سوپرایز کننده ترین عناوین نسل هشتم از نگاه کاربران بازی سنتر (فینال)

[voldmort]

تعداد بازی‌هایی که به هنگام معرفی تا زمان عرضه‌شان به بازار با بازخورد مثبت طرفداران روبه‌رو می‌شود زیاد نیست و گاها با نظرات مثبت مواجه نمی‌شوند و موفقیت برخی نیز پیش از انتشار به دلایلی در شک و تردید قرار می‌گیرد.
نسخه جدید برخی از فرانچایزها دچار تغییر و تحولی عظیم نسبت به گذشته طولانی مدت خود می‌شود و طرفداران نمی‌توانند به خوبی با تغییرات جدید ارتباط برقرار کنند و نگران این هستند که گیم‌پلی بازی نتواند استانداردهای بسیار بالای نسخه‌های قبلی را رعایت کند گاهی نیز روند توسعه برخی با مشکل مواجه شده و یا با تاخیرهای پی‌درپی به حدی به طول می‌انجامد که مردم نسبت به آن‌ها بدبین می‌شوند.

اما برخی دیگر از بازی‌ها هستند که قصد به چالش کشیدن تمامی انتظارات را دارند!
اکثر گیمرها از داستان موفقیت چیزی که انتظاری از آن نمی‌رود خوششان می‌آید
بله درست حدس زدید
اینبار قصد داریم به بحث راجب عناوینی بپردازیم که علی‌رغم انتقادات و دیدگاه‌هایی منفی قبل از انتشار، موفق شدند بسیار موفقیت‌آمیز ظاهر شوند

​

با رسیدن به پایان عمر نسل هشتم ، کم و بیش بازی های فراتر از حد انتظار و با کیفیت از سوی استودیوهای فرست پارتی و ترد پارتی و ایندی بر روی پلتفرم های محبوبمان عرضه گردید که بتوانیم در این شرایط وخیم، سر خود را با آنها گرم کنیم!
ما در این تاپیک به دنبال انتخاب "سوپرایزکننده ترین" اثر از دید کاربران بازی سنتر هستیم!

پ.ن:مشابهه تاپیک "ناامیدکننده ترین عناوین نسل هشتم" اینجا هم قانون خاصی نداریم، به غیر از اینکه به همدیگه توهین نفرمایید
توجه:
لطفا بازی های مورد نظرتون رو با قرار دادن عدد در کنار نام‌ بازی معرفی کنید (درواقع جدا از توضیحاتتون راجب این انتخاب ها) تا در زمان جمع اوری آرا اشتباهی پیش نیاد و کمکی به تسریع روند شمارش کرده باشین?

 

[ULTIMATE TEAM]

یه نکته ای که جالب شد در این تاپیک اینه که تقریبا همه ( از جمله خودم ) داریم بازیهایی رو نام میبریم که میتونن بهترین بازی نسل باشن !

GOW - TW3 - TLOU II - Bloodborne ...

فکر میکنم کلا اشتباه زدیم هممون

علی بلاخره زحمت کشیده دستش درد نکنه ولی بنظرم در مورد موضوع بحث باید بیشتر توضیح می‌داد،تاپیک قبلی هم همینجور غلط انداز بود، بچه هایی درست دنبال کردند متوجه شدند بحث این تاپیک بازی‌هایی هست یا فکر می‌کردید بزنن توی پرتون یا یه عنوان متوسط رو به پایین باشند ولی با بازی کردنش شوکه شدید و توقع نداشتید اینقدر بازی خوب باشه، یه سری بازی‌ها مثل رد دد و بلادبورن و تلو خب تیم قوی پشتشون بود اگه عالی نمیشدن آدم باید تعجب می‌کرد

 

[Nima]

علی بلاخره زحمت کشیده دستش درد نکنه ولی بنظرم در مورد موضوع بحث باید بیشتر توضیح می‌داد،تاپیک قبلی هم همینجور غلط انداز بود، بچه هایی درست دنبال کردند متوجه شدند بحث این تاپیک بازی‌هایی هست یا فکر می‌کردید بزنن توی پرتون یا یه عنوان متوسط رو به پایین باشند ولی با بازی کردنش شوکه شدید و توقع نداشتید اینقدر بازی خوب باشه، یه سری بازی‌ها مثل رد دد و بلادبورن و تلو خب تیم قوی پشتشون بود اگه عالی نمیشدن آدم باید تعجب می‌کرد

آخه در هر صورت انتخاب خود من همین بود ، چون بازیهایی دیگه ای نبودن که منو سورپرایز کنن ، بقیه بچه ها هم به همین شکله ، مثلا طرف TW3 رو شروع کرده فکر نمیکرده آخرش با خودش بگه عجب شاهکاری بود ...
مثلا من دو تا GOW آخر یعنی III و ASCENSION بنظرم نسبت به 2 نسخه ی اول ضعیف تر بودن و واقعا فکر نمیکردم بتونن این IP رو دوباره به این شکل احیا کنن ...

 

[AMIN-1399F]

Master Chief Collection به جرات میگم این مجموعه یه گنج واقعی تو بازی هاست و واسه کسی مثل من که هیچ اشنایی با سری نداشت بزرگترین سوپرایز ممکن بود! به خصوص reach
mad max اینم با یه نوع بی میلی استارت زدم و اخر سر دیدم جایی تو بازی نمونده که نرفته باشم! اون افکت دود و اتیش بازی هنوز تو یادمه که چقدر خوب بود!
until down این سبک و دوست دارم و حدسم این بود با یه کپی از اثار کیج طرفم ولی لذت بازی و نوع روایت و گیم پلی برام خیلی جذاب از کار دراومد.

بازیهایی که شاهکار بودن برام تا حد زیادی مشخص بودن و تو لیستم خبری ازشون نیست.

 

[voldmort]

علی بلاخره زحمت کشیده دستش درد نکنه ولی بنظرم در مورد موضوع بحث باید بیشتر توضیح می‌داد،تاپیک قبلی هم همینجور غلط انداز بود، بچه هایی درست دنبال کردند متوجه شدند بحث این تاپیک بازی‌هایی هست یا فکر می‌کردید بزنن توی پرتون یا یه عنوان متوسط رو به پایین باشند ولی با بازی کردنش شوکه شدید و توقع نداشتید اینقدر بازی خوب باشه، یه سری بازی‌ها مثل رد دد و بلادبورن و تلو خب تیم قوی پشتشون بود اگه عالی نمیشدن آدم باید تعجب می‌کرد

نه دیگه اگر متن ها رو بخونی مشخصه درست متوجه شدن
طرف نوشته مثلا بدون هیچ ایده ایی نشستم پای فلان بازی و در نهایت طوری سوپرایز شدم که مدت ها مشغولش بودم و..
یا نوشته فکر نمیکردم که فراتر از انتظارم باشه و سوپرایز شدم
یا نوشتن اصلا بازی رو دراپ کردم و بعدها مجدد وقت دادم بهش و اینبار شد بهترین بازی واسم...و از این جملات
دقیقا همون چیزیه که کاملا واضح توی پست اول تو دو بخش مشخص کردم
همونطور که تو با فیفاها سوپرایز شدی (!) یه سری ها هم به bb و tlou و gow و rdr2 که از بهترین های نسل هستن سوپرایز شدن
حالا دلیلش چی بوده(؟)خودشون کاملا توضیح دادن
درکل لزومی نداره حتما بازی ایندی باشه و نو هو ایده باشی که سوپرایز شی، درواقع بعضی بازی ها پارو فراتر از حد انتظار ادم توی نسل جاری گذاشتن و جامعه ی گیمری رو کاملا سوپرایز کردن

 

[HalfLife G]

لیست فاقد ترتیب خاصی هست :

Nier Automata: داستان، اتمسفر و موسیقی بازی بینظیره و گیم پلی خیلی خوبی هم داره. وقتی بازی رو تموم کردم فک نمی کردم یه بازی که کاملا مشخصه با بودجه کاملا محدودی ساخته شده اینقدر روم تاثیر بذاره.....کارگردانی بازی جدا بی نظیر بود

Halflife Alyx: فک کنم چون خیلی ها نتونستن بازی رو انجام بدن و خبردار هم نشدن از بازی، بازی رو تو لیستشون نیاوردن، ولی بازی ورای سوپرایز کننده شوکه کننده بود اینکه بتونی با vr اینطوری بترکونی و همچین fps ای رو بسازی و بالاترین متای نسل رو برای fps هم بگیری شوکه کننده بود ( آخرین آپدیت بازی خودش یه شوک بود در زمینه تکنولوژی)

Transistor: این بازی رو یکی از دوستام معرفی کرد بهم و من با اکراه رفتم سراغ بازی، ولی بعد انجام بازی هنوزم بعد چند سال تو لیست بازیامه و گهگاهی میرم سراغش....یه داستان عاشقانه زیبا ، با طراحی هنری عالی و گیم پلی کاملا به اندازه و خوب

Tlou p 2: قضیه این بازی برای من خیلی جالب بود....اونقدر قبل بازی تو مدیا فحش داده بودن به بازی سر لیک ها که فک میکردم خراب کردن، بعد که بازی رو یه دور خودم تموم کردم هم پایان بازی برام بی معنی اومد، ولی یکم که از تجربه بازی گذشت و به اتفاقات بازی فکر کردم بشدت با بازی حال کردم.
بشدت جرات میخواست همچین ریسکی رو تو یه بازی تو این سطح انجام بدی و حواشیشم به جون بخری....کار ناتی داگ از این لحاظ ستودنی بود و نتیجه هم به نظر من رضایت بخشه

Doom 2016: انتظار نداشتم یه روزی قدرت گرفتن مجدد fps بزرگی مثه DOOM رو که باهاش بزرگ شدم رو ببینم..........بشدت سوپرایز کننده و عالی بود این احیای Doom برای من

God of war: درسته کسی به بارلوگ شکی نداشت ولی کسی هم انتظار محصول نهایی با این کیفیت با وجود اینهمه تغییرات شدید رو هم از بازی نداشت، این بازی نمونه موفق ریبوت کردن یه IP بسیار موفقه که بنظرم خیلی از استودیوها باید ازش درس بگیرن

Prey: فوق العادس این بازی....محشر.....حیف که کسی نرفت سراغش وگرنه فوق العاده بود....اگر آرکین یکم تو برخی پارامترهای دیگه مثه شخصیت پردازی و .... هم عالی کار میکرد و تو برخی المان ها به روز تر بود بنظرم قشنگ میتونست جا پای بازی بزرگی مثه بایوشاک بذاره بازی


.

 

[master_hate]

Middle earth shadow of mordor : اول نسل بود و ته انتظارم ازش یه کپی ضعیف از AC بود ولی کاملا سورپرایزم کرد.

Mad max: عاشق اتمسفر بازی شدم. خیلی سخته source material بازیت برپایه ی بیابون بی آب و علف باشه بتونی ازش یه همچین مپ پر پیمون و پر از content در بیاری. و سیستم کاستومایزیشن ماشین و هندلینگش که واقعا عالی از آب در اومده بود.

Rainbow six siege : بعد از دیدن تریلر فول cg فیک گیمپلی بازی تو e3 دیگه سراغشو نگرفتم تا یک سال بعد از عرضه که با اصرار دوستم خریدمش و باید بگم wow واقعا از یوبی انتظار همچین گیمپلی خوبی که بعد دو ساعت تکراری نمیشه(مثل ac های جدید ) رو نداشتم واقعا میشه بهش لقب نوآورانه ترین و خاص ترین و بهترین شوتر این نسل رو داد. وصف گیم پلی اش سخته و باید چند ساعت پلی بدی تا محو جادوی بازی بشی.

Resident evil 2 : برعکس بقیه موارد لیستم اینو از همون ثانیه اول هایپ بودم. اون آروم قدم برداشتن های لئون تو اداره پلیس دل هر مسلمونیو آب میکنه

 

[The Pale King]

4-stardew valley
اخ که من چی بگم از این بازی? یه بازی بی نهایت ساده با مکانیزم ساده تر ولی در عین حال بی نظیررررر! بازی رو شانسی باهاش اشنا شدم و با ترس خریدمش. ولی وقتی بازی کردم , دنیایی از لذت های رنگی و متنوع رو به روم باز شد.


3- persona 5
نه سری ای از بازیهای پرسونا رو بازی کرده بودم و نه با این سبک اشنایی داشتم. اما با تک تک لحظات بازی خاطره ساختم و این بازی تا ابد توی ذهنم موند.

2- Hollow Knight
تصورشم نمیکردم این بازی برام بشه دومین بازی نسل. نهحیلی بازیهای دیگه مثل لست و رد دد و... اومدن اما کلا حسی که این بازی بهم داد رو نتونستن بیارن. این بازی یه مرجع تمام عیار در این سبک بود. اولش که بازی کردم حال نکردم. اما وقتی یه مقدار بازی کردم تازه فهمیدم این کوفتی چیه.

1- divinity 2
چی بگم از این بازی? نسخه ی یک اش رو نتونستم بازی کنم زیاد و چندان خوشم نیومد. اما نسخه دومش رو گرفتم و قطعا میتونم بگم که کل تجربه ی دوران گیمری منو زیر و رو کرد. سخت ترین بازی ای که پلاتش کردم. صد ها ساعت براش وقت گذاشتم. این بازی شاهکار تاریخ صنعت گیم بود و هست...

 

[Akiba]

GR کو

این که نسل قبلیه ولی همون انتظاری که داشتم بود...حالا یکم بالاتر

ولی Persona 5 رو یادم رفت! بعدا به لیست اضافه میکنمش! چون اصلا و ابدا نمیدونستم با چی طرفم

یه نکته ای که جالب شد در این تاپیک اینه که تقریبا همه ( از جمله خودم ) داریم بازیهایی رو نام میبریم که میتونن بهترین بازی نسل باشن !

GOW - TW3 - TLOU II - Bloodborne ...

فکر میکنم کلا اشتباه زدیم هممون

کاملا موافقم که اشتباه زدیم
فرض کن با این وضع TLOU احتمالا میشه سورپرایز کننده ترین بازی نسل!
استودیویی که از نظر خیلیامون بهترین بازی نسل قبل رو داده بود(یا جزو 5تای اول نهایت)، واقعا کمتر از این ازش انتظار میرفته؟

 

[shayan7]

1. Dying Light رو یادمه به این امید گرفته بودم که فقط وقت بگذرونم باهاش ولی یکی از سرگرم کننده ترین بازی های نسل شد برام!

2. Odyssey و Tsushima هم فراتر از انتظارم از شون لذت بردم.

3. TLOU2 هم سورپرایز کننده ترین داستان داشت.

 

[Deliverer]

رتبه 1 قطعا HZD. میشه گفت یکی از بولدترین و پر ریسک ترین حرکات تاریخ گیمینگ رو سونی سر عرضه بازی انجام داد. من هنوزم بر این باورم گریلا فنی ترین استودیوی سونیه

 

[Dinosaur]

فرض کن با این وضع TLOU احتمالا میشه سورپرایز کننده ترین بازی نسل!
استودیویی که از نظر خیلیامون بهترین بازی نسل قبل رو داده بود(یا جزو 5تای اول نهایت)، واقعا کمتر از این ازش انتظار میرفته؟

آخه اون کلی ماجراها داشت! بعد از لیک شدن یه بخش‌هایی از بازی، توی ریست‌ارا یه دفعه یه سری پست زده شد که «رفتم لیک‌ها رو دیدم و امکان نداره بازی رو بخرم» و «لیک‌ها نشون دادن که دراکمن گند زده به داستان» و... بعدش اینجا تاپیک اسپویلرش زده شد و در عرض دو ماه تا اومدن بازی، انقدر با سرعت جلو رفت که تعداد صفحاتش از تاپیک‌های اصلی خیلی از بازی‌ها هم بیشتر شد! ماها که لیک‌خور نشده بودیم هم توی اون وضعیت انواع و اقسام افکار عجیب و غریب به ذهن‌مون می‌رسید و نگران بودیم ببینیم جریان چیه که یه عده انقدر شاکی هستن! حتی کوروش کبیر هم به من گفت تو از اون گروه افرادی هستی که وقتی بازی کنی به شدت شاکی میشی و خب منم که نمی‌دونستم داستان چیه، هی پیش خودم پیش‌بینی‌های مختلف می‌کردم که چرا باید از داستان بازی بدم بیاد! بعد هم که لشکر معترضان به متاکریتیک رسیدن و انقدر تابلو و داغون عمل کردن که متاکریتیک قوانین مربوط به امتیاز کاربرها رو کلهم عوض کرد!
همه اینا دست به دست هم دادن که خیلی‌ها مثل من با یه انرژی منفی عجیبی سراغ بازی برن و از همون لحظه اول منتظر باشن که چیزهای داغونی ببینن. یعنی من حتی تا اواخر بازی هم نمی‌دونستم دلیل اون همه داد و فریاد چیه و هر بخش رو که پشت سر می‌ذاشتم، می‌گفتم خب لابد توی بخش بعدی «اون اتفاق خاص» رخ میده که باعث این همه جار و جنجال شده. ولی در نهایت بازی تموم شد و خبری از اتفاقی که اون همه جنگ و دعوا راه بندازه هم نبود (از دیدگاه من) و برای همین یه جورایی سورپرایز شدم!

 

[voldmort]

RIME


هیچ ایده ایی راجب بازی نداشتم و صرفا چون فری پلاس شده بود و دستم خالی ، نشستم پاش و توی دنیای بازی کاملا غرق شدم
بخوام توی یه جمله توصیفش کنم، یه بازیِ ماجراجویی با معما‌های مختلف در دنیایی بسیار زیبا و پر از موسیقی‌های گوش‌نواز!
برای من پایان بازی واقعا عالی و تاثیرگذار بود و اون لحظه ی اخر بود که تازه متوجه ی اتفاقات رخ داده توی بازی شدم!
به شخصه از گشت و گذار و اکتشاف و حل معماها توی بازی لذت بردم
پیشنهادم به اونایی که توی گوشه ی لایبرری اشون این عنوان در حال خاک خوردنه اینه که سریع شروعش کنید چون داستان بازی قطعاااااا سوپرایزتون میکنه!

TEW2


بر خلاف خیلی ها ، یکی از سوپرایزهای لذت بخش این نسل رو حضرت میکامی واسم رقم‌زد
هیچ اطلاعی راجب بازی نداشتم و نسخه اول رو هم تجربه نکرده بودم و جالب اینکه اخبار بازی رو هم دنبال نمیکردم ،درسته که توی این نسخه استاد بیشتر نظارت کرده تا ساخت ؛ اما وقتی بازی کنید متوجه ی سبک خاص بازی که مختص میکامی هست میشید
از همون ابتدا حال هوا و عطر و بوی اویل های کلاسیکو استشمام کردم و این قضیه حالمو خوب میکرد
تا جایی که یادمه خبری از ریمیک اویل۲ نبود و منم که عشق نسخه های قدیمی!
بسی لذت بردم و هرچی بیشتر پیش میرفتم بیشتر از پیش سوپرایز میشدم
شنیدن اون موسیقی های بسیار گوش‌نواز در اتمسفر تاریک و ارتقای سلاح‌ها و گیم‌پلی و حتی اکشنش، الخصوص روی حالت کلاسیک مود حس خوبی بهم میداد و فکرش رو نمیکردم قراره به همچین تجربه ایی بعد از سالها داشته باشم

Until dawn


حدود 16/15 سال پیش یه عنوانی تحت اثر پروانه ایی ساخته شد و خوب یادمه پشت کنکور بودم و دیسکشو از یه دست فروش خریدم و با دیدنش کلا کفم برید!
هیچوقت فکرشو نمیکردم یه روزی میرسه که قراره یه چیز مشابه اش و با همون کیفیت و حتی بهتر رو توی مدیوم گیم تجربه کنم
خلاصه اینکه شب بود و اتاق هم که تاریک و هدفون انداختم و بله شروع...
به سبک و سیاق فیلم های ژانر وحشت و دلهره و با همون قدرت اون حس رو به شکل خوبی بهم انتقال داد و حسابی کف و خون قاطی کردم
اون رکن اصلی عنوان یعنی اثر پروانه ایی خیلی واقعی و تمیز به اجرا در اومده بود و تصمیمات شدیدا تاثیر گذار بودن و نهایتا منو حسابی سوپرایز کرد
همه ی اینا به کنار به دست گرفتن هدایت هایدن پانتیره به صورت اختصاصی یعنی سوپرایز


1/2 NIOH


این بازی ثابت کرد که الهام گرفتن درست از بازی‌های دیگه و بکار گیری از یک فرمول درست، تا چه اندازه می‌تونه نتایج مثبت داشته و به یک اثر موفق تبدیل بشه!
همونطور که میدونید مهم‌ترین ویژگی تو این سبک ، گیم پلی اونه چون تنها بخشیه که مخاطب ساعت‌ها با اون دست و پنجه نرم می‌کنه، مبارزات، بروزرسانی شخصیت و گشت و گذار در محیط و یافتن آیتم‌های مختلف که اگر این موارد در کنار طراحی‌های صورت گرفته نتونن به خوبی نقش خود را ایفا کنن، بازی مورد نظر شکستی بیش نیست(مثال هم فت و فراوون میشه اورد:وی)
با دید منفی بازی رو استارت زدم اما هرچی بیشتر پیش رفتم کاملا منو غافلگیر کرد
حقیقتا سر هر دونسخه سوپرایز شدم
اولی که دلیل کلیش رو بالاتر گفتم و مطمئن بودم عین سایر بازی هایی که از روی سولزبورن اسکی رفتن با مخ زمین میخوره ، که خوشبختانه nioh راهشو سریع جدا کرد و در نهایت اینطور نشد
و نسخه ی دوم چرا منو سوپرایز کرد؟
فکر میکردم قرار شیردوشی اتفاق بیفته اما از اونجایی که نسخه ی دوم به شکل وحشتناکی ارتقاع یافته ی اولیش بود بازهم سوپرایز شدم
بازی شاید شاهکار نباشه اما اونقدر با کیفیته که میشه تا مدت ها قشنگ باهاش حال کرد?
بعد یه نکته رو مجدد بگم که من با قضیه ی الهام گرفتن از بازی‌های دیگه درکل مشکل ندارم الخصوص که بیان از یه فرمول درست و خاص خودشون توش استفاده کنن
گیم پلی اعتیاد اور ، الخصوص با اضافه شدن سلاح های جدیدش دیگه واویلا، داستانشم که مجدد به دوران سنگوک بر میگشت و فاوریتم بود، شخصیت پردازیهاش خیلی از نسخه ی اول بهتر شده بود و هر کدوم داستان مخصوص خودشو داشت، طراحی مراحل اصلیش به نظرم عالی شده بود!
اون‌بخش هاییش که وقتی واردشون میشدیم ki بگاج میرفت واقعا چالشی بود و یه اشتباه میکردی رسما بخاج میرفتیم و خیلی دوست داشتم?
ولی ساید کویستا به نظرم ضعیف و تکراری و خسته کننده بود
در کل این عنوان منو حسابی سوپرایز کرد و چندصد ساعت درگیر..

Gravity Rush


تا دو/سه ماه پیش واسم وجود خارجی نداشت این بازی
توی تاپیکی که علی و احسان زدن تازه باهاش اشنا شدم و بعد دیدن یه گیم پلی از یه باس فایت و یه سری شات ها که مازیار و امیر و.. گذاشتن نظرم رو تا حدودی جلب کرد
خلاصه اینکه بعد از شروع تازه فهمیدم چه گوهری رو از دست داده بودم
رسما هیچ ایده ایی راجب گیم پلی و ابلیتی ها و دیزاین و داستان و... نداشتم و رسما سوپرایز شدم
دقیقا همون چیزی بود که نیاز داشتم
یه جاهایش هم منو یاد نیر انداخت
هدایت کرکتر cute و بامزه ایی مثل کت حس خیلی خوبی بهم میداد و اشنا شدن با ریون و کت اتفاق زیبایی بود واسم
امیدوارم رو ps5 ادامه ی سری رو تجربه کنیم

The Witcher 3


اگر به دار نمیکشید منو نسخه های قبلیش رو تجربه نکرده بودم() و وقتی بازی رو استارت کردم در ابتدا و اول از همه داستان بازی بود که منو جذب خودش کرد(مدیونید فکر کنید چیز دیگه بوده )
خودمونیم چقدر خوب شروع شد!!
با افتخار میگم ، بعد از فقط چندساعت از شروع تبدیل به یکی از بهترین تجارب دو سه دهه گیم زدن تو زندگیم شد
از معدود بازی هایی که صحبت هارو اسکیپ نمیزدم ، کاتسین هاشو اسکیپ نمیزدم ، انتخاب هارو کاملا برانداز میکردم و خلاصه غرق دنیای ویچر شدم
به حدی واسم تاثیرگذار بوده که به غیر از سری سولزبورن و اویل که هیچوقت از تکرارشون خسته نمیشدم، ویچر رو هم چندین بار از ابتدا و تا اخر رفتم!
حتی الان اگر بازی رو بهم بدن بدون کوچیک ترین وقفه و بازم با شور و اشتیاقی پلی میکنم
اون dlc هاشم که واویلااا!
در کل در حد برگ ریزون سری این عنوان سوپرایز شدم و فکرشو نمیکردم یه همچین گوهری وجود داره و من‌ازش قافل بودم!
حتی الان که اسمش رو اوردم دلم واسه اون آرمور خفن و شیمشیرهام تنگ شده

و اما...
BB


We are born of the blood
made men by the blood
undone by the blood
"Master Willem"​

آری… شب، سیاه، خوفناک و خونین است اما مگر نه این که تو خود، زاده خونی و شب خونین را برایت تن‌‎پوش است؟
گویی پا در قلمرو خود می‎گذاری به امید یافتن ذره‎ای رویا در دل کابوسی مطلق.
آهای شکارچی! غافلی از این که همین کابوس مطلق، رویای رستگاری تو خواهد بود. در دل شب زوزه دیوهای انسان‎نما را می‎شنوی و به دعوت آنها پاسخ مثبت می‎دهی و یکبار برای همیشه زوزه آنها را در اعماق شب محو خواهی کرد و در گرگ و میش صبح، به رستگاریشان خواهی رساند تا بلکه خود نیز رستگار شوی..

پ.ن:و اما سوپرایز شماره یک و درواقع خفن ترین سوپرایز این نسلم!
باورتون میشه بار اول که بازی رو پلی دادم بعد از نیم ساعت خاموش کردم و دیسکو انداختم تو قابشو و تا مدتی مجدد برنگشتم سراغش؟
وقتی بهش فکر میکنم‌ برگام میریزه
یه مدت کوتاه بعد یادمه اهل منزل رفتن مسافرت و من بودم و دیسک BB و اینبار پلی کردم و... بله!!!
درمن بدمی من زنده شوم
یک جان چه بود، صد جان منی!
هیچ بازی نبوده که منو با فضاسازی و چالش و تاریکی کثافتش تا مرز سکته کردن جلو ببره!
امکاااان نداشت که روزی حین تجربه ضربان قلبمو نشنوم!
هنوز سرگیجه و لرزش دستام بعد از کشتن باس ها رو تو کابوسام می‌بینم!
بعد از اون تجربه ی کوتاه سری اول ، هیچوقت فکرشو نمیکردم یه همچین عنوانی رو قراره تجربه کنم و قراره خفن ترین سوپرایز نسل بشه!
رسما گرفتار اتمسفر و فضا و داستانش شدمو و عین باتلاق هرچی بیشتر دست و ما میزدم بیشتر توعمقش فرو میرفتم و چه لذتی بالاتر از این؟
وقتی فکر میکردم دیگه لذتی بالاتر از این وجود نداره یهو dlc اش بیرون اومد و یه تجربه ی مرگبارتری رو واسم رقم زد و سوپرایز تو سوپرایز شدم
تنوع باس ها و محیط انقدری بالا بود که چندصد ساعت چرخیدن تو مپ و رفتن تا +++++ng هم ادم رو ارضا نمیکرد و اینجور شد که bb همزمان واسم تبدیل شد به سوپرایز کننده ترین و همینطور بهترین بازیِ نسل!

ویرایش:
یه دونه رو فراموش کردم
یه بازی موبایلی به نام D-MEN!
تو سبک دفاع از قلعه اس اما خیلی خیلی متنوع تر و اپگرید شده اس!
نبردهای vs با پلیرهای دیگه و کلی هیروی باحال و ابلیتی و ارمورهای شاخ دارن
تو دوماه گذشته بیش از 100 ساعت منو درگیر خودش کرده
و اینکه نیاز به اینترنت داره و از لذت بخش ترین بخش هاش ، نبرد های vs تیمی با سایر پلیرهاس
قبل از دانلودش فکر نمیکردم اینجور منو مشغول کنه!
فکر میکردم عین مابقی بازی های این سبک بعد از ۴ روز پاک میکنم اما در نهایت فراتر از انتظاراتم پیش رفت و حسابی از بازیش لذت میبرم
و اینکه وضعیت سرورهاش هم خوبه و گهگاه واسشون اپدیت های کوچولویی میاد

 

[CAP\MortezA63]

Bloodborne
Dying light
Witcher 3
من زندگی کردم با این بازیها سورپرایز که جای خود داره

 

[saeedonly]

soma:فکر میکردم یه بازی ترسناک معمولیه ولی داستان و اتمسفرش مکالمه های تو اون اتمسفر تاریک و حس تنهایی با علم به این که هیچ انسانی دیگه زنده نیست تودنیاواقعا تجربه یونیک و جذابی رو ارائه میداد.
a plague tale:این بازیم فکر نمیکردم انقد خوب باشه ولی داستان و شخصیتای جذابی داشت و کلی سرگرمم کرد
ac odyssey:فکر میکردم اوریجینز رو اسکینش رو فقط عوض کردن ولی انتخاب دیالوگ و ماموریت فرعی های با کیفیت تر از اوریجینز و کل سری و دنیای وسیعش واقعا سورپرایزم کرد.
alien isolation:هم نمرش زیاد بالا نبود هم فک میکردم یچیزی شبیه اوت لست هست ولی مکانیک های جدیدی که به فرمول فرار و قایم شدن اوت لست اضافه کرده بود واقعا تجربشو بهتر کرده بود.
prey:این بازیم با ازادی عمل و اتمسفرش منو سورپرایز کرد.کلا بازی های تنها و با اتمسفر سنگین تو فضا رو دوست دارم
hollow knight:من ریمن رو قبلا بازی کرده بودم تا نصف رفتم خیلی دوست نداشتم و کلا زیاد دنبال سبک دوبعدی نرفتم دیگه ولی این بازی هم اتمسفرش هم رمز و رموز و گیم پلیش منو سورپرایز کرده و الان وسطاشم البته و هنوز تمومش نکردم.
dark souls 2: من اولین سولزی که بازی کردم این بازی بود و کلا اولین تجربه یچیز دیگساولین بار بعد ده بیست بار مردن سر منطقه اولش ول کردم بعد یه سال بی بازی بودم یه مدت دوباره نصبش کردم و یخورده فرصت دادم و کامل بازی منو گرفت و ساعت ها پاش بودم بعد اتمامشم سریع رفتم سراغ دارک 1 که اونم عالی بود.
evil within 2:این بازیم من نسخه اولش نمیدونم چرا سرمو درد میاورد و با انتظار پایین سراغ بازی رفتم ولی داستان و explorationو کلا تغییراتی که نسبت به نسخه اول داده بودن واقعا سورپرازم کرد و خیلی دوسش داشتم حیف کم فروخت.

 

[uriel]

دوستان به re7 اشاره کردن، دیدم یادم رفت یکی از بزرگترین سورپرایزهای نسل رو توی لیستم بیارم. جدا کپکام از داخل آزمونی سربلند بیرون اومد که اکثریت گیمرها بهش بدبین و نا امید بودن. خود منم ابدا فکر نمیکردم در این حد کیفی باشه.