داستان بازی تو ده ساعت تموم شد رو حالت مدیوم

خط اصلی داستان خیلی ساده هست و بنظرم چیز بدی هم نیست ولی روایت اصن به طور غیر قابل باوری فاجعه باره. شخصیت پردازی ها هم یکی از یکی لجن تر و کلیشه تر. سریال های تبلیغاتی صداسیما روایت و شخصیت پردازی قوی تری دارن بنظرم

طراحی محیط و مپ بازی متوسطه و هیچ چیز خاص خودشو نداره ماموریت های جانبی هم یکی از یکی مزخرف تر و عملا کار با ارزشی وجود نداره که تو محیط انجام بدیم.
تنها بخشی که باعث شد بازیو تموم کنم گیم پلی بود. که اونجا هم لذتبخش ترین قسمت بازی مجیک پارکور هست که واقعا چیز خاصیه و تو بازیای دیگه تجربه ای شبیهش رو نمیگیرید. مبارزات هم بدک نیست. مجیک ها بنظرم جا داشتن متفاوت تر باشن و اینکه اول بازی که با سیستم مجیک ها آشنا میشید منتظرید به مرور عمق بیشتری بگیره مبارزات ولی متاسفانه از پتانسیلش استفاده نکردن اما نهایتاً مبارزه با استفاده از مجیک ها حس خوبی داره تو بازی.
در کل تمام بخش های بازی توأمان و همزمان (

) لجن و مقوا هستن و فقط مبارزات و پارکور هست که جذابیت دارن.
اینم یادم رفت که بگم جای جای بازی منو یاد هورازین میندازه البته نسخه فیکش. اگر هورایزن و الوی عکس روی جلد بستنی عروسکی باشن فوراسپوکن و فری خود فرم درب و داغون بستنی هستن که بعد یه گاز انداختنشون تو سطل اشغال و قاطی زباله ها دارن آب میشن

من تازه میخواستم ف ف ۱۵ بازی کنم