه واقعا نوید یه تجربه بهتر از جویکان ها رو میدن
ولی بهتر از همه چیز خود همون بزرگتر شدن سایز جویکان ـه.
==================
اورآل نمایش خود کنسول واقعا راضی کننده است و کسایی هم که ایونت رفتن میگن با این که هیچ چیزی به صورت انقلابی تغییری نکرده، به صورت همزمان هیچ چیز خاصی هم برای شکایت وجود نداره و واقعا دیزاین سوییچ 1 رو تو این سوییچ 2 به تکامل رسوندن.
البته دو تا مشکل داره کنسول کماکان
اولی اینه که UI و منوی خود کنسول کماکان بی روح ترین چیز ممکن رو زمینه. البته کامل UI رو نمایش ندادن ولی چیزی که لیک شده خیلی نوید تغییر نمیده و این خیلی اعصاب خورد کنه.
دومی باتری کنسول ـه. به نظر میاد سوییچ 2 با این که باتری به شدت بزرگتری داره، مصرف برق خیلی بیشتری هم داره و سر همین باتری کنسول 2 تا 6.5 ساعته که نیم ساعت از سوییچ 1 لانچ کمتره. این به نظرم جاییه که نینتندو واقعا زده زیرش گفته "سگ توش" و پیش رفته جلو و احتمالا بیشترین چیزیه که تو ریویژن های بعدی برطرف شن. قطعا چند سال بعد ما ورژن های لایت و OLED این کنسول رو میگیریم که بیشترین ارتقاهاش مسلما تو زمینه باتری و حافظه و صفحه نمایش ـه.
Google