zack fair
کاربر سایت
وقتی نویسندهش mari okada باشه دیگه انتظار چی رو میخوای داشته باشی؟ در ضمن هرکی اینو فقط به خاطر مکا بودن نبینه ظلم بزرگی به خودش کردههر جوری نگاه کنی همش به خاطر ufotable ـه. یعنی تا قبل اینا، مانگا یه کار شونن عادی بود. اینا نه تنها زدن اینو آوردن بالا، کل هیکل ژانر شونن رو کشیدن باهاش بالا. الان هر چی مانگای بالای Average میاد بیرون درجا عین گاو میفروشه
=========================
بگذریم
بگذریــــــــــــــــــم که من دارم میسوزم، اشتهام کور شده، راه که میرم پاهام تگری میزنن و دستام جون ندارن
و همش به خاطر اینه که عین روانی ها 6 قسمت آخر Gundam: Iron Blooded Orphans S2 رو پشت هم دیدم
View attachment 226313
اگه بخوام از چیزی که نابودم کرد در مورد این انیمه صحبت کنم قطعا باید برم تو تگ اسپویلر
ولی قبلش بذا یکم در مورد کلیات سری توضیح بدم
چون وقتی تموم کردم اش و رفتم MAL به نظر میومد خیلیا با کل فصل دوم این انیمه مشکل داشتن (هر چند اورآل نمره اش تو MAL خوبه، کلا MAL این جوریه، عیسی مسیح و امام مهدی و استیون اسپیلبرگ با هم یه انیمه بزنن و نمره تو MAL بشه 9.3 میبینی تو بخش Review هاش دو تا از چهار تا نقدی که اومد بالا نمره اش 6 و 4 اند و 700 نفر Find this review helpful )
یه عده به ملودرام های فصل دوم و چیزهایی که تو اسپویلر باید توضیح بدم گیر می دادن
یه عده کلا با پایانش حال نکردن (یه خاک بر سرشون "آکیبا" طور میخوان اونا. چون کلا دارن چرت میگن )
یه عده گیر دادن یکی از بدترین گاندام هاست (که نشان از این داره که اینا بیشتر از یه گاندام دیدن)
من؟
این تنها گاندامیه که دیدم
علاقه ای هم به کل هیکل و برند و آیپی گاندام ندارم. (از کارهای مکا بدم نمیاد... Actually خوشم میاد ترسم بیشتر از عظمت سری و شاخه های زیادشه) این جوری هم نیست که الان با این کار خیلی حال کردم عین روانی ها بیفتم کل تایم لاین گاندام رو بجوئم
وقتشو ندارم و خیلی انیمه خوب و مورد علاقه خودم هم هست که تو لیسته و باید ببینمش
همینم به خاطر پیشنهاد یکی از اصحاب جدا گشته این تاپیک فرشاد @NoctisSasuke دیدم. بهم اصن یادم نیست چند سال پیش پیشنهادشو داد، ولی یادمه همون موقع هم میترسیدم قاطی این آیپی غول تشن شم.
و اگه این یکی از بدترین گاندام های تاریخه به قول این جماعت... خب باشه. برای من به عنوان تنها گاندامی که دیدم و میشناسم، حقیقتا کار کامل و به شدت محشری بود.
فرشاد این کار رو به من چند سال پیش پیشنهاد داد.
و زیاد هم بهم اصرار نکرد ببینمش (هر چند تعریفشو زیاد می کرد) و خب منم با اکراه همون اول قبول کردم و کل شو همون چند سال پیش یا دانلود کردم یا از یکی از رفقا گرفتم، یادم نمیاد.
فصل اولش زیرنویس فارسی داشت ولی فصل دومش نه، و این برام خیلی ترن آف بود چون ترس این رو داشتم که سر از اصطلاحات روباتیک و سیاسی و این چیزاش در نیارم
و حقیقتا تا آخر فصل یک هر وقت در مورد آرایاشکی و گالارهورن و گاندام فریم و شیدن و اینا حرف میزدن من مخم سوت می کشید (یکی از این 4 تا کلمه ای که گفتم -نمیگم کدوم- اصن روبات و این چیزا نیست و کلا یه تشکیلات سیاسی ـه ولی من تا این قاط زده بودم تو فصل 1)
سر همین خیــــــــلی یواش یواش دیدم فصل اول رو... و خب... کار خوبی بود. محشر نبود، یه سری مرگ هاش خیلی سرهم بندی شده علم شده بود، انگیزه خیلی از شخصیت ها گنگ و غیر قابل درک بود. و به غیر از یکی دو تا فایت آخر فصل، حقیقتا نمی شد برای هیچ کدوم از فایت هاش هیجان زده شد.. داستان ولی داستان خوبی بود.
و بعدش هم اومدم فصل دو رو بلافاصله با زیرنویس انگلیسی شروع کنم که اصن نگرفتت ام (اون موقع هم این قدر به دیدن انیمه با زیرنویس انگلیسی عادت نداشتم)
بعد دو سه سال (و تموم کردن پروژه عظیم Cardcaptor Sakura که قبلا در موردش صحبت کردم ) فصل دو رو بالاخره با جدیت شروع کردم و این دفعه واقعا منو گرفت، خیلی بیشتر از چیزی که انتظارشو داشتم.
داستان Gundam: Iron Blooded Orphans قصه یه سری کودک سرباز اند (از رنج 9 سال تا 17 سال) که تو کلونی های مریخ و سازمان های کثافت شده شون عملا به عنوان زباله های مدنی استفاده میشه (ججدا بهشون می گفتن Human-Debris تا این حد ) ولی اینا شروع می کنن شورش کردن و هدایت این سازمان رو از بالاسری هاشون با زور میگیرن (با زوووور، بنگ بنگ خین و خین ریزی ) و یه خانواده نظامی ای از بچه های یتیم رو تشکیل میدن و به گروه تکّادان تبدیل میشن، جایی که معدود بچه های جنگ زده و این زباله های مدنی که جایی تو جامعه مدنی ندارن میتونن توش جمع شن و حداقل یه جا برای جنگیدن و یه خانواده واسه زندگی توش داشته باشن. قصه Iron Blooded Orphans حول این گروه می چرخه و جریان داستان دنیای گسترده و فکشن های خیلی بزرگتری رو تشکیل میدن که مسیر تکادان به مدل های مختلف به کدوم شون میخوره
فصل اول پلات اش ساده است. ماموریت اصلی تکادان از اول فصل تا آخرش اینه که بانوی انقلابی مریخ رو اسکورت کنن به کره زمین تا توی یه نشست بین المللی از حقوق مریخی ها دفاع کنه. ساده و در عین حال جذاب. قشنگ تریپ داستان های سفرنامه ایه. که هر قدم با یه چالش و شخصیت های جدید روبرو میشن و Blah Blah. بالاتر گفتم مشکلات فصل اول رو، ولی اورآل کار خوبیه.
View attachment 226317
تیکه های خفن از فصل دو شروع میشه. فصل دوم تو جریان خودش کلی شخصیت جدید داره. ولی جریان داستان خیلی متفاوت تر از فصل اوله. یه سال از وقایع فصل اول گذشته و همه چی خیلی تثبیت شده. دیگه داستان از فرمت "از نقطه A بریم نقطه B تا به هدفمون برسیم" به یه کار خیلی جاه طلبانه تر تبدیل میشه که درگیری هاش به طرز جنون انگیزی خیلی واقعی ترن. پشت جنگ ها دلایل قابل درک تری هست و آدمایی که این جنگ ها رو میگردونن خیلی رفتار کثیف تر و نزدیک تر به جریان واقعی دنیای سیاست دارن (در همین رابطه Rustal Elion شاید یکی از بهترین آنتاگونیست های این تیپی باشه که لای انیمه ها دیدم، و آره من Code Geass و Legend of Galactic Heroes و Kingdom رو دیدم و دارم این رو میگم)
سر همین هر چقدر فصل اول ساده است، فصل دوم دیدنش سخته و میزان واقع گرایی اش تو نشون دادن این مدل روایت ها از جنگ (مخصوصا وقتی مرکزیت اش یه سری بچه اند که خیلی درست چپ شون رو از راست شون نمیشناسن) خیلی دردناک می کنه دیدنش رو. اشتباه نکنید ها، فصل دو پر دیالوگ های شعاری و لحظات "انیمه" ایه ولی وقتی میذاری این چیزها رو کنار و کل اتفاقی که افتاده رو بهش نگاه کلی می کنی فقط میخوای سرتو بکوبی دیوار از بس سوز داره کل این وقایع.
همه ی اینا به کنار، اکشن فصل دو محــــــــــــــــشره. من اواخر فصل یک کلی با میکازوکی و بارباتوس عشق کردم، ولی یه سری جاها مثل اپیزود 13 این فصل دومش، اصن بخش اکشن مکای این انیمه تو یه سطح رویایی و خوفیه. درکش هم راحته چون اگه اشتباه نکنم آخرین گاندامیه که تمام سکانس های اکشن مربوط به مکا و روبات هاش طراحی دستی دارن و معلومه کامل سنگ تموم گذاشتن واسش
صد البته که OST محشر انیمه هم مکمل این قضیه است.
بریم سراغ پایان انیمه؟
آرک مربوط به نبرد فرسایشی رو زمین تو قسمت های اولیه ی فصل یا توطئه علیه نازه تو قسمت های وسطی (که فاک چقدر ترور لافتر تلخ بود. تق تق زدن با تیر کشتنش خود آکیهیرو هم بدبختی قسمت آخر شهید شد ولی در کل خیلی دوست داشتم با هم ببینمشون.) اینا در کل آرک های تلخی بودن
ولی آرک آخر تو یه لول دیگه ای تلخه
از همون اول میشه فهمید نقشه مک گیلیس از بیخ و بن ایراد داره.
از همون اول میشه فهمید راستال "کامل" دست بالا رو داره
از همون اول میشه فهمید رویای شاه مریخ شدن اولگا دیگه از بین رفته و کل گروه رو به زواله
و از همون اول آرک میشه فهمید این انیمه و نویسنده هاش حاضر نیستن بذارن شخصیت های اصلی راحت جنگ آخر رو ببرن (نه تنها این بلکه به یکی از وحشتناک ترین اشکال ممکن ببازن نبردی که اصولا باید از پیش برنده اش می بودن)
ولی این قـــــــــــدر قشنگ داستان جریان این نبرد، استراتژی هایی که امیدبخش اند ولی جواب نمیدن، مرگ شینو، مرگ اون دستیار مک گیلیس، همه رو نشون میده تا وقتی اینا عقب نشینی میکنن مریخ و هی بیشتر محاصره میشن و هر ضعیف تر میشه مک گیلیس تا جایی که اون جوری میمیره
و جوری که اولگا میمیره و بعدش این و اون و...
همه نمیمیرن
ولی اونایی که میمیرن هر کدوم یه مسیری وا می کنن.
قشنگی انیمه اینه که کارت "یارهام تو نبرد آخر قراره بمیرن" رو نمیاد رو کنه. تو همه نبردها این قدر Death Count انیمه بالاست که منطقیه نبرد آخر این حجم از تلفات رو داشته باشه و بازم نتیجه نهایی اون قدره بد نیست. هم اولگا هم میکازوکی به هدفشون میرسن
بچه های تکادان آخرش موفق میشن در رن، آیندشون رو تشکیل بدن، تا یه حدی انتقام هم بگیرن و به خاطر رابطه قدیمی شون با تیواز یه جوری راستال رو با گذشت زمان عقب بکشونن که عملا از راه دیپلماتیک ملزم شه واسه حفظ چهره هم که شده با طرح حذف سیستم Human Debris موافقت کنه
یخورده ایده آل شکل ـه. ولی نه اون قدر. مرگ هاش و تیکه های به شدت تلخش خیلی جریان رو طبیعی می کنه. به نظرم یکم آنتاگونیست های انیمه زیاد پلات آرمور داشتن که از یه طرف حرص یه عده رو خیلی در میاره ولی از یه طرف هم به نظرم چیز خیلی طبیعی ایه که این طرف جنگ با پلات آرمور ببره. به داستان یه شکل و فرم خیلی قابل هضم تری میده
و خب دیدن آکاتسوکی هم تهش چسبید.
با این حال خیلی وقت بود همچین دل آشوبه ای موقع دیدن یه انیمه نداشتم. واقعا من رو می گرفت. یه عده می گفتن مرگ های آرک آخر خیلی من در آوردی بود. من درک نمی کنم. مرگ من درآوردی (که تو فصل یک داشتیمش اتفاقا) اصولا من رو از جریان انیمه می کشه بیرون و باعث میشه کل انیمه برام جور در نیاد. این برعکس بود. هر کی اون آرک آخر چه از دشمن چه از تکادان و رفقا میمرد من بیشتر میرفتم تو بطن کار فرو. هی بیشتر میسوختم، بیتشر حالم به هم می ریخت (و هنوزم به هم ریخته است با این که نیمه دوم قسمت آخر یه بخش اعظمی اش رو بهبود میده) و بیشتر دلبستگی ام به این بچه ها را امتحان می کرد
اورآل اگه فصل یک کار 7/10 ~ 8/10 ـی باشه واسه من
این فصل دو کاریه که به خاطر آرک آخرش هم که شده 10/10 ـه
پیشنهاد کنم این انیمه رو؟
نمیدونم والا، 50 قسمته و اگه اصن با مکا و این چیزا حال نمی کنید سخته هضم اش. و ممکنه شما هم برید تو دسته اهالی MAL بعد دیدنش که مطلوب من نیست ولی در کل کار کاملیه به نظرم. من میگم، من تا حالا یه گاندام هم ندیدم و این بهم نافرم چسبید با این که دیدنش این قدر طول کشید واسم
اگه شما هم تا حالا گاندام ندیدید، نظر من شاید خیلی قابل اتکا نباشه، ولی این گاندام خوبیه که بدون توجه به کلیت سری ازش راحت لذت ببرید.
من برم ببینم هنوز بعد این چند ساعت اشتهام وا شده شام ام رو بخورم یا نه