چرا دخترها و زنها کمتر گیمر میشوند؟!

[SHAYAN1999]

ی مسئله دیگه هم که هست اینه که اکثرا دخترایی که گیمر هستن احتمالا ی برادر بزرگتر یا حداقل هم سن و سال با خودشون دارن که تو بچگی باباهه برای پسره کنسول خریده اینم کنارش بازی کرده
یعنی الان که پیش خودم فک میکنم ما هیچوقت نمیبینیم و انگار تعریف نشدست که ی پدری تو بچگی برای دخترش کنسول بخره

مگر در ادامه ما اینکارو انجام بدیم ما جامعه رو گسترش میدیم همه رو گیمر میکنیم
for honor ...

 

[ash3424]

ذاتا با احساسات و غرایز دخترا مچ نیست
پسرا دنبال هیجان ادرنالین ماجراجویی تجربه مکان های جدید و خطرناک یا تخلیه انرژیشون با بازیهایی مثل دووم دد رایزینگ ... هستند و صرفا به بازی بعوان زندگی دومشوننگاه میکنند جایی که میتونن چیزهایی تجربه کنن که تو واقعیت شاید هرگز نتونن اما دخترا بخاطره احساسات لطیف و رومانتیکی که دارن در کتاب خوندن فیلم دیدن و گیم بیشتر سراغ عناوین مناسب با روحیاتشون میرن شاید ته تجربه یک دختر زلدا باشه یا در کتاب خوندن سراغ رمان های ترسناک برن صرفا دخترهایی هم هستن که مثل ما دختر هستن ولی ذاتی و رفتارهای پسرونه دارن و اگه توجه کنید 99 درصد دخترهایی که مثل پسرا گیم یا فیلمهای مختلف کمیک ها و... دنبال میکنن کمی رفتار پسرونه و سلایق پسرونه دارن دخترایی کمی هستن که اینط.ر نیست و معمولا هم عناوین مثل ماریو کارت لایف از استرنج رایم و... بازی میکنن

 

[shayan7]

به نظر من تو کشور های دیگه دلیل های کلی ای داره مثل تفاوت علایق، ذهنیت و روحیه دختر ها یا پسر پسند تر بودن اکثر گیم ها و.... ولی علتش تو کشور ما علاوه بر اون دلایل دیدگاه هاست از افراد عالی رتبه بگیرین تا افراد معمولی، و مثل خیلی از مشکلات دیگه مون ریشه ایه.
نمیخوام بحث سیاسی یا اجتماعی کنم برداشت خودم از واقعیت هایی که تو جامعه دیدم تیتروار میگم: این باید قبول کنیم که کشور ما تو خیلی چیزا چند دهه عقبه از جمله دیدگاهش کلاً نسبت به تکنولوژی که از هدف و نحوه استفاده اش از اون کاملاً مشخصه مثال سادش هم فضای مجازی! دیگه حالا به دیدگاه مدیر عامل ها به IT تو شرکت ها نپردازیم بهتره که فکر میکنن IT شامل رفع مشکل در و پنجره و کمد هم میشه.
حالا یکی از نتیجه های تکنولوژی گیم ـه که بخوایم بیایم یه سطح پایین تر و از مردم بزرگسال عادی کشورمون بگیم باید بگیم که متأسفانه شاید سطح دیدگاهشون به گیم به سطح دیدگاه مردم جهان به گیم تو دهه 90 میلادی نزدیکه! اکثراً هیچی واقعاً هیچ درکی از گیم ندارن در حد عدم درک انسان از دنیای بعد از مرگ و نه تنها هیچ علاقه ای به آشنایی باهاش ندارن (که قابل درک ـه) بلکه سرزنش هم می کنن پسری رو که سنش بالاست (یا حتی پایین ـه) و بازی می کنه و این نمی دونن که خیلی اطلاعات و تفکر هایی که مجبورن با ساعت های خسته کننده بهش برسن ما با بازی کردن و همره با لذت بهش می رسیم و به جای اینکه از کسی تو خونه یا محل کار عصبانی ایم بیایم تو خیابون بپیچیم جلو یه بنده خدای دیگه با بازی کردن انرژی ذهنی مون خالی می کنیم و آرامش می گیریم.
حالا مطلب اصلی دیدگاه کل اقشار جامعه ما به خانم هاست که دیگه فاجعه ست نیازی به گفتن جزئیات هم نیست.....متأسفانه تو کشور ما اکثر افراد چه دختر چه پسر با این تفکر بزرگ میشن که انسان یعنی مرد و محدودیت های خانم ها بالاتر از تفاوت های واقعی فیزیکی و روانی شون با مردهاست و این نه تنها به پسر ها بلکه به خود دختر ها هم تلقین میشه نتیجه اش هم میشه پایین اومدن اعتماد به نفسشون تو خیلی از کارها که نمونه اش را تو رانندگی های بعضی خانم ها می بینید.

 

[Changed_Man 50]

خیلی اطلاعات و تفکر هایی که مجبورن با ساعت های خسته کننده بهش برسن ما با بازی کردن و همره با لذت بهش می رسیم و به جای اینکه از کسی تو خونه یا محل کار عصبانی ایم بیایم تو خیابون بپیچیم جلو یه بنده خدای دیگه با بازی کردن انرژی ذهنی مون خالی می کنیم و آرامش می گیریم.

با تمام حرفات موافق بودم ولى اين قسمتش برام عجيب بود ، دقيقا چه جور اطلاعاتى رو با گيم بهش ميرسن ؟ اگه منظورت تِم و منبع اقتباس بازى هاست ، ينى مثلا با مجموعه اسسينس كريد كسى اطلاعات تاريخى پيدا كنه ، يا بايوشاك باعث شه با فلسفه آين رند آشنا بشى و ... كه اين موارد به حدى سطحى هستن كه نميشه بهشون گفت يادگيرى ، صرفا در حد همون " آشنايى" هست . اين رو ميدونم كه يك سرى عملكرد هاى شناختى مثل تمركز و مالتى تسكينگ با گيم بهبود پيدا ميكنه ، اينو تحقيقات زيادى هم ثابت كرده ، ولى اينى كه گفتى يادگيرى سواد و اطلاعات رخ ميده رو تاحالا نه خودم تجربه كردم نه منبعى ديدم راجبش .

راجب عصبانيت هم مخالفم ، اكثر ژانر هاى بازى ها اتفاقا صبر و حوصله فرد رو كاهش ميده و درنتيجه بيشتر احتمال داره در زندگى عصبانى بشه . حالا راجب يك سرى بازى هاى محدودى مث journey و flower و ... كه بيشتر هنرى و تصوير محور هستن تا گيمپلى محور "شايد" همچين تاثيرى بذارن . اما درباره بازى هايى مثل Doom , Cod ، گيرز و ... همچين چيزى نيست و اگه بخواى لينك تحقيقات انجام شده دراين مورد رو اينجا ميفرستم تا ببينى هيچ "تخليه" اى در كار نيست
درسته خودم گيمرم و وقتاى وحشتناكى رو پاش گذاشتم ولى دليل نميشه معايبشو ناديده بگيرم ...

 

[EL-BARTO]

راجب عصبانيت هم مخالفم ، اكثر ژانر هاى بازى ها اتفاقا صبر و حوصله فرد رو كاهش ميده و درنتيجه بيشتر احتمال داره در زندگى عصبانى بشه .

دقیقا میخواستم به همین موضوع اشاره کنم. من که چند ساله گیم بازی میکنم اکثر اوقات اعصابم خورد میشه به جای اینکه تخلیه انرژی داشته باشم. الان هم از گیم به عنوان یه وسیله برای فراموش کردن بدبختی های زندگی تو این مملکت نگا میکنم که خب اونم بعد نیم ساعت و سرعت پایین اینترنت و پینگ بالا دوباره آدم یادش میاد که کجا داره زندگی میکنه.

 

[ce7en44]

والا ما تو فامیلمون دختر داریم که آویزونت میشه تا بهش یه بازی بدی ولی وقتی بازی براش میزاری بعد از نیم ساعت مشت و لگد به کیبورد و جیغ و داد کردن یا پا میشه میره یا خودم باید بشینم براش تک تک موانع و دشمن ها رو از بین ببرم. از نظر هماهنگی دست چپ و راست هم که دیگه نگم، اصلاً نمیتونه همزان هم کلید های راه رفتن رو فشار بده و هم کلید پرش یا شلیک رو بزنه. انواع و اقسام ژانرها رو هم روش امتحان کردم و فقط یکم در ژانر بازی های پیدا کردن اشیا خودکفا هست که اونم در 90 درصد موارد از راهنمای بازی استفاده میکنه

کلاً گیم هم مثل هر کار دیگه ای نیاز به دقت، تمرین و علاقه داره تا مهارت پیدا کنی. بیشتر آدم ها هم صرفنظر از جنسیتشون یا از امتحان کردن چیزهای جدید وحشت دارن یا اینکه حال و وصله تلاش کردن و شکست خوردن رو ندارن
به غیر از این موارد کلاً گیم در ایران یه چیز منفور و ناپسندیده ای هست (از نظر بعضی ها که در حد سگ نجسه ). من خودمم جرات نمیکنم به یکی بگم گیمر هستم و توی خونه بیشتر وقت ها قاچاقی بازی میکنم، حالا دیگه دختر جماعت که بماند

 

[ULTIMATE TEAM]

با تمام حرفات موافق بودم ولى اين قسمتش برام عجيب بود ، دقيقا چه جور اطلاعاتى رو با گيم بهش ميرسن ؟ اگه منظورت تِم و منبع اقتباس بازى هاست ، ينى مثلا با مجموعه اسسينس كريد كسى اطلاعات تاريخى پيدا كنه ، يا بايوشاك باعث شه با فلسفه آين رند آشنا بشى و ... كه اين موارد به حدى سطحى هستن كه نميشه بهشون گفت يادگيرى ، صرفا در حد همون " آشنايى" هست . اين رو ميدونم كه يك سرى عملكرد هاى شناختى مثل تمركز و مالتى تسكينگ با گيم بهبود پيدا ميكنه ، اينو تحقيقات زيادى هم ثابت كرده ، ولى اينى كه گفتى يادگيرى سواد و اطلاعات رخ ميده رو تاحالا نه خودم تجربه كردم نه منبعى ديدم راجبش .

راجب عصبانيت هم مخالفم ، اكثر ژانر هاى بازى ها اتفاقا صبر و حوصله فرد رو كاهش ميده و درنتيجه بيشتر احتمال داره در زندگى عصبانى بشه . حالا راجب يك سرى بازى هاى محدودى مث journey و flower و ... كه بيشتر هنرى و تصوير محور هستن تا گيمپلى محور "شايد" همچين تاثيرى بذارن . اما درباره بازى هايى مثل Doom , Cod ، گيرز و ... همچين چيزى نيست و اگه بخواى لينك تحقيقات انجام شده دراين مورد رو اينجا ميفرستم تا ببينى هيچ "تخليه" اى در كار نيست
درسته خودم گيمرم و وقتاى وحشتناكى رو پاش گذاشتم ولى دليل نميشه معايبشو ناديده بگيرم ...

وقتي شما تمركزتو بذاري روي صد در صد تروفي كردن يا achievement يه بازي حوصله ات خيلي زياد ميشه من يه مدت تو يه مغازه فروشنده بودم حتي صاحب مغازه و مشترياهم از حوصله من تعجب ميكردند

 

[shayan7]

با تمام حرفات موافق بودم ولى اين قسمتش برام عجيب بود ، دقيقا چه جور اطلاعاتى رو با گيم بهش ميرسن ؟ اگه منظورت تِم و منبع اقتباس بازى هاست ، ينى مثلا با مجموعه اسسينس كريد كسى اطلاعات تاريخى پيدا كنه ، يا بايوشاك باعث شه با فلسفه آين رند آشنا بشى و ... كه اين موارد به حدى سطحى هستن كه نميشه بهشون گفت يادگيرى ، صرفا در حد همون " آشنايى" هست . اين رو ميدونم كه يك سرى عملكرد هاى شناختى مثل تمركز و مالتى تسكينگ با گيم بهبود پيدا ميكنه ، اينو تحقيقات زيادى هم ثابت كرده ، ولى اينى كه گفتى يادگيرى سواد و اطلاعات رخ ميده رو تاحالا نه خودم تجربه كردم نه منبعى ديدم راجبش .

راجب عصبانيت هم مخالفم ، اكثر ژانر هاى بازى ها اتفاقا صبر و حوصله فرد رو كاهش ميده و درنتيجه بيشتر احتمال داره در زندگى عصبانى بشه . حالا راجب يك سرى بازى هاى محدودى مث journey و flower و ... كه بيشتر هنرى و تصوير محور هستن تا گيمپلى محور "شايد" همچين تاثيرى بذارن . اما درباره بازى هايى مثل Doom , Cod ، گيرز و ... همچين چيزى نيست و اگه بخواى لينك تحقيقات انجام شده دراين مورد رو اينجا ميفرستم تا ببينى هيچ "تخليه" اى در كار نيست
درسته خودم گيمرم و وقتاى وحشتناكى رو پاش گذاشتم ولى دليل نميشه معايبشو ناديده بگيرم ...

کجای صحبت من شما کلمه سواد دیدی برادر؟ هیچ چیزی نمی تونه جای آموزش آکادمیک و اجتماعی رو بگیره من هم گفتم اطلاعات; یعنی مثلاً همون مثال AC که زدی اطلاعات تاریخی محسوب میشه که یه فردی هم می تونه با کتاب خوندن بطور مثال بهش برسه، درک طرز تفکر های متفاوت و پیام ها که حاصل تفکرات نویسنده و داستان سرا اون بازیه هم سطحی نیست و یکی از اهداف سازنده اون بازی اصلاً همین بوده و به شکل گیری ذهن کمک می کنه اگر بیشتر بهش فکر کنیم. در کل حرف من از اون قسمت این نبود که بازی کردن ضرورت زندگیه، این بود که نه تنها مخرب نیست سازنده هم هست تو هر زمینه ای اگر با ذهنیت مناسبی سمتش بری.

در مورد عصبانیت هم باز به روحیه و دیدگاه طرف بر می گرده من خودم بازی که بخواد اذیتم کنه اصلاً سمتش نمیرم. با این که گیم صبر و حوصله را کاهش میده هم از بیخ و بن مخالفم چون یکی از لازمه های گیمر بودن همینه! اون بازی های اکشنی رو هم که نام بردی دقیقاً با هدف تخلیه می رم سمتش و موفق هم هستم حرف هامم برگرفته از تحقیقات و این چیزا نیست که بخوام لینکش بدم از تجربه شخصی خودم هست

 

[HITMAN 2000]

ی مسئله دیگه هم که هست اینه که اکثرا دخترایی که گیمر هستن احتمالا ی برادر بزرگتر یا حداقل هم سن و سال با خودشون دارن که تو بچگی باباهه برای پسره کنسول خریده اینم کنارش بازی کرده
یعنی الان که پیش خودم فک میکنم ما هیچوقت نمیبینیم و انگار تعریف نشدست که ی پدری تو بچگی برای دخترش کنسول بخره

مگر در ادامه ما اینکارو انجام بدیم ما جامعه رو گسترش میدیم همه رو گیمر میکنیم
for honor ...

چرا من یه دخترخاله همسن دارم که برادر نداشت ولی یه میکرو داشت با دوتا نوار 4لبه.
سوپر ماریو رو انقدر بازی کرده بود تمام سوراخ سُمبه هاشو بلد بود. یبار 7-8 سالم بود رفته بودم خونشون با میانبُر و لوبیا موبیا میزد یه راست میرفت مرحله آخر. (ولی دیگه یادم نیست میتونست باس آخر رو هم بزنه یا نه.) اون موقع من هیچکدوم از اون کارا بلد نبودم جلوش کم آوردم.

ولی خب باز هرچی باشه دختر بود و بعدها که من خوره بازی شدم اون دیگه چیز زیادی سردرنمیاورد.

 

[Changed_Man 50]

همون مثال AC که زدی اطلاعات تاریخی محسوب میشه که یه فردی هم می تونه با کتاب خوندن بطور مثال بهش برسه

مثلا AC3 تو دوره جنگ داخلی آمریکا هست ، واقعا کسی که هیچی از جنگ داخلی ندونه با این بازی چقدر میتونه اطلاعات کسب کنه ؟؟ خودم اونو زیاد بازی کردم و تنها چیزی که یه فرد صفر کیلومتر میتونه ازش یادبگیره اینه که یه جنگی بوده و کسایی مث جورج واشنگتن و چارلز لی و ... داخلش بودن ، همین . خداییش کل اطلاعات عمومی که شما از یه بازی میتونی کسب کنی به بیشتر از چند خط نمیرسه . درسته یک بازی میتونه عده ای رو علاقه مند کنه به یک موضوع که برن دنبالش کتاب بخونن و فیلم و مستند ببینن . اما خود بازی حجم اطلاعاتی که میده بهیچ وجه قابل مقایسه نیست با کتاب خوندن .

اون جریان صبر و حوصله ام که خیلی مفصله در اینجا نمیگنجه بخوام بگم ، چون موضوع مورد علاقه خودمه . بطور خیلی خلاصه و کلی بخوام بگم شما تو بازی تقویت و پاداش سریع و زود به زود کسب میکنی :
یه مرحله رد میکنی : پاداش / یه مهارت جدید یاد میگیری : پاداش / یه باس رو میزنی : پاداش و ... منظور از پاداش همون لذت هست و ترشح دوپامین و ... توی مغز
حالا مساله اینجاست که زندگی واقعی بشدت با این فرایند اختلاف داره ، تو زندگی واقعی شما هیچ پاداشی رو سریع کسب نمیکنی ، هیچ مهارتی رو سریع یاد نمیگیری ، در کل به هر هدفی بخوای برسی نیاز به صبر داره ، اما کسی که معتاد بازی هست و بیشتر به این سیستم عادت کرده تا زندگی واقعی ( که تعداد اینجور افراد هم کم نیست تو جامعه مدرن ) وارد زندگی واقعی که میشه بشدت به مشکل برمیخوره ، چون دیگه خبری از تقویت های زود رس نیست ...

 

[aboskolo]

سریال خارجی امریکایی هم نبیبینن مگه اینکه ترکی باشه دوبله.یادمه دخترها داشتن تو گیم راه می افتادن البته زمان قارچ خور نسل بازیها عوض شد ادامه ندادن
در کل حصلشون نمی کشه فکر کنم دلیلش اینه

 

[residen]

موضوع جالبیه و نظرات دوستان هم تا اینجا خیلی خوب بود ، میشه گفت مجموعه ای از موضوعات میتونه عاملش باشه !

اما به نظرم عامل اصلی باید در نوع دید انسان ها به بازی دیجیتالی باشه نه فقط به نوع جنسیت ، برای مثال بعضی ها با بازی فوتبال زندگی میکنن و بعضی ها هم نمیتونن درکش کنن و ازش لذت ببرن یا مثلا اکثر دخترها از بازی های ( غیر دیجیتالی ) حسی مثل عروسک بازی و خاله بازی لذت میبرن و اکثر پسرها از بازی های تخیل ساز مثل ماشین بازی و هواپیما بازی لذت میبرن ، اکثر و شاخص ترین بازی های دیجیتالی بر پایه اول تخیل و بعد احساسات ساخته میشن پس پسرا بیشتر جذبش شدن ، اگر دختری نوع دیدش تخیل ساز باشه اونوقت نه تنها بازی دیجیتالی رو دنبال میکنه بلکه موتور سواری و فضا نوردی و غیره رو هم دنبال میکند .
اما چند دلیل در قالب طنز :

1 . اون ها وقتی برای بازی دیجیتالی ندارن چون در حال بازی با احساسات یک جوان هستن !
2 . اون ها صبر این کارو ندارن چون نمیشه با دوتا تلفن آخر داستان رو فهمید !
3 . اون ها احساسی هستن و در موقعیت حساس مثلا رویارویی با یک غول یا یک چالش تنها کاری که میکنن : جیغ و گریه
4 . اون ها درک درستی از رفتار های مردانه یک کاراکتر مرد ندارن و وقتی اون کاراکتر منتظره تا از ارتفاع بپری ، ناگهان کنسول خاموش میشه !
5 . اون ها جمع گرا هستن ولی اون جا جمعی نیست .

با احترام به خانوم ها و نظرات همه دوستان

 

[Rezahajizadegan]

من که خودم شخصا انقدر تو فک و فامیلو آشنا ترول شدم که دیگه کمتر تو جمع فامیلی یا همکاری ابراز میکنم گیمر هستم.
تا وقتی که گیم به عنوان یک هنر و سرگرمی سالم برای آرامش یا تخلیه روانی درست شناخته نشه به قول دوستان پسرها هم مشکل دارند چه برسه به جامعه ضد زن...

 

[Rezahajizadegan]

حضور بانوان در تمام رشته‌های چهارمین لیگ بازی‌های رایانه‌ای امکان‌پذیر شد.

حضور بانوان در تمام رشته‌های چهارمین لیگ بازی‌های رایانه‌ای امکان‌پذیر شد - بازی سنتر

 

[Devil-Girl]

من نگاه کردم ببینم این تاپیک مال چند سال پیشه
من از سال 2008 اینجام و الان ده سالی میشه بعضی پسرای بازی سنتر مشکلشون سر بازی کردن یا نکردن دخترا حل نشده
بابا گیم، گیمه دختر و پسرم نداره حالا بماند که من اون زمان اولین دختر گیمر تو این سایت بودم ولی الان انقدر زیاد شده شما برین دخترای استریمر رو ببین تو اپارات و یوتوب زیادن