پادکستی که در مورد انیمه ایی به اون زباله ایی باشه مفتش هم نمیرزه!اجراشون هماین پادکست دنبال میکنم خوبه بنظرم
لینکش میزارم اخبار انیمه و حاشیه هاش میگن یه خورده طنز هم داره
«یووری!!! بر رادیو»
پادکستی که در مورد انیمه ایی به اون زباله ایی باشه مفتش هم نمیرزه!اجراشون هماین پادکست دنبال میکنم خوبه بنظرم
لینکش میزارم اخبار انیمه و حاشیه هاش میگن یه خورده طنز هم داره
«یووری!!! بر رادیو»
دلمون برا زنگ تفریح های خلیل خان تنگ شده (2)
پ.ن:خلیل دونو اگه فرصت نمیکنی تا نفری یه ترک یک و نیم دقیقه ای بزاریم و بقیه حدس بزنن چیه (ولی اگه خودت زحمتش رو بکشی خیلی بهتره)
@Police _ 110
کایکی واقعا بهترین شخصیت کله سریه حتی بنظرم اوشینو / شینوبو و خوده اراراگی هم بهش نمیرسن البته فعلا نقش زیادی نداره ولی تو second season باهاش اشنا میشی و اینکه بنظرم second season بهترینه سریه(فکرکنم خیلیای دیگه هم همین نظرو داشته باشن)البته من فقط تا پایان hanamonogatari دیدم و پیگیر بودم, شاید فیلم و فصلای بعدی بهتر باشن ولی بهت قول میدم تا هانامونوگاتاری بهتر از کایکی نیست اینم بگم همه شخصیتا عالین و اصلا یکی از دلایلی که مونوگاتاری انقدر برای فن هاش عزیزه همین شخصیتهای فوقالعادهشن ولی کایکی تو ی سطح دیگهس اهان اینم بگم نیسِمونو برای منم زیاد خوشایند نبود ولی همینطور که خودت گفتی درمجموع کاره خوبیهNisemonogatari
خب بعد از تموم کردن باکه مونوگاتاری در ایستگاه دوم سراغ دیدن نیسه مونوگاتاری رفتم و همین دیشب تموم شد
اینبار داستان انیمه سراغ معرفی خواهران آتشین آراراگی، یعنی آراراگی کارن و آراراگی سوکیهی رفت... کاراکترهایی که توی باکه حضور خیلی کمرنگی داشتن و اینجا فرصت بود به خوبی توی 11 قسمت دلنشین باهاشون آشنا بشیم.
از شخصیت هر دو خواهر خوشم اومد و شخصیت جالبی داشتن ولی مسئله ای که یکم اذیتم میکرد افت هیجان و جذابیت داستان بود... داستان هر دو مورد در مجموع خوب بود ولی خب با توجه به باکه مونوگاتاری انتظار خیلی بیشتری داشتم که متاسفانه برآورده نشده... در مجموع میتونم بگم داستان خاصی پشت این 11 قسمت نبود و صرفا بستری بود برای آشنایی بیشتر با شخصیت ها و یه جورایی ممکنه حکم آرامش قبل از طوفان رو داشته باشه
از داستان که بگذریم میرسیم به شخصیت ها که شدیدا عالی بود این بخش... در کنار آشنایی بیشتر با خواهران آراراگی و شینوبو سه کاراکتر جدید هم داشتیم هر سه کاراکترهای جالبی بودن به خصوص کایکی که فوق العاده بود برام و شدیدا ازش خوشم اومد و امیدوارم بازم در آینده حضور داشته باشه
موسیقی و کارگردانی هم همگی عالی بودن فقط این سری حجم فن سرویس ها بیش از حد زیاد بود و خب با اینکه منکر این نمیشم که از بیشترشون لذت بردم ولی باعث شدن برام حس تهی بودن به داستان القا بشه که خب زیاد جالب نبود این مورد... امیدوارم توی نکومونوگاتاری این مورد بالانس تر باشه
در مجموع نیسه مونوگاتاری انیمه ی بسیار زیبایی بود که از دیدنش لذت بردم ولی در مقایسه با انتظاری که ازش داشتم ضعیف عمل کرد و باعث شد برای نسخه ی بعدی سری کمی با احتیاط تر عمل کنم که تو ذوقم نخوره...
نمره ی کل: 8.25
هرچی من میام هی خودمو هایپ نکنم نمیشه انگارکایکی واقعا بهترین شخصیت کله سریه حتی بنظرم اوشینو / شینوبو و خوده اراراگی هم بهش نمیرسن البته فعلا نقش زیادی نداره ولی تو second season باهاش اشنا میشی و اینکه بنظرم second season بهترینه سریه(فکرکنم خیلیای دیگه هم همین نظرو داشته باشن)البته من فقط تا پایان hanamonogatari دیدم و پیگیر بودم, شاید فیلم و فصلای بعدی بهتر باشن ولی بهت قول میدم تا هانامونوگاتاری بهتر از کایکی نیست اینم بگم همه شخصیتا عالین و اصلا یکی از دلایلی که مونوگاتاری انقدر برای فن هاش عزیزه همین شخصیتهای فوقالعادهشن ولی کایکی تو ی سطح دیگهس اهان اینم بگم نیسِمونو برای منم زیاد خوشایند نبود ولی همینطور که خودت گفتی درمجموع کاره خوبیه
دست رو اصل جنس گذاشتی، چقدر دلم بازم از این دیالوگا میخواد مخصوصا بین آراراگی و کانبارودیالوگ های انفرادی هاچیکوجی و آراراگی
کاملا با تمام حرفات موافقم برای منم نزدیک ترین شخص به کایکی همین اوشینو بودش . حالا با کایکی اشنا بشی بیشتر ازش خوشت میادهرچی من میام هی خودمو هایپ نکنم نمیشه انگار
کایکی واقعا فوق العاده است... لحن صحبت کردنش، تیپش، اهدافش، دیالوگش همه و همه عالین... البته فعلا حرکت خاصی ازش ندیدم ولی درکنار اوشینو(غایب بزرگ) بهترنه
شینوبو هم خیلی جالب میزنه دوست دارم هرچه زودتر فیلم مربوط به نحوه ی آشناییش با آراراگی رو ببینم...
حضور سنگوکو و دیالوگ های انفرادی هاچیکوجی و آراراگی هم پررنگ باشه عالی میشه
سلام اختیار داری، اتفاقاً منم نبودم و دیشب برگشتمببخش مسلم، یه مدت نبودم، همین دیشب برگشتم خرمشهر...
خودت صاحب اختیاری، هر کاری خواستی برای "زنگ تفریح" به سلیقه ی خودت انجام بده، چون تازه امدم، کار عقب مونده زیاد دارم و یه مدتی طول میکشه که برگردم به روال قبل ـم.
اینایی که گفتی یاد School Days افتادم. البته اون که زباله ای بیش نبود اینم احتمالا همونطور باشهانیمه دومی Domestic na Kanojo هست که این یکی میره توی دسته هارم های خطرناک چون شخصیت پسر داستان همون اول کاری تابوی ممنوعه این سبک رو میشکنه و در 10 دقیقه صفر تا صد رو با یکی از دخترها طی میکنه ولی همچنان چشمش دنبال باقی کانوجوها هم هست. خب در حالت عادی همچنین انیمه ایی ده دقیقه هم توی لیست من دووم نمیاره (مخصوصاً اینکه شخصیت های indecisive playboy جزو تاپ 10 مورد تنفرترین شخصیت های من به حساب میان) و شاید اگه قبل از دانلود خلاصه داستانش رو خونده بودم اصلاً سراغش نمیرفتم ولی نمیدونم چرا یه جورایی (با عذاب وجدان زیاد) دلم میخواد ادامه داستان رو ببینم که چه جوری این پسره قراره خودش رو از این منجلاب نجات بده (یا شایدم به خاطر اینه که دوست دارم داغون شدن تدریجیش رو ببینم). به هر حال اینا درس زندگی هستن و از اینجور اتفاق ها ممکنه برای همه مون بیوفته... OP انیمه هم خیلی خوبه و یه چهار پنج باری گوشش کردم (نمیدونم چرا با شنیدنش حس دژاووی شدیدی بهم دست میده)
نگران نباش بقیشم همینه!من قبلا مانگای Domestic na Kanojo رو 70-80 چپترش رو خوندم تا اینکه به طور تدریجی مثل همه ی مانگاهایی که به آنگویینگ میرسونمشون کم کم یادم رفت که هر هفته بخونمش
تا اونجایی که خوندم فقط اواخرش حس کردم که یکم داره کش پیدا میکنه ولی اگه انیمه قراره 12 قسمت باشه پس احتمالا قبل از اینکه افت کنه تموم میشه.
پیشنهاد میکنم که انیمه رو حتما ببینید/ادامه بدید چون احتمالا بهترین درام/رومنس شوننی هست که قراره گیرتون بیاد شخصیت اصلی هم نه یه indecisive playboy هستش نه یه indecisive piece of s**t (که این stereotype انیمه های شونن رومنسه).
به علاوه اینکه Rui فوق العادس و احتمالا مهم ترین دلیل ادامه دادن انیمه