هوفففف... وب ناول موشوکو تنسه رو تموم کردم بالاخره
22 جلد کار (در کل 25 جلد منهای سه جلد اول که انیمه شدن) رو تو 23 - 24 روز یه بند خوندم
از الان بالاخره میتونم دوباره به جامعه به عنوان یه موجود فعال برگردم. تا الان مثل یه کرم کتاب، کز کرده بودم سه هفته رو گوشیم داشتم فقط داستان میخوندم
در کل ولی کار 10/10 ـیه
(باشه 9.5 از 10... ولی من آدم خوش قلبی ام بهش 10 میدم )
زیاد اسپویل نمی کنم. داستان Climax اون جوری عجیب غریبی نداره که مثلا 7000 چپتر همه چی منتهی شه بهش و این چیزا... ولی عوضش به شدت پایانش راضی کننده است. شخصیت ها اکثرا به شدت پرداخت محشر و واقع گرایانه ای دارن و
از این مدل پایان ها، خیلی وقته از زمان فولمتال آلکمیست نداشتیم و الان کلا یه حس پوچی بهم دست داده. الان که نگاه می کنم انیمه کجاست یه حس غربت بهم دست میده. خیلی اتفاقات بین این دو تا نقطه می افته واقعا حس عجیبی داره
چند صفحه پیش مفصل تر صحبت کرده بودم در موردش
در کل کار شاهکاریه به نظرم. میشه درک کرد چرا رو ژانر ایسکای بعد خودش اثر داشته این قدر
=====
از کارای این فصلم فعلا Higehiro و Vivy و Shadow House رو استارت زدم
هیگه هیرو به مذاقم نساخت. قشنگ Poor Man's Usagi Drop ـه
Shadow house باحال میزنه. منتها هنوز قانع نشدم که چقدر رو کانسپتش کار نشده. مانگاش هم نخوندم که مطمئن باشم. فعلا ادامه میدم ببینم چی میشه. شخصیت اصلی اش ولی یه گلوله نمک ـه
Vivy در کل ولی خیلی خوفه. یه سری چیزهاش با این که اصلا ایده های کلیشه ای ای نیستن ولی چون من اخیرا چیز مشابه بهشون دیدم/خوندم رو مخ مه ولی در کل نوع ساخت و اجراش تو یه قسمتی که دیدم عالی بوده. از قسمت های بعدی هم ملت تعریف کردن که امیدوار کننده است
86 و To your Eternity رو ندیدم. میدونستم پتانسیل خوب شدنشون بالاست و واکنش ها به قسمت های اولشون خیلی خوب بوده
واسه همین بعدا سر وقت می بینمشون.
فعلا دارم از بین اونایی که نمی شناسم دست چین می کنم چیا خوبن