Anime & Animation Center (قوانین پست اول خوانده شود)

[m.a.t]

هیچ وقت یادم نمیره. شب تو مدرسه، گرفتیم پرده یه کلاس رو استثمار کردیم، 4 نفری انیمه رو با کفیت Web-Rip 720p انداختیم رو پرده (چند ماه از رو پرده رفتن انیمه می گذشت)، نیمکت ها رو کشیدیم کنار، زیر انداز انداختیم اون وسط و یه کوه چیپس و تخمه جمع کردیم. نفر پنجم بهمون اضافه شد و نشستیم پلی کردیم و کیف دو عالم رو بردیم (بچه ها داشتن زیر نور پروژکتور پایین فوتبال/والیبال میزدن و یه عده دیگه هم مشغول آفلاین مولتی پلیر کال آف بودن. زیاد کسی نیومد بهمون تیکه بپرونه )
یک چهارم آخر فیلم قشنگ پنج نفرمون رو هوا بودیم
دقیقا سکانس آخرش که دیگه تو مراتب عرفانی بودیم رفیقم بلند شد داد زد "دِ بگو اسمشو کثافت!"

10 از فاکینگ 10!
قطعا از بهترین انیمه های سینمایی دهه قبله و من عین روانی ها انیمه سینمایی میخورم!

====

Tenki no Ko رو دانلود کردم چند روزه منتظر فرصتم با اخوی های محترم رو تلویزیون دورهمی ببینیم واسه همین فعلا نمیتونم نمره بدم... امیدوارم این نظرسنجیه یه مدتی این جا باشه و سریع برش ندارن...(شما که سال به سال نظرسنجی میذاری بذا این یکم بمونه )

توی مدرسه‌تون Your Name‌دیدید؟
ما نهایتا توی مدرسه گرفتگی چاه مستراح می‌دیدیم. چه قدر دنیا جای بهتری شده.

بهبه نظر سنجی...اقا از اینا بیشتر بزارین

در رابطه با امتیاز
Your Name - 10/10
The Garden of Words - 10/10
Five Centimeter Per Second - 9/10
Tenki no Ko - 7/10
+
مانگای Berserk رو شروع کردم 70 چپتر خوندم و اینکه این گاتس لعنتی خیلی خفنه...در رابطه با خود مانگاش هم اگه با همین کیفیت و لذت پیش بره تبدیل به بهترین مانگای عمرم میشه.

اشکال مانگای برسرک این نیست که قسمت‌های جدیدش با همین کیفیت و لذت پیش نمیره، اشکالش اینه که اصلا قسمت جدیدی در کار نیست.
از ۱۱ سال پیش که اولین بار برسرک رو دیدم، تا الان پیشرفت داستان خارق‌العاده بوده!!

 

[Kurt117]

10 از فاکینگ 10!
قطعا از بهترین انیمه های سینمایی دهه قبله و من عین روانی ها انیمه سینمایی میخورم!

اشکال مانگای برسرک این نیست که قسمت‌های جدیدش با همین کیفیت و لذت پیش نمیره، اشکالش اینه که اصلا قسمت جدیدی در کار نیست.
از ۱۱ سال پیش که اولین بار برسرک رو دیدم، تا الان پیشرفت داستان خارق‌العاده بوده!!

برای من برسرک بعد از golden age arc کم کم و بصورت قطره ای افت کرد
کلا پیش زمینه داستانی گاتس و Griffith فوق العاده عالی بود و در کل همچنان برام از بهترین ارک های مانگاهایی هست که تا حالا خوندم...

الانم که به شخصه نصف جزئیات داستان یادم رفته و با انتشار هر چپتر اول یه 2 ساعتی میشینم فکر میکنم که عه توی قسمت های قبلی چه اتفاقاتی افتاد و ....

 

[Arima Kishou]

الانم که به شخصه نصف جزئیات داستان یادم رفته و با انتشار هر چپتر اول یه 2 ساعتی میشینم فکر میکنم که عه توی قسمت های قبلی چه اتفاقاتی افتاد و ....

با مقدمه چینی هایی که کرده خیلی پتانسیل داره جلوتر یک مغز ترکونی بشه

ما نهایتا توی مدرسه گرفتگی چاه مستراح می‌دیدیم. چه قدر دنیا جای بهتری شده.

والا ما هم از این قرتی بازیا نداشتیم

 

[Straw Hat Luffy]

یعنی روی رومنس آبکیش و اون همه پلات هول چشم بستی؟

پلات هول کجا بود...من ۳ بار کامل و دقیق دیدمش هیچ پلات هولی نداشت...یک سری از اتفاقاتش هم سوپرنچرال و ماوراییه و باید با همون منطق تخیلی قبولش کنی.

والا ما هم از این قرتی بازیا نداشتیم

شماها دیگه خیلی پیرین
ما تو مدرسه با موبایل و USB OTG شینکگی و اسپریتد منتقل کردیم
+
تو همین دوساعتی که گذشت برسرک رو تا اخر چپتر 94 خوندم
چقدر این چپترهاش خفن و mindblowing بود...بسی کیف داد

 

[Ecthelion]

عه نظرسنجی بره tenki no ko بود؟ ندیدمش هنوز. فکر کردم بره kimi no nawa ست ۹ دادم. که اونم ۱۰ می‌دادم اگه اون کانسپ زمان درش دخیل نبود. کلا میونه خوبی با این موضوع ندارم. این روزا هم ماشالله تو همه کارا ازش استفاده شده. همین مانگاکا جوجو رو اگه ازش این مفهوم رو بگیری کلا فاینال باس نمی‌تونه طراحی کنه.

واگاباند و برسرک رو خیلی وقته پیش هر کدوم ۱۰۰ ۱۵۰ تا خونده بودم بعد اون مشکلاتی پیش اومد، گذاتشم آنهولد. اون روز که اینجا بحثش دوباره رفتم واگاباند رو از اول بخونم. چون هیچی خاطرم نبود. حالا انشاالله که تا ما رسیدیم جلد آخر اینوعه سنسی بیاد و ادامه بده کارو که باز ما مجبور نشیم دفعه سومی هم بخونیمش. البته شایدم همون بهتره نخونم فعلا.

@Straw Hat Luffy شما چطور مانگا میخونی ؟ واگاباند رو یک هفته‌ای خوندی. با فرض صفحه‌ای ۳۰ ثانیه روزانه ۸ ساعت اینطوریا پاش بودی. به نظرم در وهله اول به خودت و چشمات ظلم کردی بعد اونم به هنر اینوعه سنسی. چه عجله‌ایه؟ آهسته و پیوسته.

فصل دوم کاگویا رو هم می‌بینم و واقعا خوبه.

ریزیرو هم تازه شروع کردم. فکر کنم اولین انیمه ایسکای که می‌بینم. معمولی رو به خوبه. خوش می‌گذره فعلا تا ببینیم چی میشه.

 

[sajjadBOX]

مانگای Berserk رو شروع کردم 70 چپتر خوندم و اینکه این گاتس لعنتی خیلی خفنه...در رابطه با خود مانگاش هم اگه با همین کیفیت و لذت پیش بره تبدیل به بهترین مانگای عمرم میشه.

اتفاقا منم همین چند وقت پیش افتاده بودم رو دور برزرک خوندن و تا جاهای خوبیش هم جلو رفتم البته برای اینکه داستان رو بفهمم هی مجبور بودم برم پنل های حذف شده رو دان و به مانگا اضافه کنم (از اونجایی که بشدت اهل آرشیو کردنم حتما باید اونا رو دان شماره گذاری و به نسخه انیمه ورلد اضافه کنم و با یه لحظه چک کردنش از روی سایت راضی نمی شدم) البته بنده خدا انیمه ورلد هم چاره ای جز سانسور نداشته موریا سنسه توی کارش یه کم زیادی کثیف بازی در آورده (که البته اینم یکی از جذابیت های کارشه)

اشکال مانگای برسرک این نیست که قسمت‌های جدیدش با همین کیفیت و لذت پیش نمیره، اشکالش اینه که اصلا قسمت جدیدی در کار نیست.

اتفاقا منم برای همین رغبت نمی کنم آنگوئینگ شم

برای من برسرک بعد از golden age arc کم کم و بصورت قطره ای افت کرد

تا حدی موافقم

فیت سری زیرو رو دارم میبینم جاتون خالی خیلی حال میده البته من قبلا دو فصل Unlimited Blade Works رو دیده بودم ولی زیرو و نایت رو تازه دارم میبینم (کارام برالعکسه )
ولی خداییش عجب داستان خفنی داره این سری زیرو و همچنین اندینگ فصل اولش هم خیلی فوق العاده بود

از بین آثار ماکوتو شینکای من با Hoshi wo Ou Kodomo خیلی حال کردم و البته Kumo no Mukou Yakusoku no Basho با اینکه قدیمی تره و کیفیت جالبی نداره هم خیلی رومنس خوبی داشت (بنظرم از نظر رومنس از کیمی نو ناوا بهتر بوده). Kotonoha no Niwa هم اونموقع که دیدمش تا حدی برام سنگین بودش ولی خب میتونم بگم رئال ترین اثر ماکوتو محسوب میشه. Byousoku 5 Centimeter رو چون با زیرنویسش مشکل داشتم برای بار اول درست و حسابی نتونستم ببینمش ولی خب چند وقت پیش که یکی از بچه ها به نقدی که قبلا اینجا در موردش نوشته بودن اشاره کرد اون نقد رو که خوندم ترغیب شدم که دوباره ببیمنش و این دفعه بیشتر فهمیدم داستانش از چه قراره. Kimi no Na wa با اینکه اثر فوق العاده ایه و از نظر بصری نقطه عطف آثار ماکوتو محسوب میشه ولی با این حال من بازم اورریت میدونمش. Hoshi no Koe رو هنوز ندیدمش و Tenki no Ko رو منتظر یه زمان و یه حال خوبم که ببینمش.

در کل اگه الان بخوام انتخاب کنم که دوست دارم کدوم اثر ماکوتو رو دوباره ببینم "هوشی وا او کودومو" رو انتخاب میکنم

و همچنین اگه بخوام وقت خودم رو با دیدن یه اثر که از دیدنش سر ذوق بیام پر کنم ترجیح میدم برم سراغ آثار هایائو میازاکی یا مامورو هوسودا و با دیدن یکی از آثار اونا حال خودم رو جا بیارم

 

[vaan 2]

توی مدرسه‌تون Your Name‌دیدید؟
ما نهایتا توی مدرسه گرفتگی چاه مستراح می‌دیدیم. چه قدر دنیا جای بهتری شده.

اشکال مانگای برسرک این نیست که قسمت‌های جدیدش با همین کیفیت و لذت پیش نمیره، اشکالش اینه که اصلا قسمت جدیدی در کار نیست.
از ۱۱ سال پیش که اولین بار برسرک رو دیدم، تا الان پیشرفت داستان خارق‌العاده بوده!!

منم دقیقا برای همینه که اصلا استارت خوندنش رو نمیزنم...

......
من که نمرم 9.5ه ولی چون 9.5 نداشتیم رندش کردم به 10....

..........

من your name رو تو مرخصی دیدم، تمام اون چند روز که خونه بودم تو یه حال و هوای دیگه ای بودم، درست مثل وقتی که tlou رو تموم کرده بودم....
وقتی برگشتم یه همکاری داشتیم، 90 درصد چیزای که میبینه ازشون ایراد میگیره و میگه آشغاله... اهل انیمه و اینا هم نبود... یه روز هوس کردیم دوباره your نامه رو ببینم، مانیتور رو روشن کردم اینم نشست کنارمون دیدن و اول چند تا متلک و اینها هم گفت.. تا اوسط انیمه هم هی سعی می‌کرد ایراد بگیره...

خلاصه آقا رسید سکانس آخر و دوربین رفت بالا و اون آهنگ پخش شد، دیدم یکی مثل یه موشک از اتاق رفت بیرون...

تا چند روز هی چپ چپ نگاش میکردم و هی مجبور بود بگه خوب بود ، خوب بود

 

[moxA.J]

بالاخره مانگا domestic na kanojo هم تموم شد و اصلا راضی نیستم یا باید خیلی وقت پیش تمومش میکردن یا هم وقتی اینجوری پیش میره 40 50 چپتر دیگه بنویسه حداقل پایانش قابل قبول باشه. معلومه فقط خواسته تمومش کنه مسخره تر از این نمیشد که بیاد پایانش رو اینجوری کلا توی 2 تا چپتر نشون بدنه

your name 10
weathering with you 8.5

 

[ce7en44]

توی مدرسه‌تون Your Name‌دیدید؟
ما نهایتا توی مدرسه گرفتگی چاه مستراح می‌دیدیم. چه قدر دنیا جای بهتری شده.

ما هم توی مدرسه یه معلم فیزیک پایه داشتیم که چند باری رفت با مسئولیت خودش تلویزیون CRT 29 اینچ آورد. البته متاسفانه به فیلم هندی خیلی علاقه داشت و عین چهار ساعت با کمال توجه فیلم هندی نگاه میکرد (هر چند یکی دو بار هم از خودمون فیلم های خارجی آوردیم و گذاشتیم پخش بشه ولی خودمون هیچوقت حوصله نمیکردیم نگاه کنیم و میرفتیم گیم نت)
دیگه به غیر از، نهایت فعالیت رسانه ای ما در مدرسه رد و بدل کردن سی دی فیلم و بازی بود (یعنی حجم مبادلات فیلم و بازی روزانه مدرسه ما از ویدئو کلوب سر کوچه هم بیشتر بود). با اینکه اون موقع انیمه هم نمیدیم ولی چند تا انیمه هم مثل Vampire Hunter D ، انیمه های میازاکی ، Discipline ، Black Bible و ... از همین طریق گیرم اومد


=========================================================

برای اینکه آف تاپیک نشه، بالاخره منم رسماً از پریشب انیمه های زمستون رو شروع کردم

=========================================================

در مورد تنکی نو کو هم گرافیک محشر بود، نسبت به گاردن آو وردس که اونم تمش در مورد بارون بود خیلی پیشرفت کرده بودن. داستان هم که بدش نبود، خوبی فولکور ژاپنی هم اینه که خوراک انیمه و بازی ساختن هست و خیلی راحت یه خدا یا موجود ماورایی جدید درست میکنن و ازش داستان میسازن.

 

[Straw Hat Luffy]

رو یک هفته‌ای خوندی. با فرض صفحه‌ای ۳۰ ثانیه روزانه ۸ ساعت اینطوریا پاش بودی. به نظرم در وهله اول به خودت و چشمات ظلم کردی بعد اونم به هنر اینوعه سنسی. چه عجله‌ایه؟ آهسته و پیوسته

8 ساعت که نه...ولی روزی 4 ساعت وقت میزاشتم...بعد فقط همین واگابوند رو میخوندم چیز دیگه ای نمی خوندم...
الان که دقیقتر فکر میکنم می بینم 9-10 روز طول کشید

به طور میانگین
1 ساعت = 10 چپتر
4 ساعت = 40 چپتر
+
البته با اینکه واگابوند فوق العاده بود و از خوندن برسرک هم دارم لذت می برم ولی هیجانی ترین و ادرنالینی ترین مانگا برام تا به الان One Punch Man بوده.

 

[Sam _Fisher]

تایید میشه
در کل بد نبود و میره تو دسته انیمه هایی که از بیکاری و اخر شبی بزاری پخش میشه، وسطشم سرت توی اینترنت و گوشی باشه ولی چیز خاصی هم نبود....
+

جا داره یه بار دیگه اشاره کنم، Your Name به شدت overrated و الکی هایپ شده بود حداکثر بهش 7 از 10 میدیم

چه عجب یکی حرف دلمون رو زد بالاخره
خود این دوتا حالا به کنار، وقتی کنار کارای دیگه ی شینکای میذارمشون اصلاً باورم نمیشه اینا همه کارای یه کارگردان هست. یعنی دو سه تا از ویژگی های اصلی فیلمای قبلیش مثل سرعت روایت کند، پایانایی که عمیقاً bittersweet بودن به اصطلاح یا کلاً تلخی‌ای که توی فضای کاراش بود رو به هیچ وجه نمیتونم توی این دو فیلم آخرش ببینم. عوضش توی این دوتا زده

Spoiler: Your name & Weathering with you

دوتا داستان غیر منطقی تعریف کرده که به صرف فانتزی بودن فقط میشه از ایراداتشون چشم‌پوشی کرد. انقدر هم اتفاقات سریع درشون رخ میدن که برخلاف کارای قبلیش روی احساساتی که میخواد خلق کنه هیچ مکثی نمیکنه.

هرچند تا قبل از این هم داستان نقطه قوت فیلماش نبود ولی بازم پرداخت خوبی داشتن. رو اعصاب ترین چیزی هم که توی داستان این دوتا دیدم:

Spoiler: Your name & Weathering with you

این هست که به هر زوری شده میخواد آخر کارش هپی اندینگ باشه.

با این روندی هم که پیش گرفته و بازخوردایی هم که داشته بعید میدونم دیگه چیزی مثل کارای قبلیش بسازه.

خلاصه که نمیفهمم چجوری میشه یکی به یه اندازه هم از کارای قبلی شینکای خوشش بیاد هم این دوتا. اگه کسی توضیحی داره بیاد بگه.

 

[Akiba]

@ce7en44

در مورد تنکی نو کو هم گرافیک محشر بود، نسبت به گاردن آو وردس که اونم تمش در مورد بارون بود خیلی پیشرفت کرده بودن.

هنوز فیلم رو ندیدم...ولی میتونم باور نکنم؟
چون بارون از اون خفن تر تو انیمه، تو کتم نمیره! بابا امکان نداره آخه از اون خفن تر چیزی ساخت

 

[Kurt117]

عاقا لطفا نگو vagabond که داغ دلم تازه شد
احتمالا مثل برسرک هیچوقت پایانش رو نمیبینیم
+
من برم دوباره آرک ساساکی کوجیرو رو بخونم.....

 

[cloud _ strife]

جان بوین (John Boyne) نویسنده معروف ایرلندی هست که تمرکز بیشتر داستان‌هاش روی تاثیر جنگ بر روابط بین انسان‌هاست. معروف‌ترین کتاب این نویسنده که اقتباس سینمایی هم شده، «پسری با پیژامه راه راه» یا The boy in the stripped pyjamas نام داره. این کتاب به فارسی به وسیله نشر چشمه و هیرمند ترجمه شده. داستان در مورد روابط بین دو پسر بچه هست: یکی پسر یک افسر نازی و دومی پسر یک یهودی توی زندان‌های یهودی‌ها. این کتاب/فیلم یک صحنه خیلی معروف داره. زمانی که این دو پسر رو به روی هم نشستند. یکی‌شون با یک لباس تر و تمیر و دومی با لباس راه راه زندانی‌ها. بین دو پسر یک سیم خاردار بلند وجود داره که مرز بین اردوگاه یهودی‌ها و دنیای خارجه. با وجود تمام این مانع‌ها، چیزی که این دو پسر رو به هم مربوط می‌کنه، اشتراک‌های انسانی بین این دو نفره. این نما، خلاصه تمام کارهای ماکاتو شینکای هست: چطور مانع‌ها و مشکلات اجتماعی روی روابط بین افراد تاثیر می‌ذاره. توی Voices of a distant star این سیم خاردار تبدیل به به فاصله فیزیکی شده، توی The garden of words این سیم خاردار تبدیل به هنجارهای اجتماعی شده و توی Five Centimeter per second عکس این فرآیند داره طی می‌شه و این بار، مانع‌های زندگی باعث دور شدن افراد می‌شه.

من اولین انیمه‌ای که از شینکای دیدم، Voices of a distant star بود و واقعا از دیدنش لذت بردم. بقیه کارهای شینکای رو هم من دوست دارم، ولی این وسط یه مسئله‌ای وجود داره که حداقل روی تجربه من تاثیر گذاشته. شینکای بیش از اندازه در حال تکرار خودش هست. من خودم Your Name رو دوست داشتم، ولی اصلا اون شوقی که سر دیدن Voices of a distant star داشتم، برای Your Name نداشتم. توی Your Name هم مفهومی یکسان با ظاهری متفاوت مجددا داره روایت می‌شه. داستان سرگرم‌کننده‌تر شده، جلوه‌های بصریش زیباتر شده و البته جدیت‌اش هم کمتر شده، ولی به من حس تکراری می‌داد. سر همین موضوع هم من هنوز حوصله دیدن Weathering with you رو پیدا نکردم، به خصوص اینکه ظاهرا مجددا همون تم تکراری قبلی رو داره و قراره فرآیندی مشابه توی قاب متفاوتی تکرار بشه. در کل به نظر من بهتره شینکای سراغ تم‌های متفاوت‌تر بره. روابط بین انسان‌ها جنبه‌های دیگه‌ای هم داره که شینکای می‌تونه سراغشون بره. یه نگاه به کارهای هایائو میازاکی یا تاکاهاتا بندازیم، داستان‌هاشون تنوع دارن. سراغ مفاهیم مختلفی رفتن و خودشون رو محدود نکردن و اتفاقا همین بهشون کمک هم کرده.

 

[ce7en44]

@ce7en44



هنوز فیلم رو ندیدم...ولی میتونم باور نکنم؟
چون بارون از اون خفن تر تو انیمه، تو کتم نمیره! بابا امکان نداره آخه از اون خفن تر چیزی ساخت

نه، باید باور کنی
به جای اینکه همچنان پافشاری کنی و در حالت انکار باقی بمونی برو فیلم رو ببین تا بفهمی چقدر پیشرفت داشته
منم وقتی گاردن رو دیدم تا یه مدت حسابی توی کف انیمیشن های بارونش بودم و حتی چند تا گیف هم ازش درست کردم که برای ملت میزاشتم و کفشون میبرد ولی تنکی با اینکه یه ذره عناصر فانتزی هم به انیمیشن های بارونش اضافه شده ولی میتونم با اطمینان بگم که حداقل یه لول بالاتر از گاردن رفته