PlayStation Final Fantasy VII Rebirth

سازنده
Square Enix
تاریخ انتشار
2023
ناشر
Square Enix
پلتفرم‌ها
  1. PlayStation 5
234.png
اسکوئر انیکس بازی Final Fantasy VII Rebirth را برای پلی استیشن 5 معرفی کرد. این بازی دومین عنوان از پروژه Final Fantasy VII Remake است
این شرکت همچنین تایید کرد که پروژه Final Fantasy VII Remake از سه عنوان تشکیل خواهد شد. عنوان اول Final Fantasy VII Remake بود که سال 2020 منتشر شد، شماره دوم با نام Final Fantasy VII Rebirth و در آینده نام قسمت سوم (نهایی) اعلام می شود
Final Fantasy VII Rebirth دومین قسمت از سری Final Fantasy VII Remake است که داستان یک بازی فانتزی نمادین را روایت می‌کند که ژانر RPG را در سه بازی متمایز تعریف می کند. در زمان عرضه، بازی Final Fantasy VII Remake مورد تحسین بازیکنان و منتقدان قرار گرفت و موفق به فروش بیش از پنج میلیون نسخه در سراسر جهان شد. بازی Final Fantasy VII Rebirth در سال 2024 برای پلی استیشن 5 عرضه خواهد شد

Tetsuya Nomura، کارگردان خلاق سری Final Fantasy VII Remake می گوید:

همانطور که اعلام شد، در حال حاضر چهار پروژه از Final Fantasy VII به صورت همزمان در حال توسعه هستند. اگرچه هر یک از چهار عنوان از یکدیگر متفاوت هستند، اما همه آنها از طریق یونیورس و شخصیت های Final Fantasy VII به هم مرتبط هستند. به‌ عنوان فردی که در توسعه هر یک از عناوین اصلی شرکت نقش داشتم، عمیقا چشم‌انداز و افکار پشت هر پروژه را درک می‌کنم و فعالانه در روند توسعه هر 4 عنوان مشارکت دارم. کلود و دوستانش در این بازی سفر جدیدی را آغاز می کنند و معتقدم سکانس هایی که پس از ترک میدگار شاهد آن هستند، تجربه ای تازه را به بازیکنان ارائه می دهد
1.png
عنوان فاینال فانتزی 7 یکی دیگر از نقش افرینی هایی بود که توسط شرکت Square Enix در سال 1997 برای کنسول PS1 عرضه شد. این بازی با داستانی حماسی به سرعت نظر طرفداران ژانر RPG را به سوی خود جلب کرد. فروش بسیار خوب این بازی باعث شد تا در طول سال های متمادی دنباله ها و مکمل هایی برای آن عرضه شود

2.png
 
آخرین ویرایش:
منم از 12 شب تا 8 صبح یه سره پای بازی بودم تا بالاخره تموم شد (ساعت 10 باید راهی می‌شدم که برگردم خوابگاه :دی)
گفتنی‌ها رو که دوستان گفتن، فقط منم درمورد پایان بازی دلم می‌خواست نظرم رو بگم.
اگر بازی رو تموم نکردید اسپویلر رو باز نکنید.
بعضی از دوستان گفتن که بخش زیادی از بار احساسی و تراژدی صحنه مرگ اریث فدای پیچیدگی و شلوغ بودن داستان بازی شد. من این رو تا حدی می‌تونم قبول کنم چون ناراحتی فقط یکی از چیزایی بود که اون لحظه می‌شد حس کرد، ولی به نظرم فداکاری‌ای که شکل گرفت کاملا ارزشش رو داشت و باعث شد که یکی از ماندگارترین ‌صحنه‌های تاریخ صنعت رقم بخوره. مواقعی هستن که داستان بیش از حد شلوغ میشه و کنترلش از دست کارگردان و عوامل سازنده در میره، ولی به نظر من پایان این بازی از این موارد نبود. حسابی شلوغ و گیج‌کننده بود ولی از این ویژگیش به بهترین شکل استفاده شده بود. شخصیت‌‌پردازی و انتقال احساسات Cloud به اوج خودش رسید و کاملا می‌شد تمام ری‌اکشن‌هاش به اون اتفاقات رو درک کرد. یعنی این حس کاملا القا می‌شد که معلوم نیست چی واقعیه و به نقل از خود Cloud، همه‌ش توهمه. من که وقتی به کاتسین آخر بازی که همه عزا گرفتن و Cloud اونجوری نشسته و می‌خنده فکر می‌کنم مو به تنم سیخ میشه. همچین صحنه‌ای توی این دوره‌زمونه خیلی خیلی ماندگارتر از یه مرگ غم‌انگیزه.
 
بنا به گفته نومورا، داستان پارت 3 تکمیل شده و بزودی وارد مرحله ضبط صداگزاری می شن!
گفتند مدت زمان ساخت ریبرث 3 سال بوده!(در واقع سه سال و چند ماه اشاره نشده:دی)
امیدوارند برا پارت 3 هم به همین سرعت پروژه رو تکمیل کنند!
.
پ ن: با توجه به نقطه پایان ریبرث در بازی اورجینال که به برخی از لوکیشن های همین ریبرث در پارت 3 هم باید برگردیم، و اینکه مرحله کانسپت رو بازی تو همون فاز اولیه تولید ریمیک بوده! همه چیز مهیا هست، بازیو به سالگرد 30 سالگی این نسخه در 2027 برسونند!
 
بر اساس توییت جدید دنیل احمد (Daniel Ahmad)، تحلیلگر Niko Partners، بازی Final Fantasy 7 Rebirth فروشی پایین‌تر از انتظار داشته و این موضوع نگرانی بزرگی به همراه دارد.


در حالی که آمار و ارقام دقیقی منتشر نشده و اسکوئر انیکس (Square Enix) اصولاً در این مورد سکوت اختیار می‌کند، این تحلیلگر می‌گوید که بازی اکشن نقش‌آفرینی Final Fantasy 7 Rebirth در مدت زمان مشابه پس از عرضه، نصف قسمت اول یا Final Fantasy 7 Remake فروخته است و در بلند مدت نیز احتمالاً فروش آن سرعت کمتری نسبت به پارت اول داشته باشد.

Final Fantasy 7 Rebirth دومین بازی پرفروش آمریکا در ماه فوریه بود (با این که در آخرین روزهای این ماه عرضه شد). البته، در ژاپن شاهد استقبال همیشگی نبودیم و بازی در زمان عرضه ۲۶۲,۰۰۰ نسخه فروخت که نسبت به بازی‌های قبلی سری چندان تحسین‌برانگیز نیست. به عنوان مثال، Final Fantasy 16 و Final Fantasy 7 Remake در زمان عرضه به ترتیب ۳۳۶,۰۰۰ و ۷۰۲,۰۰۰ نسخه فروخته بودند.

بازی Final Fantasy 7 Rebirth هم‌اکنون برای دارندگان PS5 در دسترس قرار دارد.

منبع: گیمفا

======

امیدوارم از خر شیطون بیان پایین هم زودتر اینو مولتی کنن (علاوه به PC برای ایکس باکس هم بدن هر دو پارتو)
هم پارت ۳ از لانچ دی مولتی باشه

پ.ن: الان میشه درک کرد چرا خبری از FF IX Remake زیاد نیست!
من به عنوان یه JRPG گیمر فقط برام مهمه بازیهای خاطره انگیز بیشتری رو اسکوئر ریمیک کنه که با این میزان فروش و تک پلتفرمه بودن نمیخونه!
 
بر اساس توییت جدید دنیل احمد (Daniel Ahmad)، تحلیلگر Niko Partners، بازی Final Fantasy 7 Rebirth فروشی پایین‌تر از انتظار داشته و این موضوع نگرانی بزرگی به همراه دارد.


در حالی که آمار و ارقام دقیقی منتشر نشده و اسکوئر انیکس (Square Enix) اصولاً در این مورد سکوت اختیار می‌کند، این تحلیلگر می‌گوید که بازی اکشن نقش‌آفرینی Final Fantasy 7 Rebirth در مدت زمان مشابه پس از عرضه، نصف قسمت اول یا Final Fantasy 7 Remake فروخته است و در بلند مدت نیز احتمالاً فروش آن سرعت کمتری نسبت به پارت اول داشته باشد.

Final Fantasy 7 Rebirth دومین بازی پرفروش آمریکا در ماه فوریه بود (با این که در آخرین روزهای این ماه عرضه شد). البته، در ژاپن شاهد استقبال همیشگی نبودیم و بازی در زمان عرضه ۲۶۲,۰۰۰ نسخه فروخت که نسبت به بازی‌های قبلی سری چندان تحسین‌برانگیز نیست. به عنوان مثال، Final Fantasy 16 و Final Fantasy 7 Remake در زمان عرضه به ترتیب ۳۳۶,۰۰۰ و ۷۰۲,۰۰۰ نسخه فروخته بودند.

بازی Final Fantasy 7 Rebirth هم‌اکنون برای دارندگان PS5 در دسترس قرار دارد.

منبع: گیمفا

======

امیدوارم از خر شیطون بیان پایین هم زودتر اینو مولتی کنن (علاوه به PC برای ایکس باکس هم بدن هر دو پارتو)
هم پارت ۳ از لانچ دی مولتی باشه

پ.ن: الان میشه درک کرد چرا خبری از FF IX Remake زیاد نیست!
من به عنوان یه JRPG گیمر فقط برام مهمه بازیهای خاطره انگیز بیشتری رو اسکوئر ریمیک کنه که با این میزان فروش و تک پلتفرمه بودن نمیخونه!
بیشتر از اینکه اسکوئر نیاز داشته باشه که پروژه هارو مولتی پلتفرم کنه که اتفاقا دی وان pc اولویته!

بیشتر نیاز به سافت ریبوت این فرنچایزه! که حتی نسخه های مولتی پلتفرمم نتونستن در عین کنسول های بیشتر که در اختیار داشتن، موفقیت نسخه های قدیمی رو تکرار کنن، مشکل اسکوئر اینه بقیه کمپانی ها در طول نسل ها بازار فرنچایزشونو گسترده کردن، ولی اسکوئر تو نسل 6 و 7 متوقف شد!!!!!!!


وگرنه همین کرایسیس کور که برا همه چی اومد، تو خوده ژاپن که بازی مشترک رو ps نسبت به سوییچ بیشتر نمی فروشه! رو ps دو نیم برابر سوییچ فروش داشته!!!
همه اینا کارو به جایی می رسونه هنوزم ps پلتفرم اول FF هست ولی مشکل از این فرنچایزه که دو سه نسله نتونسته بازارشو گسترده کنه!!!!!!!
تهش مولتی پلتفرم شدن دو سه میلیون بزاره رو فروش بازیا!!! درحالیکه اگه بقیه کمپانی ها نسل پنج و شش بازیاشون دو سه میلیون می فروخت!!! الان اونو تبدیل کردن به بیست تا سی میلیون، درحالیکه اسکوئری که پر فروش ترین بازیارو یک زمان می داد دیگه تو همون منطقه امنش مونده!!!
.
.
.
ff با شرایط زیر می تونه احیا بشه!!!


1-لور ابتدایی بازی تو مرحله کانسپت جوری خلق بشه که انگار یونیورس بازی برا یک محصول mmo هست! دلیل اینو آخر متنم روشن می کنم!

2-بیس استوری و یونیورس رو همچنان ژاپنی ها پایه ریزی کنن، ولی سناریو رو کلا باید بدن دست نویسنده های خبره غربی!


3-اسکوئر تیم مارکتینگشو کلا بریزه دور، افراد خبره که شرایط بازار رو برسی می کنن و تیم توسعه رو بتوته تحت فشار بزاره که یونیک سلینگ پوینت عنوان رو مشخص کنن


4-تیم توسعه نباید صرفا دنبال کلون از عناوین مطرح ویدیو گیم باشه، الگو اشکال نداره اما شابلون خیر! مثلا یکی بخواد الان کلون ویچر 3 رو استارت بزنه، حتی اگه بازیشون موفق باشه، ته تهش بعد از 12-13سال رسیدن به استاندارد های یک استدیوی دیگه، که طی این زمان اونا با عناوین بعدیشون استاندارد های خودشون رو ارتقا دادن! پس اینا باید برگردن به زمانی که صرفا الگو می گرفتن و دنبال تحویل دادن یک اثر مولف بودن!!!!


5-گفتم با فرض mmo کانسپت داستان رو ببرن جلو، چرا؟ قدیم می خواستن چهل ساعت یک اثر رو توسعه بدن حتی پیکسلی یا نیمه سه بعدی، کلی متن و پراکندگی وجود داشت و رسیدن به نقطه a تا b کم بود، ولی الان سی ساعت یک اثر aaa که به سمت سینماتیک رفته، رو بیاریم تو شکل پیکسلی یا دو بعدی، محتواش اندازه 6تا 8ساعت میشه، برای همین عمق داستانی عناوین جدید خیلی کم شده!

6-باید از بیس داستانی چپولی و مارکسیستی و این چرتو و پرتا رها بشن!:D چیکار دنیا و شهر ها و حکومت ها دارید که تهش موفقیت شما، پاره شدن بخش عمده دیگه از یونیورسه!!! اگه از این فاصله بگیرن
با دید یک mmo یونیورس رو شکل داده باشن! بعد از پایان بازی می تونن محتوای اند گیم زیادی برا محصول عرضه کنن!!!



7-دنبال آزادی عمل هرچه بیشتر تو بازی باشن! گیمپلی باید فیزیک محور باشه!


8-بازی حتما حتما حتما باید دی وان pc باشه، کلا پلتفرم اصلی اسکوئر باید pc بشه!!!!!!

9- از این چهارچوب و زندان الکی که دور خودشون با یک سری موجود مثل چوکوبو کشیدن رها بشن، حتی اگه میخواید تو بازی بزارید بزارید، ولی سراغ موجودات جدید یا حتی حیواناتی که به راحتی در آثار فانتزی مشاهده میشن هم برید،این بخش باید خیلی متنوع باشه!(باور بفرمایید اصلا اونقدرا هم که فکر می کنید چوکوبو برای دنیا جذاب نیست:D اسم نسخه نمیارم ولی طرف میاد هر بلایی سر FF میاره، ولی چون یک چوکوبو انداخته تنگش، ما باید بگیم این FF هست، جمع کنید این بساطو:D)

و نکته آخر، اسکوئر باید برگرده به زمانی که خودش مولف بود، بقیه باید از محصولات اسکوئر الگو برداری کنند، هیچ فرمول موفقی وجود نداره، فرمول خاص خودشو باید خلق کنه!!!!
.
.
.
علت عدم معرفی ff9 هم ریبوت شدن این بازی هست، حتی انیمه در دست تولیدشم متوقف شد، چون با محوریت رده سنی کودکان!!!!!! لول واقعادر دست ساخت بود:D
و از اوطرف ff9 ریمیکش اصلا قرار نبوده بودجه ای به مشابه عناوین بالارده اسکوئر داشته باشه، ریمیک جمع و جوری خواهد بود که به خوده بازی اصلی هم وفادار خواهد بود، بنا به شایعات برا سوییچ بعدی هم عرضه میشه، برا همین نزدیک عرضه یا رونمایی سوییچ بعدی یا حتی یکی از رویداد های چند ماه آینده بازی معرفی میشه!!!!!!
.
.
.
علت انحصاری شدن عناوین AAA اسکوئرم اینه که اینا یک کمپانی هلدینیگی هستن که گیمینگ فقط یک بخش از این کمپانی هست، درحالیکه بودجه بازی ها بالا میره، بر اساس بودجه این بخش سود چندانی به کمپانی نمیرسید، درحالیکه بقیه بخشای کمپانی با هزینه کمتر نسبت سود بیشتری ارائه میدن!!!!

وگرنه نه اسکوئر شیفته سونی هست، نه شیفته اپیک!

حتی یوشیدا میگه ما ff16 رو به پلتفرم هولدر ها نشون دادیم، و با اونی که پیشنهاد بهتر به ما داد قرارداد بستیم! یعنی بازی حتی ممکن بود انحصاری xbox بشه! حالا چرا اینکارو می کنن؟! چون از سودشون مطمئن نیستن! میخوان بخش عمده ای از بودجه بازیو از صاحب پلتفرم بگیرن، تا اینطوری علاوه بر اینکه ضرر نکنن، به اندک سودی برسن!
برا همین اون بالا گفتم، که این فرنچایز باید ساف ریبوت بشه!!!! تا پول کافی به اسکوئر برسه تا سراغ این حرکات نره!
 
آخرین ویرایش:
منم بالاخره بعد از حدود ۹۰ ساعت بازی رو تموم کردم و عجب تجربه محشری بود! حس و حال و لذت FFVII Rebirth چیز عجیبی بود و بین بازی‌های AAA استاندارد (نه چیزهای عجیب و غریب) کمتر مشابهش رو دیدم.
اول بگم که FFVII Remake/Rebirth چهار مدل مخاطب داره:
۱. افرادی که نسخه اصلی رو زمان خودش تجربه کردن.
۲. افرادی که نسخه اصلی رو تجربه کردن ولی نه در دوران خودش. یعنی در جریان ماجراها هستن، ولی شاید اون تأثیر دوران PS1 رو براشون نداشته باشه چون از قبل در جریان بعضی مسائل بودن.
۳. افرادی که بازی اصلی رو انجام ندادن، ولی در جریان بعضی موارد مهمش هستن.
۴. افرادی که کلاً هیچی نمی‌دونن و این نسخه‌های اخیر براشون مثل بازی‌های کاملاً جدید محسوب می‌شه.
من از گروه سوم هستم و به خاطر همین نظرم نسبت به بازی شاید با گروه‌های اول و دوم تفاوت‌هایی داشته باشه (مخصوصاً گروه اول) و گفتم که شفاف‌سازی کرده باشم. :D
--------------
در مورد داستان در ادامه صحبت می‌کنم، ولی گیم‌پلی و دنیای بازی چقدر محشر بودن! گیم‌پلی ریمیک هم عالی بود و اینجا با یه سری اضافات، حتی از قبل هم بهتر شده و از اون طرف بیشترین پیشرفت رو دنیای بازی داشته که از حالت خطی/نیمه‌خطی بازی اول به یه اپن‌ورلد واقعی رسیده و این کار رو فوق‌العاده انجام داده.
حتماً مشابهش قبلاً بوده و نمی‌گم نبوده، ولی من تجربه نکردم یا حداقل یادم نمیاد این مدل اپن‌ورلد رو که توی ریبرث اجرا شده. این حالتی که چند تا دنیای بزرگ داریم و از هرکدوم به یه روشی وارد اون یکی می‌شیم و حس یه سفر چند روزه رو انقدر خوب تجربه می‌کنیم. حس و حال هر محیط هم کاملاً متفاوته (به اضافه چیزهایی مثل چوکوبوهای بومی هر محیط) و البته موسیقی‌های محیط‌های مختلف که دیوانه‌کننده هستن! یعنی واقعاً این ترکیب از موسیقی‌های محشر و درجه یک رو توی کمتر اثری می‌شه پیدا کرد و یه جا شاد و شنگول و یه جا عرفانی و یه جا هم با اتمسفر سنگین و موسیقی بنیان‌فکن Hollow.
تیم من توی ۹۰٪‌ از بازی این بود:

727224_24FINAL-FANTASY-VII-REBIRTH-20240414183014.jpg


ولی یکی از خوبی‌های بازی هم اینه که کلی بخش‌های متنوع برای استفاده از تک‌تک کاراکترها داره و نمی‌ذاره کسی جا بمونه. یعنی به دلایل داستانی، بازیکن رو سراغ همه‌شون می‌فرسته و هم در قالب تکی و هم تیم‌های ۲،۳ نفره، تجربه بازی با همه رو پیدا می‌کنیم و این نکته خیلی خوبیه که باعث می‌شه هیچ کاراکتری بیکار نمونه.

بریم سراغ داستان:
چقدر شخصیت‌های بازی خوب و دوست‌داشتنی بودن. البته به جز کلاود که زیاد دوست‌داشتنی نیست و بنده خدا حق هم داره به خاطر گذشته و ماجراهایی که داشته و منهدم شدن مغزش به خاطر این دنیاهای موازی و فلان و چنان.
عشق من اریث که اصلاً... :-" ترکیبی از مظلومیت و کمالات و زیبایی و... چند تا شخصیت داریم که شما حتی از زاویه پشت هم عاشق‌شون بشی، اون هم بدون پوشش‌های استغفراللهی! :-" (البته بانو پوشش‌های جذاب هم در ادامه پیدا کردن! :D)

dc9d24_24FINAL-FANTASY-VII-REBIRTH-20240413160048.jpg


تیفا هم به چشم خواهری خوبه، البته بعد از اریث! :D داداش برت هم که همیشه توی تیم من حضور داشت و خیلی باهاش حال می‌کنم، ولی اصلاً دوست نداشتم توی اون سکانس هتل، برت پشت در باشه و ازم دعوت کنه برای رفتن به چرخ فلک! :| بابا ما منتظر بانو اریث بودیم، نه اینکه توی تئاتر و چرخ فلک بشینیم کنار برت و برامون از تجربیات زندگی بگه! :-"
وینسنت (که من از Advent Children عاشق جذبه‌ش شدم) متأسفانه حضورش کم بود، ولی همون جاهایی که بود هم خیلی خفن و جذاب بود و منتظر نسخه بعدی هستم. Red XIII و Cait Sith رو هم خیلی دوست داشتم و اون موگلش فــــوق‌العــــاده بود، با اون طراحی بامزه و مدل راه رفتن و...! :D یوفی خل و چل هم نقش زیادی توی افزایش بار طنز بازی داشت و مخصوصاً درگیری‌هاش با برت و مشت زدن توی هوا خیلی باحال بود.
کلاً ترکیب کاراکترها واقعاً درجه یک بود و بعد از سری Mass Effect یادم نمیاد همچین گروهی رو توی یه بازی دیده باشم که با تک‌تک‌شون حال کنم. یعنی حتی سید هم که نقش زیادی به جز حمل و نقل نداشت، شخصیت‌پردازی خاص خودش رو داشت و اون پررویی و کم نیاوردنش عالی بود! مرتیکه توی فجیع‌ترین شرایط هم از رو نمی‌رفت! :))
--------------
داستان و اون بخش مهم رو پایین‌تر می‌گم، ولی واقعاً عاشق مدل طنز بازی شدم! :D این قضیه البته خیلی سلیقه‌ای هست و احتمالاً یه عده خوششون نیاد و لوس‌بازی بدونن، ولی برای من محشر بود این ترکیب طنز و غم و صحنه‌های خنده‌دار و تأثیرگذار که پشت سر هم از راه می‌رسیدن. مثلاً ماجرای پدر ناناکی رو داشتیم که خیلی غم‌انگیز بود، یا فلش بک به کودکی اریث، یا مثلاً رفیق برت که در نهایت مجبور شدن با همدیگه بجنگن و خیلی غمناک از دنیا رفت، ولی اون طرف طنز بازی هم درجه یک بود!
واقعاً چند تا بازی می‌شه پیدا کرد که وسط یه ماجراجویی جدی، یه دفعه یه جوجه از راه برسه و تا یه مدت همراه‌مون بشه و کاراکترها هم تبدیلش کنن به سوژه خندیدن به شخصیت اصلی؟! :D

2c9e24_24FINAL-FANTASY-VII-REBIRTH-20240328150407.jpg


یا ماجرای این مرغ بدبخت که توی یه مأموریت فرعی رفتیم پیداش کردیم و بعد خانومه گفت به پاس زحماتی که کشیدین، حالا بشینین تا براتون این مرغ رو بپزم! یعنی کمدی سیاه در اوج خودش! :))

140f24_24FINAL-FANTASY-VII-REBIRTH-20240407100053.jpg


یکی از محشرترین بخش‌ها هم جایی بود که وارد Cosmo Canyon می‌شیم و یه دفعه Red XIII که همیشه یه صدای کلفت و زخمی با حالتی داشته که انگار با یه موجود خفن و پیر و باتجربه طرف هستیم، تبدیل می‌شه به یه حیوون مظلوم با صدای نازک! :)) غوغا بود اون لحظه و واکنش برت! :D و البته یه ذره هم سوزناک بود که این بنده خدا ناناکی به خاطر اینکه تحویلش بگیرن و ازش حساب ببرن، این همه مدت از خودش یه شخصیت دیگه ساخته بوده و بالاخره به دوست‌هاش اعتماد می‌کنه و خودِ واقعیش رو نشون می‌ده. تا بحث ناناکی هست، به اون صحنه‌ای که مثلاً مخفی شده و یه جوری با لباس سربازها راه می‌ره که شناسایی نشه هم اشاره کنیم! :D
دیگه بگذریم از جایی که کلاود تبدیل به موگل می‌شه و به پرواز درمیاد! :)) همچین موقعیت کمیکی رو خیلی به ندرت می‌شه توی بازی‌های غربی پیدا کرد و از اون کارهای مخصوص ژاپنی‌هاست! کلاودی که همیشه یه حالت خشک و جدی داره، یه دفعه با این قیافه احمقانه وارد یه فاز دیگه‌ای می‌شه و کلی هم لذت می‌بره!

141224_24FINAL-FANTASY-VII-REBIRTH-20240415132042.jpg


ایده‌های بامزه دیگه هم بودن، مثل اون عروسک تونبری که وسط اتاق توی هتل داره برای خودش راه می‌ره و صحبت می‌کنه! :D یا مأموریت نجات بچه گربه‌ها که بعدش میان توی خونه و کنار پیانو می‌شینن! :x

351f24_24FINAL-FANTASY-VII-REBIRTH-20240413163316.jpg


کلاً این جور ایده‌ها تمومی ندارن و مثلاً یه نمونه دیگه‌ش: وارد میدون مبارزه می‌شیم و ۴،۵ دور رو پشت سر می‌ذاریم و نوبت به دور نهایی می‌رسه. بعد یه دفعه چند نفر با دستگاه خرید و فروش و نیمکت استراحت (برای تقویت HP/MP) می‌دوئن توی میدون و اینا رو ول می‌کنن اونجا و می‌رن که آماده مبارزه اصلی بشیم! :D
یا شکل و شمایل کاراکترها بعد از تبدیل شدن به قورباغه! :D از عینک برت و تک‌چشمی بودن Red XIII تا دامن تیفا و اون چیزی که اریث به موهاش می‌بنده رو می‌شه توی این قورباغه‌ها دید!

87a224_24FINAL-FANTASY-VII-REBIRTH-20240321095316.jpg


حتی شخصی‌سازی چوکوبوها هم بامزه هست و می‌شه به شکل‌های جالبی درآوردشون:

f6be24_24FINAL-FANTASY-VII-REBIRTH-20240327124517.jpg


یا مثلاً حملات ترکیبی که بعضی‌هاشون خیلی جالب از آب در اومدن و یه دفعه وسط مبارزه با دشمن، اریث و برت عینک آفتابی می‌زنن! :))

a88d24_24FINAL-FANTASY-VII-REBIRTH-20240420134051.jpg


-------------
و بالاخره اون لحظه مهم... امان از اون لحظه... :((
من یه ذره شک و تردید داشتم که داستان به اون سمت بره و فکر می‌کردم چون ریمیک کامل نیست و توجیه برای هر کاری دارن، یه تغییراتی می‌دن و اریث زنده می‌مونه. حتی بعد از اینکه سفیروث ضربه رو زد و اریث در آغوش کلاود افتاد و دنیاهای موازی توی همدیگه رفتن و...، باز هم تسلیم نشده بودم و مطمئن بودم یه جوری بلند می‌شه.
بعدش رفتیم سراغ مبارزه نهایی که چقدر هم جالب و مرحله مرحله بود و تک‌تک کاراکترها توش حضور داشتن. اونجا هم اریث اومد و با اینکه حس و حال معنوی داشت، ولی باز فکر می‌کردم یه چیزی می‌شه که زنده می‌مونه و منتظر بودم که بگم خاک بر سر سازنده‌های بازی که شجاعت کشتن اریث رو نداشتن. ولی دیگه سیلی نهایی رو جایی خوردم که مبارزه تموم شد و کلاود رفت سراغ اریث و گفت بلند شو و اون هم خیلی راحت چشم‌هاش رو باز کرد... :((یعنی دیگه کامل مشخص شد که کلاود تا چه حد از دست رفته و اوضاعش چقدر خرابه. :(
و بعد هم صحنه کنار دریاچه که همه ماتم‌زده هستن، به جز کلاود که یه شادی و شنگولی عجیبی داره و در نهایت صحنه پایانی که باز بقیه توی غم و غصه هستن و کلاود خوشحال و خندانه. واقعاً داغون شدم! :(
اگه مقایسه کنیم، صحنه مرگ اریث توی نسخه PS1 حتماً چیز انقلابی‌تری بوده به چند دلیل. هم کسی انتظارش رو نداشت و شوک عجیبی برای ملت بوده (نه مثل ریمیک/ریبرث که اکثر مخاطب‌ها از قبل در جریان ماجرا بودن)، هم کلاً هنر داستان‌گویی توی صنعت بازی با امروز فرق داشت و ۹۹٪ بازی‌ها داستان خیلی عجیب غریبی نداشتن چه برسه به اقدام حیرت‌انگیزی مثل کشتن یه شخصیت به اون شکل (نه مثل امروز که داستان بازی‌ها خیلی تکامل پیدا کرده و می‌شه منتظر هر چیزی بوده).
ولی به نظرم غم و غصه مرگ اریث توی ریبرث یه جورایی سنگین‌تر و تأثیرگذارتر شده و اون هم به کلاود برمی‌گرده. یعنی این بنده خدا انقدر روح و روانش به هم ریخته که نمی‌دونه جریان چیه و نمی‌تونه با واقعیت کنار بیاد. نتیجه‌ش می‌شه همین حالت عجیبی که پیدا کرده و در حالی که همه در غم و رنج هستن، کلاود انگار نه انگار که خبری شده. :( این واقعاً چیز تلخیه و به نظرم خیلی هم خوب توی بازی اجرا شده.
به کدامین گناه... :(

a0a824_24FINAL-FANTASY-VII-REBIRTH-20240422200329.jpg


فقط امیدوارم توی نسخه بعدی، اریث زنده نشه و همین‌طور در حالت معنوی باقی بمونه. یعنی یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های مثبت/منفی نسخه بعدی برای من همینه و اگه بخوان این شخصیت رو به طور کامل زنده کنن، اصلاً راضی نخواهم بود، اون هم به عنوان فن متعصب بانو.
-------------
آخرین بخش از اسپویل رو هم به این نقاشی‌ها اختصاص بدم که خیلی صحنه جالبی بود و پسرم ناناکی کلی ذوق‌زده شد:

ba2924_24FINAL-FANTASY-VII-REBIRTH-20240416132621.jpg

از داستان بیایم بیرون و اما مینی‌گیم‌ها... الله اکبر! :D واقعاً هضم این میزان مینی‌گیم متنوع برام سخته! از چوکوبو سواری به سبک بازی‌های کارتینگ و سفینه‌سواری با حال و هوای Shoot em up و بخش‌های ریتمی محشر مثل پیانو، تا راکت لیگ و بوکس کاریکاتوری و کلی چیز دیگه. فقط دو مورد روی اعصابم بودن که Fort Condor رو بالاخره یه جوری باهاش کنار اومدم و البته آهنگ و جلوه‌های بصری‌ش هم معرکه بود، ولی Gears and Gambits دقیقاً نقطه مقابل سلیقه من بود. یعنی انقدر از این جور چیزها تنفر دارم که فقط مرحله اولش رو خودم رد کردم و بعدش با عرض معذرت رفتم سراغ راهنما و در عرض چند ثانیه مراحل بعدی رو ترکوندم. :D
Queen's Blood هم که یکی از جذاب‌ترین و اعتیادآورترین بازی‌های کارتی بود که تا حالا انجام دادم. از تنوع کارت‌ها و شخصیت‌هایی که باهاشون مبارزه می‌کنیم (از آدم‌های معمولی و درویش و دوقلوها تا ربات و سگ و چوکوبو! :))) تا موسیقی جالبش که توی مبارزه آخر واقعاً فوق‌العاده می‌شه.
البته شاید بشه این ایراد رو بهش گرفت که توی بخش اصلی، آدم خیلی نیازی به تغییر کارت‌ها نداره و مثلاً خودم با یه دست کارت که اون اوایل جمع کرده بودم، تا مرحله یکی مونده به آخر رفتم. :D ولی مرحله آخر دیگه شوخی‌بردار نیست و باید سراغ کارت‌های متفاوتی بریم و در کنارش هم یه سری تورنمنت و چیزهای فرعی هست که تنوع خوبی ایجاد می‌کنن.
و تازه مینی‌گیم‌ها به اینجا هم خلاصه نمی‌شن و وسط بخش‌های اصلی و فرعی بازی هم کلی چیزهای جالب دیگه هست، مثل دلفین‌سواری به سبک بازی‌های جت‌اسکی قدیمی یا اون بخش قورباغه که شبیه یکی از مراحل Fall Guys بود و کاش بیشتر از این بود.
تلاشی که سازنده‌های بازی در این زمینه کردن، واقعاً جای تقدیر داره و اگه همه اینا رو جمع کنن و بخش چندنفره براشون بسازن، رسماً می‌شه از توش یدونه Final Fantasy Party درآورد! :D
-----------
در مورد نکات منفی بازی هم برای من بدون شک مهم‌ترینش به چادلی گوساله برمی‌گرده! :| توی ریمیک هم از این پسرک بدم می‌اومد و اینجا دیگه غلظتش صد برابر شده و وقتی در حال گشت و گذار توی دنیاهای مختلف هستیم، هی میاد زر می‌زنه که «کلادو سان، فلان چیز رو توی فلان جا پیدا کردم.» و «کلادو سان، بیا پیشم که یه مبارزه جدید برات بذارم.» و... یعنی قشنگ پتانسیل کوبیدن کنترلر به در و دیوار رو به خاطر ایشون داشتم! :|
حالا خودش به کنار، یه دخترک هم اضافه شده که از چادلی داغون‌تره! قبل از مبارزه با جک جونورهای مخصوص، شروع به زر زدن می‌کنه و انقدر با اون صدای روی اعصابش ادامه می‌ده که مبارزه تموم شده و این هنوز خفه نشده! خدایا بسه دیگه! :(( یعنی انقدر چرندیات می‌گه که بعضی وقت‌ها خود چادلی که در این زمینه استاده، میاد می‌گه بسه دیگه برو بمیر! :D
یه ایراد کوچیک دیگه هم رزولوشن توی حالت 60fps بود که به نظرم خیلی پایینه. البته توی خود بازی زیاد اذیتم نمی‌کرد و بدون شک لذت 60fps بودن رو ترجیح می‌دم به رزولوشن بالاتر توی 30fps و همین که حق انتخاب گذاشتن دمشون گرم، ولی این بحث رزولوشن توی عکس‌های Photo Mode خودش رو خیلی نشون می‌ده و برای کسی مثل من که دوست داره هی عکس بگیره، این قضیه آزاردهنده هست. کلاً Photo Mode بازی هم خیلی جمع و جور و با امکانات پایین بود و حیفه که همچین بازی قشنگ و خوش آب و رنگی، انقدر امکانات کمی داشته باشه برای عکاسی.
دیگه واقعاً ایراد خاصی «برای سلیقه من» نداشت، ولی شاید یه چیز منفی برای بعضی سلیقه‌ها داشته باشه و اون هم پیشرفت اندک داستان بود. یعنی با اینکه بخش داستانی ۴۰،۵۰ ساعت طول می‌کشه، ولی تقریباً ۹۰٪ زمان‌مون به سفر از این نقطه به اون نقطه برمی‌گرده و شاید ۱۰٪ رو بشه اتفاقات واقعاً اساسی و بزرگ دونست.
ولی با این حال به شخصه هیچ مشکلی با این قضیه نداشتم، چون به قدری این سفر ده‌ها ساعته برام لذت‌بخش بود که اصلاً اهمیتی نداشت که اصل داستان چقدر جلو رفته. به جاش تونستم ساعت‌ها با شخصیت‌های مختلف همراه بشم و بیشتر بشناسم‌شون و یه جور «بازی جاده‌ای» (به سبک «فیلم جاده‌ای») رو تجربه کنم که مشابهش رو کمتر دیدم. شخصیت‌هایی که تک‌تک‌شون به شدت دوست‌داشتنی هستن و حس همراهی با بازیکن رو هم به بهترین شکل ممکن منتقل می‌کنن. چون همیشه اون گوشه و کنار به چشم میان و حتی وسط مبارزه که سه نفر هستیم هم بیرون میدون مبارزه دیده می‌شن که تصمیم واقعاً جالبی بوده.
------------
واقعاً FFVII Rebirth اثری هست که تک‌تک لحظاتش با عشق ساخته شده. نه اینکه بقیه بازی‌ها با نفرت ساخته شده باشن، ولی کلاً یه سری بازی‌ها هستن که اون عشق و علاقه سازنده‌ها رو راحت‌تر می‌شه توشون احساس کرد و اینم یکی از اون‌هاست. بازی‌ای که تا سال‌ها فراموشش نمی‌کنم و درود می‌فرستم بر سازندگانش و کمتر از ۱۰/۱۰ نمی‌تونم بهش بدم.
خیلی صحبت کردم و پست بیش از حد طولانی شد، ولی چاره‌ای نبود دیگه. :D سالی یکی دو بار موقعیت جور می‌شه که باید از این پست‌ها بزنم و هر کاری می‌کنم نمی‌تونم کوتاهش کنم! :D
 
آخرین ویرایش:

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or