تعطیلی انیمه لیست به شدت اعصاب خورد کنه برای من
واقعا کم میشه یه سایت این قدر خوب باشه، به سرعت انکود و آپلود کنه، به سرعت زیرنویس کنه و در عین حال خیلی هم قیمت اشتراک خوب و منطقی ای داشته باشه و حتی یه کاتالوگ خوبی هم از فیلم و سریال داشته باشه.
من فکر نکنم خارج از تورنت حالا حالاها آرشیوی به خوبی انیمه لیست داشته باشیم
حتی همون تورنت هم خیلی از انیمه ها توش به خاطر نبود seed کافی اون چنان وجود ندارند.
فعلا یه جوری می گذرونیم ولی من به خاطر انیمه لیست خیلی راحتتر انیمه های فصلی رو می دیدم.
بگذریم
وقت معرفی مانگاست
البته معرفی که چه عرض کنم
انیمه اش داره الان پخش میشه و نیاز به معرفی نداره آن چنان
ولی نوشتن در موردش به کسی صدمه نمی رسونه. شاید علاقمند باشید و بخونیدش
Sakamoto Days
210 Chapters - آنگویینگ
اکشن کمدی شونن
اصولا وقتی یه انیمه برای فصل معرفی میشه من چهارتا ری اکشن دارم
1. عجب ایده احمقانه ای، ولش کن (این دسته ممکنه بعد از اومدن چند قسمت و نظرات مختلف تغییر پیدا کنه
)
2. عجب ایده خفنی، بریم ببینیمش
3. پسر من مانگا/رمان اینو خوندم، بریم ببینیم انیمه رو چیکار کردن!
4. عجب ایده خفنی، بریم مانگاشو بخونیم
Sakamoto Days کامل میره تو دسته چهارم
یه زمانی خیلی قدیمی شیخ
@m.a.t مدام از این کار تعریف می کرد و در مدحش می سرود (الان دیگه فکر نکنم خیلی براش مهم باشه. شیخ فوکوس اش دیگه کامل رفته رو Rosen Garten Saga که باعث میشه من از آینده خودم و بلایی که قراره به سلایقم بیاد بترسم
) ما هم اون موقع استارت زده و یه ده پونزده چپتری خوندیم. خلاصه که نگرفت ما رو کار. بیشتر شبیه وان پانچ من مناطق محروم بود.
تا این که انیمه کار شروع شد و دیدم طرفدارها همزمان با تعریف شدید از مانگا از اقتباس انیمه خیلی شکایت دارند (که وقتی یخورده انیمه رو دیدم فهمیدم خیلی تقصیر انیمه نیست و بیشتر تقصیر جوجوتسو کایسن و امثالهم ـه که انتظارات ملت رو زیاد بردن بالا)
ما هم گفتیم سگ خورد، یه شانس دیگه به مانگا بدیم. من که حال ندارم هفته به هفته منتظر انیمه باشم تا مثلا بعد 6 هفته برسه جایی که من قبلا تو مانگا خونده بودم. میرم 200 چپتری که تو مانگا اومده رو میخونم
و خب بنگرید که واقعا کار خوبی است
Sakamoto Days داستانش خیلی ساده شروع میشه. ساکاموتو یه قاتل افسانه ای بوده که یه روز عاشق یه خانمی میشه و میزنه زیر همه چی و تصمیم میگیره خانواده تشکیل بده و تغییر شغل میده به فروشنده سوپرمارکت
در همین حین بسیار هم از هیکل می افته و به قولی گوشت میگیره
ولی خب گذشته یه قاتل به همین راحتی ولش نمی کنه. این جاست که شخصیت دوم داستان، Shin تصمیم می گیره همکار قدیمی اش رو برگردونه به این کار و با ساکاموتو رو در رو میشه. شین قدرت خوندن ذهن داره ولی خب بازم حریف پهلوونی ساکاموتو نمیشه و بعد از یک شکست قاطعانه تصمیم می گیره که پادویی مغازه ساکاموتو رو کنه
از این جا به بعد داستان شین و ساکاموتو میشه که چطوری قاتل هایی که پشت سرشون سبز میشه رو شکست بدن و کم کم وارد یه توطئه و درامای عظیمی تو سازمان قاتلین ژاپن میشن که ته نداره
این که چرا Sakamoto Days خوبه به سه مورد برمیگرده
اولی خود ساکاموتوئه. این بشر مصداق واقعی پهلوون پوریای خودمونه. خشونت رو خیلی وقته گذاشته کنار ولی اگه پاش برسه چنان بزن بهادریه که نمونه نداره. از طرف دیگه هم آدمیه که واقعا قتل رو کنار گذاشته و تو تمام این 200 چپتر علی رغم تمام روش های خشن اش کسی رو نکشته. ولی خفن تر از همه در مورد ساکاموتو، نوع تکنیک هاشه. تو مانگا هر قاتلی یه سری نقطه قوت و سلاح و تکنیک داره. مال ساکاموتو جالبیش این جاست که هر چیزی که میتونه سلاحش کنه و این انعطافش تو استفاده از محیطه که تا این حد جالب کرده این شخصیت رو. به شدت هم کاراکتر بامزه ایه
دومی آرت مانگاست که من چیزی نمیگم. تصاویر خودشون به تنهایی گواه قضیه هستند و این باعث میشه اکشن کار به شدت غنی و دوست داشتنی باشه هر چی مانگا میره جلوتر
و سومی مشخصا Shin ـه. شین شخصیت جالبیه. اول داستان به عنوان یار کمکی ساکاموتو معرفی میشه و یه جورایی هر آرک به عنوان کتک خور معرکه می بینیمش. ولی آروم آروم این بشر شروع می کنه رو پای خودش وایسادن و به شخصیت به شدت کلیدی ای برای کل داستان تبدیل میشه. بیشترین میزان پاورآپ رو تو کل سری می بینه و خیلی از چپترها هم عملا شخصیت اصلیه. به طوری که یه عده به مانگا میگن Shin Days
و با این وجود خود شین هم شخصیت به شدت محشریه. البته که شین بیشتر تو استرئوتایپ شخصیت اصلی های شونن قرار می گیره ولی بازم تو این زمینه خیلی قویه و به همین خاطر هم تو نظرسنجی ها محبوب ترین شخصیت سریه.
البته که Sakamoto Days بدون مشکل نیست
مشکل اول اینه که دو جلد اول داستان (بهتره بگم دقیقا تا آرکی که اوزوکی تو داستان ظاهر میشه) واقعا خارج از گهگاه اکشن خوب و کمدی محشر، هیــــچی نداره. این بیشتر داستان و شخصیت ها رو شامل میشه. خیلی از رفقا می گفتن محو شدن نقش Lou تو داستان رو نمی پسندیدن. ولی به نظرم کلا این حرکت مانگاکا و تمرکزش روی شین و هیسوکه و شخصیت های مکمل دیگه واقعا تصمیم درستی بود. مثلا مافویو و برادرش، سِبا به شدت شخصیت های باحال تری برای پرداخت اند تا خود لو. و البته آکیرا و خواهرش خیلی محرک های قوی تری اند برای داستان و در نهایت اوزوکی به عنوان آنتاگونیست واقعا قابل ستایشه انگیزه ها و عملکردش.
ولی اوایل داستان هیچ کدوم از اینا رو نداریم و خارج از ساکاموتو، بقیه شخصیت ها، هر چند حضور دارند، ولی به هیچ وجه اون پرداخت رو ندارند و حتی مبارزات شون هم اون قدر جذاب نیست.
دومین مورد به فلش بک اوزوکی برمیگرده که کلا چیز عجیبی بود. نه تنها خیلی کلیشه ای و ساده بود برای حتی همچین مانگای شوننی. بلکه آرت مانگا هم تو اون چپترها تو در و دیوار بود. انگار که مثلا مانگاکا یه چیز دیگه کشیده بوده و دقیقه 90 ـی، هیئت تحریریه شوئیشا روش اسلحه کشیدن که عوضش کنه.
مورد واقعا عجیبی بود. به شخصه هم از ریون هم از اوزوکی انتظار یه فلش بک خفن تر داشتم و به نظرم یکی از Low Point های داستان بود کلا اون تیکه.
جدا از اون از حیث اکشن Sakamoto Days واقعا بهترین کار شونن جامپه. منتها کاگوراباچی داره از پشت با دنده پنج میاد سمتش
هر چی من از خفنی کاگوراباچی بگم کم گفتم. لامصب هوکازونو هم خوب می نویسه هم آرتیست خداییه.
به کل آینده درخشانی داره بخش اکشن شونن جامپ با این دو تا کار
Google