Dark Souls GaMe Community

[BARDI YA]

درود...
به به - عجب بحث زیبایی...

بنظر من توی دارک سولز 1 هیچی به گرد پای Firelink Shrine نمیرسه - احساس میکنم آهنگیه که باهاش متول شدم...
عجیبه خیلیییی...

دارک سولز 2 - همممم...

دارک سولز 3 - قطعا Abyss Watchers واقعا عالیه - اون نوای حماسی آروم و حرکات و مبارزات همه چی باهم تنیده...

من به عنوان سولز باز کوچیک تر بین بچه ها:

آهنگ Soul of Cinder بنظرتون خیلی محکم نبود ؟
من اصلا دوسش نداشتم...
خیلی باس بی معنی و مزخرفی بود...
حالا شاید نه بی معنی ولی نمیدونم...


PS: دیمون سولز هم فقط میدن آستریا...
بلادبورن هم چیزی یادم نمیاد که موسیقی روی دلم نشسته باشه...

 

[Pyramid Head]

ترتیب خاصی ندارن. اونایی که واقعاً از مبارزه باهاشون لذت بردم.




Ornstein و Smough

Sir Artorias the Abysswalker

Sif .... کشتنش بی رحمی زیادی میطلبه. هم ایشون هم اون گرگی که تو دارک سولز 3 بود رو خیلی دوست داشتم ولی خب چه کار کنیم به روحشون برای آپگرید نیاز داشتم

Four Kings .. اینا لامصب خیلی شاخ بودنمحاله کسی دارک سولز بازی کنه اینا یادش بره.

هرچی اژدها تو بازی بود. البته اون سوسولاشون که تو دارک سولز 2 بودن رو فاکتور بگیرید

Manus Father of the Abyss

و لرد گوین.

--------------------

دارک سولز 2 یه مشکلی که داشت این بود که تعداد باس هاش زیاد بود ولی کیفیتشون پایین بود. باس داریم تا باس من یادمه اولین باری که دارک 2 رو شروع کردم ظرف 3 ساعت سه چهار تا باس کشته بودم این در صورتیه که تنها باس هایی چون ارنشتاین و اسماگ به تنهایی ممکنه سه چهار ماه طول بکشه به همین دلیل اسم خاصی از باس های عنوان دوم نمیبرم. اونم از پادشاهشون وندریک...بی لیاقت آبروی هرچی پادشاه بود برده بود. نگهبانش یعنی Velstadt به نظرم پادشاه بر حق دارک سولز 2 بود. مردونه اومد جنگید.
اون اژدهای کهن که خیلی آروم نشسته بود و کاری به کارمون هم نداشت چیز قشنگی بود + LOST Sinner !!

---------------------

دارک سولز 3

اول اینکه بگم جناب YHORM با اون هیکل و جثه ی گولاخش حقش نبود که بشه تنها با سه چهار ضربه ی اون شمشیر بادیه از پا در بیاد. توهین به یک قوم بود این باس فایت قومی به نام جاینت ها.. شما همون Giant Lord در دارک سولز 2 رو در نظر بگیرید برای کشتنش کمی به چالش کشیده شدیم ولی یورم رو با دو سه تا جای خالی و یه دوسه تا شارژ شمشیر میشه کشت.. تازه اون یارو شبیه سیب زمینی بود اسم لعنتیش یادم رفته..اونو تو بازی هر جا هست نجات بدید دیگه نیاز نیست اصلا بجنگید با یورم..خودش دهنشو سرویس میکنه..


Champion Gundyr باس بسیار قابل احترامی بود واسم.

Abyss Watchers رو به شدت دوست داشتم. هم داستان پشتش رو هم فلسفه ی میدان مبارزه و چرخه ای که دچارش بودن و کلاً هر چیز به AByss ربط پیدا کنه تو جهان دارک سولز رو دوست داشتم.

جناب پاتنیف سالیوان هم بسیار زیبا طراحی شده بود.

Nameless King

خواهر فرایدا و پدرش آریاندل به معنای واقعی کلمه زیبا بود مبارزه باهاشون. بسیار عالی و حماسی بود.

SOul of Cinder هم که جای خود رو داره. البته ایشون صرفاً یک نماد بود از تمام باس های دنیای دارک سولز.



و اما باس مورد علاقه ی من تو دارک سولز 3 کسی نیست جز پرنس لوریان یادمه از قصد چندین بار مردم تا فقط ابهت و طراحی مبارزه ی بی نظیر این برادر ها رو ببینم.







از اون کاپرا دیمن هم تو دارک سولز 1 متنفر بودم. تو یک محیط تنگ باید با یه بی شعور به تمام معنی بجنگی. ظلم مطلق.

عالی بود دمت گرم
منم تو دارک سولز 1 همینایی که گفتی رو می پسندم اورستین و اسماگ لعنتی سرویس کننده ترین باس تمام دوران بود یعنی بعد از 10 بار مردن زدم و اسماگ رو کشتم اون کات سین لعنتیش به نظرم من خود سوپر اورستین از تمام باس های دارک سولز 3 سخت تر بود پوستم سر این دو تا کنده شد ولی ارزشش رو داشت و جایزش دو تا توپ طلای خوشکل بود
آرتوریاس و سیف هم که جای خود دارند
همینطور مانوس با اون دارک اسپل وحشتناکش و کالامیت که به نظرم بهترین دراگون فایت سری بود
فور کینگ که بی نهایت دوست داشتم فضای تاریک ابیس و مبارزه با این 4 تا چقدر جذاب بود (این باس تو ng7 منو بیچاره کرد )
ولی باس هایی که دوست داشتم ازشون یادی نکردی
دارک سان گوییندولین یعنی عاشش این باس بودم لعنتی عالی بود خلاقیت میازاکی تو این باس تو اوج بود اون راهرو بی انتها که باید به سمت پرسپکتیوش با تمام سرعت می دویدم و هر بار رسیدن به گوییندولین 1 یا 2 ضربه بهش می زدیم واقعا از نظر طراحی معرکه بود
همینطور کوییلگ که علاوه بر طراحی معرکه داستان بسیار ناراحت کننده ای پشتش داشت
از bed of caos هم متنفر بودم کاپرا دیمن هم مبارزه باهاش نامردی بود تو یه محیط به شدت تنگ باید با این بشر می جنگیدی تازه خودش تنها هم نبود دو تا سگ آشغال هم داشت
اما دارک سولز 2 باهات موافقم که تعداد زیاد باس ها بهش ضربه زده بود ولی باس خوب هم داشت مثلا من عاشق لوکینگ گلس نایت بودم خیلی باس عالی بود اون محیط بارونی طراحی خود باس و احضار npc از تو شیلدش فقط وقتی داره npc احضار می کنه به شیلدش دقت کنید عالیه این باس تو فاز آنلاین بینهایت باس سختی میشه تجربه آنلاینش واقعا جالبترش می کنه
از اون طرف باس sir alonne فوق العاده بود فضاش موسیقیش و از همه مهم تر خود باس جالبه وقتی وارد محل مبارزه بهش میشیم اگه همون اول جلوش تعظیم کنیم بهمون حمله نمی کنه و اگه no damage بزنیمش seppuku می کنه معرکه است
از fume knight بی ناموس هم خوشم میومد لعنت بهش چقدر سخت بود این باس چه دمیج وحشتناکی می زد ضرباتش و البته خیلی هم متنوع می جنگید و چقدر ضرباتش رنج داشت بی شرف من بدبخت سر مبارزه با این بیشعور 3 تا Smelter Wedge بیشتر نداشتم یه دونه از این Ashen Idol ها بیرون زنده موند و این حرومی هی میرفت سمتش و هیل میشد کلا تجربه بی نهایت سختی بود

دارک سولز 3 هم باس خوب زیاد داره از نیملس کینگ و لوتریک و لوریان گرفته تا آریاندل فرید و slave knight gael و پونتیف سالیوان و سول اف سیندر ولی باسی که خیلی باهاش حال کردم باسی که خلاقیت میازاکی رو دوباره بعد از دارک 1 به اوج رسوند ابیس واچرز هست واقعا معرکه بود خصوصا فاز اولش که حین مبارزه با همدیگه هم درگیر میشدند موسیقی بی نظیرش و خود حس باس فایت عالی بود

خیلی زیاد حرف زدم کلا در کل اگه قرار باشه فقط و فقط یک باس رو تو کل سری به عنوان بهترین باس انتخاب کنم
انتخاب من نایت آرتوریاس افسانه ای خواهد بود

 

[Safety & Peace]

این چه جاییه که خدمت میکنی؟اینترنت هم داره که.. بازی رو ول کن از خودت بگو علی

Spoiler

خسته-م از بازی زندگی تازه انتقالی گرفتم اومدم شهر خودم. عملا داشتم توی Demon's Ruins خدمت میکردم

بهترین باس؟

خیلی سخته بخوای از بین ارنشتاین اژدها کش و اسماگ آدم خوار، آرتوریاس فقید، عمو گِل بَرده، شازده بی نام و نشون گوین و خود پدر کبیر یکی رو انتخاب کرد. خیلی سخته! ولی خب مجبورم ارنشتاین و اسماگ رو انتخاب کنم چالش واقعی اونا بودن توی سولز. یه کاری کردن اسمشون جاویدان شده همه فکر میکردن اینا باس آخرن

 

[mephist33]

به عنوان یه دارکسولز باز جدید! (فقط نسخه 3 رو بازی کردم)

بهترین باس، Abyss watchers ، بدلیل داستان و اون اهنگش................ یکی از ناب ترین تجربه های گیمینگ من بود.

دوم هم Champion gundyr واقعا مشتی بود.

 

[m49663]

گویین خیلی اتمسفر خفتی داشت یعنی خیلیا و موسیقیش هم عالی بود . توی مناطق بازی اول Sen's Fortress از همه اتمسفر خفنتری داشت خیلی افسرده کننده بود یه حالت متروکگی که داشت واقعا اتمسفر سنگینی درست کرده بود آدم میخواست سریع فقط تموم کنه بره از اونجا. دارک سولز 2 خیلی معمولی بود برام راستش همچین زیاد چیز خاصی نداشت. دارک سواز 3 موسیقی پرنسسها از همه بهتر بود و سخترین باسش مدیر بود 200 دفعه قشنگ با کمک و بی کمک رفتم تا زدمش هنوزم نمیتونم بزنمش کلا ولی دارک سولز 3 هم اتمسفر خفتی مثل دارک سولز یک نداشت . من توی این سری سولز برن یکی توی بلادبرن خیلی خیلی ار قضای بازی و باس ها خوشم اومد یکی هم از دارک سولز 1. سختی باس ها هم مدیر اول از همه بعدسول اف سیندر و نیم لس بعد گیل نمیدونم چون من بلادبورن و قبل از دارک سولز یک بازی کردم، دارک سولز یک باس هاش زیاد سخت نبود واسم ولی میگم توی سری سولز دارک سولز یک خیلی اتمسفر خفنی داشت من بودم میدادم پیتر جکسون یه سه گانه ازش بسازه.بعد از ارباب حلقه ها ، دارک سولز...

 

[REZA TAEL]

بهترین موسیقی که موسیقی King Allant تو Demon's Soulsـه

بهترین باس فایت هم ارنستین و اسماگ.باس فایتی که محبوبیتش مث باس‌های دیگه نه تکیه بر موسیقی متنش داره و نه بر بک گراند داستانی و نه بر احساس،بلکه بر گیم پلی ناب و بالانس خارق‌العاده و به بیانی دیگر به تمام چیزهایی که فقط به قسمت مکانیکی بازی مربوطه.
خب این ارزشش بیشتر از به عنوان مثال سیف هست که چون یه موسیقی سوزناک داره و داستانش با ارتوریاس رو میدونیم،میشه یه باس فایت محبوب.

 

[Pyramid Head]

گویین خیلی اتمسفر خفتی داشت یعنی خیلیا و موسیقیش هم عالی بود . توی مناطق بازی اول Sen's Fortress از همه اتمسفر خفنتری داشت خیلی افسرده کننده بود یه حالت متروکگی که داشت واقعا اتمسفر سنگینی درست کرده بود آدم میخواست سریع فقط تموم کنه بره از اونجا. دارک سولز 2 خیلی معمولی بود برام راستش همچین زیاد چیز خاصی نداشت. دارک سواز 3 موسیقی پرنسسها از همه بهتر بود و سخترین باسش مدیر بود 200 دفعه قشنگ با کمک و بی کمک رفتم تا زدمش هنوزم نمیتونم بزنمش کلا ولی دارک سولز 3 هم اتمسفر خفتی مثل دارک سولز یک نداشت . من توی این سری سولز برن یکی توی بلادبرن خیلی خیلی ار قضای بازی و باس ها خوشم اومد یکی هم از دارک سولز 1. سختی باس ها هم مدیر اول از همه بعدسول اف سیندر و نیم لس بعد گیل نمیدونم چون من بلادبورن و قبل از دارک سولز یک بازی کردم، دارک سولز یک باس هاش زیاد سخت نبود واسم ولی میگم توی سری سولز دارک سولز یک خیلی اتمسفر خفنی داشت من بودم میدادم پیتر جکسون یه سه گانه ازش بسازه.بعد از ارباب حلقه ها ، دارک سولز...

midir اینقدر ها هم سخت نبود اول از همه که خیلی باس گیجی بود وقتی شروع می کرد کمبو زدن می رفت برای خودش و شما باید دنبالش می دویدید از اون طرف حرکات melee اش قشنگ یه مکس سه ثانیه ای داشت و که جاخالی ندادنشون سخت تر از جاخالی دادنش بود کلا سخت ترین حرکتش اون لیزر اتکش بود که بدجور دمیج می زد و حتی تک ضربه می کشت که اونم اگه نزدیکش می موندی و موقع لیزر زدنش می رفتی زیر پاش اصلا دارک لیزرش بهت نمی خورد به نظر خود من کالامیت یا حتی اون اژدها تو دی ال سی اولی دارک سولز 2 بالانس تر بودند
سول اف سیندر هم فقط متنوع می جنگید ولی حتی راحت می شد ضرباتش رو جاخالی داد فاز دومش هم که میشد گویین البته خیلی خیلی راحت تر چون می گذاشت هیل کنی
نیملس کینگ هم فقط دمیج زیادی میداد وگرنه اصلا سخت نبود البته سختی و آسونی باس به نوع بازی و کلاس انتخابی هر کسی مربوطه و نمیشه نظر قطعی راجبش داشت از نظر من سخت ترین باس دارک سولز 3 پدر آریاندل و خواهر فرایدا بودند چون سه فاز مبارزه داشتند که کاملا از هم متفاوت بودند (فاز سومش خیلی ترسناک بود) تنها نکته ساده این باس این بود که خواهر فرایدا backstab میشد
از نظر من باس های سری به لحاظ سختی
1-اورنستین و اسماگ
2-مانوس
3-fume knight
4-orphan of kos
5-Maneater (این لعنتی ها شاید اونقدر ها هم سخت نیستند و به نظرخیلی شبیه گارگوییل های دارک سولز 1 هستند ولی من سختی زیادی سرشون کشیدم )

بهترین موسیقی که موسیقی King Allant تو Demon's Soulsـه

بهترین باس فایت هم ارنستین و اسماگ.باس فایتی که محبوبیتش مث باس‌های دیگه نه تکیه بر موسیقی متنش داره و نه بر بک گراند داستانی و نه بر احساس،بلکه بر گیم پلی ناب و بالانس خارق‌العاده و به بیانی دیگر به تمام چیزهایی که فقط به قسمت مکانیکی بازی مربوطه.
خب این ارزشش بیشتر از به عنوان مثال سیف هست که چون یه موسیقی سوزناک داره و داستانش با ارتوریاس رو میدونیم،میشه یه باس فایت محبوب.

منظورت false king allant دیگه؟؟؟ چون اون آشغال آخری که باید لگدش می زدیم اصلا باس نبود شرم آور بود
البته بازم موسیقی میدن آستریا بهتر بود

 

[HalfLife G]

حالا که بحث انتخاب بهترین آهنگ شد بحث بهترین باس سری رو هم داشته باشیم خیلی خوب میشه

این سوال جواب به مراتب سختتری از بهترین موسیقی داره
چون انتخاب بهترین باس به خیلی پارامترا بسیتگی داره : طراحی باس، مکانیزم مبارزه، موسیقی، لوکیشن مبارزه، داستانی که داره و .........(البته هر پارامتر وزن خودشو داره)
اینم بگم انتخابای من فقط از سری دارک سولز و گرنه دیمن سولز و بلادبورن که مروبط به این تاپیک نیستن(چون دیدم بعضی از دوستان از اونا هم نام بردن)

+

دارک 1 :
بهترین باس از لحاظ مکانیک مبارزه و نوآوریهای باس بدون شک اورنستین و اسماگ...خیلی خفن بودن خیلی....داستان جالبی هم داشتن اتفاقا
بهترین باس از لحاظ اتمسفر و داستان و موزیک(موارد جدای از طراحی و گیم پلی) به ترتیب gwyn و artorias و four kings هستند.

دارک 2 :
بهترین باس از لحاظ مکانیک مبارزه و نوآوریهای باس نداریم کلا(که سطح بالا باشه و تو ذهنا بمونه)
بهترین باس از لحاظ اتمسفر و داستان و موزیک(موارد جدای از طراحی و گیم پلی) میشه با ارفاق خود وندریک رو اضافه کرد.

دارک 3:
بهترین باس از لحاظ مکانیک مبارزه و نوآوریهای باس lotheric and lorian و nameless king و sister friede بودن....همه چیزشونم عالی بود...داستان طراحی موزیک
بهترین باس از لحاظ اتمسفر و داستان و موزیک abyss watchers و dancer و gael بودن
کلا شماره 3 از لحاظ طراحی باسا خیلی خوب بودن و بلوغ طراحی توشون معلوم بود ولی آسون بودن خیلی هاشون باعث شد خیلی تو ذهن نمونن

و اما انتخاب بهترین برا من بین : / اورنستین و اسماگ / gwyn / artorias و lotheric & lorian هستش که با اختلاف خیلی کمی اورنستین و اسماگ رو انتخاب می کنم

.

 

[Pyramid Head]

این سوال جواب به مراتب سختتری از بهترین موسیقی داره
چون انتخاب بهترین باس به خیلی پارامترا بسیتگی داره : طراحی باس، مکانیزم مبارزه، موسیقی، لوکیشن مبارزه، داستانی که داره و .........(البته هر پارامتر وزن خودشو داره)
اینم بگم انتخابای من فقط از سری دارک سولز و گرنه دیمن سولز و بلادبورن که مروبط به این تاپیک نیستن(چون دیدم بعضی از دوستان از اونا هم نام بردن)

+

دارک 1 :
بهترین باس از لحاظ مکانیک مبارزه و نوآوریهای باس بدون شک اورنستین و اسماگ...خیلی خفن بودن خیلی....داستان جالبی هم داشتن اتفاقا
بهترین باس از لحاظ اتمسفر و داستان و موزیک(موارد جدای از طراحی و گیم پلی) به ترتیب gwyn و artorias و four kings هستند.

دارک 2 :
بهترین باس از لحاظ مکانیک مبارزه و نوآوریهای باس نداریم کلا(که سطح بالا باشه و تو ذهنا بمونه)
بهترین باس از لحاظ اتمسفر و داستان و موزیک(موارد جدای از طراحی و گیم پلی) میشه با ارفاق خود وندریک رو اضافه کرد.

دارک 3:
بهترین باس از لحاظ مکانیک مبارزه و نوآوریهای باس lotheric and lorian و nameless king و sister friede بودن....همه چیزشونم عالی بود...داستان طراحی موزیک
بهترین باس از لحاظ اتمسفر و داستان و موزیک abyss watchers و dancer و gael بودن
کلا شماره 3 از لحاظ طراحی باسا خیلی خوب بودن و بلوغ طراحی توشون معلوم بود ولی آسون بودن خیلی هاشون باعث شد خیلی تو ذهن نمونن

و اما انتخاب بهترین برا من بین : / اورنستین و اسماگ / gwyn / artorias و lotheric & lorian هستش که با اختلاف خیلی کمی اورنستین و اسماگ رو انتخاب می کنم

.

با همش موافقم به جز دارک سولز 2
کلا این بازی چون اسم میازاکی رو پشتش نداره همه جوره کوبیده میشه
وگرنه باس از نظر مکانیک مبارزه و نوآوری می خواستی باس به خوبی دارک لورکر هست در صورتی که هیچکس بهش حتی اشاره هم نمی کنه
باس اتمسفر و داستان و موزیک و همه چیز عالی می خواستی burnt ivory king و sir alonne و fume knight هستند انصافا sir alonne تو چه فاکتوری از باس های دارک سولز 3 که نام بردی کمتره ؟؟؟

 

[HalfLife G]

با همش موافقم به جز دارک سولز 2
کلا این بازی چون اسم میازاکی رو پشتش نداره همه جوره کوبیده میشه
وگرنه باس از نظر مکانیک مبارزه و نوآوری می خواستی باس به خوبی دارک لورکر هست در صورتی که هیچکس بهش حتی اشاره هم نمی کنه
باس اتمسفر و داستان و موزیک و همه چیز عالی می خواستی burnt ivory king و sir alonne و fume knight هستند انصافا sir alonne تو چه فاکتوری از باس های دارک سولز 3 که نام بردی کمتره ؟؟؟

همه اینهایی که نام بردی باسهای dlc هستن
متاسفانه خود بازی اصلی اونقدری برا من کشش ایجاد نکرد که برم سروقت dlc
dlc ها به نسبت بازی اصلی خیلی بهتر کار شده بودن ولی خب کیفیت بازی ااصلی باعث شد خیلی ها عطای dlc ها رو به لقاش ببخشن
و گرنه ربطی به اسم میازاکی و اینا نداره

.

 

[m49663]

midir اینقدر ها هم سخت نبود اول از همه که خیلی باس گیجی بود وقتی شروع می کرد کمبو زدن می رفت برای خودش و شما باید دنبالش می دویدید از اون طرف حرکات melee اش قشنگ یه مکس سه ثانیه ای داشت و که جاخالی ندادنشون سخت تر از جاخالی دادنش بود کلا سخت ترین حرکتش اون لیزر اتکش بود که بدجور دمیج می زد و حتی تک ضربه می کشت که اونم اگه نزدیکش می موندی و موقع لیزر زدنش می رفتی زیر پاش اصلا دارک لیزرش بهت نمی خورد به نظر خود من کالامیت یا حتی اون اژدها تو دی ال سی اولی دارک سولز 2 بالانس تر بودند
سول اف سیندر هم فقط متنوع می جنگید ولی حتی راحت می شد ضرباتش رو جاخالی داد فاز دومش هم که میشد گویین البته خیلی خیلی راحت تر چون می گذاشت هیل کنی
نیملس کینگ هم فقط دمیج زیادی میداد وگرنه اصلا سخت نبود البته سختی و آسونی باس به نوع بازی و کلاس انتخابی هر کسی مربوطه و نمیشه نظر قطعی راجبش داشت از نظر من سخت ترین باس دارک سولز 3 پدر آریاندل و خواهر فرایدا بودند چون سه فاز مبارزه داشتند که کاملا از هم متفاوت بودند (فاز سومش خیلی ترسناک بود) تنها نکته ساده این باس این بود که خواهر فرایدا backstab میشد
از نظر من باس های سری به لحاظ سختی
1-اورنستین و اسماگ
2-مانوس
3-fume knight
4-orphan of kos
5-Maneater (این لعنتی ها شاید اونقدر ها هم سخت نیستند و به نظرخیلی شبیه گارگوییل های دارک سولز 1 هستند ولی من سختی زیادی سرشون کشیدم )

حالا من کلا جز مدیر باس های دی ال سی اول و دوم واسم سخت نبود حتی گیل هم واسم راحت بود یعنی حرکاتش خیلی راحت میشد داج داد ولی کلا نمیدونم مدیر و سول افسیندر خیلی بد دستن برای من مخصوصا تو فاز اولش . قبول دارم نیملسم آسون بود. ولی در کل برای باس های بلادبورن یه چیز دیگه بود یه سروگردن از همه بازی های میازاکی بالاتر بود به نظر من نمیدونم ارنشتاین و اسمو یا اسماگ هم برام سخت نبودن انشینت دراگن درسته تو دارک سولز 2 سخت بود ، کالامیت هم خیلی سخت بود ولی مانوس و میشد راحت داج داد

 

[ce7en44]

من کلاً سر تمام باس های چندتایی مشکل داشتم
از بین باس های چند تایی هم، اولینشون اورنستین و اسماگ بود که حسابی از خجالتم در اومدن و یادمه که حتی بعد از چند بار امتحان کردن بلاخره موفق شدم بزنمشون ولی اتفاقی دفعه بعدی که میخواستم از سیوم لود کنم اشتباهی زدم سیو رو پاک کردم و اونجا از شدت ناراحتی میز رو گاز گرفته بودم
بعد از اون 4 کینگ آو نیو لوندو واقعاً وحشتناک بود چون هر کدوم به تنهایی یه تنه میتونست منو له کنه و هنوز که هنوزه خودم نفهمیدم چطوری ردشون کردم
بعدش نوبت دارک سولز 2 میرسه که البته باس هاش اونقدرها هم مالی نبودن (به غیر از لوکینگ گلس نایت) و فقط به خاطر اینکه اکثر مولتی بودن یکم روی مخ بودن.
در آخر دارک سولز 3 که ابیس واتچرز، دمون پرنس به خاطر همون چند تایی بودن سخت بودن. در طی مبارزه با الدریک برای اولین بار از pyromancy استفاده کردم. در حین مبارزه با عمو گائل برای اولین بار از sorcery استفاده کردم و مبارزه با خواهر فریده هم ضدحالترین باس فایت بازی بود چون هی میزدیش و هی دوباره بلند میشد و حسابی عرقم رو در آورد و حدود 3 ساعت از وقتم رو گرفت تا بلاخره با ترکیب ست coiled sword و chaos blade خودش و باباش رو کشتم
با اینحال به نظر من مسیر رسیدن به باس ها همیشه از خود باس ها سختر بود و من هر وقت به یه باس میرسیدم تازه به نفس راحتی میکشیدم.

 

[Pyramid Head]

حالا من کلا جز مدیر باس های دی ال سی اول و دوم واسم سخت نبود حتی گیل هم واسم راحت بود یعنی حرکاتش خیلی راحت میشد داج داد ولی کلا نمیدونم مدیر و سول افسیندر خیلی بد دستن برای من مخصوصا تو فاز اولش . قبول دارم نیملسم آسون بود. ولی در کل برای باس های بلادبورن یه چیز دیگه بود یه سروگردن از همه بازی های میازاکی بالاتر بود به نظر من نمیدونم ارنشتاین و اسمو یا اسماگ هم برام سخت نبودن انشینت دراگن درسته تو دارک سولز 2 سخت بود ، کالامیت هم خیلی سخت بود ولی مانوس و میشد راحت داج داد

کلا سختی باس برای هر کسی متفاوته ولی اکثرا مثلا مقابل اورنستین و اسماگ خیلی اذیت شدند چون دو نفر بودند با استایل کاملا متفاوت و حتی اندازه متفاوت همینش اذیت می کرد چون فقط کافی بود یه اشتباه کوچک بکنی و در جا می مردی ولی باس کاملا بالانس و معرکه ای بود برای همینه اکثر دوستان میگن بهترین باس سری همین دو تا هستند
حالا برعکس شما باس های بلادبورن برای من خیلی جالب نبودند به جز گرمن و گسکویین (که اینم به خاطر اینکه اول بازی بود خوب بود) و اگه اولد هانتر نبود و لودویگ و ماریا و اورفان رو نداشت رسما برای من بیحال ترین عنوان میازاکی میشد
اون اژدهای باستان تو نسخه اصلی دارک سولز 2 خیلی اذیت می کرد چون تک ضربه بود ولی تو sotfs یکم میزان دمیجش رو کم کرده بودند راحت بود
مانوس هم مشکلش اون دارک اسپل وحشتناکشه یعنی اگه میگرفت کارت تموم بود مهم نبود چقدر hp داری

من کلاً سر تمام باس های چندتایی مشکل داشتم
از بین باس های چند تایی هم، اولینشون اورنستین و اسماگ بود که حسابی از خجالتم در اومدن و یادمه که حتی بعد از چند بار امتحان کردن بلاخره موفق شدم بزنمشون ولی اتفاقی دفعه بعدی که میخواستم از سیوم لود کنم اشتباهی زدم سیو رو پاک کردم و اونجا از شدت ناراحتی میز رو گاز گرفته بودم
بعد از اون 4 کینگ آو نیو لوندو واقعاً وحشتناک بود چون هر کدوم به تنهایی یه تنه میتونست منو له کنه و هنوز که هنوزه خودم نفهمیدم چطوری ردشون کردم
بعدش نوبت دارک سولز 2 میرسه که البته باس هاش اونقدرها هم مالی نبودن (به غیر از لوکینگ گلس نایت) و فقط به خاطر اینکه اکثر مولتی بودن یکم روی مخ بودن.
در آخر دارک سولز 3 که ابیس واتچرز، دمون پرنس به خاطر همون چند تایی بودن سخت بودن. در طی مبارزه با الدریک برای اولین بار از pyromancy استفاده کردم. در حین مبارزه با عمو گائل برای اولین بار از sorcery استفاده کردم و مبارزه با خواهر فریده هم ضدحالترین باس فایت بازی بود چون هی میزدیش و هی دوباره بلند میشد و حسابی عرقم رو در آورد و حدود 3 ساعت از وقتم رو گرفت تا بلاخره با ترکیب ست coiled sword و chaos blade خودش و باباش رو کشتم
با اینحال به نظر من مسیر رسیدن به باس ها همیشه از خود باس ها سختر بود و من هر وقت به یه باس میرسیدم تازه به نفس راحتی میکشیدم.

این فور کینگز تو ng یه درد بود تو ng+ یه درد دیگه و تو ng+7 رسما سرطان بود یعنی تو ng+7 میزان سلامتیش خیلی ترسناک بود یعنی تا میومدی اولین پادشاه رو بزنی دومی سر می رسید (به خاطر hp زیاد اولی ) کارت رو می ساخت واقعا بد آشغال هایی بودند
در مورد مسیر رسیدن هم موافقم مثلا خود اورستین و اسماگ یه درد بودن اون راه رسیدن بهشون یه درد دیگه یا blue smelter demon که رسما مسیر رسیدن بهش مسخره بود و از خود باس سخت تر بود

 

[REZA TAEL]

midir اینقدر ها هم سخت نبود اول از همه که خیلی باس گیجی بود وقتی شروع می کرد کمبو زدن می رفت برای خودش و شما باید دنبالش می دویدید از اون طرف حرکات melee اش قشنگ یه مکس سه ثانیه ای داشت و که جاخالی ندادنشون سخت تر از جاخالی دادنش بود کلا سخت ترین حرکتش اون لیزر اتکش بود که بدجور دمیج می زد و حتی تک ضربه می کشت که اونم اگه نزدیکش می موندی و موقع لیزر زدنش می رفتی زیر پاش اصلا دارک لیزرش بهت نمی خورد به نظر خود من کالامیت یا حتی اون اژدها تو دی ال سی اولی دارک سولز 2 بالانس تر بودند
سول اف سیندر هم فقط متنوع می جنگید ولی حتی راحت می شد ضرباتش رو جاخالی داد فاز دومش هم که میشد گویین البته خیلی خیلی راحت تر چون می گذاشت هیل کنی
نیملس کینگ هم فقط دمیج زیادی میداد وگرنه اصلا سخت نبود البته سختی و آسونی باس به نوع بازی و کلاس انتخابی هر کسی مربوطه و نمیشه نظر قطعی راجبش داشت از نظر من سخت ترین باس دارک سولز 3 پدر آریاندل و خواهر فرایدا بودند چون سه فاز مبارزه داشتند که کاملا از هم متفاوت بودند (فاز سومش خیلی ترسناک بود) تنها نکته ساده این باس این بود که خواهر فرایدا backstab میشد
از نظر من باس های سری به لحاظ سختی
1-اورنستین و اسماگ
2-مانوس
3-fume knight
4-orphan of kos
5-Maneater (این لعنتی ها شاید اونقدر ها هم سخت نیستند و به نظرخیلی شبیه گارگوییل های دارک سولز 1 هستند ولی من سختی زیادی سرشون کشیدم )

منظورت false king allant دیگه؟؟؟ چون اون آشغال آخری که باید لگدش می زدیم اصلا باس نبود شرم آور بود
البته بازم موسیقی میدن آستریا بهتر بود

آره دیگه همون کینگ آلانت در تجسم یک دیمن بعد اینو من همین تازه یه ماه پیش کشف کردم که بهترین موسیقی رو داره،من بهت پیشنهاد میدم اگر دسترسی نداری خودت بازی کنی یه دور دیگه از یوتوب بزن ببین

در مورد اون Maneater که برای من جزو 3 باس سخت سری سولزه،یعنی هر کاری کردم نمیتونستم بزنمشون،یه بار بعد ده بار مردن موفق شدم نصف خونش رو ببرم بعد دیدم یکی دیگه هم تازه اضافه شده! اون لحظه اصلا باورم نمیشد احساس میکردم زندگی استپ خورده اخرش هم رفتم تیرکمون بستم رو دوشم 100 تا تیر انداختم روش از پشت fog gate اولی رو کشتم بعد وارد شدم دومی رو سر به نیست کردم

 

[Pyramid Head]

آره دیگه همون کینگ آلانت در تجسم یک دیمن بعد اینو من همین تازه یه ماه پیش کشف کردم که بهترین موسیقی رو داره،من بهت پیشنهاد میدم اگر دسترسی نداری خودت بازی کنی یه دور دیگه از یوتوب بزن ببین

در مورد اون Maneater که برای من جزو 3 باس سخت سری سولزه،یعنی هر کاری کردم نمیتونستم بزنمشون،یه بار بعد ده بار مردن موفق شدم نصف خونش رو ببرم بعد دیدم یکی دیگه هم تازه اضافه شده! اون لحظه اصلا باورم نمیشد احساس میکردم زندگی استپ خورده اخرش هم رفتم تیرکمون بستم رو دوشم 100 تا تیر انداختم روش از پشت fog gate اولی رو کشتم بعد وارد شدم دومی رو سر به نیست کردم

من کلا با آهنگ هایی که Motoi Sakuraba میسازه بیشتر از آهنگ های Yuka Kitamura حال می کنم البته آهنگ های Yuka Kitamura هم معرکه هستند ولی به نظرم یکم زیادی همشون شبیه هم هستند و حس و حال مشابه دارند درصورتی که موسیقی ساکورابا در هر لحظه حس و حال خودش رو داره

maneater ها هم خیلی اذیت می کردند لامصب همش تو هوا بودند نمیشد زدشون وقتی هم دومی وارد مبارزه میشد دیگه خیلی اعصاب خوردکن تر میشدند منم خیلی اذیت شدم سرشون ولی دیگه از پشت fog gate با تیر نزدمشون
مانوس رو هم میشد از پشت fog gate با تیر زد