اون سینا بود میگفت سینمای ایران چرته :biggrin1:
هنوزم مي گم
از سينمايي كه سالي 5 تا فيلم نياد كه من حال كنم هيچ وقت حمايت نمي كنم تا وضعش درست بشه
تازه مشكل اينجاست همين 5 تا فيلم رو هم دست اندركاران مشتركي مي سازن
يعني تو كل اين سينما يه چيزي حدود 50 نفر هستن كه بلدن فيلم بسازن
سينمايي كه مسئول مي گه ما مي تونيم سالي دويست تا فيلم داشته باشيم تو همون مصاحبه به آدمايي بيضايي و مهرجويي حمله مي كنه و به آدمايي مثل كيارستمي يا مخملباف ميندازه (با هيچ كدو از اين دوتا حال نمي كنم ولي اگه بخوام انتخاب عباس رو ترجيح مي دم)
بله من سينمايي كه مسئولش همچين آدميه رو فاجعه مي دونم
مي خوام سالي 200 تا "اخراجي ها" نسازي گردنتم خورد
فيلم خوب مال هر جاي دنيا باشه من مي بينم اما بر خلاف تو سينماي الان ايران رو سينماي سطح پاييني مي دونم هر چند فيلماي خيلي خوبم از توش در مياد
سينمايي كه هنوز كارگرداناش (فتحي ، ده نمكي) گريه مي كنن كه جشنواره نامرده ما بايد سيمرغ مي برديم
==
1 - سیمرغ هایی که به رنگ ارغوان گرفت یه جورایی سیاسی بود .
جايزه گرفتنش اصلا 30يا30 نبود ولي آزاد شدن اين و آتشكار و خيلياي ديگه يا اكران شبانه بازي تهراني توي هفت دقيقه تا پاييز 30يا30 بودن
هرچند اثر موجودي به نام "حاج اسمال" رو نبايد ناديده گرفت كه هر كسي هست و نيست داره به سينما حال مي ده
هر چند بايد منتظر تاريخ اكران اين فيلما موند
==
امسال فيلماي خوب جشنواره
هفت دقیقه تا پاییز ، ملك سليمان (البته همه ش بستگي به بازيگري زندگاني داره) ، چهل سالگي ، به رنگ ارغوان و تا حدودي شب واقعه و سنگ اول و تسويه حساب بودن
فيلم مقدم هم خراب كرده (هر چند تونسته بازيگراش رو از تيپ معمولشون خارج كنه) البته به اصافه همون فيلم رضا گلزار 90 ميليوني :d
ولي اي كاش كارايي مثل
پاداش،سن پتررزبورگ،زندگی با چشمان بسته،حیات خلوتخانه خورشید،آسمان محبوب،چیزهایی هست که نمیدانیو حتي
آدمكش ولو اگه شده مثل آتشكار و هيچ اكران مي شدن