Multi Platform Hollow Knight: Silksong

  • Thread starter Thread starter Z-fan
  • تاریخ آغاز تاریخ آغاز
187059

188011

ناشر: Team Cherry
سازنده: Team Cherry
سبک: Action-Aventure, Metroidvania
تاریخ عرضه: نامعلوم
پلتفرم ها: PC, Switch, Xbox One, Xbox Series X|S

حماسه شوالیه سوسکی ما و نبردش با شوالیه تباه و تهی و آزاد کردن Hollownest از چنگال نفرین Radiance از آن تریپ قصه هایی بود که ابعاد، جزئیات و احساسات ساکتش در حد عناوینی مانند Dark Souls رخ نشان می دادند.
حال نوبت تک فرزند حرام زاده ی شاه مرحوم HollowNest، شوالیه عنکبوتی دوست داشتنی نسخه اول بازی، hornet است که با نخ و سوزن خود قصه ی Hollow Knight را در سرزمین جدیدی ادامه دهد. سرزمینی که رنگ های آهنگین، نخ و ابریشم آن را کنترل می کند.

جزئیات منتشر شده از بازی:

  • هورنت از نایت سریعتر و آکورباتیک تره کلا
  • میشه تو بازی لبه پلتفرم ها رو گرفت یا ازشون آویزون شد
  • از اون جا که هورنت کلا سریعتر از نایته، Team Cherry یه رویه دیگه واسه دیزاین دشمن ها و باس های بازی در نظر گرفته
  • موقع انیمیشن گرفتن لبه ها اگه فریم کنسل کنید بیشتر ارتفاع می گیرید (یه چی مشابه سیستم لبه گیری و ارتفاع گیری سری بتمن آرکام)
  • دشمن ها پیچیده تر اند
  • یه نوع دشمن هست که خودشو تو قالب یه جمجمه ول شده مخفی می کنه تو محیط
  • یه نوع دشمن دیگه هم هستن که شبیه Moss Charger های بازی اول اند ولی شتاب شون بیشتر، پترن حرکتی شون هم پیچیده تره
  • جادو تو Pharloom اون قدره گسترده نیست مثل Hollownest ولی عوضش مراسم های مذهبی و رفتارهای کالت ماننده که بیشتر رایج ـه تو این سرزمین

  • بازی جوری شروع میشه که شما رو دوباره با سیستم های قدیمی و جدید عادت بده
  • بازی از Moss Grotto شروع میشه (که تو E3 2019 ازش نمایش داشت بازی) و بعد میره منطقه مذابی Boneforest که از بازی اول حذف شده بود و بعدش به مناطق گسترده تر ادامه پیدا می کنه
  • خیلی از دشمن های اول بازی و تله های محیطی می تونن دو تا از جون شما کم کنن
  • به جای Soul، هورنت قابلیت Bind داره که با ابریشم هایی که با زدن دشمن ها جمع می کنه میتونه خودش رو هیل کنه (زخم هاشو بدوزه :D)
  • این بار با هر بار استفاده از Bind جای یه ماسک، سه تا ماسک هیل میشن
  • آری گیبسون میگه بازی یه جور طراحی شده که اکثرا یا جون تون پره یا رو لب مرگید و مدام بین این دو وضعیت جابجا میشید
  • تسبیح و Bead هایی که بین راه پیدا می کنید میتونن تبدیل به واحد پولی بازی شن
  • بازی یه سیستمی داره که اگه تسبیحاتون رو بند کنید بعد مرگ از دستشون نمیدید. (یه سیستم بانک مانند)
  • یه سری از مغاره دارهای بازی اند که تسبیحاتون رو براتون بند می کنن

  • نزدیک 100 تا نیمکت تو بازی وجود داره که وقتی بهشون نزدیک شید از زمین میزنن بیرون که حکم سیو پوینت بازی رو دارن
  • درجه سختی بازی تنظیم شده که تقریبا اندازه همون بازی اول باشه
  • کسایی که بازی اول رو بازی نکردن هم راحت میتونن بپرن رو این بازی
  • هورنت یه سری ابزار و ایتم مصرفی داره که میتونه رو نیمکت ها با Shell Shard هایی که از دشمن ها میگیره، احیا شون کنه
  • آیتم ها اینان:
  • – Pimpillo Bomb: area-of-effect blast
    – Sting Shards: extend spikes in mid-air or when struck with a weapon
    – Straight Pins: can be thrown like kunai
    – Straight Pins can be modified to become Tri-Pins to throw three at once
  • که این آیتم ها و نحوه ساختشون رو تو بازی از NPC های بازی یاد میگیرید

  • بر خلاف نایت، هورنت Silent Protagonist نیست و شخصیت ثابت و دیالوگ های خودشو داره
  • هدف کلی بازی رسیدن به Citadel ـه که بالاترین نقطه تو نقشه بازیه و کلا تم بازی و طراحی مراحلش تمرکز عظیمی رو این "بالا رفتن" دارند
  • سیستم کوئست ها و Task های NPC ها تو این بازی هم هست
  • میتونید میزان پیشروی تون تو این Task ها رو از طریق بیلبوردهای پخش شده تو بازی دنبال کنید
  • Task ها از پیدا کردن نقا مخفی تا چالش های اکشن متنوع اند
  • کامپوزیشن بازی و آهنگ هاش این بار هم دست کریستوفر لارکین (Composer نسخه اول) ـه
  • هورنت خیلی از تکنیک های مبارزه شو بعد از اسیر شدن تو اول بازی به مرور از دست میده و بعد از شروع حسابی تک تک شون رو به مرور به کمک Weaver ها به دست میاره


[محتوای تاپیک به مرور آپدیت می شود]
 
آخرین ویرایش:
اینجا می‌تونین باس‌ها رو به ترتیب میزان سختی دسته‌بندی کنین و این میانگین نظرات ملته:

e50b14_25123333.jpg
===============
این هم مال منه:

479314_25123sad.jpg

تنها باسی که تجربه نکردم، Garmond and Zaza بود که گویا اگه مأموریت‌ها رو یه جور متفاوتی بریم، این باس برامون ظاهر نمی‌شه و هر کاری کردم هم نیومد! با Lost Garmond فرق می‌کنه و اون جلوتر میاد.
یه درجه‌بندی +S هم از خودم اضافه کردم برای باس آخر که بیچاره‌م کرد و یه چیزی در حد Genichiro توی Sekiro بود! :دی
 
من مجموعا ۹۵ ساعت بازی کردم و هیچ چیزی تو بازی نموند که انجام نداده باشم ، هیچ جای بازی هم احساس نکردم سختی غیر منطقی داره.
تجربه شماره یک بازی هم نداشتم.
بنظرم بهترین کاری که میشه کرد این هست که اول بازی کرست واندرر رو بگیریم که بحث چالش های platforming بازی تو اکت ۱ راحت بشه ، تو اکت ۲ هم ترکیب اون حشرات مکانیکی و pollip pouch خیلی کار رو راحت می‌کنه ، بعضی باس ها هم که تو محیط بسته هستن با کرست آرشیتکت خیلی سریع نابود میشن.
اکت ۳ هم کرست شامن هر چیزی بجز باس رو وان شات میکنه.
ولی بطور کلی من اکثر جاهای بازی رو با کرست واندرر رفتم ، از یه جا به بعد که hp کافی داشته باشید و injector رو تو اکت ۲ بگیرید خیلی بعیده که کشته بشید.
ربطی به get gud هم نداره منظورم یه همچین حرکتی هست:

View attachment 1000033903.mp4
 
بازی رو تموم کردم
از خوبی هاش همه گفتن ولی بخاطر اکت آخر بازی 2 نمره کم میکنم و 8 میدم

یعنی دوتا اکت اول بازی برا من 20 از 10 بودن، همه چی خوب و قشنگ و به اندازه نه شکایتی از سختی داشتم نه هیچی و واقعا با تک تک سلول ها بدنم داشتم لذت می‌بردم ولی اکت 3......

بسیار مضخرف بود و چرت.

قوی تر شدن دشمنا باعث شده بود هرچی حس لذت آپگرید کردن شخصیت داشته باشیم از بین بره

باس یا مینی باس پشت سر هم رگباری میومد اونم بدون ریوارد خاصی

هرچی ریوارد بود تا اکت 2 80 درصدش رو بازی میداد بهمون ولی تو اکت 3 زحماتی که میکشیدیم اصلا جوابی نداشت


من خودم بازی رو تا اول اکت 3 آپدیت نکردم چون کلا سختی بازی رو اصولی و منطقی میدونستم ولی نمیدونم چرا این حس رو میکنم که اکت 3 از هیچ لحاظ به پای اون دوتا اکت نمیرسه

حتی همون قابلیت که دش میکنه و میره سمت بالا با اینکه خیلی خفنه ولی اصلا کاربرد خاصی نداره و منطقه ها مخفی wow طور باز نمیکنه.

کلا اکت 3 ضربه بدی به تجربه من زد.

سختی اصولی یه بحثه که من همیشه مشتاقانه خودم رو درجه سختی بالا پلی میدم تمام بازی ها رو، اما آزار دادن یه بحثه

متاسفانه یه سری جاهای بازی مدل آزار دادن بود که بر خلاف بازی ها دیگه طی روند اصلی بازی باید طی میشد.

Path of pain هالونایت قبلی یه مسیر اختیاری بود.


از لحاظ داستان هم من خوب دیدمش ولی واقعا حیف بود وقتی داخل مموری هورنت میره هیچ اشاره ای به شخصیت شماره قبلی نمیشه یا کلا تو بازی هیچ صحبتی ازش نمیشه

در کل در حد یه تجربه خوب برام موند و نه بیشتر.

شخصا بازی animal well رو خیلی کامل تر ازش میدونم
 
تنها باسی که تجربه نکردم
اون فکر کنم باید قبل اکت ۳ می‌زدی. چیز خاصی هم نبود، دوئل بود تا باس‌فایت.


my-image.png

من از لحاظ درجه سختی نذاشتم، از لحاظ لذت بردن گذاشتم، اینکه چقدر داستانشون خوب بود و باس فراموش‌نشدنی‌ای بود.
اون آخری F که فکر کنم مال استیل مود باشه، ندیدم. چندتا هم کلا باس خاصی نبودن، بیشتر موجودات میومدن و دمیج می‌دادن. مثل اون سه‌تای آخر رده E. اگه خیلی لوس نمی‌شد، اونایی که توی A بودن هم میزدم توی S از بس حال کردم ولی خب :D
 
خواهشا باید و نباید در مورد گاید دیدن و ندیدن نکنید کسی به تعیین تکلیف شما برای اینکه چقد گاید ببینه کاپ بهش میدن یا نمیدن هیچ اهمیتی نمیده هرکی هرجور دوس داره با بازی حال میکنه تو دنیای عادی به اندازه کافی باید و نباید و برچسب و قضاوت هست اینجا صرفا بحث سرگرمیه و بنابراین هیچکس کوچکترین اهمیتی نمیده از نظر شما هاردکوره یا چلاقه یا هرچی باور کنید همین طوریه

واقعا بازی در مجموع اینقد حال میداد که من دلم نمیخواست هیچ گایدی ببینم دوس داشتم کاملا ارگانیک و در زمان طولانی بازی رو کشف کنم حتی تو پستی هم که تو تاپیک امتیازاتش دادم مشخص بود من حتی نرفتم ببینم چجوری یه نیمکتو میشه فعال کرد که کمتر زجر بکشم
ینی همین که الکی بچرخی و اتفاقی چیزای مخفی کشف کنی یا کاملا به روش ابداعی خودت باسهارو بزنی اینقد حال میده که خود به خود دوس نداشتم گاید استفاده کنم در صورتی که من در کل گاید پرسن هستم اگه جایی زیاد گیر کنم یا بازی ای که در حال انجامشم چیزای مخفی زیاد داشته باشه یا زیاد سخت باشه اعصاب خودمو خورد نمیکنم و میرم حداقل یه گایدی ریزی هم شده میبینم
ولی اونجایی که گیر کردم واقعا مسخره بود طاقت فرسا و رو اعصاب بود سختی جذابی نداشت در صورتی که من سر همه باسها بارها شتک میشدم ولی با اشتیاق بازم بازی میکردم تا شکستش بدم ولی اینجا واقعا هیچ لذتی از چالش نمیبردم فقط داشتم آزار میدیدم
واقعا حیف اون آرت دیرکشنِ تاپ تیر حیف اون باند صدا و موزیک حیف اون اتمسفر حیف اون طراحی مراحل که همچین آرنایی توش بود باورم نمیشه همچین تصمیم احمقانه ای گرفته شده که اون آرنا با این همه اسپم دشمنای عادی و شلوغ کاری زشت و بدترکیب تو بازی وجود داره شبیه یه مرحله احمقانه ای میمونه که یه مادساز برای مسخره بازی درستش کرده
بعد از 65 ساعت پلی تایم دراپ کردم خدافظی با دوتا بوس
 
  • Cool
Reactions: Sepi_60
اینجا می‌تونین باس‌ها رو به ترتیب میزان سختی دسته‌بندی کنین و این میانگین نظرات ملته:

e50b14_25123333.jpg
===============
این هم مال منه:

479314_25123sad.jpg

تنها باسی که تجربه نکردم، Garmond and Zaza بود که گویا اگه مأموریت‌ها رو یه جور متفاوتی بریم، این باس برامون ظاهر نمی‌شه و هر کاری کردم هم نیومد! با Lost Garmond فرق می‌کنه و اون جلوتر میاد.
یه درجه‌بندی +S هم از خودم اضافه کردم برای باس آخر که بیچاره‌م کرد و یه چیزی در حد Genichiro توی Sekiro بود! :دی
مال من:

باس هایی که Gauntlet دارن رو همراه با Gauntletشون حساب کردم. همچنین این فقط رده بندی سختی باس هاست و اگه رده بندی کیفیت/لذت بود خیلی باس ها جاشون عوض میشد.
 
من هنوز بازی رو تموم نکردم و یه سری از باس ها رو هنوز بهشون نرسیدم پس فعلا نمیتونم لیستی از سخت ترین باس ها برای خودم درست کنم (دیروز act2 رو تموم کردم و grand mother silk رو هم زدم ولی یه سری پیچ و مهره ته اینونتوریم اضافه اومده (:D) که یعنی هنوز بازی ادامه داره و از اونجایی که بارها دوستان از act 3 حرف زدن و من مطمئنا هنوز بهش نرسیدم، پس باید بگردم ببینم کجا هنوز کار داره؛ البته امروز صبح هم یه حرکتایی زدم و کاروان رو بردم bilewater)... خلاصه در کل تا اینجا با باس خاصی مشکلی نداشتم؛ درسته که سر بعضیاشون کمی موندم و چندین بار تلاش کردم تا بزنمشون ولی تقریبا همشون رو با این ذهنیت میزدم که این که کاری نداره، تمام حرکتاش قابل پیش بینیه، طبق پترن خاصی حرکت میکنه و از این جور چیزا... تنها باسی که وقتی رسیدم بهش با خودم گفتم اینو دیگه چجوری باید بزنم و تو ذهنم هم نسبت بهش درمونده بودم Last Judge بود!!! البته که ایشون هم الگوی حرکتی خاص و قابل پیش بینی داشت ولی بازم به نظرم سخت بود... مخصوصا اینکه اون موقع که بهش رسیدم هنوز سلاحم رو ارتقا نداده بودم یا هشت تا جون نداشتم و خیلی از تولز و آیتم ها رو نداشتم تا آسون تر بشه ولی در نهایت با همون امکاناتی که داشتم به نظرم تونستم خیلی تمیز کار رو در بیارم؛ فقط الان ناراحتم که چرا ضبطش نکردم، باس فایت های آخری رو ضبط کردم، دلم میخواست این رو هم داشته باشم...

در کل بعد از ارتقاها و قابلیت هایی که طی بازی کسب میکنیم به نظرم بازی به شدت آسون میشه... حتی پلتفورمینگ بازی هم مثلا بعد از اینکه دابل جامپ رو گرفتم خیلی آسون تر شد... حتی تو بعضی از باس ها دیگه از تولز استفاده نمیکنم تا زود از بین نرن و اینجوری برای خودم چالش ایجاد میکنم :D پس به نظرم ارتقاها و آیتم ها هم تو سختی و آسونی باس ها و ذهنیتمون ازشون تاثیر دارن... همونطور که گفتم من Last Judge رو وقتی زدم که تقریبا خیلی از قابلیت ها رو نداشتم

یه سری باس ها رو هم خیلی دوست داشتم؛ مثلا Cogwork Dancers که اصلا دلم نمیومد بزنمشون و چند بار عمدا باختم تا دوباره رقصشون رو ببینم :D یا مثلا عاشق اون پایان حماسی Trobbio و اون فضای پر از گل موقع مبارزه با Lace شدم

در رابطه با تایم هم تا الان 80 ساعت بازی کردم و شاید بشه گفت یک سوم این تایم رو مشغول نواختن برای npcها بودم :D عاشق آواز خوندنشون شدم :D واقعا لذت میبرم از این کار؛ هرجای ویژه و خاصی میرسم اول شروع میکنم به آهنگ زدن ... :D میخواستم چندتاش رو تو پستم بذارم، ولی ویدئوهاش آپلود نمیشه، نمیدونم مشکلش چیه...

در کل به نظرم از گوشه گوشه ی این بازی میشه لذت برد...
 
خب تموم شد:دی نزدیک به ۶۸ ساعت طول کشید. What a journey:دی باس اخر اونقدرم سخت نبودااا ! به مراتب بازی باس های سختتری هم داشت. فک کنم دفعه ۶م ۷م زدمش جوری که اول فکر کردم رفتیم phase بعدی ولی دیدم انگار جدی جدی تموم شدش:دی دقیقا نکته اش همین بود که نباید پنیک میکردی و در هر موقعیت فقط یه اتک میدادی و عقب نشینی میکردی سریع:دی
در کل هم بسیار لذت بردم از بازی. شاهکار به تمام معنا. قبول دارم سختی بازی بعضی جاها میتونست یکم رو اعصاب بره ولی اونقدری نبود که بنظرم فاجعه باشه.
یه ایراد فقط اگه بخوام بگیرم اینکه کرست Wanderer بقدری خوب بود ( بخصوص در باس فایت ها) که در اکثر مواقع نیازی به استفاده از کرست دیگه ای پیدا نمیکردم. بنظرم بهتر بود این مسئله بهتر بالانس بشه.
همینطور سیستم اکونومی بازی هم که قبلا اشاره کردم بالانسش بعضی اوقات مناسب نبود و حداقل من چندباری نیاز به فارم پیدا کردم. البته من بازی رو آپدیت نکردم و با همون پچ روز اول رفتم، الان نمیدونم دیگه چقدر تغییر کرده.
اکت ۳ هم برعکس حسین خیلی دوس داشتم و فضاسازیش بنظرم عالی از آب در اومده بود و اون حس یاس و ناامیدی و ویرانی بخوبی نشون میداد.
اگه بخوام در قیاس با شماره اول که برام ۱۰ از ۱۰ بود به سیلک سانگ هم نمره بدم شاید با یکم سختگیری بهش ۹/۵ بدم هرچند که ارزش معنویش!! بسیار بسیار زیاد بود:دی
سختترین بخش بازی هم با اختلاف فراوان، بخش پلتفرمینگ قبل از
Namless town بود که یکی دو بار میخواستم سوییچ رو گاز بزنم:دی ولی همونم به پای فاجعه پث آو پین نمیرسه :دی
====
اینم لیست من برای سختترین باس ها. ران بک و خورده انمی های قبل باس ها رو حساب نکردم مگرنه یکم متفاوت تر میشد:
 
آخرین ویرایش:
دوستان من ۸۰ ساعت بازی کردم، واقعا بنظرم درجه سختی بازی غیر منطقی بوده. یعنی اصلا بازی خیلی جاها واقعا بولشت جلوت میندازه.:|

یعنی حتی بحث Git Gud هم نیست، واقعا الکی پاره میکنه.
---
یکی از دشمن های اپشنال و مخفی sands of karak. چقدر مسخره سخته! از باس ها HP اش بالاتره. با ارشیتکت هرچی داشتم و نداشتم روش زدم اصلا بی اثر بود:))
الان 99% درصد رفتم. و یکم لذتم دو چندان شده و درجه سختی تا حدی نظرم برگشته!

باس آخر داره پاره پوره میکنه. کمممممک

لذت عجیبی دارم...با تمام دهن سرویسی ها واقعا ارزشش رو داشت. حس میکنم گیمر هستم.:دی
 
یکی از چیزا جالبی که متوجه شدم اینه در مورد بازی

بازی برای هر تایپ پلیری باس داره

یه سری باس ها که برا مثلا افراد x سخت هستن می‌بینید برای افراد y آسون هستن
یا بر عکس

مثلا من خودم نه سر باس لست جاج نه savage beast مشکل نداشتم (ادعا ندارم پلیر حرفه ایم چون برا من بالا 0 9 ساعت طول کشید تموم بشه)

ولی تا دلتون بخواد تو بحث ریختن دشمن سرم کلافه میشدم

یا اون باس دوتا برادر اهنگرا تو دیپ داک خیلی منو زله کرد :D
 
یکی از چیزا جالبی که متوجه شدم اینه در مورد بازی

بازی برای هر تایپ پلیری باس داره

یه سری باس ها که برا مثلا افراد x سخت هستن می‌بینید برای افراد y آسون هستن
یا بر عکس

مثلا من خودم نه سر باس لست جاج نه savage beast مشکل نداشتم (ادعا ندارم پلیر حرفه ایم چون برا من بالا 0 9 ساعت طول کشید تموم بشه)

ولی تا دلتون بخواد تو بحث ریختن دشمن سرم کلافه میشدم

یا اون باس دوتا برادر اهنگرا تو دیپ داک خیلی منو زله کرد :D
کلا سولزلایک همینه.(هالونایت هم المان سولز داره). یه باس برای یکی جهنمه اما واسه یکی دیگه آسون و همینطور برعکس.
 
سه ثانیه بعد از اینکه تصمیم گرفتم از یوتوب کمک بگیرم متوجه شدم جایی که گیر کردم راه cheese کردن رسمی داره
اونوقت میای اینجا مسئله رو مطرح میکنی دوستان پستتو صرفا فرصتی برای بازو گرفتن میبینن و git gud git gud برات راه میندازن
 
خب چرا اصن باید این همه خودتون رو درگیر نظر دیگران کنید که هر 1 پست در میون در موردش حرف بزنید ؟ :دی شما به خودت مطمئنی و و از خودت راضی هستی؟ خب بچسب به بازیت دیگه :دی وقتی به حرف دیگران اهمیت میدی یعنی به "رسمیت" شناختی، اگه ادعا داری به رسمیت نمیشناسی، پس نباید اصن بهش بپردازی :دی میپردازی؟ یعنی برات اهمیت داره حتی اگر انکار کنی،

اگر با خودت راحتی، حرف دیگران رو "هیچ" حساب کن و به عشق خودت برس، 1 بار 2 بار بپردازی و مخالفت کنی کافیه دیگه، بیشتر از این یعنی درگیر حرف دیگران هستی حتی اگر ادعا کنی نیستی (انکار)
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

  • رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
    اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
    or