Movie Center

[barneysawyer]

همونطور که اسکورسیزی اومد نظرش رو گفت و انتقادش رو کرد بقیه هم این حق رو دارن که نظرشون رو بگن
دلیل نمیشه که چون حالا اسکورسیزی همه فیلم هاش شاهکار هستن و خفن هستن هر حرفی که میزنه فکت مطلق باشه و کسی نباید مخالفش رو بگه یا نظرش رو بگه
دیکتاتوری که نیست. هالیوود هم از وقتی که بوده، هم فیلم هنری زیاد داشته هم فیلم بلاک باستر

شما باز بحث رو متوجه نشدید عزیز . فکر نمی کنم بحث ما اصلا این باشه که چرا گفته .بحث اینه چی گفته . هالند با این سن و تجربه در حدی نیس که بتونه بگه فلان کارگردان که 2 برابر سن این فقط تجربه ی فیلم سازی داره بلد نیست فیلم بسازه . چون ایشون فقط جلوی یک پرده سبز وایساده و نقش بازی کرده . علمی تو فیلم سازی نداشته . بحث هم همینه که گنده تر از دهنش حرف زده .وگرنه این که درسته که هرکس نظر خودش رو داره و حق داره اون ابراز کنه . درباره بخش آخرش هم فکر نمی کنم جایی از صحبت ام درباره این که بلاک باستر نباید باشه صحبت کرده بودم و نظرم درباره سخنان گهربار این تام هالند به معنی این نیست که کاملا دید اسکورسیزی رو قبول دارم . تا حدی باهاش موافقم چراکه سینمای کامیک بوکی با همه جذابیت هاش داره بیش از گسترش پیدا می کنه و تاثیر منفی روی تمام سینما می گذاره . شما الان ببینید مارول از اولین فیلم اش یک کمدی خفیفی در جدی ترین سکانس هاش داشت که امروزه شما تو 90 درصد فیلم های هالیوودی می بینید . حتی به کاری مثل پردیتور هم سرایت کرد . یا تلاش زوری برای ساخت یونیویرس و کش دادن بیخوده فیلم ها . یا کراس آور های الکی و غیر منطقی . اما به صورت کلی من مشکلی با ساخته شدن این فیلم ها ندارم و کاملا هم در سطح خودشون براشون ارزش قائلم .

 

[Silent Storm]

اقا این بتمن خیلی خوب بود تریلرش...

 

[HACKBOTER]

ببینید من یه آدم بدبینم. پس اگه نظرم باب میل خیلی‌ها نبود بدونن حرفام از کجا آب می‌خوره!
.
من گمان می‌کنم در بدترین زمان ممکن دارم زندگی می‌کنم. هیچ چیزی از هنر نمونده. همه‌ش شده دنیای مجازی و شبکه‌هاش.
با یکی از دوستام که صحبت میکردم،
گفت: آقا شما خیلی بدبینی! دنیا همین‌جوری بوده از اول!
میگم آقا کجا این جوری بوده؟!
سطح هنر هیج وقت به این اندازه تنزل پیدا نکرده!
ببینید از دالی و پیکاسو توی نقاشی رسیدیم به کجا!
از موسیقی مخ ترکون و باحال راک و کارای راک استارا رسیدیم به چی!
از سینمای نابِ محمدی این و اون رسیدیم به کجا!
چطور در بد زمانه‌ای نیستیم؟!، والا هستیم!
مطلع هستم که یه زمانی همین سینمای هالیوود هزار و یک جنگولک بازی در میاورد تا به فلان آرتیست کار داده نشه اما باور کنید نه به اندازه‌ی زمانه جاری. متاسفانه سینمای این روزا؛ یا بهتره بگم هنر این روزا شده برای بچه دامبولا!
فقط یک دقیقه، یک دقیقه از کارای جاستین بیبر و بیلی آیلیش (اگه درست نوشته باشم) رو مقایسه کنید با nick cave !
به مقدسات عالم قسم زمین تا آسمونه فرقشونه!
اونا گرمی می‌گیرن، اون وقت این آقا هیچ...
اکثریت دیگه حال و حوصله‌ی فکر کردن رو ندارن؛ به همین دلیله هنر به این حد از افول رسیده!
اصلا دنیای امروز یعنی دنیای راحت طلبی!
کسی دوست نداره فکر بکنه. همه چی رو راحت می‌خوان. احتمالا شما هم دوستانی داشتید که یه زمانی خیلی ادمای معقولی بودن و الان رد دادن! من هر روز دارم باهاشون سر و کله میزنم که فازتون چیه؟ چرا اینجوری شدید؟ چطور ممکنه از شجریان گوش دادن و شناختن تمام دستگاه‌ها حالا رسیدید به رپ گوش دادن؟(البته که خودمم رپ گوش میدم)
میگن: حاجی حقیقتا دیگه حوصله‌ی فکر کردن نداریم. همینقدر که می‌دونیم برای دنیا و آخرتمون بسه! میخوایم راحت باشیم. شما هم بهتره زیاد ندونی!
من این حرفا رو که از دوستام میشنوم، متوجه میشم که کل جماعت این جوری شدن؛ کل دنیا اینجوری شده!
دیگه واسه همین هم هست وقتی می‌بینم فلان فیلم و فلان بازیگر دوزاریش توی فصل جوایز و یا در کسب نمره‌ی منتقدین سربالا هستند دیگه پشمام نمی‌ریزه!
من نا امیدم نسبت به ادبیات و هنر. گمان می‌کنم تا وقتی زنده‌ام دیگه نتونم عصر طلایی هیچ کدومشون رو ببینم و متاسفم برای همه چیز...

این مشکل شما نیست دوست عزیز. چه بخواهیم چه نخواهیم عوض شدن نسل و اتفاقهایی که در نسل جدید به وجود میاد ممکنه به مزاق خیلی از ماه ها خوش نیاد که مثلا دوران طلایی سینما را دهه های 80 و 90 میدونیم در صورتی که نسل حاضر برگ برنده در دستان امسال تام هالند هست. دیگه حتی ساختن فیلمهای اسکورسیزی تو این برهه زمانی ریسک بزرگی در سینما به وجود میاد چون مردم حوصله سبک ساخت فیلمهای اسکورسیزی را ندارن.همانجور که از شجریان رسیدیم به پذیرش ساسی مانکن و حتی در صنعت گیم و دوران طلایی کنسول ps2 و اون همه بازی که دیگه تکرار نمیشه راجب صنعت سینما هم همینه. دیر یا زود باید به این باور برسید که دنیای کمیک و غول بزرگی به نام مارول سینما را تصاحب کرده و هر روز داره بیشتر دنیا رو داره طرفدار خودش میکنه

 

[Silent fans]

به یاد آورید مارول ۲۰ تا فیلم ساخت تا با اند گیم گند بزند به همه ی آنها.،سکانس وداع تونی استارک (همان صحنه کذایی به شدت ساختگی)که تقریباً همه چیزش قابل پیش بینی و کلیشه ای است.،بگذارید در کنار سکانس متقاعد کننده و تأثیر گذار مرگ ترمیناتور در فیلم ترمیناتور ۲.با اینکه می دانید ترمیناتور فاقد سرشت انسانی و یک ماشین است.اما شاهد یک از زیباترین وداع های تاریخ سینما هستیم. تأثیری عمیق در حضوری کوتاه در فیلمی دو ساعته که مارول با ۲۰ تا فیلم نتوانست انجام دهد.یا سکانس مرگ برومیر در فیلم یاران حلقه.، تصور اینکه چگونه چنین صحنه‌ای ساخته شده است بسیار دشوار است.و تصور تکرار دوباره آن بسیار دشوار تر.تاثیر این سکانس تا فیلم سوم ادامه دارد.
سینمای مارول یک سینمای به اصطلاح سرکاری است که رو دست زدن ناشیانه را خوب بلد است.سینمایی با بریز و بپاش آنچنانی که حتی به عمر حداکثر یک ساله هم رضایت دارد.

 

[SAGAD]

اقا این بتمن خیلی خوب بود تریلرش...

من پشیمون شدم دیدم چرا اینجوری میکنن کل فیلمو نشون دادن اقا نبینید.

 

[simplexcomic96]

یه چیزی تو جامعه امروز مد شده اینه که یه سندرومی هست اسمشو نمیدونم چیه ولی سندرومش اینه که تو باید چیزی که ترنده تو جامعه رو قبول کنی و مثلش رفتار کنی
مثلا دخترا خیلیاشون فوتبالی نیستند ولی ازشون بپرسی یه تیم فوتبال دارن اکثرا هم به خاطر تیم محبوب خانواده یا بازیکنی که روش کراش دارن مثه رونالدو تو رئال
یا نوجونای که همین طوری تیم فوتبال یا فیلم یا حتی لایف استایل انتخاب میکنند
در مورد فیلم اگه یه فیلم بلاک باستر باشه 2-3 ساعت پر از زد و خرد باشه و تخریبای سنگین باشه و چند کاراکتر نوجون توش باشه که کرش اینو اون باشه میشه بهترین فیلم مثله suicide squad 1
اگه نبینی یا ازش تعریف نکنی از دید جامعه تو یه منگول عقب افتادی
حتما باید گوشی جدید ایفون اومد بری بخری
ps5/sbox بخری اگه اشتراک نتفلیکس نداشته باشی آدم بروزی نیستی درست مثالش منو یاد پیج اینستاگرام thteen (یه همچین چیزی میندازه )یه مشت آدم فیک که فقط کارشون اینه که بگن ما مهمونی میری ما شنگولیم ما طبیعت گریم ما لاکچریم ما عکس میگیریم باید معلوم باشه ایفون 13 داریم
این دسته از آدما بعد اسکار تازه میفتن دنبال دانلود فیلمهای برنده اسکار (ببخشید منظورم تماشا از نتفلیکس بود چون اونا مثله ما نیستند دانلود کنند)
و اگه فیلمای برنده اسکار رو نبینند انگار از قافله عقب موندن
اگه امثال اسکورسیزی بخوان فیلم های بر اساس ابر قهرمانانه درست کنند قطعا شاید فروش آنچنانی نکنند چون بر اساس هنر داستان و دیالوگ ها و روانشناختی شخصیت اصلی کل زوایای زندگی ابرقهرمان رو مورد بررسی قرار میدن و کمتر به جلوهای ویژه و اکشن اضافی توجه میکنند
به عبارتی تماشاگر عام امروزی بیشتر دنبال یه نمایشه پرزرق و برق بی محتوا میگرده
یه عده ابر قهرمان از مقصد A به سمت مقصد B حرکت میکنند و یه ضد قهرمانو میکشن و جهانو نجات میدن
نمونش یه چندتا جون دی وی دی دزد بودن تو لس آنجلس مسابقات غیر قانونی برگزار میکردن بعد 4-5 نسخه وارد فاز نجات دنیا شدن
خیلی سینمای مدرن چرت شده به شخصه اگه اشتباه نکنم فیلمای 2021 فقط coda رو دیدم شاید dune هم ببینم ولی باقی فیلمای ابر قهرمانی و.... سمتش نمیرم
و برام سواله چرا باید امثال تام هالند و راک اینقدر فیلم بازی کنند و دستمزد بگیرند
راک شخصیت دوست داشتنیه ولی این همه پول و دستمزد انصافا حقش نیست
هیچ هنر خاصی جز رزمی تو فیلماش نداره که اونا هم اکثرا کامپیوتری و دمو دستگاه بهشون وصله یه تیشرت جذب میپوشه با همون استایل سایر فیلماش ظاهر میشه به طوری که اگه وسط فیلم تلویزیونو روشن کنی نمیدونی داره تو کدوم فیلم بازی میکنه (یه پرودی بود در مورد f&f یه فیلم خیلی ضعیف) خیلی خوب دواین جانسون رو مسخره کرده بود که کاراکترش تو فیلم اینه که دیر به صحنه جرم میرسه یه لباس تنگ میپوشه روغن بچه و روغن نارگیل به بازوهاش میزنه که براق شه بعد یه چشو ابرو میاد بعدش با وین دیزل بزن بزن میکنن آخرش هم با هم خوب میشن و درنهایت میلیون ها میلیون به جیب میزنند
تو دنیای امروز مهم نیست چقدر استعداد داری و سخت تلاش میکنی مهم اینه که شانس باهات یار باشه

از قديم امثال راك بودن كه به نظر من چيز بدي نيست ،
مثل راكي كه يه dialog نميتونه اجرا كنه
يا فرانكي و ارنولد و چاك نوريس و بروسلي غودا .....غودا..

 

[Sir Daniel]

ببینید من یه آدم بدبینم. پس اگه نظرم باب میل خیلی‌ها نبود بدونن حرفام از کجا آب می‌خوره!
.
من گمان می‌کنم در بدترین زمان ممکن دارم زندگی می‌کنم. هیچ چیزی از هنر نمونده. همه‌ش شده دنیای مجازی و شبکه‌هاش.
با یکی از دوستام که صحبت میکردم،
گفت: آقا شما خیلی بدبینی! دنیا همین‌جوری بوده از اول!
میگم آقا کجا این جوری بوده؟!
سطح هنر هیج وقت به این اندازه تنزل پیدا نکرده!
ببینید از دالی و پیکاسو توی نقاشی رسیدیم به کجا!
از موسیقی مخ ترکون و باحال راک و کارای راک استارا رسیدیم به چی!
از سینمای نابِ محمدی این و اون رسیدیم به کجا!
چطور در بد زمانه‌ای نیستیم؟!، والا هستیم!
مطلع هستم که یه زمانی همین سینمای هالیوود هزار و یک جنگولک بازی در میاورد تا به فلان آرتیست کار داده نشه اما باور کنید نه به اندازه‌ی زمانه جاری. متاسفانه سینمای این روزا؛ یا بهتره بگم هنر این روزا شده برای بچه دامبولا!
فقط یک دقیقه، یک دقیقه از کارای جاستین بیبر و بیلی آیلیش (اگه درست نوشته باشم) رو مقایسه کنید با nick cave !
به مقدسات عالم قسم زمین تا آسمونه فرقشونه!
اونا گرمی می‌گیرن، اون وقت این آقا هیچ...
اکثریت دیگه حال و حوصله‌ی فکر کردن رو ندارن؛ به همین دلیله هنر به این حد از افول رسیده!
اصلا دنیای امروز یعنی دنیای راحت طلبی!
کسی دوست نداره فکر بکنه. همه چی رو راحت می‌خوان. احتمالا شما هم دوستانی داشتید که یه زمانی خیلی ادمای معقولی بودن و الان رد دادن! من هر روز دارم باهاشون سر و کله میزنم که فازتون چیه؟ چرا اینجوری شدید؟ چطور ممکنه از شجریان گوش دادن و شناختن تمام دستگاه‌ها حالا رسیدید به رپ گوش دادن؟(البته که خودمم رپ گوش میدم)
میگن: حاجی حقیقتا دیگه حوصله‌ی فکر کردن نداریم. همینقدر که می‌دونیم برای دنیا و آخرتمون بسه! میخوایم راحت باشیم. شما هم بهتره زیاد ندونی!
من این حرفا رو که از دوستام میشنوم، متوجه میشم که کل جماعت این جوری شدن؛ کل دنیا اینجوری شده!
دیگه واسه همین هم هست وقتی می‌بینم فلان فیلم و فلان بازیگر دوزاریش توی فصل جوایز و یا در کسب نمره‌ی منتقدین سربالا هستند دیگه پشمام نمی‌ریزه!
من نا امیدم نسبت به ادبیات و هنر. گمان می‌کنم تا وقتی زنده‌ام دیگه نتونم عصر طلایی هیچ کدومشون رو ببینم و متاسفم برای همه چیز...

راجع به اینکه هنر تنزل پیدا کرده یا نه نظری نمیدم اما به نظر من حال حاضر شرایط انقدر برای ظهور استعدادها و ایده ها توی هر هنری فراهم و مساعده که توی هیچ دوره ای از تاریخ نبوده!! و اتفاقا ازین نظر در عصر خیلی خوبی زندگی میکنیم!!
الان من سوالم اینه که یکی مثل دیوید لینچ دقیقا الان مشکلش چیه که فیلم نمیسازه؟!! فرانسیس کوپولا اون زمان سر ساخت پدرخوانده به خاطر مسائل و محدودیت های اون زمان چقدر سختی کشید، مطمئن باش اگه الان بخواد همون فیلمو بسازه یک ده هزارم اون مشکلاتو نداره. چرا دیگه نمیسازه؟ همون دیوید لینچ زمان ساخت دو فصل اول سریال توئین پیکس توی دهه 90 شاکی بود که مدیران شبکه بهش اجازه نمیدادن ایده هاشو پیاده سازی کنه و توی روند اتفاقات سریال دخالت میکردن، سال 2016 شوتایم به لینچ آزادی داد فصل سوم سریالو هر جور که عشقش کشید بسازه! الان فیلمسازی (گیم سازی، آهنگ سازی و هر هنر دیگه ای که فکرشو بکنی) هزاران برابر راحت تر و مین استریم تر از مثلا دهه 50 60 میلادی شده، پس شاید مشکل اینه که پیدا کردن ایده جدید دیگه خیلی سخت شده، شما عملا هر چی بخوای بسازی انقدر قبلا مشابهش ساخته شده که ناچارا میوفتی توی چرخه تکرار و کپی و سخت بتونی بیننده های قدیمی تر سینما را به وجد بیاری
موضوع دیگه اینکه سینما اصلی ترین و مهم ترین رسالتش سرگرمیه! دقیقا به همین منظور هم شکل گرفت! هر چیزی بیشتری از سرگرمی محض به بیننده بده یه Bonus محسوب میشه! ازین نظر سینمای امروز خیلی خوب داره رسالتش رو انجام میده چون با توجه به فروش گیشه فیلما، خیلی خوب دارن بیننده ها رو سرگرم میکنن! قاعدتا اگه فیلما سرگرم کننده نباشن کسی نمیره سینما تماشاشون کنه. ذائقه مخاطب عام سینمای دهه 30، فیلم بر باد رفته بود! توی دهه 40 50 شد انیمیشن های دیزنی و فیلمای هیچکاک، دهه 70 شد آرواره ها و راکی و استاروارز، دهه اول قرن 21 شد ارباب حلقه ها و هری پاتر و دزدان دریایی کارائیب و یک دهه اخیرم شده ابرقهرمان ها. واقعا الان اگه یه فیلمی شبیه بر باد رفته و فیلمای هیچکاک ساخته بشه امکان داره پر فروش ترین فیلم سال بشه؟!! بیننده امروز (مخصوص نسل جوان و نوجوان) توی عصری زندگی میکنه که خیـــلی با 50 60 سال پیش متفاوته و در نتیجه ذائقه ـش هم خیــلی تغییر کرده.
من خودم دیگه سینما رو خیلی دنبال نمیکنم چون سلیقه من توی دهه های 90 و قبل تر گیر کرده و سینما دیگه هیچ وقت به اون حال و هوا بر نخواهد گشت! ولی به نظرم فیلمای ابرقهرمانی و مارول و ... جای هیچکس رو تنگ نکردن و عرصه برای ساخت فیلمایی که چیزی بیشتر از سرگرمی محض رو ارائه بدن کاملا مساعده! فقط ظاهرا دیگه مَردش (یا شایدم ایدش) نیست!

 

[U n i t e d]

چطوری این تام هالند رو تحمل میکنید؟ یه طوریه قیافش انگار خیار تموم نشدنی گذاشته گوشه لپش و هی داره میخوره.

 

[VICE]

از قديم امثال راك بودن كه به نظر من چيز بدي نيست ،
مثل راكي كه يه dialog نميتونه اجرا كنه
يا فرانكي و ارنولد و چاك نوريس و بروسلي غودا .....غودا..

همون بروسلی و جت لی و جکی جان و ن کلود سیلوستر استالونه و آرنولد فیلماشون یه داستان زیبا و گیرای داشت و حتی اگه ضعیف بود خیلی فیلمای محدودی بودن
ترمیناتور قشنگ بود فیلم one جت لی و حتی فیلمای رزمی و راکی و تمام موارد زیبا بود
حتی batman قدیم هم جذاب بود
ما از صبح تا شب داریم تیزر dc مارول ....... میبینم
من خوشبختانه تا حالا یه قسمت از اونجرزو ندیدم
ولی این که سالی 10 تا فیلم اونم تو این ابعاد میاد دیونه کنندست
من با فیلمای این مدلی مشکل ندارم همین الان بتمن بیاد با کله میبینم
حاضرم بتمن نولانو چند بار ببینم ولی امثال این فیلمای اونجرزو فلانو نبینم
حتی حاضرم برم فیلم ضعیفspawn 1997 ببینم ولی این فیلمای جدید بی محتوا رو نبینم
کلا شخصیت جدید راک منو یاد فیلم the rundown 2007 میندازه همش یه شکل تو جنگل
بیش از حد بهش کارای تکراری میدن مثلا فیلمی مثله pain&gain یا تا fast5 فکر کنم تو برزیل بود خوب بودولی راک بنداز بغل جیسون نمیدون رایان رینولدز یه فیلمی بساز
نمیدونم gi joe جومانجی f&f jungle cruise یا ابر قهرمانانو بنداز به جون هم
خوب تهش چی
پیام اخلاقی داره
من حتی venom هم تا حالا ندیدم میگم چرته
اگه قراره بر اساسه ابر قهرمان باشه یکم از batman یاد بگیرند این 15 سال اخیر بتمن واقعا گل کاشته تو این سری فیلمای کمیک یا حتی deadpool ( به قول اون ترجمه مرد استخر مرده ) یا حتی joker
در کل من ترجیح میدم سینمای قدیمو ببینم
فن این جور فیلمای ابر قهرمانیو فلان نیستم اگه خوب باشه قطعا میبینم ولی این سینما دیگه شورشو درورده همش تکرار تکرار و تکرار دقیقا مثله سری فیلم اخراجیا که سری اولش قشنگ بود دیگه 2-3 اضافی بود
بیشتر یه جور کسب درآمده برای هنرپیشه و استدیو تا مردم استقبال کنند سینما همینیه که میبینید

 

[Destro]

به یاد آورید مارول ۲۰ تا فیلم ساخت تا با اند گیم گند بزند به همه ی آنها.،سکانس وداع تونی استارک (همان صحنه کذایی به شدت ساختگی)که تقریباً همه چیزش قابل پیش بینی و کلیشه ای است.،بگذارید در کنار سکانس متقاعد کننده و تأثیر گذار مرگ ترمیناتور در فیلم ترمیناتور ۲.با اینکه می دانید ترمیناتور فاقد سرشت انسانی و یک ماشین است.اما شاهد یک از زیباترین وداع های تاریخ سینما هستیم. تأثیری عمیق در حضوری کوتاه در فیلمی دو ساعته که مارول با ۲۰ تا فیلم نتوانست انجام دهد.یا سکانس مرگ برومیر در فیلم یاران حلقه.، تصور اینکه چگونه چنین صحنه‌ای ساخته شده است بسیار دشوار است.و تصور تکرار دوباره آن بسیار دشوار تر.تاثیر این سکانس تا فیلم سوم ادامه دارد.
سینمای مارول یک سینمای به اصطلاح سرکاری است که رو دست زدن ناشیانه را خوب بلد است.سینمایی با بریز و بپاش آنچنانی که حتی به عمر حداکثر یک ساله هم رضایت دارد.

سلام
من تمام این فیلم هایی که اشاره کردی دیدم و لذت بردم. تنها چیزی که ارزش داره همینه. فیلم ببینی . حال کنی. متاش ۲ باشه یا ۱۰۰. تبدیل شوندگان باشه یا الماس خونین.

 

[TheGodfather]

راجع به اینکه هنر تنزل پیدا کرده یا نه نظری نمیدم اما به نظر من حال حاضر شرایط انقدر برای ظهور استعدادها و ایده ها توی هر هنری فراهم و مساعده که توی هیچ دوره ای از تاریخ نبوده!! و اتفاقا ازین نظر در عصر خیلی خوبی زندگی میکنیم!!
الان من سوالم اینه که یکی مثل دیوید لینچ دقیقا الان مشکلش چیه که فیلم نمیسازه؟!! فرانسیس کوپولا اون زمان سر ساخت پدرخوانده به خاطر مسائل و محدودیت های اون زمان چقدر سختی کشید، مطمئن باش اگه الان بخواد همون فیلمو بسازه یک ده هزارم اون مشکلاتو نداره. چرا دیگه نمیسازه؟ همون دیوید لینچ زمان ساخت دو فصل اول سریال توئین پیکس توی دهه 90 شاکی بود که مدیران شبکه بهش اجازه نمیدادن ایده هاشو پیاده سازی کنه و توی روند اتفاقات سریال دخالت میکردن، سال 2016 شوتایم به لینچ آزادی داد فصل سوم سریالو هر جور که عشقش کشید بسازه! الان فیلمسازی (گیم سازی، آهنگ سازی و هر هنر دیگه ای که فکرشو بکنی) هزاران برابر راحت تر و مین استریم تر از مثلا دهه 50 60 میلادی شده، پس شاید مشکل اینه که پیدا کردن ایده جدید دیگه خیلی سخت شده، شما عملا هر چی بخوای بسازی انقدر قبلا مشابهش ساخته شده که ناچارا میوفتی توی چرخه تکرار و کپی و سخت بتونی بیننده های قدیمی تر سینما را به وجد بیاری
موضوع دیگه اینکه سینما اصلی ترین و مهم ترین رسالتش سرگرمیه! دقیقا به همین منظور هم شکل گرفت! هر چیزی بیشتری از سرگرمی محض به بیننده بده یه Bonus محسوب میشه! ازین نظر سینمای امروز خیلی خوب داره رسالتش رو انجام میده چون با توجه به فروش گیشه فیلما، خیلی خوب دارن بیننده ها رو سرگرم میکنن! قاعدتا اگه فیلما سرگرم کننده نباشن کسی نمیره سینما تماشاشون کنه. ذائقه مخاطب عام سینمای دهه 30، فیلم بر باد رفته بود! توی دهه 40 50 شد انیمیشن های دیزنی و فیلمای هیچکاک، دهه 70 شد آرواره ها و راکی و استاروارز، دهه اول قرن 21 شد ارباب حلقه ها و هری پاتر و دزدان دریایی کارائیب و یک دهه اخیرم شده ابرقهرمان ها. واقعا الان اگه یه فیلمی شبیه بر باد رفته و فیلمای هیچکاک ساخته بشه امکان داره پر فروش ترین فیلم سال بشه؟!! بیننده امروز (مخصوص نسل جوان و نوجوان) توی عصری زندگی میکنه که خیـــلی با 50 60 سال پیش متفاوته و در نتیجه ذائقه ـش هم خیــلی تغییر کرده.
من خودم دیگه سینما رو خیلی دنبال نمیکنم چون سلیقه من توی دهه های 90 و قبل تر گیر کرده و سینما دیگه هیچ وقت به اون حال و هوا بر نخواهد گشت! ولی به نظرم فیلمای ابرقهرمانی و مارول و ... جای هیچکس رو تنگ نکردن و عرصه برای ساخت فیلمایی که چیزی بیشتر از سرگرمی محض رو ارائه بدن کاملا مساعده! فقط ظاهرا دیگه مَردش (یا شایدم ایدش) نیست!

در مورد لینچ و کاپولا باید بگم اینا دیگه پاشون لب گوره. خب معلومه شور و شوق سی سالگیشون رو ندارن! حالا هی امکانات هم دم دستشون باشه!
اینا زندگیشون رو کردن و هنرشون رو ارائه کردن. هرچند لینچ همچنان داره واسه خودش کار می‌کنه. اما مخاطب نداره! چرا؟ چون مخاطب امروزی حوصله‌ی فسفر سوزوندن نداره از بس همه چی رو فست فودی می‌دونه!
درسته توی این دوره رسیدن و انجام دادن یه هدف آسونه اما به قول خودتون مردش پیدا نمیشه! ایده نیست! چرا ایده نیست؟ چون جوون امروزی، جوون ۵۰ سال پیش نیست که با سینمای دهه ۴۰ یا ۵۰ بزرگ شده باشه و از اونا الهام گرفته باشه تا یه کار در حد اونا تولید کنه! جوون امروزی حتی اوایل قرن رو به یاد نداره از بس مدیاهای مزخرف مغزش رو پر کردن!
به یاد دارم همین تام هالند که با اسمش این بحث‌های دو صفحه شروع شده، آل پاچینو رو نمی‌شناخت!!!!
باورتون میشه؟! یارو خودش بازیگره‌ هااا!!!!
مثلا پاچینو آشپز نبوده که بگیم؛ اوکی! خب ربطی به حوزه‌ی کاری این آقا نداره! بازیگره! اونم از چه نوعش!!
در مورد این که رسالت سینما سرگرمیه؛ من مخالفم. وقتی سینما به وجود اومد شاید! اما در گذر زمان این انسانه که باید از اون نقطه‌ی a حرکت کنه و به b برسه! b همون ترکیب چیزای دیگه با همون سرگرمیه!
اگه اینجوریه خب موسیقی هم میتونست توی همون نقطه‌ی a بمونه و فقط ملت رو سرگرم کنه! یا ادبیات! یا یا یا...
در مورد سینمای مارول:
چندین بار در صفحات قبل گفتم؛ من اصلا کاری باهاشون ندارم و خودمم مخاطبشونم. اصلا چندتا از اینا در سال تولید میشه که بخواد جلوی حرکت کسی رو بگیره؟
بحث من زوال سینماست. اگر مارول جلوی کار فلان کارگردان رو میگرفت من اون موقع فحش هم بهشون میدادم! اما داستان اینجاست که ملت دنیا سلیقه‌شون رسیده به این حد...!
این بده آقا این بده!!!!

 

[HIGH DEVS]

اقا این خبر مرگ Jean-Marc Vallee واقعا شکم کرد
اتفاقا اینو من هر چند ماه یبار سرچش میکردم ببینم سریال جدید قرار نیست رلیز کنه؟! واقعا ناراحت شدم... لعنت به زندگی...

 

[HIGH DEVS]

همین تام هالند که 3 بار فیلمش فروش کرده و زوج محبوب رسانه ها شده و الان شاخ شده، چند وقت پیش تو یک مصاحبه ای، جک جیلنهال میگه دوست دارم اسپایدرمن ساخته پدرو المادوار رو ببینم. اینم میگه "پدرو آلمادوار کیه؟"
بعد همین بچه الان میاد به اسکورسیزی (با اون همه رزومه) میگه فیلم مارولی نساختی و بلد نیستی بسازی چرت نگو حالا بدیش اینجاست که بعدش میاد میگه "من هم فیلم مارولی ساختم و هم فیلم اسکاری"

بچه تجربش تو اسکار تو سن 12-13 سالگی بوده اون زمان گودرز و شقایقو تشخیص نمیداده الان میاد پزشو به اسکورسیزی میده یا اون یکی فیلمش که تو پوسترش بزرگ نوشته بود Best Picture. بعد که رلیز شد، زمین و زمان بهش توپیدن (Cherry ساخته همین برادران روسو. کارگردانای اونجرز اندگیم. تاپ های صنعت ابرقهرمانی)

 

[miladdej]

راجع به اینکه هنر تنزل پیدا کرده یا نه نظری نمیدم اما به نظر من حال حاضر شرایط انقدر برای ظهور استعدادها و ایده ها توی هر هنری فراهم و مساعده که توی هیچ دوره ای از تاریخ نبوده!! و اتفاقا ازین نظر در عصر خیلی خوبی زندگی میکنیم!!
الان من سوالم اینه که یکی مثل دیوید لینچ دقیقا الان مشکلش چیه که فیلم نمیسازه؟!! فرانسیس کوپولا اون زمان سر ساخت پدرخوانده به خاطر مسائل و محدودیت های اون زمان چقدر سختی کشید، مطمئن باش اگه الان بخواد همون فیلمو بسازه یک ده هزارم اون مشکلاتو نداره. چرا دیگه نمیسازه؟ همون دیوید لینچ زمان ساخت دو فصل اول سریال توئین پیکس توی دهه 90 شاکی بود که مدیران شبکه بهش اجازه نمیدادن ایده هاشو پیاده سازی کنه و توی روند اتفاقات سریال دخالت میکردن، سال 2016 شوتایم به لینچ آزادی داد فصل سوم سریالو هر جور که عشقش کشید بسازه! الان فیلمسازی (گیم سازی، آهنگ سازی و هر هنر دیگه ای که فکرشو بکنی) هزاران برابر راحت تر و مین استریم تر از مثلا دهه 50 60 میلادی شده، پس شاید مشکل اینه که پیدا کردن ایده جدید دیگه خیلی سخت شده، شما عملا هر چی بخوای بسازی انقدر قبلا مشابهش ساخته شده که ناچارا میوفتی توی چرخه تکرار و کپی و سخت بتونی بیننده های قدیمی تر سینما را به وجد بیاری
موضوع دیگه اینکه سینما اصلی ترین و مهم ترین رسالتش سرگرمیه! دقیقا به همین منظور هم شکل گرفت! هر چیزی بیشتری از سرگرمی محض به بیننده بده یه Bonus محسوب میشه! ازین نظر سینمای امروز خیلی خوب داره رسالتش رو انجام میده چون با توجه به فروش گیشه فیلما، خیلی خوب دارن بیننده ها رو سرگرم میکنن! قاعدتا اگه فیلما سرگرم کننده نباشن کسی نمیره سینما تماشاشون کنه. ذائقه مخاطب عام سینمای دهه 30، فیلم بر باد رفته بود! توی دهه 40 50 شد انیمیشن های دیزنی و فیلمای هیچکاک، دهه 70 شد آرواره ها و راکی و استاروارز، دهه اول قرن 21 شد ارباب حلقه ها و هری پاتر و دزدان دریایی کارائیب و یک دهه اخیرم شده ابرقهرمان ها. واقعا الان اگه یه فیلمی شبیه بر باد رفته و فیلمای هیچکاک ساخته بشه امکان داره پر فروش ترین فیلم سال بشه؟!! بیننده امروز (مخصوص نسل جوان و نوجوان) توی عصری زندگی میکنه که خیـــلی با 50 60 سال پیش متفاوته و در نتیجه ذائقه ـش هم خیــلی تغییر کرده.
من خودم دیگه سینما رو خیلی دنبال نمیکنم چون سلیقه من توی دهه های 90 و قبل تر گیر کرده و سینما دیگه هیچ وقت به اون حال و هوا بر نخواهد گشت! ولی به نظرم فیلمای ابرقهرمانی و مارول و ... جای هیچکس رو تنگ نکردن و عرصه برای ساخت فیلمایی که چیزی بیشتر از سرگرمی محض رو ارائه بدن کاملا مساعده! فقط ظاهرا دیگه مَردش (یا شایدم ایدش) نیست!

معمولا ترجیح میدم کسایی مثل شما و بقیه که واقعا مشخصه اطلاعات بیشتری به نسبت من در زمینه ی سینما دارید نظر بدید و توی اینجور مباحث من همیشه خواننده ام ولی یه نظر کوچیکی هم به ذهنم اومد که بگم و برم.

موقع خوندن نظر شما این دو ویدیو خیلی به خاطرم اومد که در مورد همین موضوع افراد بزرگ سینما مشکلشون چیه که امروزه فیلم نمیسازن و این که آیا فیلم های ابرقهرمانی عرصه رو برای بقیه تنگ کردن یا نه بحث های جالب و به نظر من درستی آورده شده:





خلاصه ی کلامش هم اینه که الان توی زمانه ای هستیم که فیلمی مثل the last duel با حضور چند ستاره ی بزرگ و کارگردانی معروف مثل ریدلی اسکات نمیتونه حتی break even بشه چه برسه به این که به سودآوری برسه و این جور مثال ها اینقدر توی دهه ی اخیر زیاد شده که الان حتی روی فیلم نامه های قوی که پشتشون کارگردان های افسانه ای هستن هم به سختی سرمایه گزاری انجام میشه، و به عبارتی الان دو دست فیلم داره ساخته میشه: یکی فیلم های کوچک با فیلم نامه های اوریجینال با بودجه های خیلی کم، یکی دیگه هم فیلم های عظیم با بودجه های عظیم که پشتشون آی پی های بزرگ مثل استار وارز و کمیک بوکی خوابیدن. اون کارگردان هایی که اشاره شد مثل ریدلی اسکات و اسکورسیزی و دیوید لینچ و کاپولا میخوان روی فیلم نامه های اوریجینال کار کنن و بودجه های متوسط رو به بالا هم نیاز دارن، و از اونجا که این سری فیلم ها فروش نمیرن سرمایه گزاری هم روشون انجام نمیشه و ساخته نمیشن. یعنی در کل این فیلم های ابرقهرمانی و ... یه جورایی واقعا عرصه رو تنگ کردن. این که امروزه شرایط برای ظهور استعداد ها و نوآوری ها فراهمه رو هم به همین دلیل درست نمیدونم و به نظر من توی عصر واقعا بدی داریم زندگی میکنیم از این نظر.

 

[mohsen_mzh]

من اون قسمت از مصاحبه تام هالند با سایت هالیوود ریپورتر رو خوندم ولی اینکه میگید گفته اسکورسیزی بلد نیست فیلم مارولی بسازه یا اگر بلد بود میساخت و ... اصلا پیدا نکردم تو متن مصاحبه!
جمله ای که در این مورد میگه اینه:

“You can ask [Martin] Scorsese, ‘Would you want to make a Marvel movie?’ But he doesn’t know what it’s like because he’s never made one,”

خلاصه که اگر همچین حرفی زده به منم بگید بیام وسط بحث نظراتم رو ارایه بدم! ولی چیزی ندیدم واقعا در این مورد
بعد اصلا این آدم مگه شخصیت خاصی داره خارج از دنیای بازیگری؟ همچین حرفی هم اگر زده بود در حد اطلاعات سحر قریشی از سینما صرفا میخوندیم و میخندیدیم دیگه! چیز جدی ای نمی بود!