میتونه فلاش بک باشه.
---------------
ویرایش: jigsaw هنوز زندست ... و با همکاری آماندا داستان فیلم بعدی رو شکل میدن.
آخرین ویرایش:
نه یارو اصلیه نمرد.اگه یادتون باشه آخر فیلم 2 یارو با صورت پر از خون داشت می خندید.این یعنی اینکه زنده است و تو فیلم 3 هم هست.
دیروز با لطف میلاد خان فیلم The Hills Have Eyes رو دیدم 
خیلی فیلم خفنی بود من که خیلی حال کردم داداشم که این همه ادعای پرشکیش میومد کم اورد 
میگفت این چه فیمیله نگاه میکنی:cheesygri
به هر حال هر کی ندیده بره ببینش
بای
خیلی فیلم خفنی بود من که خیلی حال کردم داداشم که این همه ادعای پرشکیش میومد کم اورد میگفت این چه فیمیله نگاه میکنی:cheesygriبه هر حال هر کی ندیده بره ببینش
بای
Dante Is Alive
کاربر سایت
تولد رابرت دنیرو
26 مرداد/17 آگوست1943
*رابرت دنیرو را جز اسطوره های بازیگری و سینما می شناسند. او نزدیک به 60 فیلم بازی کرده و یک فیلم هم خودش کارگردانی کردهاست. دو اسکار گرفته . در بازیهایش نماد فرد گرایی مفرط است . درباره اش گفته اند که هر فیلم غیر قابلتحمل با حضور او دبدنیمی شود . حرف معروفش این است : نقش کوچک نداریم ولی بازیگر کوچک داریم.
رابرت دنیرو در مصاحبه با کایه دو سینما
* دوست دارم مرا با تنوع کاریم به خاطر بیاورند...وفیلم هایی که پنجاه سال بعد چند نفری بعد از تماشایشان بگویند : هنوز هم دیدنی هستند.
دایات ابوت , همسر دنیرو
*نیاز به مراقبت داشت . حتی نمی دانست در روز زمستانی باید پالتو پوشید . نمی دانست چقدر دستمزد می گیرد . آدم خاموشی بود و هرگز در مورد خودش حرف نمی زد . گاهی هم ادای آدم های ابله را در می آورد. فکر می کرید از چیزی سر در نمی آورد. اما از پشت چشمهای باریکش نظاره گر دنیا بود .
جان سایمن , منتقد پرمیر
*در "طبل را آرام بنواز" الهام بخش بود . در "پدر خوانده 2" نا متعارف . در "راننده ی تاکسی" بی نقص . در "آخرین کاروان" کامل . . . و در "نیویورک , نیویورک" می خواست با نوعی دیوانه بازی نقش یک شیفته ی موسیقی را ارائه دهد اما درون نقش حبس شده بود.
مارتین اسکورسیزی کارگردان "خیابان های پایین شهر"
*ناگهان روی میز بیلیارد پرید . حرکاتش را دقیقا" به خاطر دارم .مثل یک حیوان به دام افتاده شده بود . به خودم گفتم شور و هیجان اش و بالا و پایین پریدنش روی میز چقدر عالی است . آن را طرح ریزی نکرده بودم فقط می خواستم دنیرو حرکتی انجام دهد. که جلوه ی آخرین درخشش شمعی در حال خاموشی را داشته باشد. او هم همین کار را کرد. چوب بیلیارد را شکست و روی میز افتاد . بقیه دورش جمع شدند و شروع به کتک زدنش شدند .انگار یادشان رفته بود که این فیلم است .
لایزا مینه لی همبازی اش در "نیویورک,نیویورک"
*نیمه شب بود و استودیو را ترک می کردیم . اما صدای ساکسیفون او در خلوت خودش به گوش می رسید . شب به شب و هر شب .
رابین ویلیامز همبازی اش در "بیداری ها"
*دقت می کردم و منتظر بودم تا شاهد چیزی ازین اسطوره ی بازیگری باشم. سه هفته گذشت و چیزی ندیدم .نقش مردی را داشت که پس از سالها از اغما خارج می شد . در صحنه ای مثل یک تکه سنگ روی صندلی چرخ داری نشسته بود . خاموش و بی حرکت... بعد شروع به حرف زدن کرد. تکان دهنده بود و بی نظیر ...
الیا کازان , کارگردان
*او فقط با قرار گرفتن در قالب دیگران به آرامش دست می یابد.
از تیزر های تبلیغاتی " راننده تاکسی "
*در همه ی خیابانهای همه ی شهر ها کسی که هیچ کس نیست این رویا را در سر می پروراند که سر انجام کسی شود .
منبع : مجله ی همشهری جوان
26 مرداد/17 آگوست1943
*رابرت دنیرو را جز اسطوره های بازیگری و سینما می شناسند. او نزدیک به 60 فیلم بازی کرده و یک فیلم هم خودش کارگردانی کردهاست. دو اسکار گرفته . در بازیهایش نماد فرد گرایی مفرط است . درباره اش گفته اند که هر فیلم غیر قابلتحمل با حضور او دبدنیمی شود . حرف معروفش این است : نقش کوچک نداریم ولی بازیگر کوچک داریم.
رابرت دنیرو در مصاحبه با کایه دو سینما
* دوست دارم مرا با تنوع کاریم به خاطر بیاورند...وفیلم هایی که پنجاه سال بعد چند نفری بعد از تماشایشان بگویند : هنوز هم دیدنی هستند.
دایات ابوت , همسر دنیرو
*نیاز به مراقبت داشت . حتی نمی دانست در روز زمستانی باید پالتو پوشید . نمی دانست چقدر دستمزد می گیرد . آدم خاموشی بود و هرگز در مورد خودش حرف نمی زد . گاهی هم ادای آدم های ابله را در می آورد. فکر می کرید از چیزی سر در نمی آورد. اما از پشت چشمهای باریکش نظاره گر دنیا بود .
جان سایمن , منتقد پرمیر
*در "طبل را آرام بنواز" الهام بخش بود . در "پدر خوانده 2" نا متعارف . در "راننده ی تاکسی" بی نقص . در "آخرین کاروان" کامل . . . و در "نیویورک , نیویورک" می خواست با نوعی دیوانه بازی نقش یک شیفته ی موسیقی را ارائه دهد اما درون نقش حبس شده بود.
مارتین اسکورسیزی کارگردان "خیابان های پایین شهر"
*ناگهان روی میز بیلیارد پرید . حرکاتش را دقیقا" به خاطر دارم .مثل یک حیوان به دام افتاده شده بود . به خودم گفتم شور و هیجان اش و بالا و پایین پریدنش روی میز چقدر عالی است . آن را طرح ریزی نکرده بودم فقط می خواستم دنیرو حرکتی انجام دهد. که جلوه ی آخرین درخشش شمعی در حال خاموشی را داشته باشد. او هم همین کار را کرد. چوب بیلیارد را شکست و روی میز افتاد . بقیه دورش جمع شدند و شروع به کتک زدنش شدند .انگار یادشان رفته بود که این فیلم است .
لایزا مینه لی همبازی اش در "نیویورک,نیویورک"
*نیمه شب بود و استودیو را ترک می کردیم . اما صدای ساکسیفون او در خلوت خودش به گوش می رسید . شب به شب و هر شب .
رابین ویلیامز همبازی اش در "بیداری ها"
*دقت می کردم و منتظر بودم تا شاهد چیزی ازین اسطوره ی بازیگری باشم. سه هفته گذشت و چیزی ندیدم .نقش مردی را داشت که پس از سالها از اغما خارج می شد . در صحنه ای مثل یک تکه سنگ روی صندلی چرخ داری نشسته بود . خاموش و بی حرکت... بعد شروع به حرف زدن کرد. تکان دهنده بود و بی نظیر ...
الیا کازان , کارگردان
*او فقط با قرار گرفتن در قالب دیگران به آرامش دست می یابد.
از تیزر های تبلیغاتی " راننده تاکسی "
*در همه ی خیابانهای همه ی شهر ها کسی که هیچ کس نیست این رویا را در سر می پروراند که سر انجام کسی شود .
منبع : مجله ی همشهری جوان
فکر نمیکنم از خودم گفته باشم ؟!؟!
منبع هم شما میتونید تو معروفترین سایت های سینمایی و با خوندن story line متوجه بشید که jigsaw هنوز زندست !
کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند
Google