ای مسلمون ها پلات این SpyXFamily در مانگا بهتر میشه؟
این قسمت انیمه آخرین جایی بود که در مانگا چند سال پیش اومده بود. مشکلی ندارم که بیشترش Slice of Lifeاهه، فقط میخوام بدونم انتظار چیزای بیشتری میشه از داستان داشت؟
نه همینه (فقط یه سری سناریوها و شخصیت های باحال تر هم میگیریم این وسط)
و سر همین من انیمه رو عملا دراپ کردم و برگشتم سراغ مانگا
کلا فرمت Spy x Family یه فرمتیه که تو مانگا خیلی بیشتر از انیمه جواب میده
=================================
یکم قبل صحبت در مورد این انیمه باید مقدمه ببافم تا بفهمید چرا این یه قلم انیمه این قدر محجور مونده
چهار سال پیش شاید خبری از همچین چیزی نبود ولی الان لفظ Jail خیلی تو بحث های انیمه ای مطرح میشه
مثل همین پارت 6 جوجو که الان تو Netflix Jail ـه
یا انیمه ای که میخوام الان در موردش صحبت کنم که تو Dinsey+ Jail بوده
این یعنی چی؟
عصر ارتباطات و فناوری (
) یه سری دستاورد داشته که یکیش ظهور سرویس های استریمینگ بوده. سرویس هایی که اجازه میده راحت از رو اینترنت با خرید یه اشتراک، بتونید سریال های مورد علاقه تون رو بدون احتیاج به دانلود و چسبوندن زیرنویس و حروم کردن فضای هاردتون تماشا کنید اونم تو زبون های مختلف و قابلیت های متنوع و فلان و بیسار
میگم سریال های مورد علاقه شما بخونید انیمه های ویب شعط
این مدل سرویس های استریمینگ تقریبا 17-18 سالی هست که از عمر مفید شون میگذره و سردرمدارشون همیشه کمپانی Netflix بوده. ولی از نزدیک 8 سال پیش اکثرشون یهو یه رشد گسترده ای می کنن
و با رشد گسترده سر و کله رقبای کله گنده هم پیدا میشه
HBO Max
Disney +
Amazon Prime
Tencent Videos
Paramount +
Youtube Premium
و...
با ظهور این سرویس ها یه نبرد سهمگینی برای تولید محتوای اختصاصی و خفن تر از اون، به انحصار درآوردن محتواهای قراردادی بین این سرویس ها به وجود میاد
و منظورم از انحصار تا حدیه که خارج از سرویس های مربوطه (به غیر از روش جواب پس داده پایرت کردن) هیچ رقمه از تلویزیون، سینما یا DVD و بلوری و... نمی شد به خیلی از این محتواها دسترسی داشت. که این برای کسایی که علاقه ای به مدل اشتراکی نداشتن یا علایق شون بین چند تا سرویس پخش بود و باید خیلی خرج اشتراک شون می کردن مشکل ساز می شد.
اما این هنوز دخلی به ماهایی که همیشه کلاه چرمی و پای مصنوعی و یه طوطی رو شونه مونه نداره
یه چند سالی که از این نبردهای سهمگین می گذره و سرو کله غول هایی مثل دیزنی هم تو این حوزه پیدا میشه و عملا همه محتواهای سریالی و فیلمی رو بالا می کشه یهو همه این سرویس ها میشینن با خودشون فکر می کنن و میگن "هولی شعط! ملت انیمه هم نگاه می کنن" و سرشون میچرخه به سمت شرق دور (دورتر از کره جنوبی که قبلا همه سریال هاش رو کش رفته بودن)
و از سال 2017-2018 آروم آروم نبرد بین سرویس های استریمینگ برای به دست آوردن حق پخش انیمه های مختلف شروع میشه
تا قبل اون اکثر انیمه های معروف از طریق Crunchyroll و Netflix پخش می شدن (و اگه عقب تون معیوب بود میتونستید طرف Funimation برید
)
ولی از این دوره به بعد یهو میدیدی تو روی این دو تا سرویس اشتراک داری و یه انیمه خفنی مثل Houseki no Kuni یا To Your Eternity فقط رو Amazon Prime ـه
این مشکل ساز می شد چون باعث می شد خیل عظیمی از مخاطب های انیمه نتونن روی سرویس هایی که اشتراک شو دارن یکی از بهترین انیمه های اون فصل رو ببینن و در نتیجه بحث و تبادل نظر حول اون انیمه میومد پایین و در نهایت اون انیمه می رفت هم رده معصومین و علی رغم کیفیت هاش از حافظه جمعی ملت پاک می شد سریع.
از این جا شد که لفظ Jail برای انیمه ها شکل گرفت. سریال ها و فیلم ها عین همین لفظ رو دارن ولی به علت تراکم بیشتر جماعت انیمه بین رو یکی دو تا سرویس خاص و قراردادی بودن اکثر این انیمه ها، این پدیده خیلی بین انیمه بین ها رایج تر بود.
مشکل نه تنها آروم نگرفت بلکه بدتر هم شد. سیاست بعضی از این سرویس ها برای پخش یکجای همه قسمت های یه انیمه باعث می شد حتی اونایی که اشتراک این سرویس ها رو هم دارن زیاد در مورد اون انیمه بحث نکنن چون بهترین عاملی که باعث بحث در مورد یه انیمه میشه هیجان جریان قسمت به قسمت شه و اگه کارت وصل به یه آیپی بزرگ نباشه، پخش یه جای قسمت ها نه تنها هیچ کمکی به جذب مخاطب سریع نمی کنه بلکه رشد تدریجی مخاطبی که می شد به خاطر سر زبون افتادن انیمه به وجود بیاد رو هم در جا از بین می بره
این بلاییه که سر انیمه ای که این بار میخوام در موردش صحبت کنم اومده
Summer Time Rendering انیمه ایه که این دو فصل اخیر انحصارش دست Disney + بوده و شانسی که ما داشتیم این بوده که انحصار این انیمه (برخلاف پارت 6 جوجو) کامل دست دیزنی نبوده و پخش تلویزیونی انیمه تونسته تا یه حدی سرزنده نگه داره انیمه رو وگرنه اوضاعش به لحاظ محبوبیت از چیزی که الانم هست خیلی بدتر می شد.
اینو میگم چون یکی از بهترین کارهای ژانر میستری ایه که تو شش هفت سال اخیر داشتیم
Summer Time Rendering
Mystery Thriller
2022
25 Episodes
«شونپی» یه جوون باهوش و کارآموز آشپزی ایه (که In hindsight این آشپز بودنش به غیر از اول داستان هیچ اشاره ای بهش نمیشه) که بعد از شنیدن خبر مرگ دوست بچگی اش «اوشیو» تصمیم میگیره از توکیو برگرده جزیره ای که توش بدنیا اومده و تو مراسم ختم دوستش شرکت کنه؛ جزیره هیتوگاشیما!
منتها این جزیره هیتوگاشیما برای جونپی از خدا بی خبر ما چنان ریسمانی بافته که آن سرش ناپیدا
جونپی خودشو به جزیره میرسونه و تو مراسم ختم اوشیو شرکت می کنه. All is Good. منتها این وسط یکی دیگه از رفقاش بهش میگه مرگ اوشیو مشکوکه. این که میگن غرق شده همه ماجرا نیست و احتمالا یه چیز دیگه ای در جریان بوده چون تونسته مخفیانه بفهمه که آثار خفگی رو گردن اوشیو بوده. بعلاوه این که قبل از مرگش اوشیو در مورد دیدن یه بدل از خودش صحبت می کرده که ملت باور نمی کردن ولی الان اونم مشکوک میزنه
گفتن این حقیقت همانا و پرت شدن جونپی تو سیاهچال امراز و معماهایی که حول محور مرگ اوشیو و بدل های پیدا شده و کل جزیره می چرخه نیز همانا
و این جوری داستان تابستون تکرار نشدنی Summer Time Rendering شروع میشه
Summer Time Rendering اگه بخوام خیلی خلاصه بگم ترکیب بهترین چیزهاییه که از Re:Zero و Higurashi میتونید یه جا جمع کنیده. یه کار Mystery Thriller با یخورده المان های ژانر وحشت که تو یه ستینگ روستایی کاملا رئالیستیک یه داستان به شدت سورئال رو تعریف می کنه و بهترین نکته اش؟
این که برخلاف اکثر انیمه های میستری چند سال اخیر فرمولش جواب میده
این چند سال اخیر به نظرم کار میستری درست درمون نداشتیم واقعا. یه سری چیزها مثل Erased که کامل مایه آبروریزی بودن تا هر چیزی. در مورد Tokyo Revengers صحبت نکنیم بهتره و Re:Zero به نظرم نقاط قوتش خیلی تو میستری اش نیست و به چیزهای دیگه اش مثل اکشن و شخصیت ها و ستینگ اش برمیگرده. یه سری مانگاهای میستری خوب هم بود که هیچ کدوم اقتباس درست درمون نداشتن (مثل Kyoukusuri)
خوشبختانه Summer Time Rendering جزو این دسته نیست
دو تا نقطه قوت عظیم داره این انیمه نسبت به بقیه انیمه های این ژانر
اول این که مانگای کار تموم شده است و با 25 تا قسمت جریان داستان خیلی منظم پیش میره جلو و هیچ جا حس نمیشه همه چی داره Rush میشه و عجله ای میره جلو تا به نقطه نهایی برسه
دومین نقطه قوت کاریه که به نظرم نویسنده توش زرنگی کرده و اینه که جریان میستری سنگین داستان فقط تا نیمه داستانه که جریان داره. از نیمه اول که رد میشیم آنتاگونیست های اصلی و هدف داستان تقریبا کامل مشخص میشه و به غیر از چند تا گره داستانی، دیگه چیزی نیست که مخاطب چیزی ازش ندونه و هسته اصلی داستان وصل میشه به رویارویی دو طرف داستان
این خیلی کمک می کنه که اولا حل معما هدف نهایی نباشه و فراتر از اون هم داستان درگیر کننده باشه و ثانیا این که داستان خیلی کش نیاد و حس یکنواختی نکنه (بلایی که سر جفت TR و Erased اومد)
خوشبختانه داستان فقط کلیات حساب شده ای نداره
جزئیاتش نظیر صحنه های اکشن، دیالوگ نویسی، نحوه فکر کردن شخصیت ها (و احمق نبودن شخصیت اصلی... OH MY GOD چرا بیشتر از این مدل انیمه ها با شخصیت اصلی به این خوبی نداریم؟
)
اینا همه به همون اندازه خوب کار شدن. مخصوصا شخصیت های فرعی که به نظرم حسابی عالی کار شدن. با این که کار به شدت جدیه ولی تیکه های کمدی ای که اون وسط هست هم واقعا عالیه
طراحی هنری و وایب جزیره ای انیمه فوق العادست ولی انیمیشن انیمه بالا و پایین داره یخورده. یه سری قسمت ها مثل قسمت 15 اش رسما در حد فیلم سینمایی پشم ریزونه. یه سری هم مثل قسمت 14 عملا Powerpoint Show ـه
ولی عموما اکثر قسمت ها یه کیفیت ثابتی هست که همیشه انیمه رو یه سر و گردن از نورم انیمه های فصلی بالاتر قرار میده.
خلاصه اگه کار میستری پدر مادر دار میخواید که پایان درست درمون داشته باشه و حس نکنید سرکار رفتید حتما Summer Time Rendering رو ببینید
ولی خوب یکم زیادی هایپ شد/میشه 
چون بدترت میکنه !
Google