سلام، حرف کینگدام شد، من یه ۲۰ ۳۰ چپتریه نخوندم و به کل یادم رفته که این آرک چی بود اصلا. اگه یکی بیاد ۲ ۳ تا جمله از آرک قبلی و اول این آرک بگه ممنونش میشم.
Anime & Animation Center (قوانین پست اول خوانده شود)
- Thread starter Police _ 110
- تاریخ آغاز
-
- برچسب ها
- animation anime manga انیمه، مانگا، انیمیشن
چند تا قسمت اول دیشب دیدم که نظرم رو نگفتم.
Bishounen Tanteidan: اولش با صدای اکیدنا و جملات فلسفی شروع شد یاد Re:Zero افتادم. در کل صداپیشه دختره عالیه.
گرافیک و انیمیشن ارت ها هم مثل مونوگاتاری عالیه.
خب میرسیم به تفاوت اصلی که با سری مونوگاتاری داره، یعنی Reverse Harem بودن.
بجز دوتا بقیه کرکترای این کلوپ پسران بچه خوشگل گرامی بشدت روی مخ و نچسبن.
نمیدونم مخاطب های دختر با این تایپ کرکترا حال میکنن یا نه ولی من بجز روی مخی چیزی ندیدم!:/
یک قسمت دیگه هم نگاه میکنم...اگه بازم به همین روند ادامه پیدا کنه، کاری از نیشیو میشه که اسکیپ میکنم.
Shadow Houses: قسمت کندی بود. با اینحال با جو و ایده اش حال کردم. اگه بخواد جدی بشه جالب میشه!
Iiiranaide Nagatoro-san: خیلی حرف و حدیث سرش زیاد بود که باعث جنگ در توییتر میشه.
من که قسمت اول رو دیدم، چیزی بجز کمدی فان ندیدم.
دیگه این جنگ جدل سرش رو متوجه نمیشم!
دختره کرم داره ولی معلومه Bully اش نمیخواد کنه و فقط سر به سرش میزاره! پسره هم مازوخیسم داره والا
Bishounen Tanteidan: اولش با صدای اکیدنا و جملات فلسفی شروع شد یاد Re:Zero افتادم. در کل صداپیشه دختره عالیه.
گرافیک و انیمیشن ارت ها هم مثل مونوگاتاری عالیه.
خب میرسیم به تفاوت اصلی که با سری مونوگاتاری داره، یعنی Reverse Harem بودن.
بجز دوتا بقیه کرکترای این کلوپ پسران بچه خوشگل گرامی بشدت روی مخ و نچسبن.نمیدونم مخاطب های دختر با این تایپ کرکترا حال میکنن یا نه ولی من بجز روی مخی چیزی ندیدم!:/
یک قسمت دیگه هم نگاه میکنم...اگه بازم به همین روند ادامه پیدا کنه، کاری از نیشیو میشه که اسکیپ میکنم.
Shadow Houses: قسمت کندی بود. با اینحال با جو و ایده اش حال کردم. اگه بخواد جدی بشه جالب میشه!
Iiiranaide Nagatoro-san: خیلی حرف و حدیث سرش زیاد بود که باعث جنگ در توییتر میشه.
من که قسمت اول رو دیدم، چیزی بجز کمدی فان ندیدم.
دیگه این جنگ جدل سرش رو متوجه نمیشم!
دختره کرم داره ولی معلومه Bully اش نمیخواد کنه و فقط سر به سرش میزاره! پسره هم مازوخیسم داره والا
نظر خودم که همیشه هم میگفتم که این بود که از اول داستان و روایت درست درمون و حوادث و پاسخ های قانع کننده نداشت ، فقط باید بشینی پاش ادرنالین ترشح کنی ، ولی خب وقتی میای ۷۰ درصد داستان رو به مخاطب دروغ میگی و بعد تو ۳۰ چپتر میخوای داستان رو جمع کنی که تمامش هم فقط فلش بکه ، اوضاع بهتر از این نمیشه ،، و همون هیجان نیمه اول رو هم منتقل نمیکرد
انصافا خودش هیچی یه ادیتوری نبود بهش بگه اینکه یمیر تو همون هاله ای از ابهام و اسطوره ها باقی میموند ، بهتر از اون چند اسلاید اسفناک و احمقانه نبود ،، واقعا الان من توجیح شدم قدرت تایتان از کجا اومده؟؟؟
اقا انگار فایده نداره یکی لینک مانگای شینگکی رو دقیقا از جایی که فصل چهارم شروع میشه برسونه 
یکی لینک مانگای شینگکی رو دقیقا از جایی که فصل چهارم شروع میشه برسونه 
آره اصلا پایان بندی داستان در حد هایپی که اوایل مانگا داشت نبود
قسمت دوم ریشم رو زدم..... دیدم.
بشدت Wholesomeاهه. واقعا چقدر خوبه شخصیت اصلی و کست بالغ هستن. باعث میشه دیگه از این کلیشه های مدرسه ایی رو برای بار هزارم نبینیم.
بازم امیدوارم رومنس وارد رابطه اشون نکنن، چون تا الان حس پدر و دختری میده.
بشدت Wholesomeاهه. واقعا چقدر خوبه شخصیت اصلی و کست بالغ هستن. باعث میشه دیگه از این کلیشه های مدرسه ایی رو برای بار هزارم نبینیم.
بازم امیدوارم رومنس وارد رابطه اشون نکنن، چون تا الان حس پدر و دختری میده.
شینگکی رو همون روزی که اومد خوندم یه سری حسای منتاقض درباره‌ش داشتم. با اینکه به نسبت کل داستان و پلات‌توییستایی که داشتیم در سطح پایین‌تری بود، حرفایی زده میشه که با داستان و شخصیت‌ها و حرفای قبلیشون در تضاده ولی در کل راضی بودم و قابل‌قبول بود پایانش.
تو این چند روز هم همینطور شلخته چپترای قبل رو یه نگاهی انداختم که ببینم چه خبره و نهایتا نظرم درباره کلیت کار و پایان عوض نشد.
تغییر شخصیت ارن به نظرم بی‌معنی نبود. چطور می‌تونست بی معنی باشه وقتی در نتیجه‌ش ۸۰ درصد جمعیت جهان مردن؟ در کنارش خیلی از مردم پاردایس و دوستان خود ارن، گل سرسبدشون هم پیکسیس مثلا.
رامبلینگ رو گرچه ارن کم و بیش با قدرت اتک‌تایتان دیده بود و این ایده مطرح میشه که شاید صرفا خواست با جریان اتفاقات پیش بره و بیشتر خواسته یومیر بوده تا ارن که بنده اینطور فکر نمی‌کنم. نهایتا این ارن بود که تصمیم به اجراش گرفت و تا جایی پیش رفت که ۸۰ درصد جمعیت جهان رو نابود کرد.
۱. اونجایی که با زیک به خاطرات گریشا میرن، میرسیم به جایی که ارن تو خردسالی به هر دلیلی قتل انجام میده و روی همین صحنه ارن در انتقاد از شخصیت زیک و تصمیمِ به نوعی منفعلش برای مقطوع‌النسل کردن الدیانی میگه: من مثل تو نیستم و کسی که بخواد آزادیم رو ازم بگیره آزادی رو ازش می‌گیرم.
۲.جلوتر فلش‌بک سفر گروه هانجی به مارلی و اون اجلاس، میکاسا میگه شاید ارن عوض نشده و همیشه همینطور بوده و ما صرفا اون وجه شخصیتیش رو هیچ وقت ندیدیم.
۳.این چپتر هم ارن میگه حتی اگه میدونستم که جلوم رو نمی‌گیرید بازم هم رامبلیگ رو پیش می بردم. چون این تنهایی راهی بود که به نظرش جواب میداد. گرچه با ناتموم موندش پاردایس بدون بازدارنگی تایتان‌ها موند و ۲۰ درصدی که نفرتشون بیشتر شده از اون‌ها.
گریه ارن و پشیمونیش هم به نظرم باز تغییر شخصیت و تخریبش نبود. تو همه این مدت ارن تنها همه این تصمیمات رو گرفت و همیشه هم مجبور بود اون tough guy رو جلوی بقیه به نمایش بذاره واسه اینکه هم تصمیمات رو اجرایی کنه هم دوستانش-که الان معلوم شد حتی از زنده موندن اون‌ها هم مطمئن بود- رو از خودش دور کنه تا در لحظه آخر اون تصمیم که باید رو بگیرن در قبال ارن. و اینطور نبود این ناراحتی بره الان باشه، دوباره تو فلش‌بک دیده بودیم که ارن از انجام رامبلینگ ناراحته و با گریه داره از اون پسربچه طلب بخشش می‌کنه. ولی این تنها راهی بود که به نظر اجرایی میومد.
صرفا برگشتن جین و دوستان به حالت عادی هم در قیاس با کل اتفاقات داستان و تلفاتی که رخ داد به ما هپی اندیگ نمیده.
دیگه اینکه درباره شخصیت یومیر بگم که به نظرم خیلی کم، مختصر و گمراه‌کننده بهش پرداخته شد. ارن میگه «ymir, the founder loved karl fritz» و تمام. در حالی که اون چیزی که ما دیدیم این نبود. که اگر بود اقلا بعد از کارل فریتز دیگه تابعیت مطلقش ادامه پیدا نمیکرد. با یه دوستی که بحث میکردم نظرش این بود که صرفا نوعی obsession و بردگی بود که در یومیر نهادینه شده و وقتی هم که ارن میاد سمتش و بغلش می‌کنه رنگ رخساره و سر درون مشخصه دیگه ها؟ ولی ایسا صرفا اون دیالوگ رو میگه و تعبیرش رو می‌ذاره به عهده خواننده.
اینکه ارن میگه نمیدونم چرا می‌خوام دنیا رو نابود کنم به نظرم جالب نبود و نیاز بهش نبود. اون دوست هزارپامون هم هیچ، قدرت تایتان‌ها هم هیچ) که اینم کار جالبی نبود. گرچه این آخری رو میشه اینطور توجیه کرد که یومیر از یه برده ضعیف که هیچ قدرتی نداره تبدیل شد به چیزیکه نقطه مقابلش بود. گرچه عملا از این قدرت بره خودش استفاده‌ای نکرد. یعنی در لحظه خواسته‌ش اون بود. زیک هم میگه که تو path عملا هر خواسته‌ای داشته باشن عملی میشه و خدای اونجا یومیره.
عملا هزارپاعه هیچ کاره شد و یومیر کنترل کننده. و صرفا با خواست اون بود که قدرت تایتان‌ها به پایان می‌رسید. یومیر به نوعی چیزی که بین ارن و میکاسا می‌دید تداعی کننده خودش بوده و تنها نتیجه‌ای که راضیش میکرد بره نابودی قدرت تایتان‌ها، دست کشیدن میکاسا از ارن بود. کاری که خودش هیچ وقت نتونسه بود انجام بده. زیاد قانع کننده نبود ولی خب.
هیستوریا هم خاطرم نیست صرفا اتفاقی تو نقشه ارن قرار گرفت؟ یا به اونم گفته قضیه رو، می‌دونست نقشه رو؟ متوجه نشدم من. ولی خیلی بهتر میشد که ییگریستا قدرت رو از دست می‌دادن نهایتش که نشد.
یه موضوع دیگه هم رویایی که میکاسا دید. رویا بود؟ یا مشابه مکالمه ارن و آرمین؟ چون به نظر می‌رسید ارن و میکاسا ۴ سال رو تا زمان مرگ ارن بودن اونجا.
با توجه با اینکه چپتر آخر بود می‌تونست یه ۲۰ ۳۰ صفحه بیشتر بکشه. آرمین، آنی، یلینا و...
پرنده شدن ارن هم شوخیه دیگه ها؟ تروله؟ من تا قبل اینکه نظرات بقیه رو حتی ۱ درصد احتمال نمی‌دادم. واقعا مسخره‌ست. ولی به نظرم برداشت آزاده بیشتر و همون نماد آزادی که ارن ۱۰۰ بار حرفش رو میزد. + یه سوراخی دیدن و گفتن بذار ایده تناسخ رو توش فرو کنیم.
جدای از فانتزی بودن کار ایسا همیشه کرده رفرنس‌هایی از دنیای واقعی بده. از اسامی، بازوبند و... گرفته تا حتی اتفاقاتی که میوفته رو سعی شده نتایج واقعی باشن با همه‌شون به ما درس تاریخ و زندگی بده. ? مشابه همین چپتر آخر. ییگریستا کنترل رو دست گرفتن. تا زمانی که یه طرف نابود نشه یا قدرتش رو از دست نده جنگ ادامه پیدا می‌کنه. خیلی عادی و همین عادی بودن و البته یه سری اشکالات دیگه باعث شد پایان کار معمولی به نظر بیاد و خیلی‌ها خوششون نیاد.
یه مورد دیگه هم که قبلا گفتم و واقعا سر من رو به درد میاره دیدن هرباره‌ش. همین سعی جناب ایسا در اینکه همه رو به یک میزان خاکستری نشون بده.
یجا میاد خانواده زیک رو نشون میده که خارج از محله الدیانای کلی توهین میشه بهشون، خانواده کساوار(؟) رو نشون میده که وقتی فهمیدن طرف الدیانیه خودش و بچه‌ش رو میکشه و در کنار این رابطه مثلا امثال گابی(حالا این بچه بود)، با نگهبان دروازه همون محله‌شون رو داریم که گاها ابراز نگرانی میکرد واسه گابی. اگر مدت زمان باعث شده این رابطه شکل بگیره چرا بره کساوار اینطور نشد؟ واقعا اغراق داشت این مورد. یا باز مثلا گابی و پیک رو با ماگاث داریم.
ماگاثی که یه سری نوجوان رو مجبور به قتل هزاران نفر کرده و کمترین ارزشی برای جونشون قائل نیست و میاد به عنوان مثال آخر این آرک انیمه نگران همون بچه‌ها میشه.
پیک در جواب گابی که میگه پس به ما خیانت نکردی، میگه من دوست دارم الدیا آزاد بشه، به مارلی اعتماد ندارم ولی به هم‌رزمایی که باهاشون جنگیدم اعتماد دارم. حالا هم‌رزما کیان؟ باز همون ماگاث که فرستاده بودنشون جلو توپ که ترانشه بکنن. جایی که بره مارلیانی جماعت خطرناکه. بمب‌های انسانی رو هم نگم دیگه.
بعد در انتها همین ماگاث شد شهید راه حق با یه سری دیالوگ ماندگار. پیک هم شد سفیر صلح.
کانسپت زمان هم کاش ورود پیدا نمیکرد به داستان تا این حد.
به شخصه همیشه موضعم نسبت بهش این مدلی بوده:
View attachment time.mp4
تو این چند روز هم همینطور شلخته چپترای قبل رو یه نگاهی انداختم که ببینم چه خبره و نهایتا نظرم درباره کلیت کار و پایان عوض نشد.
تغییر شخصیت ارن به نظرم بی‌معنی نبود. چطور می‌تونست بی معنی باشه وقتی در نتیجه‌ش ۸۰ درصد جمعیت جهان مردن؟ در کنارش خیلی از مردم پاردایس و دوستان خود ارن، گل سرسبدشون هم پیکسیس مثلا.
رامبلینگ رو گرچه ارن کم و بیش با قدرت اتک‌تایتان دیده بود و این ایده مطرح میشه که شاید صرفا خواست با جریان اتفاقات پیش بره و بیشتر خواسته یومیر بوده تا ارن که بنده اینطور فکر نمی‌کنم. نهایتا این ارن بود که تصمیم به اجراش گرفت و تا جایی پیش رفت که ۸۰ درصد جمعیت جهان رو نابود کرد.
۱. اونجایی که با زیک به خاطرات گریشا میرن، میرسیم به جایی که ارن تو خردسالی به هر دلیلی قتل انجام میده و روی همین صحنه ارن در انتقاد از شخصیت زیک و تصمیمِ به نوعی منفعلش برای مقطوع‌النسل کردن الدیانی میگه: من مثل تو نیستم و کسی که بخواد آزادیم رو ازم بگیره آزادی رو ازش می‌گیرم.
۲.جلوتر فلش‌بک سفر گروه هانجی به مارلی و اون اجلاس، میکاسا میگه شاید ارن عوض نشده و همیشه همینطور بوده و ما صرفا اون وجه شخصیتیش رو هیچ وقت ندیدیم.
۳.این چپتر هم ارن میگه حتی اگه میدونستم که جلوم رو نمی‌گیرید بازم هم رامبلیگ رو پیش می بردم. چون این تنهایی راهی بود که به نظرش جواب میداد. گرچه با ناتموم موندش پاردایس بدون بازدارنگی تایتان‌ها موند و ۲۰ درصدی که نفرتشون بیشتر شده از اون‌ها.
گریه ارن و پشیمونیش هم به نظرم باز تغییر شخصیت و تخریبش نبود. تو همه این مدت ارن تنها همه این تصمیمات رو گرفت و همیشه هم مجبور بود اون tough guy رو جلوی بقیه به نمایش بذاره واسه اینکه هم تصمیمات رو اجرایی کنه هم دوستانش-که الان معلوم شد حتی از زنده موندن اون‌ها هم مطمئن بود- رو از خودش دور کنه تا در لحظه آخر اون تصمیم که باید رو بگیرن در قبال ارن. و اینطور نبود این ناراحتی بره الان باشه، دوباره تو فلش‌بک دیده بودیم که ارن از انجام رامبلینگ ناراحته و با گریه داره از اون پسربچه طلب بخشش می‌کنه. ولی این تنها راهی بود که به نظر اجرایی میومد.
صرفا برگشتن جین و دوستان به حالت عادی هم در قیاس با کل اتفاقات داستان و تلفاتی که رخ داد به ما هپی اندیگ نمیده.
دیگه اینکه درباره شخصیت یومیر بگم که به نظرم خیلی کم، مختصر و گمراه‌کننده بهش پرداخته شد. ارن میگه «ymir, the founder loved karl fritz» و تمام. در حالی که اون چیزی که ما دیدیم این نبود. که اگر بود اقلا بعد از کارل فریتز دیگه تابعیت مطلقش ادامه پیدا نمیکرد. با یه دوستی که بحث میکردم نظرش این بود که صرفا نوعی obsession و بردگی بود که در یومیر نهادینه شده و وقتی هم که ارن میاد سمتش و بغلش می‌کنه رنگ رخساره و سر درون مشخصه دیگه ها؟
ولی ایسا صرفا اون دیالوگ رو میگه و تعبیرش رو می‌ذاره به عهده خواننده.اینکه ارن میگه نمیدونم چرا می‌خوام دنیا رو نابود کنم به نظرم جالب نبود و نیاز بهش نبود. اون دوست هزارپامون هم هیچ، قدرت تایتان‌ها هم هیچ
) که اینم کار جالبی نبود. گرچه این آخری رو میشه اینطور توجیه کرد که یومیر از یه برده ضعیف که هیچ قدرتی نداره تبدیل شد به چیزیکه نقطه مقابلش بود. گرچه عملا از این قدرت بره خودش استفاده‌ای نکرد. یعنی در لحظه خواسته‌ش اون بود. زیک هم میگه که تو path عملا هر خواسته‌ای داشته باشن عملی میشه و خدای اونجا یومیره.عملا هزارپاعه هیچ کاره شد و یومیر کنترل کننده. و صرفا با خواست اون بود که قدرت تایتان‌ها به پایان می‌رسید. یومیر به نوعی چیزی که بین ارن و میکاسا می‌دید تداعی کننده خودش بوده و تنها نتیجه‌ای که راضیش میکرد بره نابودی قدرت تایتان‌ها، دست کشیدن میکاسا از ارن بود. کاری که خودش هیچ وقت نتونسه بود انجام بده. زیاد قانع کننده نبود ولی خب.
هیستوریا هم خاطرم نیست صرفا اتفاقی تو نقشه ارن قرار گرفت؟ یا به اونم گفته قضیه رو، می‌دونست نقشه رو؟ متوجه نشدم من. ولی خیلی بهتر میشد که ییگریستا قدرت رو از دست می‌دادن نهایتش که نشد.
یه موضوع دیگه هم رویایی که میکاسا دید. رویا بود؟ یا مشابه مکالمه ارن و آرمین؟ چون به نظر می‌رسید ارن و میکاسا ۴ سال رو تا زمان مرگ ارن بودن اونجا.
با توجه با اینکه چپتر آخر بود می‌تونست یه ۲۰ ۳۰ صفحه بیشتر بکشه. آرمین، آنی، یلینا و...
پرنده شدن ارن هم شوخیه دیگه ها؟ تروله؟ من تا قبل اینکه نظرات بقیه رو حتی ۱ درصد احتمال نمی‌دادم. واقعا مسخره‌ست. ولی به نظرم برداشت آزاده بیشتر و همون نماد آزادی که ارن ۱۰۰ بار حرفش رو میزد. + یه سوراخی دیدن و گفتن بذار ایده تناسخ رو توش فرو کنیم.
جدای از فانتزی بودن کار ایسا همیشه کرده رفرنس‌هایی از دنیای واقعی بده. از اسامی، بازوبند و... گرفته تا حتی اتفاقاتی که میوفته رو سعی شده نتایج واقعی باشن با همه‌شون به ما درس تاریخ و زندگی بده. ? مشابه همین چپتر آخر. ییگریستا کنترل رو دست گرفتن. تا زمانی که یه طرف نابود نشه یا قدرتش رو از دست نده جنگ ادامه پیدا می‌کنه. خیلی عادی و همین عادی بودن و البته یه سری اشکالات دیگه باعث شد پایان کار معمولی به نظر بیاد و خیلی‌ها خوششون نیاد.
یه مورد دیگه هم که قبلا گفتم و واقعا سر من رو به درد میاره دیدن هرباره‌ش. همین سعی جناب ایسا در اینکه همه رو به یک میزان خاکستری نشون بده.
یجا میاد خانواده زیک رو نشون میده که خارج از محله الدیانای کلی توهین میشه بهشون، خانواده کساوار(؟) رو نشون میده که وقتی فهمیدن طرف الدیانیه خودش و بچه‌ش رو میکشه و در کنار این رابطه مثلا امثال گابی(حالا این بچه بود)، با نگهبان دروازه همون محله‌شون رو داریم که گاها ابراز نگرانی میکرد واسه گابی. اگر مدت زمان باعث شده این رابطه شکل بگیره چرا بره کساوار اینطور نشد؟ واقعا اغراق داشت این مورد. یا باز مثلا گابی و پیک رو با ماگاث داریم.
ماگاثی که یه سری نوجوان رو مجبور به قتل هزاران نفر کرده و کمترین ارزشی برای جونشون قائل نیست و میاد به عنوان مثال آخر این آرک انیمه نگران همون بچه‌ها میشه.
پیک در جواب گابی که میگه پس به ما خیانت نکردی، میگه من دوست دارم الدیا آزاد بشه، به مارلی اعتماد ندارم ولی به هم‌رزمایی که باهاشون جنگیدم اعتماد دارم. حالا هم‌رزما کیان؟ باز همون ماگاث که فرستاده بودنشون جلو توپ که ترانشه بکنن. جایی که بره مارلیانی جماعت خطرناکه. بمب‌های انسانی رو هم نگم دیگه.
بعد در انتها همین ماگاث شد شهید راه حق با یه سری دیالوگ ماندگار. پیک هم شد سفیر صلح.
کانسپت زمان هم کاش ورود پیدا نمیکرد به داستان تا این حد.
به شخصه همیشه موضعم نسبت بهش این مدلی بوده:
View attachment time.mp4
با اینکه هنوز با شور و اشتیاق می‌خونم داستان رو، اون بخشای ماجراجویی خالی‌شون برام جذاب تره. اون هایپ لازم رو بره مبارزات ندارم که هیچ بیشتر عصبی هم میشم. این چرخه تکراری مواجهه لوفی با فاینال باس همون اول آرک بعدش پراکنده شدن کلاه حصیریا، تمرین و تلاش، رویارویی دوباره با فاینال باس، پاور آپ و تموم.
فقط تو تمرین می‌کنی و معلم خصوصی داری؟ ?
فقط تو تمرین می‌کنی و معلم خصوصی داری؟ ?
نورلند رو تا ۵ دیدم گذاشتم آنهولد، مانگا رو تا ۲ جلد مونده به آخر خوندم و چه زباله‌ای!
واقعا بهشون حق میدم که همچین بلایی سر انیمه آرودن، همین.
آخرین ویرایش:
قسمت اول Fumetsu no Anata e بی نظیر بود بین انیمه های این فصل در کنار "super cub" به نظرم بهترین قسمت اول رو داشت
با توجه به روند که این قسمت داشت قراره اقتباس خوبی رو شاهد باشیم
حتما ببینین و از دستش ندین, کار مانگاکای Koe no Katachi هست و به نظرم بهترین کارش هم هست
این فصل خیلی فصل قوی هست به نظرم , یعنی تو هر سبک کار های خیلی خوبی داره منتشر میشه
یه سری انیمه هم که تا اینجا دیدم نظرم رو میگم:
Eighty Six
قسمت اول خیلی خوب بود و به شدت کارگردانی خوبی داشت یه حسی بهم میگفت هیچ صحنه اضافه ای نبود و طراحی دو شخصیت اصلی هم خوبه مخصوصا heroine اصلی
Sentouin, Hakenshimasu!
کار نویسنده کونوسوبا هست و تا اینجا که 2 قسمت پخش شده نسبت به کار قبلیش یه خورده ضعیفتره البته هفتگی دیدنش هنوز لذت بخشه ولی طوری نیست هر هفته بخوام منتظرش باشم امیدوارم قسمت های اینده بهتر از این بشه
Slime Taoshite 300-nen
من لایت نوال اینو خونده بودم به خاطر همین میدونستم با چی طرفم و باید بگم اقتباس به شدت خوبیه و طنزش هم درست مثل لایت نوال خیلی خوب نوشته شده بود اگه همینطوری ادامه بدن یکی از اون انیمه های فانتزی کمدی میشه که تو یادها میمونه
Vivy: Fluorite Eye's Song
تا اینجا که سه قسمت ازش منتشر شده کار به شدت خوبی بوده, کارگردانی ارت موسیقی ... همه چیزش درجه یک بوده البته تا الان تنها نگرانی من شخص tappei هستش (جدا امیدوارم مثل Sigrdrifa نشه)
Kyuukyoku Shinka shita Full Dive RPG
قبل شروع فصل من فکر میکردم اون کمدی فصل برام Sentouin باشه ولی این انیمه بر عکس Sentouin قشنگ سوپرایزم کرد قسمت اول اش به شدت خوب بود و انتظار نداشتم کار کمدی سیاه باشه در کل از اون کاراست فکر میکنم هفتگی دیدنش قراره لذت بخش باشه
SSSS.Dynazenon
یه نکته ای که من خیلی دوست دارم در مورد Dynazenon نسبت به gridman اینه اینجا مثل اینکه قراره هر 5 شخصیت اصلی نقش پررنگی داشته باشن که در نوع خودش حرکت خیلی مثبتیه این دو قسمت اولیه هم مثل gridman عالی بودن
Blue Reflection Ray
ارت انیمه نه اینکه بد باشه ولی یه خورده قدیمیه و تو ذوق میزنه اگه اون 10 دقیقه اول رو بتونین تحمل کنین بهتر میشه بعد از اون و اینکه بر اساس صحنه های پایانی و اپنینگ قراره صحنه های اکشن خوبی رو ببینیم در کل قسمت اول معمولی ولی لذت بخشی بود امیدوارم از این بهتر باشه در ادامه
Mashiro no Oto
قسمت اولش رو نسبت به قسمت دوم بیشتر دوست داشتم ولی بازم کار خوبیه یه حس مابین chihayafuru- nana و Kono oto tomare رو داره و اپنینگ بی نظیری هم داره
Shakunetsu Kabaddi
کار به شدت ضعیفی ئه به نظرم یعنی اگه به خاطر اسمش نبود سر قسمت اول اش دراپ کرده بودم
Bakuten!!
بر عکس بالایی پتانسیل خیلی خوبی داره یکی از بهترین کارهای ورزشی امسال باشه از هر نظر قسمت اول خوبی داشت
Bishounen Tanteidan
عالی. چقدر ارت اش بی نظیره تازه صداگزار شخصیت اصلی هم مایا ساکاموتو ست و همین خودش کافیه برای هفتگی دیدنش و اینکه بازم بگم چقدر ارت اش بی نظیره
با توجه به روند که این قسمت داشت قراره اقتباس خوبی رو شاهد باشیم
حتما ببینین و از دستش ندین, کار مانگاکای Koe no Katachi هست و به نظرم بهترین کارش هم هست
این فصل خیلی فصل قوی هست به نظرم , یعنی تو هر سبک کار های خیلی خوبی داره منتشر میشه
یه سری انیمه هم که تا اینجا دیدم نظرم رو میگم:
Eighty Six
قسمت اول خیلی خوب بود و به شدت کارگردانی خوبی داشت یه حسی بهم میگفت هیچ صحنه اضافه ای نبود و طراحی دو شخصیت اصلی هم خوبه مخصوصا heroine اصلی
Sentouin, Hakenshimasu!
کار نویسنده کونوسوبا هست و تا اینجا که 2 قسمت پخش شده نسبت به کار قبلیش یه خورده ضعیفتره البته هفتگی دیدنش هنوز لذت بخشه ولی طوری نیست هر هفته بخوام منتظرش باشم امیدوارم قسمت های اینده بهتر از این بشه
Slime Taoshite 300-nen
من لایت نوال اینو خونده بودم به خاطر همین میدونستم با چی طرفم و باید بگم اقتباس به شدت خوبیه و طنزش هم درست مثل لایت نوال خیلی خوب نوشته شده بود اگه همینطوری ادامه بدن یکی از اون انیمه های فانتزی کمدی میشه که تو یادها میمونه
Vivy: Fluorite Eye's Song
تا اینجا که سه قسمت ازش منتشر شده کار به شدت خوبی بوده, کارگردانی ارت موسیقی ... همه چیزش درجه یک بوده البته تا الان تنها نگرانی من شخص tappei هستش (جدا امیدوارم مثل Sigrdrifa نشه)
Kyuukyoku Shinka shita Full Dive RPG
قبل شروع فصل من فکر میکردم اون کمدی فصل برام Sentouin باشه ولی این انیمه بر عکس Sentouin قشنگ سوپرایزم کرد قسمت اول اش به شدت خوب بود و انتظار نداشتم کار کمدی سیاه باشه در کل از اون کاراست فکر میکنم هفتگی دیدنش قراره لذت بخش باشه
SSSS.Dynazenon
یه نکته ای که من خیلی دوست دارم در مورد Dynazenon نسبت به gridman اینه اینجا مثل اینکه قراره هر 5 شخصیت اصلی نقش پررنگی داشته باشن که در نوع خودش حرکت خیلی مثبتیه این دو قسمت اولیه هم مثل gridman عالی بودن
Blue Reflection Ray
ارت انیمه نه اینکه بد باشه ولی یه خورده قدیمیه و تو ذوق میزنه اگه اون 10 دقیقه اول رو بتونین تحمل کنین بهتر میشه بعد از اون و اینکه بر اساس صحنه های پایانی و اپنینگ قراره صحنه های اکشن خوبی رو ببینیم در کل قسمت اول معمولی ولی لذت بخشی بود امیدوارم از این بهتر باشه در ادامه
Mashiro no Oto
قسمت اولش رو نسبت به قسمت دوم بیشتر دوست داشتم ولی بازم کار خوبیه یه حس مابین chihayafuru- nana و Kono oto tomare رو داره و اپنینگ بی نظیری هم داره
Shakunetsu Kabaddi
کار به شدت ضعیفی ئه به نظرم یعنی اگه به خاطر اسمش نبود سر قسمت اول اش دراپ کرده بودم
Bakuten!!
بر عکس بالایی پتانسیل خیلی خوبی داره یکی از بهترین کارهای ورزشی امسال باشه از هر نظر قسمت اول خوبی داشت
Bishounen Tanteidan
عالی. چقدر ارت اش بی نظیره تازه صداگزار شخصیت اصلی هم مایا ساکاموتو ست و همین خودش کافیه برای هفتگی دیدنش و اینکه بازم بگم چقدر ارت اش بی نظیره
آخرین ویرایش:
قسمت اول To your Eternity رو دیدم خیلی خوشحال شدم چون یکی از مانگا های مورد علاقم عه که از وقتی چپتر اول اومد خوندم، حس نوستالژی خاصی موقع دیدنش داشتم. خیلی عالی درش آوردن! اوپنینگ هم که توسط Hikaru Utada هست
خیلی عالی درش آوردن! اوپنینگ هم که توسط Hikaru Utada هست
یه سری دیالوگ ها و فایت ها یخورده از رمان کوتاه ترن که طبیعیه... همه ی اقتباس هایی که از رمان ها می بینید همچین پروسه ای رو طی می کنن
جدا از اون دو تا حذفیات گنده داره
یکیش یه پلات توییست خفن تو آخر آخر آرکه، که حدس من اینه احتمالا سال ها بعد با Director Cut اینم اضافه می کنن
یکی دیگش هم تقریبا هر Foreshadowing خیلی قوی به دو تا آرک بعدی تو این آرک ازشون اسمی به میون نمیاد.
این کار رو اینا تو فصل اول هم کردن. یه دلیلش اینه که خیلی الویت نداره این سکانس ها. ولی احتمالا دلیل مهم ترش اینه که کلا اینا جوری انیمه رو میسازن که انگار آخرین فصل شونه و بعدش با شاتگان تک تک شون قراره مغزاشون متلاشی شه و هیچ ری:زیروی دیگه ای تولید نشه
یه سری خوبی ها داره ولی بدیش اینه که رسما هیچ اثری از اشارات به وقایع فصل بعد نیست. که مطمئن شن اگه مردن یا چیزی، خط داستانی ای باز نذاشته باشن هی ملت سوال کنن چی شد چی نشد
ممنون،دستتون درد نکنه.فقط یه سوال،لایت ناول ری زیرو با وب ناولش چه فرقی داره ؟
بریم که مروری سریع داشته باشم بر انیمه‌های بهاری که دارم می‌بینم.
۸۶ (eighty six)
این انیمه از کارایی بود که بهم معرفی شد وگرنه قصد دیدنش رو نداشتم، در مورد قسمت اولش چیزایی که چشمم رو گرفت، یکی ماهیت درون‌ها بود که در نیمه دوم بهش پرداخته شد و دومی هم قطعا پروتاگونیست مونث داستان و آرمان‌هاش بود.
Bakuten
ژانر اسپورت دوست دارم و زیاد می‌بینم ولی خب بعد یه مدتی این اولین اسپورتی هست که شروعش کردم و دوباره به خاطرم انداخت که هیجان این ژانر چیه؛ اون ذوق و شوق و اون انگیزه‌ای که شخصیت اصلی برای جذب شدن به یه رشته ورزشی و بعد این حس که انگار راه زندگی‌ش رو پیدا کرده، این چیزا حس باحالی به آدم میده از همون مد‌‌ل‌های انتخاب مسیر زندگی که نوجوان‌ها باهاش درگیرند.
پ.ن: یه انیمه ورزشی دیگه هم داریم که درباره کبدی هست، نمیدونم بعداً شروعش کنم یا نه ولی فعلا که قصدی ندارم گرچه الان که دارم فک میکنم کبدی رو به ژیمناستیک نمایشی ترجیح میدم ولی خب یه جورایی شانسی شد که اول باکوتن رو شروع کردم.
Buku no hero S05
این بار هم حس‌ش نیومد که قبل اومدن فصل جدید مانگا رو آنگو کنم ولی برا فصل بعدی حتما میرم تو کارش!! (حرفی که سه فصله دارم می‌زنم) مانگا رو تا همون وسطای فصل قبلی خوندم و این فصل همه چی برام تازگی داره، دوباره شاید ماجراجویی‌هایی هوریکوشی در استفاده از سوپرپاور‌ها بصورت تکی و گروهی در حالت‌هایی که آدم فکرشم نمی‌کنه هستیم. مانگا که وارد آرک پایانی شده و احتمالا بشه امیدوار بود انیمه هم یه ۴ فصل دیگه تموم بشه. یه نکته جالب که اخیرا خوندم این نکته بود که هوریکوشی همون جور که داره قهرمانان رو رشد میده داره اون ویلین نهایی رو هم آماده می‌کنه البته این وجه جالب بوکونو بود که شیمورا به عنوان یه ویلین داره اینجور آزمون و خطا می‌کنه و اگه بهش به دید نقطه مقابل آکادمی قهرمانی نگاه کنیم اونم داره به نوعی در آکادمی ویلین شدن تحصیل می‌کنه؛ خب فعلا بسه.
Fumetsu no anata e
یکی از انیمه‌های مورد انتظارم برا این فصل؛ تیزرش رو که دیده بودم تقریبا خیالم راحت شده بود و حالا با قسمت اول بازم قوت قلبم بیشتر شد. قراره حسابی باهاش حال کنیم. ویژگی متمایز این کار به غیر از اون حالت رشد و یادگیری شخصیت اصلی، نشون دادن خصایل و رذایل انسان‌هاست، اینکه بعضی انسان‌ها چقدر می‌تونند پاک باشن و بعضی دیگه چقدر کثیف و پست. قرار بود برای پاییز بیاد بخاطر این کرونای لعنتی تاخیر خورد ولی حالا که شروع شد بالاخره می‌تونم ۱۹ هفته دیگه هر هفته منتظرش بمونم و ازش لذت ببرم.
Gokushufudou
چی بگم والا؛ نت‌فیلیکس قرار نبود از این شیره‌ها سر ما بمالی، اصلا چجوری دلت اومد همچین بلایی سر این کار خفن بیاری، حالا دیگه کاریه که شده. با اینکه نمره پایینی بهش دادم ولی خب صدای تسودا کنجیرو خوب تونست دل منو ببره و جلومو گرفت که بخوام از ۶ بهش کمتر بدم. به هر حال من برم به همون مانگاش بچسبم.
Koi to yobu ni
از بین دو رومنس این فصل من این کار رو برا ادامه دادن انتخاب کردم با اینکه hoge wo sura هم بنظر میومد در ادامه جالب‌تر بشه ولی چرا دروغ بگم حس کردم دارم دوجین می‌خونم برا همین کلا قیدش رو زدم. حالا باید دید این انیمه می‌تونه منو تا آخر به خودش جذب کنه یا به سرنوشت هم قطارش دچار و دراپ میشه.
Nanatsu no tanzai S04
باقی مانده از فصل زمستون در حال فرو رفتن در دل بهار؛ انیمه باید ۲۴ قسمتی باشه این مسخره‌بازی‌های ۱۲ قسمتی شبیه شوخی می‌مونن؛ حالا به هر حال در مورد ناناتسو خب داستانش رو که می‌دونم امیدم به انیمیت کار بود که بصورت سینوسی هی منو ناامید و امیدوار می‌کنه، بعضی از اپیزود‌ها واقعا فاجعه بودن، اصلا انیمیت به شخمم، آرت، قاب‌بندی و پرسپکتیو کار انگار می‌کنی دادی دست بچه سه ساله انیمه رو درست کنه، البته که بعضی اپیزود‌ها هم نمره قبولی می‌گرفتن ولی در کل حق این مانگا این انیمه نبود باید بیشتر بهش توجه میشد حالا بماند که مانگا کار بی‌خیال نمیشه و دوباره یه داستان دیگه با همون فرمول شروع کرده که امیدوارم به سرنوشت ادنز زیرو و فیری تیل دچار نشه.
Sentouin hakenshimasu
کونوسوبا نسخه شماره دو؛ همون فرمول‌ها همون حالت‌ها حتی همون تیپ‌های شخصیتی منتهی در دنیایی دیگه و با داستانی دیگه، در کل اگه پتانسیل کونوسوبا رو داشته باشه قراره حسابی باهاش بخندیم وگرنه که یه انیمه دراپی دیگه به لیستم اضافه میشه.
Shaman king
ای جانم ۵۲ اپیزود؛ قشنگ تا یکسال دیگه قراره بیاد وقتی تموم بشه احتمالا شینگکی هم تموم شده. این کار ریبوت نسخه ۲۰۰۱ هست و ای کاش که دی.گری من رو هم ریبوت کنند. کار جالبی هست، دوره‌اش مال قبل از اینه که ایسکای‌ها به سبک امروزی به وجود بیان یا اینجور سبک‌های موئه رو داشته باشیم، مال عصر دیجیمون و اینویاشا هست، یه کار از نسل قدیم که داره در کنار کارای نسل جدید پخش میشه، باید ببینیم نتیجه چی میشه.
Tokyo revengers
اول بار که تیزر کار جذبم کرد مخصوصا اون دوتا مو بلوندها که آدم رو یاد وایکینگ‌ها می‌نداختن، تیپ لات و لوتی با اون شلواراشون؛ خدایی از اون کارای که حداقل برا یه بار هم که شده پسرا سراغ‌ش میرن، بعد از مشخص شدن داستان یه کم یاد Erased افتادم، ایده جالب و نسبتا کمتر کار شده‌ای هست باید ببینیم چطور از آب در میاد، آهان اینم بگم که این کار هم در کنار «به تو ای ابدی» جزو انیمه‌های مورد انتظارم برای این فصل بود.
Vivy
این سه قسمت من دوبار دیدم، کلا کاری بود که منتظرش بودم و انتظاراتم رو هم تا حالا برآورده کرده، فقط سوالی که دارم اینه که اگه tappei لایت ناولش رو نوشته پس چرا تگ اورجینال خورده!! یکی از بچه‌ها میگفت مثل یوری آن آیس میمونه به قول خودش «پروژه چند رسانه‌ای» یعنی انیمه، مانگا، لایت ناول همزمان با هم دارن کار میشن، مثلا یوری هم اول انیمه اورجینال ساخته شد و بعد براش مانگا و دیگر محتوا های رسانه‌ای تولید کردن تقریبا یه همچین حالتی میشه؛ حالا حاشیه رو بی خیال برسیم به داستان، لامصب آرت و گرافیک که خداس داستان هم به شدت درگیر کننده و جالبه، پر از غافل‌گیری و ایده‌های ناب برا خلق لحظات به یاد موندنی و باز هم هوش‌های مصنوعی و تقابل‌شون با احساسات و اراده؛ در کل کار خفنی هست.
Yuukoku no Moriarty S02
سوالی که من در مورد این کار دارم اینه که با توجه به اینکه از کتاب‌های شرلوک هولمز اقتباس شده به جایی پول دادن؟ شاید چون نزدیک صد سال از انتشار کتاب‌ش می‌گذره حق کپی رایت‌ش تموم شده، اگه اشتباه نکنم قانون حق مالکیت معنوی یه اثر و استفاده مالی ازش یه مدتی داره که اگه تموم بشه بعدش همه می‌تونند بدون پرداخت هزینه‌ای از ایده‌هاش استفاده کنند. حالا از این بحث که بگذریم خود داستان واقعا جالبه مخصوصا برای کسایی که سریال شرلوک رو دیدن دیدن انگیزه‌های اون طرف داستان یه مزه دیگه ای داره چون توی سریال شرلوک شخصیت موریاتی تا آخر مرموز باقی میمونه ولی اینجا خیلی جالب داره بهش پرداخته میشه و همچنین ایده ارباب جنایت هم ایده قابل تاملی هست.
Shadow house
مانگاش که جالبه؛ هنوز انیمه رو ندیدم ولی تیزر قابل قبولی داشت، در اولین فرصت می‌بینمش، در واقع میشد به جای نوشتن این متن برم شادو هاوس رو ببینم ولی حس نوشتنم اومد گفتم به چیزی بنویسم.
Seijo no maryokou و Slimetaoshta 300-nen هم باید قسمت اول‌شون رو ببینم و بعد در مورد دیدن یا ندیدن ادامه‌شون تصمیم بگیرم.
Ijiranaide, nagatora-san ترجیح میدم همون مانگا رو خونده باشم.
Fruits basket و megalo box و zombieland saga هم که اول باید فصول قبلیشون رو تموم کنم تا بعد بیام سراغ فصل جدید‌شون.
منتظر شروع iruma kun هستم هرچند فصل قبلیش که پخش میشد جزو انیمه‌های ضعیف اون فصل بود ولی آخرش یه کم هایپم کرد برا فصل دوم.
ادنز زیرو و اون کار ایسکای-مائو رو هم نمی‌بینم؛ میشه گفت ندیده از روی مانگا و فصل قبلیش دراپ‌شون کردم.
والسلام.
۸۶ (eighty six)
این انیمه از کارایی بود که بهم معرفی شد وگرنه قصد دیدنش رو نداشتم، در مورد قسمت اولش چیزایی که چشمم رو گرفت، یکی ماهیت درون‌ها بود که در نیمه دوم بهش پرداخته شد و دومی هم قطعا پروتاگونیست مونث داستان و آرمان‌هاش بود.
Bakuten
ژانر اسپورت دوست دارم و زیاد می‌بینم ولی خب بعد یه مدتی این اولین اسپورتی هست که شروعش کردم و دوباره به خاطرم انداخت که هیجان این ژانر چیه؛ اون ذوق و شوق و اون انگیزه‌ای که شخصیت اصلی برای جذب شدن به یه رشته ورزشی و بعد این حس که انگار راه زندگی‌ش رو پیدا کرده، این چیزا حس باحالی به آدم میده از همون مد‌‌ل‌های انتخاب مسیر زندگی که نوجوان‌ها باهاش درگیرند.
پ.ن: یه انیمه ورزشی دیگه هم داریم که درباره کبدی هست، نمیدونم بعداً شروعش کنم یا نه ولی فعلا که قصدی ندارم گرچه الان که دارم فک میکنم کبدی رو به ژیمناستیک نمایشی ترجیح میدم ولی خب یه جورایی شانسی شد که اول باکوتن رو شروع کردم.
Buku no hero S05
این بار هم حس‌ش نیومد که قبل اومدن فصل جدید مانگا رو آنگو کنم ولی برا فصل بعدی حتما میرم تو کارش!! (حرفی که سه فصله دارم می‌زنم) مانگا رو تا همون وسطای فصل قبلی خوندم و این فصل همه چی برام تازگی داره، دوباره شاید ماجراجویی‌هایی هوریکوشی در استفاده از سوپرپاور‌ها بصورت تکی و گروهی در حالت‌هایی که آدم فکرشم نمی‌کنه هستیم. مانگا که وارد آرک پایانی شده و احتمالا بشه امیدوار بود انیمه هم یه ۴ فصل دیگه تموم بشه. یه نکته جالب که اخیرا خوندم این نکته بود که هوریکوشی همون جور که داره قهرمانان رو رشد میده داره اون ویلین نهایی رو هم آماده می‌کنه البته این وجه جالب بوکونو بود که شیمورا به عنوان یه ویلین داره اینجور آزمون و خطا می‌کنه و اگه بهش به دید نقطه مقابل آکادمی قهرمانی نگاه کنیم اونم داره به نوعی در آکادمی ویلین شدن تحصیل می‌کنه؛ خب فعلا بسه.
Fumetsu no anata e
یکی از انیمه‌های مورد انتظارم برا این فصل؛ تیزرش رو که دیده بودم تقریبا خیالم راحت شده بود و حالا با قسمت اول بازم قوت قلبم بیشتر شد. قراره حسابی باهاش حال کنیم. ویژگی متمایز این کار به غیر از اون حالت رشد و یادگیری شخصیت اصلی، نشون دادن خصایل و رذایل انسان‌هاست، اینکه بعضی انسان‌ها چقدر می‌تونند پاک باشن و بعضی دیگه چقدر کثیف و پست. قرار بود برای پاییز بیاد بخاطر این کرونای لعنتی تاخیر خورد ولی حالا که شروع شد بالاخره می‌تونم ۱۹ هفته دیگه هر هفته منتظرش بمونم و ازش لذت ببرم.
Gokushufudou
چی بگم والا؛ نت‌فیلیکس قرار نبود از این شیره‌ها سر ما بمالی، اصلا چجوری دلت اومد همچین بلایی سر این کار خفن بیاری، حالا دیگه کاریه که شده. با اینکه نمره پایینی بهش دادم ولی خب صدای تسودا کنجیرو خوب تونست دل منو ببره و جلومو گرفت که بخوام از ۶ بهش کمتر بدم. به هر حال من برم به همون مانگاش بچسبم.
Koi to yobu ni
از بین دو رومنس این فصل من این کار رو برا ادامه دادن انتخاب کردم با اینکه hoge wo sura هم بنظر میومد در ادامه جالب‌تر بشه ولی چرا دروغ بگم حس کردم دارم دوجین می‌خونم برا همین کلا قیدش رو زدم. حالا باید دید این انیمه می‌تونه منو تا آخر به خودش جذب کنه یا به سرنوشت هم قطارش دچار و دراپ میشه.
Nanatsu no tanzai S04
باقی مانده از فصل زمستون در حال فرو رفتن در دل بهار؛ انیمه باید ۲۴ قسمتی باشه این مسخره‌بازی‌های ۱۲ قسمتی شبیه شوخی می‌مونن؛ حالا به هر حال در مورد ناناتسو خب داستانش رو که می‌دونم امیدم به انیمیت کار بود که بصورت سینوسی هی منو ناامید و امیدوار می‌کنه، بعضی از اپیزود‌ها واقعا فاجعه بودن، اصلا انیمیت به شخمم، آرت، قاب‌بندی و پرسپکتیو کار انگار می‌کنی دادی دست بچه سه ساله انیمه رو درست کنه، البته که بعضی اپیزود‌ها هم نمره قبولی می‌گرفتن ولی در کل حق این مانگا این انیمه نبود باید بیشتر بهش توجه میشد حالا بماند که مانگا کار بی‌خیال نمیشه و دوباره یه داستان دیگه با همون فرمول شروع کرده که امیدوارم به سرنوشت ادنز زیرو و فیری تیل دچار نشه.
Sentouin hakenshimasu
کونوسوبا نسخه شماره دو؛ همون فرمول‌ها همون حالت‌ها حتی همون تیپ‌های شخصیتی منتهی در دنیایی دیگه و با داستانی دیگه، در کل اگه پتانسیل کونوسوبا رو داشته باشه قراره حسابی باهاش بخندیم وگرنه که یه انیمه دراپی دیگه به لیستم اضافه میشه.
Shaman king
ای جانم ۵۲ اپیزود؛ قشنگ تا یکسال دیگه قراره بیاد وقتی تموم بشه احتمالا شینگکی هم تموم شده. این کار ریبوت نسخه ۲۰۰۱ هست و ای کاش که دی.گری من رو هم ریبوت کنند. کار جالبی هست، دوره‌اش مال قبل از اینه که ایسکای‌ها به سبک امروزی به وجود بیان یا اینجور سبک‌های موئه رو داشته باشیم، مال عصر دیجیمون و اینویاشا هست، یه کار از نسل قدیم که داره در کنار کارای نسل جدید پخش میشه، باید ببینیم نتیجه چی میشه.
Tokyo revengers
اول بار که تیزر کار جذبم کرد مخصوصا اون دوتا مو بلوندها که آدم رو یاد وایکینگ‌ها می‌نداختن، تیپ لات و لوتی با اون شلواراشون؛ خدایی از اون کارای که حداقل برا یه بار هم که شده پسرا سراغ‌ش میرن، بعد از مشخص شدن داستان یه کم یاد Erased افتادم، ایده جالب و نسبتا کمتر کار شده‌ای هست باید ببینیم چطور از آب در میاد، آهان اینم بگم که این کار هم در کنار «به تو ای ابدی» جزو انیمه‌های مورد انتظارم برای این فصل بود.
Vivy
این سه قسمت من دوبار دیدم، کلا کاری بود که منتظرش بودم و انتظاراتم رو هم تا حالا برآورده کرده، فقط سوالی که دارم اینه که اگه tappei لایت ناولش رو نوشته پس چرا تگ اورجینال خورده!! یکی از بچه‌ها میگفت مثل یوری آن آیس میمونه به قول خودش «پروژه چند رسانه‌ای» یعنی انیمه، مانگا، لایت ناول همزمان با هم دارن کار میشن، مثلا یوری هم اول انیمه اورجینال ساخته شد و بعد براش مانگا و دیگر محتوا های رسانه‌ای تولید کردن تقریبا یه همچین حالتی میشه؛ حالا حاشیه رو بی خیال برسیم به داستان، لامصب آرت و گرافیک که خداس داستان هم به شدت درگیر کننده و جالبه، پر از غافل‌گیری و ایده‌های ناب برا خلق لحظات به یاد موندنی و باز هم هوش‌های مصنوعی و تقابل‌شون با احساسات و اراده؛ در کل کار خفنی هست.
Yuukoku no Moriarty S02
سوالی که من در مورد این کار دارم اینه که با توجه به اینکه از کتاب‌های شرلوک هولمز اقتباس شده به جایی پول دادن؟ شاید چون نزدیک صد سال از انتشار کتاب‌ش می‌گذره حق کپی رایت‌ش تموم شده، اگه اشتباه نکنم قانون حق مالکیت معنوی یه اثر و استفاده مالی ازش یه مدتی داره که اگه تموم بشه بعدش همه می‌تونند بدون پرداخت هزینه‌ای از ایده‌هاش استفاده کنند. حالا از این بحث که بگذریم خود داستان واقعا جالبه مخصوصا برای کسایی که سریال شرلوک رو دیدن دیدن انگیزه‌های اون طرف داستان یه مزه دیگه ای داره چون توی سریال شرلوک شخصیت موریاتی تا آخر مرموز باقی میمونه ولی اینجا خیلی جالب داره بهش پرداخته میشه و همچنین ایده ارباب جنایت هم ایده قابل تاملی هست.
Shadow house
مانگاش که جالبه؛ هنوز انیمه رو ندیدم ولی تیزر قابل قبولی داشت، در اولین فرصت می‌بینمش، در واقع میشد به جای نوشتن این متن برم شادو هاوس رو ببینم ولی حس نوشتنم اومد گفتم به چیزی بنویسم.
Seijo no maryokou و Slimetaoshta 300-nen هم باید قسمت اول‌شون رو ببینم و بعد در مورد دیدن یا ندیدن ادامه‌شون تصمیم بگیرم.
Ijiranaide, nagatora-san ترجیح میدم همون مانگا رو خونده باشم.
Fruits basket و megalo box و zombieland saga هم که اول باید فصول قبلیشون رو تموم کنم تا بعد بیام سراغ فصل جدید‌شون.
منتظر شروع iruma kun هستم هرچند فصل قبلیش که پخش میشد جزو انیمه‌های ضعیف اون فصل بود ولی آخرش یه کم هایپم کرد برا فصل دوم.
ادنز زیرو و اون کار ایسکای-مائو رو هم نمی‌بینم؛ میشه گفت ندیده از روی مانگا و فصل قبلیش دراپ‌شون کردم.
والسلام.
Shingeki no kyojin: Final season Part 02 Opening
والا نمیدونم من توی اقلیت هستم یا نه، شاید توی پارت دوم فصل سوم همه چیز توی اوج خودش بود، (چه انیمه چه مانگا بنظرم بهترین بخش داستانه) ولی از نظر داستان سرایی بنظر من پارت 1 فصل آخر چیزی بود که برام داستان اش رو به یک سطح دیگه برد! من شاید از انیمه از نظر پروداکشن چندانی لذتی نبردم ولی بنظرم نویسندگی تا اونجا عالی بوده.
حالا دیگه پارت دوم اگه در دیوار میره خبر ندارم.
فرق داره ولی کلیت یکیه با اینحال ورژن لایت نوول ورژنی که انیمه روش ساخته میشه. ورژن وب نوول بیشتر حکم ورژن اولیه و Draft رو داره.
داستان اینجاست انگار 2016 لایت نوول رو نوشتن و وقتی 2017 به Wit میدن، توی سال هایی که با Wit همکاری کردن بازنویسی برای مدیوم انیمه شده که به بهترین ورژن برسن.
در هر صورت پروژه اصلی اشون انیمه تا لایت نوول و مانگا! اونا حکم تبلیغ برای اثر اصلی رو دارن!
آرک قبلی که رفتن با فرماندهی اوسن اون دژ مهم نزدیک پایتخت ژائو رو گرفتن.
شین تونست هوکن رو شکست بده و از طرف کین از طریق رودخونه آذوغه رسوندند.
ریبوکو (استراتژیست و فرمانده کل قوا ژائو) تا دم اعدام پیش میره ولی شاه کشته میشه، ولیعهد از قدرت ساقط میشه و ریبوکو هم فرار می‌کنه.
برای اتحاد با وی ژنرال تو و موبو میرن به چو حمله می‌کنند و با کمک ارتش وی یه قلعه مهم رو می‌گیرن.
الانم که ادامه حمله به ژائوست و واحد هی‌شین داره توی خط مقدم می‌جنگه.
شین تونست هوکن رو شکست بده و از طرف کین از طریق رودخونه آذوغه رسوندند.
ریبوکو (استراتژیست و فرمانده کل قوا ژائو) تا دم اعدام پیش میره ولی شاه کشته میشه، ولیعهد از قدرت ساقط میشه و ریبوکو هم فرار می‌کنه.
برای اتحاد با وی ژنرال تو و موبو میرن به چو حمله می‌کنند و با کمک ارتش وی یه قلعه مهم رو می‌گیرن.
الانم که ادامه حمله به ژائوست و واحد هی‌شین داره توی خط مقدم می‌جنگه.
کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند
Google