Multi Platform Alan Wake II

Alan Wake II​

This story is a monster. And monsters wear many faces.

پس از 11 سال انتظار سرانجام Remedy Entertainment در طی مراسم The Game Awards 2021 با انتشار تریلر سینماتیک از Alan Wake 2 رونمایی کرد.
بعد از نمایش تریلر Alan Wake 2 سم لیک خالق و نویسنده بازی اعلام کرد که Alan Wake 2 اولین عنوان در سبک وحشت و بقای استودیو Remedy خواهد بود. Sam Lake در ادامه بیان کرد که در حین توسعه قسمت اول همزمان بر روی Alan Wake 2 هم کار میشده، و در طول این سالیان بارها ایده ها و کانسپت دنیای Alan Wake 2 تغیر کرده که هر بار بهتر از ایده قبلی در مسیر مثبتی تغیر کرده. Sam Lake در ادامه افزود، در طی 10 سال گذشته Remedy Entertainment بر روی هر پروژه ای که کار کرده اند همیشه مشتاقانه با یک تیم اصلی کوچک در حال توسعه Alan Wake 2 بوده. از آنجایی Control 2019 و Alan Wake در یک جهان جریان دارند بسته الحاقی AWE دنیای Alan Wake و Control را به هم متصل کرد و اشاره هایی به Alan Wake 2 شد. Sam Lake همچنین اعلام کرد برای لذت بردن از Alan Wake 2 نیازی به تجربه عناوین قبلی (Control و Alan Wake) نیست، ولی کسانی که مشتاق باشند با تجربه عناوین قبلی با پس زمینه Alan Wake 2 بیشتر آشنا خواهد شد. در حالیکه قسمت اول Alan Wake المان های "ترس" داشت ولی یک بازی اکشن ماجراجویی بود، Alan Wake 2 اولین ساخته survival horror ( وحشت و بقا) Remedy Entertainment خواهد بود به گفته Sam Lake عنوان Alan Wake 2 برداشت آنها از ژانر وحشت بقا است که نوید یک تجربه خاص و محصر به فرد را میدهد.
Sam Lake در نهایت اعلام کرد که در تابستان سال 2022 اطلاعات بیشتری از بازی به اشتراک گذاشته خواهد شد.
Alan Wake 2 در سال 2023 برای کنسول های نسل 9( PlayStation 5, Xbox Seris X/S) و PC منتشر خواهد شد.

تاپیک آپدیت خواهد شد...
​

• معرفی Alan Wake 2 در مراسم The Game Awards 2021​
• یاد داشتی از Sam Lake درباره Alan Wake 2​
• تریلر گیمپلی Alan Wake 2 (همراه با تاریخ انتشار 17 October)​
• اطلاعاتی از پروتاگونیست جدید (Saga Anderson) در Alan Wake 2​
• داستان 1 Alan Wake (خطر اسپویل)​

 

[KING.RG]

امروز ۳-۴ ساعت بازی کردم و باید بگم wooow
عجب اتمسفری عجب فضا سازی و سینماتوگرافی یه جاهایی در حد فیلمهای بلوکباستر هالیوودی هست واقعا. گیمپلی و روایت و داستان هم تا اینجا عالی بوده.
گرافیک بازی هم تا الان بهترین گرافیک نسل بعدی بوده قشنگ از همون اول میشه اینو حس کرد. البته ایراداتی هم داره گرافیک مثل شیمرینگ یه جاهایی مثل لبه های شارپ که تو ذوق میزنه یا مثلا افکت اب هم خیلی خوب به نظر نمیرسه.

 

[BitsandBytes]

آقا این الن ویک اصلا کلاس کاریش تو یه لول دیگه ست.
بهترین گرافیک، بهترین داستان و بهترین صداگذاری و موسیقی نسل جدید بدون شک ( البته از بین عناوینی که من بازی کردم )

 

[SΛDrA-HhH]

ميتونيم بگيم تازه از امسال نسل ٩ شروع شد.
چقد در همه ابعاد بازى كلاسش بالاس.

 

[Starless]

دوستان از گرافیک فوق العاده میگن که بحق شایسته تمام ستایش ها هست از داستان و روایت بازی غافل نشیم، این بازی با شخصیت ها، این تودرتویی رویا و واقعیت، وضعیت ذهنی ما رو حتا از خود آلن ویک هم آشفته تر میکنه، وقتی چهره آلن رو در تالک شو میبینم، انگار دارم چهره خودم رو میبینم، ما با شخصیت هایی در بازی بر میخوریم که میشناسیمشون ولی آلن نه!(شخصیت الکس کیسی یکی از بهترین کاراکترهایی هست که در بازی ها دیده ام) این که بازی تونسته اینجوری ذهن ما رو هم مغشوش کنه واقعا تجربه ای هست که نمونه ای ندیدم، اگر گرافیک بازی نسل نهمی و اونی هست که بالاخره انتظارش رو در این نسل داشتیم، روایت بازی هم بالاخره بعد از alan wake, quantum break, control به یک پختگی و بلوغی رسیده که من هم اون رو نسل نهمی اسم میذارم و به نظرم نیاز هست، بازی های دیگه هم به این سطح ارتقا پیدا کنند.
امیدوارم سم لیک هم به خواست‌ش برسه و اون بازی با بودجه بالا را بسازه.

 

[Bahram]

واقعا نبود فتومد خیلی اذیت می‌کنه.
من چند تا عکس امروز گرفتم که اسپویل خاصی ندارند ولی میذارمشون داخل اسپویلر:
ولی بهترین قسمت ماجرا برام این بود که خود سم لیک هم عکس هارو همون جا که گذاشتم اومد لایک کرد.

Spoiler

 

[cameronx65]

Spoiler: اسکرین شات فوتور رییلیزم

 

[hitman68]

سوالمو میذارم اسپویلر و کسانی که بازی کردن لطفا جواب بدن

Spoiler: سوال

این بازی ربطی به بازی های مکس پین، کنترل و کوانتوم بریک داره؟

 

[hamidghiasi]

لعنتی این چه گرافیکیه این بازی داره. انقلاب صنعت گیم تو مبحث گرافیک، نسل 9 رو بالاخره دیدیم یه جاهایی انقدر گرافیک بالاست کلا باید چند ثانیه مکث کنی بتونی هضم کنی این حجم از رئالیتی رو به نظرم بازی نیاز به آپدیت داره تا پولیش تر بشه بعضی انیمیشن ها مثل انیمیشن باز کردن در ها باگ داره و dlss هم اونطور که باید خوب کار نشده و عملکرد بازی هم استیبل نیست شدو ها میتونه بهتر بشه و آنتی الیاسینگ هم بهبود پیدا کنه

 

[Natural Killer]

سوالمو میذارم اسپویلر و کسانی که بازی کردن لطفا جواب بدن

Spoiler: سوال

این بازی ربطی به بازی های مکس پین، کنترل و کوانتوم بریک داره؟

Spoiler: پاسخ

طبق مصاحبه سم لیک سری الن ویک و کنترل تو یه دنیا جریان دارن و کنترل، کوانتوم بریک نه
Quantum Break and Max Payne aren't in Remedy's Connected Universe, despite the Easter eggs

 

[cameronx65]

سوالمو میذارم اسپویلر و کسانی که بازی کردن لطفا جواب بدن

Spoiler: سوال

این بازی ربطی به بازی های مکس پین، کنترل و کوانتوم بریک داره؟

Spoiler: پاسخ

بله ربط دارن به کنترل کاملا ربط داره و توی همون دنیاست بیورو حضور داره مکس پین هم حضور سم لیک با تیپ مکس پین و در نقش کاراگاه پلیس نیویورکی خیلی تو چشم میاد . کوانتوم هم نقش اصلی بازی اینجا یک آدم مهم در بازی است

 

[cameronx65]

Spoiler: نقد کوچکی بر رمدی

الن ویک‌یک رو من مجددا دارم نسخه ریمستر بازی میکنم روی ps5 ,و زمان لانچ و بعد همون نسخه قدیمی رو روی پی‌سی ب تجربه کردم .
اسپویلر الارت هم‌ بدم هر چند هرکسی تا الان الن ویک رو نرفته باید بجنبه!
نکات زیاد است درباره بازی های رمدی و کلا تیم رمدی ذکر چند نکته خدمت دوستان :اولا کلا این نورث یورپ ها بخاطر اون میتولوژی و فرهنگ باستانی شون مردمان ادیبی هستن و رمدی هم استثنا نیست .
و باید گفت رمدی رایتینگش فوق العاده است من سالها پیش الن ویک رو دو نسخه بازی کردم الان با یک دید جدید بعد از این همه سال و با مدرک ادبیات زبان انگلیسی رفتم سراغش که بتونم برای لانچ قسمت دوم اماده باشم و باید بگم در شگفتم از رایتینگ عالی . داستان با یک مثال از استیفن کینگ شروع میشه و قطعا برای علاقه مندان سوپرنچرال هورور جذاب میتونه باشه و اما این جملات اون بخش های داستانی که الن تو ذهنش تو اون منیواسکریپت داستان تمام نشده اش میجوره خارق العاده ن و خودشون رو میشه یک فیلم سیاه ترسناک لاوکرافتی ازش دراورد .
نکته دیگه اینکه بازی ادای دین میکنه به چند تا شاهکارهای هراس و خیلی خیلی جذابتر میکنه بخش روایی رو یکی بحث فیلم درخشش شاهکار کوبریک وسط میاد موضوع نویسنده ای که دچار تب انزوا میشه اونم در هتلی در کوهستان های شمال امریکا که روی قبرستان یا هولی گراند های بومی ها ساخته شده ؛ و کلا استیفن کینگ علاقه زیادی داره به میتوس و اون فوکلور و اربان لجند های بومی های امریکا و ایندین ترایب ها و در چندتا از کارهاش استفاده میکنه از بریال گراند یا اون مکان های خاکسپاری مردگان مردم بومی .( یک فیلم خوب تو پرانتز حالا که صحبت بریال گراند شد bone tomahawk سال 2015 است بسیار دیدنی - همه فیلم های کارگردان این اثر دیدنی مخصوصا Brawl in Cell Block 99)

جالبه در الن ویک کالدارن لیک نام اون دریاچه ای که ویلای الن و همسرش قرار داره ک یک اتشفشان هم ۱۹۷۰ زیرش منفجر شده و جزیره رو نابود کرده است رو بومی هایا ایندین ها معتقد بوده اند که خود دریاچه دروازه ای بوده به اندر ورد !!
یعنی علاقه تیم رمدی به استیفن کینگ و درخشش و کوبریک اینجا واضح است .

بعد نوبت پرندگان که کلاغ هایی که توسط تاریکی یا هر نیرویی که هست (نیرو های ماروا الطبیعه رمدی خیلی استادانه معرفی میشن و یک دفعه مثل سیلی تو صورت بازیباز فرود میان! !

مثلا از سکانس اغازین کنترل خود راوی ،قهرمان بازی کنترل جسی فیدن میگه داریم با سوپر نچرال و نیروی غیر قابل توضیح درگیر میشیم و میگه ایندفعه دیگه عجیب غریبتر از قبل خواهد بود و اینقد راحت درباره اون انتیتی یا مخلوق هیس صحبت میکنن که تونسته به قدیمی ترین منزلگاه نیویورک ساختمان مرکز هدکورترز بیورو کنترل نفوذ کنه و متا فور کنترل گاورمنت بر افکار و حتی تخیلات مردم باشه که براحتی ما درگیر میشیم و اماده هستیم و میگیم اوکی بزن بریم و بقول معروف دشمن تو پنج دقیقه اول بازی نشون داده میشه و هیولا رو نمیزارن تو کمد بمونه تا دو دقیقه اخر .) اینجا هم با اشاره به پرندگان هیچکاک خیلی ترسناک در دسته های عظیم بالای جنگل تاریک پرواز میکنن و بسیار اومنوس و بد شگون و مرموز ‌به نمایش درمیان . حتی جاهایی بحث لاوکرافیتن هورور هم به میان میاد یک درخت عظیم در جنگل توسط صاعقه ای از ماورا مورد اصابت قرار گرفته و .... تمام تم های هراس به خوبی در دل این دنیای تاریک رمدی پیچیده ان .

ساختمان بیورو کنترل از آغاز توی یک لانگ شات نشون داده میشه در دل تاریکی و انتهاش در ابرهای سیاه مخفی شده اینجا قشنگ در چند ثانیه اول متوجه میشیم که مکان مکانی سینیستر است و با زبان طراحی بسیار خاص رمدی و اون نورپردازی از بالا و دفاتر تاریک و راهرو های بسیار هراسناک بدون نمایش چیز ترسناکی فقط با نمایش ستینگ بازی ساختمان با معماری رعب آور کاری استادانه میکنه در خلق دلهر ه و هراس از ناشناخته ها.پس میشه گفت که جهان سازیشون حرف نداره محیط ها ملموس هستن و اکثرا کاملا نگاهشون امریکایی هست البته نه از نوع نه هالیوودی .

صدا پیشه ها و راوی هم کارهاشون میدرخشه . راوی الن ویک و حتی صدای مکس پین‌که در نور راهنمایی میکنه الن رو‌ فوق العاده هستن و چه متن هایی براشون نوشتنه .

متافور پشت متافور‌ کارشون و نقب زدن به سایکی و روح روان انسان های پریشانه مثل نویسنده ای که درگیر شده با کابوس داستان خلق شده توسط خودش و یا پلیس درمانده از همه جا و یا قهرمانی که اسیر دانشمندان دیوانه و جاه طلبی هاشون‌میشه (کنترل یا کوانتوم بریک ).

از بعد خود بخش گیم پلی هم بازی هاشون بشدت ساده وشسته رفته است و همین نگرش مینی‌مالیستی به بازی هاشون بوده که ماندگارشون‌ کرده . الن ویک متعلق به یک عصر دیگه از بازی است و الان سالها از عمرش گذشته ولی اصلا قدیمی نمیزنه .هاد بازی بسیار جلو تر از زمانش بوده و اینکه انالوگ چپ کنترل فلش لایت رو میده بهتتون و دایم میتونید کنترل نور بر محیط رو در همه زاویه ها داشته باشید و حتی هدف گیری در مرکز نور فلش لایت انجام میشه همش بدعت و نوآوری بودنه برای زمان خودش و حتی داج اخرین لحظه یا نمایش سینماتیک مرگ اخرین دشمن در صحنه که میراث مکس پین افسانه ای است همه نشون از تبحر و پیش رو بودن تیم طراحی بازی داره . کلا زبان طراحیشون ساده و ماندگار بوده است .

از لحاظ اتمسفر جنگل های بازی وقتی وارد تاریکی میشیم یک شیمر خاصی مثل موشن بلار مثل یک تصویر کابوس‌وار مه الود میشن و بسیار زیبا و رعب اور نمایش داده میشن . مکانیزم از بین بردن لایه محافظ تاریکی از روی مخلوقات بعد شلیک هنوز ساده و موثر‌و‌جذاب و مدرن به نظر میاد .جالبه خود بازی شماره یک هم اثاری از سوراویل هورور رو در خودش داره مخصوصا در درجه سختی نایتمر‌ چون باید باطری و و فلر‌گان (منور )‌رو برای مکان خای خاصی استفاده کنی که بتونی از جاهای سخت گذر کنی یک جوری مثل حفظ کردن تیر مگنوم‌برای باس های رزیدنت اویل ها .بازی ادای دین بزرگی هم هست به سایلنت هیل افسانه ای . در سایلنت هیل یک دقیقه داشتی راه میرفتی یک دقیقه بعد همونجا گم میشید در مه و‌صدای رادیو ترسناک و بعد در امدن مخلوقات کابوس وار و .... البته اون تخیل ناب و هراس ناب ژاپنی است که بسیار تاثیر گذاره و الن ویک ادای دینی میکنه به سایلنت هیل ها مخصوصا قسمت دوم بازی سایلنت هیل که پرتوگو نیست به دنبال همسرش که گم شده در سایلنت هیل و جالبه همسرش هم گم میشه به دست نیروی تاریکی درآلن ویک و تمام بازی الن از خودش میپرسه که چی شد چه بلای بر سر اون اومد ایا من مقصر بودم یانه؟

جمله اول بازی از استفن کینگ نقل قول میکنه که شخصیت گرفتار در سوپر نچرال هورور دایم از خودش میپرسه چرا ؟چرا ؟چی‌شد ؟چرا این اتفاق برا من افتاد و تمام جذابیت این داستانها همینه که پاسخی ندید به رمزگشایی نیروی ماورایی . همون کاری که لاوکرافتین ‌هورور میکنه و برای ما نمیشینه توضیح منطقی بده درباره نیروی عظیم great ones یا بزرگان باستانی یا اون خداهایی چند گانه لاوکرافتی فقط به ما میگه که ما هیچ شانس پیروزی نداریم جلوی این مخلوقات و اخر کارمون شکسته و ما با تخیل و بینش خودمون اون مخلوقات رو کالبد شکافی میکنیم هر چه پر رمز و راز تر خروجی کار جای تعقل بیشتر ‌. بعد از بلادبورن (بهترین بازی لاوکرافتین میتوس تاریخ )میشه هزار ساعت نشست درباره اینکه چه شد صحبت کرد !

جای صحبت زیاد است اگر جا باشه چند صفحه میشه نوشت برای رمدی ولی بازی هاشون رو در‌کل عالی میسازن .



برای الن ویک دو‌خیلی هایپ دارم . قسمت دوم گویا از رزی های ریمیک خیلی الهام گرفته و‌مخصوصا از سایلنت هیل ۲ بیشتر استفاده شده و از بعد صوتی و بصری خارق العاده به نظر میرسه . محیط های تخریب پذیر خیلی جالبی طراحی شدنه و به لطف انیمیشن و گرافیک و تکنیک های نور پردازی مدرن نبرد با مخلوقات سایه و تاریکی بینهایت جذاب تر شده و حضور‌کاراگاه خانوم هم‌ گویی از هفت دیوید فینچر هم‌ اقتباس داشتنه و دیوید لینچ . در‌کل تمام اثار جذاب دنیای بازی و سینما رو اینا رفتنه!!!علاقه سم لیک به روایت های سینمایی بسیار مشخصه و‌واضحه و حضور خودش در بازی ها هم‌ادم یاد هیچکاک میندازه .بسیار خوش ذوقن و هنرمند و نگاهشون به بازی های رایانه ای به عنوان مدیوم قدرتمند و ارت استایلشون فراموش نشدنیه.هنوز دیالوگ های مکس پین و سکانس های کابوس تو ذهنمه لامصب چه کرده بودن با مکس پین ‌؟
منتقد ای جی ان بشدت خوشش امده از ابعاد بازی و احتمال اینکه نمرات خیلی خوب هم بگیره اصلا کم نیست .

نبرد الن با ذهن خودش برای رهایی از دنیایی که خودش به عنوان اثر خلق کرده خودش آرکی تایپ نبرد خالق و مخلوقه . هنرمند و اثرش - جایی هم الن در قسمت 2 اشاره داره به وجود ریشه خیال در حقیقت بحث فوکلور و میتولوژی جوامع مختلف که برگرفته از نگاشون به مسایل مختلف زندگی است و اربان لجندهایی که گهگاه از دل واقعیت ها برمیان و نیروی ماورا الطبیه که در واقع براورد نیرو های ریلیتی یا واقعیت بر حوادث هراسناک یا سیاه یا تراژیک است ( مثل مثلا دو برادر که آدم ها رو به قتل میرسون و در درختا های اطراف جنگل محل زندگی شون مخفی میکنن یا پیرزنی که به جرم جادوگری غرق میشه در دریاچه و هی آدم ها بعدش در اون دریاچه گم میشند و ...... هون کردن نیروهای رییلتی تمرکز این نیروها بر این نمونه های تراژیک یا سیاه باعث بوجود امدن اربان لجندها میشه یا پدید آمدن نیروهای ماورالطبیعه در ذهن انسان های دیگر!!!!!!!!) خودم هم باورم نمیشه این چند روزه اینقد به نوشته های الن دقت کردمه!!)

از همین الان برای پیدا کردن کیت ارتقا چراغ قوه برای قوی‌تر شدن نور‌ چراغ‌الن ویک بیصبری میکنم‌!!

 

[genesis007]

واقعا سم لیک و تیمش فوقالعادن. گرافیک بازی چشم نواز و اتمسفر بازی به شدت گیراس دیگه از داستان روایت نمی گم که همه می دونند سم لیک تو این زمینه خدااااس.
بازی تموم کنم باید بشینم یه دور دقیق دیالوگ های الکس کیسی یاداشت کنم لعنتی انگار از دنیا مکس پین امده تو alan wake

 

[Dinosaur]

چقدر برام دردناکه خوندن نظرات بچه‌ها!
از دوران Max Payne عاشق بازی‌های Remedy هستم و از تک‌تک‌شون لذت بردم و به نظرم یکی از متفاوت‌ترین و باکلاس‌ترین(!) و در عین حال آندرریتدترین استودیوهای صنعت بازی هستن (فقط Crossfire رو بازی نکردم که اونم فکر کنم کار تیم پنجم Remedy بوده و اصلاً معلوم نیست جریانش چی بود! )
غم و غصه‌م به خاطر اینه که بازی ترسناک به من نمی‌سازه و به فنا می‌رم! نسخه اول Alan Wake هم اتمسفر سنگینی داشت ولی در اون حد ترسناک نبود و مشکلی نداشتم. ولی این یکی هم توی نظرات که می‌خونم و هم ویدیوهایی که دیدم، کلاً زده تو ژانر وحشت و Jump Scareهای فجیعی هم داره که می‌تونه باعث سکته من بشه. الآن موندم بازی رو یوتیوب‌خور کنم یا بگیرم و با صدای کم تجربه کنم، چون صدا برای من ۹۰٪ از حس ترس رو به خودش اختصاص می‌ده و اگه خبری از صدا نباشه، ترس هم تعطیله!

 

[Isildur]

چقدر برام دردناکه خوندن نظرات بچه‌ها!
از دوران Max Payne عاشق بازی‌های Remedy هستم و از تک‌تک‌شون لذت بردم و به نظرم یکی از متفاوت‌ترین و باکلاس‌ترین(!) و در عین حال آندرریتدترین استودیوهای صنعت بازی هستن (فقط Crossfire رو بازی نکردم که اونم فکر کنم کار تیم پنجم Remedy بوده و اصلاً معلوم نیست جریانش چی بود! )
غم و غصه‌م به خاطر اینه که بازی ترسناک به من نمی‌سازه و به فنا می‌رم! نسخه اول Alan Wake هم اتمسفر سنگینی داشت ولی در اون حد ترسناک نبود و مشکلی نداشتم. ولی این یکی هم توی نظرات که می‌خونم و هم ویدیوهایی که دیدم، کلاً زده تو ژانر وحشت و Jump Scareهای فجیعی هم داره که می‌تونه باعث سکته من بشه. الآن موندم بازی رو یوتیوب‌خور کنم یا بگیرم و با صدای کم تجربه کنم، چون صدا برای من ۹۰٪ از حس ترس رو به خودش اختصاص می‌ده و اگه خبری از صدا نباشه، ترس هم تعطیله!

من هم همین مشکل تو رو دارم به شدت مشتاق بازی ام اما از ترسناک بودنش خوشم نمیاد انچنان و سوالم اینه که چرا فقط survival horror آخه؟ چرا narrative tps ها شدن ژانر وحشت؟ چرا دیگه کسی max payne یا freedom fighters نمی تونه بسازه؟

 

[BitsandBytes]

چقدر برام دردناکه خوندن نظرات بچه‌ها!
از دوران Max Payne عاشق بازی‌های Remedy هستم و از تک‌تک‌شون لذت بردم و به نظرم یکی از متفاوت‌ترین و باکلاس‌ترین(!) و در عین حال آندرریتدترین استودیوهای صنعت بازی هستن (فقط Crossfire رو بازی نکردم که اونم فکر کنم کار تیم پنجم Remedy بوده و اصلاً معلوم نیست جریانش چی بود! )
غم و غصه‌م به خاطر اینه که بازی ترسناک به من نمی‌سازه و به فنا می‌رم! نسخه اول Alan Wake هم اتمسفر سنگینی داشت ولی در اون حد ترسناک نبود و مشکلی نداشتم. ولی این یکی هم توی نظرات که می‌خونم و هم ویدیوهایی که دیدم، کلاً زده تو ژانر وحشت و Jump Scareهای فجیعی هم داره که می‌تونه باعث سکته من بشه. الآن موندم بازی رو یوتیوب‌خور کنم یا بگیرم و با صدای کم تجربه کنم، چون صدا برای من ۹۰٪ از حس ترس رو به خودش اختصاص می‌ده و اگه خبری از صدا نباشه، ترس هم تعطیله!

آریا جونم برات بگه که اگه بخوای خودتو از نعمت صدا و موسیقی این بازی محروم کنی بدون شک در حق خودت اجحاف کردی و بهتره کلا سراغش نری