Movie Center

[Anakin]

این فکر سمی را دور بندازید که منتقدها طرفداران دارند؛ هیچ‌کس از جامعه فیلم‌سازان و حتی فیلم‌گوئرزها طرفدار منتقدان نیستند؛ یعنی الان تو حوزه گیم فردی مثل Kevin VanOrd طرفدار داشته؟ یا ریچارد روپر طرفدار داره؟ منتقدان تنها هستند و از هر دو طرف بیشتر فحش می‌خورند؛ دل خودش نوشتن را نمی‌دانم چطور تعبیر کنم؟ فنی‌تر بگم بر اساس معیارهای خودش (تو می‌تونی تعبیرش کنی همون subjective بودن) می‌نویسه که فکر نکنم به معنای «عشقی نوشتن» باشه.

اما فراستی کلاً موجود پدرسوخته گیراییه؛ چون تریبون داره؛ طرفدار هم داره؛ به‌خصوص دانشگاه تدریس می‌کنه و همین محیط عامل انتقال ایدئولوژی و جذب مخاطب می‌شه؛ تو BC طرفدار نداره؛ من تهران نیستم؛ اما اگر همین الان فراستی یک جلسه نقد فیلم در یک کافه یا یک کارگاه بزاره؛ قول می‌دم ظرفیتش خیلی زود پُر میشه.



ما اینجا @Anakin داریم که بیشتر از 1/2 به فیلم‌ها نمیده؛ اما چون فراستی نیست و از قشر مظلوم (بی‌ادعا به‌قول بنده خدا) کاربران BC می‌آد؛ دیس نمی‌شه.

نخست اینکه ارزششون همینقدره
دوم اینکه نمرات تا ۵ محدود هست و سخته نمره دادن. اگر تا ۱۰ بود خیلی راحت تر میشد نمره داد

 

[Changed_Man 50]

نخست اینکه ارزششون همینقدره
دوم اینکه نمرات تا ۵ محدود هست و سخته نمره دادن. اگر تا ۱۰ بود خیلی راحت تر میشد نمره داد

الان پیجت دیدم
اصن چرا فیلم میبینی اقد
حالا اگه سه و چار داده بودی میگفتیم خب‌ لذتم میبره ازین کار
-------

من چند ساله وضعیتم تو لدرباکسد این شده که نمره نمیدم کلا، فقط اگه از چیزی خیلی خوشم بیاد میام یه 5 براش میذارم که سهم اندکی تو بالابردن میانگینش داشته باشم.
اگرم از چیزی خیلی بدم بیاد یه 1 میذارم که سهم اندکی تو پایین اوردنش داشته باشم (که این مورد خیلی ام کم پیش میاد)

دیگه نمرات بینابینی نمیدم چون من رشته و تخصصم سینما نبوده و خیلی مسخرست بیام بگم من متر گذاشتم این اندازه سه و نیم ارزش داره!

انتقادی که به شیوه امتیاز دادن خیلی ها تو لدرباکسد دارم اینه که یک: اوپن نس بالایی ندارن و چیزای محدودی رو میپسندن، در نتیجه چیزی که خارج از اون دایره باشه میان با نمره کم دادن میرینن تو میانگینش. که این البته قضاوت شخصی من نسبت به اون افراده.

دو: حس میکنم بعضیا با مقایسه ی شخصی نمره میدن، ینی مثلا میاد میگه فلان فیلم همه چیز عالی بود مشکلی نداشت نمره :۲ ! چرا؟ چون اگه پنج بدم خب میاد کنار فلان فیلم که مورد علاقه ترین عمرمه! این بشدت منطق اشتباهیه!

 

[Anakin]

الان پیجت دیدم
اصن چرا فیلم میبینی اقد
حالا اگه سه و چار داده بودی میگفتیم خب‌ لذتم میبره ازین کار
-------

من چند ساله وضعیتم تو لدرباکسد این شده که نمره نمیدم کلا، فقط اگه از چیزی خیلی خوشم بیاد میام یه 5 براش میذارم که سهم اندکی تو بالابردن میانگینش داشته باشم.
اگرم از چیزی خیلی بدم بیاد یه 1 میذارم که سهم اندکی تو پایین اوردنش داشته باشم (که این مورد خیلی ام کم پیش میاد)

دیگه نمرات بینابینی نمیدم چون من رشته و تخصصم سینما نبوده و خیلی مسخرست بیام بگم من متر گذاشتم این اندازه سه و نیم ارزش داره!

انتقادی که به شیوه امتیاز دادن خیلی ها تو لدرباکسد دارم اینه که یک: اوپن نس بالایی ندارن و چیزای محدودی رو میپسندن، در نتیجه چیزی که خارج از اون دایره باشه میان با نمره کم دادن میرینن تو میانگینش. که این البته قضاوت شخصی من نسبت به اون افراده.

دو: حس میکنم بعضیا با مقایسه ی شخصی نمره میدن، ینی مثلا میاد میگه فلان فیلم همه چیز عالی بود مشکلی نداشت نمره :۲ ! چرا؟ چون اگه پنج بدم خب میاد کنار فلان فیلم که مورد علاقه ترین عمرمه! این بشدت منطق اشتباهیه!

علاقه دارم با اینکه خیلی فیلم‌ها جالب نیستن ولی بازم میبینم.
در مورد نمره دادن هم من دقیقا همینم. ۵ نمیدونم چون با فیلم محبوبم یکی میشه.۴ و۳ هم برای فیلم های خیلی خوب هست که خب کم هستن. میمونه همین ۱و۲. اگر امتیاز از ۱۰ بود کار راحت تر بود.
با اینکه از سینما چیزی نمیدونم به صورت تخصصی ولی خب با دیدن فیلم زیاد بالاخره کمی یاد میگیری و اکثر فیلم ها اینقدر در داستان و روایت چاله چوله دارند که دیگه کار به نقد تخصصی نمیرسه

 

[Dinosaur]

سال‌هاست دنبال اسم یه فیلمی هستم و این قضیه داره من رو روانی می‌کنه!
از دورانی که توی IMDb می‌شد با ملت صحبت کرد (واقعاً چرا اون بخش رو تعطیل کردن؟ )، با بقیه در میون گذاشتم تا جاهای دیگه مثل انجمن‌های گفتگوی حرفه‌ای سینما تا اخیراً که گفتم یه سر به تکنولوژی‌های جدید بزنم و سراغ ChatGPT رفتم، ولی باز به موفقیتی نرسیدم. یعنی یه وضعیتی شده که کم‌کم دارم به این نتیجه می‌رسم که شاید کلاً همچین فیلمی وجود نداره و در عالم کودکی، یه سری تصاویر از چیزهای مختلف توی ذهنم ترکیب شده!
چیزهایی که از فیلم یادمه: اواسط دهه ۷۰ از تلویزیون دیدمش. کاراکترها حالت شرقی داشتن و احتمالاً فیلم ژاپنی بوده، ولی مطمئن نیستم و شاید برای یکی دیگه از کشورهای اون ناحیه بوده. چیزی که از داستان یادمه اینه که یه قطاری با محموله خطرناک در حال حرکت بود و نمی‌دونم چی می‌شد که محموله به فنا می‌رفت و یه گاز مرگباری ازش منتشر می‌شد. همه افرادی که نزدیک اون گاز می‌شدن (از جمله افرادی که توی قطار بودن) هم می‌مردن، اون هم به شکل داغونی با خارج شدن کف سفید از دهن. قطار در حال نزدیک شدن به یه شهر بزرگ بود و اون‌طوری چند میلیون نفر می‌مردن و برای همین قهرمان داستان فداکاری کرد و خودش شهید شد و قطار رو هم متوقف کرد یا ترکوند یا هرچی. آخرین سکانس فیلم هم یه بچه‌ای بود که لبخند می‌زد و تصویر روش ثابت می‌شد.
لطفاً اگه فیلم رو دیدین و اسمش رو می‌دونین، توی اسپویلر بگین که داستان برای کسی لو نره. البته اگه واقعاً همچین فیلمی وجود داشته باشه، بعیده معروف باشه و کسی بخواد ببینه ولی به هر حال.
همچنین لطفاً فقط در صورتی که همچین فیلمی رو دیدین و اسمش رو می‌دونین به بنده کمک کنین. نه اینکه این نوشته‌ها رو توی ChatGPT بزنین و جواب‌ها رو بذارین، چون خودم قبلاً این کار رو کردم و ۵۰ تا فیلم پیشنهاد کرد که هیچ‌کدوم نبود و آخرش انقدر به فلاکت افتاده بود که از خودش فیلم تولید می‌کرد! یعنی یه اسامی عجیب و غریبی می‌گفت که اصلاً وجود خارجی نداشتن و توی گوگل نتیجه‌ای نمی‌اومد و منم از خجالتش در اومدم و بیچاره ابراز پشیمونی کرد.

 

[Little John]

سال‌هاست دنبال اسم یه فیلمی هستم و این قضیه داره من رو روانی می‌کنه!
از دورانی که توی IMDb می‌شد با ملت صحبت کرد (واقعاً چرا اون بخش رو تعطیل کردن؟ )، با بقیه در میون گذاشتم تا جاهای دیگه مثل انجمن‌های گفتگوی حرفه‌ای سینما تا اخیراً که گفتم یه سر به تکنولوژی‌های جدید بزنم و سراغ ChatGPT رفتم، ولی باز به موفقیتی نرسیدم. یعنی یه وضعیتی شده که کم‌کم دارم به این نتیجه می‌رسم که شاید کلاً همچین فیلمی وجود نداره و در عالم کودکی، یه سری تصاویر از چیزهای مختلف توی ذهنم ترکیب شده!
چیزهایی که از فیلم یادمه: اواسط دهه ۷۰ از تلویزیون دیدمش. کاراکترها حالت شرقی داشتن و احتمالاً فیلم ژاپنی بوده، ولی مطمئن نیستم و شاید برای یکی دیگه از کشورهای اون ناحیه بوده. چیزی که از داستان یادمه اینه که یه قطاری با محموله خطرناک در حال حرکت بود و نمی‌دونم چی می‌شد که محموله به فنا می‌رفت و یه گاز مرگباری ازش منتشر می‌شد. همه افرادی که نزدیک اون گاز می‌شدن (از جمله افرادی که توی قطار بودن) هم می‌مردن، اون هم به شکل داغونی با خارج شدن کف سفید از دهن. قطار در حال نزدیک شدن به یه شهر بزرگ بود و اون‌طوری چند میلیون نفر می‌مردن و برای همین قهرمان داستان فداکاری کرد و خودش شهید شد و قطار رو هم متوقف کرد یا ترکوند یا هرچی. آخرین سکانس فیلم هم یه بچه‌ای بود که لبخند می‌زد و تصویر روش ثابت می‌شد.
لطفاً اگه فیلم رو دیدین و اسمش رو می‌دونین، توی اسپویلر بگین که داستان برای کسی لو نره. البته اگه واقعاً همچین فیلمی وجود داشته باشه، بعیده معروف باشه و کسی بخواد ببینه ولی به هر حال.
همچنین لطفاً فقط در صورتی که همچین فیلمی رو دیدین و اسمش رو می‌دونین به بنده کمک کنین. نه اینکه این نوشته‌ها رو توی ChatGPT بزنین و جواب‌ها رو بذارین، چون خودم قبلاً این کار رو کردم و ۵۰ تا فیلم پیشنهاد کرد که هیچ‌کدوم نبود و آخرش انقدر به فلاکت افتاده بود که از خودش فیلم تولید می‌کرد! یعنی یه اسامی عجیب و غریبی می‌گفت که اصلاً وجود خارجی نداشتن و توی گوگل نتیجه‌ای نمی‌اومد و منم از خجالتش در اومدم و بیچاره ابراز پشیمونی کرد.

Spoiler

 

[Silent fans]

سال‌هاست دنبال اسم یه فیلمی هستم و این قضیه داره من رو روانی می‌کنه!
از دورانی که توی IMDb می‌شد با ملت صحبت کرد (واقعاً چرا اون بخش رو تعطیل کردن؟ )، با بقیه در میون گذاشتم تا جاهای دیگه مثل انجمن‌های گفتگوی حرفه‌ای سینما تا اخیراً که گفتم یه سر به تکنولوژی‌های جدید بزنم و سراغ ChatGPT رفتم، ولی باز به موفقیتی نرسیدم. یعنی یه وضعیتی شده که کم‌کم دارم به این نتیجه می‌رسم که شاید کلاً همچین فیلمی وجود نداره و در عالم کودکی، یه سری تصاویر از چیزهای مختلف توی ذهنم ترکیب شده!
چیزهایی که از فیلم یادمه: اواسط دهه ۷۰ از تلویزیون دیدمش. کاراکترها حالت شرقی داشتن و احتمالاً فیلم ژاپنی بوده، ولی مطمئن نیستم و شاید برای یکی دیگه از کشورهای اون ناحیه بوده. چیزی که از داستان یادمه اینه که یه قطاری با محموله خطرناک در حال حرکت بود و نمی‌دونم چی می‌شد که محموله به فنا می‌رفت و یه گاز مرگباری ازش منتشر می‌شد. همه افرادی که نزدیک اون گاز می‌شدن (از جمله افرادی که توی قطار بودن) هم می‌مردن، اون هم به شکل داغونی با خارج شدن کف سفید از دهن. قطار در حال نزدیک شدن به یه شهر بزرگ بود و اون‌طوری چند میلیون نفر می‌مردن و برای همین قهرمان داستان فداکاری کرد و خودش شهید شد و قطار رو هم متوقف کرد یا ترکوند یا هرچی. آخرین سکانس فیلم هم یه بچه‌ای بود که لبخند می‌زد و تصویر روش ثابت می‌شد.
لطفاً اگه فیلم رو دیدین و اسمش رو می‌دونین، توی اسپویلر بگین که داستان برای کسی لو نره. البته اگه واقعاً همچین فیلمی وجود داشته باشه، بعیده معروف باشه و کسی بخواد ببینه ولی به هر حال.
همچنین لطفاً فقط در صورتی که همچین فیلمی رو دیدین و اسمش رو می‌دونین به بنده کمک کنین. نه اینکه این نوشته‌ها رو توی ChatGPT بزنین و جواب‌ها رو بذارین، چون خودم قبلاً این کار رو کردم و ۵۰ تا فیلم پیشنهاد کرد که هیچ‌کدوم نبود و آخرش انقدر به فلاکت افتاده بود که از خودش فیلم تولید می‌کرد! یعنی یه اسامی عجیب و غریبی می‌گفت که اصلاً وجود خارجی نداشتن و توی گوگل نتیجه‌ای نمی‌اومد و منم از خجالتش در اومدم و بیچاره ابراز پشیمونی کرد.

در یکی از سکانس های جنگ ستاره گان دراث ویدر وارد سفینه ی شورشی ها می شود تا یکی از سران مهم آن ها را دستگیر کند. 50 نیروی شورشی که شامل غیرنظامی ها نیز می شود روبروی او قرار می گیرند و مانع ورود او می شوند. دارث ویدر از آن ها درخواست می کند که از مسیر پیش رویش کنار بروند و با او همکاری کنند تا در مجازات آنها تخفیف قائل شود. اما آنها با رد پیشنهاد از این کار امتناع می کنند. دارث ویدر با گفتن دیالوگ: که اینطور، شمشیر لیزری بیرون می کشد و تمام شورشی ها می کشد. بعد در سکانسی دارث ویدر را می بینیم که به سمت زمین و آخرین نفری که کشته است خیره شده و نفس های آرام و عمیقی می کشد. بعد از لحظاتی نور قرمز ناپدید و دارث ویدر به سرعت حرکت می کند تا به در ورودی برسد. قبل آنکه به در ورودی برسد صدایی می شنود که شبیه صدای انسان نیست، بر می گردد نگاهش به یک ربات می افتاد که شکل و شمایلی شبیه به تری پی او دارد اما او نیست. دارث ویدر به او می گوید: برای دوستانت متاسفم اونا زیاده روی کردن. سپس به سرعت بر می گردد از در عبور می کند.

Spoiler

برای سالها فکر می کردم همچین سکانسی در فیلم جنگ ستارگان وجود دارد. برای کسانی جنگ ستارگان را ندیده بودند می گفتم یه همچین سکانسی وجود دارد و کاراکتر بد داستان کاملا بد نیست و این سکانس نشان دهنده شخصیت دوگانه این کاراکتر است. اما اینها تماما تخیلی بود می خواستم حقیقت داشته باشد.
حرف شما من باب تصاویر ذهنی ترکیب شده دوباره آن را یادآوری کرد.

 

[AmirPXP]

سال‌هاست دنبال اسم یه فیلمی هستم و این قضیه داره من رو روانی می‌کنه!
از دورانی که توی IMDb می‌شد با ملت صحبت کرد (واقعاً چرا اون بخش رو تعطیل کردن؟ )، با بقیه در میون گذاشتم تا جاهای دیگه مثل انجمن‌های گفتگوی حرفه‌ای سینما تا اخیراً که گفتم یه سر به تکنولوژی‌های جدید بزنم و سراغ ChatGPT رفتم، ولی باز به موفقیتی نرسیدم. یعنی یه وضعیتی شده که کم‌کم دارم به این نتیجه می‌رسم که شاید کلاً همچین فیلمی وجود نداره و در عالم کودکی، یه سری تصاویر از چیزهای مختلف توی ذهنم ترکیب شده!
چیزهایی که از فیلم یادمه: اواسط دهه ۷۰ از تلویزیون دیدمش. کاراکترها حالت شرقی داشتن و احتمالاً فیلم ژاپنی بوده، ولی مطمئن نیستم و شاید برای یکی دیگه از کشورهای اون ناحیه بوده. چیزی که از داستان یادمه اینه که یه قطاری با محموله خطرناک در حال حرکت بود و نمی‌دونم چی می‌شد که محموله به فنا می‌رفت و یه گاز مرگباری ازش منتشر می‌شد. همه افرادی که نزدیک اون گاز می‌شدن (از جمله افرادی که توی قطار بودن) هم می‌مردن، اون هم به شکل داغونی با خارج شدن کف سفید از دهن. قطار در حال نزدیک شدن به یه شهر بزرگ بود و اون‌طوری چند میلیون نفر می‌مردن و برای همین قهرمان داستان فداکاری کرد و خودش شهید شد و قطار رو هم متوقف کرد یا ترکوند یا هرچی. آخرین سکانس فیلم هم یه بچه‌ای بود که لبخند می‌زد و تصویر روش ثابت می‌شد.
لطفاً اگه فیلم رو دیدین و اسمش رو می‌دونین، توی اسپویلر بگین که داستان برای کسی لو نره. البته اگه واقعاً همچین فیلمی وجود داشته باشه، بعیده معروف باشه و کسی بخواد ببینه ولی به هر حال.
همچنین لطفاً فقط در صورتی که همچین فیلمی رو دیدین و اسمش رو می‌دونین به بنده کمک کنین. نه اینکه این نوشته‌ها رو توی ChatGPT بزنین و جواب‌ها رو بذارین، چون خودم قبلاً این کار رو کردم و ۵۰ تا فیلم پیشنهاد کرد که هیچ‌کدوم نبود و آخرش انقدر به فلاکت افتاده بود که از خودش فیلم تولید می‌کرد! یعنی یه اسامی عجیب و غریبی می‌گفت که اصلاً وجود خارجی نداشتن و توی گوگل نتیجه‌ای نمی‌اومد و منم از خجالتش در اومدم و بیچاره ابراز پشیمونی کرد.

Spoiler

ولی بهت پیشنهاد میکنم دنبالش نگردی چون از اون فیلهای ناشناخته آسیایی هست که معروف به tv movie میگن بهشون.

 

[Dinosaur]

Spoiler

View attachment 363163

خیلی بی‌رحمانه بود! با کلی امید و آرزو اسپویلر رو باز کردم و...
البته باز بهتر از بعضی از گزینه‌های ChatGPT بود! بهش می‌گم یه گازی از قطار پخش می‌شه و ملت می‌میرن، یه فیلم معرفی کرده که یه قاتلی با یه ماسک مسخره توی قطار به جون ملت می‌افته!

در یکی از سکانس های جنگ ستاره گان دراث ویدر وارد سفینه ی شورشی ها می شود تا یکی از سران مهم آن ها را دستگیر کند. 50 نیروی شورشی که شامل غیرنظامی ها نیز می شود روبروی او قرار می گیرند و مانع ورود او می شوند. دارث ویدر از آن ها درخواست می کند که از مسیر پیش رویش کنار بروند و با او همکاری کنند تا در مجازات آنها تخفیف قائل شود. اما آنها با رد پیشنهاد از این کار امتناع می کنند. دارث ویدر با گفتن دیالوگ: که اینطور، شمشیر لیزری بیرون می کشد و تمام شورشی ها می کشد. بعد در سکانسی دارث ویدر را می بینیم که به سمت زمین و آخرین نفری که کشته است خیره شده و نفس های آرام و عمیقی می کشد. بعد از لحظاتی نور قرمز ناپدید و دارث ویدر به سرعت حرکت می کند تا به در ورودی برسد. قبل آنکه به در ورودی برسد صدایی می شنود که شبیه صدای انسان نیست، بر می گردد نگاهش به یک ربات می افتاد که شکل و شمایلی شبیه به تری پی او دارد اما او نیست. دارث ویدر به او می گوید: برای دوستانت متاسفم اونا زیاده روی کردن. سپس به سرعت بر می گردد از در عبور می کند.

Spoiler

برای سالها فکر می کردم همچین سکانسی در فیلم جنگ ستارگان وجود دارد. برای کسانی جنگ ستارگان را ندیده بودند می گفتم یه همچین سکانسی وجود دارد و کاراکتر بد داستان کاملا بد نیست و این سکانس نشان دهنده شخصیت دوگانه این کاراکتر است. اما اینها تماما تخیلی بود می خواستم حقیقت داشته باشد.
حرف شما من باب تصاویر ذهنی ترکیب شده دوباره آن را یادآوری کرد.

بعید نیست همین قضیه باشه. مغز بعضی وقت‌ها بازی‌های عجیبی درمیاره و ممکنه منم توی اون دوران یه سری چیزهای مختلف پشت سر هم دیدم و تصاویرشون توی ذهنم ترکیب و تبدیل به یه فیلم سینمایی شدن که هیچ‌وقت ساخته نشده.
ولی واقعا بعضی از اون تصاویر انقدر توی ذهنم شفاف هستن که تسلیم شدن برام سخته!

Spoiler

View attachment 363202

ولی بهت پیشنهاد میکنم دنبالش نگردی چون از اون فیلهای ناشناخته آسیایی هست که معروف به tv movie میگن بهشون.

دستت درد نکنه! می‌گم فیلم شرقی توی دهه ۱۳۷۰ و فیلم ون‌دام برای سال ۲۰۰۲ می‌ذاری؟
اون شرقی بودنش رو با اینکه تقریبا مطمئنم، ولی باز ۰.۰۱٪ ممکنه اشتباه کنم ولی دهه ۱۳۷۰ رو شک ندارم! اوایل دبستان بودم و خونه مادربزرگم فیلم رو دیدم.
ولی خب شاید هم واقعا توهم بوده، وگرنه باید تا الان پیدا می‌شد. کاش زودتر دانشمندها دم و دستگاه‌های ذهن‌بینی رو راه بندازن و وصل کنن به مغزم و اون تصاویر رو استخراج کنن که مشخص بشه جریان چیه!