این Cailee Spaeny مشخصا پتانسیل این رو داره که یکی از بزرگترین ستاره های این دهه بشه. خیلی بهتر از اون Bella Ramsey گوساله است. حیف نقش الی رو بهش ندادند.
Anime & Animation Center (قوانین پست اول خوانده شود)
- Thread starter Police _ 110
- تاریخ آغاز
-
- برچسب ها
- animation anime manga انیمه، مانگا، انیمیشن
mohammadl021
کاربر سایت
سلام
آقا ما رسیدیم قسمت 340 وان پیس و میتونم بگم شاهکارررر
فقط سوالی که داشتم اینه که من میبینم کلی فیلم هم ازش هست اونا به چه صورت ببینیم ؟
آقا ما رسیدیم قسمت 340 وان پیس و میتونم بگم شاهکارررر
فقط سوالی که داشتم اینه که من میبینم کلی فیلم هم ازش هست اونا به چه صورت ببینیم ؟
XsmokeX
کاربر سایت
soltanmasoud
کاربر سایت
@Kourosh
شما Renegade Immortal با ساب فارسی میبینید؟
تا قسمت 9 دیدم ، با این که مترجمش عوض نشده ولی یکی دو قسمت آخر رو خیلی بد ترجمه کرده ، یه نمونش:
به گوگل ترنزلیت میداد خیلی خوب بود ، حداقل مفهوم رو میرسوند ، خودم دادم گوگل اینجوری ترجمه کرد:
"اما هیچ نشانه ای از ردپای شرور را پیدا نمی کند."
مثلا فیلم 5 زمانی اومده که انیمه به قسمت 250 رسیده ، شما تا قسمت 250 که دیدی میتونی بری فیلم 5 ببینی.
ویرایش:
الان یه نگاه کردم ، شما تا فیلم 9 میتونی ببینی که به نظر من اگه ندیدی هم چیزی از دست نمیدی، ولی از فیلم 10 به بعد حتما ببین.
به قسمت حدود 450 که رسیدی ، هواست باشه قبل این که فیلم 10 رو ببینی یه ova هست به نام One Piece Film Strong World: Episode 0 ، زمان اپیزود هم فکر کنم همون حدود 20 دیقه باشه
اول اینو ببین بعد برو فیلم 10 ، One Piece Film: Strong World ببین و الی آخر...
شما Renegade Immortal با ساب فارسی میبینید؟
تا قسمت 9 دیدم ، با این که مترجمش عوض نشده ولی یکی دو قسمت آخر رو خیلی بد ترجمه کرده ، یه نمونش:
به گوگل ترنزلیت میداد خیلی خوب بود ، حداقل مفهوم رو میرسوند ، خودم دادم گوگل اینجوری ترجمه کرد:
"اما هیچ نشانه ای از ردپای شرور را پیدا نمی کند."
شما تاریخ ریلیز فیلم رو مطابقت بده با تاریخ قسمتی که پخش شده تقریبا تو اون بازه فیلم رو ببین.
مثلا فیلم 5 زمانی اومده که انیمه به قسمت 250 رسیده ، شما تا قسمت 250 که دیدی میتونی بری فیلم 5 ببینی.
ویرایش:
الان یه نگاه کردم ، شما تا فیلم 9 میتونی ببینی که به نظر من اگه ندیدی هم چیزی از دست نمیدی، ولی از فیلم 10 به بعد حتما ببین.
به قسمت حدود 450 که رسیدی ، هواست باشه قبل این که فیلم 10 رو ببینی یه ova هست به نام One Piece Film Strong World: Episode 0 ، زمان اپیزود هم فکر کنم همون حدود 20 دیقه باشه
اول اینو ببین بعد برو فیلم 10 ، One Piece Film: Strong World ببین و الی آخر...
آخرین ویرایش:
Kourosh
مدیر انجمن
ترکیب هر دو. فارسی میبینم و گاهی وسطش عوض میکنم به انگلیسی. این انیمه متاسفانه چه فارسیش چه انگلیسیش سخته. حالا جلوتر بدتر هم میشه از لحاظ فهمیدن و سختی. کلا خود داستان سخت و مبهم نوشته شده ترجمه بد هم سخت ترش میکنه.@Kourosh
شما Renegade Immortal با ساب فارسی میبینید؟
تا قسمت 9 دیدم ، با این که مترجمش عوض نشده ولی یکی دو قسمت آخر رو خیلی بد ترجمه کرده ، یه نمونش:
View attachment 354599View attachment 354600
به گوگل ترنزلیت میداد خیلی خوب بود ، حداقل مفهوم رو میرسوند ، خودم دادم گوگل اینجوری ترجمه کرد:
"اما هیچ نشانه ای از ردپای شرور را پیدا نمی کند."
شما تاریخ ریلیز فیلم رو مطابقت بده با تاریخ قسمتی که پخش شده تقریبا تو اون بازه فیلم رو ببین.
مثلا فیلم 5 زمانی اومده که انیمه به قسمت 250 رسیده ، شما تا قسمت 250 که دیدی میتونی بری فیلم 5 ببینی.
البته خیلی ها هم عاشق همین سخت بودن مفاهیم شدن. من شخصا ترجیح میدادم متنش مثل BTTH و SS بود و سخت و پیچیده و فلسفی نبود.
این تیکه افتضاح که اسکرین شاتش رو گذاشتید اکثرا در قسمت های ابتدایی انیمه ها میشه دید که یه بیسواد استارت کار رو زده ولی بعدا حداقل از لحاظ این غلطهای واضح بهتر میشن. نمیدونم اینجا در اینده مترجم عوض میشه یا نه ولی متاسفانه سختی متن در اینده فرقی نمیکنه و گاهی از انگلیسیش هم نمیشه فهمید راجع به چی صحبت میکنن و باید صبر کنید بره جلوتر تا تصویر کلی شکل بگیره.
در Renegade Immortal چیزی که از داستان میشه متوجه شد و در یاد میمونه مربوط به تصویر کلی از وقایعه. جزئیات رو همونطور که قبلا هم گفتم (مخصوصا قسمت cultivation) اصلا در یاد نمیمونه و عادت کردم اینطور ببینم.
ببین پیشنهاد میکنم که بجای ترجمه گوگلی از ترجمه ChatGPT استفاده کنی.....2 راه میتونم بهت بگم
راه اول:
روش اول ساده هستش و ترجمه ای که انجام میده با ChatGPT 3.5-turbo هستش....اول برنامه پخش Pot Player رو دانلود و نصب کن...فایل پیوست پست (SubtitleTranslate - chatGPT) رو دانلود کن، برنامه رو اجرا کن و کلید F5 رو بزن و مسیری که شماره گذاری کردم رو برو که برات یه پوشه رو باز کنه و محتویات اون فایل ChatGPT رو کپی کن تو مسیری که برات باز شده (C:\Program Files\DAUM\PotPlayer\Extension\Subtitle\Translate)
حالا برنامه رو ببند و دوباره بازش کن و دوباره F5 رو بزن و برو تو همون بخش بالایی (شماره 1 و 2) و تنظیمات زیر رو برای زیرنویس انگلیسی انجام بده....اگه زبان دیگه ای میخوای...جایی که انگلیسی رو انتخاب کردم زبان مورد نظرت رو بزار
اگه روی Test بزنی....باید ترجمه متن ای که توی کادر test هست رو برات بیاره که همه چیز اوکی ـه و افزونه کار میکنه
اگه خطا داد و ترجمه نکرد...با یه قند شکن خوب، دوباره تست کن...حتماً جواب میده.
نتیجه اون موقعه دیدن فیلم:
منبع:
GitHub - Simengers/potplayer-chatgpt-translator
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
راه دوم:
روش دوم از ترجمه chatgpt-4o-mini استفاده میکنه که کیفیت ترجمه اون بهتره....ولی یه مقدار زمان میبره که آماده ـش کنی.
اول باید زیرنویس انیمه رو جدا کنی که با برنامه ای مثل Subtitle Edit میشه این کار رو راحت انجام داد و زیرنویس رو به صورت subrip (همون srt) ذخیره میکنی
دوم توی GitHub: Let’s build from here عضو میشی و اکانت رو فعال میکنی با ایمیل ـت و بعدش باید طبق این پروژه API chatGPT پیش بری...
گام اول: وارد این آدرس میشی Build software better, together و با کاربری github لاگین میکنی و مراحل اون رو پیش میری تا بهت یه API رایگان بده
API اون شماره سریالی که با sk شروع میشه رو کپی میکنی و میری برای گام بعدی
گام دوم: وارد این سایت ChatGPT Subtitle Translator میشی و فیلد های اون رو کامل میکنی
قسمت OpenAI API Key اون API خودت رو قرار میدی که گام اول بدست آوردی
قسمت OpenAI Base Url هم یکی از دو آدرس زیر رو قرار میدی
Code:
https://api.chatanywhere.tech
https://api.chatanywhere.orgقسمت To Language رو میتونی بنویسی فارسی ، Persian و یا Farsi که مقصد ترجمه ـت هستش...من Persian زدم
حالا قسمت Import SRT زیرنویس ای که با Subtitle Edit استخراج کردی رو بهش بده و بزن روی Start
صبر کن تا کارش تموم بشه...یه مقدار طول میکشه...آخر کار هم Export بزن و زیرنویس ترجمه شده رو ذخیره کن....تمام
در آخر بگم که چون API ـت Free هستش یه مقدار مشخصی روزانه میتونی ازش استفاده کنی و اگه محدودیت ـش پر بشه...باید تا فردا صبر کنی
از طریق همون دوتا آدرس بالا هم میتونی اعتبار API ـت رو چک کنی
منابع:
GitHub - Cerlancism/chatgpt-subtitle-translator: Efficient translation tool based on ChatGPT API
GitHub - chatanywhere/GPT_API_free: Free ChatGPT API Key
ce7en44
کاربر سایت
این پست های آموزشیت خیلی آموزنده هستن، من همیشه استفاده کردم. ممنون
*CATALAN*
کاربر سایت
سلام
سایتی سراغ ندارید رایگان واسه دانلود انیمه ؟
بدون سان
ممنون
سایتی سراغ ندارید رایگان واسه دانلود انیمه ؟
بدون سان
ممنون
cloud _ strife
کاربر سایت
دارم چندین مانگا می خونم، اولی اش The witch and the beast هستش. یه کار با تم دارک فانتزی که البته توی انیمه اش بیشتر تبدیل به یه کار شونن شده فضای حاکم به داستان چیزیه که بهش میگن Arcanepunk یا Aetherpunk. دنیایی که با وجود این جادو همچنان نقش اساسی درش داره، اما از نظر تکنولوژی هم پیشرفت کرده. داستان اش خیلی منو یاد Witch Hunter می اندازه. اونم دقیقا همچین حال و هوایی داره. مشخص که نویسنده میدونه داره چی کار میکنه. خبری از پلات های فرعی بی سر و ته نیست. ضمن پیش بردن داستان اصلی، جزئیات داستان هم بازگو میشه.
دومی اش Ariadne in the blue sky هست. مانگاکاش Norihiro Yagi هست که متاسفانه نسل جوان خیلی باهاش آشنایی نداره ایشون مانگاکای Claymore و Angel Densetsu هستش. من چندین سال پیش شروع به خوندنش کردن و بعد دراپش کردم. الان که کامل تموم شده گفتم بهترین فرصت برای خوندنش هست. خیلی متفاوت با دوتا مانگای قبلیش هست. البته اون دوتا هم دنیای کاملا متفاوتی داشتن. Claymore که یه دارک فانتزی بود و از اون سمت Angel Densetsu یه کار دبیرستانی بودش، ولی پیام هر دو اثر یکی بودش، هر دوتا در مورد معنی انسانیت بودن. ولی این یکی به نظر میرسه که فرق میکنه. دنیای داستان خیلی گسترده است، برخلاف دوتا کار قبلی اش. پر از Lore های مختلف و جانبی. هر کدوم هم توی جای مناسبش مطرح شدند. امیدوارم داستان هم به همین گستردگی باشه و اسکیل اش محدود نشه.
سومی اش هم The Greatest Estate Developer هست. یه منهوای کمدی و ایسکای که یه مهندس وارد یه دنیای دیگه میشه. به صورت خلاصه خیلی خیلی سرگرم کننده هست. مشکلی نداره، مشکل منم که دیگه مغزم کشش دنبال کردن هیچ گونه کار ایسکایی رو نداره
چهارمی Hell Paradise هست. داستان در مورد نینجای قاتلی هست که به همراه چندین مجرم دیگه به یه جزیره فرستاده میشه تا اکسیر جاودانگی رو پیدا کنن. هر کسی که این اکسیر رو پیدا کنه، بخشیده میشه. از نظر شخصیت پردازی خیلی خوبه. روند تغییر شخصیت ها، ارتباطشون باهم و انگیزه هر کدوم به خوبی روایت شده. توی شروع، داستان حس رازآلود بودن خوبی داره. مخاطب رو با خودش می کشونه تا داستان واقعی پشت این جزیره رو متوجه بشه. مشکل داستان یک سوم آخرشه. همه چی خیلی سریع حل میشه و بعد از مشخص شدن رازها، من احساس رضایت نمی کردم. انتظار جمع بندی خیلی بهتری رو داشتم.
Kagurabachi رو هم شروع به خوندنش کرده بودم، ولی فعلا رهاش کردم. تم کلی داستان جالبه. ترکیب محیط یاکوزایی با جادوگری نتیجه جالبی داده. سینرژی بین شخصیت اول داستان و اون دختر کوچولویی که همراهی اش میکنه، دوست داشتنیه. شخصیت اول رو هم دوست دارم. خشک بودنش و البته محبتی که پشت اون نگاه خشک هست خیلی خوب نشون داده شده. خیلی مشتاق ام که انیمه اش رو ببینم.
Buroto رو آنگوئینگ کردم. داستان مشکل پلات داره، مشکل اش هم بعضی اوقات قابل توجهه بعضی وقت ها هم داستان الکی کش پیدا میکنه، ریتم داستان بی دلیل کند میشه. ناروتو هم همین مشکل رو داشت. من یه زمانی خیلی شاکی بودم سر این موضوع. ولی در حال حاضر از خوندنش لذت می برم. خود بروتو رو خیلی دوست دارم. ترکیب جالبی از ناروتو و ساسکه هستش. از اون طرف شیمی اش با سارادا، دختر ساسکه، واقعا خوب از آب دراومده. الان زمان مناسبی برای شروع کردن به خوندنشه. اون قسمت های عذاب آور مانگا تموم شده و روی غلتک افتاده.
برسیم به برج خدا...
فضای حاکم به داستان چیزیه که بهش میگن Arcanepunk یا Aetherpunk. دنیایی که با وجود این جادو همچنان نقش اساسی درش داره، اما از نظر تکنولوژی هم پیشرفت کرده. داستان اش خیلی منو یاد Witch Hunter می اندازه. اونم دقیقا همچین حال و هوایی داره. مشخص که نویسنده میدونه داره چی کار میکنه. خبری از پلات های فرعی بی سر و ته نیست. ضمن پیش بردن داستان اصلی، جزئیات داستان هم بازگو میشه.دومی اش Ariadne in the blue sky هست. مانگاکاش Norihiro Yagi هست که متاسفانه نسل جوان خیلی باهاش آشنایی نداره
ایشون مانگاکای Claymore و Angel Densetsu هستش. من چندین سال پیش شروع به خوندنش کردن و بعد دراپش کردم. الان که کامل تموم شده گفتم بهترین فرصت برای خوندنش هست. خیلی متفاوت با دوتا مانگای قبلیش هست. البته اون دوتا هم دنیای کاملا متفاوتی داشتن. Claymore که یه دارک فانتزی بود و از اون سمت Angel Densetsu یه کار دبیرستانی بودش، ولی پیام هر دو اثر یکی بودش، هر دوتا در مورد معنی انسانیت بودن. ولی این یکی به نظر میرسه که فرق میکنه. دنیای داستان خیلی گسترده است، برخلاف دوتا کار قبلی اش. پر از Lore های مختلف و جانبی. هر کدوم هم توی جای مناسبش مطرح شدند. امیدوارم داستان هم به همین گستردگی باشه و اسکیل اش محدود نشه.سومی اش هم The Greatest Estate Developer هست. یه منهوای کمدی و ایسکای که یه مهندس وارد یه دنیای دیگه میشه. به صورت خلاصه خیلی خیلی سرگرم کننده هست. مشکلی نداره، مشکل منم که دیگه مغزم کشش دنبال کردن هیچ گونه کار ایسکایی رو نداره
چهارمی Hell Paradise هست. داستان در مورد نینجای قاتلی هست که به همراه چندین مجرم دیگه به یه جزیره فرستاده میشه تا اکسیر جاودانگی رو پیدا کنن. هر کسی که این اکسیر رو پیدا کنه، بخشیده میشه. از نظر شخصیت پردازی خیلی خوبه. روند تغییر شخصیت ها، ارتباطشون باهم و انگیزه هر کدوم به خوبی روایت شده. توی شروع، داستان حس رازآلود بودن خوبی داره. مخاطب رو با خودش می کشونه تا داستان واقعی پشت این جزیره رو متوجه بشه. مشکل داستان یک سوم آخرشه. همه چی خیلی سریع حل میشه و بعد از مشخص شدن رازها، من احساس رضایت نمی کردم. انتظار جمع بندی خیلی بهتری رو داشتم.
Kagurabachi رو هم شروع به خوندنش کرده بودم، ولی فعلا رهاش کردم. تم کلی داستان جالبه. ترکیب محیط یاکوزایی با جادوگری نتیجه جالبی داده. سینرژی بین شخصیت اول داستان و اون دختر کوچولویی که همراهی اش میکنه، دوست داشتنیه. شخصیت اول رو هم دوست دارم. خشک بودنش و البته محبتی که پشت اون نگاه خشک هست خیلی خوب نشون داده شده. خیلی مشتاق ام که انیمه اش رو ببینم.
Buroto رو آنگوئینگ کردم. داستان مشکل پلات داره، مشکل اش هم بعضی اوقات قابل توجهه
بعضی وقت ها هم داستان الکی کش پیدا میکنه، ریتم داستان بی دلیل کند میشه. ناروتو هم همین مشکل رو داشت. من یه زمانی خیلی شاکی بودم سر این موضوع. ولی در حال حاضر از خوندنش لذت می برم. خود بروتو رو خیلی دوست دارم. ترکیب جالبی از ناروتو و ساسکه هستش. از اون طرف شیمی اش با سارادا، دختر ساسکه، واقعا خوب از آب دراومده. الان زمان مناسبی برای شروع کردن به خوندنشه. اون قسمت های عذاب آور مانگا تموم شده و روی غلتک افتاده.برسیم به برج خدا...
حقیقتا خیلی از دخالت اورک توی مبارزه بین گوستانگ و تاروماری (یه هرچیزی که اسمش هست) راضی نیستم.
) راضی نیستم.
Radiance
کاربر سایت
دمت گرم عجب اموزش خوبی.
فقط ترجمه خیلی رباتی بود من تو روش دوم جای persian نوشتم informal persian که ترجمه خیلی خوبی بهم داد.توی روش اول هم داخل فایلی که گذاشتی کدش رو تغییر دادم ولی کلا کیفیت ترجمه به خوبی روش دوم نشد.
برای روش اول فایل رو با نوت پدی چیزی باز کنین و خط string Post این قسمتش رو تغییر بدین:
SrcLang + " to " + DstLang + ":
به این:
SrcLang + " to informal " + DstLang + ":
من فکر کنم با تغییر کدها همین روش اول رو با ورژن روش دوم هم اجرا کنیم.باید تست کنم...
البته من خیلی سابقه ترجمه با هوشم مصنوعی ندارم.اگر جای informal چیز بهتری بلدین که بزاریم و ترجمه بهتری بده بگین.البته من very informal هم تست کردم که خودمونی تر بود.
آخرین ویرایش:
soltanmasoud
کاربر سایت
@Police _ 110
@Radiance
برا روش دوم رفتم تو لینک:
Build software better, together
دفعه اول بهم کد نداد ، بعدش دوباره که رفتم کلا چیزی دیگه نمیاره:
@Radiance
برا روش دوم رفتم تو لینک:
Build software better, together
دفعه اول بهم کد نداد ، بعدش دوباره که رفتم کلا چیزی دیگه نمیاره:
این پست های آموزشیت خیلی آموزنده هستن، من همیشه استفاده کردم. ممنون
خواهش میکنم...
بجای informal Persian میشه از کلمه های زیر هم استفاده کرد
Colloquial Persian
Casual Persian
Spoken Persian
Neutral Persian
Standard Persian
Slang Persian
همشون جوابه....ولی به نظرم اگه دنبال یه ترجمه خیلی عامیانه هستی Slang Persian گزینه ی خوبیه و خروجی اون جملاتی روان تر و کوتاه تر داره و بعدش Spoken Persian هم خوبه
روش اول از ورژن chatgpt 3.5 استفاده میکنه که دیگه قدیمی شده و روش دوم آخرین ورژن موجود chatgpt که gpt 4o هستش، استفاده میکنه...که از نظر قدرت از تمام ورژن های قبلی خیلی بهتره....کلاً روش دوم بهتره
نکته ی خوبی اشاره کردی...برای روش دو...این طور که معلومه باید 7 رو از ساخت حسابت توی Github گذشته باشه که بتونی از اون پروژه رایگان API chatgpt استفاده کنی.
چون اکانت github ـم رو از خیلی وقت پیش داشتم، این محدودیتی که صاحب پروژه گذاشته رو من ازش خبر نداشتم و توی مستندات ـش هم بهش اشاره نکرده بود.
اگه برای انیمه های هفتگی میخوای:
به نظرم بهترین سایت دانلود برای انیمه های هفتگی Anime Tosho | Anime Tosho هستش که سال هاس فیلتر هم شده...
منبع انیمه هاش 90درصد از سایت nyaa هستش و عملکردش با ربات هستش به این شکل ـه که تورنت ها رو دانلود میکنه و در یک زمان کوتاهی اونها رو تو چندتا آپلود سنتر لینک مستقیم رایگان، آپلود میکنه
میتونی به بخش Episodes سایت ـش بری و انیمه های به روز شده هفتگی رو توش ببینی...نسخه های زیادی رو قرار میده از فن ساب های معروف و خوب تو حجم های مختلف که من اولویت هام به ترتیب اینها هستن:
فن ساب [ToonsHub] فقط نسخه B-Global WEB-DL کیفیت 1080P کدک H.265 و یا H.264
فن ساب [ASW] کیفیت 1080P و کدک HEVC x265
فن ساب [DKB] کیفیت 1080P و کدک HEVC x265
فن ساب [Judas] کیفیت 1080P و کدک HEVC x265
فن ساب [EMBER] کیفیت 1080P و کدک HEVC
فن ساب [Erai-raws] کیفیت 1080P و فقط کدک HEVC
حجم این نسخه ها بسته به انیمه بین 150MB تا 400MB هستش.
اولویت هم برای انتخاب آپلودسنتر اول BuzzHeavier و بعدش KrakenFiles هستش...البته تمام آپلودسنترهاش جواب ـن و سرعت خوبی دارند....(برای دانلود بی درده سر قند شکن روشن باشه بهتره)
P.S
سایت animetosho گزینه ی اول و آخر برای دانلود انیمه های هفتگی ـم هستش
یه مدت از سرویس XDCC استفاده میکردم که دیگه ولش کردم...چون دیگه با اینترنت جدیدم خیلی ساگاز نبود و قطعی داشت
آخرین ویرایش:
دارم چندین مانگا می خونم، اولی اش The witch and the beast هستش. یه کار با تم دارک فانتزی که البته توی انیمه اش بیشتر تبدیل به یه کار شونن شده
دومی اش Ariadne in the blue sky هست. مانگاکاش Norihiro Yagi هست که متاسفانه نسل جوان خیلی باهاش آشنایی نداره
سومی اش هم The Greatest Estate Developer هست. یه منهوای کمدی و ایسکای که یه مهندس وارد یه دنیای دیگه میشه. به صورت خلاصه خیلی خیلی سرگرم کننده هست. مشکلی نداره، مشکل منم که دیگه مغزم کشش دنبال کردن هیچ گونه کار ایسکایی رو نداره
چهارمی Hell Paradise هست. داستان در مورد نینجای قاتلی هست که به همراه چندین مجرم دیگه به یه جزیره فرستاده میشه تا اکسیر جاودانگی رو پیدا کنن. هر کسی که این اکسیر رو پیدا کنه، بخشیده میشه. از نظر شخصیت پردازی خیلی خوبه. روند تغییر شخصیت ها، ارتباطشون باهم و انگیزه هر کدوم به خوبی روایت شده. توی شروع، داستان حس رازآلود بودن خوبی داره. مخاطب رو با خودش می کشونه تا داستان واقعی پشت این جزیره رو متوجه بشه. مشکل داستان یک سوم آخرشه. همه چی خیلی سریع حل میشه و بعد از مشخص شدن رازها، من احساس رضایت نمی کردم. انتظار جمع بندی خیلی بهتری رو داشتم.
Kagurabachi رو هم شروع به خوندنش کرده بودم، ولی فعلا رهاش کردم. تم کلی داستان جالبه. ترکیب محیط یاکوزایی با جادوگری نتیجه جالبی داده. سینرژی بین شخصیت اول داستان و اون دختر کوچولویی که همراهی اش میکنه، دوست داشتنیه. شخصیت اول رو هم دوست دارم. خشک بودنش و البته محبتی که پشت اون نگاه خشک هست خیلی خوب نشون داده شده. خیلی مشتاق ام که انیمه اش رو ببینم.
Buroto رو آنگوئینگ کردم. داستان مشکل پلات داره، مشکل اش هم بعضی اوقات قابل توجهه
برسیم به برج خدا...
حقیقتا خیلی از دخالت اورک توی مبارزه بین گوستانگ و تاروماری (یه هرچیزی که اسمش هست
می خواستم الان طومار بنویسم در مورد مانگاهایی که خوندم
دیدم تو قبل من یه نیمچه طوماری نوشتی
گفتم زشته هی بنویسم
یه بارم بخونیم و ریپلای بدیم
این رو یادمه قبل از این که آرک آخرش شروع شه آنگویینگ بودم. خیلی پیچ تو پیچ شد مانگاش واقعا
دومین بار هم بود که از اول استارتش زده بودم (بار اول تا چپتر 40 اینا اومده بود همون اوایل خوندمش)
کلا مانگایی که زیاد رو میستری تمرکز می کنه باید خیلی خوب باشه تا رمز و رازهاش درست و حسابی خودشون رو برملا کنن و به نظر نمیومد Hell's Paradise تو اون سطح باشه. لذا دیگه برای بار سوم نخوندمش
به شدت مشتاقم ببینم چجوری این مانگا از میم کل کامیونیتی مانگاخون ها به یه کاری تبدیل شده که واقعا مورد احترامه
Scroll Time 
این چند وقته از بند مانگاهای Romcom رها شدم ولی متاسفانه خودم رو دوباره در بند مانگاهای شونن دریافتم
ولی خب به نظرم تجربه خوبی بود
خیلی وقت بود شونن خوب، اونم دو تا پشت سر هم با این سرعت نخونده بودم
بریم برای معرفی و یخورده صحبت
البته یکی شون خیلی جای صحبت نداره چون مانگاییه که انیمه اش داره پخش میشه همین الان و خیلی هم محبوبه
اون یکی هم انیمه اش اوایل سال میلادی پخش شد و با این که خیلی محبوب نیست ولی جای صحبت زیاد داره
Dandadan
Action-Romance-Supernatural
171 Chapters
Ongoing
Dandadan مانگای سوپرنچرال این روزهاست که بالای 200 تا چپتر ازش اومده و از همون موقعی که چپتر اولش تو جامپ پلاس عرضه شد، جزو محبوب ترین مانگاهای شونن نشریه بوده
و دلیل این امر
.... و دلیل این امر.......
....
..
.
قطعا نویسندگی اش نیست
نمیخوام این دفعه زیاد در مورد داستان Dandadan صحبت کنم و خلاصه داستان و این چیزا رو توصیف کنم
انیمه همین الانش هم حسابی معروفه و خب ستینگ داستان با وجود عجیب بودنش خیلی ساده و قابل درکه
میخوام بیشتر در مورد چرایی وجود و موفقیت این سری صحبت کنم
Dandadan در هر درجه ای بهش نگاه کنید یه داستان درجه دوئه که کلیشه های این ژانر رو با یه هنر خوبی به هم وصل می کنه ولی هیچ وقت ازشون فراتر نمیره.
پس چرا این قدر محبوبه؟
دلیلش به نظرم تو یه چیزیه که عوضش خیلی از مانگاهایی که نویسندگی قوی دارن، به دنبالش نیستن
اونم انرژی ـه
با این حال توصیف مقوله انرژی تو داندادان خیلی سخته
لزوما چیزی نیست که بشه به آرت خوب محدودش کرد. من میتونم خیلی مانگا بگم که از Dragon Ball آرت به شدت بهتری دارن. ولی خیلی کم میشه یه مانگای شونن انرژی صفحاتش بیشتر از Dragon Ball باشه
سر همینه که Dragon Ball هنوزم کاریه که جزو کلاسیک های شونن حساب میارنش و این همه فن داره. خیلی اوقات به نظرم انیمه Toei از پس شوکیس این انرژی برنمیاد و وقتایی که برمیاد میشه اون فینال DB Super که اندازه یه استادیوم آدم تو برزیل بود کجا بود جمع کرده بود که زنده ببینن قسمتش رو
Dandadan هم همینه. ولی خب رویه کاریش با Dragon Ball طبیعتا فرق داره (و خب کلا مقوله Dragon Ball و این که چرا با وجود نویسندگی درب و داغونش این قدر خوبه یه طومار دیگه می طلبه)
اول از هر چیز به نظرم یه چیزی هست که Dandadan رو تو مجموعه فعلی خیلی خاص می کنه و اونم نحوه پیروی و عدم پیروی این اثر از ترند فعلی جامپ ـه
موفقیت پشت به پشت Demon Slayer و Jujutsu Kaisen تو ابعادی که واقعا قبل از اون دیده نشده بود تو این نشریه باعث شد از همون شروع 2020 به بعد یه ترند سنگین برای مانگاهای ژانر جن و روح و شیطان کشی راه بیفته.
برید آمار کارهای موفق و ناموفق جامپ رو از 2020 به بعد ببینید ردش آثار تو این سبک واقعا باورنکردنیه
ولی خب هر ترندی نهایتا وقتی همه گیر میشه، باعث میشه مخاطب پخش و پلا شه و چیزی به اون موفقیت بنیان گذار ترند نرسه. این مخصوصا در مورد این ترند مانگاهای جن و شیطان کشی بیشتر صدق می کرد چرا که جفت Demon Slayer و Jujutsu Kaisen از همون سال سوم به بعد عرضه شون مشخص بود مانگاهایی نیستند که بیشتر از 300 چپتر قرار نیست طول بکشن و به زودی جای خالی شون تو جامپ باز میشه و موقعیتیه این جای خالی که هر مانگاکایی بدون شک دنبالشه
این جاست که Dandadan وارد گود میشه و نحوه برخوردش با ترند تطهیر ارواح خیلی جالبه.
داندادان حقیقتا هیچ کار خاصی نمی کنه اگه به تطهیر شیاطین و ارواح باشه، داندادان اتفاقا خیلی به اصول و پایه های این ژانر وفاداره. ارواح انسان ها رو تسخیر می کنن، انسان ها هم اونا رو با جادوهاشون تطهیر می کنن. در بهترین حالت هم یه سری شخصیت ها موفق میشن قدرت شون رو با این ارواح یکی کنن و در نهایت لزوما ارواح، موجودات شیطانی نیستن و بعضی هاشون اتفاقا خیلی بک استوری های دارکی دارن.
چیزی نیست که مثلا تو سری هایی مثل Demon Slayer ندیده باشیم.
کار خاصی که داندادان برای جدا کردن خودش از جمع بقیه کارهای شونن می کنه دو تا چیزه
1. اضافه کردن آدم فضایی ها! همین Premise ساده که تنها موجودات فراطبیعی دنیا فقط ارواح نیستن و اتفاقا آدم فضایی ها هم همون قدر خطرناک و ناشناخته اند این قدر به خاص بودن فضای داستانی سری کمک می کنه که حد نداره.
هر موقع فکر می کنید ارواح داستان خسته کننده اند سر و کله یه گروه آدم فضایی عجیب و غریب پیدا میشه و هر وقت از گیمیک آدم فضایی ها خسته میشید سر و کله یه روح و نفرین پشم ریزون پیدا میشه و بعضا این دو تا نیروی فراطبیعی تو یه جنگ با هم درگیر میشن و این لحظات خداگونه ترین لحظات سری اند واقعا.
2. رومنس! داندادان خیلی این پا و اون پا نمی کنه. از همون چپتر اول کراش سنگین دو تا شخصیت اصلی رو هم دیگه به شدت مشخصه و همین یه نیروی محرکه به شدت بامزه و دوست داشتنی واسه سری میشه
همین دو تا عامل به مانگا کلی انرژی و مومنتوم میدن که مانگاهای مشابه تو این ترند به هیچ وجه ندارن شون. واقعا خیلی از مانگاهای شونن هنوز نه تنها از پس درآوردن یه پلات رومنس خوب برنمیان بلکه خیلیاشون از اضافه کردن همچین موردی به مانگاهاشون وحشت کامل دارند و هی این پا و اون پا می کنند.
البته که این دو تا عامل برای تثبیت کیفی داندادان کافی نیستن. یه سری موارد دیگه هستند که به شدت هویت فعلی Dandadan کمک می کنند. اینا رو هم لیست می کنم
1. آرت سری. هولی شعط یوکینوبو تاتسو تو ازآب درآوردن پنل های مو به تن سیخ کن واقعا تو یه سطح دیگه است و این که این بشر از قلم دیجیتال استفاده نمی کنه و همه آرت هاش دستی ـه مغز منو داره از هم وا می کنه. اصلا نمی تونم درک کنم این بشر چطوری این کار رو می کنه. و بهتر از هر چیز دیگه، آرت این سری خیلی خوب ابعاد عجیب و غریب بودن موجودات شو درمیاره. اون حس "این هیولاها مال این دنیا نیستن" رو Dandadan خیلی خوب تو مانگاش از آب درمیاره و خب از انیمه بیشتر از یه قسمت ندیدم که بخوام نظر بدم Science Saru تونسته این کار رو کنه یا نه. ولی خب با توجه به کارنامه استدیو، اونا هم به روش خودشون انرژی Dandadan رو تو انیمه حفظ می کنن مطمئنا.
2. عجیب بودن شخصیت ها! هر چی شما تو داستان جلوتر میری شخصیت هایی که اضافه میشن به داستان عجیب غریب تر اند واقعا. من به نظرم Jiji مثل یه آدم عادی رفتار نمی کنه هیچ جای داستان. تو یه پنل ریز گوشه یه آرک این بشر به Vamola میگه "حاجی بیا هر چی من می کنم تو هم تقلید کن حال میده" بعد از اون هر چپتتری که این دو تا کنار هم اند عین روانی ها شکلک درمیارن، وات د فاعک . بعد از اون ور آدم فضایی داریم تو گاوداری کار می کنه. یه روح وحشتناک مخوف تو یه عروسک گیر کرده و بدتر از همه مادربزرگ مومو ئه. سیکو خودش کامل یه مطلب دیگه می طلبه باز کردن عجایب شخصیتی اش این وجهه غیر قابل وصف بودن شخصیت های Dandadan شاید بهترین کیفیت این کار باشه
3. فلش بک های خانمان سوز! امضای اصلی وان پیس که خب این جا هم حاضره. یه سری فلش بک ها تو این سری (که دردناک ترینش به نظرم برای همین شخصیت اخیرا اضافه شده به مانگا Unji بود. هولی شعط دو صفحه آخر فلش یک این بشر خانمان سوز بود) واقعا خوب اعماق تراوماهای این شخصیت ها رو به تصویر می کشن.
Dandadan نهایتا کار شوننی نیست که بگم داستان پردازی خفن، دنیای فوق العاده یا اکشن خلاقانه و بی نظیری داشته باشه
نه برادر من هیچ کدوم رو نداره
ولی میتونم راحت بگم پروسه خوندن این کار یکی از لذت بخش ترین تجربه هاییه که مانگاهای شونن می تونن داشته باشن. واقعا کار باحالیه Dandadan و موفقیت اش حقشه چون وقتی نوبت به نقطه قوت اش میرسه واقعا کار نمونه ایه.
ولی خب. اگه فکر کردید طومار من تموم شد.
اوه بوی اوه بوی
تازه شروع شده.
چون مانگای دومه که حقیقتا منو واداشت وسط این ایام خفه کننده سربازی دست به کیبورد شم.
Undead Unluck
Action-Adventure
237 Chapters
Ongoing
Undead Unluck شاید یکی از هایپ ترین انیمه ها و مانگاهای بتل شوننی باشه که چند سال اخیر خوندم. ولی خب یه گناه اعظم داره این مانگا
و اونم اینه که معروف نیست. شاید بگید خب این که خوبه.
نشستی یه کار به نسبت Underrated خوندی و به ملت معرفی می کنی. ولی خب وقتی داستان رو کامل بگم می فهمید چرا این یه گناه اعظم محسوب میشه برای این مانگا.
ولی قبل از هر چیز... داستان سری در مورد چیه!؟
دنیای Undead Unluck دنیاییه که تعداد خیلی کمی آدم ها توش قابلیت هایی دارن تحت عنوان "خنثی کننده". این افراد بدون خواست خودشون تو برهه ای از زندگی شون بهشون قدرتی عطا شده که باهاش میتونن یه پدیده خاص رو نفی کنن.
فوکو ایزومو دختر به شدت بدبختیه که خنثی کننده شانس افراده. UNLUCK! فوکو اگه به کسی ذره ای علاقه داشته باشه و لمسش کنه فرد مقابل متناسب با میزان تماس فیزیکی و علاقه فوکو بهش دچار بدشانسی میشه. این بدشانسی ها خیلی راحت می تونه جون عزیزترین افراد فوکو رو جلوی چشماش بگیره. برای همین بعد از سال ها زندگی عذاب آور، فوکو تصمیم به خودکشی میگیره. کاری که خیلی از خنثی کننده های دیگه هم به خاطر قدرت های نفرین شده شون انجام میدن.
از اون طرف ما اندی رو داریم. خنثی کننده ای که مرگ رو نفی می کنه. عملا این بشر نامیرا است.... خیییییلی نامیرا است. اندی میبینه این دختره فوکو میخواد خودکشی کنه و بهش پیشنهاد میده جای این که جون خودشون بگیره با قدرت Unluck اش کاری کنه که بهترین مرگ نصیب اندی بشه. طبیعتا رسیدن به همچین امری چیز ساده ای نیست و لذا سفر Undead و Unluck برای رسیدن به باشکوه ترین مرگ ممکن شروع میشه.
مشکل اصلی ای که مانگای Undead Unluck داره اینه که جلد اول این سری به شدت معمولی، فن سرویسی و خسته کننده اند. ایده اصلی جالبه ولی سناریوهایی که می بینیم واقعا چیزی نیستند که ذره ای این کار رو از بقیه مانگاهای بتل شونن متمایز کنه. اندی و فوکو بلافاصله بعد متحد شدن، تحت تعقیب یه سازمان مخوف به نام Union میشه که کارش سازماندهی و مدیریت همه خنثی کننده های دنیاست و هیئت رئیسه خود سازمان هم یه میزگردی از خنثی کننده های قدرتمنداند. فوکو و اندی هم وقتی می فهمن اگه با کشتن اعضای میزگرد میتونن جاشون بشینن و دیگه تحت تعقیب نباشن، عملا همین کار رو انجام میدن .
تا این برهه از داستان با آشنا شدن با شخصیت هایی مثل Gina و Shen میشه یخورده امیدوار شد به سری. ولی خب یکی شون بلافاصله لبیک رو میگه و داستان بلافاصله میره سراغ آرک بعدی.
این کلهم اجمعین پلات جلد اوله. نه آنتاگونیست شاخصی مثل سوکونا یا موزان داریم تو شروع داستان
نه هدف خیلی روشن و دنبال کننده ای مثل One Piece داریم تو این یه جلد
نه ستینگ خلاقانه و جالبی مثل Dr.Stone و Naruto مشاهده میشه
نه سیستم قدرتی خیلی باحالی مثل Chainsaw-man
و حتی آرت استایل و کلا هاله دور سری هم شبیه کارهایی مثل Jojo's Bizarre Adventure و همین Dandadan نیست که بگیم انرژی اش بگیرتت.
و بدتر از همه، شخصیت اصلی داستان که فوکو باشه خیلی کاریزما و جذابیتی نداره و دنبال کردنش سخته. (البته که اندی و دیوونه بازی هاش کمک می کنه به جالب تر شدنش بالاخره اینا یه زوج اند تو سراسر داستان)
استایل کارتونی، کمدی ضعیف و فن سرویس های زورکی جلد اول هم واقعا کمکی به زده شدن مخاطب از داستان نمی کنه
سر همین عوامل Undead Unluck اثریه که تو جمع کردن مخاطب اولیه اش بدجور شکست میخوره.
و حتی وقتی استدیویی به عظمت David Production انیمه سری رو میسازه به خاطر نحوه انتشار و مارکتینگ درب و داغون دیزنی که حق انتشار سری رو روی سرویس اش گرفته بوده اون موقع، دوباره انیمه هم تو جذب مخاطب با سر زمین میخوره
حقیقتا هم نمیشه به کسی خرده گرفت. مانگاکای UU کسیه که این اولین مانگای سریالی شه و به نظر نمیاد قبل از این اون چنان سابقه عظیمی تو دنیای مانگا به عنوان دستیار یا خالق وان شات و اینا داشته باشه.
با این حال چیزی که میخوام بگم شاید یخورده عجیب باشه.
ولی Undead Unluck کاریه که عین تک تک مواردی که الان گفتم بالا نداره رو مو به مو به مرور زمان به دست میاره
یعنی تمام چیزهایی که یه مانگای تاپ تو ژانر شونن باید داشته باشه و UU اولش نداره. از یه جایی به بعد همه رو یه جا با هم داره و این واقعا یکی از عجیب ترین کیس های پیشرفت یه مانگاکا است که من دیدم. جایی که اکثر کارهای شونن با یه مومنتوم خدا شروع می کنن و از یه جایی که به اوج میرسن هی میان پایین. UU این جوریه که از پایین بی بخار شروع می کنه و بعد آروم آروم پا رو میذاره رو گاز و دیگه هم متوقف نمیشه. برای همین هر کسی از یه جایی به بعد مرید UU بوده تا ته کار باهاش بوده. چون واقعا محشره این مانگا از هر لحاظ
حالا یه سوال پیش میاد:
"سید! تو که میگی جلد اول مانگا ضعیف بوده، انیمه هم نتونسته حتی به مخاطب هاش اعلام حضور کنه، پس خودت چجوری رفتی سمت این سری. چی بوده که تو رو سمت Undead Unluck کشونده؟ کسی بهت انیمه یا مانگا رو پیشنهاد داده یا چیزی؟"
جواب این سوال تنها در یک کلام نهفته است.
"اوپنینگ اول انیمه"
این اوپنینگ در سطوح خاصی هوشمندانه است و اگه روزی Undead Unluck موفق شه از وضعیت محبوبیت فعلی اش خلاص شه و کار شناخته شده ای بشه به نظر من یه بخش خیلی مهمی ازش رو میشه فقط به همین اوپنینگ اختصاص داد.
در وهله اول که موسیقی گادلایک.
ساسوگا Queen Bee. چی نواختن با این کار
ولی در وهله بعدی چیزی که مهمه فضا و اتمسفر اوپنینگه. چپ بریم راست بیاییم فضای وقایع جلد اول و دو سه تا آرک اول انیمه واقعا فضای خیلی جدی ای نیستند. مخصوصا قسمت اول داستان که خیلی دیگه کمدیک ـه همه چیش و اونم نه از نوع خوبش. این چیزی نیست که بگیم چون تو مانگا بد بوده انیمه میتونه اصلاحش کنه. نه آقا درخت از ریشه کجه
ولی خب زدنش هم فایده نداره.
منتهی وقتی طرف قسمت دوم انیمه رو وا کنه و همچین اوپنینگی ببینه یا حتی بهتر، مثل صرفا رندوم تو یوتیوب با همچین جواهری روبرو شه کامل ذهنیت اش از فضای کلی سری عوض میشه.
این حتی در مورد اندینگ اول سری بیشتر صادقه
جوری که این اندینگ رابطه اندی و جویز رو تو قالب یه موزیک ویدیوی کوتاه اقتباس می کنه دست کمی از شاهکار تصویری نداره.
هر چقدر هم مانگا اوایل کار خودشو جدی نگیره و انیمه هم پیرو مانگا از همون استایل پیروی کنه وقتی اوپنینگ و اندینگ خودشون رو جدی بگیرن مخاطب یه انگیزه ای داره که داستان ممکنه سمت و سوی جدی تری بگیره.
نکته کار هم اینه که عین این اتفاق می افته. Undead Unluck از جلد 2 و 3 به خودش میاد و از جلد 4 به بعد واقعا جدی میگیره قضیه رو. داستان این جوری نیست که فضای کمدیک و آرت استایل کارتونی شو از دست بده ولی دیگه هم جوری نیست که کاراکترها بی هدف باشن و داستان بدون آنتاگونیست بمونه رو هوا. و خب داستان حواسش هست که "خیـــــــلی" هم خودش رو جدی نگیره و یه اثر فان و قابل هضم باقی بمونه که به نظر من تعادلیه که سخت میشه بهش رسید.
به خاطر همین اوپنینگ و اندینگ بود که نظر من به انیمه جلب شد و صرف همین روند رو به رشدش عین 24 قسمت انیمه رو تو دو روز دیدم و مانگا رو هم بعدش تو تقریبا یه هفته و نیم با تمام مشغله های سربازی و محدودیت هاش آنگویینگ شدم و میتونم رو محشر شدن این سری قسم بخورم.
برگردیم به چرایی خفنی UU
از بین تمامی مواردی که Undead Unluck سعی می کنه طی زمان رفع و رجوع کنه و خودشو توش بهبود ببخشه دو تا مورد خیلی تو چشم اند
یکی بدون شک سیستم قدرت داستانه
و اون یکی هم شخصیت اصلیه
سیستم قدرت داستان به نظرم بلوغش خیلی شبیه وان پیسه. قابلیت های خنثی سازها خیلی شبیه میوه های شیطانی عمل می کنن. ولی از یه نقطه ای به بعد تو سری یه مفهوم دیگه تو سیستم قدرت داستان پیاده میشه که خیلی شبیه هاکی ـه. و مثل وان پیس هم تکامل این قدرت ها و عجیب و غریب بودن شون همیشه تازه است. مخصوصا بعضی از UMA ها که آخرای مانگا سر و کله شون پیدا میشه عالین
سر همین قضایا تازگی کار تو مبارزات همیشه حفظ میشه. آرک Spring و Language نمونه بارز این قضیه اند.
اما فوکو. شخصیت اصلی داستان که Unluck باشه دختریه که حقیقتا تا یه تایم به شدت عظیمی از انیمه به نظر میاد صرفا به خاطر چسبیدن به اندی موفق شده از خیلی درگیری های خفن داستان بدون خط و خش بیاد بیرون.
البته این در ظاهر کاره. به نظرم نویسنده UU بیشترین هنرشو تو همین شخصیت نشون میده. قدم به قدمی که فوکو تو مسیر UU برمیداره هم به رشد خودش کمک می کنه هم به بقیه. این به نظرم یه ویژگی ایه رو کاغذ ایده بدی نیست ولی اجرای درستش واقعا میتونه یه کاراکتر اصلی درجه یک رو از بقیه متمایز کنه.
حالا تو اسپویلر دقیق تر میگم ولی از لحظه ای که مانگاکای UU تصمیم میگیره به فوکو یه هفت تیر به عنوان سلاح بده از همون لحظه این بانوی بزرگوار شروع می کنن به اوج گرفتن
و خیلی جالبه. چون از سه تا نظرسنجی محبوب ترین شخصیت های UU. تو نظرسنجی اول با اختلاف اندی محبوب ترین شخصیت داستانه. ولی تو نظرسنجی دوم و سوم راحت فوکو میاد اول و این خیلی هم ربطی به کاهش محبوبیت اندی نداره، چون هر چپتری که این بشر یه حرکت خفن میزنه کلی همه کف و جیغ و سوت و هورا میکشن فوکو اساسا خیلی بهتر میشه جلوتر تو داستان.
از این جا به بعد میخوام در سطوح مختلفی از اسپویلر در مورد بخش های مختلف داستان حرف بزنم
Moderate Spoiler: میره از جایی که خلاصه داستان رو گفتم تا آخر انیمه
Massive Spoiler: میره بعد انیمه و مانگا رو تا چپتر 120 این طرفا پوشش میده
Magnum Spoilers: میره برای وقایع مانگا بعد از چپتر 120 این طرفا که کسایی که خونده باشن سری رو میدونن کلا UU زیر و رو میشه تو اون نقطه از داستان
بریم سراغ Moderate Spoiler
اساسا اگه چیزهایی که گفتم قانع تون نکرد و میخواید با جزئیات بیشتر بفهمید چطور این انیمه جلوتر خوب میشه میتونید این تیکه رو باز کنید. مشکلی نیست یه سری چیزها رو اسپویل میشید ولی ایراد نداره
و اما بریم سراغ مانگا تا چپترهای 120 و اینا
و نهایتا بخش اعظم ماجرا که مربوطه به نیمه دوم مانگا
این چند وقته از بند مانگاهای Romcom رها شدم ولی متاسفانه خودم رو دوباره در بند مانگاهای شونن دریافتم
ولی خب به نظرم تجربه خوبی بود
خیلی وقت بود شونن خوب، اونم دو تا پشت سر هم با این سرعت نخونده بودم
بریم برای معرفی و یخورده صحبت
البته یکی شون خیلی جای صحبت نداره چون مانگاییه که انیمه اش داره پخش میشه همین الان و خیلی هم محبوبه
اون یکی هم انیمه اش اوایل سال میلادی پخش شد و با این که خیلی محبوب نیست ولی جای صحبت زیاد داره
Dandadan
Action-Romance-Supernatural
171 Chapters
Ongoing
Dandadan مانگای سوپرنچرال این روزهاست که بالای 200 تا چپتر ازش اومده و از همون موقعی که چپتر اولش تو جامپ پلاس عرضه شد، جزو محبوب ترین مانگاهای شونن نشریه بوده
و دلیل این امر
.... و دلیل این امر.......
....
..
.
قطعا نویسندگی اش نیست
نمیخوام این دفعه زیاد در مورد داستان Dandadan صحبت کنم و خلاصه داستان و این چیزا رو توصیف کنم
انیمه همین الانش هم حسابی معروفه و خب ستینگ داستان با وجود عجیب بودنش خیلی ساده و قابل درکه
میخوام بیشتر در مورد چرایی وجود و موفقیت این سری صحبت کنم
Dandadan در هر درجه ای بهش نگاه کنید یه داستان درجه دوئه که کلیشه های این ژانر رو با یه هنر خوبی به هم وصل می کنه ولی هیچ وقت ازشون فراتر نمیره.
پس چرا این قدر محبوبه؟
دلیلش به نظرم تو یه چیزیه که عوضش خیلی از مانگاهایی که نویسندگی قوی دارن، به دنبالش نیستن
اونم انرژی ـه
با این حال توصیف مقوله انرژی تو داندادان خیلی سخته
لزوما چیزی نیست که بشه به آرت خوب محدودش کرد. من میتونم خیلی مانگا بگم که از Dragon Ball آرت به شدت بهتری دارن. ولی خیلی کم میشه یه مانگای شونن انرژی صفحاتش بیشتر از Dragon Ball باشه
سر همینه که Dragon Ball هنوزم کاریه که جزو کلاسیک های شونن حساب میارنش و این همه فن داره. خیلی اوقات به نظرم انیمه Toei از پس شوکیس این انرژی برنمیاد و وقتایی که برمیاد میشه اون فینال DB Super که اندازه یه استادیوم آدم تو برزیل بود کجا بود جمع کرده بود که زنده ببینن قسمتش رو
Dandadan هم همینه. ولی خب رویه کاریش با Dragon Ball طبیعتا فرق داره (و خب کلا مقوله Dragon Ball و این که چرا با وجود نویسندگی درب و داغونش این قدر خوبه یه طومار دیگه می طلبه)
اول از هر چیز به نظرم یه چیزی هست که Dandadan رو تو مجموعه فعلی خیلی خاص می کنه و اونم نحوه پیروی و عدم پیروی این اثر از ترند فعلی جامپ ـه
موفقیت پشت به پشت Demon Slayer و Jujutsu Kaisen تو ابعادی که واقعا قبل از اون دیده نشده بود تو این نشریه باعث شد از همون شروع 2020 به بعد یه ترند سنگین برای مانگاهای ژانر جن و روح و شیطان کشی راه بیفته.
برید آمار کارهای موفق و ناموفق جامپ رو از 2020 به بعد ببینید ردش آثار تو این سبک واقعا باورنکردنیه
ولی خب هر ترندی نهایتا وقتی همه گیر میشه، باعث میشه مخاطب پخش و پلا شه و چیزی به اون موفقیت بنیان گذار ترند نرسه. این مخصوصا در مورد این ترند مانگاهای جن و شیطان کشی بیشتر صدق می کرد چرا که جفت Demon Slayer و Jujutsu Kaisen از همون سال سوم به بعد عرضه شون مشخص بود مانگاهایی نیستند که بیشتر از 300 چپتر قرار نیست طول بکشن و به زودی جای خالی شون تو جامپ باز میشه و موقعیتیه این جای خالی که هر مانگاکایی بدون شک دنبالشه
این جاست که Dandadan وارد گود میشه و نحوه برخوردش با ترند تطهیر ارواح خیلی جالبه.
داندادان حقیقتا هیچ کار خاصی نمی کنه
اگه به تطهیر شیاطین و ارواح باشه، داندادان اتفاقا خیلی به اصول و پایه های این ژانر وفاداره. ارواح انسان ها رو تسخیر می کنن، انسان ها هم اونا رو با جادوهاشون تطهیر می کنن. در بهترین حالت هم یه سری شخصیت ها موفق میشن قدرت شون رو با این ارواح یکی کنن و در نهایت لزوما ارواح، موجودات شیطانی نیستن و بعضی هاشون اتفاقا خیلی بک استوری های دارکی دارن.چیزی نیست که مثلا تو سری هایی مثل Demon Slayer ندیده باشیم.
کار خاصی که داندادان برای جدا کردن خودش از جمع بقیه کارهای شونن می کنه دو تا چیزه
1. اضافه کردن آدم فضایی ها! همین Premise ساده که تنها موجودات فراطبیعی دنیا فقط ارواح نیستن و اتفاقا آدم فضایی ها هم همون قدر خطرناک و ناشناخته اند این قدر به خاص بودن فضای داستانی سری کمک می کنه که حد نداره.
هر موقع فکر می کنید ارواح داستان خسته کننده اند سر و کله یه گروه آدم فضایی عجیب و غریب پیدا میشه و هر وقت از گیمیک آدم فضایی ها خسته میشید سر و کله یه روح و نفرین پشم ریزون پیدا میشه و بعضا این دو تا نیروی فراطبیعی تو یه جنگ با هم درگیر میشن و این لحظات خداگونه ترین لحظات سری اند واقعا.
2. رومنس! داندادان خیلی این پا و اون پا نمی کنه. از همون چپتر اول کراش سنگین دو تا شخصیت اصلی رو هم دیگه به شدت مشخصه و همین یه نیروی محرکه به شدت بامزه و دوست داشتنی واسه سری میشه
همین دو تا عامل به مانگا کلی انرژی و مومنتوم میدن که مانگاهای مشابه تو این ترند به هیچ وجه ندارن شون. واقعا خیلی از مانگاهای شونن هنوز نه تنها از پس درآوردن یه پلات رومنس خوب برنمیان بلکه خیلیاشون از اضافه کردن همچین موردی به مانگاهاشون وحشت کامل دارند و هی این پا و اون پا می کنند.
البته که این دو تا عامل برای تثبیت کیفی داندادان کافی نیستن. یه سری موارد دیگه هستند که به شدت هویت فعلی Dandadan کمک می کنند. اینا رو هم لیست می کنم
1. آرت سری. هولی شعط یوکینوبو تاتسو تو ازآب درآوردن پنل های مو به تن سیخ کن واقعا تو یه سطح دیگه است و این که این بشر از قلم دیجیتال استفاده نمی کنه و همه آرت هاش دستی ـه مغز منو داره از هم وا می کنه. اصلا نمی تونم درک کنم این بشر چطوری این کار رو می کنه. و بهتر از هر چیز دیگه، آرت این سری خیلی خوب ابعاد عجیب و غریب بودن موجودات شو درمیاره. اون حس "این هیولاها مال این دنیا نیستن" رو Dandadan خیلی خوب تو مانگاش از آب درمیاره و خب از انیمه بیشتر از یه قسمت ندیدم که بخوام نظر بدم Science Saru تونسته این کار رو کنه یا نه. ولی خب با توجه به کارنامه استدیو، اونا هم به روش خودشون انرژی Dandadan رو تو انیمه حفظ می کنن مطمئنا.
2. عجیب بودن شخصیت ها! هر چی شما تو داستان جلوتر میری شخصیت هایی که اضافه میشن به داستان عجیب غریب تر اند واقعا. من به نظرم Jiji مثل یه آدم عادی رفتار نمی کنه هیچ جای داستان
. تو یه پنل ریز گوشه یه آرک این بشر به Vamola میگه "حاجی بیا هر چی من می کنم تو هم تقلید کن حال میده" بعد از اون هر چپتتری که این دو تا کنار هم اند عین روانی ها شکلک درمیارن، وات د فاعک . بعد از اون ور آدم فضایی داریم تو گاوداری کار می کنه. یه روح وحشتناک مخوف تو یه عروسک گیر کرده و بدتر از همه مادربزرگ مومو ئه. سیکو خودش کامل یه مطلب دیگه می طلبه باز کردن عجایب شخصیتی اش این وجهه غیر قابل وصف بودن شخصیت های Dandadan شاید بهترین کیفیت این کار باشه3. فلش بک های خانمان سوز! امضای اصلی وان پیس
که خب این جا هم حاضره. یه سری فلش بک ها تو این سری (که دردناک ترینش به نظرم برای همین شخصیت اخیرا اضافه شده به مانگا Unji بود. هولی شعط دو صفحه آخر فلش یک این بشر خانمان سوز بود) واقعا خوب اعماق تراوماهای این شخصیت ها رو به تصویر می کشن.Dandadan نهایتا کار شوننی نیست که بگم داستان پردازی خفن، دنیای فوق العاده یا اکشن خلاقانه و بی نظیری داشته باشه
نه برادر من هیچ کدوم رو نداره
ولی میتونم راحت بگم پروسه خوندن این کار یکی از لذت بخش ترین تجربه هاییه که مانگاهای شونن می تونن داشته باشن. واقعا کار باحالیه Dandadan و موفقیت اش حقشه چون وقتی نوبت به نقطه قوت اش میرسه واقعا کار نمونه ایه.
ولی خب. اگه فکر کردید طومار من تموم شد.
اوه بوی اوه بوی
تازه شروع شده.
چون مانگای دومه که حقیقتا منو واداشت وسط این ایام خفه کننده سربازی دست به کیبورد شم.
Undead Unluck
Action-Adventure
237 Chapters
Ongoing
Undead Unluck شاید یکی از هایپ ترین انیمه ها و مانگاهای بتل شوننی باشه که چند سال اخیر خوندم. ولی خب یه گناه اعظم داره این مانگا
و اونم اینه که معروف نیست. شاید بگید خب این که خوبه.
نشستی یه کار به نسبت Underrated خوندی و به ملت معرفی می کنی. ولی خب وقتی داستان رو کامل بگم می فهمید چرا این یه گناه اعظم محسوب میشه برای این مانگا.ولی قبل از هر چیز... داستان سری در مورد چیه!؟
دنیای Undead Unluck دنیاییه که تعداد خیلی کمی آدم ها توش قابلیت هایی دارن تحت عنوان "خنثی کننده". این افراد بدون خواست خودشون تو برهه ای از زندگی شون بهشون قدرتی عطا شده که باهاش میتونن یه پدیده خاص رو نفی کنن.
فوکو ایزومو دختر به شدت بدبختیه که خنثی کننده شانس افراده. UNLUCK! فوکو اگه به کسی ذره ای علاقه داشته باشه و لمسش کنه فرد مقابل متناسب با میزان تماس فیزیکی و علاقه فوکو بهش دچار بدشانسی میشه. این بدشانسی ها خیلی راحت می تونه جون عزیزترین افراد فوکو رو جلوی چشماش بگیره. برای همین بعد از سال ها زندگی عذاب آور، فوکو تصمیم به خودکشی میگیره. کاری که خیلی از خنثی کننده های دیگه هم به خاطر قدرت های نفرین شده شون انجام میدن.
از اون طرف ما اندی رو داریم. خنثی کننده ای که مرگ رو نفی می کنه. عملا این بشر نامیرا است.... خیییییلی نامیرا است. اندی میبینه این دختره فوکو میخواد خودکشی کنه و بهش پیشنهاد میده جای این که جون خودشون بگیره با قدرت Unluck اش کاری کنه که بهترین مرگ نصیب اندی بشه. طبیعتا رسیدن به همچین امری چیز ساده ای نیست و لذا سفر Undead و Unluck برای رسیدن به باشکوه ترین مرگ ممکن شروع میشه.
مشکل اصلی ای که مانگای Undead Unluck داره اینه که جلد اول این سری به شدت معمولی، فن سرویسی و خسته کننده اند. ایده اصلی جالبه ولی سناریوهایی که می بینیم واقعا چیزی نیستند که ذره ای این کار رو از بقیه مانگاهای بتل شونن متمایز کنه. اندی و فوکو بلافاصله بعد متحد شدن، تحت تعقیب یه سازمان مخوف به نام Union میشه که کارش سازماندهی و مدیریت همه خنثی کننده های دنیاست و هیئت رئیسه خود سازمان هم یه میزگردی از خنثی کننده های قدرتمنداند. فوکو و اندی هم وقتی می فهمن اگه با کشتن اعضای میزگرد میتونن جاشون بشینن و دیگه تحت تعقیب نباشن، عملا همین کار رو انجام میدن .
تا این برهه از داستان با آشنا شدن با شخصیت هایی مثل Gina و Shen میشه یخورده امیدوار شد به سری. ولی خب یکی شون بلافاصله لبیک رو میگه و داستان بلافاصله میره سراغ آرک بعدی.
این کلهم اجمعین پلات جلد اوله. نه آنتاگونیست شاخصی مثل سوکونا یا موزان داریم تو شروع داستان
نه هدف خیلی روشن و دنبال کننده ای مثل One Piece داریم تو این یه جلد
نه ستینگ خلاقانه و جالبی مثل Dr.Stone و Naruto مشاهده میشه
نه سیستم قدرتی خیلی باحالی مثل Chainsaw-man
و حتی آرت استایل و کلا هاله دور سری هم شبیه کارهایی مثل Jojo's Bizarre Adventure و همین Dandadan نیست که بگیم انرژی اش بگیرتت.
و بدتر از همه، شخصیت اصلی داستان که فوکو باشه خیلی کاریزما و جذابیتی نداره و دنبال کردنش سخته. (البته که اندی و دیوونه بازی هاش کمک می کنه به جالب تر شدنش بالاخره اینا یه زوج اند تو سراسر داستان)
استایل کارتونی، کمدی ضعیف و فن سرویس های زورکی جلد اول هم واقعا کمکی به زده شدن مخاطب از داستان نمی کنه
سر همین عوامل Undead Unluck اثریه که تو جمع کردن مخاطب اولیه اش بدجور شکست میخوره.
و حتی وقتی استدیویی به عظمت David Production انیمه سری رو میسازه به خاطر نحوه انتشار و مارکتینگ درب و داغون دیزنی که حق انتشار سری رو روی سرویس اش گرفته بوده اون موقع، دوباره انیمه هم تو جذب مخاطب با سر زمین میخوره
حقیقتا هم نمیشه به کسی خرده گرفت. مانگاکای UU کسیه که این اولین مانگای سریالی شه و به نظر نمیاد قبل از این اون چنان سابقه عظیمی تو دنیای مانگا به عنوان دستیار یا خالق وان شات و اینا داشته باشه.
با این حال چیزی که میخوام بگم شاید یخورده عجیب باشه.
ولی Undead Unluck کاریه که عین تک تک مواردی که الان گفتم بالا نداره رو مو به مو به مرور زمان به دست میاره
یعنی تمام چیزهایی که یه مانگای تاپ تو ژانر شونن باید داشته باشه و UU اولش نداره. از یه جایی به بعد همه رو یه جا با هم داره و این واقعا یکی از عجیب ترین کیس های پیشرفت یه مانگاکا است که من دیدم. جایی که اکثر کارهای شونن با یه مومنتوم خدا شروع می کنن و از یه جایی که به اوج میرسن هی میان پایین. UU این جوریه که از پایین بی بخار شروع می کنه و بعد آروم آروم پا رو میذاره رو گاز و دیگه هم متوقف نمیشه. برای همین هر کسی از یه جایی به بعد مرید UU بوده تا ته کار باهاش بوده. چون واقعا محشره این مانگا از هر لحاظحالا یه سوال پیش میاد:
"سید! تو که میگی جلد اول مانگا ضعیف بوده، انیمه هم نتونسته حتی به مخاطب هاش اعلام حضور کنه، پس خودت چجوری رفتی سمت این سری. چی بوده که تو رو سمت Undead Unluck کشونده؟ کسی بهت انیمه یا مانگا رو پیشنهاد داده یا چیزی؟"
جواب این سوال تنها در یک کلام نهفته است.
"اوپنینگ اول انیمه"
این اوپنینگ در سطوح خاصی هوشمندانه است و اگه روزی Undead Unluck موفق شه از وضعیت محبوبیت فعلی اش خلاص شه و کار شناخته شده ای بشه به نظر من یه بخش خیلی مهمی ازش رو میشه فقط به همین اوپنینگ اختصاص داد.
در وهله اول که موسیقی گادلایک.
ساسوگا Queen Bee. چی نواختن با این کارولی در وهله بعدی چیزی که مهمه فضا و اتمسفر اوپنینگه. چپ بریم راست بیاییم فضای وقایع جلد اول و دو سه تا آرک اول انیمه واقعا فضای خیلی جدی ای نیستند. مخصوصا قسمت اول داستان که خیلی دیگه کمدیک ـه همه چیش و اونم نه از نوع خوبش. این چیزی نیست که بگیم چون تو مانگا بد بوده انیمه میتونه اصلاحش کنه. نه آقا درخت از ریشه کجه
ولی خب زدنش هم فایده نداره.
منتهی وقتی طرف قسمت دوم انیمه رو وا کنه و همچین اوپنینگی ببینه یا حتی بهتر، مثل صرفا رندوم تو یوتیوب با همچین جواهری روبرو شه کامل ذهنیت اش از فضای کلی سری عوض میشه.
این حتی در مورد اندینگ اول سری بیشتر صادقه
جوری که این اندینگ رابطه اندی و جویز رو تو قالب یه موزیک ویدیوی کوتاه اقتباس می کنه دست کمی از شاهکار تصویری نداره.
هر چقدر هم مانگا اوایل کار خودشو جدی نگیره و انیمه هم پیرو مانگا از همون استایل پیروی کنه وقتی اوپنینگ و اندینگ خودشون رو جدی بگیرن مخاطب یه انگیزه ای داره که داستان ممکنه سمت و سوی جدی تری بگیره.
نکته کار هم اینه که عین این اتفاق می افته. Undead Unluck از جلد 2 و 3 به خودش میاد و از جلد 4 به بعد واقعا جدی میگیره قضیه رو. داستان این جوری نیست که فضای کمدیک و آرت استایل کارتونی شو از دست بده ولی دیگه هم جوری نیست که کاراکترها بی هدف باشن و داستان بدون آنتاگونیست بمونه رو هوا. و خب داستان حواسش هست که "خیـــــــلی" هم خودش رو جدی نگیره و یه اثر فان و قابل هضم باقی بمونه که به نظر من تعادلیه که سخت میشه بهش رسید.
به خاطر همین اوپنینگ و اندینگ بود که نظر من به انیمه جلب شد و صرف همین روند رو به رشدش عین 24 قسمت انیمه رو تو دو روز دیدم و مانگا رو هم بعدش تو تقریبا یه هفته و نیم با تمام مشغله های سربازی و محدودیت هاش آنگویینگ شدم و میتونم رو محشر شدن این سری قسم بخورم.
برگردیم به چرایی خفنی UU
از بین تمامی مواردی که Undead Unluck سعی می کنه طی زمان رفع و رجوع کنه و خودشو توش بهبود ببخشه دو تا مورد خیلی تو چشم اند
یکی بدون شک سیستم قدرت داستانه
و اون یکی هم شخصیت اصلیه
سیستم قدرت داستان به نظرم بلوغش خیلی شبیه وان پیسه. قابلیت های خنثی سازها خیلی شبیه میوه های شیطانی عمل می کنن. ولی از یه نقطه ای به بعد تو سری یه مفهوم دیگه تو سیستم قدرت داستان پیاده میشه که خیلی شبیه هاکی ـه. و مثل وان پیس هم تکامل این قدرت ها و عجیب و غریب بودن شون همیشه تازه است. مخصوصا بعضی از UMA ها که آخرای مانگا سر و کله شون پیدا میشه عالین
سر همین قضایا تازگی کار تو مبارزات همیشه حفظ میشه. آرک Spring و Language نمونه بارز این قضیه اند.
اما فوکو. شخصیت اصلی داستان که Unluck باشه دختریه که حقیقتا تا یه تایم به شدت عظیمی از انیمه به نظر میاد صرفا به خاطر چسبیدن به اندی موفق شده از خیلی درگیری های خفن داستان بدون خط و خش بیاد بیرون.
البته این در ظاهر کاره. به نظرم نویسنده UU بیشترین هنرشو تو همین شخصیت نشون میده. قدم به قدمی که فوکو تو مسیر UU برمیداره هم به رشد خودش کمک می کنه هم به بقیه. این به نظرم یه ویژگی ایه رو کاغذ ایده بدی نیست ولی اجرای درستش واقعا میتونه یه کاراکتر اصلی درجه یک رو از بقیه متمایز کنه.
حالا تو اسپویلر دقیق تر میگم ولی از لحظه ای که مانگاکای UU تصمیم میگیره به فوکو یه هفت تیر به عنوان سلاح بده از همون لحظه این بانوی بزرگوار شروع می کنن به اوج گرفتن
و خیلی جالبه. چون از سه تا نظرسنجی محبوب ترین شخصیت های UU. تو نظرسنجی اول با اختلاف اندی محبوب ترین شخصیت داستانه. ولی تو نظرسنجی دوم و سوم راحت فوکو میاد اول و این خیلی هم ربطی به کاهش محبوبیت اندی نداره، چون هر چپتری که این بشر یه حرکت خفن میزنه کلی همه کف و جیغ و سوت و هورا میکشن
فوکو اساسا خیلی بهتر میشه جلوتر تو داستان.از این جا به بعد میخوام در سطوح مختلفی از اسپویلر در مورد بخش های مختلف داستان حرف بزنم
Moderate Spoiler: میره از جایی که خلاصه داستان رو گفتم تا آخر انیمه
Massive Spoiler: میره بعد انیمه و مانگا رو تا چپتر 120 این طرفا پوشش میده
Magnum Spoilers: میره برای وقایع مانگا بعد از چپتر 120 این طرفا که کسایی که خونده باشن سری رو میدونن کلا UU زیر و رو میشه تو اون نقطه از داستان
بریم سراغ Moderate Spoiler
اساسا اگه چیزهایی که گفتم قانع تون نکرد و میخواید با جزئیات بیشتر بفهمید چطور این انیمه جلوتر خوب میشه میتونید این تیکه رو باز کنید. مشکلی نیست یه سری چیزها رو اسپویل میشید ولی ایراد نداره
تا انتهای آرک اسپویل اساسا Undead Unluck یه کار شونن اکشن محوره که مبارزه های باحال و قدرت های Over the Top اش هویت اش رو تشکیل میدن.
قدرت هایی مثل Untruth و Unchange و یوزرهاشون حقیقتا موارد جذابی هستند. UMA هایی که هم که معرفی میشن مثل Spoil و Clothy و... هم تو رنج تیپیکال مانع های سر راه قهرمان ها تو این تیپ داستان ها قرار میگیرند. چیزی نیست که بگیم مثلا تو چینساومن ندیدیم. با این که دو تا مانگا تقریبا کمتر از 10 ماه انتشارشون از هم فاصله داره ولی خب تو این موارد پایه ای خیلی شبیه به هم اند.
از قسمت 10 انیمه است که وقتی UMA ـی Galaxy (کهکشان) باز میشه و همسان سازی زبان های دنیا صورت میگیره که مخاطب تازه دوزاری می افته ساختار دنیای UU چقدر فاکدآپ و عجیب غریبه.
پلات توییستی که از همون اول هم چیزی به اسم ستاره ها و کهکشان تو دنیا وجود نداشته و خدا با ترتیب خودش همه قوانین را به مرور به دنیا اضافه کرده یکی از اون پلات توییست هاییه که نه تنها روی پای خودش خیلی خوبه بلکه حتی بهترم میشه وقتی قسمت های قبل (مخصوصا قسمت مبارزه با جینا تو شب) رو می بینید و می فهمید تو هیچ کدوم از اون قسمت ها اثری از ستاره تو آسمون نبود. بهترین Foreshadowing کل این قضیه هم مال وقتیه که تو آرک Spoil ویکتور برمیگرده میگه امروز کدوم روز هفته است و Shen کامل هنگ می کنه. این دیالوگ خیلی چیزهای دیگه رو هم فورشدو می کنه که به نظرم واقعا قابل تامله
ولی به نظرم بازم هیچی منو آماده Unknown نکرده بود.
ایده خنثی کننده ها به عنوان یه سیستم قدرتی تو UU ایده جالبیه اون اول. مخصوصا با همون معرفی اولیه شخصیت هایی مثل خود Undead و Unluck و بعدم کسایی مثل Unavoidable (مرحوم) و Untruth و حتی چیزهای خفن تری مثل Unseen و Unjustice
ولی Unknown واقعا ایده محشریه. جوری که شخصیت آنّو اون دچار همچین نفرینی میشه و تصمیم میگیره دورش بزنه. این که راوی تمام مقدمه ها و خلاصه قسمت های قبل و بعد همیشه تو انیمه خودش بوده و جایی که میگه ادامه داستان رو حتی منم نمیدونم و بلافاصله خلاصه قسمت بعد هیچ راوی ای نداره.... اینا همه واقعا محشرند. بک استوری این بشر هم یکی از بهترین بک استوری های کل داستانه. در حدی خوبه که با این که این بشر فقط تو همین یه آرک حضور داره هنوزم جزو محبوب ترین شخصیت های داستانه تو نظرسنجی ها
یکی دیگه از چیزهایی هم که من تو انیمه واقعا حال کردم این Title Card ـیه که هر کدوم از خنثی سازها موقع رو شدن قدرت شون میاد رو صفحه. وقتی جویز بار اول Unjustice میزنه واقعا سکانس خداییه. سر همین یه قضیه نمی تونم برای انیمه شدن بقیه آرک های مانگا صبر کنم. بگذریم که کلا Sound Design و Soundtrack هایی که David Production برای کارهاش میزنه واقعا به نسبت بقیه صنعت انیمه تو یه سطح دیگس.
نهایتا انیمه خیلی اقتباس خوبیه ولی خب تو Pacing ضعیفه و نحوه استفاده از فلش بک های موضعی برای یادآوری جزئیات داستان به بیننده رو توش خیلی زیاده روی می کنه
قدرت هایی مثل Untruth و Unchange و یوزرهاشون حقیقتا موارد جذابی هستند. UMA هایی که هم که معرفی میشن مثل Spoil و Clothy و... هم تو رنج تیپیکال مانع های سر راه قهرمان ها تو این تیپ داستان ها قرار میگیرند. چیزی نیست که بگیم مثلا تو چینساومن ندیدیم. با این که دو تا مانگا تقریبا کمتر از 10 ماه انتشارشون از هم فاصله داره ولی خب تو این موارد پایه ای خیلی شبیه به هم اند.
از قسمت 10 انیمه است که وقتی UMA ـی Galaxy (کهکشان) باز میشه و همسان سازی زبان های دنیا صورت میگیره که مخاطب تازه دوزاری می افته ساختار دنیای UU چقدر فاکدآپ و عجیب غریبه.
پلات توییستی که از همون اول هم چیزی به اسم ستاره ها و کهکشان تو دنیا وجود نداشته و خدا با ترتیب خودش همه قوانین را به مرور به دنیا اضافه کرده یکی از اون پلات توییست هاییه که نه تنها روی پای خودش خیلی خوبه بلکه حتی بهترم میشه وقتی قسمت های قبل (مخصوصا قسمت مبارزه با جینا تو شب) رو می بینید و می فهمید تو هیچ کدوم از اون قسمت ها اثری از ستاره تو آسمون نبود. بهترین Foreshadowing کل این قضیه هم مال وقتیه که تو آرک Spoil ویکتور برمیگرده میگه امروز کدوم روز هفته است و Shen کامل هنگ می کنه. این دیالوگ خیلی چیزهای دیگه رو هم فورشدو می کنه که به نظرم واقعا قابل تامله
ولی به نظرم بازم هیچی منو آماده Unknown نکرده بود.
ایده خنثی کننده ها به عنوان یه سیستم قدرتی تو UU ایده جالبیه اون اول. مخصوصا با همون معرفی اولیه شخصیت هایی مثل خود Undead و Unluck و بعدم کسایی مثل Unavoidable (مرحوم) و Untruth و حتی چیزهای خفن تری مثل Unseen و Unjustice
ولی Unknown واقعا ایده محشریه. جوری که شخصیت آنّو اون دچار همچین نفرینی میشه و تصمیم میگیره دورش بزنه. این که راوی تمام مقدمه ها و خلاصه قسمت های قبل و بعد همیشه تو انیمه خودش بوده و جایی که میگه ادامه داستان رو حتی منم نمیدونم و بلافاصله خلاصه قسمت بعد هیچ راوی ای نداره.... اینا همه واقعا محشرند. بک استوری این بشر هم یکی از بهترین بک استوری های کل داستانه. در حدی خوبه که با این که این بشر فقط تو همین یه آرک حضور داره هنوزم جزو محبوب ترین شخصیت های داستانه تو نظرسنجی ها
یکی دیگه از چیزهایی هم که من تو انیمه واقعا حال کردم این Title Card ـیه که هر کدوم از خنثی سازها موقع رو شدن قدرت شون میاد رو صفحه. وقتی جویز بار اول Unjustice میزنه واقعا سکانس خداییه. سر همین یه قضیه نمی تونم برای انیمه شدن بقیه آرک های مانگا صبر کنم. بگذریم که کلا Sound Design و Soundtrack هایی که David Production برای کارهاش میزنه واقعا به نسبت بقیه صنعت انیمه تو یه سطح دیگس.
نهایتا انیمه خیلی اقتباس خوبیه ولی خب تو Pacing ضعیفه و نحوه استفاده از فلش بک های موضعی برای یادآوری جزئیات داستان به بیننده رو توش خیلی زیاده روی می کنه
و اما بریم سراغ مانگا تا چپترهای 120 و اینا
بعد انیمه که آخرین آرکی که پوشش میده آرک پاییزه
ما تا اتفاق حیاتی داستان سه چهار تا آرک دیگه داریم
آرک زمستون
آرک تابستون
آرک بهار
آرک شبح
همه این آرک ها عالین، ولی پسر! آرک بهار یه چیز دیگس لامصب
بدون توقف این آرک خوبه و از طرف دیگه هم به شدت آرک احساسات برانگیزیه. جایی که بعد بازی دوم کاروتا، Spring شروع می کنه گریه کردن و التماس که فوکو بکشتش بعد بدون خواسته خودش میره تو فاز سوم قشنگ Peak Shonen Experience ـه. خود فوکو هم این آرک محشره. از لحظه ای که تلاش می کنه اطلاعات Under رو به Union برسونه تا جایی که سعی می کنه ثابت کنه میشه با یه UMA دوست شد و نهایتا بازی تاس انداختن آخرشون. هر چی بگم خوبه کم گفتم.
بعد از اون هم آرک شبح (Ghost) هم عالیه هر چند خیلی سریع پیش میره و واقعا دوست داشتم مبارزه بین نیکو و اندی بیشتر و پرجزئیات تر می بود. ولی خب همه چیز عالیه و فوکو به زندگی برمیگرده
پلات توییست ها و Lore سری هم که تو این چهار تا آرک می بینیم عالین
ما تا اتفاق حیاتی داستان سه چهار تا آرک دیگه داریم
آرک زمستون
آرک تابستون
آرک بهار
آرک شبح
همه این آرک ها عالین، ولی پسر! آرک بهار یه چیز دیگس لامصب
بدون توقف این آرک خوبه و از طرف دیگه هم به شدت آرک احساسات برانگیزیه. جایی که بعد بازی دوم کاروتا، Spring شروع می کنه گریه کردن و التماس که فوکو بکشتش بعد بدون خواسته خودش میره تو فاز سوم قشنگ Peak Shonen Experience ـه. خود فوکو هم این آرک محشره. از لحظه ای که تلاش می کنه اطلاعات Under رو به Union برسونه تا جایی که سعی می کنه ثابت کنه میشه با یه UMA دوست شد و نهایتا بازی تاس انداختن آخرشون. هر چی بگم خوبه کم گفتم.
بعد از اون هم آرک شبح (Ghost) هم عالیه هر چند خیلی سریع پیش میره و واقعا دوست داشتم مبارزه بین نیکو و اندی بیشتر و پرجزئیات تر می بود. ولی خب همه چیز عالیه و فوکو به زندگی برمیگرده
پلات توییست ها و Lore سری هم که تو این چهار تا آرک می بینیم عالین
و نهایتا بخش اعظم ماجرا که مربوطه به نیمه دوم مانگا
ایده این که تمام شخصیت ها تو یه چرخه و لوپ تولد و نابودی دنیا اند رو میشه از همون لحظه ای که ویکتور ظاهر می شه فهمید.
ولی وقتی اندی تصمیم میگیره فوکو رو بفرسته تو لوپ بعدی، داستان وحشتناک خوب میشه
اول این که آرک راگناروک و سکانسی که جویز به فوکو میگه رئیس و میره سراغ خورشید.... 10/10 بدون شک!
نبرد بعدش هم به نظرم اگه درست انیمه شه واقعا از اون سکانس های کلاسیک میشه.
جوری هم که فوکو میبینه همه چی جلوی چشماش نابود میشن و Luna هر هر میخنده محشره.
و بعدش هم که لوپ جدید شروع میشه
جدا از این که 200 سالی که فوکو از 1800 تا 2015 زندگی می کنه رو با این که نویسنده نشون نمیده ولی اثرش فوق العاده است.
فوکو رسما گولاخ ترین شخصیت کل داستان میشه تو 200 سال. از اون طرف هم اندی فاکینگ Master Rule ها رو روی خورشید یه تنه نگه میداره. CHAD MOVE وللهی
ایده لوپ زدن و ریست کردن تایملاین چیز خیلی جدیدی بین کارهای شونن نیست. منتهای امر UU یه کار به شدت باحال می کنه با این سناریو.
اساسا ایده لوپ تو داستان اینه که تمام شکست هایی که Union و Under تو لوپ های قبلی خوردن رو فوکو با متحد کردن و جلوگیری از رخ دادن تراژدی هاشون موقع بروز قدرت هاشون بگیره. این ایده به شدت جذابیه ولی به نظرم ترتیبی که میرن جلو خیلی جالب تره
شخصیت هایی که فوکو اول میره سراغشون:
1. Nico ـه که unforget رو داشت
2. Ichico که Unsleep رو داشت
3. Gina که Unchange رو داشت
4. Void که Unavoidable رو داشت
5. Sean که Unseen رو داشت
این خیلی ترتیب جالبیه.
نیکو خیلی خوبه چون با این که از اول تا آخر لوپ قبل می بینیمش، خارج از آرک Ghost واقعا چیزی از شخصیت اش متوجه نمیشیم و اون موقع هم واقعا دیره
عوضش تو لوپ جدید نیکو محشره. عملا دست چپ فوکوئه به عنوان معاون علمی union و روند دیوونه بازی هاش به عنوان یه Mad Scientist خیلی این جا واضح تره تا لوپ قبلی
ایچیکو هم که تو لوپ قبلی رسما محدود به یه شخصیت مرده تو فلش بک نیکو بود که این جا خیلی بامزه است نقشش
جینا هم که عملا دست راست فوکو ئه و این قدر قابلیت اش OP و خوبه که از همون لحظه گرفتنش تا آنگویینگ آرکی نیست که نباشه و نترکونه تو لوپ قبلی جینا دومین شخصیتیه که تو مقابله با اندی و فوکو کشته میشه و عالیه که تو این لوپ دوباره تا این حد ازش استفاده میشه
ووید که دیگه هیچی! تو لوپ قبلی کلا دو بار اسمش اومد. اندی همون اول دکمه شو میزنه و دیگه نمی بینیمش. این جا ولی با این که هنوزم خیلی تو داستان حضور موثر نداره ولی بازم زنده است و هر از گاهی همه رو درب و داغون می کنه.
Sean ولی سورپرایز کل ماجراست. شخصیتی که تو لوپ قبلی عملا تو یه فایت قبل از این که حرکتی بزنه، اندی از وسط نصفش می کنه. این جا فوکو میارتش زیر پر و بال خودش و با اختلاف یکی از خنده دار ترین شخصیت های کل داستانه. unseen قابلیت وحشتناک خوبیه و تا همین آرک آخر هم جون خیلیا رو نجات میده.
UU به نظرم تو استفاده از سناریوی لوپ زدن به نسبت بقیه مانگاهای شونن یه برتری ویژه که داره اینه که خیلی از شخصیت های لوپ اول اون قدر نقششون جزئی بوده که داستان این فضا رو داره که از همشون دوباره استفاده کنه و این خیلی فضای داستان رو تازه می کنه. جرئت نویسنده هم برای این که اندی رو تا تقریبا 100 چپتر کامل وارد جریان نکنه هم تو نوع خودش بی نظیره.
آرک های لوپ جدید هم بالا و پایین زیاد داره. ولی از بین شون این آرک Language واقعا محشره. جوری که Nico بالاخره Unforget رو وا می کنه و فنگ هم عین روانی ها تو نبرد قاطی میشه واقعا هیجان انگیزه و لحظه آخر آرک و جوری که Lan از رقابت میره کنار به شدت موندگار و احساسات برانگیزه.
ولی وقتی اندی تصمیم میگیره فوکو رو بفرسته تو لوپ بعدی، داستان وحشتناک خوب میشه
اول این که آرک راگناروک و سکانسی که جویز به فوکو میگه رئیس و میره سراغ خورشید.... 10/10 بدون شک!
نبرد بعدش هم به نظرم اگه درست انیمه شه واقعا از اون سکانس های کلاسیک میشه.
جوری هم که فوکو میبینه همه چی جلوی چشماش نابود میشن و Luna هر هر میخنده محشره.
و بعدش هم که لوپ جدید شروع میشه
جدا از این که 200 سالی که فوکو از 1800 تا 2015 زندگی می کنه رو با این که نویسنده نشون نمیده ولی اثرش فوق العاده است.
فوکو رسما گولاخ ترین شخصیت کل داستان میشه تو 200 سال. از اون طرف هم اندی فاکینگ Master Rule ها رو روی خورشید یه تنه نگه میداره. CHAD MOVE وللهی
ایده لوپ زدن و ریست کردن تایملاین چیز خیلی جدیدی بین کارهای شونن نیست. منتهای امر UU یه کار به شدت باحال می کنه با این سناریو.
اساسا ایده لوپ تو داستان اینه که تمام شکست هایی که Union و Under تو لوپ های قبلی خوردن رو فوکو با متحد کردن و جلوگیری از رخ دادن تراژدی هاشون موقع بروز قدرت هاشون بگیره. این ایده به شدت جذابیه ولی به نظرم ترتیبی که میرن جلو خیلی جالب تره
شخصیت هایی که فوکو اول میره سراغشون:
1. Nico ـه که unforget رو داشت
2. Ichico که Unsleep رو داشت
3. Gina که Unchange رو داشت
4. Void که Unavoidable رو داشت
5. Sean که Unseen رو داشت
این خیلی ترتیب جالبیه.
نیکو خیلی خوبه چون با این که از اول تا آخر لوپ قبل می بینیمش، خارج از آرک Ghost واقعا چیزی از شخصیت اش متوجه نمیشیم و اون موقع هم واقعا دیره
عوضش تو لوپ جدید نیکو محشره. عملا دست چپ فوکوئه به عنوان معاون علمی union و روند دیوونه بازی هاش به عنوان یه Mad Scientist خیلی این جا واضح تره تا لوپ قبلی
ایچیکو هم که تو لوپ قبلی رسما محدود به یه شخصیت مرده تو فلش بک نیکو بود که این جا خیلی بامزه است نقشش
جینا هم که عملا دست راست فوکو ئه و این قدر قابلیت اش OP و خوبه که از همون لحظه گرفتنش تا آنگویینگ آرکی نیست که نباشه و نترکونه
تو لوپ قبلی جینا دومین شخصیتیه که تو مقابله با اندی و فوکو کشته میشه و عالیه که تو این لوپ دوباره تا این حد ازش استفاده میشهووید که دیگه هیچی! تو لوپ قبلی کلا دو بار اسمش اومد. اندی همون اول دکمه شو میزنه و دیگه نمی بینیمش. این جا ولی با این که هنوزم خیلی تو داستان حضور موثر نداره ولی بازم زنده است و هر از گاهی همه رو درب و داغون می کنه.
Sean ولی سورپرایز کل ماجراست. شخصیتی که تو لوپ قبلی عملا تو یه فایت قبل از این که حرکتی بزنه، اندی از وسط نصفش می کنه. این جا فوکو میارتش زیر پر و بال خودش و با اختلاف یکی از خنده دار ترین شخصیت های کل داستانه. unseen قابلیت وحشتناک خوبیه و تا همین آرک آخر هم جون خیلیا رو نجات میده.
UU به نظرم تو استفاده از سناریوی لوپ زدن به نسبت بقیه مانگاهای شونن یه برتری ویژه که داره اینه که خیلی از شخصیت های لوپ اول اون قدر نقششون جزئی بوده که داستان این فضا رو داره که از همشون دوباره استفاده کنه و این خیلی فضای داستان رو تازه می کنه. جرئت نویسنده هم برای این که اندی رو تا تقریبا 100 چپتر کامل وارد جریان نکنه هم تو نوع خودش بی نظیره.
آرک های لوپ جدید هم بالا و پایین زیاد داره. ولی از بین شون این آرک Language واقعا محشره. جوری که Nico بالاخره Unforget رو وا می کنه و فنگ هم عین روانی ها تو نبرد قاطی میشه واقعا هیجان انگیزه و لحظه آخر آرک و جوری که Lan از رقابت میره کنار به شدت موندگار و احساسات برانگیزه.
کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند
Google