Movie Center

[hs_gamer]

به نظرم این حرف توی تمام مدیوم‌ها غلطه. چه سینما چه موسیقی چه بازی‌های رایانه‌ای و امثالهم. شاید بشه گفت سینمای هالیوود مجالی به فیلم‌های متفاوت با بودجه‌ی بالا نمی‌ده و عملاً فیلم‌های بودجه بالا همه اثرهای معمولی و صرفاً پرزرق و برقن ولی در مورد فیلم‌هایی با بودجه کم یا فیلم‌های مستقل به نظرم اتفاقاً الان تو برهه مناسبی هستیم. صرفاً به قدر کافی شناخت از سینمای حال حاضر دنیا نیست. منظورم از شناخت هم اینه که شما وقتی میری سینمای دهه ۵۰ رو ببینی، روش یک عالمه منتقد و نظریه‌پرداز اومدن نظر دادن و آثار خوبش علک شده رسیده دستت. شما احتمالاً نمیری آثار حتی معمولی اون دهه رو ببینی ولی برای عصر خودت همچین کاری رو می‌کنی. و فیلم‌هایی که الان عرضه می‌شن رو یا بخاطر هایپ یا بخاطر کمتر شناخته‌شدن نمی‌تونیم فعلاً "علک" کنیم. شما وقتی بر می‌گردی به یه دوره‌ای که زمان خوبی ازش گذشته فقط اسامی ماندگارش رو می‌بینی و چهره‌های تأثیرگذار. یه عدشون مؤلف سینما بودن و تأثیرشون هم هنوز بسیار حس می‌شه ولی این انتظار که هی سینما به خودش مؤلف‌های جدیدی ببینه و تکنیک‌ها عوض شه و اینا به نظرم انتظار معقولی نیست. یه مدیوم نمی‌تونه هی عوض شه. مگر این که به یه مدیوم دیگه تبدیل شه. دیگه بالاتر از "نقاشی" فکر نکنم هنری باشه که خیلی خوب و جامع مدون شده باشه و آخرش از دهه ۸۰ به این‌ور داریم تابلوهایی با فقط ۱ رنگ می‌بینیم. منظورم اینه که انقلاب تکنیکال یه حدی داره. بیشتر آدم باید نگاه کنه محتوایی که عرضه می‌شه در چه جایگاهیه به نظرم.
از فیلمای خوب مستقل هم مثلاً فیلم The Messenger محصول سال ۲۰۰۹ به نظر من یک شاهکاره. همه چیز توی اوج خودش قرار داره. من خودم شانسی این فیلم رو دیدم و مطمئنم با وجود این که بازیگرای معروفی هم توی این فیلم بازی کردن خیلی‌ها هم ندیدنش تازه این از سینمای آمریکا میاد که الان از نظر حجم توجهی که بهش می‌شه توی دنیا توسط مردم عادی غالبه.

پ.ن: The Messenger رو ببینید.

من اتفاقاً خودم فیلم‌هایی که کمتر بهاشون بها داده می‌شه رو هم می‌بینم، هم از هالیوود و هم از سینمای مستقل. ولی خب نباید حقیقت رو کتمان کرد که عصر طلایی سینما اون زمان بود، که البته انگار شما با برتر دونستن یه دوره خاص مخالفین... مسلماً همیشه آثاری بوده که در حیطه خودش همون هنگام عرضه درک نشده و زمان بوده که ارزشش رو مشخص کرده. این درک شدن یا بسته به عوض شدن تعاریف توی اون حیطه بوده یا دیده نشدن. اگه «فعلاً» و تعاریفی که از آثار خوب و ارزش‌مند توی سینما می‌شه رو در نظر بگیریم، دهه‌های پنجاه، شصت و هفتاد رو می‌شه عصر طلایی سینما دونست. هم هالیوود و خصوصاً سینمای مستقل. چون دهه پنجاه هالیوود با آثار جان فورد، هیچکاک، ویلدر، فاکس، الیا کازان و غیره (و همچنین دهه هفتاد، کوپولا، اسپیلبرگ و اسکورسزی) به اوج خودش رسیده بود. بازیگرا رو هم حرفی نمی‌زنم، چون چیز مسلمیه که توی این سه دهه‌ای که گفتم بهترین بازیگرای تاریخ سینما وجود داشتن. از اونور توی سینمای اروپا، شاهد موج نوی فرانسه بودیم. این خودش کم چیزی نیست؛ ملویل، گدار، تروفو و... + اون جنب و جوشی که سینمای فرانسه تو اون دوره داشت. سینمای ایتالیا هم با وجود پازولینی و فلینی دیگه به حد اعلای خودش رسیده بود. حالا کنار اینا کوبریک، برگمان، تارکوفسکی، بونوئل، درایر و... رو هم اضافه کن. هر کس دنبال کننده سینما باشه می‌دونه این اسما فقط اسم نیستن. آثاری ساختن که ارزش هنری سینما رو مشخص کرده.
در مورد اینکه من به اصطلاح الان دارم آثار «علک شده» اون دوران رو می‌بینم و بررسی می‌کنم هم حرف شما حقه. ولی خب این فیلمای علک شده رو با فیلمای برتر این دهه بخایم مقایسه کنیم، مسلماً این دهه اخیر کم میاره. هرچند می‌دونم شاید آثاری باشن که زیر پروپاگاندا و تبلیغات عظیم فیلم‌های اکشن و سوپرهیرویی گم شدن و ممکنه هنوز اسمی ازشون نیومده باشه. ولی به‌نظرم اگه بعداً ارزش این دسته آثار هم درک بشه باز هم نمی‌تونن با عصر طلایی سینما رقابت کنن. چون با تعاریفی که «فعلاً» از یه اثر ارزش‌مند می‌شه خیلی سخته که بخان با اون دوره رقابت کنن و مسلماً تعدادشون به آثار فاخر اون دوره نمی‌رسه. (تعدد آثار چشم‌گیر اصلی‌ترین دلیلی‌ هست که یه دوره خاص رو دوره برتر یه مدیا می‌دونن)

شما وقتی بر می‌گردی به یه دوره‌ای که زمان خوبی ازش گذشته فقط اسامی ماندگارش رو می‌بینی و چهره‌های تأثیرگذار. یه عدشون مؤلف سینما بودن و تأثیرشون هم هنوز بسیار حس می‌شه ولی این انتظار که هی سینما به خودش مؤلف‌های جدیدی ببینه و تکنیک‌ها عوض شه و اینا به نظرم انتظار معقولی نیست. یه مدیوم نمی‌تونه هی عوض شه.

آیا همین گواهی بر این نیست که دهه‌های پنجاه و شصت و هفتاد دوران طلایی سینما بودن؟ همین که عیار واقعی سینما مشخص می‌شه و از تکنیک‌هاش به نحو اعلا استفاده می‌شه و شکل نهایی اون رو بالاخره می‌بینیم؟
مسلماً کسی انتظار نداره که الان فردی بیاد و تکنیک‌های کلی سینما که بهترین حالت خودشون گرفتن رو تغییر بده و انقلابی در حد آثار هیچکاک یا همشهری کین به‌وجود بیاره. همین که بیاد با همون معیارهای قدیم یه مفهوم رو انتقال بده و یه هارمونی زیبا بین فرم و محتوا بسازه کافیه... چون راه رو قبلاً یکی دیگه آسفالت کرده.

بعد شما چرا فک می‌کنی وجود یه عصر طلایی توی یه مدیوم چیز غلطیه؟ (خط اول) دوره‌ای که هنرمندهای تاثیرگذار بیان و خلاصه آثاری بسازن که صد سال دیگه هم چیزی از ارزششون کم نمیشه و تعدد این آثار به نسبت زمان‌های دیگه بیشتر باشه، عصر طلایی یه مدیوم هست دیگه.
حرفتون در مورد مشخص نشدن ارزش‌ آثار اخیر رو اگه در نظر بگیریم، باز فرقی به حال وجود یه عصر طلایی نمی‌کنه. چرا فک می‌کنید من به جای گفتن اون سه دهه مثلاً دهه هشتاد یا دهه سی رو نگفتم؟ چون‌که توی این محدوده‌های زمانی هم مطمئناً آثار فاخر و ارزشمندی عرضه شده ولی تعددشون نسبت به اون دوره کمتر بوده. همین «تعدد» هست که باعث می‌شه این محدوده‌های زمانی نتونن در زمره «عصر طلایی» سینما قرار بگیرن...

پ.ن: من توی کامنت اولم هم گفتم که وجود عصرطلایی سینما باعث نمی‌شه که کلاً بگیم سینما رو ولش دیگه چون برگمان و کوبریک نداره. نه. این دلیل نمی‌شه که چشممون روی آثار فاخر الان رو ببندیم. وجود دهه‌های پنجاه، شصت و هفتاد یه موهبت بود که برای سینما دوستانه که باید ازش نهایت لذت رو ببرن. الان هم آثار ارزش‌مند و بعضاً شاهکار کم نداریم ولی خب تعدادشون کمتره نسبت به اون زمان.
پ.ن2: بحث خیلی گسترده‌اس. روش سقراطی می‌طلبه.

 

[Jill-Valentine]

GUARDIANS English Trailer 2
720p
دومین تریلر از اولین فیلم ابرقهرمانی کشور روسیه

 

[javid48]

به نظرم این حرف توی تمام مدیوم‌ها غلطه. چه سینما چه موسیقی چه بازی‌های رایانه‌ای و امثالهم. شاید بشه گفت سینمای هالیوود مجالی به فیلم‌های متفاوت با بودجه‌ی بالا نمی‌ده و عملاً فیلم‌های بودجه بالا همه اثرهای معمولی و صرفاً پرزرق و برقن ولی در مورد فیلم‌هایی با بودجه کم یا فیلم‌های مستقل به نظرم اتفاقاً الان تو برهه مناسبی هستیم. صرفاً به قدر کافی شناخت از سینمای حال حاضر دنیا نیست. منظورم از شناخت هم اینه که شما وقتی میری سینمای دهه ۵۰ رو ببینی، روش یک عالمه منتقد و نظریه‌پرداز اومدن نظر دادن و آثار خوبش علک شده رسیده دستت. شما احتمالاً نمیری آثار حتی معمولی اون دهه رو ببینی ولی برای عصر خودت همچین کاری رو می‌کنی. و فیلم‌هایی که الان عرضه می‌شن رو یا بخاطر هایپ یا بخاطر کمتر شناخته‌شدن نمی‌تونیم فعلاً "علک" کنیم.

با اینکه شما میگید اینها همشون علک شده هستند مخالفم.من کاری با فیلم هایی مثل داستان توکیو و سرگیجه و پرسونا و... که بعد از گذشت زمان ارزششون مشخص شد ندارم من با معیار اسکار و کن چند مثال میزنم:اسکار بهترین فیلم های خارجی زبان:شب های کابریا(1957),جاده(1954),چشمه باکره(1960),همچون یک آیینه(1961),هشت و نیم(1963),زد(1969),جذابیت پنهان بورژوازی(1972),آمارکورد(1973),درسو اوزالا(1975)+چند فیلم دسیکا.نخل طلا:زندگی شیرین (1960),ویریدینیا (1961),پلنگ(1963),راننده تاکسی(1976),اینک آخرالزمان(1979)اینا رو شما با پسر شائول و ابر شاهکار آبی از گرمترین رنگ هاست مقایسه کن(البته اینا رو بنده چون دیده بودم اسم بردم).یک مثال برای شما میزنم در سال 1972 فیلم آواها و نجوا های برگمان توسط سوئد به اسکار فرستاده نشد آیا این فیلم نادیده گرفته شد؟خیر این فیلم کاندید چند اسکار از جمله بهترین فیلم,کارگردانی و نقش اول زن شد.شاید اگر اون موقع پدرخوانده نبود اسکار بهترین فیلم رو هم بدست می اورد.اما چنین اتفاقی در شرایط حاضر کاملا غیر ممکنه.در حال حاضر بهترین کارگردان خارج هالیوود با اختلاف زیاد هانکه است اما مقایسه هانکه با اون بزرگان اون موقع در حد شوخی است.ببینید سینما الان به جایی رسیده که لینچ میترسه فیلم بسازه!!!(در یک مصاحبه گفت)چون احتمال شکست تجاری زیادی داره.ببینید مهمترین مسئله فعلی این است که بیشتر کارگردانان اهل ریسک نیستند,اهل تجربه جدید نیستند,فقط میخواهند به راهی مطمئن قدم بگذارند و فروش کنند .اگر کسی هم مثل ریچارد لینکلیتر,دیمین شزل و چند تای دیگه که به ذهنم نمیرسه ریسک کنند در گیشه به شدت شکست میخورند و یا حداقل به موفقیت نمیرسند و در فیلم های بعدیشون انگیزه شون رو از دست میدهند و فیلم بدی میسازند(دقیقا منظورم ریچارد لینکلیتر و فیلمه جدیدشه)شما اسپاتلایت که اسکار بهترین فیلم امسال رو گرفته ببینید از همون ثانیه اول از تمام مردان رئیس جمهور(1976)تقلید یا کپی میکنه و اسکار بهترین فیلم رو هم میگیره.سینمای فعلی فرسنگ ها با سینمای دهه 90 فاصله داره, چه برسه با دوران طلایی سینما(50 و 60 و 70) که اصلا نزدیک شدن به سینمای اون دوران کاملا محاله.
پ.ن:همه ی اسم هایی که ابتدا بردم از شاهکار های تاریخ سینماست توصیه میکنم ببینید.

 

[BatiGoal]

با اینکه شما میگید اینها همشون علک شده هستند مخالفم.من کاری با فیلم هایی مثل داستان توکیو و سرگیجه و پرسونا و... که بعد از گذشت زمان ارزششون مشخص شد ندارم من با معیار اسکار و کن چند مثال میزنم:اسکار بهترین فیلم های خارجی زبان:شب های کابریا(1957),جاده(1954),چشمه باکره(1960),همچون یک آیینه(1961),هشت و نیم(1963),زد(1969),جذابیت پنهان بورژوازی(1972),آمارکورد(1973),درسو اوزالا(1975)+چند فیلم دسیکا.نخل طلا:زندگی شیرین (1960),ویریدینیا (1961),پلنگ(1963),راننده تاکسی(1976),اینک آخرالزمان(1979)اینا رو شما با پسر شائول و ابر شاهکار آبی از گرمترین رنگ هاست مقایسه کن(البته اینا رو بنده چون دیده بودم اسم بردم).یک مثال برای شما میزنم در سال 1972 فیلم آواها و نجوا های برگمان توسط سوئد به اسکار فرستاده نشد آیا این فیلم نادیده گرفته شد؟خیر این فیلم کاندید چند اسکار از جمله بهترین فیلم,کارگردانی و نقش اول زن شد.شاید اگر اون موقع پدرخوانده نبود اسکار بهترین فیلم رو هم بدست می اورد.اما چنین اتفاقی در شرایط حاضر کاملا غیر ممکنه.در حال حاضر بهترین کارگردان خارج هالیوود با اختلاف زیاد هانکه است اما مقایسه هانکه با اون بزرگان اون موقع در حد شوخی است.ببینید سینما الان به جایی رسیده که لینچ میترسه فیلم بسازه!!!(در یک مصاحبه گفت)چون احتمال شکست تجاری زیادی داره.ببینید مهمترین مسئله فعلی این است که بیشتر کارگردانان اهل ریسک نیستند,اهل تجربه جدید نیستند,فقط میخواهند به راهی مطمئن قدم بگذارند و فروش کنند .اگر کسی هم مثل ریچارد لینکلیتر,دیمین شزل و چند تای دیگه که به ذهنم نمیرسه ریسک کنند در گیشه به شدت شکست میخورند و یا حداقل به موفقیت نمیرسند و در فیلم های بعدیشون انگیزه شون رو از دست میدهند و فیلم بدی میسازند(دقیقا منظورم ریچارد لینکلیتر و فیلمه جدیدشه)شما اسپاتلایت که اسکار بهترین فیلم امسال رو گرفته ببینید از همون ثانیه اول از تمام مردان رئیس جمهور(1976)تقلید یا کپی میکنه و اسکار بهترین فیلم رو هم میگیره.سینمای فعلی فرسنگ ها با سینمای دهه 90 فاصله داره, چه برسه با دوران طلایی سینما(50 و 60 و 70) که اصلا نزدیک شدن به سینمای اون دوران کاملا محاله.
پ.ن:همه ی اسم هایی که ابتدا بردم از شاهکار های تاریخ سینماست توصیه میکنم ببینید.

حالا به نظر من جدی گرفتن جوایز خیلی هم خوب نیست گفتم چند پست قبل که هنوزم فیلم خوب ساخته میشه. البته نه در حد و اندازه های قبل منتهی وضعیت سینما از مثلا صنعت گیمینگ بهتره و من یکی شخصا قطع امید نکردم ازش

 

[The Fade]

یک چیزی که وجود داره، سینما رو صرفاً هالیوود نگاه نکنید.
اگر مقیاس رو سینمای جهان فرض بگیریم، تعداد فیلم های قدرتمند و خوب در یک سال سر به فلک میکشه. سر به فلک! در صورتیکه اون سال های طلایی هالیوود (2000 - 1970)، خیلی اندک کشورهایی بودند که سینمای مطرح داشتند. ایتالیا، فرانسه و آلمان. تا حدودی هم شوروی.
اون سال ها رو یادتون بیاد که اکثر کارگردان ها از وطنشون دل می بریدند و میرفتن آمریکا و هالیوود! برای سقف آرزوها. طبیعی بود که هالیوود اون سال ها خیلی خوش به حالش باشه. اما الان اکثر کارگردان ها ترجیح میدن بعد مطرح شدن، کشور خودشون رو بیشتر مقصد قرار بدن. برای اینکه تعداد فیلم های خوب در نظرتون زیاد باشه، در طول سال، پیشنهاد میکنم سینمایِ جهان رو دنبال کنید. متأسفانه خیلی از فیلم های خوب رو از دست می دیم.

 

[Jill-Valentine]

اولین تصاویر از لیون و کریس در انیمیشن Resident Evil Vendetta



طبق خبرهای منتشر شده، این انیمیشن شبیه "رزیدنت اویل 1" خواهد بود.همچنین خالق فیلم کینه Takashi Shimizu در این پروژه نیز حضور دارد.

 

[Origami 2008]

در جشنواره تورنتو ، یک فیلم نسبتا ترسناک به نام Raw دیشب به نمایش در اومده و در هنگام نمایش فیلم، بسیاری از تماشاچیان از دیدن فیلم از حال رفته اند و به بیمارستان منتقل شده اند.
Cannibal horror film too Raw for viewers as paramedics are called

 

[.SamueL.]

به به مثل این که قرار سن پطرزبورگ 2 رو بسازن با همون تیم قبلی و کارگردان قبلی (افخمی)
من هر چقدر از این افخمی بدم بیاد با این فیلم سنپطرزبورگ ـش خیلی حال کردم D : شوخیاش باحال بود
بهروز افخمی « سن پطرزبورگ 2 » را می سازد - مووی مگ

 

[Jill-Valentine]

NOCTURNAL ANIMALS Trailer (2016) Amy Adams Jake Gyllenhaal
720p

 

[Anakin]

دوستان کسی فیلم Mr.nobody و Enemy 2013 رو دیده ؟ من دیدم منتها چیزی دستگیرم نشد مخصوصا دومی
کسی دیده بگه جریان چیه ممنون میشم

 

[.SamueL.]

دوستان کسی فیلم Mr.nobody و Enemy 2013 رو دیده ؟ من دیدم منتها چیزی دستگیرم نشد مخصوصا دومی
کسی دیده بگه جریان چیه ممنون میشم

بنده mr nobody رو دیدم چند سال پیش جزو تاپ تن هامه . موسیقی متن خفنی هم داشت
یه بار دیگه ببینش ، و برو نقد و بررسی هاشم بخون .

 

[javid48]

یک چیزی که وجود داره، سینما رو صرفاً هالیوود نگاه نکنید.
اگر مقیاس رو سینمای جهان فرض بگیریم، تعداد فیلم های قدرتمند و خوب در یک سال سر به فلک میکشه. سر به فلک! در صورتیکه اون سال های طلایی هالیوود (2000 - 1970)، خیلی اندک کشورهایی بودند که سینمای مطرح داشتند. ایتالیا، فرانسه و آلمان. تا حدودی هم شوروی.
اون سال ها رو یادتون بیاد که اکثر کارگردان ها از وطنشون دل می بریدند و میرفتن آمریکا و هالیوود! برای سقف آرزوها. طبیعی بود که هالیوود اون سال ها خیلی خوش به حالش باشه. اما الان اکثر کارگردان ها ترجیح میدن بعد مطرح شدن، کشور خودشون رو بیشتر مقصد قرار بدن. برای اینکه تعداد فیلم های خوب در نظرتون زیاد باشه، در طول سال، پیشنهاد میکنم سینمایِ جهان رو دنبال کنید. متأسفانه خیلی از فیلم های خوب رو از دست می دیم.

بیشتر منظور من با سینمای جهان بود .فیلم هایی که من نام بردم جز دو تا همه خارج هالیووده.سینمای ایتالیا و فرانسه و ژاپن در اون زمان اوج خودشون قرار داشتند و هر کدام بیش از سه کارگردان بزرگ و صاحب سبک داشتند.سوئد و شوروی هم بزرگانی مثل برگمان و تاراکوفسکی داشتند.بونوئل هم چند فیلم مثل ویریدیانا,تریستانا و ملک‌الموت در اسپانیا ساخت و فیلمسازی اون کشور رو هم به سطح جهانی ارتقا داد.بیشتر فیلمسازان معتبر تا آخرین فیلمشون رو در کشور خودشون ساختند مگر اینکه به دلایلی تبعید شدند که باز هم به هالیوود نرفتند (جز هیچکاک و کوروساوا) اما در حال حاضر فیلمسازی مثل دنی ویلنو تنها با ساخت یک فیلم موفق(Incendies) به راحتی کشورش کانادا رو ترک میکنه و به هالیوود میاد .من نمیدونم شما با چه معیاری میگی فیلم های خوب سر به فلک میکشه, بهترین فیلم های خارج هالیوود از طریق جشنواره ها به راحتی میشه مشخص کرد که خوب هاش هرسال از 5 تا بیشتر نیست و شاید هم کمتر باشه.

 

[Jill-Valentine]

ANNABELLE 2 Trailer
720p

 

[mohammd007]

با اینکه شما میگید اینها همشون علک شده هستند مخالفم.من کاری با فیلم هایی مثل داستان توکیو و سرگیجه و پرسونا و... که بعد از گذشت زمان ارزششون مشخص شد ندارم من با معیار اسکار و کن چند مثال میزنم:اسکار بهترین فیلم های خارجی زبان:شب های کابریا(1957),جاده(1954),چشمه باکره(1960),همچون یک آیینه(1961),هشت و نیم(1963),زد(1969),جذابیت پنهان بورژوازی(1972),آمارکورد(1973),درسو اوزالا(1975)+چند فیلم دسیکا.نخل طلا:زندگی شیرین (1960),ویریدینیا (1961),پلنگ(1963),راننده تاکسی(1976),اینک آخرالزمان(1979)اینا رو شما با پسر شائول و ابر شاهکار آبی از گرمترین رنگ هاست مقایسه کن(البته اینا رو بنده چون دیده بودم اسم بردم).یک مثال برای شما میزنم در سال 1972 فیلم آواها و نجوا های برگمان توسط سوئد به اسکار فرستاده نشد آیا این فیلم نادیده گرفته شد؟خیر این فیلم کاندید چند اسکار از جمله بهترین فیلم,کارگردانی و نقش اول زن شد.شاید اگر اون موقع پدرخوانده نبود اسکار بهترین فیلم رو هم بدست می اورد.اما چنین اتفاقی در شرایط حاضر کاملا غیر ممکنه.در حال حاضر بهترین کارگردان خارج هالیوود با اختلاف زیاد هانکه است اما مقایسه هانکه با اون بزرگان اون موقع در حد شوخی است.ببینید سینما الان به جایی رسیده که لینچ میترسه فیلم بسازه!!!(در یک مصاحبه گفت)چون احتمال شکست تجاری زیادی داره.ببینید مهمترین مسئله فعلی این است که بیشتر کارگردانان اهل ریسک نیستند,اهل تجربه جدید نیستند,فقط میخواهند به راهی مطمئن قدم بگذارند و فروش کنند .اگر کسی هم مثل ریچارد لینکلیتر,دیمین شزل و چند تای دیگه که به ذهنم نمیرسه ریسک کنند در گیشه به شدت شکست میخورند و یا حداقل به موفقیت نمیرسند و در فیلم های بعدیشون انگیزه شون رو از دست میدهند و فیلم بدی میسازند(دقیقا منظورم ریچارد لینکلیتر و فیلمه جدیدشه)شما اسپاتلایت که اسکار بهترین فیلم امسال رو گرفته ببینید از همون ثانیه اول از تمام مردان رئیس جمهور(1976)تقلید یا کپی میکنه و اسکار بهترین فیلم رو هم میگیره.سینمای فعلی فرسنگ ها با سینمای دهه 90 فاصله داره, چه برسه با دوران طلایی سینما(50 و 60 و 70) که اصلا نزدیک شدن به سینمای اون دوران کاملا محاله.
پ.ن:همه ی اسم هایی که ابتدا بردم از شاهکار های تاریخ سینماست توصیه میکنم ببینید.

به نظرم نولان خیلی اهل ریسکه.شما به فیلم ها نگاه کنی مثل ممنتو یا inception خیلی ایده های بزرگ و پرخرجی بودند.از این دست کارگردان ها هم باید وجود داشته باشه.حس من می گه هست.

 

[Pyramid Head]

به نظرم نولان خیلی اهل ریسکه.شما به فیلم ها نگاه کنی مثل ممنتو یا inception خیلی ایده های بزرگ و پرخرجی بودند.از این دست کارگردان ها هم باید وجود داشته باشه.حس من می گه هست.

نولان هنوز تکلیفش رو با سینماش نمی دونه چیه خیلی هم ریسک های سنگینی نمی کنه فیلم هایی که می سازه تو نگاه اول شاید ایده هاش نو و جدید باشه ولی وقتی فیلم هاش رو ببینی می فهمی خیلی هم جدید نیست مثلا ایده کلی اینسپشن n سال پیش کم و بیش تو توتال ریکال به کار رفته بود