Anime & Animation Center (قوانین پست اول خوانده شود)

[Changed_Man 50]

یبار یه ویدیو تو یوتوب دیدم که طرف رنکینگی از بهترین فیلمای non-ghibli درست کرده بود، خود ویدیو یادم نیست لینکشو بذارم ولی این فیلماش بود :

​

سه تا ساتوشی ( مرد مومن عروس هزاره ام میذاشتی دیگه) دو تا شینکای دو تا هوسودا بقیش سایر کارگردانا
و اینکه صدای خاموش هم بالاتر از کیمینو نا وا اورده

 

[vaan 2]

Carole & Tuesday



خب شاهکار فصل بهار که چه عرض کنم ، یکی از بهترین های 2019 ( بدون شک) از راه رسید ! واقعا قسمت اولش فریبنده بود ! بونز قراره با یه انیمه دیگه بترکونه

یه کم تو شکل گیری داستان و مقدمش خلاصه سازی کرد ، ولی به نظرم خللی تو ارائه سناریو اصلی به وجود نیوورد

دو سه روز پیش تمومش کردم ، ولی هنوز مست انیمه و موسیقیشم ، تمام اوقات خالیم این سه روز یا دارم پنج قسمت آخر رو میبینم ، یا دارم آهنگ های گرامی و mother رو تماشا میکنم !!!
از همون قسمت اول کیفیت ساخت مشخص بود و معلوم بود اینطوری میترکونن ، اما اصلا فکر نمی‌کردم انیمه این همه ترک و موسیقی بی نظیر داشته باشه !



داستان و شخصیت پردازی

Spoiler: Carole and tuesday ep 24

در مورد شخصیت پردازی کارول خیلی کوتاهی شد ، یعنی اون اضافه کردن عامر هم نتونست کمکی به قضیه بکنه ! بر عکس آنجلا خیلی خوب پرداخته شد. شکل گرفت ، اوج گرفت و سقوط کرد واقعا بی نظیر بود ! کلا داستان و شخصیت پردازی ها خیلی سرسری جلو رفت و خیلی ساده تموم شد ، میتونستن خیلی خوب یه بحران اجتماعی و سیاسی به وجود بیارن تا اون معجزه هفت دقیقه ای هم بیشتر معنی پیدا کنه ، تا اینکه اسپنسر بشینه جلوی مامانش و همه چی به این سادگی و خوبی و خوشی تموم شه! واقعا همیشه برام سوال میشه که وقتی من میشینم این ضعف ها رو می بینم ، خود سازنده ها متوجهش نمیشن یا چیز دیگه ای (عمیق تر) به ذهنشون نمی‌رسه ، یا دست و پاشون با محدودیت‌هایی بسته شده؟؟

انیمه تو بخش فنی هم نمره کامل رو میگیره ، از طراحی کارکتر ها ، طراحی شهر رنگ امیزی گرفته ، تا جزییات صورت ، متحرک سازی و و و همه چیز در بالاترین سطح خودشه ، و کافیه همین گیف آنجلا رو با انیمه های مثل beck و k-on مقایسه کنید متوجه میشوید انیماتور ها این ده سال چقدر پیشرفت کردن! جزییات و بروز احساسات تو چهره کارکتر ها آنقدر عالیه که آدم راحت آدم رو تحت تاثیر قرار میده ، فقط کافیه یه سکانسی که آنجلا گریه می‌کنه ببینید ، واقعا بهترین طراحی اشکی بود که تو این همه سال دیدم!


((نمیدونم آهنگ کارول و تیوزدی تو مراسم فایر بود یا بگینینگ !! ))

دو تا آهنگی که بیشتر از بقیه نظرم رو جلب کرد فایر آنجلا و فایر کارول و تیوزدی بود ! واقعا فوق العاده ان این دو تا آهنگ ، سخته بشه بینشون گفت کدوم بهتره ، ولی خودم بخوام انتخاب کنم تو شرایط نا امید کننده ای که درش قرار داریم آهنگ c&t خیلی الهام بخش بود!

امتیازی که تو anime planet براش ثبت کردم :۹

موضوع اصلی داستان (موسیقی) همه چیز تمامه ، اما اگه داستان موازی رو هم بیشتر روش کار می‌کردن ، داستان خیلی سیاسی تر و فضای اجتماعی مریخ رو ملتهب تر در میوردن (خود به خود پایان بندی هم قوی تر میشد) کاملا میشد جز شاهکار های موندگار تاریخ انیمه به حساب اوردش!



,.......................

نکته دیگه ای هم که دوست داشتم اضافه کنم

از اونجا که بزرگترین برچسبی که انیمه و انیمه بین ها میخورن رنج سنی انیمه هاست ، یه واکنش قریضه ای به وجود اومده که با محتوای بزرگسال ، مثل خون خشونت ، کشتار ، محتوای جنسی ، انیمه بین ها سعی میکنن کردیت بگیرن و نظر بقیه رو عوض کنن!

اما من ترجیح میدم انیمه هایی مثل کارول و تیوزدی به اطرافیانم نشون بدم و بگم سرگرمی مورد علاقه من همچین غنایی داره!

از نظرم انیمه هایی تا این حد هنری پرستیژ خیلی بیشتر و بهتری دارن برای این صنعت و هنر ، تا انیمه های اکشن و خشن!

..........
ممنون که سر صبحی کسی تو تاپیک نبود تا من با خیال راحت ۵۰۰ تا ویرایش بزنم! کلا این پست اولش یه جمله ( انیمه را دیدم ،پسندیدم ) بود!

 

[ce7en44]

نظر خودم اینه که میرن سراغ وبتون‌های رومنس یا این گ*ی بازی‌ها. از جوامع خوره منهوا که بری بیرون، نظرات توی سایت‌های عمومی‌تر هم روی همون‌جور کارهاست.
واقعاً تصویری برام مجسم نیست که یه روز برج خدا و کوبرا انیمه بشن. به خصوص کوبرا. واقعاً یه تیم کمتر از خارق العاده نمی‌تونه از کوبرا انیمه خوبی در بیاره.
به نظرم انیمه کردن برج خدا که خودش یه جورایی شکستن شاخ غوله، حتی دست گرمی برای ساختن انیمه کوبرا هم نیست.
چون اگر همین جوری انیمه بشه احتمالاً تبدیل به قرص خواب میشه یا منبع ساختن میم‌های جدید
-----
تریس لعنتی ترجمه نشده. در حالی که واقعاً خفنه. نمی‌دونم چرا ترجمه سری جدید چند‌ساله که نصفه و نیمه مونده. البته لایسنس شدن ناموفقش هم بی اثر نیست اما بازم...

هنوز به اون تایید شدنه مشکوکم. یعنی خود خبر برام خیلی مبهم بود. به نظرم بیشتر اشتباه ترجمه‌ای بود

بدبختی گرفته مون با این جو جدیدی که راه افتاده اگه قراره برای جلب نظر اون گروه از جامعه انیمه بسازن نه طرفدارهای مانهواها پس به نظرم بهتره کلاً بیخیال شن.
منم برای همین گفتم احتمالاً چیز خوبی درنمیاد چون داستان هم موازی جلو میره هم متوالی (مثل فیلم Memento نولان) پس واسه همینم اقتباس کردن خیلی سخته مگه اینکه به خود کاریگام بگن که بازنویسی برای انیمه انجام بده ولی حداقل یه آشنایی بوجود میاد و بعد هر کی اومد پرسید این چی چی بود میگیم برو مانهوا رو بخون تا داستان رو بفهمی دیگه از اقتباس انیمه ای توکیو غول که بدتر نمیشه (البته شاید هم بشه، کی میدونه؟). ولی در کل چون جامعه طرفدار کوبرا معمولاً آرتیست های خوبی نیستن حتی چهار تا فن آرت درست حسابی هم ازش پیدا نمیشه که تبلیغش رو بکنه برای همین به نظرم نیاز به یه انیمه داره
--------------------
آهان پس ترجمه نشده بوده که منم ادامه اش رو نخوندم. گفتم خیلی عجیبه

 

[Minato Arisato]

کاراکتراش به خوشتیپی Kuroko no basuke نیستن، اما کنجکاو شدم ببینم انیمش چطوریه

کوروکو که عملا درمورد بسکتبال نبود اصلا
اتفاقا طراحی اینا به نظرم خیلی خوبه. بیشتر به استایل بسکتبالیستا میخورن. بعد کلا شخصیتاش یه مشت پانک منحرفن

 

[Straw Hat Luffy]

خب همین الان دارم Samurai Champloo رو دانلود میکنم همینجوری قسمت ۱ رو باز کردم ببینم تم و فضاش چه مدلیه که متوجه شدم دوبلر یکی از کارکتراش دوبلر زورو و هیجیکاتاست
اصن ذوق مرگ شدم وقتی صدای این بشر رو شنیدم عاشق این دوبلرم من

منتظرم زودتر دان بشه برم ببینمش...

 

[Straw Hat Luffy]

کوروکو که عملا درمورد بسکتبال نبود اصلا

کوروکو خوب بود فقط بعضی از جاهاش بنظرم خیلی تخیلی میشد و منو یاد فوتبالیستا(کپتن سوباسا) مینداخت
خودم Haikyuu رو تو انیمه های ورزشی از همه بیشتر دوست دارم البته Slam Dunk رو ندیدم ولی بازم فکر نکنم بتونه در حد هایکیو جذبم کنه.

 

[soltanmasoud]

کوروکو خوب بود فقط بعضی از جاهاش بنظرم خیلی تخیلی میشد و منو یاد فوتبالیستا(کپتن سوباسا) مینداخت
خودم Haikyuu رو تو انیمه های ورزشی از همه بیشتر دوست دارم البته Slam Dunk رو ندیدم ولی بازم فکر نکنم بتونه در حد هایکیو جذبم کنه.

منو بیشتر یاد دراگون بال مینداخت ، یه مقدار دیگه زور میزدن سوپر سایان هم میشدن.

 

[Max Blood]

کوروکو خوب بود فقط بعضی از جاهاش بنظرم خیلی تخیلی میشد و منو یاد فوتبالیستا(کپتن سوباسا) مینداخت
خودم Haikyuu رو تو انیمه های ورزشی از همه بیشتر دوست دارم البته Slam Dunk رو ندیدم ولی بازم فکر نکنم بتونه در حد هایکیو جذبم کنه.

بحث اینجاست که کوروکو اصلا راجب بسکتبال نیست
یه شونن فانتزی با مقدار زیادی تخیل و فرندشیپ پاوره که صرفا توی زمین بسکتبال اتفاقا میوفته
توی اون دو فصلی که دیدم اصلا خبری از توضیح قوانین یا توضیح تاکتیک های مختلف نبود... حتی همه ی اینا به کنار توی زمینه ی تعویض بازیکن هم درست عمل نمیکرد... توی کل بازی نهایتا یکی دوبار تعویض رخ میداد که این برای ورزش نفسگیری مثل بسکتبال مثل جوک میمونه... حالا انتظار ندارم کوروکو خیلی واقع گرایانه باشه ولی حداقل مثل هایکیو دوتا تاکتیک، تکنیک یا حتی قوانین ساده رو توی کار توضیح میداد که واقعا بشه ژانر ورزشی حسابش کرد
اگه کسی بخواد مبارزات انیمه های شونن رو توی بستر بسکتبال ببینه یا هدفش دیدن پسران خوشگل باشه کوروکو بسکت بهترین کاره ولی اگه کسی هدفش دیدن یه انیمه ی ورزشی باشه و از بخت بدش با بسکتبال آشنایی هم داشته باشه اونوقت انیمه/مانگا تبدیل میشه به یه فاجعه

 

[Dant3]

.. توی کل بازی نهایتا یکی دوبار تعویض رخ میداد که این برای ورزش نفسگیری مثل بسکتبال مثل جوک میمونه...

مثلا نسل معجزه بودن دیگه
با اینحال من انیمشو خیلی دوست دارم، قرار نیست همچی رآل باشه خب

 

[mansour2023]

خودم Haikyuu رو تو انیمه های ورزشی از همه بیشتر دوست دارم البته Slam Dunk رو ندیدم ولی بازم فکر نکنم بتونه در حد هایکیو جذبم کنه.

من تا قبل دیدن Hajime no Ippo نظر شمارو داشتم ولی بعد دیدنش به خودم لعنت می‌فرستادم چرا زودتر ندیدم
به من که خیلی چسبید
اصلا شعار << ماکنوجی ماکنوجی ماکنوجی ماکنوجی >> که میگن خیلی لذت بخشه، اینجوری بگم که منی که اصلا و ابدا از بوکس خوشم نمیاد علاقه‌مند شده بودم

 

[soltanmasoud]

من تا قبل دیدن Hajime no Ippo نظر شمارو داشتم ولی بعد دیدنش به خودم لعنت می‌فرستادم چرا زودتر ندیدم
به من که خیلی چسبید
اصلا شعار << ماکنوجی ماکنوجی ماکنوجی ماکنوجی >> که میگن خیلی لذت بخشه، اینجوری بگم که منی که اصلا و ابدا از بوکس خوشم نمیاد علاقه‌مند شده بودم

بهترین انیمه ورزشی و یکی از بهترین انیمه های عمره منه.

 

[Straw Hat Luffy]

من تا قبل دیدن Hajime no Ippo نظر شمارو داشتم ولی بعد دیدنش به خودم لعنت می‌فرستادم چرا زودتر ندیدم
به من که خیلی چسبید
اصلا شعار << ماکنوجی ماکنوجی ماکنوجی ماکنوجی >> که میگن خیلی لذت بخشه، اینجوری بگم که منی که اصلا و ابدا از بوکس خوشم نمیاد علاقه‌مند شده بودم

Hajime no Ippo رو دیدم ولی بازم Haikyuu برام جذابتر و اعتیاداورتر بود

 

[Changed_Man 50]

A Silent Voice​

اسپویل خاصی نداره ولی اگه حساسید باز نکنید...

Spoiler: Your Name & Silent Voice

درباره مقایسه اش با Your Name بگم که این دوتا با اینکه ظاهرا ژانرشون هردو رومانسه اما نمیشه باهم مقایسشون کرد
و دلیلش اینه که تو زمینه واقعگرایی داستان کاملا متضاد همدیگه هستن :

نام تو یه داستان کاملا غیر واقعگراست، میخواد که خیالی و رمانتیک باشه و موفق هم میشه، دو نفری که Soul Mate هستن و برا رسیدن به هم دیگه حتی مرز زمان و مکان فیزیکی رو هم از سر میگذرونن، خب در دنیای واقعی نه چیزی به اسم Soul Mate وجود داره نه دروندن زمان و مکان

در طرف دیگه صدای خاموش یه داستان کاملا واقعگراست و قصه تغییرات عمیق یه کاراکتر رو نشون میده و این تغییرات بشدت تدریجی، باورپذیر و قابل لمسه، محتوی فیلم مسائل واقعی و عمیقی مثل:

نمایش دادن اینکه در زندگی برخی افراد عمیقا خوش شانس (مثل کاراکتر های فیلم) اتفاقات شفا بخشی میوفته که بخش انسانیت وجودشون رو لمس و متحولشون میکنه.
چطور محبت دل سنگ رو خیلی آروم ولی عمیقا نرم میکنه،
داستان فارغ اومدن به نفرت از خود (self-hate) که میشه گفت رایج ترین مشکل روانی بشر هست.
و تاثیری که رنج و بار زندگی انسان رو تکامل تدریجی ما داره.

اینکه یه نفر از کدوم یک از فیلما بیشتر خوشش بیاد بستگی داره به اینکه بیشتر دنبال واقعیت تو سینماست یا رویا

باید قبل از اینکه راجب محتواش حرف بزنم میگفتم که فیلم عجب شاهکار مدهوش کننده ایه، واقعا ایرادی از فیلمنامه، دیالوگ ها، صداگذاری اش و همینطور ظاهر خوشگلش نمیشه گرفت. واقعا شویا یکی از مورد علاقه ترین و بیاد ماندنی ترین کاراکترای عمرم شد و خیلی درطول فیلم باش همذات پنداری کردم، منم یه زمانی عوضی بودم ولی بعد آدم شدم اگه بخوام مثال بزنم که کدوم صحنه هاش نابودم کرد پست مثل طومار طولانی میشه پس بگذریم...

چیزی که شدیدا تو هرنوع اثر فیکشن دنبالشم کاراکتر آرک عمیق، پر فراز و نشیب و واقعگراست،
مثلا از دلایل اصلیم برا دوست داشتن Last of us یا سریال Avatar همین قضیه بود. و این فیلم هم شدیدا از این ویژگی برخورداره.

بعد از Grave of the fireflies گریه آور ترین فیلم تاریخ بود لامصب

10/10​

 

[m.a.t]

بدبختی گرفته مون با این جو جدیدی که راه افتاده اگه قراره برای جلب نظر اون گروه از جامعه انیمه بسازن نه طرفدارهای مانهواها پس به نظرم بهتره کلاً بیخیال شن.
منم برای همین گفتم احتمالاً چیز خوبی درنمیاد چون داستان هم موازی جلو میره هم متوالی (مثل فیلم Memento نولان) پس واسه همینم اقتباس کردن خیلی سخته مگه اینکه به خود کاریگام بگن که بازنویسی برای انیمه انجام بده ولی حداقل یه آشنایی بوجود میاد و بعد هر کی اومد پرسید این چی چی بود میگیم برو مانهوا رو بخون تا داستان رو بفهمی دیگه از اقتباس انیمه ای توکیو غول که بدتر نمیشه (البته شاید هم بشه، کی میدونه؟). ولی در کل چون جامعه طرفدار کوبرا معمولاً آرتیست های خوبی نیستن حتی چهار تا فن آرت درست حسابی هم ازش پیدا نمیشه که تبلیغش رو بکنه برای همین به نظرم نیاز به یه انیمه داره
--------------------
آهان پس ترجمه نشده بوده که منم ادامه اش رو نخوندم. گفتم خیلی عجیبه

حقیقت اینه که اگر به سایت خود وبتون هم سر بزنی همین جور منهواها رتبه‌های برتر رو دارن و اصلاً خبری از برج خدا و کوبرا و ... نیست
مقایسه با توکیو غول دیگه بی انصافیه. شما پنل‌های کوبرا رو بذاری پشت هم و یه آهنگ بذاری روش از توکیو غول بهتر میشه
متاسفانه تاور هم همین مشکل رو در ابعاد کمتر داره. تازه در شرایطی که وضعیت بصری تاور از کوبرا خیلی عامه پسند‌تره.
-------------
نه متاسفانه. یه زمانی در حال ترجمه بود بعد کار رو تاپاستیک لایسنس کرد و چند قسمت داد بیرون، گروه ترجمه رو هم استخدام کردن که روش کار کنه
بعدش خودشون پوکیدن و اون گروه هم پوکید و دیگه هیچ کس فصل دو رو ادامه نداد.

 

[Straw Hat Luffy]

View attachment 119971

A Silent Voice​

اسپویل خاصی نداره ولی اگه حساسید باز نکنید...

Spoiler: Your Name & Silent Voice

درباره مقایسه اش با Your Name بگم که این دوتا با اینکه ظاهرا ژانرشون هردو رومانسه اما نمیشه باهم مقایسشون کرد
و دلیلش اینه که تو زمینه واقعگرایی داستان کاملا متضاد همدیگه هستن :

نام تو یه داستان کاملا غیر واقعگراست، میخواد که خیالی و رمانتیک باشه و موفق هم میشه، دو نفری که Soul Mate هستن و برا رسیدن به هم دیگه حتی مرز زمان و مکان فیزیکی رو هم از سر میگذرونن، خب در دنیای واقعی نه چیزی به اسم Soul Mate وجود داره نه دروندن زمان و مکان

در طرف دیگه صدای خاموش یه داستان کاملا واقعگراست و قصه تغییرات عمیق یه کاراکتر رو نشون میده و این تغییرات بشدت تدریجی، باورپذیر و قابل لمسه، محتوی فیلم مسائل واقعی و عمیقی مثل:

نمایش دادن اینکه در زندگی برخی افراد عمیقا خوش شانس (مثل کاراکتر های فیلم) اتفاقات شفا بخشی میوفته که بخش انسانیت وجودشون رو لمس و متحولشون میکنه.
چطور محبت دل سنگ رو خیلی آروم ولی عمیقا پاک میکنه،
داستان فارغ اومدن به نفرت از خود (self-hate) که میشه گفت رایج ترین مشکل روانی بشر هست.
و تاثیری که رنج و بار زندگی انسان رو تکامل تدریجی ما داره.

اینکه یه نفر از کدوم یک از فیلما بیشتر خوشش بیاد بستگی داره به اینکه بیشتر دنبال واقعیت تو سینماست یا رویا

باید قبل از اینکه راجب محتواش حرف بزنم میگفتم که فیلم عجب شاهکار مدهوش کننده ایه، واقعا ایرادی از فیلمنامه، دیالوگ ها، صداگذاری اش و همینطور ظاهر خوشگلش نمیشه گرفت. واقعا شویا یکی از مورد علاقه ترین و بیاد ماندنی ترین کاراکترای عمرم شد و خیلی درطول فیلم باش همذات پنداری کردم، منم یه زمانی عوضی بودم ولی بعد آدم شدم اگه بخوام مثال بزنم که کدوم صحنه هاش نابودم کرد پست مثل طومار طولانی میشه پس بگذریم...

چیزی که شدیدا تو هرنوع اثر فیکشن دنبالشم کاراکتر آرک عمیق، پر فراز و نشیب و واقعگراست،
مثلا از دلایل اصلیم برا دوست داشتن Last of us یا سریال Avatar همین قضیه بود. و این فیلم هم شدیدا از این ویژگی برخورداره.

بعد از Grave of the fireflies گریه آور ترین فیلم تاریخ بود لامصب

10/10​

موافقم کسی که به تخیل علاقه بیشتری داشته باشه با Your Name بیشتر حال میکنه مثل خودم

راستی Samurai Champloo رو ۶ قسمت دیدم و بنظرم تو هر زمینه بهتر از Cowboy Bebop از داستانو کارکتراها و تیتراژ گرفته تا حتی زیرنویس