بخش تک نفره در BC2 نسبت به بازی اول خطی تر شده است و سازندگان این کارشان را با "تمرکز بیشتر روی سینماتیک شدن بازی" توجیه کرده اند و میتوان گفت توجیهشان قابل قبول است. داستان بازی به وسیله ی کات سین های سینمایی روایت میشود و بازی از این لحاظ خوب عمل کرده است. از نکات برجستهی بازی هم میتوان به شخصیت پردازی زیبای هم تیمی ها اشاره کرد که در طول 13 مرحله ی بخش کامپاین بازی به زیبایی و با شوخی های خود بازیباز را میخندانند. هوش مصنوعی بازی را میتوان از نکات مثبت بازی به حساب آورد. در حالی که در اکثر بازیهای شوتر اول شخص اعضای تیم تنها در مبارزات سنگین و شلوغ شرکت میکنند، در BC2 آنها همیشه در حال تلاش و مبارزه هستند و به خوبی با محیط تخریب پذیر بازی واکنش نشان می دهند و با مانورها و حرکات نظامی خود به کیش و مات دشمن میپردازند. بخش سلاح ها و مهمات بازی هم مشکل خاصی ندارد و بسیار زیبا و واقع گرا از آب در آمده است. هنگام تیراندازی با ساب ماشین گان ها و بطور کلی سلاح های سنگین بازی نمایشی واقعی و زیبا را تجربه میکنید. پیشرفت دیگر بازی مدل های تخریب محیط هاست. البته از این لحاظ بازی اول هم بد کار نکرده بود، ولی در بازی جدید شاهد پیشرفت بیشتری هستیم که تنها به تخریب محیط ها بوسیله ی هواپیما ها و تانک ها محدود نشده و میتوان کلیهی اجسام پابرجا روی زمین را نابود کرد. هر چند امکان اینکه تخریب کمتری هم در آبجکت های محیط ها بوجود آورد هم هست که این امر به واقع گرایی بیشتر بازی کمک میکند.
افكت پاشيدن خون در كنارههاي صفحه ايدهاي بسيار جالبتر از افكت استفاده شده در MW2 است و همانند اين افکت موجب مسدود شدن ديد بازیباز در مواقع حساس نميشود.
ولی در آخر باید بگم به نظر من به پای MW2 نمی رسه !